Category Archives: verkiezingen

Meer vrouwennamen in de politiek (1)

De diverse kieswetten van ons land laten nog steeds toe dat gehuwde vrouwelijke kandidaten desgewenst op de lijsten hun naam kunnen laten voorafgaan door die van hun man. Zelfs al is die overleden!
Men zal dit nu weer zien gebeuren bij de komende gemeente- en provincieraadsverkiezingen. Met dien verstande dat vrouwelijke kandidaten wél hun meisjesnaam (familienaam) zullen hanteren indien dit ze goed uitkomt: als vader (of andere familieleden) namelijk al van enige (politieke) bekendheid genieten of genoten.Het is een zeer aftandse geplogenheid waartegen vier fundamentele bezwaren kunnen geuit.
Even op een rij:
1. het gebruik getuigt van een archaïsch patriarchaal denken;
2. het gebruik is in tegenspraak met alle verworvenheden van het politiek-emancipatorisch feminisme;
3. het gebruik weerstaat niet aan de gendertoets en is voor beider kunne discriminatoir;
4. het gebruik is en wordt steeds meer totaal nonsensikaal.

Hierna worden deze bezwaren wat nader toegelicht.

EEN PATRIARCHALE WETGEVING

Het gebruik dat vrouwen (zelfs weduwen!) de naam van hun man (zelfs ex-man) mogen gebruiken op de kandidatenlijst is een archaïsch overblijfsel van een volstrekt achterhaalde mentaliteit. In het verleden werd de vrouw hoofdzakelijk beschouwd als bron voor nageslacht en aangezien als inferieur aan de man.
Allerhande patriarchale wetgeving is daar het resultaat van geweest. In 1921 bijvoorbeeld waren vrouwen verkiesbaar als burgemeester of schepen, maar zij moesten daarbij wel toestemming krijgen van hun echtgenoot. En toen de vrouwen in 1948 eindelijk ook actief stemrecht kregen werd er in de verkiezingscampagnes fel op gehamerd dat zij hun naaste mannelijke familieleden moesten raadplegen bij hun keuze.

EMPOWERMENT

“Empowerment” van de vrouw was de centrale boodschap van de roemruchte VN-Vrouwenconferentie van 1995 in Peking.
Het is een volkomen raadsel hoe het begrip “empowerment” (dat wil zeggen: verborgen krachten laten ontluiken) van de vrouw te rijmen valt met het dragen van een naam die warempel niet de hare is.
Men kan het gebruik van een meervoudige gendernaam moeilijk gaan beschouwen als een bijdrage aan het gelijkheidsbeginsel van man en vrouw.
De nog bestaande praktijk strookt overigens totaal niet meer met het hedendaagse streven naar vervrouwelijking van de politiek.
Laat ons maar stellen dat het gebruik van de naam van de echtgenoot gelijk staat met een regelrechte belediging. Zowel voor de man als voor de vrouw zelf, en ook voor de kiezer.

DISCRIMINATIE

Het toppunt is wel dat de kieswetgeving niet voorziet dat mannelijke kandidaten de naam van hun beroemde echtgenote mogen gebruiken. (Stel dat u getrouwd bent met Carla Galle. Of met een dochter van onze burgemeester.)

NONSENSIKAAL

Wat met vrouwen die al meerdere keren zijn gehuwd? (Senaatsvoorzitter Annemie Lizin gebruikt nog altijd de naam van haar eerste man! Een beroemd geval is ook Anne-Mie Neyts.)
Een hemeltergende discriminatie valt ook te beurt aan samenwonenden en holibi’s. Priester Rudi Borremans bijv. mag niet uitpakken met de naam van zijn vriend als hij zich in de politiek wil gooien. En biseksuelen kunnen een man en een vrouw hebben. Wat dan gedaan? Drie namen gebruiken?
Naarmate nieuwe samenlevingsvormen ontstaan die niet meer gebonden zijn aan traditionele seksuele geaardheden en ook de naamgeving van kinderen wordt herzien wordt de anomalie van de dubbele familienaam voor vrouwen op kieslijsten helemaal nonsens.

Waarom is die onzinnige kieswetgeving nog altijd niet opgedoekt?
Daarover later een keer iets meer. ’t Ligt aan de vrouwen zelf, geloof het of niet.

Intussen kan de Kortrijkse kiezer wel even nagaan welke lokale vrouwen op de lijsten de moed hebben om niet de naam van hun echtgenoot te gebruiken. En ze daarvoor belonen, tenzij zij wel willen genieten van de naambekendheid van hun vader. Moeilijk.

De stemmenkanonnen (6) bij de groenen

Dit is het laatste stuk uit het verhaal over de stemmentrekkers.
Het is mogelijk en al gebeurd trouwens dat er aanvullingen of correcties komen in de bestaande teksten.

Misschien eens herlezen.
En in het archief vindt u op 18 en 21 april een lange historiek over de gemeenteraadsverkiezingen sinds WO II.
——————————————————————————–
Behept met een idealisme dat tegenwoordig totaal niet meer te vinden is in de wereld van de politiek was Juul Debaere al begin ’80’er jaren in Kortrijk bezig met Anders Gaan Leven. Agalev !
Met een lijst van zeven kandidaten behaalde hij in 1982 4,4 procent van de stemmen en werd nog verkozen ook. Agalev-kiezers stemden toen nog niet op personen (persoonlijke propaganda was lange tijd zelfs verboden), maar hij kreeg toch al 409 stemmen achter zijn naam.
Het gloednieuwe raadslid heeft dan al onmiddellijk aan zijn collega’s geleerd dat het wel degelijk toegelaten was om dossiers in te kijken en dat het zelfs geoorloofd was om in de Raad vragen te stellen aan het College. Meer nog: raadsleden en schepenen vernamen tot hun verbazing dat er ook voorstellen konden toegevoegd aan de agenda.
Dat waren nog eens tijden !In 1988 veroverde Agalev twee pluche zetels. 6,6 procent. Juul kreeg 675 naamstemmen en Jan Dhaene 332.
1994 was een triomfjaar.
Drie verkozenen en 8,48 procent kiezers. Naamstemmen: Jan Dhaene (626), Juul (529) en Bérénice Lapere (304). Bérénice was er in 1982 ook al bij en behaalde toen 210 naamstemmen. In de bestuursperiode 1994-2000 is zij overleden en werd opgevolgd door Taki Addarkaoui. Jan Dhaene kreeg een wat hoge betaalde post in de partij en liet zich in 1996 opvolgen door een goede kennis: Hilde Damman. (Jan was als opvolger van Luckas Vandertaelen ooit Europees parlementslid voor Groen en pleitte voor een rioolvrije zee.)

TAKI
Tussendoor. Taki is de eerste allochtoon in Kortrijk die ooit in de Raad heeft gezeteld. (Met wie zal Groen nu uitpakken?) Polyglot Taki komt van diep uit de Marokkaanse woestijn en heeft al zodanig veel meegemaakt in zijn leven dat hij de Kortrijkse politiek rustig en met een lodderoog kon bekijken. Hij is nu medewerker van een franstalig PS-volksvertegenwoordiger uit de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde: Mohammed Boukourna.

2000 nu.
Juul mocht van de nieuwe leiders nog net lijstduwer worden en kreeg 350 naamstemmen.
Werden verkozen: lijsttrekker Piet Missiaen (326) en Cathy Matthieu (op de tweede plaats en 435 stemmen). Jan Dhaene stond op de derde plaats en viel terug op 294 stemmen (komende van 626 in 1994). Hilde Damman: 353 (324). Taki: 305 (240).
Bij Agalev vormen de vrouwen een complot om op elkaar te stemmen. Martine Vandeputte bijvoorbeeld kreeg 388 stemmen achter haar naam.

Anders Gaan Leven is intussen Groen geworden. (Dat uitroepteken achter de partijnaam krijg ik niet uit mijn pen. Stoort geweldig, zo midden in een zin en nog meer aan het eind.)
Piet Missiaen is vorig jaar met zachte drang van Groen naar Spirit uitgeweken en beroepspoliticus Jan Dhaene in 2003 naar SP.A.
Op dit ogenblik is alleen nog Cathy Matthieu Groen raadslid.
!

De stemmenkanonnen (5) bij het Vlaams Belang

Over stemmenkanonnen spreken bij het VB is relatief.
Des te meer omdat kiezers van die partij wellicht eerder geneigd zijn om een lijststem uit te brengen.
Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen van 2000 ging het bij het Vlaams Blok om 4.993 kiezers (dat is 9,6 procent), en bijna de helft stemde op de kop.Die bijna 10 procent waren in 2000 goed voor drie zetels.
In volgorde van naamstemmen:
1. Jan Vancoillie (lijsttrekker): (872)
2. Roger Bouteca (lijstduwer): (365)
3. Nadia Zonnekein (tweede plaats): (345)Allemaal nieuwelingen. Want er is geen partij (fractie) in Kortrijk waar zoveel wissels gebeuren.
In 1994 incasseerde de partij met een onvolledige lijst 6,3 procent van de stemmen en kreeg aldus voor het eerst twee verkozenen in de Raad: Joris Huysentruyt (405 naamstemmen) en Ria Gadeyne (215). Allebei intussen verdwenen in de mist. (Ria kon het echt niet.)
Ter info: het VB is al opgekomen in 1982, met één kandidaat! 237 stemmen (0,46 procent). In 1988 waren er drie kandidaten, goed voor 456 stemmen.

Vancoillie (historicus) was niet echt geïnteresseerd in (dorps)politiek. Werd in 2002 al vervangen door huidig raadslid Wilfried Depauw. En Zonnekein (wél geïnteresseerd, maar een beetje cynisch, beetje berustend) verhuisde en werd in 2004 opgevolgd door Koenraad Verschaete. Hij verzamelde in 2000 334 naamstemmen en 268 in 1994.

De huidige VB-fractie bestaat dus uit fractieleider Koenraad Verschaete, Wilfried Depauw en oud-gediende Roger Bouteca. Laatstgenoemde heeft nog nooit zijn mond open gedaan in de gemeenteraad. Tenzij voor een tussenopmerking. Depauw schiet de laatste tijd enigszins op gang, en Verschaete doet wel zijn best (hij werkt op het partijsecretariaat) en komt zelfs tussen in materies die niet per se puur Vlaams-nationalistisch zijn.

Bij de komende verkiezingen van oktober zullen noch Verschaete, noch Bouteca prominent vooraan staan op de lijst. Koenraad heeft zijn zinnen gezet op de provincie. Zijn zus zal wel meedoen, want zoals bij elke partij is het zoeken geblazen naar vrouwelijke kandidaten met enige naambekendheid.

Hoe groot wordt het electoraat van het VB dit jaar?
De lokale partij alhier kon zich in het verleden niet meten aan de landelijke succesvolle trend. In 2000 werden percentages van méér dan 20 procent behaald in plaatsen als Antwerpen, Gent, Sint-Niklaas, Temse, Lier, Ronse, Beringen.
Onze regio Kortrijk lijkt nog een beetje gespaard. In Harelbeke, Waregem, Wevelgem, Menen bijvoorbeeld zijn er op dit moment “slechts” twee verkozenen en één in Zwevegem.

Hoeveel Kortrijkse N-VA’ers zullen voor het Belang stemmen?
Al was het maar om kartelin (nieuwe term uit de politocologie) Godelieve Vanhoutte te straffen voor haar optreden in de heisa rondom het Guldensporencomité en de 11-juli-viering.
Echt zoetwaterflamingantisme van haar. Stel u voor: Guido Verreth (secretaris van de N-VA) en cs. van de vzw Guldensporen op de VB-lijst !

P.S.
Over het cordon sanitaire is nu wel alles gezegd. Uitgenomen dit. Met het VB kan een traditionele partij gewoon geen gezamenlijk programma maken. Of u nu voor of tegenstander bent van dat cordon. Allez, probeer dat nu eens voor de raadsverkiezingen in Kortrijk. Heel concreet. Zet eens wat op papier. Lukt nooit.
(Zie nog ons stuk van 21 januari 2005.)

De stemmenkanonnen (4) bij de liberalen

Onder impuls van federaal VLD-volksvertegenwoordiger Pierre Lano (was ooit CVP-burgemeester in Harelbeke) is de VLD in 2000 een kartel gaan vormen met de toenmalige Volksunie en ID21.In oorsprong wou men een kartel maken met de SP maar dat is ondermeer tamelijk op het nippertje gestrand op de lijstsamenstelling, persoonlijke gevoeligheden, tegenstrijdige afspraken, afspraken buiten de onderhandelingen ook, taktische onzekerheden over de uitslag, en ja: ook wat programmatorische kwesties, waar men nog omheen surfte.
(Dat er een bestuursakkoord tussen CVP en SP was wordt pertinent ontkend. Dat is formeel bekeken wellicht het geval. Maar in de gemeenteraad viel op dat de SP in het jaar van de verkiezingen geen echt virulente oppositie meer voerde. Het is ook mogelijk dat er op hoger niveau een en ander ter sprake kwam.)Het liberale kartel behaalde niet minder dan 20,8 procent van de stemmen en 9 zetels. Uit de aard der zaak werden er toen buitengewoon veel naamstemmen uitgebracht op de lijst: 22.569.

Mede vanwege het succes van het kartel behaalde de CVP in de stembusslag een kleiner procent (min 3,4 en min 3 zetels) dan gewoonlijk en moest het stellen met slechts één zetel op overschot in de Raad. Voor het eerst in de geschiedenis zag de CVP zich gedwongen om een coalitie aan te gaan, en om redenen die nog altijd niet helemaal zijn opgehelderd koos Stefaan De Clerck (absoluut reddende engel van zijn partij in onze stad) voor de SP.

Op de kartellijst stonden naast de “echte blauwen” zeven mensen van de VU. Ondermeer Godelieve Vanhoutte (2de plaats)en Hilda Douchy-Comeyne. Bij de drie kandidaten van ID21 was de beroemdste natuurlijk huidig staatssecretaris Vincent Van Quickenborne.
Twee volstrekte nieuwelingen in de politiek kwamen eerder uit de christen-democratische middengroepen: Antoon Descamps en Dirk Bossuyt.

De stemmenkanonnen van 2000 in volgorde (met alweer zo mogelijk het aantal naamstemmen bij vorige verkiezingen van 1994 en voor twee kandidaten dan ook die 1988).

1. Pierre Lano (lijsttrekker): 3.709 (-) (-)
2. Hans Masselis (traditioneel op de 7de plaats): 1.158 (1.018) (-)
3. Vincent Van Quickenborne (voorlaatste plaats): 1.122 (-) (-)
4. Antoon Descamps: 1.052 (-) (-)
5. Marie-Claire Vandenbulcke: 994 (731) (611)
6. Godelieve Vanhoutte (tweede plaats op de lijst!): 981 (-) (-)
7. Moniek Gheysens: 832 (762) (-)
8. Jan Kempinaire (lijstduwer): ook 832 (970) (943)
9. Dirk Bossuyt: 799 (-) (-)

Een goede score ging ook naar Georges Penneman de Bosscheyde en Vincent Salembier. Zij werden OCMW-raadslid.
Bekende VU’er Hilda Douchy kreeg 774 naamstemmen maar werd nipt niet verkozen.

Bij de liberale “oudgedienden” zijn Hans Masselis (van het studentencafé den Chips), Marie-Claire Vandenbulcke (wiens vader Leon actief was bij de CVP en een keer geen schepen mocht worden, en toen een geheim verbond wilde maken met de socialisten) en Jan Kempinaire (zoon van gewezen staatssecretaris André) de traditionele stemmentrekkers.
Jan Kempinaire wenst niet nu meer te kandideren bij de eerstkomende raadsverkiezingen.
Pierre Lano ook niet.

In vroeger eeuwen waren de koplopers bij de liberalen nog Jacques Laverge (was ondermeer ook senator) en Ivan Sabbe. Sabbe (die er wel wat van kon) heeft de politiek verlaten wegens teveel beroepswerk. (Dit strekte hem tot eer. Weinige politiekers zien in dat je geen twee dingen goed kunt doen.)
Toen Jacques Laverge ooit moest afhaken om gezondheidsredenen werd hij in de bestuursperiode 1995-2000 opgevolgd door huidig VLD-voorzitter Wout Maddens. Maddens haalde in 1994 als nieuwkomer in de stad en als opvolger op de lijst toch verrassend veel stemmen. Volkunie-verleden in de westhoek en bekende familie alhier?

Het kartel van 2000 heeft de liberalen geen windeieren gelegd. Men sprong van 6 naar 9 zetels. In procent van 15,12 (1994) naar meer dan 20 procent.
(Werden alle stemmen van de VU wel aangetrokken? In 1994 haalde die partij 4,56 procent. Maar het Vlaams Blok sprong van 6,3 naar 9,58 procent.)

Ter info. In 1976 (het jaar van de fusie van Groot-Kortrijk, met meer zetels te begeven) veroverde de PVV vier zetels (12,27 procent).
Met de oprichting van de vernieuwde VLD ging de partij in 1994 naar 6 zetels.
Maar de liberalen zijn er nooit in geslaagd om de hegemonie van de CVP te breken.
Hoe braaf (met uitzondering van de onvergetelijke Walter Weydts) zij zich ook gedroegen in de gemeenteraad of daarbuiten. Hoe Laverge ook probeerde in de gunst te komen van de christen-democratische middenstand.

In 1988 was er even een kans toen het ernaar uitzag dat de “verenigde oppositie” zich zou presenteren aan de kiezer. Maar uiteindelijk wou de puriteinse nationale leiding van toen dat Agalev met een aparte lijst zou opkomen. Juul Debaere was niet echt gelukkig.

Het kartel van 2000 is nu wel helemaal uiteengevallen. Of beter gezegd: opgelost in de mist.
VU en ID21 bestaan niet meer. VU-ID-kiezers zijn uitgezwermd naar N-VA of Spirit of het Vlaams Blok.
Bij de verscheurende strijd binnen haar partij werd VU-raadslid Godelieve Vanhoutte algauw enigszins radeloos “onafhankelijk” en toen de CD&V op nationaal vlak een kartel sloot met de N-VA (het Sint-Valentijnsakkoord) zocht zij dan maar haar heil definitief bij toekomstig minister Geert Bourgeois.
In juni 2002 bekeerde Vincent Van Quickenborne zich eindelijk officieel tot de VLD.

Alias Quickie wordt nu de nieuwe lijsttrekker.
Bekende nieuwe gezichten voor oktober worden Kaat Ballegeer-Bogaert en Koen Byttebier.

De stemmenkanonnen (3) bij de SP.A / SP

Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen van 2000 behaalde de SP 15,5 procent en daarmee zes verkozenen.
(Wist u dat de BSP ooit 23 procent van de stemmen kreeg? Maar dat was in 1946, in het kader van de repressie.)In volgorde van het aantal naamstemmen (met tussen haakjes de stemmen in 1994 en eventueel ook nog 1988):
1. Lijsttrekker en nu schepen Philippe De Coene: 3.740 (814, ja “slechts 814) (-)
(In 2001 zag de almachtige CVP zich gedwongen om voor het eerst een coalitie tot stand te brengen in het College.)
2. Roger Lesaffre: 919 (550) (445)
3. Marc Lemaitre: 873 (972) (542)
4. Vakbondsman (niet fanatiek) Eddy Van Lancker: 767 (-) (-)
5. Germain Coulembier: 694 (1.079) (1.232)
6. Hilde Overbergh (stond op de tweede plaats): 668 (-) (-)Voor een procentuele berekening van de interne populariteit kunt die voorkeurstemmen ook afzetten tegenover het totaal aan uitgebrachte naamstemmen op de lijst.
In 2000 nogal veel (plebisciet voor Philippe?): 19.827. In 1994: 11.753. in 1988: 17.710.
Een grote stemmentrekker was indertijd advocaat Jules Mathys. Hij kreeg ooit (1976) 2.457 kiezers achter zich. En een figuur als Rudy Dejaegere (1.352 stemen in 1988)kon er ook wat van. Maar op een gegeven moment was hij de politiek beu (d.w.z. ook Philippe De Coene) en zocht zonniger oorden op. En wie herinnert er zich niet Eric Staelens? En Arséne van Links? Niet echt een stemmentrekker, maar je beleefde tenminste nog wat in de stad. Hij organiseerde politiek debatten! Buiten de gemeenteraad. Puur ideologisch en toch ter zake. Nu niet meer mogelijk.

In 1994 waren de stemmentrekkers: Germain Coulembier (1.079), Marc Lemaitre (972), Philippe De Coene (814). Bij de opvolgers: Ivonna De Deken-Sercu (530).De partij viel van 15,6 procent (1998) terug op 13,3 procent mede omdat heelwat Markenaars die achter Rudi Dejaeghere stonden hadden afgehaakt.

Germain Coulembier (die nu niet meer opkomt) behaalde vroeger ook méér dan 1.000 stemmen. Zelfde effect al Joël Devos indertijd bij de CVP: loketbediende. Goed bekend in Heule. SP.A zal daar naar vervanger moeten zoeken.

Roger Lesaffre is ook nog altijd populair in randgemeenten als Bellegem en Rollegem. Druk in de weer in het verenigings- en uitgaansleven. Verzamelt ook stemmen achter zich door het paradoxale gegeven dat hij het niet altijd eens is met De Coene.

Dossiervreter Marc Lemaitre laat zich dankzij zijn bescheiden karakter niet in het zonnetje zetten en vertoeft dus in de schaduw van De Coene. Blijft hij voor altijd in de luwte? Mag hij van Philippe dan nooit eens schepen worden?

De triomf van Philippe De Coene is ook te wijten aan zijn manier-van-zijn. (Door puur toeval is hij een keer terecht gekomen in het Europees Parlement en toen is zijn ster gaan rijzen.)
Beetje lefgozer, komt imponerend over en laat zich graag omringen door wat meer onderdanige karakters. Acolieten die naar hem opkijken. Heeft als gewezen journalist ook de pers achter zich (tot en met “De Morgen”) en kent iets van marketingtechnieken. (Op zijn sokken reclame maken voor zichzelf, – personal branding – schijnbaar in het algemeen belang van de partij, of de leer.)

Krijgt Hilde Overbergh straks weer de tweede plaats op de lijst? Het is geen echt politiek beest (wat haar siert).

De lijstvorming bij de SP.A wordt heel delicaat.
De Coene wil immers via een kartel met “Spirit” Vlaams volksvertegenwoordiger Bart Caron in onze gemeenteraad. (Al die vroegere jaren heeft hij wel telkens op 1 mei gepleit voor een samengaan met Agalev. Wordt Jan Dhaene ook weer kandidaat?)
En wat zal men doen met raadslid Piet Missiaen? Nu ook van Spirit. Wordt hij opgeofferd ten voordele van Bart Caron?

De SP.A is wel degelijk op zoek naar verruiming. In de zin van verjonging (Animo!) vervrouwelijking en zelfs openingen naar meer katholieke milieus. Men wil ook wat meer professionalisering in de eigen kring door bijv. de opname van kabinetsleden op de lijst.

(Dit stuk is nog onderhevig aan correcties en aanvullingen, naargelang de reacties die we kunnen krijgen. Hetzelfde geldt voor de andere verhalen in onze serie “stemmenkanonnen”.)

De stemmenkanonnen (2) bij de CD&V of CVP

In 2000 waren de eerste vijf bij de CD&V (CVP) qua voorkeurstemmen Stefaan De Clerck, Frans Destoop, Stefaan Bral, Lieven Lybeer, Hilde Demedts. Twee of drie (Bral is officieel toch een ACW’er?) daarvan kan men beschouwen als zijnde van de Gilde, alhoewel van de burgemeester kan gezegd worden dat hij een stand op zichzelf vormt. Zij behalen allen méér dan 2000 voorkeurstemmen. Alle overige verkozenen behaalden méér dan 1000 naamstemmen.KOPLOPERS

Aangezien het de bedoeling is van deze serie om te achterhalen wie de ware stemmentrekkers zijn of waren geven we bij de CD&V/CVP-verkozenen van 2000 tussen haakjes zo mogelijk ook de naamstemmen die zij in vorige gemeenteraadsverkiezingen behaalden. We gaan terug tot 1994 en zelfs tot 1988 als dat kan.
Het is opletten geblazen. Maar wacht nog even voor mogelijke gevolgtrekkingen.

Stefaan De Clerck: 15.262 (-)
Een monsterscore die een afzonderlijke studie waard is.
Frans Destoop: 3.819 (in 1994: 2.979) (in 1998: 4.429)
(Wie volgt hem op bij Leiedal? Of blijft hij daar nog wat als voorzitter?)
Stefaan Bral: 2.992 (2.436) (4.143)
Lieven Lybeer: 2.488 (1.850) (-)
Hilde Demedts: 2.081 (3.167) (-)

Dat waren de eerste vijf.
U kunt nu wel sardonisch gaan letten op de neergang van bepaalde coryfeeën, maar dan moet u daarbij wel enkele factoren in acht nemen.

Stefaan had wellicht een zuigkracht ten nadele van andere kandidaten.
En op welke plaats stonden zij bij de onderscheiden verkiezingen?
In 1994 stond Frans Destoop bijv. op de zesde plaats. En Hilde op de derde.

En wat was er bij die verkiezingen aan de hand in de traditionele soms bloedige strijd tussen de Gilde en de Middenstand/de Patria/de Boerenbond? Ten gevolge daarvan overigens krijgen de christen-democraten traditioneel zeer veel naamstemmen op hun lijst. 65.005 in 2000. 81.810 in 1994. En niet minder dan 184.259 in 1988.
Ongezien fenomeen.
We wezen er hier vroeger al op dat in Kortrijk de raadsverkiezingen eigenlijk géén verkiezingen zijn maar een strijd (een volksraadpleging) tussen de standen om het burgemeesterschap. De “middengroepen” versus de “gildemannen”.
In 1988 bijv. moest en zou Tone Sansen burgemeester worden, en niet Manu de Bethune. Er werd dus massaal voor of tegen het ACW gestemd. We kregen toen ook het fameuse Joël Devos-effect.De man aan het loket van de ziekenkas in de Wijngaardstraat kreeg een topscore aan naamstemmen in de geschiedenis. Méér dan 9.000 en dat was méér dan de lijsttrekker Antoon Sansen. Kiezers dachten dat Joël hun doktersbriefjes uit eigen zak betaalde. Uit pure goedheid. (Ik heb het ooit gewaagd om Joël erop te wijzen dat mijn tandarts de vermelde verrichtingen niet had uitgevoerd. Moest me daar niet mee bemoeien.)
Nieuwkomer Bral heeft toen in 1988 ook geprofiteerd van die kamp.
Dat was even een parenthesis.

HET PELETON

Wie scoorde er in 2000 nog goed inzake naamstemmen?
(Tussen haakjes opnieuw de vroegere voorkeurstemmen.)

Lijstduwer Carl Decaluwé: 1.892 (-) (-)
Nieuwe Jonge Turk Alain Cnudde: 1.551 (-) (-)
Oudgediende Maria Danneels: 1.754 (1.897) (4.120)
Carmen Moulin die het inmiddels heeft opgegeven als schepen: 1.698 (1.557)(-)
Mandatenverzamelaar Jean de Bethune deed nu ook mee op de voorlaatste plaats: 1.603 (-)(-). Beloond met een schepenzetel.
Dochter Franceska Verhenne: 1.551 (-) (-). Kreeg na een tijdje het OCMW-voorzitterschap. En zit daar voor jaren gebeiteld.
Gewezen schepen en OCMW-voorzitter Marcel Waegemans: 1.511 (1.968) (4.479)
Nu huidig schepen Guy Leleu nog: 1.428 (1.800) (3.862)

We gaan niet meer verder het rijtje aflopen.
Marcel Waegemans doet niet meer mee aan de volgende verkiezingen. Blijft waarschijnlijk wel gekazerneerd in het AZ Groeninge.
Jozef Vandenberghe houdt er ook mee op. Behaalde 1.483 stemmen en 1.722 in 1994.
Fractieleider Filip Santy kwam aan 1.195 voorkeurstemmen en tevoren aan 1.702.
Blijf er nochtans zeker van dat er hem nog iets belangrijks te wachten staat.
Niet het burgemeesterschap. Dat is misschien later iets voor Guy Leleu, als het ACW goed stand houdt ?? En als hij zich van zijn standenimago ontdoet?

Ha! Daar is nog gewezen burgemeester Antoon Sansen: 1.438 (6.814) (9.065). Bijna vergeten! Jeunisme. In de vorige verkiezingen van ’94 en ’88 was hij lijsttrekker.
En taaie Kathleen Segers ook nog even haar plaats toekennen: 1.194 (1.543)(-)
Verdorie. Buitenbeentje Patrick Jolie uit Heule toch niet vergeten: 1.282 (1.475).
Hij heeft het nu wel definitief verkorven bij de CD&V-bonzen. Ondermeer wegens zijn verzet tegen het “zigeunerpark”.
Wat als Stefaan De Clerck in 2007 bezwijkt voor een nieuw ministerschap op federaal niveau?

(In volgende stukken komen de andere partijen aan bod.)

De stemmenkanonnen (1): top tien in 2000

Dezer dagen zijn partijen druk in de weer met de samenstelling van de lijsten voor de komende provincie- en gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober.Dat gebeurt allemaal natuurlijk achter veel gordijnen, alhoewel men naar buiten uit een formeel tintje poogt te geven aan de procedure door de aanstelling van een soort van comités of werkgroepen(“raad van wijzen” of “verlichte geesten” zoals bij de CD&V).
De komedie wordt dan helemaal ten top gedreven door de ontwerplijst ter goedkeuring voor te leggen aan het politieke bestuur van de afdeling, of zelfs aan de partijleden (de “poll”). Die “polls” zijn werkelijk een lachertje. Er bestaan daarover in Kortrijk hilarische verhalen. Oude vrouwtjes worden met rolstoel aangebracht. Voorgeschreven lijstje zichtbaar in de schoot. Kandidaten kijken over de schouder mee. Telefoons rinkelen onophoudelijk.

Bij het samenstellen van de volgorde van de kandidaten gaat het er vooral hard aan toe bij de aanwijzing van de kandidaten voor de eerste drie plaatsen, de lijstduwer, de eerste opvolger. Soms heeft men af te rekenen met kandidaten die mordicus bijv. op een zevende plaats willen staan, want dat is een magisch getal. Of de jongeren van de partij willen ergens gegroepeerd staan midden op de lijst.

Nu het gewicht van de lijststem van geen tel meer is (de pot is afgeschaft, tenzij voor de verkiezing van de opvolgers waar die pot nog voor de helft meetelt) zou men kunnen denken dat de volgorde er niet meer toe doet.
Maar kiezers kijken vaak niet veel verder dan hun neus lang is en zijn geneigd om bij het rood kleuren van de bolletjes ergens te blijven steken bij de eerste helft van de lijst. Zo’n rijtje van 41 kandidaten aflopen is een heel karwei.
Ook is het voor een kandidaat psychologisch belangrijk om een prominente plaats te mogen bekleden. Dat brengt onvoorstelbaar veel genoegdoening mee. Politici streven naar nestwarmte, naar geluk.

Bij de samenstelling van de lijst wordt in grote mate en met argusogen gekeken naar wat de kandidaten eventueel bij vroegere verkiezingen aan stemmen achter hun naam konden vergaren. Wie waren de stemmentrekkers?

Nu vrouwen evenveel plaatsen op de lijst krijgen als mannen schept dit toch wel een beetje een probleem. Veel van die vrouwelijke kandidaten die men dient bijeen te scharrelen hebben nog nooit deelgenomen aan vorige verkiezingen. Zijn zelfs nog nooit ergens politiek actief geweest.
Hun electorale waarde is dus moeilijk in te schatten. Maar een hulpmiddel is even nagaan of die vrouwelijke kandidaten wellicht een bekende vader of broer hebben. Die wellicht al een keer deelnamen aan verkiezingen of raadslid waren. Dan maken zij al wat meer kans. Als ze getrouwd zijn schept dit wel weer een probleem. Is vader of broer bekend dan gebruiken ze wel hun meisjesnaam. Indien niet dan de naam van hun bekende man.
(Een wetsvoorstel om op de lijst verplicht de meisjesnaam te gebruiken is jaren geleden in het parlement een roemloze dood gestorven. Stiekem onder tafel geveegd, ook door geëmancipeerde vrouwelijke leden van de Senaat. We komen daar nog wel eens op terug.)

Nu, om de comités of werkgroepen bij het ontwerpen van de lijst wat te helpen geven we hierna alvast eerst even de TOP TIEN van de voorkeurstemmen bij de vorige Kortrijkse gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000.
De stemmentrekkers.
Tussen haakjes het aantal naamstemmen dat de kandidaten in voorkomend geval hebben behaald bij de verkiezingen van 1994.
Ziehier.

1. Stefaan De Clerck: 15.262 (-)
2. Frans Destoop: 3.819 (2.979)
3. Philippe De Coene: 3.740 (814)
4. Pierre Lano: 3.709 (-)
5. Stefaan Bral: 2.992 (2.436)
6. Lieven Lybeer: 2.488 (1.850)
7. Hilde Demedts: 2.081 (3.167)
8. Carl Decaluwe: 1.892 (-)
9. Alain Cnudde: 1.784 (-)
10. Maria Danneels: 1.754 (1.879)

Allemaal CD&V’ers, uitgenomen Lano (VLD) en De Coene (S.P.)
Tenzij er nog ongelukken zouden gebeuren doen Frans Destoop en Pierre Lano zeker niet meer mee in oktober.
Van Maria Danneels weten we het niet zo goed. Er is bij de CD&V alhier een drastische verjongingskuur aan de gang. Zelfs Stefaan Bral zou nog een twijfelgeval zijn. Het gerucht loopt dat hij wegens teveel werk in zijn firma er wel eens aan denkt om zijn vrouw te laten kandideren. Wordt Antoon Sansen (1.438 naamstemmen) ook slachtoffer van het jeunisme? Men zegt van niet.

In hoeverre het wegvallen van bepaalde stemmenkanonnen een aderlating kan betekenen voor de desbetreffende lijst is koffiedik kijken.
De nieuwe feiten bij de komende verkiezingen (neutralisering van de lijststem, pariteit tussen de geslachten) maken enige mathematische conclusies onmogelijk.
Maar dat het verdwijnen van bepaalde coryfeeën geen deugd zal doen aan de betrokken partijen kan men toch redelijkerwijze wel aannemen.

Nog even de voorkeurstemmen van de lijsttrekkers op een rij, met tussen haakjes het totaal aan uitgebrachte naamstemmen op die lijst:
CVP: Stefaan De Clerck: 15.262 (op 65.005)
S.P.: Philippe De Coene: 3.740 (op 19.827)
VLD-VU-ID: Pierre Lano: 3.709 (op 22.569)
Vlaams Blok: Jan Vancoillie: 872 (op 7.658)
Agalev: Piet Missiaen (nu van Spirit): 326 (op 8.018)

In een volgend stuk overlopen we nog per lijst de electorale geschiedenis van een aantal kandidaten.
Mag ik er nog op wijzen dat er hier vroeger al een uitgebreide historiek verscheen van de gemeenteraadsverkiezingen te Kortrijk sinds WO II ?
Zie in het archief op 18, 21 en 25 april 2005.

P.S.
In Nederlandse partijen dienen potentiële kandidaten zich te onderwerpen aan een soort examen, een sollicitatieproef. Daarbij moeten ze blijk geven van enige interesse in de politiek. Een motivering geven voor hun kandidaatstelling. Enige kennis van zaken bewijzen over de dagelijkse politiek. Ooit heb ik het hier meegemaakt dat een verkozene nog wel niet wist dat een raadslid wel degelijk toegang heeft tot de zgn. “besloten” of “geheime” zitting van de Raad. (Daar wordt bijv. over benoemingen gestemd.)

De politieke “ladies run” van dochter Stefaan De Clerck

Politiekers (en broers, zonen, maar nu ook vanwege de pariteit op de lijsten nog de zussen en dochters ) moeten tegenwoordig toch wel tegen een stootje kunnen.Zelfs een kwaliteitskrant als “De Standaard” (15 maart) meent nu een sneer te moeten maken richting Marie De Clerck (met foto erbij), en geeft daarmee ook een veeg uit de pan aan vader Stefaan.
Het “Kortrijks Handelsblad!” zou dit zeker niet durven! (Zelfs niet zonder uitroepteken.) Kortrijkwatcher zou dit soort slagen – onder de gordel – niet eens willen overwegen. Tegen dit soort zaken heerst er hier een gezonde tegenzin, en de burgemeester weet dit.

Om alle verantwoordelijkheid voor mogelijke insinuaties te ontlopen citeren we daarom letterlijk de schampere vraag uit de rubriek “wandelgangen” van de krant “De Standaard”. Gesteld aan vader De Clerck.

Het stukje begint zo:
“Marie De Clerck, dochter van de Kortrijkse burgemeester loopt op pinkstermaandag de ladies run, een evenement dat door het stadsbestuur wordt georganiseerd.”
En nu komt de toch wel honende vraag:
“Of vader het evenement van dochterlief sponsort?”
Antwoord van pa:
“Marie woont in Wevelgem en heeft geen concrete politieke plannen. De stad steunt een joggingevenement dat de gezondheid van vrouwen bevordert.” (Zie nog mijn P.S. daaromtrent.)

Die “Ladies Run” is niet echt een organisatie van de stad maar wel van het blad “Weekend Knack” van de Roularta groep. Wordt nu al met een keer gesteund (hoe?) door de Kortrijkse sportdienst. Het commerciële evenement wordt in feite ingekapseld in de stadsorganisatie van “Kortrijk loopt”.
De Roularta Group (een soort intussen over de kop gegroeide mantelorganisatie van de CD&V) geeft ook het weekblad “Trends” uit, en daar is of was Marie De Clerck marketingmanager.
Op de landelijke webstek van de CD&V stond in 2004 in elke geval nog te lezen dat Marie als marketingmanager van Trends heeft leren omgaan met media, ondernemers, partners en lezers.
En dan, letterlijk: “Een boeiende mix die Marie ook in het politieke bedrijf hoopt terug te vinden”.
Met de Sinksenjogging van Stad is zij daar dus wonderwel in geslaagd.

Wat ons evenwel au fond moet interesseren is de vraag of Marie nog wel aan echte politiek wil doen.
In de serieuze zin van het woord.

Wat De Clercq senior zegt suggereert van niet: zij heeft geen concrete politieke plannen.
Dat wekt verbazing.

Heeft men nu vergeten dat Marie De Clerck bij de Europese verkiezingen van 13 juni 2004 op een prominente 5de plaats stond? Toen in het kanton Kortrijk ongeloofljk veel naamstemmen kreeg? Bijna 8.000. (Geert Bourgeois bijv. als lijstduwer slechts 4.463.)

Wat kon men bij de campagne voor de Europese verkiezingen nog zoal lezen op de CD&V-website?
Marie is aan het woord: “De vijfde plaats betekent de start van een mogelijke politieke carrière.”

Marie De Clerck haalde tijdens de campagne van 2004 werkeljk het onderste uit de kan. Getuigde van een onvoorstelbare neofieten-ijver. Was overal te zien waar je ze tevoren nooit zag. Zelfs in het café van Limelight. Is die ijver stilgevallen?

De CD&V wou “een warme samenleving”. Toenmalig voorzitter Yves Leterme wou méér: een “hete samenleving”. En als humorist voegde hij daar ergens aan toe: “Met mensen als Inge Vervotte en in mindere mate Marie De Clerck kunnen we dit zeker bewerkstelliggen.” Leuk gezegd.

Sindsdien hebben we Marie nooit meer gezien.
Alweer in de kwaliteitskrant “De Standaard” (28 augustus 2004) gaf ze nochtans te kennen dat zij zich “wat meer zou engageren”.
Dat engagement is me dunkt vooral gericht op het verenigingsleven.
Overigens erkent Marie dat zij eerder is gepassioneerd door mode, rode wijn, theater (ja?), media en (natuurlijk) basket.
In het basket Marie niet verwarren met zus Sarah. Bij K.Kortrijk Sport (Vlaamse basketliga) draagt Marie sinds 2000 het lidnummer 33983 en Sarah sinds 2001 het nummer 34011.

Zijn we Marie De Clerck nu kwijt voor de politiek?
Een veeg teken aan de wand is dat wie de website www.mariedeclerck.be bezoekt nu enkel als antwoord krijgt: “you are not authorized to view this page”.
Spijtig.

P.S.
Voor de vrouwelijke deelnemers aan de “Weekend Knack Ladies Run” op 5 juni nog een eerder medische mededeling. Over gezondheid.
Gelezen in Knack Weekend, maar de bron ligt bij “De Morgen”.
Van joggen krijg je slappe borsten. Als je anderhalve kilometer jogt gaan je borsten 135 meter (meter! niet aantal keren!) op en neer. Maar met een goede sportbeha blijft alles rotsvast op zijn plaats.

(Vermoedelijk krijgen we in Trends en/of Knack nog vóór pinksteren reclame te zien voor sportbeha’s. En in “Het Kortrijks Handelsblad” van Roularta. Reclame van Nike, Run, Polmar, Vitelma zal niet ontbreken. En WTV (ook van Roularta) is gegarandeerd van de partij op sinksenmaandag. Dat is de politieke mix van ons aller Marie.)

BREAKING NEWS (2): nog over het kartel CD&V en N-VA

Het vorige stuk was veel te ernstig.
Tegenwoordig gaat het in de politiek nog nauwelijks om programma’s of ideologie. Gedachtegoed! En met de afschaffing van het gewicht van de lijststem (tenzij voor de opvolgers) is het hek helemaal van de dam. Nu gaat het om gezichten, personen, – of ze daadwerkelijk iets afweten van politiek (samenlevingsopbouw) of daarin waarlijk zijn geïnteresseerd is van geen tel meer. De tijd is weer gekomen voor de brouwers, de café-bazen, de dorpsdokter, coureurs, verpleegsters, loketbedienden bij een ziekenkas, zonen of dochters en zeker nu ook zussen van bekende politici, gehandicapten en kapsters, ijdeltuiten en maloten. Overwerkte huisvrouwen die dan onmiddellijk hun zetel afstaan aan een opvolger.Het huidige N-VA-raadslid Godelieve Vanhoutte werd in 2000 verkozen op een kartellijst van de VLD, de VU (Volksunie) en ID2000.
Ze hoorde toen bij de VU en stond op een prominente tweede plaats. Aantal naamstemmen: 981.
Behoorden toen ook nog bij de VU: Hilda Douchy-Comeyne (774 naamstemmen), Marleen Debels (348), Frederik Maes (354), Nele Haegebaert (450), Piet Vlieghe (437), Koenraad Declerck (447).
Eerder van ID-strekking (een progressieve en niet-nationalistische afsplitsing van de VU die later omgedoopt werd tot Spirit) waren Frederik Vanden Bogaerde (264), Barbara De Jonghe (386), en ja, Vincent Vanquickenborne (1.122 stemmen).

VU-kandidaten trokken dus in 2000 minimaal 348 naamstemmen aan tot maximaal 981.
Wat het dit jaar met de “afschaffing” van de lijststem (de “pot”) zal worden is niet te voorspellen. Overigens weten we niet met wie de N-VA nu zal uitpakken. Hoogst waarschijnlijk niet met N-VA-secretaris Guido Verreth want hij wordt bij ietwat oudere ACV’ers waarschijnlijk nog als een soort afstammeling van “de zwarten” beschouwd.
Ja, alleszins wél met Godelieve Vanhoutte.
Op zeker moment (nog opzoeken) is zij onafhankelijk raadslid geworden. In die tijd gedroeg zij zich als een ezelin tussen twee hooischelven. Zou ze kiezen voor de VLD (haar eerste bedoeling) of voor de CD&V? Maar toen bij de aanloop naar de Vlaamse verkiezingen van 2004 de ster van Geert Bourgeois aan de horizon verscheen en zij van die kant een job kon verwachten (men voorspelde in 2004 zelfs op de website van de N-VA dat zij Vlaams parlementslid kon worden) was de keuze onherroepelijk.

Niettemin, ook als volwaardig N-VA-raadslid bleef zij uitermate vriendelijk tegenover de CD&V’ers van het College. Vooral zeer teder en galant en charmant in de omgang met de burgemeester en vaak gesignaleerd in nauwe terzijdes met schepen Hilde Demedts.
(Schepen Jean de Bethune kijkt een beetje de kat uit de boom.)

Virulente en inhoudelijk goed gestoffeerde standpunten of markante interventies van haar in de gemeenteraad zijn niet allemaal bekend. Wel heeft zij een keer met een klacht gedreigd omwille van een Franstalige publicatie van de stad, maar zover is het niet gekomen. En de laatste tijd was zij vaak afwezig in de Raad en kon zo ontsnappen aan heelwat verscheurende stemmingen. Nu weten we waarom.

Ja, dat is nu eenmaal politiek.

De N-VA wordt vier plaatsen beloofd op de kartellijst met de CD&V.
Welke dat zijn is op dit ogenblik nog niet officieel. Komt Godelieve prominent bij de eerste drie op de lijst? Is zij of de partij mandaten beloofd?
Volgens de pers zou de N-VA gegarandeerd de vierde en vijfde plaats krijgen en nog twee andere. Een opeenvolging van twee kandidaten van dezelfde strekking is bij de lijstvorming van de standenpartij CD&V heel ongewoon. Traditioneel is er een rits van ACW’ers en Middenstand.

Konden we maar als een vliegje aanwezig zijn op vergaderingen van meer speciaal de Gilde-raadsleden. Om te luisteren naar wat schepen Frans Destoop zoal heeft geëist inzake de lijstvorming en mandaten in ruil voor het aangaan van een kartel. In ruil voor zijn al of niet deelname aan de verkiezingen. (Ook iemand als schepen Guy Leleu en volksvertegenwoordiger-raadslid Carl Decaluwé zijn niet bepaald gelukkig met de overkomst van Lieve.)

Hoeveel stemmen denkt de CD&V binnen te halen met de vorming van een kartel?
Ook onmogelijk te voorspellen.
Veel populaire kandidaten heeft de N-VA alleszins niet. Wie kent er nu bijvoorbeeld de voorzitter van de Kortrijkse afdeling, Louis Ide (arts)? Wie is hem al een keer op het lijf gelopen bij een of andere politieke gebeurtenis? Wie kent er van hem een politieke demarche? (Er was er ooit één: de voorstelling van een nieuw wapenschild of logo voor Kortrijk, met de obligate guldensporen.)

Met de vroegere Volksunie is het ooit anders geweest!
In de ’70-er jaren met kleppers van raadsleden als Joseph Deschaepmeester en Franz Vansteenkiste (De laatste heeft het ooit tot volksvertegenwooriger geschopt.) In 1976 behaalde de VU zelfs 12,32 procent van de stemmen en verkreeg hiermee 4 zetels. De neergang deed zich voor in 1988: 6,12 procent van de stemmen en 2 zetels. In 1994 werd met 4,56 procent enkel Hilda Douchy verkozen.

Waarom zou de aanhang van de N-VA nu plots weer méér zijn dan 5 procent?
Bij de laatste verkiezingen voor het Vlaamse parlement (13 juni 2004) was er ook al een kartel van CD&V en N-VA. In het kanton Kortrijk behaalde het kartel 35,4 procent van de stemmen, dit is 5,1 procent meer dan in 1999 (zonder N-VA).
Lieve Vanhoutte kreeg op de achtste plaats 2.313 stemmen achter haar naam. (Wat niet zo slecht was.) Maar ook hier is een vergelijking moeilijk. Want het kanton Kortrijk is méér dan Kortrijk alleen.
En hoe zal het Vlaams Blok presteren?
Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen behaalde de partij van de rechtse kerk bijna 10 % en ze komen van 0,86 % in 1988.

Op de persconferentie van gisteren werd bij de bekendmaking van het kartel ook nog te kennen gegeven dat Lieve Vanhoutte voortaan wordt beschouwd als zijnde deel uitmakend van de CD&V-fractie. De SP.A-raadsleden en schepen De Coene zullen het graag horen. (Maar maak u geen zorgen kameraden, Vande Lanotte is al een en ander aan het regelen.)

Lieve zal dus voor de rest van de bestuursperiode geen oppositie meer voeren. Niet dat dit zoveel uitmaakt. Van haar kan men zich slechts één uitval herinneren, met name toen de burgemeester zich omwille van tijdsgebrek terugtrok om partijvoorzitter te worden. Lieve verspreidde toen een persbericht waarbij zij Stefaan De Clerck van woordbreuk beschuldigde. Maar in haar interpellatie daaromtrent in de gemeenteraad van november 2002 is dit zware woord toen niet gebezigd en konden er enkel enige beleefde juridisch-technisch informatieve vragen vanaf.
Niettemin zal raadslid Vanhoutte zich in de eerstkomende Raad van maandag 13 maart verplicht zien van het maken van een eerste knieval: de goedkeuring van een samenwerkingsovereenkomst tussen Stad en de vzw Buda-Kunstencentrum.
En het doortrekkersterrein (zigeunerpark) komt ook weer ter sprake. Er wordt weeral grond gekocht voor de realisatie ervan. Allemaal niet zo aangenaam voor de xenofobe Vlaams-nationalisten.

Iets curieus is dat noch de landelijke website van de N-VA, noch die van de plaatselijke afdeling eventjes rept over de Kortrijkse kartelvorming. Alsof dit geen nieuws is: het is de eerste centrumstad waar dit is kunnen gebeuren.
Overigens is de Kortrijkse N-VA-website niet om aan te zien. Niets over de activiteiten van Vanhoutte in de gemeenteraad of het SOK, of de politieraad.
In de rubriek “archief”: niets. Rubriek “agenda” of “programma”: niets. “Contact”? Nihil. Ga daar maar eens mee naar de verkiezingen!

En hoe staat het eigenlijk met een eventuele kartelvorming in Izegem, stad van N-VA-minister Geert Bourgeois?
Die komt er absoluut niet.
In 2000 heeft onze eigenste Kortrijkse burgemeester dit aldaar al eens uitgeprobeerd. Een coalitie met de adepten van Geert. Tegen de S.P. Niet gelukt. Voor de volgende legislatuur zou er reeds een voorakkoord zijn gemaakt tussen christen-democraten en socialisten. Verschiet niet. De Izegemse SP.A is zelfs bereid om zijn traditionele burgemeesterschapszetel te laten schieten ten voordele van de CD&V op voorwaarde dat die partij geen kartel vormt met de N-VA. En mits de nodige schepenzetels voor de SP.A. zelf natuurlijk. Vier?

JA, DAT IS POLITIEK!
Overigens is het maar best zo.
De Izegemse Nieuw-Vlaamse Alliantie is regelrecht fascistoïde.

BREAKING NEWS/ kartel CD&V met N-VA in Kortrijk

Deze middag is bekend geraakt dat CD&V en N-VA (Nieuw-Vlaamse Alliantie, dit is de vroegere Volksunie) nu toch een kartel gaan vormen. We zeggen “nu toch” omdat bijvoorbeeld schepen Frans Destoop geen voorstander is van zo’n kartel. Zie onze twee stukken van 31 januari en meer in het bijzonder de kolom met als kop: “Schepen Frans Destoop lost schot voor de boeg”.
Vraag is of de schepen nu toch zal deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen om aldus enige mandaten voor het ACW (OCMW, Leiedal) in de wacht te slepen. Of zijn er op dat gebied al enige afspraken gemaakt tussen de standen binnen de CD&V?Maar nu eerst nog even serieus. Want zoals u weet gaat het in de politiek niet om personen en mandaten maar om het PROGRAMMA !
Op de website van de N-VA afdeling Kortrijk is bij de topic “programma” niets te vinden.
Vandaar dat we even het landelijk programma voor de gemeenteraadsverkiezingen bekijken van de Vlaams-nationale partij. Daarin staan talloze resoluties waarbij de plaatselijke CD&V zich heel goed kan achter scharen. Overigens iedereen, want het gaat dan om zaken waar vele weldenkende mensen mee akkoord gaan. Er is toch niemand voorstander van ruimtelijke wanorde of verkeerschaos?

Beter is om na te gaan welke N-VA-standpunten bijna of helemaal strijdig zijn met die van de lokale CD&V.
We lopen het lijstje af.
Resolutie 1.1:
Alle verslagen en documenten van de gemeente, OCMW-raad, politieraad, (ook adviesorganen)moeten elektronisch kunnen geraadpleegd worden.
(Documenten? Dus ook de notulen van het College?)
Resolutie 1.3:
De voorzitter van de gemeenteraad komt toe aan een gemeenteraadslid en niet aan de burgemeester.
(Stefaan De Clerck is tegen!)
Resolutie 1.5:
De N-VA zie geen heil in volksraadplegingen.
Resolutie 1.12:
Spreekrecht voor ambtenaren.
(Nog niet zolang geleden kreeg iemand van de Jeugddienst bij zijn ontslag wel spreekverbod van schepen Lieven Lybeer.)
Resolutie 1.14:
De N-VA hoedt er zich voor dat gemeenten niet te veel macht moeten afstaan aan boven-en intergemeentelijke organen.
(De voorzitter van Leiedal – schepen Frans Destoop – ziet dit zeker niet zitten.)
Resolutie 1.15:
De vertegenwoordigers en bestuurders in de intergemeentelijke samenwerkingsverbanden (genre Leiedal, Gaselwest, Figga) leggen regelmatig verantwoording af aan de gemeenteraad.
(Dit is hier nog nooit gebeurd. Zij lezen gewoon een jaarverslag af.)
Resolutie 1.17:
Er komt een onafhankelijke ombudsdienst.
(Ons Schepencollege is daar tegen, met uitzondering van Philippe De Coene maar die dringt niet meer aan.)
Resolutie 3.0.1:
Het sociaal beleid moet volledig in handen komen van het OCMW.
(Het valt zeer sterk te betwijfelen of onze burgemeester hiermee akkoord gaat.)
Resolutie 3.1:
De OCMW-voorzitter wordt als schepen toegevoegd.
(Dit zou meebrengen dat er nog een schepenambt naar het A.C.W. gaat.)
Resolutie 3.7:
In het Vast Bureau van het OCMW komt er een evenredige samenstelling van de leden.
(Dit betekent: ook van de oppositie.)
Resolutie 3.12:
Bij de toewijzing van een sociale woning krijgen inwoners die reeds tien jaar in de gemeente verblijven voorrang.
Resolutie 3.19:
Bij vriendschapsbanden met andere gemeenten wordt bijzonder aandacht besteed voor Nederland.
(Kortrijk zoekt het graag verder inzake “jumelages” of banden: China, USA, Oezbekistan.)
Resolutie 4.0 en 4.9:
Pluralistisch basisonderwijs. Netoverschrijdende samenwerking bij alle scholen.
Resolutie 5.2:
Cultuurhistorische steden worden autovrij gemaakt.
(Geldt dit ook voor onze historische kern rond onze grote kerken?)
Resolutie 5.3:
Gratis parkeren voor een korte duur (bijv. een kwartier).
(Een VLD-voorstel hieromtrent werd verworpen.)
Resolutie 6.22:
Nederlandse opschriften en benamingen van handelszaken en horecabedrijven worden aangemoedigd, ook met een jaarlijkse prijs.
Resolutie 7.3:
Aanleg van een Finse piste in de gemeenten is noodzakelijk.
(Wat is dit?)
Inleiding bij hoofdstuk 9:
Al te vaak menen politici dat ze kunnen scoren met prestigieuze projecten.
(Raadslid Godelieve Vanhoutte bedoelt hiermee het Buda-kunsteneiland: 30 miljoen euro.)
Resolutie 9.9:
De verlichting van openbare gebouwen wordt ’s nachts zoveel als mogelijke beperkt of zelfs volledig gedoofd.
Resolutie 9.18:
De gemeente beschermt streekeigen planten en dieren tegen “invasieve exoten”.
(Dat is waarlijk van de gekte: ecologisch nationalisme.)

Laten we intussen niet vergeten dat de N-VA van Vlaanderen een onafhankelijke republiek wil maken.

Tot zover ons serieus politiek gedeelte. Hierbij is geconstateerd dat er zowat 20 standpunten van de NV-A moeilijk of totaal niet te verzoenen zijn met die van onze plaatselijke CD&V.
Nu nog waar het feitelijk om gaat.

Zie een volgend stuk.