Woord vooraf
Spoiler alert.
Voor het eerst in de geschiedenis van deze alternatieve stadskrant beweert kortrijkwatcher iets wat hij niet kan bewijzen !
Vandaag 13 november hebben de onderhandelaars van de lijsten TBSK, N-VA en Vooruit eindelijk (exact 31 dagen na de verkiezingen) in een gezamenlijke schriftelijke mededeling laten weten “dat ze een basis hebben gevonden om in vertrouwen met elkaar te onderhandelen rond een inhoudelijke akkoord”. Net nu Maxim Veys (Vooruit) als initiatiefnemer aan de beurt kwam om een poging te doen tot vorming van een meerderheidscoalitie in de gemeenteraad.
Het merkwaardige nu is dat tegelijk bekend is gemaakt wat de “ZES ASSEN” van dat inhoudelijk akkoord inhouden. Het gaat om stadsvernieuwing (in feite ‘vergroening’), veiligheid (méér politie), sociaal beleid (wel voor wie ‘het moeilijk’ heeft), mobiliteit (ook plek voor de auto!), zorg (woonzorgcentra).
Wie maar enigszins de Kortrijkse politiek volgt en een glimp heeft opgevangen van de partijprogramma’s haalt er zo de stokpaardjes van de partijen uit. Waarover dus nog moet onderhandeld?? (We mankeren wel nog een ‘begrotingstabel’).
Waarom heeft die coalitievorming dan wel 31 dagen aangesleept?
Op 25 oktober pakte de lijst TBSK al uit met een 20-puntenprogramma waar N-VA mee akkoord ging. Maar onderhandelaar schepen Axel Ronse wou er absoluut nog de partij “Vooruit” bij betrekken.
Daarvoor heeft men twee argumenten naar boven gehaald.
– Een eerste is – politiek gezien – zowat het meest trieste dat men kan bedenken. Axel Ronse vindt namelijk dat ‘Vooruit”‘ de best geschikte én nodige coalitiepartner is omdat die partij momenteel beschikt over belangrijke (Vlaamse) ministerposten “die cruciaal zijn als we ‘middelen’ naar Kortrijk willen halen”. Dat komt dus uit de mond van een parlementariër. Het is een veel gebruikt – maar misselijk makend – argument: schepencolleges moeten hun mannetjes (m/v) hebben “in Brussel” om des te gemakkelijker in eigen stad bepaalde projecten te kunnen verwezenlijken. Zo’n opvatting betekent dat ministers niet noodzakelijk het algemeen belang nastreven, dat het volstrekt normaal is om gemeenten ongelijk te behandelen. De geijkte term hiervoor is: discriminatie, en politiek-deontologisch gezien is dat te beschouwen als een misdrijf.
– Het tweede gebruikte argument om “een ménage à trois” te bepleiten is volstrekt onnozel. Men declameert dan dat het goed is om een bestaande coalitie verder te zetten. Vooreerst is dat vaak niet goed omwille van een mogelijk dreigend conservatisme (stilstand), maar vooral is er hier absoluut geen sprake van de verlenging van de bestaande coalitie. Wanneer gaat men dat toch een keer beseffen? De lijst TBSK bestaat enerzijds uit een christendemocratische partij (Stadslijst Kortrijk) en anderzijds uit een beweging van verkapte liberalen rond Vincent Van Quickenborne (Team Burgemeester). We hebben in wekelijkheid te maken met een ‘ménage-à-quatre”!! Dat is niet de tripartite van vroeger.
Burgemeester-in-spe Ruth Vandenberghe had groot gelijk om al onmiddellijk na de verkiezingen het samengaan van volgens haar dan ‘drie’ (inderdaad:4!) partijen te bestempelen als een moeilijk werkbare MONSTERCOALITIE. Niet enkel omwille van programmatische problemen. Ook wel – en in veel ogen: vooral – omwille van de verdeling van de mandaten. En dat gaat hier niet enkel om die acht schepenambten maar (bijvoorbeeld) ook om de vraag wie voorzitter wordt van Leiedal.
Eerst de postjes dan de inhoud.
(De onderhandelaars van de nieuwe te vormen coalitie beweren het tegenovergestelde.)
En zo komen we aan onze uiterst gewaagde veronderstelling over de vraag hoe men nu – na 31 dagen – tot de vorming van een College van Burgemeester en Schepenen kan overgaan. Weliswaar zonder enig bewijs is onze uitleg eenvoudig.
-Eindelijk is men ertoe gekomen om geen wederzijdse exclusieven (veto’s) tegen personen uit te spreken. (Mag Philippe De Coene opnieuw schepen worden?)
-Eindelijk is men overeengekomen hoe men globaal genomen de schepenambten zal verdelen per coalitiegenoot. (Mag de N-VA bijv. er drie hebben of niet?) -Eindelijk kwam men binnen de lijst TBSK overeen over het aantal schepenen waar de christendemocraten recht op hebben. (Vergeet niet: TB heeft tien verkozen raadsleden en de SK acht !)
-Eindelijk hebben alle coalitiegenoten intern beslist wie ze gaan voordragen als schepen. (Of wie slecht de eerste helft van de bestuursperiode mag uitzitten.) MAAKT QUICKIE EEN KANS ???
P.S.
Een coalitie van vier “partijen” is inderdaad politiek nefast.
Er is feitelijk nog één oppositiepartij: het Vlaams Belang. (Groen zal er zo’n beetje voor spek en bonen bij zitten.)
In de toekomstige gemeenteraden krijgen we nog één spreker te horen: Wouter Vermeersch.
Over zes jaar hebben de gemeenteraadsverkiezingen geen zin. We zullen kiezen voor de schepen die het meest heeft binnengehaald.
(Dat betekent: komende zes jaar een heftige interne strijd binnen het College van Burgemeester en schepenen.)
Ik voorzie overigens nu al enkele zwakke schakels in het nieuwe CBS.