Category Archives: verkiezingen

actualiteitsbericht, stadslijst, verkiezingen

Een proeve van samenwerkingsakkoord tussen “Team Burgemeester” en CD&V-Kortrijk (2)

1.
De Kortrijkse afdelingen van de beweging “Team Kortrijk” enerzijds en “de CD&V-partij” anderzijds , vertegenwoordigd door de hieronder ondertekenende – nog te bepalen – resp. voorzitters sluiten een samenwerkingsovereenkomst om één lijst genaamd “Team Burgemeester Stadslijst voor Kortrijk” (afgekort TBSK) te vormen om Kortrijk (inclusief alle deelgemeenten, min Kuurne) te besturen gedurende volgende vele jaren.
De TBSK-lijst kan geenszins beschouwd als een kartel aangezien er geen afzonderlijke CD&V-lijst Kortrijk bestaat noch een afzonderlijke Team-lijst. Kan juridisch wel gekwalificeerd als een bolletjeskermislijst.
2.
Het akkoord treedt in werking indien de lijst TBSK bij de verkiezingen van 13 oktober 2024 voor de samenstelling van de gemeenteraad samen 21,5+1 (43 gedeeld door 2 plus 1) of meer zetels behaalt.
Zelfs indien de lijst TBSK de meerderheid behaalt, wordt het niet uitgesloten dat er een coalitie wordt gevormd met Groen als partner en tot nader order, met name een wilsgebrek, niet met het Vlaams Belang.
3.
Indien de TBSK-lijst geen 21,5+1 zetels behaalt, maar dit zetelaantal wel kan behaald door een coalitie met de partij Groen, verbindt de TBSK-lijsttrekker er zich toe om Groen in de persoon van David Wemel (maar zoals beraadslaagd niet met Matti Vandemaele) uit te nodigen ten einde samen een coalitie met bestuursakkoord af te sluiten, gebaseerd op de principes die in onderhavig akkoord expliciet en impliciet worden vastgelegd.
4
Indien de TBSK-lijst niet in de mogelijkheid verkeerd om – zoals in punt 2 en 3 gesteld – een meerderheid te vormen, onderhandelt de lijsttrekker van TSBK (en niemand anders) voor een coalitievorming tevens met de dissidenten van de N-VA.
5.
Voor de verdeling van de mandaten in het bestuur wordt een proportionele berekening gemaakt op basis van de ingebrachte zetels. Voorbeeld: als de beweging ‘Team Burgemeester’ 22 zetels incidenteel inbrengt binnen een meerderheid van 22,5 zetels, heeft de beweging recht op 22/22,5sten van de bestuursmandaten.
Het aandeel wordt uitgedrukt in een puntenaantal, te bekomen door het totaal aantal punten toegekend aan de bestuursmandaten (cfr. infra punt 6) te vermenigvuldigen met een breuk waarvan de teller het aantal behaalde zetels van een partij of beweging is, en de noemer het totaal aantal zetels waarover de lijst TSBK beschikt.
Elk resultaat wordt afgerond naar boven, tenzij anders bepaald.
6.
De bepalingen in punt 4 leiden er in geen geval toe (tenzij bij overmacht) dat ofwel ‘de partij’ of ‘de beweging’ alleen een numerieke meerderheid heeft in het College van Burgemeester en Schepenen.
7.
Bij een scenario zoals beschreven in punt 3 of punt 4 wordt het principe zoals beschreven in punt 5 toegepast. Goed opletten.
8.
Voor de verdeling van de mandaten brengen ‘de beweging’, resp. ‘de partij’ binnen TBSK-lijst elk om beurt hun punten in, in de volgorde van het aantal behaalde zetels. Bij gelijk aantal zetels primeert de beweging ‘Team Burgemeester’. De eventuele coalitiepartner(s) krijgen telkens de mogelijkheid tot voorstelling van mogelijke opvolgers.
9.
Het stadsbestuur telt 1 burgemeester en de toegelaten 7 schepenen. Een openvallend schepenmandaat wordt ingevuld door iemand van het Team Burgemeester. Het mandaat van burgemeester telt voor vier punten, een schepenmandaat voor 1 punt. Het mandaat van gemeenteraadvoorzitter telt voor nul punten want de voorzitter wordt door de gemeenteraad verkozen uit een lijst van raadsleden, uitsluitend voorgedragen door de oppositie.
In dit scenario worden dus 11 punten verdeeld, tenzij anders bepaald. Van dit scenario kan evenwel afgeweken worden om de verhoudingen tussen ‘de partij’ en ‘de beweging’ beter te respecteren, indien ‘de beweging’ uit traditionele overwegingen als ondervertegenwoordigd zou kunnen beschouwd door algemene directeur.
10.
De mandaten in alle instellingen en samenwerkingsverbanden waar Stad in vertegenwoordigd is, worden tussen ‘de partij’ en ‘de beweging’ van de TSBK verdeeld evenredig volgens het aantal behaalde zetels, tenzij anders bepaald. Het mandaat van voorzitter van de intercommunale Leiedal komt evenwel toe aan de beweging ‘Team Burgemeester’, ook als dit “Team” het burgemeesterschap binnenhaalt. Dit is uitdrukkelijk contractueel bepaald. Pacta sunt servanda.
11.
De beweging én de partij én de eventuele coalitiepartners binnen de lijst TBSK stellen elk afzonderlijk een document op met de inhoudelijke oriëntaties van het bestuur. Voor het opstellen van het bestuursprogramma wordt op basis van die documenten voorafgaandelijk een ‘ronde van Kortrijk’ gehouden waarop alle inwoners worden uitgenodigd. Dat bestuursprogramma wordt dan (met timing én financieringswijze) ten laatste door de gemeenteraad van oktober 2025 goedgekeurd.
Het programma omvat als enige restrictie in geen geval een verhoging van de belastingvoeten Onroerende Voorheffing en Aanvullende Personenbelasting, maar geheel nieuwe belastingen behoren tot de mogelijkheden, tenzij anders bepaald.
12.
Jaarlijks worden de coalitie en de samenwerking binnen de lijst-TBSK geëvalueerd door een nog nader te bepalen commissie van notabelen. Daar wordt dan een verslag van opgemaakt.
13.
De ondertekenaars en contractanten van dit samenwerkingsakkoord waarborgen “rebus sic stantibus” geen geheimhouding.
Dit samenwerkingsakkoord wordt na ondertekening ten spoedigste (asap) bezorgd aan ‘Het Laatste Nieuws’.

Voor akkoord, gelezen,
de anonieme voorzitters van de besturen van Team Burgemeester en CD&V-Kortrijk en tevens de CD&V-nationaal, vertegenwoordigd door…

Getekend op…






actualiteitsbericht, stadslijst, verkiezingen

Naar een proeve van samenwerkingsakkoord tussen “Team Burgemeester”en de CD&V-Kortrijk (1)

Woord vooraf
Op 11 juli 2012 sloten de Open VLD, de N-VA en de SP.A een (geheim) akkoord voor het besturen van de stad Kortrijk in de legislatuur 2013-2018. Namens de N-VA is dat ondertekend door Marniek De Bruyne en Rudolf Scherpereel. Voor de SP.A door Philippe De Coene en Axel Weydts. Namens de VLD door Vincent Van Quickenborne en Wout Maddens.

Nog op 1 augustus vorig jaar heeft Quickie in “Het Laatste Nieuws” ontkend dat hij zo’n akkoord ooit heeft ondertekend. Een staalharde leugen. (Copie van het akkoord is in ons bezit.) Intussen vindt de burgemeester dat heel die zaak behoort tot de prehistorie, dus ook die leugen van vorig jaar. Daar moeten we nog aan toevoegen dat art. 19 van het document uit 2012 uitdrukkelijk stipuleerde dat de tripartite na evaluatie kon verlengd worden voor de bestuursperiode 2019-2024. Dat is al geen prehistorie meer, zo kan men stellen.
Maar het is eigen aan de manier van denken bij de machiavellistische Van Quickenborne dat hij het verleden laat voor wat het is, evenwel pas van zodra hij daar niet de minste baat bij heeft om dingen weer op te rakelen.

Het is heel goed denkbaar (vaststaand) dat huidig CD&V-fractievoorzitter Hannelore Vanhoenacker en Quickie zelf (en wie nog?) al een samenwerkingsakkoord hebben gesloten waarbij zij zich voor het gemak hebben gebaseerd op de tekst van 2012. Was toen immers opgesteld door twee juristen van de N-VA, dus moet men zich nu niet meer moe maken om nieuwe, juridisch-sluitende artikels te formuleren.
In volgend stuk geven we de tekst weer van zo’n mogelijke samenwerkingsakkoord.
Gewoon een parafrasering van het vroegere geheim akkoord van de tripartite.
We zullen het daarbij zeker ook hebben over de verdeling van de mandaten.

P.S. (1)
In de voorlopige “Stadslijst” met 19 kandidaten staan we verbaasd over het feit dat Benjamin Vandorpe er (nog?) niet bij behoort. We beschouwden hem als de ‘coming man’ van de CD&V. In de gemeenteraad overvleugelde hij onmiskenbaar zijn eigenste fractieleider. (Achteraf bekeken: het verwonderde ons al dat hij in de laatste gemeenteraad van januari geen enkele tussenkomst hield.)
We hadden ook niet echt verwacht dat raadslid Koen Byttebier nog zou opkomen en dachten daarbij nog dat schepen Wout Maddens nu welverdiend zou gaan rentenieren. Een goed teken is dat Tiene Castelein voorlopig ontbreekt.
P.S. (2)
De sfeer in het schepencollege op vandaag maandag?
Moet huiveringwekkend geweest zijn.
Wat intussen ietwat aan de aandacht is ontsnapt, is dat de bevoegde schepen van Cultuur (nu ook kandidaat-burgemeester) vindt dat er teveel geld gaat en ging naar zijn beleidsdomein !! Zoiets kan enkel iemand als Axel Ronse bedenken. Zeg! Gaat dat project “Kortrijk culturele hoofdstad” nog door? Heeft er ook al ongelooflijk veel geld doorgejaagd, en we horen er niets meer van.


verkiezingen

Gaan we met Quickie en Ruthie naar een “bolletjeskermis” bij de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen?

Voor de jongere lezers onder ons vergt de term “bolletjeskermis” ongetwijfeld enige toelichting.
In Kortrijk heeft de CVP gedurende vele decennia (vanaf 1946) lang de gemeenteraadsverkiezingen gewonnen. Het College van Burgemeester (Stefaan De Clerck) en Schepenen van het CVP-bastion is pas in 2000 tot een coalitie ‘gedwongen’. Maar is wel feitelijk aan de macht gebleven tot aan de beruchte staatsgreep in 2012-2013 van Vincent Van Quickenborne met zijn tripartite, – gebaseerd op een geheim voorakkoord dd. 11 juli 2012, en wel degelijk door hemzelf ondertekend, samen met vertegenwoordigers van de SP.A (De Coene) en de N-VA (Scherpereel).
(Quickie loochent die schriftelijke overeenkomst nu nog altijd, bijv. in de gazet HLN op 1 augustus vorig jaar!)

Een reden voor de jarenlange absolute hegemonie van de CVP is – electoraal-technisch althans – te wijten aan een meermaals toegepaste, ware tjeventruc: de bijzondere goed bedachte lijstsamenstelling van hun kandidaten. Ook niet-aanhangers van de christen-democratie, of mede de eeuwige twijfelaars, stemden uiteindelijk toch voor de CVP-lijst omdat die partij de verkiezingen bewust herleidde tot een soort van volksraadpleging, met name over de vraag of er nu iemand van ‘het werkvolk’ oftewel van de ‘burgerij’ kon Kortrijks burgemeester worden.
De CVP was nog een echte standenpartij en trok dus kiezers aan van enerzijds “De Gilde” (arbeiders) als anderzijds van “De Patria” (burgerij, middenstanders, patronaat, boeren). Meer officiële benamingen waren lang geleden: de “Christen Werkliedenpartij” en als ‘concullega’s’ dan “De Verenigde Katholieken” voor de burgerij.
Maar de kiesoverwinning was verzekerd toen men na WOII een “eenheidspartij” vormde!
In de historiek van de verkiezingen (tussen haakjes, ooit uitgebreid behandeld in deze alternatieve stadkrant) is de lijstvorming van de CVP in 1958 het meest flagrante voorbeeld van de toegepaste tjeventactiek, puur om stemmen uit alle sociale geledingen van de maatschappij aan te trekken. De samenstelling van de lijst verliep telkens niet zonder ruzie, maar de drang om te winnen tegen de sossen en liberalen oversteeg de tegenstellingen en zelfs de wederzijdse haat. (Soms moest de dekenij een handje toesteken.)
De “Gildemannen” kregen in dat jaar 1958 (naweeën van de schoolstrijd ook nog: “de ziel van het kind”) 11 plaatsen op 23 toebedeeld, netjes gerangschikt op de pare plaatsen. En waarlijk, zij werden allemaal verkozen. Op alle mogelijke manieren maakte de ACW-vleugel van de partij propaganda met de leuze dat er moest gestemd worden op de 11 bolletjes. Op de pare plaatsen. Jozef Lambrecht riep op om “de 11 bollekes nen dop te geven“. En zie: bijna de helft van de Kortrijkse kiezers deed dat! Niet minder dan 47 procent! Vandaar de historische beschrijving benaming van deze uitslag: er was een een bolletjeskermis doorgegaan. Kandidaten als Albert De Clerck of Jozef De Jaegere maakten geen kans in deze stammenoorlog. Maar de partij in haar geheel had gewonnen!

Een gelijkaardige tactiek werd zéér duidelijk nog een keer aangewend in 1982.
“De Gilde” verspreidde echte modellijsten met een specifieke aanduiding van de 21 ACW-kandidaten.
En alle kandidaten van die ACW-lijst propageerden dezelfde slogan: ” Stem voor mij en voor mijn 20 vrienden.” Terwijl de NCMV’ers riepen: “Stem, voor de twintig!” Heerlijk verwarrend. (De stammenoorlog ging toen tussen Jozef De Jaegere en Antoon Sansen.)

Wat wordt het nu voor een wedstrijd?
Dreigt er iets gelijkaardigs te gebeuren?
We vernemen dat Ruth Vandenberghe van het Team Burgemeester op eigen houtje 15.000 nieuwjaarskaartjes heeft rondgestuurd. Airplay! Ongezien, en de campagne is pas gestart. Zij was drie jaar waarnemend burgemeester en heeft het nooit verheeld dat zij in 2024 zelf “VOL zou gaan voor het burgemeesterschap“. Mettertijd liet Ruthie tevens publiekelijk weten dat zij er steeds meer zin in had. En daar ook de gepaste en nodige kwaliteiten voor bezat. Zei ze zelf hoor! Haar aanwezigheidspolitiek kende geen grenzen en dat alleen al heeft haar ongemeen populair gemaakt. Tenslotte is er haar onmiskenbare representativiteit. Haar bekendheid als Miss Kortrijk overschrijdt intussen de regio.
Naar aanleiding van een “fotootje” met een massa mensen op de Grote Markt eindigt haar boodschap op de voorkant van het nieuwjaarskaartje met een antwoord op de vraag “Waar is Ruth?” als volgt: “Tot binnenkort ergens, u vindt me wel.” Ja, ergens? Met wie nog?
Nog niet gezocht of Quickie tussen het volk staat op dat kaartje.
Dat is dus de vraag van tien miljoen:
Zal Ruth Vandenberghe als kandidaat op dezelfde (kartel)lijst prijken waar Vincent Van Quickenborne lijsttrekker van wordt? (Want dat wil hij absoluut: lijsttrekker worden! Dan kan hij en hij alleen een coalitie vormen.)
Zo ja, dan past men de trukendoos toe als die van de CVP indertijd. Dan wordt de gemeenteraadsverkiezing van oktober eigenlijk een plebisciet. Het wordt een gepersonaliseerde campagne. Wie wordt onze burgervader of – moeder?? Dat wordt de (in politiek opzicht een ongelukkige) vraag. Als Quickie met zijn Team (blijft de naam?) de grootste fractie wil worden heeft hij absoluut Ruthie nodig.
Zoals Quickie zelf zei, na zijn terugkeer uit Brussel: “Ik heb veel goed te maken.”
Zal zijn vaandelvlucht hem nog parten spelen? Kan hij zijn kiezers uit het jaar 2018 doen vergeten dat zij net voor hem stemden omdat hij halsstarrig (en tweemaal) beloofde van – in tegenstelling tot de ‘hypocriete’ Stefaan De Clerck- de termijn van zes jaar helemaal uit te zitten?
Hij is al ongelooflijk naarstig bezig met zijn aanwezigheids- en uitgekiende doelpolitiek, maar hoogstwaarschijnlijk blijft het zo dat Quickie zijn Ruthie hard nodig heeft en niet omgekeerd.
Voor de meer bewuste kiezer stelt er zich een wel een probleem. Het gaat om een keuze tussen “inhoud” en “vorm”.
Tijdens haar waarnemend burgemeesterschap gaf Ruthie niet veel blijk van visie, van een inspirerend fantasierijk beleid, noch van brede dossierkennis. (Vooral als voorzitter in de politieraad was dit gebrek aan ‘content’ schrijnend.) En van voortschrijdend inzicht (politiek bewustzijn) in die drie jaar (2020-2023) was ook al niet veel te bespeuren. Een soort imposter-syndroom dreef er haar dan maar toe om een en ander te compenseren, te camoufleren door overal goed te doen, want “wie goed doet, goed ontmoet”. Ewel ja, daar hebben Kortrijkzanen ook behoefte aan.














asap, burgemeester, verkiezingen

Wanneer en hoe wordt Van Quickenborne opnieuw Kortrijks burgemeester? (3)

HOLA!
U dacht dat het volstond om het nieuwe decreet “wat betreft de versterking van lokale democratie” te raadplegen om te weten wie burgemeester wordt? Die nieuwe regeling houdt immers in dat de verkozene met de meeste naamstemmen uit de grootste fractie van de coalitie automatisch burgemeester wordt.
Ja, dat is zo.
Maar Quickie heeft er een hoogst eigen voorwaarde aan toegevoegd waar de gemiddelde kiezer of – veel belangrijker nog: de mogelijke VLD-kandidaten – ten onrechte en zeer waarschijnlijk geen acht aan gaven. Uitleg volgt.
In het weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” (29 december 2023) wordt aan Vincent Van Quickenborne tersluiks gevraagd of het zou kunnen dat “wie voor u stemt niet (moet) vrezen dat u weer naar Brussel verdwijnt”.
Geheel op zijn Machiavelliaans zegt hij die vraag te begrijpen. En hij wil ze niet uit de weg gaan. Ten eerste “heeft het geen zin om met de huidige peilingen voor mijn partij over ministerposten te praten.”
En twee: “We gaan de lijst van Team Burgemeester pas bekend maken na de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen van juni.”
Hiermee heeft hij vooralsnog dus toch even de vraag ontweken. (Zoals we in een vorig stuk aanstipten verklaarde hij in “De Morgen” voluit voor het burgemeesterschap te gaan, – “minister worden hoeft niet meer”. Misschien iets anders??)
Maar nu komt die electoraal bekeken zeer merkwaardige uitspraak: “Maar ALS IK op die lijst sta ALS LIJSTTREKKER, dan is dat om burgemeester te worden, te zijn en te blijven.”
Dit is praktisch gezien een heel problematisch gegeven dat Quickie op eigen houtje als een soort bijkomend criterium toevoegt om verkozen te worden als burgemeester. Men moet dit goed begrijpen: Vincent is dus van oordeel dat hij allereerst lijsttrekker moet worden van het “Team Burgemeester” en dat het hoogste aantal naamstemmen dan pas in tweede orde een rol speelt om burgemeester te worden.

Maar hoe wordt men in hemelsnaam lijsttrekker van het “Team Burgemeester”??
Wat is dat Team nu eigenlijk? Een beweging? Een (Open VLD)-partij?
Heeft dat Team al of niet eigen statuten of reglementen waarbij onder meer ook netjes is bepaald hoe een lijst van kandidaten wordt samengesteld én de volgorde ervan bepaald?
Zal het Team al of niet de reglementen toepassen zoals voorgeschreven door de Open VLD ? Heeft dat Team wel een bestuur, een voorzitter, een ledenbestand?
In elk geval moet de achterban, – of dat nu Q-gezinden zijn of niet – nu reeds een antwoord krijgen op een aantal vragen.
– Wie maakt er een ontwerp-kandidatenlijst (OKL) op?
– Is er hiervoor een werkgroep opgericht? (Door wie en hoe?)
– Wie is gerechtigd om die OKL goed of af te keuren?
– Wie of welk orgaan draagt de lijsttrekker voor?
– Aan wie of aan welk orgaan wordt die lijsttrekker voorgedragen?
– Wordt de lijsttrekker dan gekozen bij gewone meerderheid of niet? (En in geheime stemming?)

Tijd om een andere vraag uit het interview van “De Krant van West-Vlaanderen” aan te halen.
” Eén Kortrijkzane was wel teleurgesteld: uw vervangster Ruth Vandenberghe.”
Onze eigenste Machiavelli antwoordt weer begrijpend:
“Dat is normaal. Ook voor haar was mijn ontslag – en mijn terugkeer naar Kortrijk – een donderslag bij heldere hemel. Ruth was ook zeer goed bezig, niemand betwijfelt dat. Ik nam op vrijdagavond ontslag, zondag heb ik met Ruth en ons team gesproken. We zitten op dezelfde lijn. Met Team Burgemeester zijn we ook echt een team.”

Dat gesprek met Ruthie is stormachtig verlopen.
Het is geen geheim dat het de grootste droom is van Ruth Vandenberghe om burgemeester te worden. Als waarnemend burgemeester heeft zij zich in die drie jaren (11 oktober 2020 tot 13 november 2023) ongemeen populair gemaakt, alleen al door haar lieftallige, vriendelijke verschijning (“Miss Kortrijk“) en door een nooit geziene, dagelijkse alomtegenwoordigheid. Politiek bekeken viel zij niet direct op door het bestieren van een enig, eigenzinnig groots project, wel door een fel gesmaakt micro-management. Zij heeft mensen gelukkig gemaakt. Geen Kortrijkzaan die haar niet kent.
Met een arsenaal van Machiavelliaanse middelen probeert Quicky haar nu in het gareel te houden. Zij is “superschepen”. Ze treden duidelijk duogewijze op in de reeds gestarte kiescampagne. (Kan nog verkeren hoor!) De vraag is wel met welk kiessysteem Vincent Van Quickenborne het zal aan boord leggen om tot lijsttrekker verkozen te worden binnen zijn team.
Ruthie maakt toch ook een kans? Of heeft zij eraan verzaakt met de hoop van toch meer naamstemmen binnen te halen dan haar partijgenoot, de zittende burgemeester?

P.S.
Volgens de nieuwe regels inzake lokale democratie heeft een lijsttrekker van de winnende LIJST (die met de meeste stemmen, het hoogste stemcijfer) na de verkiezingen gedurende veertien dagen het exclusieve initiatiefrecht om een meerderheidscoalitie te vormen.
Nog een reden natuurlijk waarom Vincent wil lijsttrekker worden. We waren het bijna vergeten.








asap, burgemeester, verkiezingen

Van Quickenborne gaat opnieuw voluit voor het burgemeesterschap ! (2)

Woord vooraf
In de laatste editie van onze stadskrant van vorig jaar gaven we ter info mee dat Joël De Ceulaer, de senior writer van ‘De Morgen’, in zijn krant van 29 december 2023 op zijn typisch geëxalteerde manier van doen onze Quickie “in deze omstandigheden” als “politiek dood” beschouwde.
Wij stelden dat het van een beter, breder, evenwichtiger inzicht getuigt om als een allesomvattende diagnose zonder meer te stellen dat Vincent Van Quickenborne het prototype is van een volstrekt politiek Amoreel persoon. Totaal, maar dan ook totaal zonder normen. (En een kat met vele levens.)
We bestempelen onze burgemeester ASAP doodgewoon als een pure machiavellist die alle talenten van dien bezit om de kunst van 1) het liegen, 2) het huichelen, 3) het vleien en 4) het komedie spelen tot in de perfectie te beoefenen. Hij excelleert daar dusdanig goed in dat – bijvoorbeeld – bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 tot 17 procent van de Kortrijkse kiezers zich liet misleiden om voor hem op naam te stemmen want hij had stellig beloofd om – in tegenstelling tot de hypocriete Stefaan De Clerck – tijdens de legislatuur geen vaandelvlucht te plegen om minister te worden. Daarenboven deed hij bij de Kamerverkiezingen van mei 2019 nogmaals dezelfde plechtige, (letterlijk) dure belofte van tijdens zijn burgemeesterschap nooit naar Brussel te trekken en kijk, – toen liepen toch nog 10 procent van de Kortrijkse stemmers in de val.
In dit verband is het gebaat om even Machiavelli te citeren: “De mensen zijn zo dom en zo gemakkelijk te misleiden dat een heerser die hen eenmaal heeft bedrogen altijd op hen kan vertrouwen om hetzelfde te doen.”
Dat onze burgemeester een ware machiavellist is, dat zuigen we niet zomaar uit de duim. Uit goede bron vernamen we ooit dat het beruchte traktaat van Machiavelli “Il Principe” (‘De Vorst’ of ‘De Heerser’) al van kleins af aan hét handboek (de manual) is bij het hele politieke handelen en wandelen van Quickie.
Ja, het doel heiligt de middelen, ook bij onze Vincent. Machiavelli heeft dat wel nooit letterlijk gezegd, maar zo’n uitspraak uit “Il Principe” is moeilijk slecht te verstaan: “Laat nooit je bedoelingen zien, maar probeert met alle middelen je doel te bereiken.”

Intussen zijn we gekomen bij ons onderwerp.
Uittreksels uit (twee) recente interviews met de huidige Kortrijkse burgemeester, na drie jaar teruggekeerd uit Brussel, om daarbij (na een naar verluidt heel moeilijk gesprek) waarnemend burgemeester Ruth Vandenberghe te “bevorderen” tot superschepen, een functie die niet bestaat. Daarbij heeft Q onze Ruthie opgescheept met twee gewichtige bevoegdheden over materies die zij niet beheerst: energie en digitale transformatie. O ja, Machiavelli zou van zo’n slimme, in feite vleierige zet danig genieten.
In ‘De Morgen’ van 28 december 2023 (katern “Het vrije Leven”, pag.5) stelt Ann De Boeck aan onze Q een voor Kortrijkzanen alleszins heel boeiende, urgente vraag:
“Hoever reikt uw persoonlijke ambitie nog?”
Antwoord: “Ik ga in 2024 voluit voor het burgemeesterschap in Kortrijk. Minister worden hoeft niet meer.”
Maar nu komt, onmiddellijk hierna, een typisch machiavellistische wending: “Zeg nooit nooit – misschien binnen twintig jaar – maar het is nu aan een nieuwe generatie.”
Die tussenzin over die “twintig jaar” begrijpen we wel niet. Is dat een verschrijving van de journalist?
Of is die uitlating bedoeld als grap? want ook grappig doen is een machiavellistisch aangeprezen middel om wat valstrikken aan te leggen.

In het in onze streek veel gelezen weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” (van 29 december 2023) kan Van Quickenborne ook gebruik maken van een lang, over twee pagina’s (4 en 5) gespreid interview om zijn politieke handel en wandel (vooral zijn fratsen van de laatste tijd) op machiavellistische wijze te becommentariëren.
Voor de nakende gemeenteraadsverkiezingen zijn drie vragen en antwoorden uit dit gesprek van belang.
Op één van die vragen waarbij zijn toekomstig burgemeesterschap rechtsreeks aan de orde komt repliceert (pareert) Quickie op een wijze waarop de meest doorgewinterde machiavellisten met de grootste bewondering kunnen naar opkijken: “Maar als ik op de lijst sta als lijsttrekker, dan is dat om burgemeester te worden, te zijn en te blijven.”
Wat rare uitlating is me dat…

(Tot een volgende keer.)






asap, burgemeester, verkiezingen

“De Morgen” verklaart Van Quickenborne “politiek dood”! (1)

Tsja, voor zo’n statement moeten we onze serie stukken over de Kortrijkse gemeenteraad wel even onderbreken.
Het is Joël De Ceulaer van die krant die het drastische oordeel velt, en wie hem regelmatig leest weet dat hij wel eens kan doorslaan. De senior writer schrijft dus vandaag 29 december – in een editoriaal nog wel – wat volgt: “Wat gold voor Rousseau, geldt nu voor Van Quickenborne: in deze omstandigheden is hij politiek dood.“
De Ceulaer heeft het hierbij over het feit dat onze burgemeester in zijn toenmalige hoedanigheid van Minister van Justitie in de nacht van 21 op 22 augustus van het jaar des heren 2021 aan een after party van de Kamping Kitsch Club heeft deelgenomen waarbij veel méér dan 8 mensen tegelijk binnenin aan het feestvieren waren. En dat mocht toen niet, vanwege de destijds in voege zijnde corona-reglementen. De Ceulaer vindt dat Quickie zich hierover onmogelijk kan blijven ‘uitkletsen’ en als verzachtende omstandigheid niet kan blijven argumenteren dat er al beslist was dat de coronaregels twee dagen later toch zouden worden versoepeld. De Ceulair poneert daarenboven nog dat Quickie zelf bij het parket moet aandringen op onderzoek en bijhorende straf. Zoniet is hij politiek dood.

Weet je wat?
Ik vind gewoon dat allerlei gedrag van Q, onze burgervader, tekenend is voor een aspect van zijn persoonlijkheidsstructuur dat het hem de facto onmogelijk zou moeten maken om nog te fungeren in publieke functies zoals die van burgermeester of minister.
Het is blijkbaar nodig om nog een keer luid en klaar te verklaren dat Vincent Van Quickenborne politiek gezien een volstrekt AMOREEL FIGUUR is. En dientengevolge tot in zijn diepste vezels een ongelooflijke huichelaar. (Zie hoe hij zich sinds enige tijd voordoet als het prototype van een voorbeeldige ‘familyman’.) Het is niet voor niets dat zo nu en dan aan het licht komt dat hij slechte vrienden heeft die het zich veroorloven om hun voeten te vegen aan coronaregels en er bij gelegenheid niet voor terugdeinzen om tijdens een feest ten huize van de minister te urineren tegen een politiecombi. Neen Quickie, het is echt niet zo als wat u ons ook in ‘De Morgen’ (van gisteren dan) wil voorspiegelen alsof “iedereen zeker wel foute vrienden heeft”.
Voor de politicologen onder ons willen we alles wel even beleefd formuleren: Vincent Van Quickenborne is een gespogen machiavellist.

Ach, eigenlijk weten we allemaal geen honderdste van wat die man zoal uitricht. Quickie is ook een bovengemiddelde intrigant. (Hoe vaak zou hij dezer dagen al niet gebeld hebben met zijn opvolger Paul Van Tigchelt, met de VLD-voorzitter Tom Ongena, met Alexander De Croo? Egbert Lachaert?) We moeten het dus noodgedwongen hebben over wat men als futiliteiten kan aanzien.

Quickie haalt nogal de pers tegenwoordig.
Gisteren 28 december – ook al ‘De Morgen’, in het katern ‘Het Vrije leven’ – met een reuzegrote foto en een bladzijdenlang interview. Daarin beklaagt hij er zich over dat men “on-waar-schijnlijk (aantal) karaktermoorden” op hem pleegt. Het moet zijn dat zijn gedragingen zich daar gemakkelijk toe lenen.
De interviewster Ann De Boeck kon het niet laten om Quickie nogmaals te confronteren met zijn berucht geworden verjaardagfeest, bijgewoond door slechte vrienden die meermaals zonodig plasten tegen een politievoertuig aan zijn voordeur. PIPIGATE. Quickie beweert in dat interview dat “niemand behalve die gasten (de daders zelf) wist wat er gebeurd was”. Ja zeg. Om daar heel zeker van te zijn zou onze plaatselijke reporter en goede vriend van Q ietwat kunnen rapporteren. De genaamde Peter Lanssens was aanwezig op het feest en hem kennende weten we dat er niks in dat genre van pikante gebeurtenissen kan plaatsgrijpen zonder dat hij het weet. Maar hij schrijft er in zijn “Laatste Nieuws” helemaal niet eens over. Met geen woord. Dat is vriendschap!
Vanzelfsprekend bevestigt Quickie nogmaals dat ook hij onwetend was over deze smadelijke daad jegens de politie vanwege zijn (foute) feestgangers. En wat maakt het uit of hij volgens beelden van zijn eigen bewakingscamera nu al of niet luchtgitaar speelde, of een plasbeweging maakte? De politiebeelden heeft hij trouwens nog altijd niet kunnen bekijken. Ha ja? Dan rest ons die ene, ongemakkelijke vraag: heeft Van Quickenborne (een jurist) dan geen gebruik gemaakt van zijn mogelijk “recht op toegang” tot de opnamebeelden van de politie? Wat wil hij eigenlijk – officieel – niet helemaal weten? (En nu is het te laat. De termijn is overschreden.)
Nog een vraag die Ann De Boeck vergat te stellen. Zijn die plassers nu al of niet gestraft? Niets daarover in de gazetten. Me dunkt dat we best vermoeden dat Vincent het in al zijn onschuld ook niet weet, want naar zijn zeggen heeft hij intussen geen contact meer gehad met die foute vrienden. (En, zoals dat nu eenmaal gaat, zeker ook niet met vrienden van vrienden?)

In dat interview van gisteren 28 december komt nog de vraag aan de orde hoever zijn persoonlijke ambitie nog wel reikt. Over het antwoord moeten we het zeker asap nog hebben: “Ik ga in 2024 voluit voor het burgemeesterschap in Kortrijk.”
We willen evenwel zelf in dit verband eerst nog een karaktermoord plegen. Deden dat eigenlijk al publiek op FB en hier in deze krant, terwijl we intussen nog altijd niet beticht worden van laster.
We bestempelen burgemeester Van Quickenborne als een leugenaar. Hij beweerde in “Het Laatste Nieuws” van 1 augustus van dit jaar dat hij in 2012 absoluut nooit een (geheim) voorakkoord heeft ondertekend om met zijn VLD een coalitie te vormen met de SP.a en de N-VA. Een pertinente leugen waar geen enkele gazet aandacht aan heeft willen besteden, terwijl dit akkoord toen ook al sloeg op de vorming van een tripartite in deze NU lopende legislatuur.
En dat is geen kattepis, als we het willen hebben over zijn lokale persoonlijke, politieke ambities.
Ook vandaag kreeg Van Quickenborne in “De Krant van West-Vlaanderen” twee volle bladzijden het woord en kwam de urgente kwestie aan bod.
Ja, Quickie is waarlijk die kat met vele levens. Zoals hij het zelf ook al toegaf: “Ik heb veel goed te maken“.

(Wordt vervolgd, dat spreekt.)














actualiteitsbericht, verkiezingen

Wegwijs doorheen de verkiezingen

Het Agentschap Binnenlands Bestuur heeft vandaag de nieuw versie 2024 gelanceerd van www.vlaanderenkiest.be.
Bevat ook informatie over de verkiezingen van 9 juni voor het Vlaamse Gewest, maar het spreekt dat onze interesse voornamelijk uitgaat naar de lokale verkiezingen (gemeenten en provincie) van 13 oktober.
Voor die lokale verkiezingen is al zeker waard om weten dat de sperperiode ingaat op 1 juli. Vanaf die datum zijn bepaalde propagandamiddelen beperkt of verboden en zijn de uitgaven ook gereglementeerd.
Ter info. Voor Kortrijk mag een lijst dan nog maximaal 1,20 euro uitgeven per kiezer, en een individuele kandidaat 0,030 euro per kiezer.

P.S.
Het is ontstellend hoe ook in Kortrijk de verkiezingspropaganda alreeds is losgebarsten.
Ruthie Vandenberghe bijvoorbeeld is als kandidaat burgemeester niet meer weg te slaan van Facebook en andere media. In een gazet liet zij weten dat haar werkweek uit zowat 73 uren bestaat. Een waar record in vergelijking met de andere burgemeesters uit de regio. Te begrijpen, want zij vereert ook het onnozelste evenement in Stad met haar aanwezigheid. Niet voor niets denken niet-Kortrijkzanen dat zij Miss Kortrijk is. (Wel niet: Tineke van Heule.)
Anderzijds zijn bepaalde schepenen van de beweging “Vooruit” (De Coene, Weydts) aan een waar gevecht tegen Ruthie en Wout (Maddens) begonnen om “in ter meest” in de media te komen.
De derde partij van de coalitie (N-VA) redt zich door uit te pakken met verwezenlijkingen uit de culturele en financiële sector. Axel en Kelly beginnen zich warm te lopen.
Als onze politiekers op dit tempo doorgaan zijn ze al uitgeput als het verkiezingsjaar nog moet beginnen.


burgemeester, geschiedenis, verkiezingen

Dat is nu toch nog even de hamvraag: liegt Vincent Van Quickenborne of niet? (1)

Hier hoorde u daar al over. Onze plaatselijke reporter Peter Lanssens (met de gevreesde pen) van “Het Laatste Nieuws” (dd. 01.08.23) kon ter gelegenheid van de 50-jarige verjaardag van ‘Q’ een gemoedelijk babbeltje slaan met de minister en titelvoerend burgemeester van Kortrijk. Onze Vincent. Herinner u de ongemeen grappige quote: Quickie vertelde dat hij alreeds als misdienaar besefte dat stad Kortrijk “ooit aan zijn voeten zou liggen“. Was me dat lachen geblazen zeg, bij die spontane, leuke bekentenis! Daar, ten huize van ‘Q’, met een portie sushi en een glaasje rode wijn erbij, voor de gezelligheid. (Peter en Vincent zijn goeie vriendjes. Schattig om ze samen te zien, bijv. in de buurt van een toog.)

We moeten waarlijk even terugkomen op het verslag van dat onderonsje.
Uiteraard kwamen de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 ter sprake, aangezien Van Quickenborne bij die gelegenheid in Kortrijk – weliswaar met de hulp van nog twee andere partijen – een moeizaam soort meerderheid kon behalen en de begeerde burgemeestersjerp omgorden. Die gebeurtenis verwekte nogal wat commotie want werd echt door menigeen ervaren als een pure machtsgreep. Totaal niet als een verkiezingsoverwinning. Er was namelijk in het kader van de kiesstrijd binnen de publieke opinie en binnen de partijen toen een soort algemene overtuiging gegroeid waarbij men het maar billijk vond dat de kandidaat met de meeste stemmen burgemeester kon worden. En stel u voor, het was net Quickie die deze tweestrijd had bedacht. Stefaan De Clerck won dus het duel met 7.323 stemmen tegenover de uitdager ‘Q’ met 7.132 stemmen achter zijn naam. Kwam daarbij dat de CD&V 32,9% van de stemmen behaalde tegenover 21,3% voor Open VLD. Om een nipte meerderheid van zetels te behalen (22 op 41) moest de VLD de nogal onverwacht goed scorende N-VA (16,3%) en de SP.A (met slechts 14,%) erbij sleuren…
Erbij sleuren?
Was er dan in 2012 geen voorakkoord tussen de drie partijen gesloten?
Volgens Van Quickenborne, in gesprek met de reporter (met de scherpe pen) in HLN van 1 augustus dit jaar: NEEN. Nee hoor, er was hoogstens een mondelinge deal, nog wel op vraag van Philippe De Coene “die niet gelukkig was met zijn rol in de oppositie”. En toen Rudolphe Scherpereel (au fond een CD&V’er) lijsttrekker werd van de partij van de groeiende, succesvolle Bart De Wever werd ook met hem een gesprek aangeknoopt. (Het kan ook en vooral met Filip Daem uit Wevelgem zijn geweest, advocaat en voorzitter van het N-VA-arrondissementeel bestuur; maar dat is giswerk. Ander gerucht is dat de tekst tot stand kwam binnen een VLD-juridische dienst.)

Nu hebben wij hier op ons bureau de kopie van een document liggen, getiteld: “Akkoord tussen N-VA, Open VLD en sp.a voor het besturen van de stad Kortrijk in de legislatuur 2013-2018”.
En zo komen we tot de cruciale vraag die hierboven in de titel van dit stuk aan de orde kwam: liegt Quickie of liegt hij niet?
Dat getypte document beslaat drie pagina’s en omvat twintig artikels. Het is op woensdag 11 juli 2012 “voor akkoord” getekend door Marniek De Bruyne en Rudolf Scherpereel (namens de N-VA), Vincent Van Quickenborne en Wout Maddens (namens Open VLD), en ten slotte Philippe De Coene en Axel Weydts (namens sp.a).
Het akkoord is duidelijk opgesteld door een dr. of lic. in de rechten, in een onberispelijk juridisch jargon.
Het is wel zo dat de kopie in ons bezit in dusdanig slechte staat is, en dat alleen de handtekeningen van De Bruyne, Scherpereel, Axel Weydts en De Coene vaag (maar toch duidelijk) zichtbaar zijn.
Aan twee ondertekenaars hebben we (meermaals) gevraagd of de tekst die we in bezit hebben wel authentiek is. ‘Ja’ of ‘neen’ was de eenvoudige vraag. Na dagenlang wachten en aandringen hebben we nog altijd geen antwoord gekregen.
We stellen de vraag nu via deze weg opnieuw, op goed geluk.
En om van onze kant even duidelijk aan te geven wat voor tekst we in handen kregen, citeren we bij wijze van exempel één artikel. Het voorlaatste, het art.19, en vilein als we zijn niet zonder reden net dit artikel.
Want wat lezen we daar nu?
“Jaarlijks worden de coalitie en de samenwerking geëvalueerd. Naar aanleiding van deze evaluatie kunnen ook de nodige afspraken gemaakt worden met betrekking tot de verlenging van de samenwerking in de volgende legislatuur (2019-2024).”

P.S.
Indien we opnieuw geen enkel antwoord krijgen op onze simpele “ja-neen” vraag, publiceren we in een volgende editie van deze alternatieve stadskrant nog enige relevante uittreksels uit dat voorakkoord.
Dan gaan we er dus vanuit dat de tekst in ons bezit authentiek en betrouwbaar is en dat minister en titelvoerend burgemeester Vincent Van Quickenborne flagrant liegt als hij beweert dat “we (in 2012) geen voorakkoord tekenden”. Dat het enkel ging om een mondelinge “deal”.
Let wel: die “WE” die Quickie in de krant gebruikt is hier in de context absoluut geen ‘pluralis majestatis’, geen eerste persoon meervoud voor Van Quickenborne zelf en alleen voor hemzelf. Die WE slaat wel degelijk op drie personen: Quickie zelf, Rudolphe en Philippe.







investeringen, verkiezingen

Realisatiegraad investeringen 2020-2022 (gecorrigeerd) 64 procent t.o.v. het initieel budget (1)

Onze lezers weten op wat voor obsessieve wijze wij belang hechten aan dit gegeven.
Er zijn uiteraard nogal wat diverse manieren om het beleid van een stadsbestuur te evalueren, en wees gerust: naarmate het verkiezingsjaar nadert en ons tripartite-college meer en meer zijn verwezenlijkingen op de bekende wijze zal beginnen etaleren (dat is: door niet alles te zeggen) zal kortrijkwatcher wel zijn duit in het zakje doen. Knuppels in het hoenderhok gooien !
Overigens ziet het er zelfs nu alreeds naar uit dat de koorts begin te te stijgen. De profileringsdrang van bepaalde schepenen (zelfs raadsleden) is onhoudbaar geworden en het is onderhand duidelijk dat de aankondigingspolitiek inzake investeringen van bijv. schepen Wout Maddens een maximum heeft bereikt van wat nog net bijna draaglijk is.
Dit alles bij wijze van kanttekening.

Dankzij een vraag van CD&V-raadslid Benjamin Vandorpe (ter gelegenheid van de bespreking van de jaarrekening 2022 in de laatste gemeenteraad – iets waar de gazetten weer geen woord aan wijdden) kregen we warempel een nieuw inzicht voor wat de vaststelling van de realisatiegraad van investeringen betreft.
Dat we die graad kunnen berekenen door de reële, werkelijk gedane uitgaven van een bepaald jaar af te zetten tegenover de bedragen die het schepencollege oorspronkelijk had geraamd voor datzelfde jaar (van plan was uit te geven aan projecten), – dat wisten we. Dan berekenen we de verhouding tussen het ‘geschatte’ bedrag zoals aanvankelijk vermeld in het budget van jaar X en dat wat uiteindelijk achteraf is vastgesteld in de jaarrekening van dat jaar X.

Maar welk budget gaan we als basis gebruiken?
Het zogenaamde Initiële Budget (het IB) opgesteld bij het begin van de legislatuur of datgene wat later – soms meerdere keren – om allerlei redenen is bijgesteld, het zgn. EindBudget (het EB) ?
Raadslid Vandorpe is een absolute voorstander van de berekening van de realisatiegraad tegenover het initiële budget, en wij ook. Waarom? Het IB vertolkt immers de ware ambities van het schepencollege, en de bedragen slaan dus ook op wat men echt van plan is (was) te doen, op de projecten waarmee men bij het begin van een bestuursperiode maar al te graag en fier uitpakte voor de kiezer. (En in Kortrijk breed wordt uitgesmeerd, alhier met de welwillende medewerking van het lokale journaille.)
Zie een keer, Kortrijkzanen, wat een uniek, zelfs historisch investeringscollege wij (gaan) vormen ! Dat hebt u nog nooit meegemaakt ! In de perceptie van de burger telt dat IB, en niets anders. Dat is immers wat het stadsbestuur bij de verkiezingen duidelijk heeft beloofd. Het lijkt soms al alsof het al is uitgevoerd.

Maar ja. Naarmate het jaar vordert ka er van alles voorvallen. Zaken waar men niet veel aan kan doen, maar andere ook. Vanwege tekort aan bestuurskracht, bijvoorbeeld. Of we hebben een beetje onderschat wat iets kan kosten. (We hebben het al meegemaakt dat het meerjarenplan voor de achtste maal werd herzien.) Het IB verschrompelt tot een EB. De gazetten weten intussen nergens meer van.
Onze N-VA-schepen van Financiën, Kelly Detavernier, krijgt het daarom op de heupen als Vandorpe weer eens begint te zagen over vergelijkingen met het initieel budget zoals aangegeven in het eerste meerjarenplan. Zij kan het waarlijk niet meer aanhoren. Wordt er ziek van!
Tja. Natuurlijk valt de realisatiegraad beter uit bij een vergelijking het geraamde bedrag met het (altijd lager) eindbudget.

Een voorbeeld voor het jaar 2020.
We kiezen dat jaar even om meerdere reden, en met opzet. Het is het eerste jaar met een volledig geïntegreerd budget: dat van Stad, OCMW en de vroegere AGB’s (2) en gemeentelijke VZW’s (7) samen.
We bekijken we daarenboven het eerste jaar van de tweede bestuursperiode van de tripartite, een gelegenheid om het beleid (met het programma “Beste Stad van Vlaanderen”) voor het eerst te evalueren.

De investeringsuitgaven in 2020 bedroegen volgens het Initieel Budget uit het oorspronkelijke Meerjarenplan niet minder dan 61,78 miljoen. (Dat is goedgekeurd in de gemeenteraad van december 2019.)
Volgens het EindBudget (een herziening of “aanpassing” uit eind 2020) zal men evenwel slechts 35,90 miljoen uitgeven. En de jaarrekening (JR) 2020 geeft uiteindelijk aan dat we in werkelijkheid 31,02 miljoen hebben gespendeerd.
Wat zijn dus de twee denkbare realisatiegraden?
– Tegenover het IB héél hoog: 86,4 procent.
– Tegenover het EB evenwel slechts 50,2 procent.
Evaluatie: het investeringsbeleid is althans in dat jaar volledig mislukt.
Te begrijpen dat schepen Detavernier een zenuwcrisis nabij is wanneer een raadslid weer eens zinspeelt op de realisatiegraad t.o.v. het IB.

Voor 2020 verwijst (of: verwees) de schepen ter verdediging naar CORONA.
Daar heeft (had) zij dan waarschijnlijk een beetje gelijk in: naar het schijnt lagen er wat geplande bouwwerken stil (Zij zei wel nooit dewelke). Maar in het verslag over de jaarrekening maakte men intussen verrassend en toch wel gedurfd gewag van het feit dat er nog een en ander mankeerde aan “de capaciteit van de projectleiders” bij het begin van deze (tweede) legislatuur. De bestuurskracht was er nog niet in voldoende mate…
Overigens had COVID niet enkel een negatieve impact ! Er waren toen voor 5,3 miljoen minder inkomsten (vooral fiscaal) maar ook voor 10 miljoen minder uitgaven (minder loon- en werkingskosten bijv.). Het is ook zo dat de gemeenten geweldig veel subsidies kregen van hogere overheden om het hoofd te beiden aan de crisis. Daar bleef ons stadsbestuur zeer zedig over zwijgen.
Ja, in zowat ieder jaar zijn er tegenvallers maar altijd ook meevallers…

We dwalen nu wel een beetje af.
Wilden het hebben over hoe er nog “correcties” zijn aan te brengen aan de berekening van de realisatiegraad. En over het gemiddelde voor de – politiek beleidsmatig – belangrijke jaren 2020-2022. (Verwacht intussen in 2023 geen al te hoog eindbudget – de grote werken zijn pas opgestart – en zeker in het verkiezingsjaar moeten we niet veel opzienbarende (nieuwe) investeringen verwachten. (Dat mag trouwens niet eens, om een volgend bestuur niet al te zeer te belasten.)
Volgens de administratie (niet volgens ons!) is de realisatiegraad van de investeringsuitgaven voor de besproken periode (drie jaar) gemeten tegenover het Initieel Budget van het begin van de tweede legislatuur van de tripartite (het eerste meerjarenplan) gemiddeld 64 procent.

Dat is als matig te bestempelen.
We zijn al drie jaar ver hé !

(Wordt vervolgd.)