ambtenaren, ICT, media, schepencollege

Openbaarheid van bestuur en ICT

(In de update nog een vraagje.)

Een stukje schrijven als je kwaad bent is nooit goed. Het is daarom zeer mogelijk dat dit verhaaltje op vandaag niet wordt beëindigd.
Dat er morgen nog een update komt op deze bladzijde.
Waarom ben ik kwaad? Boos en tegelijk verdrietig?
De aanleiding is de klassieke druppel die de emmer doet overlopen.
De agenda van het schepencollege van gisteren 1 juli staat alweer nog altijd niet op de website van Stad. Al dagen “tijdelijk onbeschikbaar”. Het is al een paar keer gebeurd dat er geeneens een agenda te zien was. Communicatieambtenaar. Ik zeg u: dit is niet om te lachen, want voor wie een beetje serieus de Kortrijkse politiek wil volgen (vooral datgene wat staat te gebeuren) is deze agenda onmisbaar. Soms vraag ik me af wanneer en hoe de schepens de wekelijkse agenda met de broodnodige stukken te zien krijgen. Of schepens al dat papier dan lezen, in het weekeinde. Ja, dat vraag ik me af. Laten ze dat dan maar even over aan hun kabinetsleden?

En nu we toch boos zijn, nog een sneer: het College van onze schepens permitteert het zich om binnenkort niet meer te vergaderen gedurende vijf volle weken. Dit is ontoelaatbaar. Maar wie wordt er in die tijdspanne waarnemend burgemeester? Toch weer niet onze Lieven Lybeer ? Hij is in staat om tijdens dat verlof nog vijf rare dingen te doen. Weet nog niet welke.

We gaan daar nu niet erg diep op in, maar er zijn twee vormen van openbaarheid van bestuur.
Actieve vorm van openbaarheid van bestuur betekent dat bestuursinstanties aan de verplichting voldoen om de bevolking 1) systematisch, 2) correct, 3) evenwichtig, 4) tijdig en 5) op verstaanbare wijze voor te lichten over het beleid. Dat slaat dus op bijvoorbeeld de openbaarmaking van de agenda van het College. (De notulen mogen we nog altijd niet zien.) En probeer eens een verslag te vinden van de OCMW-Raad. Van het bestuur van het Stadsontwikkelingsbedrijf (SOK). Enzovoort.
Gemeenteraadsleden, doe eens een poging om de verslagen te lezen van de zgn. (uiterst belangrijke) ‘strategische colleges’. Weet u dat onze topambtenaren nog altijd denken dat beleidsvoorbereidende stukken (door hen ondertekend) niet openbaar zijn?

Zoals u ziet, ik ben kwaad. Niet boos, eerder verdrietig.
Op de wekelijkse persbabbels op dinsdagmiddag zegt de burgemeester wat hij kwijt wil en op eigen houtje (in den duik) wel eens zou willen beslissen. Neemt een enkele persjongen dan even apart. Weet die veel. Kijkt nooit een dossier in. Andere leden van het schepencollege doen het van thuis uit ICT-matig met de pers. Bellen de jongens gewoon op. Bestellen zelf een fotograaf. Zeggen: morgen ben ik daar, jij ook?

De passieve vorm van openbaarheid van bestuur betekent dat al wie daarom vraagt bijna om het even welk bestuursdocument kan in handen krijgen. Desnoods met uitleg. Er zijn zelfs raadsleden die dat niet geloven.

Hier past nu mijn persoonlijk verhaal…

In de maand december van vorig jaar emailtje gestuurd naar burgemeester en secretaris met de vraag om voortaan in principe inzage te krijgen in de documenten die raadsleden ontvangen. Bijvoorbeeld de notulen van het College, begrotingen en rekeningen, verslagen van raadscommissies, het jaarverslag van de Stad, enzovoort. Ik vraag nog beleefd om een onderhoud teneinde een aantal modaliteiten te bespreken. Praktische schikkingen. Wat met elektronische dragers? Voor papieren documenten ben ik bereid om de nodige retributie te betalen.
(Bedoeling is dat ik dan niet om de andere dag naar het stadhuis moet lopen.)

Bon.
In januari van dit jaar loop ik burgemeester en secretaris tegen het lijf, maar rep niet over mijn email. Gun ze nog wat tijd om te antwoorden.
Februari. Stadssecretaris roept me in de wandelgangen van het oud stadhuis in de gauwte toe dat er nog een rendez-vous op ons programma staat. Ik beaam dit.
Nog februari. Met burgemeester op café. Ik herinner hem aan de email. Hij weet er nog van maar zegt dat zo’n vraag naar allerhande documenten moeilijk valt. “Stel je voor, Frans, dat iedereen zoiets vraagt.”
Maart. Secretaris is heel verbaasd dat ik nog geen antwoord heb gekregen op mijn email. De verbazing is wederzijds.
April. Secretaris ziet mij bepaalde documenten afschooien bij een raadslid. Er volgt een haastig gesprekje. Nog altijd geen afspraak voor een audiëntie. Secretaris geeft mij nog mee dat raadsleden toch wel van bepaalde prerogatieven genieten.
Ik zou niet weten dewelke. Iedere burger mag zowat alle documenten in de ruimste zin van het woord en ongeacht de vorm (de drager) opvragen. De weinige uitzonderingen zijn vanzelfsprekend en interesseren toch niemand (bijv. een tuchtdossier).

Tot op vandaag dus nog altijd geen afspraak of regeling met burgemeester, secretaris, communicatieambtenaar.

Naschrift.
Nu er een heel systeem van e-decision (ICT) met intranet is ingevoerd kan het bestuur mij via één klik van alles toesturen. Kost niets.
En daarbij, met permissie. Ik beschouw mezelf wel als een journalist.
De redacteurs van “Gent blogt” mogen zelfs de persbabbels van het schepencollege aldaar bijwonen.

Nog een vraagje.
De pc’s van ambtenaren op het stadhuis zijn blijkbaar beveiligd.
Is het waar dat ambtenaren die via Google kortrijkwatcher opzoeken stoten op de mededeling dat het gaat om een onbereikbare pornoblog?
Als dit waar is, hebben we hier te maken met een volstrekt ongeoorloofde vorm van censuur.

streekorganen

AFFAIRES TRANSFRONTALIERES (3): de kostprijs van de trein Kortrijk-Rijsel

Burgemeester Stefaan De Clerck is federaal volksvertegenwoordiger (en quaestor!) van de Kamer.
Burgers, Poorters van deze fiere Stad.
Begin dat nu toch een keer te weten. U hebt ervoor gestemd. Hij vertegenwoordigt u. Alles wat Stefaan doet is in uw naam. Begrijp dit nu toch.

HOE RICHTEN WE ONZE BLIK ?

U kunt zien dat het waar is, live op donderdagnamiddag op Tinternet, als er tenminste plenaire zitting is. wuwuwu.dekamer.be.
Schoon om te zien hoe enthousiast Stefaan kan applaudiseren, totaal in de stijl van een trouwe partijsoldaat. En hij is geen backbencher hoor. Zit naast Bart De Wever (N-VA), niet zo ver van Ulla en Freya. Kijk eens hoe het er daar geregeld aan toe gaat, op die banken. Nog erger dan in Kortrijk. Je gelooft je zintuigen niet. Toch wel. Begin je een en ander te begrijpen wat niet in de krant staat? De lichaamstaal.

BTW. Mag men daar in het parlement nog roken? Staan al onze meest flamboyante volksvertegenwoordiger buiten kou te lijden? In den trek? Het trekt daar, achteraan toch. Hebben zij daar in de buurt een of ander rooketablissement? Waar ze over onze problemen heen zitten te puffen?

In zijne hoedanigheid van volksvertegenwoordiger stelt Stefaan DC schriftelijke vragen voor het Bulletin van Vragen en
Antwoorden.
Tot op heden alle drie over grensoverschrijdende samenwerking met Noord-Frankrijk. Onderwerpen: het belastingsstelsel en sociale zekerheidsstelsel van werknemers in de EGTS, de samenwerking op gebied van gezondheid (ratificatie van het kaderakkoord, u weet wel), en de kostprijs van het grensoverschrijdend openbaar vervoer op het traject Kortrijk-Rijsel.

Burgemeester is één van de instigators van het eurodistrict Lille-Kortrijk-Tournai, de metropool die al een paar miljoen euro publiek geld heeft verslonden (ik overdrijf niet) en waar sinds de officiële oprichting van een rechtsfiguur (EGTS) met overbevolkte besturen en een heir van secretaressen en werkgroepen en seminaries in de loop der tijden nog altijd niet het minste resultaat heeft opgeleverd.
Als het niet waar is moet men het maar een keer zeggen.

Met het virtuele bestaan van deze metropool kan onze Kortrijkse burgemeester zich tot in China opwerpen als een soort gouwleider van een regio met 2 miljoen inwoners. Chinezen uit Wuxi lachen daar niet mee. Zijn veel beleefder dan wij, Kortrijkzanen. (Sinezen hebben al eeuwen geleerd om na ontvangst van Vlaamse delegaties thuis te boeren.)

We geven hier in extenso de vraag weer over de kostprijs van de trein naar Rijsel. In verband met ons dagdagelijks leven. Tariefstructuren.
Dat interesseert Kortrijkzanen die ginder gaan floreren. Onze plaatselijke mandatarissen minder, want die nemen ook de wagen om over de schreve flessen drinkwater in te laden. Meer dan dat. Kleedjes voor de vrouwe. Chocolade. Vis. Lingerie. Schilderijen. Allemaal Dingen waar gemiddelde Kortrijkzaanse treinreizigers van hier naar Lille en terug het bestaan niet van kennen.

Nu de vraag.

“Kortrijk is een dynamische centrumstad, die ook haar blik richt op Rijsel. Het is een grote uitdaging een Frans-Belgische metroppol (sic) Rijsel-Kortrijk-Doornik te maken op Europees niveau. Het is de ambitie om binnen het Eurodistrict hinderpalen weg te werken dewelke het dagdagelijks leven van de inwoners verstoren. Een van de concrete acties betreft het grensoverschrijdend openbaar vervoer. Zo kost een ticket enkele reis Kortrijk-Rijsel 8 euro, en dit voor een traject van 32 km (daarvan gaan 4,80 euro naar de NMBS en 3,20 euro naar de SNCF).
Indien deze verbinding als een binnenlandse verbinding zou worden aanzien is de prijs 4,40 euro. Het forfait voor een internationale verbinding weegt dus zeer zwaar door op een kort traject. Aan de huidige prijzen blijft veel marktpotentieel onderbenut. Het is daarom noodzakelijk een uniform en voordeliger tariefsysteem uit te tekenen teneinde het grensoverschrijdend treinverkeer niet te verhinderen.
Naar ik verneem zijn er zesmaandelijkse onderhandelingen tussen de NMBS en de SNFC waarop ook dit punt dient te worden besproken.
1. Is dit punt betreffende de tariefstructuur voor het traject Kortrijk-Rijsel reeds besproken?
2. Welke houding wordt in deze aangenomen door de overheid?”

Op de website van de Kamer staat dat het antwoord op de vraag (eerste maal op 30 november 2007 ingestuurd en hernomen op 13 maart 2008) aan minister Vervotte van Overheidsbedrijven is ontvangen.
Dat antwoord van Inge is in het Bulletin nog altijd niet gepubliceerd. Het desbetreffende bulletin BO21 trouwens ook niet. Het duurt daar in Brussel al evenlang als hier in Kortrijk met het bulletin van onze raadsleden.
Burgemeester weet het antwoord van Vervotte blijkbaar al. Waarom niet voorlezen in de eerstvolgende Kortrijkse gemeenteraad?

Maar hoeveel betalen de fransmans uit Rijsel die met de trein naar hier komen? Hoeveel zijn er dat? Wat komen ze hier doen?
Over Doornik hebben we het nu even niet. Misschien nooit meer. (Je kunt er wel goed uitgaan, en zo lelijk is dat plaatsje niet.) CORA ligt toch onderweg?

P.S.
Burgemeester heeft in Brussel geleerd hoe vragen te stellen.
Eerst de situatie uit de doeken doen. Dan de vragen. Flo ! Neem daar een keer een voorbeeld aan.

milieu

Weg met het fijnstof in onze rookcafés ! Een premie voor fijnstofafvangers !

Een artikel in de veel gelezen wetenschappelijke rubriek van “Het Laatste Nieuws” van vandaag moet elke kroegganger in Kortrijk wel doen opschrikken.
Vroeger liepen we allemaal van portiek tot portiek, schuilend voor de zure regen. Overgeleverd aan het ozongat. Nu blijkt onomstotelijk dat we in ons stamcafé nog meer fijnstof binnenkrijgen dan op straat, en zelfs meer dan op de verkeersdrukke Meensepoort of KVK.
Meer binnen dan buiten. Staat allemaal in het laatste nieuws.

In Kortrijk-centrum kun je gelukkig nog zonder altoos veel problemen om de haverklap binnen wandelafstand gezellig vertoeven tussen soortgenoten druggebruikers, ook in brasserieën waar wordt gegeten. Dat is enorm bevorderlijk voor de sociale cohesie onder Kortrijkzanen en nieuwkomers, want een beetje ervaringsdeskundige weet dat rokers gezelliger, meer flamboyante burgers zijn dan niet-rokers. Cf. onze burgemeester. Pijpsmoorders – zeker die met een krom model – even buiten beschouwing gelaten.
Het is intussen zover gekomen dat er al minstens één café in het centrum heeft verzaakt aan zijn vroeger met veel publiciteit omgeven rookverbod. Andere exploitanten van verstokte peukloze locaties passen nu ongeziene reclame- en andere marketingtechnieken toe om toch maar geen (stam)gasten te verliezen. Zelfs met medewerking van onze plaatselijke persjongens.

We hadden gedacht dat er stilaan een beweging was op gang gekomen die het rookprobleem in cafés als opgelost kon beschouwen.
Dat er een soort gewaarborgde vrijheid van mening én vergadering was uitgedacht waarbij op eigen houtje was besist om al of niet actief of passief te gaan roken in een drankgelegenheid.
Simpel toch?

Maar neen.
De Liga der Genotslozen zadelt rokers nu op met een nieuwe vaststelling. In locaties waar wordt gepaft is het aantal kilo fijnstofdeeltjes nog veel zwaarder dan langs de eerste de beste autoroute. Een of andere medische freak meent zelfs te weten dat hij gevallen kent van hartlijders die binnen twee uren na hun kroegloop doodvallen. Van de consumptieprijzen zeker? Het zien van de lege geldbeugel?

Mogen we nu eens met een zéér fijn positief voorstel uitpakken?
Zou Groen binnen onze gemeenteraad dit niet even kunnen overnemen en indienen in de eerstvolgende gemeenteraad?
Stad verleent een premie aan cafébazen die een fijnstofafvanger placeren. Zo’n afvanger is gewoon een draadje en een gaas in de buurt.

Raadslid Cathy Matthieu van Groen en schepen Stefaan Bral van milieu, u weet allebei dat elektrische lading de koers van deeltjes bepaalt, hoe ze ook heten.
Vandaar: we spannen in de lucht een dunne geladen draad die een stroom van elektronen afgeeft. Cathy, niet bang zijn. Die stroom is onschadelijk. Het is een beetje elektrisch veld zoals er al zovele bestaan in de natuur (denk aan de bliksem). Het is als het ware een groen elektrostatisch dak in het café dat een elektrische lading aanbrengt op fijne stofdeeltjes (PM10) zodat die een positieve lading krijgen. We gaan er nu wel even vanuit dat die stofdeeltes negatief van aard zijn!
Als we nu ergens in het café een negatief geladen gaas ophangen, dan trek je daarmee die verdomd onzichtbare positieve stoffen aan.
De kastelein verzamelt ze daarna bij sluitingsuur en voert ze af naar het open containerpark. Met de wagen. Die wagen heeft een gesubsidieerde roetfilter. Indien niet verplichten we kastelein mits een nieuw transportreglement de fiets te gebruiken, kosteloos aangeboden, via de structureel gesubsidieerde vzw Mobiel.

Cathy en Stefaan. Dat fijnstof reductie systeem FDRS-PM10 is toepasbaar in tunnels, “urban canyons”, open weggedeelten.
Dus tevens op open terrassen. Een draad over de Grote Markt en heel Hartje Kortrijk. Het gaas rond de binnenring. Taak voor het handelsdistrict (de BID).
Stad moet nu wel dringend haar milieubeleidsplan bespreken en aanpassen.

Naschrift.
Bij nader toezien, positief voorstel van afvangers toch even in beraad houden tot na het verlof !
Hoe milieu-belastend is de productie van die draad en het gaas?
Hoeveel elektriciteitsproductie vergt de werking ervan ?
De opmaak van een milieubalans is nodig. Schepen Bral, a.u.b., doe iets.

gemeenteraad, mandatarissen

Raadslid Eric Flo stand-up in ’t Wit Kasteel

Raadslid Flo is al in april 2007 uit de fractie gezet van Vlaams Belang.
Aanleiding was dat voor hem de staatsieportretten van koning en koningin eigenlijk evenzogoed konden blijven hangen in het stadhuis, terwijl zijn partij daar mordicus tegen was.
Sindsdien beschouwt het stadsbestuur Flo als een “onafhankelijk” raadslid, en als het aan de burgemeester ligt blijft dit zo tot aan de volgende gemeenteraadsverkiezingen.
De optredens van het raadslid in de gemeenteraadszittingen zijn nu al legendarisch. Bijvoorbeeld die keer dat hij het voorstel deed om tropische bomen te planten in Kortrijk aangezien de aarde opwarmt. Hij wou een andere keer dat Stad 500 mobiele airco’s van Chinese makelij zou kopen om neer te planten in rusthuizen, jeugdhuizen, ontmoetingscentra, enz.
Kortom, Eric heeft nu en dan last van de warmte.

Ergens in de herfst vorig jaar ontpopte hij zich als aanhanger van de lijst van Jean-Marie Dedecker. Begon zelfs één (1) keer briefpapier te gebruiken met het logo van de partij.
En waarlijk, op één van de vele websites van LDD (er bestaat een www3….) prijkt al geruime tijd zijn naam en foto als voorzitter van de Kortrijkse afdeling. Hoe die verkiezing is verlopen weet niemand.
Nog volgens de LDD-website is Christaan Delodder uit Bissegem de ondervoorzitter en Björn Verheye de secretaris.
Andere bestuursleden zijn Frank Bertin (Marke), Wim Glorieux (Kuurne), Peter Vandekerkhove (Kortrijk), Ronny Van Eeckhoutte (Marke), Domique Viaene (Bellegem).

Dit alles is, nogmaals, de huidige stand van zaken volgens een officiële LLD-website.
Er is zelfs een regionaal LDD-bestuur voor Kortrijk-Menen-Waregem. Voor momenteel twee bestaande plaatselijke, gemeentelijke besturen. Daar zetelen ook Kortrijkzanen in: Theirry Deneire uit Marke is zelfs regionaal voorzitter. Jan Amssons is ondervoorzitter.

Maar er is al enige tijd een nieuw bestuur voor de afdeling Kortrijk.
Flo behoort erbij, maar we weten nog niet of en hoe hij tot voorzitter is verkozen. Nieuwe bestuursleden zijn: Fleur Debrabander, Christiaan Delodder.

Het staat nog niet op de kalender van de LLD-website, maar blijkt dat Flo zijn nieuwe ploeg zal voorstellen op dinsdag 8 juli in ’t Wit Kasteel (Doorniksesteenweg 210).

Dat belooft !
Eric Flo heeft immers al in de vorige gemeenteraad deze startmeeting aangekondigd met de belofte dat hij het in zijn speech even wou hebben over burgemeester Stefaan en over de raadsleden (fractieleiders) Philippe De Coene en Koen Byttebier.
Flo is het gewoon om niet op de bal te spelen.
Dat wordt volgende dinsdag tegelijk een stand-up komedie en een stand-up fight. Gegarandeerd, tenzij men bij de top van de LLD begint te beseffen wat er nu weer in huis is gehaald.

Jean-Marie Dedecker komt ook, naar elkeen verwacht: vergezeld van de schone slaapster Ulla Werbrouck, volksvertegenwoordiger uit Lendelede.

We hopen nog dat LDD-ondervoorzitter en geldschieter Iwan Sabbe uit Hulste en Oekraïne op de startmeeting zal aanwezig zijn. En de partij-ideoloog prof. Boudewijn Bouckaert. De gewezen kabinetchef van Fientje Moerman, nu provinciaal LDD-voorzitter Rudy Aernoudt.

Niet te vroeg weglopen (Boudewijn!), want als je denkt dat Flo zijn speech ongeveer ten einde loopt, begint hij opnieuw.

De meeting start om 19u30. Wees erbij ! Het wordt het eerste politiek historisch moment van deze eeuw in Kortrijk.

ambtenaren

Ja, waarom staken onze lokale ambtenaren? (2)

De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) werpt zich stilletjes meer en meer op als DE werkgever van lokale openbare diensten.
Dat is heel raar. Zie nog infra.
Deze vzw is nu wel bestuurd door hoofdzakelijk burgemeesters, schepenen, OCMW-voorzitters uit diverse windstreken (wie bepaalt die?), maar heeft toch eerst en vooral een informatieve en adviserende taak tegenover gemeentebesturen (inclusief ambtenaren!) en raadsleden. Tussen haakjes, niemand van het Kortrijkse schepencollege maakt tegenwoordig deel uit van de Raad van Bestuur of het Directiecomité van de vzw, wel onze stadssecretaris Geert Hillaert. Die aldaar veel invloed heeft.
In vroeger tijden was gewezen schepen Frans Destoop daar nog de ook al niet te onderschatten ideoloog.

Wie zwaait er bij het bepalen van VVSG-standpunten eigenlijk de plak? Me dunkt: enkele bepaalde personeelsleden van de vzw, zij die namelijk de materie beheersen. Geen mandatarissen ! En die twee of drie personeelsleden van de vzw die het echt voor het zeggen hebben weten maar al te goed hoe zij hun vooral christen-democratische burgemeesters-werkgevers uit Vlaanderen naar de mond kunnen praten. Vooral: op vergaderingen beetje wederzijds indruk maken onder het gezelschap van volstrekt onkundige schepens en burgemeesters. In Roeselare (cf. infra) goed gegeten en het was interessant.

De VVSG is daarenboven sinds haar bestaan gewoon een nauwelijks ondermijnd CD&V-bastion. Zeg maar dat het niet waar is.

Over de werking van de VVSG nog nooit een deftig jaarverslag gezien. Geen verslagen van Algemene Vergaderingen of andere besturen. Balansen? Jaarrekeningen? Begrotingen? We hebben het hier wel over minstens 10 miljoen euro, waar de gemeenten misschien wel de helft toe bijdragen, plus een ongeziene uitermate winstgevende boekencommercie met één uitgeverij, en circa 100 personeelsleden. Het is een kluwen. Op de website van de vzw staat niet eens te lezen wie er deel uitmaakt van de Algemene Vergadering. Probeer maar eens de statuten te vinden van de vzw VVSG.

De VVSG heeft in een Algemene Vergadering van 19 juni in Roeselare (de burgemeester Luc Martens is lid van de Raad van Bestuur) zijn standpunt bepaald inzake de onderhandelingen met de ambtenaren over het nieuwe sectoraal akkoord (dit is geen CAO!) 2008-2009.
Wisten onze stakende Kortrijkse ambtenaren hiervan?
Waarom gingen ze daar niet even enkele deuren sluiten?

Het standpunt komt hierop neer: de vakbondseisen zijn “voor een grote groep van gemeenten en OCMW’s” financieel totaal onhaalbaar.
Het is bijna zeker dat onze stakende Kortrijkse pompiers en vuilnisophalers en zwembadmeesters over van alles niet helemaal op de hoogte zijn. Schepens ook niet. Bevolking niet. Pers niet.
Het gaat om een klassenstrijd tussen enkele diehards van – grof geschetst – twee zichzelf opfokkende onderhandelingspartners die daarenboven binnen eigen intieme kring strijd voeren om wie het voor het zeggen heeft.
Laat dit nu maar eens gezegd zijn.

Volgens de VVSG stijgen de personeelskosten (welke?) ten opzichte van vorig jaar in 2008-2009 alreeds ‘spontaan’ met 7,95 procent.
Hoe dan? Vanwege de inflatie (de index), de baremieke aanpassingen. Verder nog door de verhoogde kostprijs van de hospitalisatieverzekering, de toenemende uitgaven vanwege de toepassing van de nieuwe rechtspositieregeling voor het personeel. Over de gunstige bepalingen (financiële en andere, uit de sfeer van HR) voor de ambtenaren in dit nieuwe personeelstatuut rept het gemeenschappelijk vakbondsfront met geen woord.

Voorts wijst de VVSG er nog op dat er de voorbije 10 jaar reeds heelwat extra inspanningen voor het personeel zijn gedaan. Ook hierover hoor je de vakbonden niet. Zonder volledig te zijn verwijst de VVSG naar aanpassingen van de weddeschalen op diverse niveaus, de derde salarisschaal voor contractanten, de invoering van de hospitalisatie, de toekenning van maaltijdcheques, het optrekken van het vakantiegeld, de verhoging van de eindejaarstoelage.

Is de VVSG dan tot niets bereid?
Concreet wil men wel de eindejaarspremie verhogen tot op het niveau van het personeel van de Vlaamse overheid. Dat is ongeveer alles. De loonmassa zou hierdoor stijgen met 1 procent.

Maar burgemeesters en OCMW-voorzitters mogen nu ook weer niet al hun personeel tegen zich in het harnas jagen.
Vandaar deze opening: als er zich nieuwe feiten zouden voordoen is men bereid om aangepaste voorstellen te formuleren en om de onderhandelingen met de vakbondsorganisaties opnieuw op te nemen.

Wat zouden dan mogelijke nieuwe feiten kunnen zijn?
Dat men zoekt naar nieuwe inkomsten voor gemeenten en OCMW’s via de hogere overheid…
Bij een protestactie van de drie vakbonden (9 juni) voor het kantoor van de VVSG dacht men als eerste piste aan nog een verhoging van het Gemeentefonds. Of zou men de mogelijkheid kunnen creëren om een deel van de vennootschapsbelasting naar de lokale besturen te laten stromen? (Gemeenten lopen vele inkomsten mis doordat vrije beroepen en zelfstandigen zich voordoen als een vennootschap.) Of misschien kan men de overheidspremies voor gesubsidieerde contractuelen verhogen?

_____

Hierboven vonden we het al raar dat de VVSG – een vzw – zich voordoet als een werkgever van ambtenaren.
Het zit zo.
De onderhandelingen tussen ‘overheid’ versus ‘vakorganisaties’ van ambtenaren steken heel ingewikkeld in elkaar. We houden het simpel en vereenvoudigen zelfs ietwat. Niet eenvoudig.
* Voor het personeel van alle Belgische lokale besturen wordt overlegd en onderhandeld in het zgn. Federaal Comité C voor Provinciale en Plaatselijke overheidsdiensten. Dat is bijvoorbeeld bevoegd voor de brandweer.
* Voor het personeel van alle Belgische overheidsdiensten (dus op alle niveaus: Vlaams, federaal, lokaal of provinciaal) is er het Gemeenschappelijk Comité A.

* Wat ons hier interesseert is het Vlaams Comité C voor de Vlaamse lokale en provinciale besturen. Voor personeel tewerkgesteld bij gemeenten, OCMW’s, gemeentebedrijven en intercommunales spreekt men van het Comite C1.
Het is in dat Comité C1 dat de VVSG zich nu sterk bemoeit als zijnde een onderhandelingspartner langs werkgeverszijde. Volgens de wet (een federale) kan dit niet, maar toch staat de Vlaamse overheid toe dat de VVSG en de VVP (provincies) en de VOV (openbare ziekenhuizen) langs overheidszijde mee aan de gesprekstafel zitten.
(Die VVP is waarlijk een zootje ongeregeld.)

* Het is nog ingewikkelder. We gaan door.
In iedere gemeente afzonderlijk zijn er voor sociaal overleg of onderhandeling nog Lokale Comités.
Er is vooreerst het Bijzonder Onderhandelingscomité. Dat dient voor onderhandelingen. Over het letterwoord (BOC) bestaan meningsverschillen want er is nog een andere BOC.
Daarnaast heb je het Hoog Overlegcomité (HOC). Sure. Dat dient voor overlegmaterie. Beide Comités vergaderen meestal samen.

Gesnapt? Waarschijnlijk nog niet.
* Want per gemeente kan een lokaal bestuur beslissen om Basisoverlegcomités (voor brandweer, RVT’s, bijv.) op te richten. Daarenboven zijn er Tussenoverlegcomités voor – afzonderlijk – het gemeentepersoneel en het OCMW mogelijk, maar die staan tussen de Basiscomités en het HOC.
Zo zit dat in elkaar, in de klassenstrijd tussen patroons en ambtenaren.

P.S.

Hoe gaat het er hier plaatselijk aan toe in Kortrijk?
Dat ik het niet weet. En de gemeenteraadsleden (geen één) ook niet. Krijgen nergens verslag van die lokale comités. En als er dan een keer een verslag(je) in een of ander dossier steekt is het volstrekt onbenullig. Laat ons zeggen: onbetrouwbaar.
Schepen Lieven Lybeer en een tweetal ACV’ers zwaaien er de plak. De liberale VSOA schittert door afwezigheid, of is soms – naar men zegt – niet eens uitgenodigd.
Schepen van personeel Hilde Demedts is tegenwoordig vaak op reis.

ambtenaren

Ja, waarom staken onze lokale ambtenaren?

Die vraag is vandaag gesteld aan de lezers op de website van “Het Nieuwsblad”. Nog niet veel antwoorden gezien, maar deze reactie is wel leuk: “Ambtenaren staken omdat ze een witte stippelijn willen in de inkomsthall, zodat wie te laat komt niet meer zou botsen tegen wie te vroeg naar huis gaat.”
In Kortrijkse stadsdiensten of directies kan zo’n verkeersmaatregel vooral op vrijdag een dienst bewijzen. Nu nog spiegels voor dode hoeken. Nog meer camera’s.

Wordt vervolgd…
We proberen uit te vissen waarom ambtenaren van lokale besturen staken. De daling van de koopkracht is een alibi.
Verder willen we weten hoe er onderhandeld wordt over de loon- en andere vakbondseisen. Of die revendicaties een kans maken.
Wat eventueel de onvermoede gevolgen kunnen zijn als bijvoorbeeld een lineaire loonsverhoging met 3,5 procent wordt in de wacht gesleept.
En hoeveel kost ons stadspersoneel nu eigenlijk?
Wat voor eisen zijn er vroeger al ingewilligd?

De eisenbundel

Het is niet te geloven. Op de websites van de representatieve vakbonden voor het overheidspersoneel (ACOD, ACV-Openbare diensten, VSOA) is nog altijd geen duidelijk en nauwkeurig overzicht te vinden van de vakbondseisen ter invulling van het nieuwe sectoraal akkoord 2008-2009. Naar het schijnt zou het eisencahier al bestaan van in november 2007, toen het probleem van koopkrachtverlies nog niet echt acuut leek.
Ook van de zijde van de werkgevers (regering, Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten, Vereniging van Vlaamse Provincies) vergt het een hoop gescharrel op internet om een repliek te vinden op de vakbondseisen. Men kan zich afvragen waar de stakende ambtenaren de informatie halen waarmee zij tot staken worden gedreven.

Ook over het verloop van de onderhandelingen over het sectoraal akkoord is nauwelijks iets te vinden. Zelfs de data waarop de onderhandelingen zijn afgesprongen verschillen volgens de geraadpleegde bronnen. We houden het even hierbij. De vakbonden hebben de onderhandelingstafel verlaten op 25 februari. Pas op 4 maart is hierover een persbericht verschenen. Daags daarna kwam er een pamflet waarbij een stakingsaanzegging werd gedaan voor onbepaalde duur. Een aanzegging vanaf 17 maart?

Centen of procenten?

De vakbondseisen evolueerden blijkbaar in de loop der laatste weken, via informeel overleg. (Is er wel een dialoog geweest?)
Qua salarissen vroegen de ambtenaren uiteindelijk op 9 juni een lineaire loonsverhoging van 3,5 procent. In een pamflet is evenwel sprake van 5 procent “koopkrachtverhoging”. Te realiseren door niet enkel een verhoging van de salarisschalen maar ook door de eindejaarstoelage en door het werkgeversaandeel in de maaltijdcheques. Er kwamen nog andere eisen op tafel. Voor het politiepersoneel, de brandweer, het pensioen van het contractueel personeel.

De repliek van werkgeverszijde is ook al niet duidelijk te vinden op internet.
In een document van de Vlaamse overheid (van vorig jaar, zonder datum) maakt men gewag van een beschikbaar budget van 3,93 miljoen.
In het Vlaams Parlement (12 maart) zei minister Geert Bourgeois dat er in het kader van de meerjarenbegroting een “marge” is van 7,05 miljoen euro (300 euro per persoon), terwijl de vakbonden meer dan 60 miljoen vragen.
Naar het schijnt zou de Overheid een “onderhandelingsdocument” hebben voorgelegd dat de vakbonden als provocatief bestempelen. En dat gaat dan niet enkel om geld.
Bepaalde statutaire rechten zouden worden afgebouwd. Een nieuwe verregaande ontslagregeling voor ambtenaren die weigeren in te gaan op interne mobiliteit.

De VVSG was bereid om in 2008 en 2009 een bijkomende loonsverhoging toe te kennen van 1 procent. Bovenop de baremieke verhogingen en de indexaanpassingen, in de vorm van een hogere eindejaarstoelage. In totaal zou het gemeente- en OCMW-personeel hiermee op twee jaar tijd 7,6 procent loonsverhoging krijgen.

(Wordt vervolgd…)

geschiedenis, veiligheid

Kent er iemand SIEGFRIED Marie Theo Corneel VERBEKE ??

In de landelijke pers wordt hij weer afgeschilderd als zijnde een Kortrijkzaan.
WIJ, KORTRIJKENAREN ZIJN DIT BEU.
Siegfried is geen ambassadeur van onze stad. Een raadslid als Jan Deweer (VB) intussen evenmin.

In de pers bestempelde men vroeger Siegfried – bij andere rechtszaken en /of veroordelingen – als een Antwerpse drukker (Quickprint).
Het laatste adres van Siegfried dat ik ken is: P.O. Box 46, te 2600 Berchem 1.

Wat is het nu?
Volgens mijn archief is deze gek (al even crackpot als zijn broer Herbert) geboren in Antwerpen, op 21 juni 1941.
Waar woont onze Siegfried nu eigenlijk? Heeft er soms iemand zijn telefoon, in zone 056 ?
Hij is vorige 19 juni veroordeeld tot één jaar effectieve gevangenisstraf en een geldboete van 24.789.35 euro. Is zijn burgerrechten kwijt.
Die (vermeende?) Kortrijkenaar is een Negationist/Revisionist/Racist. Een ordinaire zwartzak. Een smet op onze Stad. Deftig Ultrarechts in Kortrijk en omstreken schuwt dit ras. Zit er heel verveeld mee.

Maar waar woont hij? Nog altijd met zijn niet-Germaanse vrouw?
Is er een Kortrijkzaan die hem kent? (Siegfried heeft een minuscuul baardje, en beetje buikje. Op zijn gele t-shirt staan de letters VHO.)
Had of heeft hij hier nog een copy-center?
Had hij hier vroeger of nu iets te maken met het Vlaams Blok?
Want Siegfried is met zijn “Vrij Historisch Onderzoek” over zijn paranoïde waanbeelden rondom WOII bezig sinds 1983.

Siegfried Verbeke. Zit je nu in het prison van Ieper of in Hasselt? Of Heidelberg? want daar was je vroeger ook genode gast.
Het Hof heeft geoordeeld dat u op grove en beledigende wijze de holocaust minimaliseert en uw inspiratie vindt in gevoelens van minachting en haat tegenover een bepaalde bevolkingsgroep. (Niet tegen Filipijnse vrouwen.)
Het Hof is nog beleefd. U bent gewoon een overjaarse pure gekke nazist. Het Hof overschat u.

Het Hof oordeelt dat er sinds vele jaren niet de minste gedragsverandering of verbetering in uw gedachtegoed is te bespeuren.
U krijgt effectieve gevangenisstraf.
Maar dat helpt toch niet? Hof toch.

Positief voorstel
Siegfried moet nu tot schuldinzicht gebracht worden. Genieten van een alternatieve maatregel. Een behandeling.
Laat zijn advocaat Piet Noé uit Deinze een smeekbrief schrijven naar onze Kortrijkse burgemeester om opgenomen te worden in de schoot van de vzw Habbekrats. Zeer comfortabele woonst. Geen prikkeldraad. Geen ovens. Geen gevaarlijk gas. Daar zal men S. terug op het rechte pad brengen.
In het Museum 1302 is er een werkkracht nodig om gulden sporen te kuisen.
Bij de ‘Unie der Zorgelozen’ zoekt men een ideoloog.
Straks komt er hier in Kortrijk een crematorium.
Siegfried, we houden allemaal van jou. U begint pas nu aan het echte leven. Alternatieve dwangarbeid.

belastingen

De opbrengst van de belasting op reclamedrukwerk (2)

Die is dus hoger dan gedacht.
Alain Cnudde, schepen van financiën, schatte de opbrengst voor 2007 op 850.000 euro. En in de begroting 2007 raamde men die ontvangsten op 800.000 euro. Mijn schatting was: bijna 950.000 euro.
Zie nog stuk van 8 februari. Daar staat ook een lijst van de maandelijkse opbrengsten (januari tot en met september) met telkens het aantal ingeschrevenen.

Nu kennen we eindelijk de ontvangsten voor de laatste drie maanden van vorig jaar.
Oktober: 93.547,29 euro (129 ingeschreven).
November: 95.801,54 euro (139).
December: 81.040,86 euro (118).

Hoeveel is nu het officiële totaal van de opbrengsten?
960.325,82 euro.
De hoogste ontvangsten slaan op de maand november.
Laagste bedrag: de maand juli met 78 ingeschreven en 58.867,50 euro.

Er is al heelwat protest geweest bij de slachtoffers van deze weinig bedrijfsvriendelijke belasting.
Op vraag van de raadsleden Koen Byttebier (VLD) en Johan Coulembier (CD&V) is er in februari van dit jaar nog een vrijstelling van die belasting op het verspreiden van reclame goedgekeurd voor handelaars die lijden onder ‘hinder’ van grote infrastructuurwerken. Vooral bedoeld voor handelaars in de buurt van de werken aan het megawinkelcomplex K. Maar de directie Mobiliteit en Economie zou de gebieden afbakenen waar de vrijstelling toepasbaar is. Ik weet niet of dit intussen is gebeurd, en vraag me nog af of de getroffen (kleine) handelaars hiervan wel op de hoogte zijn.
Zie nog stuk van 5 februari.
Over enkele maanden zullen we misschien vernemen of die bijkomende vrijstelling enig nut heeft opgeleverd. Hoeveel ingeschreven daarvan hebben genoten.

economie, gemeentefinanciën, stadsplanning

Stad overweegt de Oude Dekenij te verkopen

Dit bericht prijkt sinds 16 juni op de Kortrijkse website.
Zou je nu geloven dat er Kortrijkse schepens zijn die daar geen barst van weten? Ook geen gemeenteraadsleden? Wel, dat is zo.

Stad overweegt het prachtige pand aan Sint-Maartenskerkhof te verkopen. Waar die deken woonde, met een tuin van jewelste. Omschaard door ijverig begijntje en nog een verkleed begijntje dat zijn moestuin (de visput) onderhield. Simforosas. Een onvermoed hoekje in onze stad.
Dat het bestuur of de website (maar wie is dat ?) dit “overweegt” valt te begrijpen want een Collegebesluit of een gemeenteraadsbeslissing daarover is hierover niet bekend. Bij verkoop (of verhuur) van stadseigendom is de Raad geacht daar toestemming voor te geven.

Stad vraagt als minimum instelprijs 1 miljoen euro.
Koper moet beloven dat het pand een publiek of minstens een gemengd privaat/publiek gebruik zal krijgen.

Het is weer een heel rare bedoening die zich aan het afspelen is.
De zaak sleept al jaren aan. Voorheen was er in de dekenij een ontmoetingscentrum plus kinderopvang (Blokkenhuis) gevestigd, maar om een reden die ik vergeten ben werd dit o.c. opgedoekt. Het had iets met O.C’s te maken, dat wel, en vooral met electorale wijkgebonden belangen van schepenen. Ach ja. Wat nu gebiedswerking is.

In 2006 of vroeger was er even sprake van dat er daar een filmmuseum zou komen. Later: een koffiemuseum. Zelfs een hotel.
Grote voorvechter van het filmmuseum (de vzw Huis van Beeld en Geluid) was raadslid Johan Coulembier (CD&V). Men dacht al een horeca-exploitant gevonden te hebben voor beneden.
De mensen die achter het oprichten van een filmmuseum stonden beschikten toen zelfs over de nodige investeringsfondsen (200.000 euro). Als huurprijs boden zij zowat 1.600 euro per maand aan. De vermeende exploitant zou daar een deel van voor eigen rekening nemen. Van het stadsbestuur vernam vzw filmmuseum – zonder opgave van enige reden – dat de kandidatuur weinig kans maakte.

Indertijd liep het gerucht dat Stad mikte op een huurprijs van 25.000 euro. Alleen al voor het gelijkvloers? En de huurder zou opdraaien voor alle lasten, schilderwerk en andere kosten. (De chauffage bijv. zou er erg aan toe zijn.)

Even wat ingewikkelde voorgeschiedenis.
Op 9 juli 2007 besliste het College dat een serie kandidaturen niet ontvankelijk waren, conform de voorwaarden die gestemd werden in een gemeenteraad van 3 juli 2006. (Niemand weet zich nog die te herinneren. Bel maar.)
Twee geldige kandidaten desalnietemin uitverkoren, waarmee Jean gedurende een periode van 6 maanden wou onderhandelen.
Hierbij verwees het College van toen naar een College van schepens van 22 mei 2005, maar volgens ik me nu goed herinner was er die dag geen schepencollege. Wel de 24ste van dat jaar, maar van die schependag is er geen spoor van iets oftewat over Dekenij.

E̩n kandidaat-huurder (dus geen koper) viel af, want hij was niet bereid om op te draaien voor de renovatie- en verbouwingswerken. Men zag Рmaar wie is dat dan? Рdat koffiemuseum/hotel niet helemaal zitten.
De andere kandidaat-huurder (géén koper) wou die werken wel betalen, maar de kosten gecompenseerd zien door een lagere huurprijs.
Bon, Jean zou dus met die éne kandidaat (een cateringbedrijf/slagerij) een half jaar lang onderhandelen.
Zijn de onderhandelingen eind vorig jaar afgesprongen? Of wijst de recente oproep erop dat die – of een andere – kandidaat misschien de zaak wil kopen, in plaats van te huren?

Dat is niet helemaal zeker, want er is intussen een andere complicatie opgetreden.
De kerkfabriek Sint-Maarten heeft iets in de gaten gekregen.
De ‘fabrica’ wenst naar aanleiding van de nakende verhuur (verkoop?) een stuk eigen grond te verkopen, achter de dekenij. In de volksmond de ‘visput’ van het Boerenhol geheten. Die grond zou dan mee opgenomen worden in de verhuur (verkoop?) van de dekenij. De vraagprijs van de kerkfabriek is 25.500 euro. Stad wil die grond vooralsnog niet kopen maar wel in erfpacht nemen. Voor een canon van 940 euro per jaar?
Neen. Het College van 22 januari 2008 laatstleden besliste om een erfpacht van 1 euro te betalen. Onder de opschortende voorwaarde dat de gemeenteraad daarmee akkoord gaat. Die gemeenteraad weet nu nog altijd niets daarvan…
De catering-kandidaat was begin dit jaar blijkbaar nog in de running. Want hij liet weten dat hij een eventuele hogere huurprijs (vanwege de aanpalende visput) niet wil betalen.

Nog een complicatie.
De kerkfabriek heeft blijkbaar ontdekt dat de grond naast de visput (het fietspad aan het Boerenhol) ook eigendom is van de kerk. Het College van 29 januari 2008 laatstleden besliste dat men die grond wel wil kopen tegen schattingsprijs. Alweer onder de opschortende voorwaarde dat de gemeenteraad dit goedkeurt.
Gemeenteraad weet nog altijd nergens van.

Nog iets curieus. Helemaal om gek van te worden.
De laatste keer dat het punt “Oude Dekenij” op de agenda stond van het College was op 11 maart 2008 laatstleden. Titel van het punt: “Verslag van de gevoerde onderhandelingen, en voorstel om het pand te verkopen, (of) te verhuren (of) in erfpacht te geven”.
Nu zou u denken: dit kan erg interessant zijn om weten. Zo’n verslag van schepens! Wat staat er op til, en waarom? Welnu, het punt werd uitgesteld…
Volgens mijn informatie sindsdien niet meer hernomen. In elk geval nog niet voor de gemeenteraad gekomen. En toch is er daar nu die advertentie op de officiële website van Stad opgedoken.
Hoe kan dat ?
Waarschijnlijk omdat het schepen Jean de Bethune is die zich al jaren met de zaak onledig houdt. En burgemeester die op gezette tijd gepast intervenieert.

De visput
Nu nog wat info voor de kandidaat-kopers van de Oude Dekenij.
Niet enkel het gebouw is geklasseerd. Dat heeft zijn voor- en nadelen.
Ook ‘de visput’ van het Boerenhol is sinds 2003 wat men noemt een “beschermd stadsgezicht”.
Koper moet weten wat hij eventueel daarmee mag doen. Tot hoever die visput reikt. Dat er daar niet mag op gebouwd, dat er daar geen parking mag komen. Ook niet uit hoofde van Stad. En de eigenaar is verantwoordelijk voor ongevallen.

Heeft Stad nu die put als eigendom – of in erfpacht – of niet? Indien wel moet het stadsbestuur dat terrein instandhouden en onderhouden. Wat trouwens feitelijk in de praktijk al gebeurde. De kerkfabriek trok zich daar al jaren niets van aan.

Geïnteresseerde kopers kunnen het pand bezichtigen. Sleutels afhalen bij de directie Communicatie en Recht – Immobiliën. Tel. 056/ 278 785.
Maar liefst toch eens vragen om dat verslag van de Schepens over vroegere onderhandelingen. Met de gevoerde briefwisseling. Geheel het dossier. Ook met mondelinge verslagen van de gemeenteraad. En wat heeft Stad (imperium) ooit betaald aan Kerk (sacerdotium) ? Tot hoever loopt het terras achteraan ? Krijgen we wat parking in het Boerenhol ?
Kortom, koper, bestudeer maar eens goed wat u doet. En trek de kosten van uw studie (rendabiliteit) maar af van uw biedprijs.

Sapristi !
De directie noch de redactie van de stadsblog kortrijkwatcher heeft genoeg geld om de dekenij te kopen. Spijtig. We droomden ervan om daar onze kantoren en kantine te vestigen. Totaal voor publiek gebruik. Binnen zonder bellen. Geen camera’s. Met een geïnventariseerd archief dat voor iedereen toegankelijk zou zijn. Een centrum voor levenslang leren (LLL) voor de kiezer.
Sapristi. Het mag weer niet zijn. Maar als alle directies van de regionale bladen nu een keer een bod zouden doen? Nolfie !
Dan hebben lokale journalisten van onze centrumstad in de metropool Kortrijk-Rijsel-Doornik tenminste een menswaardig uitgerust kantoor van waaruit ze kunnen opereren. Met rode lijn (glasvezel) naar het stadhuis.

P.S.
Nu maar iedere dag gaan kijken wanneer er aan de dekenij een bordje staat: TE KOOP.
Bij welk kantoor?

gemeenteraad

Kortrijkse raadsleden krijgen een laptop

Personeelsdirecteurs (HR) van bedrijven weten goed hoe hun medewerkers te motiveren. De beste en meest duurzame motivatie om hard te werken is van interne aard: men doet gewoon zijn werk graag, met inachtneming van omgevingsfactoren. Het begrip “vrije tijd” wordt hiermee totaal zinloos. Werknemers vinden het werk dusdanig interessant dat men er continu mee bezig is. Maar soms zijn andere, meer externe prikkels nodig: geld, materiële voordelen.
Dit bij wijze van inleiding. De moraal van het verhaal.

Opdat onze raadsleden nog beter zouden kunnen presteren krijgen zij straks van het schepencollege een laptop thuis besteld.
Wie heeft er daar ooit om gevraagd? De leveringsfirma Dolmen zelf?

Goed bekeken komt het cadeau voor onze representanten van ons, Kortrijkzanen, kiezers-werkgevers.
Bovenop andere voordelen van allerlei aard: 48 parkeercheques per jaar, presentiegeld voor de commissies en de raadszittingen (nu 175 euro?), een fractievergoeding (jaarlijks 153 euro per raadslid), abonnementen en boekskes, zitplaatsen bij KVK en in de schouwburg. Zo nu en dan een receptie en een collectieve uitstap. Sommigen hebben nog een aardige – niet publiek gemaakte – bijverdienste vanwege een of ander mandaat.

Wat moeten die laptops plus het onderhoud ervan wel gaan kosten?

Eerst even dit.
Er worden slechts 30 P.C’s uitgedeeld.
Niet vergeten: aan het eind van het mandaat dienen de raadsleden het tuig intact terug in te leveren. Zij krijgen het apparaat niet “voor goeds”. Het is niet van “gegeven is gegeven” !!
Dat ze dat ding maar goed verzorgen. Er geen rare sites mee bekijken. Uit de buurt van de kindjes houden. Niet meenemen op café. Klavier stofzuigen. Niet gebruiken bij een temperatuur van plus 35 graden. Het ruitje met stoflap en spuug afkuisen. Bij teruggave desinfecteren en alles wissen. En dat is niet gemakkelijk.

De burgemeester en de 8 schepenen tellen niet mee.
Deze bewindslieden genieten al van genoeg faciliteiten inzake communicatiemiddelen. Laatst wilde het College beslissen om zichzelf nog wat voordelen van allerlei aard toe te kennen, maar het punt is uitgesteld. De deontologische code ook, net zoals die voor de raadsleden. Niemand maalt erom. Het bestuur is wel al anderhalf jaar bezig.

Er zijn volgens de website van Stad toch 33 “pure” raadsleden?
Ja. Maar er is overeengekomen dat raadsleden die al over een laptop beschikken uit hoofde van ‘hun publiek uitgeoefend ambt’ aan dit cadeau nu zullen verzaken. Om wie zou het gaan? Filip Santy (voorzitter Leiedal)? Franceska Verhenne (OCMW-voorzitter)? Minister Van Quickenborne?
30 raadsleden krijgen dus een laptop Esprimo mobile V5535, ook al hebben ze al een dergelijk tuig. Te vrezen valt dat zij die tool nu allemaal zullen meeslepen naar de raadszittingen om met ander, meer persoonlijk werk bezig te zijn. (Tot op heden alleen nog gebruikelijk bij minister Q en raadslid Patrick Jolie.)

Ja, wat moet dat kosten?
Zou je geloven dat ik het niet pertinent goed weet?
De notulen van het College daaromtrent zijn niet te verstaan. Dat is altijd zo als de afdeling ICT met een (nu vijfde nota) naar het College komt aangesneld. ICT’ers kunnen het voor normale mensen niet uitgelegd krijgen. Vandaar dat u waarschijnlijk ook zult TILT slaan bij onderstaande cijfers.
Komt daarbij dat het schepencollege ooit eens heeft beslist om ieder raadslid gewoon 500 euro per jaar te schenken voor hun PC-gebruik. Dat is nu blijkbaar veranderd. Vergeten. Was men maar daarbij gebleven.
De nieuw bedachte regeling is voor de stadskas (voor ons, Kortrijkzanen) duurder geworden.

In eerste instantie vinden we voor het project laptops voor gemeenteraadsleden én “supportproject” een bedrag van 36.664 euro (incl. BTW). Voor de laptops zelf gaat het vermoedelijk om een bedrag van 27.225 euro.
Per stuk 750 euro, zonder BTW? De “office licenties”: 260 euro. Totaal per stuk: 1.010 euro, zonder BTW. Met BTW: 1.222 euro.

Er is ook “onderhoud” nodig.
Bijvoorbeeld voor huur software die remote support toelaat. Voor een helpdesk-utiliteit (opzetkost), voor de helpdesk functionaliteit (telefonische support allerhande en op afroep voor 15 calls per maand), en nog interventies allerhande.
Kortom, hier gaat het om 17.675 euro. Ik vermoed: per jaar. Gedeeld door 30 begunstigden: 589 euro.

Een tweede raming over het “onderhoudsplan” van laptops slaat blijkbaar op drie jaar. Totaal: 32.219 euro.
Maar dit onderhoudsplan slaat nu ook op laptops van het College én van de directieraad. We kunnen dus niet delen door 30.
Voor de resterende maanden van 2008 kost de ondersteuning 5.369 euro. Voor 2009 en 2010: jaarlijks 10.739 euro. Voor de eerste helft van 2011: ook 5.369 euro. Zonder indexering.

De raadsleden krijgen nu ook toegang tot het intranet van Stad. Kunnen daarmee allerhande dossiers raadplegen. Ook die van het zogenaamde strategisch college? Ook de onderwerpen van in- en uitgaande briefwisseling van het College? Ook de voorbereidende nota’s die al ondertekend zijn door een ambtenaar?

Binnenkort krijgen raadsleden in groepsverband een korte opleiding. In de zgn. Verenigde Raad, en die is openbaar ! Kom mee genieten !
Als zij ondersteuning nodig hebben kunnen ze bellen naar de Dolmen helpdesk. Binnen de kantooruren. Leden van het College en de directieraad ook daarbuiten, zelfs in het weekend.

Eén uur voor de start van de gemeenteraad (vanaf 17u30 tot 18u29 zeker?) is nog assistentie mogelijk bij de directie ICT alwaar een technicus van de firma Dolmen zal aanwezig zijn.
En als de laptop helemaal blauw uitslaat of begint te roken: zelf het toestel binnenbrengen bij Dolmen in Harelbeke. Er is een reservetoestel voorzien.

Tot slot en zoals altijd – of toch vaak – nog vlug een positief voorstel.
Raadsleden die eind dit jaar 2008 niet aan een gemiddelde komen van één visite per dag aan het intranet van de Stadsadministratie geven hun laptop terug aan de gemeenschap.
Schepen van ICT, Jean de Bethune: zet de teller maar op !

Laat ons nu maar nog enige vrees uitspreken.
Als onze administratie stilaan papierloos wordt, hoe zal de gewone burger die bijv. geen toegang heeft tot het intranet van Stad nog enige inkijk hebben in de dossiers? Krijgen wij ook allemaal een laptop met code? (Nu al zijn de mondelinge verslagen van de gemeenteraad spoorloos.)
Er daagt wel een oplossing aan de horizon. Kijk eens naar de website van de stad Amsterdam. Niet te vergelijken met die van Kortrijk of Gent, of nog een ander hoog aangeschreven Vlaamse ICT-stad. Dat verschil in kwaliteit is onafhankelijk van de grootte van een stad of financiële middelen. Dat heeft verband met bestuurskracht, vooral met de pure politiek wil om zowel passieve als actieve openbaarheid van bestuur als een hoog goed te beschouwen.
Een soort eerlijkheid, om het maar even in christen-democratisch-personalistische termen uit te drukken. Amen.

P.S.
Dit alles is nooit ofte nooit in een gemeenteraad besproken.
Het vermoeden bestaat zelfs dat raadsleden nu nog niet weten dat zij een laptop krijgen. Een labtop, zo zeggen sommige leden.

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert