Kortrijkse raadsleden krijgen een laptop

Personeelsdirecteurs (HR) van bedrijven weten goed hoe hun medewerkers te motiveren. De beste en meest duurzame motivatie om hard te werken is van interne aard: men doet gewoon zijn werk graag, met inachtneming van omgevingsfactoren. Het begrip “vrije tijd” wordt hiermee totaal zinloos. Werknemers vinden het werk dusdanig interessant dat men er continu mee bezig is. Maar soms zijn andere, meer externe prikkels nodig: geld, materiële voordelen.
Dit bij wijze van inleiding. De moraal van het verhaal.

Opdat onze raadsleden nog beter zouden kunnen presteren krijgen zij straks van het schepencollege een laptop thuis besteld.
Wie heeft er daar ooit om gevraagd? De leveringsfirma Dolmen zelf?

Goed bekeken komt het cadeau voor onze representanten van ons, Kortrijkzanen, kiezers-werkgevers.
Bovenop andere voordelen van allerlei aard: 48 parkeercheques per jaar, presentiegeld voor de commissies en de raadszittingen (nu 175 euro?), een fractievergoeding (jaarlijks 153 euro per raadslid), abonnementen en boekskes, zitplaatsen bij KVK en in de schouwburg. Zo nu en dan een receptie en een collectieve uitstap. Sommigen hebben nog een aardige – niet publiek gemaakte – bijverdienste vanwege een of ander mandaat.

Wat moeten die laptops plus het onderhoud ervan wel gaan kosten?

Eerst even dit.
Er worden slechts 30 P.C’s uitgedeeld.
Niet vergeten: aan het eind van het mandaat dienen de raadsleden het tuig intact terug in te leveren. Zij krijgen het apparaat niet “voor goeds”. Het is niet van “gegeven is gegeven” !!
Dat ze dat ding maar goed verzorgen. Er geen rare sites mee bekijken. Uit de buurt van de kindjes houden. Niet meenemen op café. Klavier stofzuigen. Niet gebruiken bij een temperatuur van plus 35 graden. Het ruitje met stoflap en spuug afkuisen. Bij teruggave desinfecteren en alles wissen. En dat is niet gemakkelijk.

De burgemeester en de 8 schepenen tellen niet mee.
Deze bewindslieden genieten al van genoeg faciliteiten inzake communicatiemiddelen. Laatst wilde het College beslissen om zichzelf nog wat voordelen van allerlei aard toe te kennen, maar het punt is uitgesteld. De deontologische code ook, net zoals die voor de raadsleden. Niemand maalt erom. Het bestuur is wel al anderhalf jaar bezig.

Er zijn volgens de website van Stad toch 33 “pure” raadsleden?
Ja. Maar er is overeengekomen dat raadsleden die al over een laptop beschikken uit hoofde van ‘hun publiek uitgeoefend ambt’ aan dit cadeau nu zullen verzaken. Om wie zou het gaan? Filip Santy (voorzitter Leiedal)? Franceska Verhenne (OCMW-voorzitter)? Minister Van Quickenborne?
30 raadsleden krijgen dus een laptop Esprimo mobile V5535, ook al hebben ze al een dergelijk tuig. Te vrezen valt dat zij die tool nu allemaal zullen meeslepen naar de raadszittingen om met ander, meer persoonlijk werk bezig te zijn. (Tot op heden alleen nog gebruikelijk bij minister Q en raadslid Patrick Jolie.)

Ja, wat moet dat kosten?
Zou je geloven dat ik het niet pertinent goed weet?
De notulen van het College daaromtrent zijn niet te verstaan. Dat is altijd zo als de afdeling ICT met een (nu vijfde nota) naar het College komt aangesneld. ICT’ers kunnen het voor normale mensen niet uitgelegd krijgen. Vandaar dat u waarschijnlijk ook zult TILT slaan bij onderstaande cijfers.
Komt daarbij dat het schepencollege ooit eens heeft beslist om ieder raadslid gewoon 500 euro per jaar te schenken voor hun PC-gebruik. Dat is nu blijkbaar veranderd. Vergeten. Was men maar daarbij gebleven.
De nieuw bedachte regeling is voor de stadskas (voor ons, Kortrijkzanen) duurder geworden.

In eerste instantie vinden we voor het project laptops voor gemeenteraadsleden én “supportproject” een bedrag van 36.664 euro (incl. BTW). Voor de laptops zelf gaat het vermoedelijk om een bedrag van 27.225 euro.
Per stuk 750 euro, zonder BTW? De “office licenties”: 260 euro. Totaal per stuk: 1.010 euro, zonder BTW. Met BTW: 1.222 euro.

Er is ook “onderhoud” nodig.
Bijvoorbeeld voor huur software die remote support toelaat. Voor een helpdesk-utiliteit (opzetkost), voor de helpdesk functionaliteit (telefonische support allerhande en op afroep voor 15 calls per maand), en nog interventies allerhande.
Kortom, hier gaat het om 17.675 euro. Ik vermoed: per jaar. Gedeeld door 30 begunstigden: 589 euro.

Een tweede raming over het “onderhoudsplan” van laptops slaat blijkbaar op drie jaar. Totaal: 32.219 euro.
Maar dit onderhoudsplan slaat nu ook op laptops van het College én van de directieraad. We kunnen dus niet delen door 30.
Voor de resterende maanden van 2008 kost de ondersteuning 5.369 euro. Voor 2009 en 2010: jaarlijks 10.739 euro. Voor de eerste helft van 2011: ook 5.369 euro. Zonder indexering.

De raadsleden krijgen nu ook toegang tot het intranet van Stad. Kunnen daarmee allerhande dossiers raadplegen. Ook die van het zogenaamde strategisch college? Ook de onderwerpen van in- en uitgaande briefwisseling van het College? Ook de voorbereidende nota’s die al ondertekend zijn door een ambtenaar?

Binnenkort krijgen raadsleden in groepsverband een korte opleiding. In de zgn. Verenigde Raad, en die is openbaar ! Kom mee genieten !
Als zij ondersteuning nodig hebben kunnen ze bellen naar de Dolmen helpdesk. Binnen de kantooruren. Leden van het College en de directieraad ook daarbuiten, zelfs in het weekend.

Eén uur voor de start van de gemeenteraad (vanaf 17u30 tot 18u29 zeker?) is nog assistentie mogelijk bij de directie ICT alwaar een technicus van de firma Dolmen zal aanwezig zijn.
En als de laptop helemaal blauw uitslaat of begint te roken: zelf het toestel binnenbrengen bij Dolmen in Harelbeke. Er is een reservetoestel voorzien.

Tot slot en zoals altijd – of toch vaak – nog vlug een positief voorstel.
Raadsleden die eind dit jaar 2008 niet aan een gemiddelde komen van één visite per dag aan het intranet van de Stadsadministratie geven hun laptop terug aan de gemeenschap.

Schepen van ICT, Jean de Bethune: zet de teller maar op !

Laat ons nu maar nog enige vrees uitspreken.
Als onze administratie stilaan papierloos wordt, hoe zal de gewone burger die bijv. geen toegang heeft tot het intranet van Stad nog enige inkijk hebben in de dossiers? Krijgen wij ook allemaal een laptop met code? (Nu al zijn de mondelinge verslagen van de gemeenteraad spoorloos.)
Er daagt wel een oplossing aan de horizon. Kijk eens naar de website van de stad Amsterdam. Niet te vergelijken met die van Kortrijk of Gent, of nog een ander hoog aangeschreven Vlaamse ICT-stad. Dat verschil in kwaliteit is onafhankelijk van de grootte van een stad of financiële middelen. Dat heeft verband met bestuurskracht, vooral met de pure politiek wil om zowel passieve als actieve openbaarheid van bestuur als een hoog goed te beschouwen.
Een soort eerlijkheid, om het maar even in christen-democratisch-personalistische termen uit te drukken. Amen.

P.S.
Dit alles is nooit ofte nooit in een gemeenteraad besproken.
Het vermoeden bestaat zelfs dat raadsleden nu nog niet weten dat zij een laptop krijgen. Een labtop, zo zeggen sommige leden.

Quote van de dag: “nooit iemand uit de eigen gemeente”

AVV-VVK !!

Voor wie het nog altijd niet zou weten: Xaviera Hollander was (is?) een heel beroemde madam van luxe-callgirls, over heel de wereld, Vlaanderen inbegrepen. Heeft nu een speels optrekje in Amsterdam en Marbella. Bed en ontbijt, met eventueel Xaviera als gezelschapsdame.
Schreef over haar leven al in 1971 de miljoenen-bestseller “The Happy Hooker”.

In “De Standaard” – AVV-VVK – van 14 juni (het katern “weekend”) krijgt madam uitgebreid het woord en begint plompverloren plots iets te vertellen over haar wedervaren in Kortrijk.
Blijkbaar mocht Xaviera hier in Kortrijk in 1988 een lezing geven voor onze plaatselijke Lions Club, bekend om zijn caritas. (Bij velen genoemd: Caritas Calotica.)

Volgens mij was er u niet bij, lezer.

Na de lezing werd zij in de toiletten door verscheidene dames van de Club aangesproken. Want nog tijdens de spreekbeurt was er geen antwoord gekomen op haar vraag wie van de aanwezige mannen of vrouwen wel eens stiekem seks had gehad op geheime oorden. Bijvoorbeeld in de vele hoerenhuizen en massagesalons die Xaviera onderweg in onze regio had geteld. Niemand gaf een krimp.
Maar achteraf dus kwamen de vrouwen uit het select gezelschap haar een en ander toevertrouwen.
De ene had een bloemist uit Gent als minnaar, de andere een slager…
“Alleen neem ik nooit iemand uit de eigen gemeente.”
Aldus één van onze vrouwen uit onze lokale Lions Club. We zijn er wel mee.

Onze Kortrijkse madams uit de burgerij verkiezen handarbeiders. Nu Polen?
Eén van de dames vroeg nog wel openlijk of zij de toenmalige vriend van Xaviera (aanwezig bij de conferentie) “vanavond kon gebruiken als fantasie”. Dat mocht.

Stad Kortrijk zal reclame maken voor Roularta

Alweer een nieuwe kerntaak voor ons stadsbestuur.
Reclame maken voor het Roeselaarse bedrijf van mediatycoon Rik De Nolf. Meer speciaal voor bladen als De Streekkrant, De Zondag, Steps. Onder andere. Want het ene brengt het andere mee.

Het is bekend dat onze burgemeester amicale banden heeft met De Nolf (gedelegeerd bestuurder) en baron Hugo Vandamme (onafhankelijk bestuurder bij Roularta).

Een deal sluiten loopt dan gesmeerd.
Wat is nu de deal tussen de verschillende stadsdiensten en de Roularta-groep?
Stadsdiensten contacteerden in het verleden natuurlijk al het bedrijf voor de plaatsing van allerhande advertenties. “Om redenen van efficiëntie” heeft men nu een serie mogelijke advertentievragen gebundeld en aan Roularta gevraagd: wat moet dat kosten?

Waarop De Nolf (meneer Rik) heeft gezegd: de helft van wat het u vroeger kostte, op voorwaarde dat u geen speciale dingen vraagt. Uitzonderlijke formaten bijvoorbeeld.
Stad krijgt dus 50 procent korting. Dat is ongezien in de reclamewereld.

Maar Nolfie is ook niet gek. In ruil voor die korting vraagt hij dat Stad het logo van een aantal van zijn bladen “meeneemt” in bepaalde campagnebeelden en VIP-arrangementen van zekere stedelijke vzw’s.

Stad heeft alvast beloofd om Roularta nog dit jaar voor 41.754 euro advertenties te gunnen.
De vzw Toerisme: voor 4.072 euro. Feest in Kortrijk: 5.543 euro. Sportplus: 12.301 euro. Designregio (de komende tentoonstelling Futurotextiel waar dochter De Clerck coördinator van is): 6.000 euro. Bij dit laatste bedrag voorziet men nog een “wijziging”, dat wil ongetwijfeld zeggen: een verhoging.
Voor cultuurcommunicatie in het algemeen krijgt Roularta nog voor 12.284 euro advertenties. En er is nog een som voorzien van 1.554 euro voor alweer cultuurcommunicatie of voor Buda Kunstencentrum.

Bij mijn weten is deze deal nog in geen enkele Raad van Bestuur van de betrokken stedelijke vzw’s besproken, laat staan goedgekeurd.

Ik vergat het bijna.
Nu toch eens goed luisteren.
Ons stadsbestuur vindt dat met het opstellen van een overzichtelijke jaarlijst van op til zijnde advertenties “de journalistenafdeling binnen Roularta beter kan plannen welke evenementen of activiteiten in Kortrijk ‘redactionele aandacht’ moeten hebben”.

Wie vindt er nu zoiets uit?
Stad zegt dus aan de reclamedienst en de marketing van Roularta zoiets: “Hier zie, u krijgt onze advertenties, en schrijf nu maar vlug iets leuks over wat er zoal in Kortrijk gebeurt.”
Het is ongehoord.

Nu ja.
We weten al lang dat er bij de bladen totaal geen scheiding bestaat tussen directie (reclame, aandeelhouders – kortom: de commercie) en redactie.
Om het even nog over “Knack” van meneer Rik te hebben. Wijlen hoofdredacteur Frans Verleyen zaliger heeft me ooit verteld hoe hij bij moeder Nolfie werd geroepen en verplicht werd om een zeer boeiend dossier over een wereldwijd bekende autofabrikant niet te publiceren. Het weekblad zou daarmee namelijk voor miljoenen franken publiciteit van het automerk verliezen.

Ja, zo gaat dat. Maar een stadsbestuur hoeft zich toch niet te verlagen door dit soort onjournalistieke praktijken juist te bevorderen?

EEN OPENBAAR BESTUUR DAT AAN EEN KRANT VRAAGT OM IN ZIJN REDACTIONELE BLADZIJDEN IETS GOEDS TE VERTELLEN OVER ZIJN EIGEN?
IN RUIL VOOR CENTEN.

Roularta heeft hier al een monopolie. De reclamespots op de lichtkrant (ledwall) op de Grote Markt moeten verplicht genegocieerd worden via de Regionale Media Maatschappij en gemaakt door PicStory, een maatschappij binnen Nolfies bedijf.

Je moet waarlijk nog van de oude stempel zijn (de Nieuwe Politieke Cultuur) om enig ongenoegen uit te spreken over deze deal.
Soms vraag ik me af of burgemeester ooit wel eens minister van Justitie is geweest.

Krijgt Roularta een monopolie op stadsadvertenties over culturele en andere evenementen?
Betekent dit bijvoorbeeld dat Vlaanderen via de Persgroep niets zal vernemen over wat er hier ter stede gebeurt? Persgroep: de kijkers van VTM, de lezers van Het Laatste Nieuws, De Morgen, De Tijd ?

Heeft Stad over tarieven voor advertertering wel nog onderhandeld met andere reclameregies dan die waar Roularta toe behoort? Weet Corelio (Het Nieuwsblad) iets af over deze gang van zaken?

Dat er bij een of ander stadsevenement sponsors (meervoud) worden aangezocht en dat die reclame krijgen is tamelijk (tamelijk discutabel) aanvaardbaar.
Hier gaat het wel om een exclusieve afspraak met één sponsor. Waarbij dat specifieke mediabedrijf dan nog in ruil wordt verzocht om zijn redactionele bladzijden eventjes omver te gooien. Kortrijk terwille. Dat kan dus niet. De redacties (de journalisten) van bijv. Het Nieuwsblad of De Morgen kunnen nu weerwraak nemen: Kortrijkse manifestaties even buiten beschouwing laten?
Den Atlas?
Maar ja, zo’n ingreep zou nu ook weer een manifeste uiting zijn van een symbiose tussen redactie en directie…

Jaarrekeningen en verslagen 2007 van stedelijke vzw’s algemeen goedgekeurd

Waarom dat altijd zo lang moet duren eer de jaarrekeningen en jaarverslagen van de stedelijke vzw’s (EVA’s) van het voorbije jaar worden voorgelegd aan de gemeenteraad? Ja, waarom? Goeie vraag.

De Raad van afgelopen 9 juni kreeg een serie verslagen van EVA’s te verwerken. Dat zijn pakken papier hoor. Naar schatting toch 10 à 17 cm hoog. Het hangt er een beetje vanaf of Mia Maes van Sportplus haar best heeft gedaan. Met bladzijden statistieken.
De stapel is in het oud stadhuis zonder één woord kommentaar behandeld. “Aktename”, zo heet dat. Je neemt daarvan gewoon akte. En ‘t is gedaan. Plicht volbracht. Presentiegeld binnen.
Burgemeester-voorzitter zegt bij die puntjes: “Geen bemerkingen in de Raad?”
Om dan nauwelijks een halve seconde later vast te stellen: “Geen bemerkingen in de Raad. Algemeen goedgekeurd.” Terwijl er soms niets moet worden goedgekeurd. En soms wel.
Stadssecretaris moest laatst nog ingrijpen. Geheime naamstemming over – nu wel onbenullige – aanstelling was niet geheim.
Het wordt tijd dat WTV ietwat live komt opnemen. (Stad staat inzake advertentie-tarieven nog beter dan vroeger goed met Roularta. Staat nog niet in de gazetten.)

Tip.
Een voorzitter van een gemeenteraad van een CentrumStad als Kortrijk, deel uitmakend van een metropool Eurodistrict zou anders kunnen handelen. Hoe? In plenaire zittinge van de gemeenteraad zeggen: “Ja maar, als u hier allemaal niets hebt te vertellen, dan ben ik hier weg hé? Naar Brugge. Gehoord of niet? En Flo: gij moet zwijgen. We zijn hier niet in Moeskroen.”

Geen gemeenteraadslid dat overweegt om de rekening van die EVA’s te vergelijken met de begroting van hetzelfde jaar.
Zelfs de raadsleden die een mandaat hebben in die vzw’s zeggen geen gebenedijd woord om een keer uit te leggen hoe zij de voorbije werking van hun EVA hebben ervaren, en nog minder over wat ze daar als vertegenwoordiger des volks hebben uitgericht.
Spoeden zij zich wel bijwijlen naar de bestuursvergaderingen? Joost mag het weten. Herinneren raadsleden zich nog dat ze ergens tot lid van een EVA zijn gebombardeerd? Waarlijk, meer dan één raadslid is het vergeten. Weet het niet eens. Vergat het kandidaat te zijn. U gelooft het zeker niet? Dat is een centrumstad, meneer!

Wat EVA’s of EVAP’s zijn viel al te lezen in een stukje dd. 7 juni 2007. De vzw Habbekrats die niet minder dan 100.000 euro per jaar krijgt is bijvoorbeeld géén EVAP. Dat is een private VZW, van goede kennissen van de burgemeester.

Misschien interesseert het intussen deze lezer-kiezer-Kortrijkzaan te weten om wat voor bedragen het dan gaat bij dit soort jaarverslagen. Mijn schatting is dat het voor onderstaande zes vzw’s in vorig jaar gaat om een totaal bedrag van zowat 3 miljoen euro omzet.

vzw De Kortrijkse Schouwburg
Opbrengsten: 1.055.182 euro.
Kosten: 1.010.469 euro.
Boni: 44.713 euro.
Gecumuleerd resultaat: 73.625 euro.

vzw Bruisende Stad (nu: Feest in Kortrijk)
In feite organiseerde Bruisende Stad vorig jaar zelf geen evenementen. Sinksenfeesten, Juli-Elfdaagse, Intrede van de Sint, Eiland van Licht werden georganiseerd door de stedelijke dienst evenementen. De onvolprezen Dries Vandenberghe. Een manusjedatallesdoetinstad.

Waarmee Bruisende Stad bewees overbodig te zijn. Het vroegere speeltje van schepen Bral.
Frank Holvoet, de lokale organisator van Zomercarnavals (onder de vorm van een feitelijke vereniging) kreeg in 2007 niet minder dan 35.000 euro voor het opzetten van het tweede carnaval. Dit jaar voor het derde carnaval in augustus (de 17de?) via begrotingswijziging gegarandeerd 32.500 euro. Aan Holvoet wordt wel gevraagd om facturen in te dienen, met BTW.
De laatste rekening van Bruisende Stad sloot met een boni van 26.521 euro. Waarom zegt men dan dat er geen geld is voor KortKant in het Begijnhofpark? Alhoewel, bekijk dat boni alvast maar als een zeer papieren boekhoudkundig cijfer. Iets op papier. Waar is dat verlies van vroeger (onder schepen Bral) van bijna 100.000 euroos naartoe? Kent er iemand een gecumuleerd resultaat?
btw! “Feest in Kortrijk” profileert zich nog niet heel erg.

vzw Sportplus
Een verlies van 4.333 euro. Kosten en opbrengsten niet vermeld in de memorie van toelichting. Het verlies is te wijten aan de investeringen voor fitnessinfrastructuur. Over de werkelijke kostprijs van de sportcampus Lange Munte is iedereen al lang en sinds de bouw ervan de tel kwijt. Niemand vraagt daar nog om. Buikgevoel zegt dat het verschil tussen de ramingen en de ware kostprijzen achteraf schrikbarend is. Maar dat is geschiedenis, die zich niet meer zal herhalen. Ook niet bij het KVK-voetbalgebeuren.

Om het nu even alléén maar te houden bij het later opgedoken plan van het squashlokaal op de Lange Munte.
Lot 1 (ruwbouw en afwerking) zou 581.914 euro kosten. Het werd 663.948 euro. Lot 2 (elektriciteit) is van 69.299 euro naar 72.099 euro gegaan. Lot 3 (c.v., ventilatie) is evenwel drastisch verminderd van 177.272 naar 114.140 euro. Raar nietwaar?

vzw Groeningeheem
Boni: 10.317 euro.
(In de gemeenteraad géén toelichting van schepen Wout Maddens. Hoe dat nu zit met die jeugdherberg?)

vzw De Warande
Opbrengsten: 227.184 euro.
Kosten: 147.518 euro.
Boni: 79.666 euro.
(De schepenen Cnudde of Lybeer niet gehoord.)

vzw Ontmoetingscentra
Boni: 25.880 euro.
Opnieuw kosten en opbrengsten niet aangegeven. Is raadslid Filip Santy hier nog altijd boekhouder?

Maar waarom vermeldt die cijfermaniak kortrijkwatcher dan deze gegevens niet?
Het komt zo. Ik mag op mijn vrije zaterdag als burger niet meer binnen in het stadhuis om de dossiers te raadplegen. Raadsleden wel, maar of ze dit weten is een andere vraag. Ik kan toch niet om de haverklap sociaal-educatief-palliatief ouderschapsverlof opvragen?
Ben niet ziek hoor !

Raadslid Bart Caron wordt bejegend als een Vlaams Blokker

Vlaams Blokkers stonden indertijd bekend als antipolitiekers.
Ze bestempelden dan bijvoorbeeld het Parlement als een praatbarak. En politiekers zijn zakkenvullers.
Zoiets. Dingen verzieken. Niet willen dat er iets opgelost raakt.

In de laatste gemeenteraad van 9 juni werd raadslid Bart Caron (Vl.Pro) hard aangepakt door de burgemeester. Het is niet de eerste keer. Komt het nog wel goed, tussen die twee?
Het raadslid werd ervan beticht een sfeer van verdachtmaking te creëren. Te insinueren dat er wordt gefoefeld.
Burgemeester bleef erbij dat het bestuur (de ambtenaren) correct, objectief en integer handelt.

Waarmee had raadslid Caron dan die reprimande verdiend?
Wel, hij heeft het gewaagd om het even te hebben over de aanduiding van advocaten door de stad Kortrijk. Aan de hand van een lijst van rechtszaken en bijhorende raadslieden (sedert 1998) was het raadslid min of meer tot de conclusie gekomen dat Stad de wet op de overheidsopdrachten overtreedt, of minstens op een zeer elastische wijze interpreteert.

De wet op de overheidsopdrachten stipuleert namelijk dat ook bij offertes van diensten het principe van de mededinging moet worden toegepast. Openbare besturen moeten meerdere dienstverleners aanschrijven en de beste of de goedkoopste wint dan. Heel eenvoudig is dat.

In de periode vóór 2004 was er nog geen lijst met beurtrol voor advocaten voorzien.
Tussen 1998 en 2003 duiken voortdurend en het meest de namen Bruno Vandorpe (vooral) en (Monard-) D’hulst en Laga op. In 2004 is er door de balie (ja? met welk recht?) een lijst opgesteld van gespecialiseerde advocaten voor bepaalde rechtszaken.
Die keuzelijst is sindsdien niet meer vernieuwd. Dat brengt mee dat jonge (zelfstandige) advocaatjes geen kans krijgen, bijvoorbeeld voor het verwerken van een arbeidsongeval.

Maar wat zien we?
Ook in de periode 2004-2007 duiken herhaaldelijk dezelfde raadslieden op. Bruno Vandorpe, Monard-D’Hulst, Laga, Steve Ronse. En wat meer is: er duiken namen op van kantoren die niet eens op de lijst voorkomen ! Bijvoorbeeld: Snoeck&Partners, Deloitte, Publius, Gysen-Dekeyser, en jawel: Monard-D’Hulst.

In 2005 heeft Stad voor de afhandeling van meer complexe rechtszaken wel een keer een offerte uitgeschreven. Drie advocatenbureaus dongen toen mee bij de inschrijving en het kantoor Laga won, met de middelste prijs. Dat was in mei 2005. De gunning gold voor één jaar.
Huize Laga bleef evenwel rustig zaken doen, ook na het verstrijken van de termijn.

Pas in december 2006 werd een nieuwe procedure opgestart.
En – nu even goed opletten – de toewijzing (de nieuwe gunning) gebeurde pas in mei 2007. Meer dan een jaar te laat. Wie kreeg er de opdracht voor meer complexe zaken? Huize Laga ? Juist. En waarom?
Alleen dit advocatenbureau had zich ingeschreven voor de opdracht…Moet kunnen. Als er weinig geld of werk te verdienen valt.
Als men bij de balie toch weet hoe het wereldje in mekaar steekt. DIT IS EEN INSINUATIE, VOOR MIJN REKENING.
We zijn nu juni 2008. Er is voor de jaarlijks toe te kennen gunning nog altijd geen nieuwe offerte in de maak.

Denkt u nu dat de burgemeester heeft geantwoord op de vragen die Caron zich stelde ? Over de niet gevolgde beurtrol? Over het uitblijven van een nieuwe offerte?
Maar neen.
De burgemeester betreurde de “attitude” van het raadslid heel diep. Die stemmingmakerij.
Onze ambtenaren foefelen niet ! (Caron had het niet over ambtenaren, noch over gefoefel, wel over de in de praktijk toegepaste procedure van aanduidingen van advocaten door het Schepencollege.)

We moeten die sfeer van verdachtmakingen de kop indrukken ! Onze ambtenaren zijn integer ! Ze zijn correct !
Aldus onze bevlogen burgervader. (Ik overwoog toen even bij mezelf: ambtenaren correct, jaja, maar schepenen niet?)

En daarbij: die advocaten hebben de juiste expertise. (Ook waar hoor. Net omdat zij voortdurend zaken krijgen toegewezen, kunnen ze de nodige kennis opbouwen. Een fenomeen dat zich ook voordoet bij de keuze van architecten of landschapsarchitecten.)

Raadslid Bart Caron merkte nog op dat het kantoor Laga over de jaren heen al meer dan 80.000 euro kon aanrekenen voor de behandeling van de zaak CORA. (Stad verzet zich tegen de komst van het megawinkeldorp in Estampuis, nu met het bureau Publius. Hoort u daar nog iets over? Burgemeester kent zelfs niet de stand van zaken.)
Burgemeester zei dat daarbij ook gerechtskosten moeten ingecalculeerd, maar vertelde niet hoeveel. Hoe weinig.
(Hoeveel zou zo’n kantoor per uur aanrekenen? 175 euro of 125? Zonder administratie- en verplaatsingskosten ? Zonder BTW ?)

Aan het eind van zijn repliek bleek de burgemeester van mening dat de wet op de overheidsopdrachten niet van toepassing is bij individuele opdrachten voor individuele zaken.
Niemand die nog vroeg om dat even nader uit te leggen.
Iedereen was weer braaf. Na zo’n uitbrander…

Bart heeft weer de kaas opgegeten.
Hij doet er zeker om? Die vlaamblokker, aanhanger van de Nieuwe Politieke Cultuur?
Gewezen schepen Philippe De Coene (fractieleider van het kartel SP.A-Vl.Pro-Groen) zei niet veel maar is en was ‘not amused’. Komt er nog een staartje aan het incident? Mag een raadslid zo vernederd worden door de voorzitter van een gemeenteraad? Kan een burgemeester het zich veroorloven om totaal niet te antwoorden op diverse vragen? (Volgens mij wel, maar dan is hij geen burgemeester meer.)

P.S. (1)
Steeds meer blijkt het absoluut geen goede zaak dat een burgemeester tegelijk voorzitter is van de gemeenteraad. Een voorzitter leidt de debatten. De burgemeester krijgt dan het woord om zijn beleid verdedigen. En de schepens krijgen ook het woord, van de neutrale voorzitter van de Raad. Die debatleider-voorzitter dankt dan de sprekerds, zonder denigrerend of ander kommentaar.
Bij de vorming van de nieuwe Kortrijkse coalitie CD&V-VLD in 2006 hebben de liberalen de scheiding tussen het ambt of de functie van raadsvoorzitter/burgemeester zeker niet te berde gebracht. De aanduiding van 1,5 schepens wel.

P.S. (2)
Een gewone burger die de notulen van het Schepenscollege opvraagt krijgt niet eens meer de namen van de aangeduide raadslieden te zien.

Dit alles is politiek.

Het Museum 1302 is voorlopig nog niet erkend – wat betekent dit ?

(MET UPDATE)

Een erkend museum is een museum dat aan een minimumstandaard inzake verantwoord verzamelen, behoud en beheer, wetenschappelijk onderzoek en publiekswerking voldoet. Samen met een beoordelingscommissie beslist minister Bert Anciaux daarover.
Het is eigenlijk geen waarde-oordeel, in de zin dat je zou denken: dat museum moet gewoon niet bestaan. Laat dit zeker en voor altijd gezegd zijn. Een vraag om erkenning is trouwens au fond een vraag om subsidiëring.

De status van erkend museum schept natuurlijk vertrouwen tegenover derden. Zo’n museum geeft aan dat het zijn taak op een verantwoorde wijze vervult, dat het voldoet aan de ICOM-definitie van een museum. Het geeft aan het publiek, subsidiegevers, schenkers en sponsors duidelijkheid over de kwaliteit van de werking.
De erkenning is dus min of meer een kwaliteitslabel.
Nou ja. Kent u het luchtvaartmuseum onder de toren van Vliegveld Kortrijk-Wevelgem? Heeft ook een zekere kwaliteit, maar denkt er niet aan om naar erkenning te vragen.

Bij erkenning hangt er wel een herkenningsteken aan vast. U ziet dat logo bijvoorbeeld bij het Vlasmuseum en het Broelmuseum.

Vorige maand heeft de minister drie musea erkend: het Hopmuseum (Poperinge), het Memorial Passendaele 1917 (Zonnebeke) en de Stedelijke Musea van Dendermonde.
Ons nieuwe Museum 1302 was er niet bij.

Wat er juist mank is gelopen weet ik nog niet.
Het advies van de provincie was gunstig.
Er zijn wel vermoedens omtrent de inhoud van het negatieve advies van de beoordelingscommissie.
Waarschijnlijk vond de commissie de collectievorming nog niet heel schitterend, was er te weinig expertise voorhanden (wetenschappelijk onderzoek?), te weinig personeel en financiële middelen.
Zo’n mooi gebouw!

Men (wie?) worstelde vermoedelijk ook met de invulling van dat containerbegrip: “museum van de Vlaamse identiteit”. Of lag de ambitie te hoog? Een gloednieuw museum wordt niet gemakkelijk erkend. Vaak moeten musea jaren wachten op een label. Men laat ze graag eerst wat in de pan sudderen. Beoordelingscommissie denkt dan goed bezig te zijn. (Wet van Parkinson, uit de bureaucratie: hoe bewijs en garandeer je jarenlang uw bestaan of nut?)

Een erkenning is te krijgen op drie niveaus.
Het SMAK en het Designmuseum in Gent en het Groeningemuseum in Brugge behoren bijvoorbeeld tot het “landelijk niveau”. Zij krijgen dan tenminste 250.000 euro per jaar van de Vlaamse Gemeenschap.

Ons Vlasmuseum en het Broelmuseum behoren (nu nog, het is bang afwachten) tot het “regionaal niveau”. Volgens het huidige erfgoeddecreet krijgt dit soort musea forfaitair 50.000 euro (en evenveel van de provincie).

Tenslotte zijn er enkele musea op “basisniveau”. Bijvoorbeeld het Wielermuseum in Roeselare, het Museum van Volkskunde in Brugge. Die genieten van tenminste 12.500 euro per jaar.

Al die werkingsubsidies gelden voor een periode gelijk aan die van het beleidsplan. In principe zes jaar. Ik denk tot in 2012.
U kunt nu zelf uitrekenen hoeveel subsidies ons Museum 1302 zal missen, afhankelijk van de vraag of u dacht dat het wel eens een regionaal museum had kunnen worden. Landelijk?
Het is momenteel ook zo dat een niet-erkend museum in het kader van het erfgoeddecreet niet in aanmerking komt voor projectsubsidies.

Een nieuwe aanvraag tot erkenning kan op zijn vroegst volgend jaar. En op voorwaarde dat aangetoond wordt dat de reden van de weigering niet langer bestaat.
Men kan wel een bezwaarschrift indienen, maar dat zal hier bijna zeker niet gebeuren.
Er is werk aan de winkel voor onze cultuurdirectie. Dat is Machteld.
En voor de Raad van Bestuur. Voorzitter is raadslid Christine Depuydt. Conservatrice: Véronique Lambert.

P.S.
Voor de goede orde, en om alle misverstand te vermijden.
Lambert kan bij deze zaak niks aangewreven worden. Zij is jammer genoeg net wat te laat tot conservator aangesteld.
In de vorige legislatuur was Stefaan Bral schepen van cultuur. Hij beschouwde heel de culturele sector als “ne vorten boel”. Trek daar maar mee naar den oorlog. Dan sneuvel je.

UPDATE
Kortrijkwatcher nodigt de beoordelingscommissie Musea van minister Bert uit om even bij te praten. Voltallig. Bart Caron (voormalig kabinetsmedewerker) houdt ons vrij.

BREAKING NEWS / Nieuw Museum 1302 NIET erkend

Niet erkend (door minister van Cultuur, Bertje) betekent het dat je gewoon een plaatselijk rommelkotje bent??
Niet echt. Wel dat men prot nul subsidies krijgt van de Vlaamse Gemeenschap.

Nader nieuws volgt…
Gemeenteraadsleden en schepenen weten op vandaag (9 juni) alweer noch van toeten, noch van blazen.
Toekomstig schepen van cultuur en huidig voorzitter (genaamde C.D.) van de Musea heeft er al iets van gehoord. Had er al iets van gehoord. Dag vergeten.
Christine weet ook maar half wat er aan de hand is… Weet niet hoe het komt. Kent dossier niet in detail. Weet niet wanneer het is gebeurd. Weet niet of er een mogelijkheid was om iets bij te sturen.

Burgemeester toch !

Meldpunt Kortrijk werkt steeds beter

Kortrijkzanen met klachten of opmerkingen, en zelfs vragen of ideeën kunnen steeds terecht op een zogenaamd “meldpunt”.
En dit op de meest diverse wijzen: per telefoon, per post, via bezoek op het stadhuis zelf, via e-mail.

Verwarrend is dat er twee telefoonnummers mogelijk zijn, en dat we bij een meldingsformulier op de website van Stad drie logo’s kunnen aantikken: het “meldpunt”, en dan ook nog specifiek “Rap en Rein” of “Werk aan de Wegen”. Daarnaast is er nog een VrijwilligersInfopunt. Wat eigenlijk niet past in het kader.

Maar men zal daar iets aan doen.
Wil evolueren naar één contactpunt. Ook intern bij de diensten of directies wordt het gebruik van de meldingssoftware steeds beter gecoördineerd. En in de toekomst krijgen de gebiedswerkers ook toegang tot de meldingen die tot hun 17 gebieden behoren.

Het Meldpunt wil steeds beter de afhandelingstermijn (in principe 1 maand) beheersen. Men denkt er zelfs aan om het mogelijk te maken dat de burger de opvolging van zijn eigen melding kan consulteren. Schitterend.

Het Meldpunt weet iets af van openbaarheid van bestuur.
We zien nu dat het lijvige en zeer gedetailleerde jaarrapport 2007 (60 bladzijden) beschikbaar is op de stadswebsite. Met vergelijkingen uit vorige jaren (vanaf 2004).

De meldingen worden bij registratie ingedeeld in 31 categorieën.
Vorig jaar zijn er 9.612 meldingen geregistreerd. Ten opzichte van het startjaar 2004 is dit een toename van 45 procent.
Merkwaardig is dat meldingen sinds 2006 vooral door ambtenaren zelf (nu 53 procent) worden aangebracht.

De top drie van de meldingen sloegen op verlichting/signalisatie (15 procent), sluikstort (15 procent) en park-, groenonderhoud (11 procent). Opvallend is dat de categorie fiets-, voetpad uit deze top vorig jaar is verdwenen.

De meeste oproepen zijn meldingen over ‘onvolkomheden’. Over putten in het wegdek, straatlampen die niet meer werken, zwerfvuil, scheve paaltjes,…

Over de evolutie van pure klachten (uitingen van ongenoegen over het beleid of de dienstverlening) kan het jaarverslag van het Meldpunt nog niet veel zeggen want voorheen werd alles beschouwd als “klacht”.
Vorig jaar aanzag men 670 meldingen (7 procent) als een klacht.
De meeste gingen over de ophaling van afval en opgelopen schade. Heel weinig (4 procent) over dienstverlening.

In 80 procent van de gevallen zijn meldingen binnen de maand afgehandeld. Ten opzichte van 2006 is dit een verbetering met 7 procent. Veel hangt natuurlijk af van het soort van melding. Een voetpad herstellen kan tot 21 dagen duren. De snelploeg Rap&Rein probeert een zaak af te handelen binnen de 3 dagen.

Jammer is dat Kortrijkzanen het Meldpunt blijkbaar nog niet aanzien als een middel of aanspreekpunt om vragen te stellen, om suggesties of voorstellen te doen.
Misschien op de website van Stad daar wat meer de nadruk op leggen. Dat er ook beleidskwesties aan bod kunnen komen.

Burgerparticipatie

Wat STAD eens zou kunnen melden is dat burgers rechtstreeks bij of op de gemeenteraad kunnen interveniëren, mits het verzamelen van de nodige handtekeningen. Met voorstellen, vragen of verzoekschriften. Zie de art. 200,201,202 van het Gemeentedecreet. Dit is tot op heden nog maar één keer gebeurd, en we hebben er nooit meer iets over gehoord. (Het ging over de afschaffing van postkantoren.)

Samenwerking tussen kortrijkwatcher en de reguliere pers verloopt steeds vlotter

Geheel de reguliere pers (tot en met WTV) is ingegaan op onze vraag of het waar is dat er een casino komt in Kortrijk. Stuk van 2 mei.
Het gerucht dat Stad overweegt om voor 2,5 miljoen euro het hoofdkwartier van VOKA op het Casinoplein te kopen is hiermee een feit geworden. Een FACT.
Onze persjongens pikken zo nu en dan een bericht of thema op dat eerder al ter sprake kwam op deze blog. Soms na weken.
Men doet dat dan zonder bronvermelding, maar burgerjournalisten malen daar totaal niet om.

Het bericht in “Het Nieuwsblad” van 7 mei vergt wel enige aanvulling.
Voor hoeveel geld heeft VOKA enkele jaren geleden het historisch pand aan het Casinoplein 10 (de “casino”) gekocht? En indertijd het Textielpatronaatsverbond aan het bisdom?
En dat burgemeester Stefaan De Clerck speelt met de gedachte om eventueel in het gebouw de zetel van de Eurometropool te vestigen is me dunkt toch vatbaar voor ietwat nadere vragen. De zetel van het Eurodistrict Lille-Kortrijk-Doornik komt toch in Rijsel? Dat is toch al beslist? Er is wel sprake van dat het “Grensoverschrijdend Agentschap” (het secretariaat) van de metropool in Kortrijk zou kunnen komen. Met name in het “Huis van de Streek” op ” ‘t Hooghe”.
Totaal niet te vatten is de opmerking van onze burgemeester dat hij – als tweede mogelijkheid – wil “meehelpen om het gebouw verkocht te krijgen”. Is dat nu alweer een kerntaak van ons stadsbestuur? Makelaar spelen? Hoeveel procent op de verkoopprijs zal Stad aan VOKA vragen?

Het bericht “Historisch pand te koop voor 2,5 miljoen euro” bereikte vandaag zelfs de bladzijden van “De Standaard”.
Als het om een primeur gaat, krijgen lokale reguliere journalisten van de krantengroep “Corelio” dan een premie. Burgerjournalisten hebben zefs daar helemaal geen moeite mee.

P.S.
Maandag 9 juni aanstaande is weer gemeenteraadsdag.
Dit nieuws geeft stof voor het zogenaamde vragenuurtje. Een actuele vraag.

De keuze van onze huisadvocaten doorgelicht

Raadslid Bart Caron (Vl.Pro) doet wat een gemeenteraadslid geacht wordt te doen, ongeacht of zo iemand tot de meerderheid of tot de oppositie behoort: het beleid van het schepencollege controleren. Bijsturen. Als het nodig is: tegels lichten. Onderwerpen bij de horens vatten die traditioneel als taboe worden aangezien.
Pff. Nogmaals: pffuu. (Klank aan.)

Maandag 9 juni aanstaande zal Bart Caron in de gemeenteraad vragen hoe de aanduiding gebeurt van een raadsman bij rechtszaken waar Stad is bij betrokken.
PUBLIEKE TRIBUNE ZIT VOL MET ADVOCATEN. In burger.
Dat belooft spannend te worden. Terloops merkt het raadslid nog op dat het verzet in de zaak Cora (een megadorp in Estampuis, op 15 minuten rijden vanuit Kortrijk) onze referentieadvocaat Laga (nu Publius) al gigantisch veel geld heeft opgebracht.

Zowel voor werken, leveringen als diensten moeten openbare besturen het principe van de mededinging toepassen. Dit wil zeggen: bij offertes of aanbestedingen meerdere kandidaten aanschrijven.

Stad Kortrijk heeft voor eerder kleine zaken (een arbeidsongeval) ooit een keer een drollige beurtrol van advocaten opgesteld. Maar die wordt niet toegepast. Veelal dezelfde raadsman krijgt de job. Bijvoorbeeld voor de steeds stijgende disputen over schijnhuwelijken.
Voor meer complexe gedingen (zaken bij de Raad van State) is er wel een offerte gemaakt. Die moet op gezette tijden hernieuwd worden, maar dat gebeurt niet. Hier is het zelfs zo dat advocatenbureaus die nooit deelnamen aan de offerte toch worden ingeschakeld. Mag niet! Zelfs een stagiair kan dit weten.

Volgende week (na de gemeenteraadszitting) meer nieuws hierover. Lees intussen misschien ons stuk van 8 februari, verschenen in de rubriek “onbegrijpelijk”.

Weblog over het reilen en zeilen in de Kortrijkse politiek door Frans Lavaert