Tot voor kort was Marie De Clerck eventjes werkloos.
Als marketingmanager bij Roularta (Knack, Trends, WTV, Kortrijks Handelsblad, enz.) werd zij eind vorig jaar door de familie Rik De Nolf vriendelijk doch kordaat verzocht om de samenwerking in een tamelijk kort onderling overleg stop te zetten.
Dat kan gewoon iedereen overkomen, met al die krapte op arbeidsmarkt en flexibiliteit.

Gelukkig bestaat er sinds kort nog een moedige (regionale) gazet als “Het Nieuwsblad” om daar tussen de regels wat meer over te vernemen.
Zo konden bestuursleden van de musea en ambtenaren van cultuur en tentoonstellingen en nog vele andere min of meer betrokkenen, en wij Kortrijkzanen allemaal via de editie van HN 29 januari tot onze stomme verbazing lezen dat Marie alweer voor minstens een jaar aan de slag kan. Bij ons. In Kortrijk en andere steden.
Marie is flexibel geparachuteerd als een soort projectmanager-organisator of ik weet niet wat van de tentoonstelling Futurotextiel alhier. Dit ongetwijfeld komend groots gebeuren (jawel!) is voorzien vanaf 15 oktober 2008 (samen met de Biënnale Interieur) en zou ondermeer doorgaan in de NMBS-loods aan De Appel. Kortrijk-Weide.
Vanwaar haalt ‘dochter van’ die informatie? Dat Marie nu vindt dat die locatie niet geschikt is? Woont zij misschien soms ons Kortrijks College van Burgemeester en Schepenen bij? Curieus waar zij nog een ander plaatsje kan vinden. De loodsen van Koramic?

Heel deze wending is achteraf bekeken toch een belediging voor al wie in Kortrijk officieel bezig is met cultuur. Voor de directie Cultuur van Stad: zekers.

Er zijn al geruime tijd curatoren voor de tentoonstelling aan het werk: Caroline Devos (van Lille 3000) en Isabelle Dejaeghere (Broelmuseum) die daarvoor al een keer in de VS vertoefde. Marie gaf – zoals men kon verwachten – in onderling overleg op de Dam thuis nu ook Arne Quinze een functie – als een soort ‘scenograaf’. Vriend Arne heeft vanuit Brussel niet voor niks (niets) zijn intrek genomen op ons Walle. Vraag het hem maar eens goed, als hij thuis is. Niet bang zijn, persjongens.

***
Maar eigenlijk willen we het daar niet over hebben. Echt waar. Over al die dingen.
Hier gaat het altijd eenmaal over politiek, niets meer dan dat.
U weet wellicht dat Marie De Clerck nu in Wevelgem woont.
Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen kreeg zij daar 958 voorkeurstemmen en werd meteen schepen. Eigenlijk deed zij in Wevelgem al onmiddellijk een gooi naar het burgemeesterschap. “Ik ben er klaar voor,” liet ze weten in “Het Laatste Nieuws” van 11/04/2006. Burgemeester Jan Seynhaeve was not amused !

Even goed kunnen lachen mag

Marie is nu Wevelgems schepen voor ondermeer administratieve vereenvoudiging. “Mijn vader zal er eens goed mee kunnen lachen als hij het hoort,” liet ze weten via “Het Nieuwsblad” (29/10/2006). In diezelfde editie van HN verduidelijkte Marie haar keuze en ambitie. We citeren: “Ik zie dit als een uitdaging. Al heb ik er eerlijk gezegd geen idee van of je op gemeentelijk vlak nog eigen initiatieven kunt nemen om tot administratieve vereenvoudiging te komen.”

Wie begint er nu aan idee als men geen idee heeft? Eerlijk gezegd.
Het was alleszins niet haar idee. Stond ook in de krant. De Wevelgemse burgemeester vroeg haar om in te staan voor informatisering, “en dus kwam de rest er maar bij.” Dixit Marie, over de rest.

Telkens als Marie het over politiek heeft houden wij ons hart vast. Hebt u dat ook?
En vader De Clerck waarschijnlijk niet minder. Nog meer. Hij vindt namelijk net als wij dat zijn oudste dochter een harde tante is. “Zij heeft geen last van wollig taalgebruik maar zegt recht voor de raap waar het op aankomt.” (HN van 08/03/2004.)
Het is waar. Toen HLN (30/09/2006) haar een keer vroeg wat politiek is antwoordde ze: “Politiek is als een decolleté: een beetje inkijken mag.”

Maar hoe bevalt het haar nu als Wevelgems schepen?
Citaat uit HN van 29 januari laatstleden. “Het is ontzettend boeiend. Ik dacht al heel wat te weten over gemeentelijke politiek, maar door er dagelijks in ondergedompeld te worden, gaan vele lichtjes tegelijk branden. Ik begin ook mijn draai te vinden te vinden in Wevelgem, al mis ik af en toe de voordelen van een stad. Ik voel me hier welkom en wil graag mijn steentje bijdragen.”

Steentje bijdragen ! Een schepen die een steentje wil bijdragen !
Welk steentje en waarbij? Wevelgem is nu ontzettend boeiend voor Marie, een juriste en basketbalspeler die toch al wat van de wereld heeft gezien. Nooit kou of honger heeft geleden, Marie. Kent alle schone hotelletjes in West-Europa.
Heeft geschiedkundig (noch door lectuur) ooit bombardementen in Wevelgem meegemaakt.
Zeg, a.u.b. hé. Wevelgem boeiend??? Met Jan? De bordelen, daar kunnen we nog inkomen. Huizen verkocht of verhuurd door plaatselijke kaloten.

De voordelen van een stad, daar zal Marie nu wel weer volop van kunnen genieten. In Kortrijk en Lille om te beginnen alleszins. En als Futurotextiel volgend jaar aan een wereldtournee begint (ja!) zal zij toch ook mee mogen? Dit is een voorspelling. Goed onthouden allemaal.

Het politieke verleden van Marie leest als een roman. Pure fictie.
Toen zij in Wevelgem bij haar vriend ging samenwonen liet vader weten dat dochterlief geen concrete politieke plannen had. Ik vind dat niet uit. Cf. “De Standaard” van 15 maart 2006, een kwaliteitskrant.

En weet er nog iemand hoeveel stemmen zij behaalde bij de Europese verkiezingen van 2004? Bijna 100.000 en in ons kanton bijna het dubbele méér (8.000) dan bijvoorbeeld minister Geert Bourgeois. De slogan was toen: “100% Marie, 50 % De Clerck”. Een of andere kijk op Europa ontbrak volkomen. (Marie kent wel goede alternatieve pleisterplekken in Frankrijk en Spanje. Daar heeft ze een goede kijk op.)

Marie was er zich goed bewust van waaraan ze die stemmen en die mooie vijfde plaats op de Europese lijst had te danken. “Enkel en alleen aan mijn naam,” zo luidde haar analyse (HLN, 09/03/2004). En verder: “Ik ben nooit actief geweest in de partij en nu passeer ik mensen die zich al jaren voor de CD&V inzetten. Ik voel dat sommigen daar terecht jaloers op zijn.”
Schoon is dat. De lachende sorry-cultuur.
Tot in 2003 zwoer Marie De Clerck nog dat zij nooit in de politiek zou gaan. In de evolutietheorie spreekt men hierbij van een mutatie.

Kortrijkwatcher blijft haar carrière volgen, zeker nu zij in onze stad een semi-publieke functie krijgt. Betaald door de vzw Designregio Kortrijk. Dat is door ons, Kortrijkse burgers.

P.S. (1)
De website van Kortrijk design ligt eerlijk gezegd al geruime tijd stil. Alléz Marie, doe er iets aan. Dat is ICT. TOMMETOCH. U bent daar schepen van. En publiceer regelmatig een verslag van uw werkzaamheden en verplaatsingen voor Futurotextiel. Dan zijn we allemaal content. Dan zien we of u uw draai heeft gevonden, buiten de politiek. Een beetje inkijken mag, in de cleavage. U zei het zelf.
En wat u zelf zegt bent u zelf. Een spreuk die ik sinds kindsaf nooit heb begrepen. Eerlijk gezegd.
P.S. (2)
De eerste lezer die hier kan vermelden dat hij al een keer Marie De Clerck heeft gezien op een Kortrijks cultureel evenement – buiten haar Europese verkiezingscampagne – mag zijn vinger opsteken. Prijs: uw vinger.

Zei Ulla van Lendelede (? – vind niet meer waar ze woont – zou haar willen bellen) gisteren dd. 28 juni 2007 na Christus op WTV.
Dat zij zich vooral wil amuseren in de politiek.
Als antwoord op de vraag wat zij als pas verkozen Kamerlid heel graag zou gaan doen, in “de politiek”.
Zovele eeuwen na het ontstaan van de democratie, en nog niet lang geleden na de uitvinding van de NPC, de Nieuwe Politieke Cultuur. Ulla toch. Waarom doe je dat?

Madamme voegde daar nog ten overvloede aan toe: “En dat is het belangrijkste.” DAT ZE ZICH JEUNT.
Ik val dood.
Goede gelegenheid om nu gedurende heel het weekend even te gaan kijken in de cafés en andere doeningen (bij Ivan Sabbe in Hulste?) van Lendelede, Emelgem (moeder had daar een lingeriezaakje), Wevelgem. Oostende. Wat is dat nu toch met Zottegem?
Zien hoe het met haar staat. Want op al die plaatsen verpoost ze toch wel een keer? Of kan ze zich toveral amuseren?

Ulla behaalde in de kieskring West-Vlaanderen 11.745 voorkeurstemmen.
Dat is bijna 9 procent Рen het tweede meeste Рvan het aantal voorkeurstemmen binnen de LDD. Ze stond ook op de tweede klaatse. Dedecker Jean-Marie haalde natuurlijk m̩̩r stemmen (51.120 / = 38,8 procent interne populariteit)
Dankzij het feit dat zij als tweede stond gerangschikt op de lijst kon ze van Dedecker nog 29.300 stemmen uit de pot afsnoepen en viel ze zonder enige schijnbeweging pardoes in een zetel van de Kamer. Het is echt niet haar schuld.
Toen ze in 2004 als republikein als Grootofficier nog eens in de Leopolsorde werd opgeheven wist ze – net als haar man, een voetballer nog – ook niet wat dat inhield. Ingenue. Veranderde van sponsor als het voor haar of Jean-Marie goed uitkwam.

En vandaag nog vertelt Ulla in “Het Nieuwsblad” dat zij nu nog niet weet waarmee ze zich als verkozen kamerlid zoal zal amuseren.
Met welke dossiers (portefeuille is het juiste woord, ULLA!). In welke commissies?
Laat Ulla maar een nieuwe Commissie oprichten, die van het Gezond Verstand. Met collega’s tot in de categorie van 70 kilo.
Zou ze al beseffen dat de federale overheid niets te vertellen heeft over sport?

Ulla toch !
Wees nu maar een keer en nog vele jaren blijvend mooi en zwijg intussen.
Dan zullen WIJ – die niet op u hebben gestemd – onszelven tenminste nog amuseren in de politiek.

Kan het in deze democratie eigenlijk nog erger??

TIP 1 voor Ulla
Tip voor het nieuwe co-voorzitterschap van LDD.
Stop Ulla in de Kamercommissies van bedrijfsleven en die van handelsrecht.
En als plaatsvervanger in de commissies sociale zaken en grondwettelijk recht.
Dan stuift ze alleszins op dinsdag (soms al op maandag), woensdag en ook donderdagvoormiddag in Brussel direct weg, naar de bars, binnen of/en buiten het parlement. Enkel daar – buiten Bloso – kan ze het nog enige tijd volhouden. En dan krijgen we Paul Vanhie uit Ledegem (3.012 naamstemmen) als opvolger. Ook iemand die gewoon uit eigen kracht continu uit is op amusement.
LDD kan zich dan omdopen tot de Partij van het Amusement. PVA.
Bijna PvdA.

TIP 2
Nog een praktische tip voor Ulla.
Op donderdagnamiddag altijd in Brussel zijn. Daar gaan dan namelijk stemmingen door, in het parlement wel te verstaan.
Ge weet wel. Vanuit uw amusementsgelegenheden dan bellen naar een bode van de Kamer die zot van jou is om te weten wanneer die stemmingen ongeveer zullen aanvangen. Als het goed gaat – voor jou dan – pas na 17 uur. Hoe meer keer je niet deelneemt aan de stemmingen, hoe meer je procentsgewijze verliest aan parlementswedde. Niet vergeten. Kan oplopen ! Tegenstemmen is gemakkelijk. Altijd rode knop gebruiken. Verkeerd gestemd? (Er zijn drie knopjes.) Zeggen aan de kamervoorzitter.
Soms zijn er nachtzittingen. Jean-Marie kent de juiste cafeetjes waar je die kunt meemaken. En ’t is niet ver, achter het Parlement. Nooit voordeur gebruiken. Want dan kom je in dat park terecht waar de franse term voor ‘samuseren’ nog een negatieve, pejoratieve, zelfs gevaarlijke connotatie heeft.
In dat park – nochtans vlakbij waar de koning woont – helpt geen zelfverdediging. Voor je het weet hebben ze al uw parlementaire stukken en persoonlijke notities weggetoverd. En daar sta je dan.
Koop maar een lange zetel voor in uw persoonlijk kantoor in Brussel. De bar vullen. Fax weggooien. PC naar de knoppen helpen. En tegelijk al uw 150 collega’s maar op de mat smijten. Je kunt dat.

TIP 3
Ulla!
Sommige dagen krijg je als parlementslid tuus bezorgd op uw adres nog wel 2, à 3 tot 4 kg papieren. Zelfs op zaterdag. Postbode op georoute zal nogal opkijken.
Die gele papieren (soms afzonderlijk twee cm dik) zijn niet echt voor jou bestemd. Dat is Senaat.
Smijt ze maar allemaal in de haard. En ga netjes op het schaapvelletje voor het vuur liggen. Amusement ! See you.

IF YOU CAN’T STEND THE HEAT, GET OUT OF THE KITCHEN.
Dat is echt het belangrijkste, nu even. Voor jou, en meer speciaal voor de politiek (samenleving). Voor uw kiezers die nooit gedacht hebben dat ze voor iemand zouden stemmen die zich in hun naam representatief wilde amuseren.
Ulla, gooi de ring of de bokschoen of iets anders maar op de mat, of omgekeerd. Amuseer je nu toch een keer.
Atlanta!

In vorige afleveringen werden al de programma’s van CD&V, N-VA en VLD bekeken.
Wat het SP.A-programma zegt over lokale besturen is niet gemakkelijk te excerperen.

Vooreerst is er een zgn. “gemeenschappelijke programmatekst” met kartelpartner Spirit. Geen woord, waarlijk geen enkel woord over lokale besturen. Ook niet over het grootstedenbeleid waarvoor het centrale niveau bevoegd is.

Het “politiek programma” van de SP.A zelf bestaat uit vijf luiken.
Een pak bladzijden van 7 of 8 millimeter. In kleine letters!
* Het deel “principes voorop” bevat geen woord over gemeentebesturen of OCMW’s en zo.
* Het luik “samen voor een nieuw sociaal model” ook niet. Zelfs niets over OCMW’s.
* In “het klimaatplan” wordt natuurlijk gezegd dat we allemaal energiezuiniger moeten leven. Wat kunnen specifiek de gemeenten daar zoal voor doen? Geen woord daarover. Toch dit: alle te bouwen sociale woningen moeten passiefhuizen worden! (De milieumaatregelen van de partij kosten volgend jaar 94 miljoen aan de overheid. Om in 2011 op te lopen tot 143 miljoen. Euro wel te verstaan.)
* Deel “de wereld is van iedereen”: niets.
* Deel “elk kind schoon kind”: ook niks.

In de beginselverklaring van de partij komen lokale besturen wel ter sprake. Maar telt dit mee voor het verkiezingsprogramma?
We gaan eens kijken. 136 pagina’s te lezen.

In de beginselverklaring worden wat gemeentelijke materies betreft uit de aard der zaak vooral zaken behandeld die vallen onder de bevoegdheid van de Gewesten.
Maar ook enkele onderwerpen die eerder van federale aard zijn.
Ook het Sociaal-progressief Alternatief wil meer blauw op straat. Maar dit wordt anders uitgedrukt: “Bekend blauw in de wijken”. En de BIN’s (Buurt Informatie Netwerk) en ZIN’s (Zelfstandigen Informatie Netwerk) mogen niet afglijden tot burgerwachten.
De leeftijd om administratieve geldboetes en sancties op te leggen dient verlaagd.
De gemeenten kunnen energiebesparingsbedrijven oprichten. Die maken dan bijvoorbeeld voor groepen van inwoners een gezamenlijke openbare aanbesteding voor allerhande aankopen die bezuinigen op energie.
Lidmaatschap van sport-, cultuur- en vrijetijdsverenigingen kunnen fiscaal aftrekbaar worden gemaakt.
Binnen 10 jaar moet iedereen een een gratis internetaansluiting hebben.
In de beginselverklaring staan nog allerhande zaken waar onze lokale SP.A-fractie zou kunnen werk van maken in de gemeenteraad. Over verkavelingen, heffing op onbebouwde percelen, de oprichting van een huisvestingsfonds, de fusie van huisvestingsmaatschappijen. Stof genoeg voor het indienen van concrete voorstellen.

Nu nog even kijken wat Spirit zegt in verband met lokale besturen.
Titel van het verkiezingsprogramma: “Plannen voor een nieuwe generatie”.
Ook Spirit wil meer blauw op straat.
Personen met een handicap moeten al onmiddellijk bij de aanvraag een parkeerkaart krijgen.
Geheel de horeca wordt rookvrij.
Ter bevordering van de arbeidsdeelname van etnisch-culturele minderheden kan de mogelijkheid voor quota bij het overheidspersoneel in ogenschouw genomen worden. Alleszins moet de nationaliteitsvereiste afgeschaft.
Financiële ondersteuning van wijkgezondheidscentra. Opstartpremiies voor groepspraktijken van artsen.
Alle fiscale voordelen voor de verwerving van een tweede eigendom afschaffen.
Het Sociaal Huis wordt een Sociaal-Juridisch Huis.
Zonnepanelen op overheidsgebouwen.

En nu afwachten wat voor afgeleide voorstellen Bart Caron (Spirit) zal indienen in de gemeenteraad.

Het Open-VLD-programma heeft geen specifiek hoofdstuk over deze problematiek.
Wel komen her en der lokale besturen even ter sprake.

Bijvoorbeeld qua veiligheid.
De wijkagent moet gepromoveerd worden en verlost van “oneigenlijke” taken.
Private bewakingsfirma’s kunnen ingeschakeld om toezicht te houden op bedrijventerreinen en winkelstraten, weliswaar in complementariteit met politie.
Zeker in de grotere steden kan een jeugdbrigade instaan voor het volgen van probleemjongeren.

Inzake sociaal beleid mag de gemeentelijke autonomie niet ingeperkt. (De problemen en situaties zijn per gemeente te verschillend.)
Het OCMW moet uitgroeien tot een echt Sociaal Huis, een uniek loket voor alle burgers. En het OCMW mag ook taken uitbesteden aan derden.
Langdurig werklozen kunnen ingezet worden in buurtjobs.
Lokale besturen kunnen ook kinderopvang realiseren.
Alle overheden dienen een voorbeeldfunctie te vervullen inzake het voeren van een open en creatief diversiteitsbeleid: rekrutering van personeel mag “minderheidsgroepen” niet laten uit de boot vallen.
Gezinshereniging kan pas als het onderhoud van de meegebrachte personen gegarandeerd is.
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de huisvesting van de hen toegewezen asielzoekers.
In achtergestelde buurten dienen er “wijkgezondheidscentra” (medische huizen) te komen.
Steden en gemeenten moeten aangemoedigd om een lokaal holebi-gelijkekansenbeleid uit te werken.

Over gemeentefinanciën slechts één bemerking gevonden.
Qua energie dient niet een zo hoog mogelijk dividend voor de gemeenten voorop te staan, maar wel een zo gunstig mogelijke prijs voor de consument.

Over het bestuur wordt weerom gezegd dat er op alle niveaus referenda moeten mogelijk zijn. En als de helft van de bevolking eraan meedoet dienen ze bindend te zijn.
Het is nog niet bij iedereen doorgedrongen dat met een x procent aantal inwoners vragen en voorstellen kunnen ingediend bij de gemeenteraad.

De CD&V wil dat de federale regering de lokale besturen meer en beter ondersteunen.

Veel gemeenten staan in de nabije toekomst voor belangrijke uitdagingen: de brandweerhervorming, de investeringen inzake waterzuivering en riolering, de vraag naar zorgdiensten, de pensioenlasten van het personeel. Bepaalde inkomstenbronnen nemen sterk af. Bijvoorbeeld de energiedividenden.
Daarom wil de CD&V dat de brandweerhervorming voor de gemeenten budgettair neutraal blijft. En de inzet van vele vrijwilligers moet gehonoreerd blijven. Bovendien wil de partij ook deze bevoegdheid overhevelen naar de gewesten.
De financiering van de politiehervorming moet bijgestuurd worden. Geen meerkosten voor de gemeenten. Indexering van de huidige dotatie is nodig. Volledige vergoeding aan de zones voor bijkomende statutaire verhogingen. Meer aandacht voor de wijkwerking. CD&V wil ook een evaluatie van het verkeersveiligheidsfonds (het vroegere boetefonds). (CD&V wil hiermee zeggen: betere herverdeling naar Vlaanderen toe.)
De financiering van het huidige federaal grootstedenbeleid dient ook naar de deelstaten te worden overgeheveld.
Inzake de vergrijzing van de bevolking moet het RIZIV-budget voorzien in voldoende ondersteuning. En de stijging van de lokale pensioenlasten moet een “aandachtspunt” zijn voor de volgende federale regering.
De CD&V wil nog altijd een BTW-compensatiefonds dat moet toelaten dat de BTW die de lokale besturen betalen naar hen terugvloeit.

Over het samenleven met “vreemde mensen” en culturen wil de partij absoluut dat gezinshereniging niet langer kan zonder inburgering.
En de voorwaarden moeten “aangepast”: beide partners moeten 21 jaar zijn, beschikken over een behoorlijke huisvesting en een ziekteverzekering, het bewijs leveren van voldoende inkomsten. De nationaliteitswet moet de taalkennis verplicht stellen.

In het algemeen dient de “bemoeizucht” van de hogere overheden met de gemeenten ingeperkt.
Hiertoe wil men dat het Arbitragehof de bevoegdheid krijgt om de bescherming van de gemeentelijke autonomie te waarborgen. Aansluitend hierbij is de partij voorstander van een gemeentelijk effectenrapport. Dat rapport moet de verschillende regeringen verplichten om de financiële weerslag van hun maatregelen op de lokale besturen te berekenen en de middelen hieraan aan te passen.

De CD&V wil ook de gekende Vlaamse resoluties uitvoeren, maar dan wel in een door de partij (samen met de N-VA) geactualiseerde versie.
(Gekende resoluties? Nog nooit iemand tegengekomen die ze kent.) CD&V wil nu nog niet meteen van België een confederale staat maken, maar wel “ondubbelzinnig streven naar een verdere confederale evolutie“.

Nog even kijken of de kartelpartner N-VA ongeveer hetzelfde zegt.

Heel merkwaardig.
De term “gemeenten” komt slechts driemaal voor in het programma van de partij van de Barricade. Waarvan één keer in verband met de nachtvuchten in Zaventem.
Met andere woorden: de N-VA zegt niets over de verhouding federale overheid en lokale besturen. Misschien toch het logische gevolg van het loutere feit dat de partij staat voor een onafhankelijk Vlaanderen. Al staat ook geschreven dat men samen met de CD&V een confederale staatsinrichting wil.
(Wanneer zal men een keer aan de bevolking uitleggen dat een confederale staat overeenkomt met totaal onafhankelijke deelstaten, die dan voor bepaalde materies onderlinge verdragen kunnen sluiten? Bijvoorbeeld: hoeveel water krijgen wij Vlamingen vanuit de Maas om van te drinken. Ruzie gegarandeerd, zoniet een burgeroorlog.)

Maar dit zal onze schepen Jean de Béthune met zijn strijd tegen Cora graag horen: de kartelpartner wil de Ikea-wet wijzigen. Buurgemeenten moeten een recht op beroep krijgen voor wat betreft ontwerpen van handelsvestigingen met een netto oppervlakte van minstens 1000 m².
En voor de N-VA moet het verkeersveiligheidsfonds niet beter worden verdeeld, maar gewoon gedeferaliseerd.
Qua gezinshereniging blijft de N-VA wat meer gematigd dan de CD&V. Een gezinshereniger moet bewijzen over stabiele en regelmatige inkomsten te beschikken.
Tot daar de Nieuwe Vlaamse Alliantie. De partij die dus niet zegt over wat een onafhankelijke Vlaamse regering, met een president, zoal beoogt te doen met de lokale besturen.

De impact van de federale overheid op lokale besturen is nog steeds groot. Zowel wat inhoudelijke bevoegdheden betreft als financiën.
Als de federale regering bijvoorbeeld de personenbelasting verlaagt heeft dat gevolgen voor de ontvangsten van de aanvullende personenbelasting in de gemeenten. Ze zijn dan geneigd om de aanslagvoeten te verhogen. Steden en gemeenten genieten anderzijds ook van allerhande subsidies (dotaties) vanwege de centrale overheid.
En die hogere overheid bemoeit zich ook met bestuursdomeinen die rechtstreeks raken aan wat er zoal kan gebeuren in gemeenten. Veiligheid, openbaar vervoer (spoor), volksgezondheid, werk, enzovoort. Grootstedenbeleid!
Vandaar dat het nuttig kan zijn om even na te gaan wat de federale verkiezingsprogramma’s van de partijen zoal te vertellen hebben over hoe ze willen omgaan met de lokale besturen.
Wordt vervolgd.
Want niets, maar dan ook niets is beter dan dat onze lokale gemeenteraadsleden- federale kandidaten hun partijprogramma kennen.

Er staan nogal wat Kortrijkzanen als kandidaat op de diverse federale kieslijsten van 10 juni. Dat komt goed, in ’t land.
Ook gemeenteraadsleden en zelfs onze burgemeester. (Opgepast! Bij “Groen” staat op de 12de plaats voor de Kamer ene Stefaan De Clercq !)

Naamstemmen zijn tegenwoordig van kapitaal belang om verkozen te worden. Kwestie van kunnen en weten.
Laat ons aannemen dat u toch eerst de partijprogramma’s hebt gelezen, en dat u daarna als Kortrijkzaan zult “doppen” voor iemand van alhier op de lijst die naar uw mening het best uw eigen belangskes verdedigt. Eigen volk eerst.

Maar U nu nog weet nog niet voor U wie te stemmen?
Hierna wat tips uit de facial feedback hypothese die stelt dat de lichamelijke reactie er is vóór de emotionele stimulus.

Stem alleszins nooit voor een kandidaat die u spontaan en kameraadschappelijk bij de elleboog grijpt of amicaal op uw linkerschouder klopt. Ook niet voor iemand die naar u knipoogt. Een vluchtig kusje op de wang of een acolade mag u geen vertrouwen inboezemen. Zeker niet als de kandidaat tegelijk al het oog werpt op iemand anders achter u. Altijd op je hoede zijn? Ja. Soms is knipogen ogen wél goed, als het tenminste zéér tersluiks gebeurt. Schept vertrouwen.

Blikveld te onderscheiden van het gezichtsveld. Het gezichtsveld is het beeld dat kan bekeken worden zonder hoofd of ogen te bewegen. Dit in tegenstelling tot het blikveld waarbij de ogen wel mogen bewegen.
Blikveld en gezichtveld van politici zijn uitstekende criteria om te weten of u voor deze of gene kandidaat kunt stemmen.

Maar nu eerst wat anatomie van het oog.
Er zijn zes oogspieren die het oog naar links, rechts, omhoog en omlaag kunnen draaien, en ook in twee richtingen min of meer om de optische as kunnen roteren.
Bij sommige politici zou je denken dat ze méér dan zes van die spiertjes hebben. Dat is gezichtsbedrog. Mijn ervaring leert dat de minder rondborstige politiekers wel een heel sterk ontwikkelde M. rectus lateralis hebben met een buitensporige mediale ooghoek. Al van de eerste seconde dat ze met je aan de praat vallen hebben ze gemerkt wie daar allemaal nog achter en naast jou staat en nog even (meer) de moeite waard blijkt te zijn voor een shake hand en een praatje van drie seconden. Zelfs zonder hoofd of ogen te bewegen. “Hoe is’t?” zeggen ze, en weg zijn ze. Bij door de wol geverfde politiekers is het gezichtsveld meer dan het normale van 140 graden horizontaal.

Het blikveld daarentegen is bij boerensluwe politiekers minstens 180 graden. Let maar eens op het oogwit (sclera).
De mens is de enig primaat met oogwit. Vooral bij nerveuze primatenpolitiekers valt dat nog meer op dan bij andere mensen. Door de afwisselende grootte van de sclera kunnen we voortdurend merken waarop de iris en de pupil gericht zijn en dat is reuzehandig om te zien waarheen uw kandidaat-politicus kijkt. De hoofdrichting moet u nauwelijks interesseren, tenzij zij u letterlijk de rug toedraaien. Dat is immers een duidelijke blijk van desinteresse die u zich nog tot in het stemhokje kan herinneren.
Gehaaide politiekers bewegen zo min mogelijk hun hoofd van links naar rechts maar laten dat over aan het regenboogvlies.

ZO.
We weten nu dank zij het ogenspel op welke kandidaat we beter niet kunnen stemmen.
Maar als u echt met gerust gemoed een keuze wil maken, let dan ook eens op het gebruik van de spieren M. rectus superior en de rectus medialis. Die doen de ogen verlegen naar beneden kijken en zijn een symptoom van het feit dat uw kandidaat naar u luistert en zelfs even nadenkt over wat u te zeggen hebt.

P.S.
Een gevaarlijk stuk is dit.
Kortrijkse kandidaten die u vanaf nu liefdevol in de ogen kijken, zonder veel oogwit dat heen en weer bliksemt, hebben kortrijkwatcher gelezen…

Het bestuursakkoord van de nieuwe coalitie CD&V-VLD voor de volgende legislatuur draagt als titel: “Aantrekkelijk Kortrijk”.
Het akkoord is op 5 december door de partijbesturen zonder gemor (amendementen mochten overigens niet, dat is zelfs geen indirecte democratie meer) goedgekeurd en op 7 december voorgelegd aan de pers. Sinds kort te vinden op de website van Stad. Wanneer komt het document voor de gemeenteraad?

Het behoeft geen betoog dat in zo’n akkoord waarbij men voor een periode van zes jaar grote lijnen uitzet enige gemeenplaatsen bijna onvermijdelijk zijn. Obligate zinnen waar elkeen zich kan achter scharen. Maar echt veel prietpraat staat er nu ook wel niet in. De vlotte pen van de burgemeester werd klaarblijkelijk wat bijgestuurd.
Des te merkwaardiger is het dan dat er hier en daar plotseling heel concrete detailpunten opduiken die men eerder in een (jaarlijks) beleidplan zou verwachten.
En anderzijds zijn dan toch weer te verwachten grote projecten totaal buiten beeld geraakt.

Wat is er bijvoorbeeld – verbazingwekkend – geheel “vergeten”?
De oprichting van een “Huis van de Streek” op ’t Hooghe. Daar zouden allerlei regionale instellingen een onderdak krijgen. Vergaderingen van streekorganen plaatsgrijpen. (Het kasteel is al aangekocht.)
De aanleg van een groot golfterrein in het zuiden van de stad.
De aanleg van een parking op het EI.
De evenementenhal.
Qua “betrokkenheid van de burger” bestaan termen als referendum, petities, burgervoorstellen niet.
Beetje consternatie is ook mogelijk als men leest dat er geen sprake is van een daadwerkelijke verwezenlijking van een nieuw open 50m zwembad. Men wil de zaak (de haalbaarheid en locatie) nu bestuderen. De CVP beloofde de realisatie alreeds zes jaar geleden (maar het moet gezegd: in het verkiezingsprogramma van dit jaar niet meer.)
Het woonbeleid wordt wel een absolute topprioriteit maar men geeft geen concrete streefdoelen meer aan inzake sociale woningbouw. (Met het uitstel van het zwembad kan men voor vele gespaarde miljoenen hier iets mee doen.)
Over een vernieuwend taxibeleid valt er niets te vernemen. Hierover werd ooit een groot debat beloofd door de burgemeester. Bij de nieuwe vervoersmodi nog geen sprake van een waterbus.
Men zal wel de werkgelegenheid bevorderen maar een specifiek jongerenbanenplan is niet aangegeven.
Wat er moet of kan gebeuren met de sites van de leegkomende ziekenhuizen is nog niet duidelijk. (Ter attentie van de nieuwe lezer: wat dacht u van een paaldorp voor jongeren op een grote vijver op de site van de Loofstraat?)

Echt grootse en nieuwe stadsprojecten zijn er niet. Gedaan met de overdrive!
Tenzij misschien de “herpositionering” van het Overbekeplein, kinderopvang in de omgeving van het nieuwe winkelcomplex Sint-Janspoort, de herinrichting van het Schouwburgplein.
—
(Over dit laatste; waarom eigenlijk? Willen we die mooie open vlakte van Secchi weer bezegenen met prullaria? Plantje alhier, bloembakje aldaar, frietkot, kermiskot? Wandelend bos? Zet daar gewoon nog wat tafels en stoelen, dat we een beetje kunnen klappen. En doe die vier dure loerende camera’s weg want dan zijn ze nog minder en nergens voor nodig. Die koddige straatsteentjes mogen blijven. Niets beter voor het oog dan een hoge hak die krakt. Wij gentlemen dan maar zoeken naar wat ervan overblijft. OOK GOED VOOR EEN PRAATJE. Nog goed voor de nabijgelegen schoenmaker ook. Sociale controle. Aantrekkelijke stad. Vrouwe in bontmantel uit Hasselt die zegt: nog nooit zoveel plezier gehad toen ik liep te paraderen in Kortrijk. Werd haksgewijze onmiddellijk behandeld in de Komedie.)
Overdekken van dat plein zou kunnen. Een schone veranda. Maar hoe betalen?

—
Over de fuifinfrastructuur wordt nog wat nagedacht. Mijn ervaring als senior is: jeugd heeft nood aan diverse (verschillend van elkaar, van aard) kleine fuifruimtes, en voor grote dinges is er nog altijd de Xpo. En dat jeugd maar zijn plan trekt. Gotverdomme. Jeugd weet wél waar naartoe, op den buiten. Leden daarvan hebben geld en auto’s genoeg. DAT ZE NU EEN KEER OPHOUDEN MET DE POLITIEK (GEMEENSCHAPSKOSTEN) LASTIG TE VALLEN MET HUN EIGENSTE PARTICULIERE ONNOZELHEDEN. Jeugd, maak uw eigen kamp, of fuif thuis. Hebben ouders en grootouders er ook nog plezier aan. Zij zullen jullie nog een keer leren hoe het kan. ’t Is ook nog veel goedkoper: bak bier uit de Aldi en hop naar een garage of vlasschuur.
Zaag nu niet meer: laat Stad geld spenderen aan goedkope woningbouw zodat jullie ooit ergens later en voor lang met uw sleutelkindjes terecht kunnen. Tot ze ADHD of nog iets anders hebben. Naar een ACCENTklas toekunnen waar grootvader nog zijn hartinfarct heeft opgelopen. Zo. Dat is nu even van het hart.

—
De renovaties van dorpskernen en de opwaardering van de Noord-Zuid-verbinding staan al duizend jaar op het programma.

Maar dat is niet erg.
Krijgen we tenminste geen nieuwe belastingverhoging.
Een beetje orde scheppen en haast maken is broodnodig.
En er wordt beloofd dat “de hoofdmoot” van de aan de gang zijnde werken en voorgenomen projecten (het Muziekcentrum, de nieuwe bibliotheek, politiegebouw VLAS ook?) tegen eind 2010 zal voltooid zijn.

Kreeg de VLD zijn deel in het nieuwe bestuursakkoord?
Ja, met enkele heel concrete punten waar de liberale fractie in het verleden al heeft op gehamerd.
Er komt nog geen fusie van de sociale huisvestingsmaatschappijen (waar de burgemeester voorstander van is, en het ACW niet) maar wel een gemeenschappelijk inschrijvingsregister.
Niet-politionele taken worden zo veel als mogelijk uitgevoerd door niet-politiemensen (CALOG).
Er komt een “onderzoek naar het optimaliseren van het camerasysteem”. (De VLD wil eigenlijk meer camera’s op de openbare ruimte, maar de burgemeester is niet echt pro.)
Wijkagenten moeten ook via GSM bereikbaar zijn. (Ik woon al decennia in Kortrijk-centrum en op diverse plaatsen. Nog nooit een wijkagent visueel gezien, of thuis. Misschien ook best zo.)

10-minuten gratis parkeren bovengronds.
Stad zal de jongerencultuur stimuleren, ook bij de niet-georganiseerde jeugd.
Het Buda-kunsteneiland mag geen enclave worden.
Organisatie van muziekfestivals op diverse pleinen, ook in de deelgemeenten.
Een horecaplan, met o.a. de “brasserie van wacht”. Maar wat is in godsnaam: een “stilteplan”?
“Evaluatie” van de huidige reglementering op terrassen.
Onderhoudswerkzaamheden inzake groen Kortrijk kunnen ook uitbesteed aan privébedrijven. (Gebeurt nu al, maar heel ongeordend.) Groenadoptie voor buurtbewoners.
Er komt een kerntakendebat met duidelijke opties. (Sinds lang beloofd maar nooit gebeurd. Moeilijk en ideologisch komen dan de verschillen boven.)
Administratieve vereenvoudiging. Er is waarlijk een schepen voor voorzien.
Eén meldpunt (met een uniek nummer 1302 ook.)
Plafonnering van de globale belastingen. (Let op het woordje: globale. Er zij nu al retributies verhoogd.)
Aanpassing van de taks op reclamedrukwerk.
De belasting op onbebouwde percelen mag enkel en alleen de speculatieve belegger treffen.
Heraanpak van de Warande.
Openingsuren van de bibliotheek (en stadhuis) worden verruimd.

De draagwijdte van sommige punten uit het bestuursakkoord zijn alleen door insiders echt naar waarde te schatten.
Bijvoorbeeld.
Als men schrijft dat “het ondernemersbeleid wordt gestroomlijnd via één aanspreekpunt in het stadhuis” betekent dit ongetwijfeld dat Jean de Bethune geen eigengereid beleid meer mag voeren vanuit zijn vesting in Marke.
Dat de sociale economie niet concurrentieverstorend mag zijn en dat het “beheer transparant en professioneel” moet zijn betekent dat men een keer een grote kuis wil houden in het bos van instellingen terzake. Die SOKA!
“Het College bepaalt het beleid” wil gewoon zeggen: niet de ambtenaren.

De VLD ging ook wel een keer wat overstag: de Woonwinkel en de Werkwinkel waren vanouds geen waarlijk behartenswaardige actiepunten bij de fractie.

Nu vooral niet denken dat de CD&V zijn verkiezingsprogramma van okober niet ziet verwezenlijkt.

De burgemeester kreeg zijn ideeën omtrent rasterstad, handelsdistrict, eurodistrict en stad van creatie, innovatie en design erin verwoord.
Schepen Lieven Lybeer en eega krijgen geen huisarrest: het jumelagebeleid (bezoeken aan zustersteden) wordt verder gezet. Ook zijn ongedefinieerde “gebiedswerking” wordt systematisch doorgevoerd. Waar zal de nieuwe keuze liggen?
Schepen Alain Cnudde mag nog altijd naar Cebu gaan composteren en speelgoedpleintjes leveren.
Schepen Jean de Bethune kon bekomen dat de Gravenkapel een verlengstuk wordt van het nieuwe museum “1302”. (Dat is de eerste stap naar het museum O.L.Vr-kerk. Schitterend dat de christendemocratie meegaat in dit perspectief!)
Schepen Guy Leleu krijgt nog meer parkeerterreinen of parkeergebouwen. En nieuw is dat men gewestwegen zal proberen in te palmen. (Dat zal kosten meebrengen!)
In het algemeen krijgen de ACW-schepen al wat ze wensten inzake sociaal beleid (OCMW, sociale economie, buurtwerking en straathoekwerk). De term “Buurt- en Nabijheidsdiensten” valt wel niet.

Het nieuwe bestuursakkoord is een huzarenstukje.
De VLD kan er zich volledig in terug vinden en de CD&V ook.
Geen enkel punt is in flagrante tegenstrijdigheid met de respectieve partijprogramma’s.
En nog meer verbijsterend is dat de SP.A met haar verkiezingsprogramma van oktober in de hand (“werkenvoordemensen”) ook moeilijk fundamentele objecties kan maken. (SP.A deed wel enkele geldelijke beloften: vijf gratis huisvuilzakken, 500 nieuwe betaalbare woningen, gratis computerlessen, 12 maanden energie voor de prijs van 11.)
De Groene punten ontbreken zelfs niet. Streekeigen bomen en planten (en dieren?). Ecologisch nationalisme, kan ook N-VA charmeren.

P.S.
Het vorige bestuursakkoord “Engagementen voor een krachtig Kortrijk in de 21ste eeuw” (november 2000) was minder concreet en bevatte qua thema’s hiaten. Had ook minder visie, geen prioriteiten en repte niet over fiscaliteit en financiën. Er was ook niet de minste timing.