Studenten ! Nu even opletten !

Er vallen na hard studiewerk weer prijzen te rapen.

Leiedal organiseert voor de tweede maal de actie “Leiedal subsidieert je eindwerk“.
Concreet wil de intergemeentelijke vereniging vijf studenten bekronen met een dotatie van niet minder dan 1.000 euro als die tenminste een verdienstelijk eindwerk afleveren dat op een of andere manier een beleidsmatige bruikbaarheid heeft en een duidelijke relevantie voor de werking van de intercommunale zelf of voor de Zuid-West-Vlaamse gemeenten.
Enige haast is geboden. Men kan nog tot 1 februari een voorstel indienen bij Leiedal. Het eindwerk zelf dient uiterlijk voltooid tijdens dit academiejaar 2005-’06.
Info bij: lawrence.beernaert@leiedal.be.

Ook de provincie subsidieert eindwerken met een specifiek West-Vlaams onderzoeksgehalte.
De subsidie bedraagt hier evenwel “slechts” 750 euro. Het aanvraagdossier moet binnen zijn vóór 1 april.
Nadere info bij: etienne.deswaef@west-vlaanderen.be.

Onderwerpen zat voor zo’n studies!
(Vele mogelijke onderzoeksterreinen zijn ook op deze weblog te vinden. Bijvoorbeeld NU.)
Het wordt ondermeer tijd dat er een keer iemand een doorlichting maakt van de politiek gestuurde publieke en semi-publieke welzijnssector in de regio en/of de provincie.
De overlappingen zijn onvoorstelbaar. Zie de zogenoemde “sociale kaart” die alsmaar moet aangevuld.
Er is een totaal gebrek aan synergieën. Er wordt met geld gemorst. Er is bij de vele instellingen (VZW’s) een overtal aan personeelsleden. En die zitten voor het grootste deel van de dag achter hun Personal Computer te surfen en rapporten te schrijven. Zoveel mogelijk in een eigen bedacht sociologisch dieventaaltje.
Men probeert vooral zichzelf en zijn organisatie waar te maken. Men doet zijn ding.
Dat is één van de beruchte “wetten van Parkinson”: het (administratief) orgaan schept de functie. En niet omgekeerd.
Intussen ziet men nergens ook maar enige verbetering van bijvoorbeeld allerhande armoede-indicatoren. De efficiëntie en effectiviteit van (soms zeer bizarre) initiatieven is totaal zoek.
Er is vaak ook een nauwelijks verborgen obediëntie aan lokale partijmandatarissen.

Zéér veel mogelijke onderwerpen voor een of ander eindwerk kan men ook vinden in de onvolprezen studie van Filip De Rynck met als titel “Streekontwikkeling in Vlaanderen, bestuurkundig bekeken”. Dat was het eigenste proefschrift van de auteur! 432 bladzijden. Uitgegeven in 1994 maar nog altijd ongelooflijk inspirerend.
Mits enige actualisering valt De Rynck zeker als vrije student in de prijzen.
Het boek is waarschijnlijk niet meer in de boekhandel, maar altijd nog bij mij opvraagbaar. (Voor het geval ik niet thuis ben: het ligt op mijn nachtkastje.)

Voor de eerste prijs van de provincie is het meest excellente onderwerp dat men zich kan voorstellen de vraag naar de bestaansreden van dit bestuursniveau. Dit is een gratis tip !
Het hoeft niet, maar als u echt zou willen winnen kiest u wellicht toch beter uit de lijst van een aantal geselecteerde thema’s.

HUIS VAN DE STREEK geraakt niet gemakkelijk in de steigers

Eigenlijk bestaat er al een “Huis van de streek“, nog wel in Kortrijk ook. Bijna niemand weet dat, (u ook niet, lezer!) en wat er daar in feite uitgericht wordt is vele malen bijwijlen een volkomen raadsel.

Op papier heeft het Huis een “kruispuntfunctie” én “knooppuntfunctie” voor publieke en semi-publieke overlegorganisaties met een intergemeentelijke of regionale werking. Ja. Het is al goed.
Ook zou het Huis fysiek (bouwtechnisch) als basis dienen voor de zgn. “gebiedswerking” van de provincie. Daar heeft ook nog niemand iets van vernomen.
(Lang geleden een keer gezocht naar de verantwoordelijke provinciale ambtenaar voor die gebiedswerking. Niemand wist waar hij zat. Na veel getelefoneer gevonden in een kantoortje van een overdekte zwemkom in de stad. Heb niet meer aangedrongen bij de vraag wat hij daar deed.)

Kortom, het HUIS is en wordt een “ontmoetingshuis”! Een regionaal rendez-vous huis.
In het politiek jargon: “huis clos”.
In de praktijk wordt daar (nu) veel bedrukt papier geproduceerd, met verslagen van wat er elders en in andere organisaties daadwerkelijk aan plannen wordt gemaakt en gerealiseerd. Insiders krijgen daaromtrent om de zoveel (twee) maanden een overigens goed gemaakt overzicht van. Laat dit wel gezegd zijn.
De eigen toegevoegde waarde van het Huis is evenwel nul.
(Zie de website: http://www.regiokortrijk.streekhuis.be)

Het bestaande “Huis van de Streek” is sinds maart 2002 gevestigd in de “Orangerie Broel” aan de Dam. Kloppen op die schone beletterde deur ( gouden “office”) , en dan zien wat dat geeft. Niet bang zijn. Er is waarschijnlijk geen enkele bezoeker-mandataris in zicht. (Ze zijn er ook nog nooit geweest.) Enkel gewone klerken.

De huurprijs aldaar is uiteraard nogal excuberant, zodat de drie personele individuele gebruikers-medewerkers daarginds algauw beetje geschrokken ook uitkeken naar een nieuwe locatie. Oorspronkelijk wou het Kortrijkse stadsbestuur (dat wel te verstaan naar eigen woorden met heel die kwestie niets heeft te maken) absoluut een vestiging in de binnenstad, maar die werd niet gevonden. (Sommige plaatsen kwamen ook gewoon niet voor op de inventaris van potentiële gebouwen: de Collegetoren bijvoorbeeld, een of andere straks leegstaande kliniek, het gebouw van de dienst bevolking in de Leiestraat.)
Weet je wat?
Al die ontmoetingsplaatsen waren stuk voor stuk net niet “schoon” (representatief) genoeg voor de bobo’s van de regio. (Ge moet daar niet veel achter zoeken hoor. Een klein kasteeltje volstaat. )

En zie: er is een wonder geschied. Beter gezegd: een truc bedacht.
Het vroegere Vormingsinstituut (nu Syntra West) zag namelijk graag zelf wel enkele van zijn activiteiten verplaatst naar het stadscentrum. Mits daar enige pecunaire galanterie vanwege de stad zou bij te pas komen. Zo gezegd zo gedaan, althans binnen een fractie van het CBS.
Dit werd al met al door de coalitie tamelijk vlug en voorspoedig geregeld, op een – voor Syntra althans – decente financiële wijze. Besloten werd om met Syntra een “Ondernemerscentrum” in de Leiestraat op te zetten.
Maar nu moest Syntra nog tegen een behoorlijke prijs zijn kasteel van ‘T Hooghe met aangelanden (plus de klassen in de vroegere bowling?) kwijtraken. De vraagprijs van het Vormingsinstituut (een soort factie van de Middenstand – het stadsbestuur wil niet zeggen wie de aandeelhouders zijn) was 1.500.000 euro.

Dat is nu ook geregeld, alweer spitsvondig in een beetje breder kader gezet. In het kader van het algemeen belang. Dat is altijd goed. Dient altijd ergens voor.
Een stuurgroep met leden van Leiedal (dat is hier de stad), de provincie en Rebak was na enig palaver van oordeel dat het “Huis van de Streek” best een nieuw onderkomen zou vinden op het “Kasteel van Syntra West”.
Nu nog de vraag wie dan wel concreet dat kasteel zou willen kopen. Het BELEIDscomité Rebak heeft daar alleszins geen geld voor (alle subsidies gaan bijna uitsluitend naar personeelskosten) en Leiedal weet zelfs nu nog niet zo duidelijk of de intergemeentelijke vereniging zich ook de facto in het nieuwe Huis zal vestigen.

De Provincie zal het dus kopen. Een zekere impuls of stroomstoot van de Kortrijkse Provincievoorzitter zal daar ongetwijfeld toe hebben bijgedragen.
Er bestaat sinds kort een “compromis” met Syntra ten bedrage van 1.300.000 euro, inclusief de rozentuin. Normaliter zou de aankoop nog deze week goedgekeurd worden door de Provincieraad, maar dit dossier is uitgesteld want er ontbreken nog enige documenten, waaronder het door stad Kortrijk goedgekeurde BPA.

Hoeveel zal het streekhuis kosten?
In mei 2003 werd in de gemeenteraad gedacht aan zoiets van 3 miljoen euro.
Dat klopt natuurlijk aan geen kanten.
1) Er zijn de ontwerpkosten van het BPA zelf en die van de architecten en de veiligheidscoördinator. Bedragen nog onbekend.
2) Voor de aankoop van het kasteel en de tuin betaalt de provincie dus 1,3 miljoen.
(Is de bowling hierin begrepen?)
3) De herinrichting en het oplappen van het kasteel zelf is ook niet gratis. Bedrag nog onbekend.
4) De tijdelijke en voorlopige herinrichting van de vroegere bowling (waar nu klassen zijn): geen prijs bekend.
5) De sloop (jawel!) van diezelfde vroegere bowling en de heropbouw ervan met de nodige herinrichting (kantoren en vergaderzalen): geen idee.
6) Diversen (herinrichting tuin, aanleg parking, meubilair en andere faciliteiten): quid?

Lezer,
als we nu een keer onder ons zouden afspreken dat het streekhuis over vier of vijf jaar uiteindelijk 5 miljoen euro gaat kosten?

En wie gaat dat allemaal betalen?
Het schepencollege zegt tot op heden in koor: WIJ NIET HOOR !
Alles gebeurt op rekening van de drie partners, te weten: Leiedal, de provincie en Rebak.
Kosten gelijk op te delen.
Welnu.
De stad participeert in Leiedal, en betaalt daarom alleen al wel degelijk wél mee in het project.
De provincie heeft over dit ganse project nog geen accurate begrotingskredieten ingeschreven.
En Rebak (dat is het Regionaal Beleidscomité Arrondissement Kortrijk) heeft zoals gezegd geen centen daarvoor. (Met 60.000 euro subsidies kun je hier niets doen.)

Er is een belangrijk schepen van de stad die in het diepste van zijn hart ook existentiële twijfels koestert aangaande het project.
Afgevaardigden van het OCMW binnen GECORO waren ook niet enthousiast. (In de laatste gemeenteraad van 10 januari werd dit zonder blikken of blozen ontkend.)

Er rest maar één hoop.
Dat alle verenigingen waarvan men dacht dat zij in het Huis hun intrek zullen nemen of zouden kunnen nemen dat ook daadwerkelijk gaan doen en daar dan een ferme huur voor betalen.
Meer nog. Ze kunnen met zijn allen ook de opbrengst van de verkoop van hun huidige lokalen inbrengen als vermogen in het project. Alles is dan meteen betaald. Geen zorgen meer.
Is er dan niemand die aan deze grootscheepse consignatie denkt?
Komen zeker in aanmerking: Leiedal, Welzijnsconsortium, Logo, STC, RISO, Overlegcultuur, Open Net, Eduforum, Regionaal Technologisch Centrum, enz.
Maar Leiedal zelf weet nog altijd niet goed wat te doen. Bijbouwen of niet?

Het Huis zal dus werkelijk een grondige prospectie moeten organiseren, op zoek naar nog andere mogelijke deelnemende instellingen.
Al aan onze zes huisvestingsmaatschappijen gedacht? IMOG? De intercommunale Vliegveld?
Het Stadsontwikkelingsbedrijf (de vroegere Woonregie)? De VZW BUDA? Interreg III-B?
De Conferentie van Burgemeesters? Westtoer? Bitlar? De GOM? Natuurpunt? WES !

Zonder enige marktverkenning komen we er nooit uit. (Het Zeepreventorium wil nu al niet meedoen…)
Misschien kunnen we nog wat bijkomende, nieuwe publieke of semi-publieke instellingen bedenken met de stellige belofte dat ze “een thuis” krijgen op ’t Hooghe.

Komt allemaal in orde.
Zeker als de oprichting van het Huis ertoe leidt dat er tabula rasa wordt gemaakt met de vele mekaar overlappende instellingen uit de regio. Laat die territoriumstrijd nu een keer ophouden.
Net dat zou netto de toegevoegde waarde kunnen zijn van ONS HUIS.
Afspraak in de “Libel” in de herfst 2006 op Hoog-Kortrijk. Zicht op alles.

P.S.

Het “HUIS VAN DE STREEK” is niet hetzelfde als het STREEKBEZOEKERSHUIS of STREEKBEZOEKERSCENTRUM. Mandatarissen en vrijgestelden vergissen zich daar wel eens in.
Al die dingen hebben ook niets te maken met het Ondernemerscentrum, of het Ondernemingshuiscentrum. Of Ondernemingscentrumhuis. Of een o.c. van de Dekenij.
“Muziekcentrum” is nóg iets anders.
Het “Centraatje” ook.
Beetje onderscheid maken a.u.b. Coördinatiecentra zijn nòg iets anders. Zie de Stadskrant.

Integriteit is niet voor iedereen weggelegd

Steden als Gent en Antwerpen werken aan een integriteitscode voor zowel personeel als mandatarissen (politici). In Antwerpen is daar zopas een gemeenteraadszitting aan gewijd.
In onze stad is het nog niet zover gekomen.

Wel is het zo dat er bij het begin van deze bestuursperiode een werkgroep is opgericht om een gedragscode op te stellen. Een afsprakennota voor zowel politici als ambtenaren.
Niemand heeft daar al iets over vernomen. Ik herinner me ook geen bespreking van dit onderwerp in het College van Burgemeester en Schepenen (CBS). Laat staan in de gemeenteraad, de politieraad en de OCMW-raad.

Niet te verwonderen.
Die werkgroep is al na enkele vergaderingen stilgevallen.
De aandacht is dan verschoven naar een nota met enkele regeltjes, alleen voor de ambtenaren.
Er was immers hier en daar intern bij de stadsdiensten enige wrevel in verband met allerhande onduidelijke afspraken over ondermeer het gebruik van dienstvoertuigen, van mobieltjes, van internet en E-mail, de samenstelling van examencommissies.
Ook over allerlei vergoedingen zoals voor maaltijden, zetelen in jury’s, lesgeven tijdens de diensturen, avondvergaderingen, overuren.

Even tussendoor.
De overuren schommelen nu al jaren maandelijks tussen 30.000 en 35.000 euro.
Verscheidene ambtenaren krijgen een vergoeding voor het gebruik van de eigen wagen.
(Ik denk 1 euro per km, maar ben het niet zeker.) Voor één iemand liep die vergoeding op tot 10.000 euro.
Het kabinet van de burgemeester krijgt gezamenlijk een kilometervergoeding van 3.000 euro. De andere acht kabinetten elk 1.500 euro. (Dat zal dan wel forfaitair zijn?)
Het CBS vindt intussen wel dat het moet gedaan zijn met “regularisaties” van kilometer-
contingenten achteraf. En dringt aan op een beter benutten van stadsvoertuigen en carpoolwagens (1 personenwagen en 2 bestelwagens) in plaats van de eigen wagen.

Het “managementteam” heeft voor de gedragscode (wel te verstaan: enkel voor ambtenaren) vorig jaar vier prioritaire aandachtspunten naar voor geschoven.
Die zouden nog aangevuld worden, maar daarover is sindsdien niets meer vernomen.

Wist u dat het Britse pond zich eind vorig jaar in Kortrijk spectaculair heeft hersteld?
Er zijn toen een paar ambtenaren naar Londen afgereisd om aldaar een beurs te bezoeken.
Voor drie dagen en twee nachten.
Om de toegangsprijs tot die beurs te betalen kregen zij 200 euro.
Een interessante wisselkoers was dat. Reken maar uit.
De reële toegangsprijs voor die beurs bedroeg 7,5 pond. (Tijdens mijn werkuren gevonden op internet.)

Voor de reis naar Londen en de overnachting kregen zij elk 400 euro.
In die periode vond ik – alweer tijdens mijn diensturen – een city-trip naar Londen voor twee nachten in een driesterrenhotel voor de prijs van 195 euro per persoon (Eurostar inbegrepen!).

De reis van die ambtenaren en de vergoedingen daarvoor werden in een CBS-besluit formeel goedgekeurd.
En dat is maar goed ook.
Schepenen en burgemeester zijn toch deontologisch en politiek verantwoordelijk voor wat hun ambtenaren uitrichten ?
Het is in onze goede stede evenwel wachten geblazen op een gedragscode voor die mandatarissen zelf.
Ook over hun reiskosten !
Een puntje voor de gemeenteraad?

P.S.
U vraagt zich af hoe ik dat allemaal weet??
Door veel te lezen, tiens.

BREAKING NEWS: ontwerp kiesprogramma Vlaams Blok is klaar

Een vrouwelijke studax uit de Antwerpse denktank van het Vlaams Blok is de drie plaatselijke gemeenteraadsleden komen verwittigen dat zij nu toch een keer verondersteld worden om met een plaatselijk Kortrijks kiesplatform uit te pakken bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Daar keken ze wel van op !
Van haar benen.
Na ampele raadpleging van enkele prominente Kortrijkse bollebozen van de partij (waaronder Siegfried en Walter) is men nog dezelfde nacht en nevel tot enkele basisprincipes gekomen.
Ziehier de voornaamste punten. Er kan nog aan geschaafd worden.

Meer zelfs. De partij is bereid om met eenieder wie of wat scheep te gaan om haar programma te verwezenlijken. Men overweegt zelfs om lokaal de partijnaam te veranderen bij de vorming van een of andere gezamenlijke lijst of allegaartje. (Het voorstel dat circuleert is: “Were Di“.) Plaatselijke tafelspringers staan voor een moeilijke keuze. Om die gasten tot een mogelijk lijsttrekkerschap of goede plaats op de lijst te verleiden belooft het Blok op straffe van een grote boete namelijk nu al aan de individuele gegadigden of coalitiepartners dat zij bij de verwachte electorale overwinning geen enkele schepenzetel zal opeisen. Het burgemeesterschap wel.
Bon. (In het Nederlands: “goed”.)
Ziehier enkele uittreksels uit het ontwerp-kiesplatform.

Veiligheid staat op de eerste plaats.
Na 22 uur komen er geen minderjarigen meer op straat. Tenzij begeleid door opa of een oma zonder handtas.
Elke Kortrijkzaan krijgt gratis een alarmknop, een alarmfluitje, een fluorescerende jas en één bokshandschoen. Met een klein ijzertje.
Er komt een gevangenis aan de Wikings, te financieren door de gedetineerden zelf.
Strenge grenscontroles aan de Meensepoort.
De camera’s op het Schouwburgplein worden in aantal verdubbeld en bediend door gestaalde kaderleden (voormalige werkwilligen in Duitsland en oorlogsburgemeesters “en zonen”) van de partij.

Het drugsbeleid komt op de tweede plaats.
Vandaar dat men wil “streven naar” een absolute nultolerantie voor het drinken van “Bockor” op bier-, missie- en Guldensporenfeesten. Een “Budweiser”is wel nog toegestaan, voor zover het gaat om blikjes van Duitse dealers. “Heineken” is pas toegestaan van zodra ook de Ollanders het verdrag tot oprichting van een Groot-Nederlandse Staat hebben ondertekend. (De partij zal hiertoe onverwijld een resolutie neerleggen in de gemeenteraad.)

Taalgebruik !
Men heeft het lastig met handelszaken die een opschrift dragen in een vreemde taal. Bijvoorbeeld met de “Crocodile”, met “Petit Paris”, en ook met “Magnum”.
(Siegfried suggereert een billijk compromis, zonder winnaar of verliezer: de opschriften kunnen in het Esperanto worden vertaald. Dat geeft dan bijvoorbeeld resp. “Krokodilo”, “Malgranda Parizo”, “Granda”.)

Strenge migrantenpolitiek
Een totale assimilatie van culturen is geboden. De partij pakt hierbij uit met een origineel en gewaagd experiment. Er komt een huisruil van de allochtonen uit de buurt van de Venning en de Stasegemsestraat met de blanke alsmede Japanse bewoners van de wijk Rodenburg en de Wolvenstraat. Of dreef?
De stopcontacten en smeltzekeringen in de moskeeën worden niet meer op veiligheid gecontroleerd. Alle kristallen (ramen met glas) worden in de nacht van 9-10 november 2006 vakkundig verwijderd op kosten van de Moslimgemeenschap. En daarna dichtgemetseld door de meester-bouwvakkers van de LOGE.

Gezin als hoeksteen
Ieder huis krijgt van Gaselwest een eigen haard.
De strijd tegen de denaliteit vangt aan in de scholen. Geen condoomautomaten meer aldaar.
Op de speelplaatsen worden de meisjes in een uiterst sanitair cordon gestopt. Enkel nette manieren worden getolereerd.
Vrouwen op straat dragen een (doorzichtig) plastickapje. Een stofdoek is desnoods ook toegelaten. (Niet in café’s.)

Recht moet zegevieren.
Alle magistraten werkzaam in het Gerechtgebouw krijgen een gratis ere-lidkaart van de partij. (Dit sluit tegelijk politieke benoemingen uit.)

Volksontwikkeling gaat vóór cultuur.
VZW’s als Buda, Happy New Ears, Limelight worden opgedoekt. Het vermogen ervan gaat naar
een nieuw op te richten en enige VZW: “Schoon Volk is Goed Volk”.
(Het Davidsfonds gaat eerst op in het Severenfonds en draagt dan zjjn vermogen over?? Nog te bekijken.)
Luidsprekers in de winkelstraten laten enkel nog liederen horen.
Initiatie Duits in de kleuterklassen.
Inzake sport wil de partij (eigenlijk alleen Siegfried) naturisme (Körpercultuur) toestaan op de speelterreinen van de Wikings. Niet ergens binnen in een lokaaltje.

City marketing (Stadsreclame)
Leden en familieden van het Koninklijk Hof worden de toegang tot de stad ontzegd. (Beelden daarvan op WTV.)
Jumelages met Dachau en Heidelberg. Nog te onderzoeken: een vuilnisbelt (township) in Zuid-Afrika.
Meer levensruimte door de verovering van ons ontstolen gebied (Komen-Moeskroen en Frans-Vlaanderen).
Kortrijk wordt op de wereldkaart gezet doordat het stadsbestuur éénzijdig de republiek Vlaanderen uitroept. (“Bruisende Stad” zorgt voor advertentie in “Le Monde” met het budget “imago”.)

Landbouw: plaats aan en voor de boeren.
Invoeren en substantieel subsidiëren van mestverwerking met een duurzame, milieuvriendelijke nieuwe methode: met mestkevers.
Een nationalistische ecologie: keiharde aanpak van de uitheemse fauna en flora.
De leuze hier moet zijn: “Meer blauwe geschulpten op straat”.

Gemeentefinanciën worden sterk vereenvoudigd.
Geen begrotingen meer die gemeenteraadsleden als wij toch niet lezen. Iedere directeur van een stadsdienst gaat ’s morgens aan de burgemeester (een rechtsreeks verkozen gouwleider uit de middenstand) vertellen wat hij die dag denkt te verteren.

Sociale bijstand komt op de laatste plaats.
Alle ziekenkassen (ook het “Vlaamse Ziekenfonds”) worden afgeschaft. Het OCMW wordt zelfbedruipend.
Er is nog één “Sociaal Huis” in de stad en dat draagt de naam “Berg van Barmhartigheid”.
Te bouwen ver buiten de stad, op ’t Hooghe” en diep verscholen in het stadsbos. Door geen toerist uit de woestijn te vinden.
Enkel nog sociale hulp voor inwoners met bloedgroep SS en/of SA.

WAT TE DOEN?
WAT TE DOEN?
WELKE PARTIJ SPRINGT ER OP DE KAR EN DOORBREEKT DE GEZONDHEIDSGORDEL ?

Voetlicht op Limelight

Alhoewel u ons zelden zal zien met een T-shirt van “Limelight”, kan ik over deze cultuurtempel geen onvertogen woord over de lippen krijgen.
Je mag er niet aan denken dat je (met al dat verkeer!) voor het zien van een kwaliteitsfilm telkens opnieuw Gentwaarts moet. Voor de stierlijk vervelende toneelspelen die in het huis aan de Persijnstraat wel een keer mogen op de planken komen is er toch een oplossing:
je gaat gewoon kalm (laat je niet intimideren) helemaal achteraan in de zaal zitten om aldus onopgemerkt te kunnen wegvluchten, richting bar. Niet van de trap vallen!
Troost kun je ook altijd vinden in de terecht grensoverschrijdende wereldberoemde copieuze recepties achteraf. Op dat gebied staat Kortrijk op de kaart, elders.

Kunsthuizen zoals Buda, Antigone, de Schouwburg e.d., en ook Limelight brengen op hun website NOOIT enig informatief nieuws over wat er “backstage” gebeurt.
Met “backstage” bedoelen we hier al datgene wat op beleidsmatig en administratief gebied zoal wordt bedacht en al of niet uitgevoerd. Of bedisseld.
Op die culturele VZW-websites lees je bijvoorbeeld nooit enige beleidsnota. Of een meerjarenplan. Verslagen van bestuursvergaderingen ontbreken volledig. Er zijn geen balansen, begrotingen of rekeningen te bespeuren. Kunst !
Nochtans krijgen al die Kortrijkse culturele VZW’s veel gemeenschapsgeld waarover men verantwoording zou kunnen afleggen aan de belastingbetaler.
Ze leven er gewoon van. Terecht begint men hier en daar het woord “cultuurindustrie” in de mond te nemen.
Op de website van Limelight krijgt men in de rubriek PRO (professioneel) bij de termen
“infrastructuur, producties, techniek” enkel dit te lezen: “momenteel geen items in deze categorie“.
Er is zelfs geen item in de rubriek “persberichten”.
Op het publieke “prikbord” is er ook niet de minste toespeling te vinden over het gevoerde beleid.
(Even oppassen: op internet kan men ook een blijkbaar niet echt officiële en verouderde site van Limelight vinden onder http://users.pandora.be/newszine.
Die zou dus best kunnen verdwijnen.)

We moeten het weer allemaal zelf uitzoeken. Het is altijd hetzelfde.
Hoeveel gemeenschapsgeld verwacht Limelight voor het boekjaar juli 2004 tot juni 2005 ?
Er is een stadsubsidie voorzien van 6.000 plus 2.500 euro.
(Volgens mij klopt dat niet. Het College besloot in november vorig jaar nog tot een toelage van 12.142 euro voor elk van de zeven professionele Kortrijkse podiumkunstenorganisaties.)
Van de provincie krijgt men zowat 20.000 euro. Van de LOTTO van VDLA. verwacht men een prijs van 7.500 euro.
Er zou ook een tussenkomst zijn vanuit het “buitenland” (nog E.G. genoemd) van 8.700 euro.
Het grootste deel van de inkomsten bestaat evenwel uit een toelage van de Vlaamse Gemeenschap: 377.419 euro.
Met de “investeringsubsidies” (?) erbij geeft dit een totaal van 426.278 euro aan betoelaging.
Daarnaast zijn er ook nog GESCO-subsidies voor het personeel: 127.687 euro.

Er zijn natuurlijk nog andere inkomsten waarvoor dan de individuele cultuurconsument in de Persijnstraat of de Pentascoop graag opdraait.
Verwachte kaartverkoop (2004-2005) voor de films bijvoorbeeld: 148.000 . De opbrengst van de kaartverkoop podium-kunst is evenwel eerder gering: 12.000 euro. In de foyer is er een omzet van zowat 24.000 euro. Cultuurminnende Kortrijkzanen ! Dat kan beter !

Aan de uitgavenzijde zijn er huurkosten voor allerlei lokalen ten bedrage van zowat 48.000 euro.
Volgens de Limelight-site zijn er momenteel 11 medewerkers, poetsvrouw inbegrepen.
Allerhande bezoldigingen en personeelskosten (ca. 320.000 euro) zijn hiervoor nodig.
Aan reis- en verblijfkosten zal men 9.000 euro besteden. In vergelijking met hetzelfde soort kosten voor “Citizen First” (internetopleiding voor de Kortrijkzanen) absoluut te verwaarlozen.

Maar het is goed hoor.
Er is een positief bedrijfsresulaat (2004-2005) voorzien van ca. 64.000 euro. De “kosten” belopen namelijk ca. 745.000 euro en de “inkomsten” ca. 809.000 euro.

Hoe zit het met de schulden? Er zijn leningen bij Dexia, Interbrew, Barco voor zowat 3,2 miljoen. Handelsschulden voor 1,6 miljoen. RSZ moet nog zowat een miljoen.
Totaal 5,8 miljoen BEF. Dit zijn allemaal prognoses voor midden dit jaar.

Maar het gecumuleerd verlies is opvallend gedaald.
Er was een explosief hoogtepunt in 2001: 10,4 miljoen BEF. Nu nog slechts 1,8 miljoen.
Op de duur begin je hier weer bij al het gebrek aan schatbewaarders te twijfelen of het wel om BEF gaat. JAWEL ! JAWEL !
Wel, dan is dat doenbaar. Daarvoor kan iedereen gaan.
Zeker als de plannen voor een nieuwe VZW BUDA BIS (samen met Beeldenstorm en Dans in Kortrijk) leesbaar blijven en alleszins als de subsidieaanvragen daarrond gaan lukken.
Van de Vlaamse Gemeenschap alleen al verwacht men dan namelijk een toelage van 1.140.000 euro. Het is nu aan Bertje om zijn ding te doen. Hij moet zich wel door de juiste Kortrijkse lobbyisten van Kortrijk laten omringen. Met onze burgemeester c.s. en Spirit aan de zijde moet dit lukken.
Maar over die plannen later meer, in het kader van onze onderzoeksjournalistieke berichtgeving.

Een voetnoot.
Het bestuur van vzw Buda houdt er niet van dat dit soort gegevens naar buiten komt.
(Soms mag je als lid van de Algemene Vergadering geen papieren mee naar huis nemen.)
Diezelfde mensen zijn er zéker wel voorstander van dat toplonen van bedrijfsleiders gepubliceerd worden en dat politici hun al of niet bezoldigde mandaten (en beroepen en ambten) moeten kenbaar maken in het Staatsblad. Bijvoorbeeld een mandaat bij Limelight zelf.
Politici dienen tevens een vermogensaangifte te doen bij het Rekenhof.
En nogmaals. Het is de verdomde plicht van VZW’s die drijven op overheidsgeld – en daarzonder niet eens zouden bestaan – om hun boeken open te gooien voor de burgers die wel degelijk bereid zijn om met hun belastinggeld tegelijk veel zin en onzin te betalen. De meeste mensen zijn goed.

Waar gaat uw belastinggeld naartoe?

Kortrijkse grootouders die ’s zomers hun kleinkinderen zien spelen in de zandbak op de Grote Markt denken er (vertederd als ze zijn) niet altijd aan dat zij dat spel zelf hebben betaald.
Met belastinggeld. (Nu ja, oudjes hebben centjes genoeg. Al die opa’s en oma’s ook in de stad. Ge zoudt er iets van krijgen.)
Die zandbak is dus géén gratis cadeau van schepen Bral, alhoewel hij daar – ervaringsdeskundig -voorbijwandelend wel eens die indruk durft te wekken. Je ziet hem glunderen.
Dit alles even ter inleiding.

In 2003 kreeg de stad van ons allen 52,4 miljoen euro aan fiscale ontvangsten. Per kop (baby’s inbegrepen) betaalden we voor al wat het stadsbestuur aan goeds voor ons deed uiteindelijk zelf 699,9 euro. Sommigen zeggen 658 euro, maar we gaan daar nu niet over zaniken.
Ik hou het veiligheidshalve bij 700 euro per kop. Soms ook capita genoemd. Men kan daar al iets mee doen. (In 2000 – het begin van de legislatuur- was dat nog 583 euro per inwoner.)

Waaraan besteedden wij die 700 euro zoal, in 2003?
Per inwoner woog er een schuld op onze schouders van 155 euro.
Het grootste deel van onze portemonnee ging daarna naar de politie. 144 euro. (Dat is niet meer dan in andere centrumsteden.)

Daarna ging het meeste geld (138 euro) naar de “sociale zekerheid en bijstand”.
Zeg maar het OCMW. Andere centrumsteden doen het hier met minder. Vergelijk ook met 2000. Toen kreeg de sociale bijstand van schepen Frans Destoop nog 100 euro.
Aan pure “sociale hulp” buiten het OCMW gaven we nog altijd per inwoner 21 euro.

“Volksontwikkeling en kunst” krijgt veel van ons: 126 euro. Het stadsbestuur gaat daar zeer fier over, dat wij dit allemaal zo belangeloos doen. Intussen niet vergeten dat in die rubriek ook de uitgaven voor sport zitten (het voetbal kost ons zéér veel geld) en zelfs, eigenaardig genoeg, ook een bepaalde groenaanleg.

Wat hebben we nog? Betaald, zonder het te weten.
Per kop hadden we voor de algemene adminstratie 99 euro en voor de algemene diensten 55 euro over. Samen is dit toch 154 euro. Die personeelskosten nietwaar.
Voor “ontsmetting, reiniging en huisvuil” gaven we elk afzonderlijk aan schepen Philippe De Coene 84 euro. In tegenstelling tot wat we dachten boert hij hier althans niet goed vooruit. In 2000 kreeg hij van ons ongeveer hetzelfde bedrag.
Voor “verkeer, wegen en waterlopen” hadden we elk 77 euro over.
In het verkiezingsjaar 2000 was dit véél meer: 108 euro.
De brandweer kostte ons 42 euro. Voor dat jaar merkelijk minder dan in andere steden, maar dat kan aan toevallige zaken liggen.
“Huisvesting en stedebouw” kreeg 19 euro. In het verkiezingsjaar 2000 ging het om 35 euro !
Het onderwijs kostte ons allemaal netto 6,4 euro. Daarvan gaat het meeste (5 euro) naar de Academie en het Conservatorium.

En de kerkfabrieken zult u nu vragen?
Wel, die gaven alle Kortrijkzanen apart – gelovig of niet – 15,3 euro.
Andere centrumsteden zijn minder godsvruchtig: daar volstaat zowat 10 euro aan netto-uitgaven voor de eredienst.
De bibliotheek krijgt (naast ons lidgeld) netto 11 euro.

Tenslotte.
Van het gemeente- en stedenfonds ontvingen we elk persoonlijk in onze portemonnee niet minder dan 317 euro.
In de rubriek van de rekening “handel en nijverheid” hadden we ook een overschot (thuis gekregen) : ieder van ons kreeg netto 112 euro. Te wijten aan dividenden van intercommunales zoals Gaselwest.
We moeten niet klagen.

Besluit.
Aan de uitgavenzijde blinkt onze stad (dat zijn wij allemaal afzonderlijk) uit voor de posten eredienst en volksontwikkeling. Maar dat laatste slaat zoals gezegd vooral op sport. We zijn daar heel gul in, tot meerdere glorie van bepaalde schepenen.
We maken soms ook wel zotte kosten. Aan rechtsgedingen bijvoorbeeld. Aan erelonen voor externen. Aan toelagen voor Lille-2004. Aan erosiebestrijding. Aan Buda-kunsteneiland. Aan het zogenaamd opfrissen van onze website. (Dat laatste duurt nu al jaren en men is er nog mee bezig.) Verplaatsingen naar Cebu en omgekeerd. Oezbekistan!

Aan de inkomstenzijde doen we het alleszins goed met de Fondsen. En met de tarieven van de personenbelastingen en de grondlasten natuurlijk ook.

Au fond moet je daar allemaal niet echt op letten. We hebben het hier goed.

Hoe gratis zijn die gratis internetopleidingen ? (2)

In een vorige gratis les van 15 januari laatsleden hebben we via deze weblog geleerd dat het project “Citizen First” over vier jaar gespreid waarschijnlijk meer dan 1 miljoen euro zal vergen. En dat dit “dichten van de digitale kloof” de stad geen cent gaat kosten. Integendeel: nog “opbrengsten zal generenen”. Men verwacht namelijk vanuit Europa een subsidie van 340.800 euro.
Het project voorziet ook in het plaatsen van zogenaamde internetkiosken. Hoeveel er dat uiteindelijk zullen zijn is nog niet helemaal bekend. In den beginne dacht men aan een twintigtal. Nu eerder aan acht “duo’s”. Men is een namelijk een beetje geschrokken van de prijs.
Het is ten andere ook zo dat de reeds geplaatste apparatuur (men is ermee begonnen in oktober vorig jaar) voor een deel is betaald vanuit een bestaand budget uit een vroeger door de stad aangegaan ICT-raamcontract met de firma Dolmen. (Het totale ICT-budget van de stad, zo overeengekomen in juli 2001, bedraagt net geen 3 miljoen euro.)

Intussen zijn de eerste facturen voor de gratis internetopleiding van Kortrijkzanen binnen.
Het begeleidend drukwerk voor de promotie van die internetopleidingen heeft aan drukwerk alleen 4.095 euro gekost.
De lessen worden voor een deel gegeven door “Mentor”. Dat is een VZW die eigenlijk bedoeld is voor de opleiding van “mindergeschoolden” in het algemeen. Eigenlijk in het bijzonder. “Risicogroepen” met name. Vroeger is die VZW onder een andere naam ten onder gegaan in dubieuze financiële omstandigheden. De vereniging zonder winstoogmerk is beetje te beschouwen als een mantelorganistie van de plaatselijke christendemocratie. En werkzoekend.
(Onthoud die naam.)
Dat ziet er niet goed uit voor die firma. Want voor het schooljaar 2005-2006 is het stadsbestuur van plan om een offerte uit te schrijven voor een mogelijke deelname van andere geïnteresseerde organisaties.
(Net iets voor Syntra-West?)
En voor het tweede opleidingsgedeelte van cursisten is het stadsbestuur van plan om dit toe te vertrouwen aan de VDAB, met de hoop om aldus nieuwe subsidies in de wacht te slepen, ditmaal van het Ministerie van Arbeid. Als het zover komt zullen we niet laten van dit te berichten.
Iedere Frank telt hier.

Voor september en oktober van vorig jaar heeft “Mentor” een factuur ingediend van 11.605 euro. Voor de ene maand november verwacht men nog een factuur van niet minder dan 9.576 euro. Intussen heeft de VZW zijn eenheidsprijs per groep cursisten laten dalen van 798 euro naar 731 euro. Dat maakt dat men voor december 2004 tot eind juli van dit jaar voor 90 groepen cursisten een factuur mag verwachten van 65.790 euro.
Nu, dat ziet er voor “Mentor” toch niet zo slecht uit. Ooit heeft het stadsbestuur aan die VZW in één keer 172.000 euro beloofd voor hun gratis opleiding. (Er was toen blijkbaar nog geen sprake van een offerte.)

Van de VDAB verwacht men een factuur van 18.500 euro. Het is niet helemaal duidelijk over welke voorbije maanden dit gaat. De eenheidsprijs per groep (30?) is hier minder dan bij “Mentor”: 630 euro.

Het ontmoetingscentrum van Heule heeft een drankje aangeboden aan de cursisten. Dat kostte 1.600 euro. Volgende drankjes aldaar zullen tot eind juli 8.500 euro kosten.
Electoraal komt dit goed uit.
Inmiddels is de opleidingscapaciteit van “Citizen First” uitgebreid. Zonder offerte. Er is nu ook een mobiele klas ingeschakeld. In een bus van een bedrijf uit Bellegem. De bus is volledig uitgerust met portables en er is ook een koffiebar aanwezig. En dat komt goed uit: de chauffeur is tegelijk ICT-lesgever.
De eenheidsprijs per groep is hier 1.270,50 euro nauwkeurig. Onkosten zoals papier en inkt en verplaatsing inbegrepen. Voor 45 groepen zal de factuur 67.000 euro bedragen. Wel te verstaan: tot eind juli. Voor de lessen van september tot november 2004 heeft de bus alreeds 14.769 euro aangerekend.

Zo.
Nu weet u het ook.
Te onthouden blijft dat volgens het CBS alles door Europa wordt betaald. Niet door ons, Kortrijkzanen. U had dat nog niet door? Dat is pas solidariteit. Herverdeling !
Profiteer ervan, zolang het nog kan.

P.S.
De ICT-schepen zegt dat het allemaal niet waar is wat er hier staat. Dan moet hij de notulen van het Schepencollege maar niet goedkeuren. Of aanvullen. Of zelf beter redigeren. Ik lees wat er staat. Alles is gewoon afgeschreven. Men zou die notulen ook op de website van de stad kunnen publiceren. Dan moet ik het hier niet allemaal zelf doen.

Collegialiteit in het College

Zelden of nooit gezien.
Op de vergadering van het College van Burgemeester en Schepenen van 28 december 2004
waren slechts vier van de acht schepenen aanwezig. Gelukkig was de burgemeester daar nog zodat er toch “collegiaal” beslissingen konden worden genomen.
Er stonden nochtans weer belangrijke zaken op de agenda.
Bijvoorbeeld: het studiecontract voor de heraanleg van de Oude Leiarm, de heraanleg van de historische kern rond het Begijnhofpark.

Iets anders nog.
Normaliter wordt er in een College nooit gestemd.
Wanneer een punt op de agenda komt zijn eventuele meningsverschillen al weggemasseerd.
In het CBS van 2 maart 2004 deed er zich niettemin zulk een volstrekt unieke gebeurtenis voor.
Er was een geheime stemming over het betaalbaar stellen (de kostprijs) van een factuur !
Het ging over advertenties geplaatst door “Universal Communications” voor de vacatures van een stafmedewerker samenlevingsopbouw en buurtjeugdwerker (4.335 euro) en die van een architect en erfgoedcoördinator (ook 4335 euro).
De goedkeuring was uiteindelijk toch eenparig. Er was slechts één schepen afwezig.
Het gebeurt eigenlijk nooit dat er gestemd wordt over het betaalbaarstellen van facturen.
Als ambtenaren de zaak viseren met de melding “juist bevonden”is daarmee de kous af.
Wat was er hier aan de hand?

Hoe gratis zijn die gratis internetopleidingen ? (1)

De zogezegd gratis computer- en internetopleidingen voor Kortrijkzanen zijn een onverhoopt succes.
In die mate zelfs dat de ICT-schepen Philippe De Coene november vorig jaar via de pers liet weten dat hij Vlaams minister van Arbeid Frank Vandenbroucke zou aanspreken om bijvoorbeeld via de VDAB nog wat méér geld voor de cursussen uit de brand te slepen. Want, zo zei de schepen, er is via de voorziene Europese subsidies slechts geld te rapen voor de opleiding van 2.400 cursisten en er zijn al 3.700 Kortrijkzanen ingeschreven. Van die démarche bij de minister is intussen niets meer vernomen.

Dat schijnbare geldtekort moet nu maar even uitgelegd worden.
Daarom eerst een beetje voorgeschiedenis.
Het Kortrijkse project “dichten van de digitale kloof” kadert in een Europees grensoverschrijdend actieprogramma (Interreg III -B-NWE) met als naam “Citizen First“.
Dat project loopt over vier jaar en omvat alhier twee luiken :
1) het plaatsen van internetkiosken en
2) de gratis basisopleidingen computer en internet.

In oorsprong dacht het stadsbestuur hiervoor een budget te voorzien van 369.200 euro, maar dit werd opgetrokken tot ietwat meer dan 700.000 euro omdat men een hoop Europese subsidies voorzag. Meer speciaal: 513.600 euro.
Nu even opletten.
De verhoopte Europese subsidie is intussen zeker al tweemaal naar beneden bijgesteld.
De EU zou een subsidie van 354.000 euro hebben goedgekeurd op 24 juni 2004. Maar de laatste berichten (notulen van 21 december 2004) van het College van Burgemeester en Schepenen dateren de goedkeuring van het project plots op 12 september 2004. En het gaat nu slechts over een “principeakkoord” met een subsidie van 340.800 euro. Dit is 13.200 euro minder dan gehoopt en zelfs 172.800 euro minder dan helemaal aan het begin werd vooropgesteld.

Dit bedrag is als ontvangst nog altijd nergens te bespeuren in de stadsbegroting.
In de begroting van vorig jaar doken er aan de uitgavenzijde wel al voor 112.000 euro werkingskosten op.
Met name receptiekosten voor niet minder dan 1.600 euro. Reiskosten (!) : 3.000 euro. Erelonen: 71.000 euro. Prestaties van derden: 35.900 euro.

Intussen is het financieel plaatje ten opzichte van de oorspronkelijke gegevens alweer helemaal veranderd, overigens zonder dat de gemeenteraad hieromtrent wordt ingelicht.
Volgens het CBS van 21 september 2004 zal men voor het gehele Kortrijkse project méér dan
1 miljoen euro nodig hebben. Nauwkeurig: 1.069.000 euro. Dat is zowat 300.000 euro meer dan oorspronkelijk werd gebudgetteerd.

Interessant om te zien is dat de kostprijs van het project “Citizen First” in de andere deelnemende Europese steden of regio’s veel minder hoog oploopt: tussen 706.000 en 744.000 euro.
In Ieper bijvoorbeeld gaat het om 723.000 euro. Bij de regionale overheid Eindhoven slechts om 706.000 euro. Bij de Cambridge County Councel (UK) om 715.000 euro.

Waarom heeft Kortrijk zoveel geld nodig voor het “dichten van de digitale kloof”?
Dat vergt enige uitleg.
In Kortrijk voorziet men voor “reizen en accomodatie” van personen (ambtenaren) die met het project bezig zijn 70.000 euro. Jawel: 2,8 miljoen BEF. Bij de andere Europese partners wordt er maximaal voor 40.000 euro rondgecrosst. (Heeft dit project dat met name de digitale kloof wil dichten dan geen weet van het bestaan van videoconferenties?)
In Kortrijk voorziet men voor “meetings, seminaries en publiciteit” 110.000 euro. Bij de andere partners geeft men daar bijvoorbeeld slechts 50.000 euro aan uit.
In Kortrijk kosten zgn. “externe experts en consultanten” voor het project 263.000 euro. Elders maximaal 40.000 euro.
In Kortrijk is er een krediet voorzien voor “uitrusting” van 82.000 euro. Elders maximaal 52.000 euro.
In Kortrijk nog zijn er “algemene onkosten” ten bedrage van 62.000 euro. Elders in Europa bedragen die “onkosten” maximaal 55.000 euro.

Tot daar voor vandaag.
Iedere Kortrijkse positivo-Citizen zal opmerken dat het niet nodig is om voor de Kortrijkse cursisten bijkomende middelen te gaan schooien bij Vlaams minister Vandenbroucke. Er is geld zat als men tenminste wil ophouden met potverteren.

De eerste facturen “Citizen First” zijn inmiddels binnengelopen.
Wordt dus vervolgd en gevolgd.
Want, zo zegt het Schepencollege: “Het engagement in het Europese project Citizen First betekent concreet geen meerkost voor de stad maar genereert extra inkomsten gespreid over vier jaar looptijd.”

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert