Op zondag 3 april organiseert het Forum voor Vredesactie een actietraining inzake vormen van geweldloze actie.
Deze training gaat door in het Muziekcentrum (de vroegere Radio 2) van 9u30 tot 16u30.
Inschrijven via bomspottingkortrijk@hotmail.co .

Er wordt geleerd wat geweldloze actie is en hoe je zoiets kan voeren.
Je leert er omgaan met de stress bij allerhande ordehandhavers (agenten en hulpagenten, pakmadams, FOX’en, buurtwerkers). Bijtende honden en steigerende paarden zijn dan voor u geen probleem meer.
U zal leren omgaan met woeste stadsbestuurders en hoe men er kan in slagen om ze met een pint in een café in de buurt van het Schouwburgplein te kalmeren.
Ook zal u te weten komen hoe een arrestatie verloopt en wat dan uw rechten zijn.

Uw kledij is van groot belang.
Geen geitenwollen sokken a.u.b. Korte rokjes mogen dan weer wel.
Vermom u zeker niet in langharig werkschuw tuig.
Het moet daar deftig blijven bij de actie tegen de inwerkingtreding van de camera’s op het Schouwburgplein.
U staat op de video !

Ik zie daar al een paal staan op het Schouwburgplein maar weet niet of de camera’s al werken.

Schepen Guy Leleu had dat ultra-duur en ronduit dwaas spul beloofd bij de komst van de paasfoor.
Benieuwd wanneer de inhuldiging (inwijding) zal plaats vinden en of die wel met enige plechtigheid of met feestelijkheden (evenement van Bruisende Stad) zal gepaard gaan.

Wie knipt er het lintje door?
Ik garandeer u: niemand.
Geen burgemeester, geen politie-korpschef, geen Carl Decaluwé, geen staatssecretaris, geen Bral, geen minister Dewael, geen Leleu, geen gouverneur, geen De Coene. Pff. Niemand.
Ook geen gemeenteraadslid. De raadsleden van het Vlaams Blok zullen het zelfs niet weten.
En wat ik in het diepste van mijn hart hoop is dat schepen van veiligheid, Hilde Demedts, net die dag ergens in een stad verblijft waar geen camera’s zijn te vinden. Dat zal haar een keer deugd doen.

In feite zijn we allemaal diep beschaamd omdat we ons dit onvoorstelbaar gek gedoe laten aandoen. (Ja?? We weten het gewoon niet. De bevolking werd in geen enkel opzicht bij dit historisch gebeuren betrokken.)

Toestaan om jezelf te laten beloeren? Dan ben je rijp voor een behandeling.
Een anonieme wagen van de politie zal er wellicht wel zijn. Je weet nooit of er een of andere ludieke actie komt. Stel dat de camera’s op de dag zelf van de inhuldiging niet werken! Dat zou pas goed uitkomen. Kortrijk op de kaart!

Mijn pronostiek is dat het heel de zaak geruisloos zal gebeuren.

In een vroeger stuk (zie vooral 11/03) heb ik al een aantal middelen gesuggereerd om die camera’s (zeker de bewegende) met de toezichthouders een keer intens goed bezig te houden.
Dag en nacht. Zodat ze niet in slaap vallen.

Intussen zijn er nog aardige subversieve tips binnen gelopen vanwege onze trouwe lezers.

Eerst een heel triviaal voorstel.
Je laat als passant hier en daar een kunstdrol vallen en wipt dan vlug een winkel of cafeetje binnen.
Geen centralist in de observatieruimte die u zal terugvinden. En de schoonmaakploeg van de schepen van milieu krijgt gratis droge scatologische oefeningen.

Een andere tip om de observators bij de politie uit de slaap te houden is ook heel leuk.
Je gaat met een tele-geleid wagentje spelen op de Grote Markt. Dat mag want dat plein is een uitgeroepen als woonerf. Maar uw miniatuur-wagentje slaat plotseling op hol, dwarst de straat naar het postgebouw toe en vervolgt op kruissnelheid en zigzaggend zijn weg richting de tunnel van de Doorniksestraat. Als het al niet tegen de paal is gebotst.
Je kunt daar toch niets aan doen?

Ook leuk, maar beetje gevaarlijk is uw tele-geleid door een gunstige wind op hol geslagen vliegtuigje de ingang van het oude stadhuis laten binnenvliegen.
U zal zich herinneren dat de camera’s tot aan het stadhuis zelfs nummerplaten kunnen lezen.
Onze korpschef ging daar heel fier over. Weet weer wat te doen. Nummerplaten bekijken.

Waarom niet een keer vliegensvlug met een plaat voorbijrijden waarop staat te lezen “fuck you“? Op het Sint-Michielsplein kunt u die plaat dan op uw gemak weer veranderen.
En welk toneelgezelschap speelt een keer de blinden van Breughel na in de Lange Steenstraat?

Nog een probleem voor de schepen van mobiliteit.
Zoals u weet moeten die camera’s op openbaar domein duidelijk gesignaliseerd zijn aan het publiek.
Ze moeten voor alle passanten en inwoners kenbaar gemaakt worden.
Maar niemand weet goed hoe die signalisaties er dan wel moeten uitzien, noch waar ze juist en geplaatst kunnen worden.
Het Kamerlid Hagen Goyvaerts (Vlaams Blok) heeft hierover een vraag gesteld aan minister van Mobiliteit Landuyt. (Kamer, Commissie Infrastructuur en Verkeer, 7 maart.)
Het antwoord van minister Renaat Landuyt was (na drie weken bedenktijd) dat hij het niet wist. Hij is enkel bevoegd voor verkeersborden. Het is de Minister van Binnenlandse Zaken die moet zeggen hoe die signalisaties er dienen uit te zien.
Een suggestie voor schepen Guy Leleu is dus dat hij de keuze van de borden moet overlaten aan de burgemeester. De schepen is van mobilitiet is namelijk niet bevoegd.

Zou het een driehoekig A-bord kunnen worden? De categorie “let op” -borden. Zoals er bijvoorbeeld een bestaat dat ons wijst op overstekende koeien.
Of een rechthoekig F- aanwijzingsbord? Categorie “hier is er iets”. (Voorbeeld: een verkeersdrempel. Overstekende gehandicapten.)

Nu nog uitvinden hoe we die camera’s gaan afbeelden.
Er zijn namelijk verscheidene soorten met verschillende vormen.
Soms lijken ze zelfs op een klein bolletje. Een tennisbal. Dus dat oude beeld van een accordeon-KODAK zal niemand nog aanspreken.
Als we daar nu een keer een OOG zouden opzetten? God, jongens toch.

Woord vooraf.
Er zou wel een keer een opendeurdag in het politiecommissariaat kunnen georganiseerd bij de installatie van de video-kijkruimte en opslagplaats van de loerders-centralisten op de monitoren van de huidige en toekomstige camera’s op pleinen, straten, parkeerplaatsen, parken in de stad.
Straks nog bij het OCMW-sociaal huis. En aan de deuren voor dementenhuizen.
En overal. Alle hoekjes en kanten. (Stadsgereedschap op dit gebied ALLEEN is nu al voorzien op 16 camera’s.)
Kunnen we met onze pantoffels naar die schermen gooien.

Zie.
We staan machteloos tegenover de eerste Big Brother-paal op het Schouwburgplein.
België heeft nog altijd geen uitvoering verleend aan de Europese Privacyrichtlijn 95/46/EG die ondermeer lidstaten verplicht om een wettelijke regeling te treffen voor de bescherming van persoonsgegevens, inclusief als ze verworven zijn via cameratoezicht.
Tsju, toch. Soms is er meer regelgeving nodig dan we dachten. Als het om iets belangrijks gaat is er plots geen administratieve vereenvoudiging nodig.

Steden en gemeenten doen maar wat.

In de komende Kortrijkse gemeenteraad (14 maart) zouden raadsleden kennishalve amendementen kunnen indienen om het voorliggende reglement over camerabeloering uit te breiden en te verstrengen. En zich hierbij inspireren op Nederlandse voorbeelden. Tja… Zelfs een heel nieuwe tekst voorleggen.

Nu, ludieke acties zijn nog wel mogelijk, zowel bij de inhuldiging van die metershoge paal op het Schouwburgplein, als lang daarna. (Wie heeft dat nu eigenlijk bedacht? Voor mij – Kortrijkzaan – is dat nog altijd een cruciale vraag.)

Met die paal (waarop vier toestellen , waarvan één kan op en neer bewegen en alom kan kijken) zetten we Kortrijk absoluut niet nog een keer op de kaart. Integendeel.
Ik kom gewoon slecht daarvan.

De burgemeester heeft hier een UNIEKE kans gemist. Als hij als het ware hoofd van de politie (dat is niet de korpschef) had beslist tot het NIET-plaatsen van camera’s haalde onze stad zeker de nationale en internationale pers.

Dit zou mits enige ondersteuning van

de vzw Bruisende Stad
en het Imago-project,
plus Addict(!!),
plus Interreg III A of B,
plus het Stadsontwikkelingsbedrijf, Рdat weer in Cannes acte de pr̩sence geeft- , plus consultatie van de bevolking (ambtenaren, bedrijven, passanten,werkers in het veld, het middenveld, ikzelf, -)

Dan hadden we een immens DEBAT kunnen ontketenen van Rollegem tot hier waar we na deze – alweer binnenskamers genomen historische beslissing – nooit een idee van zullen kunnen vormen.
Ben even de draad kwijt.
Het is daarnet vetjes een ingewikkelde zin geworden, maar het is zo.
Dit zgn. stadsbestuur neemt beslissingen op grond van pure individuele oprispingen. Als ze maar op gezette tijden en in de juiste salons en gilden of kleine kasteeltjes gebeuren. (Met de SP.a erbij weten we het totaal niet meer.) Het Schepencollege is een formaliteit.

Jongeren uit het Straatje maar ook uit andere buurten aan de Leie die we niet kennen, en jongerenbewegingen (de Chiro, Zeescouts, Zazafetinge, – de Wikings mogen niet meedoen), partijen (Groen, Spirit, SP.A-Animo, Jong-VLD is nog altijd in beraad), verenigingen (amateurstoneel, fanfares, Dans in Kortrijk, de Gidsenkring, de Vriendenkring van de Stadschouwburg en het Begijnhof, de Kortrijkse Revue, de Fietsersbond, de Seniorenbond, de Lustige Weduwen, De Kreun, de vzw Limelight, Saint-Georges, de foorkramers, de Loge, de Rotary, enz.) kunnen enige luister bijzetten bij de inhuldiging. De residenten van Buda-eiland niet te vergeten.
Die inwijding is naar het schijnt volgens schepen Leleu voorzien bij het begin van de paasfoor. DAT mag niet in mineur verlopen. Cowboy Henk moet er zijn. Kafka. Kamagurka. Piet Corneel. Heel café De Kroon.
Dinges daar die zong over de slekke.
Ja, het is waar, hij is dood.

Dat moet lukken.
A.U.B.
Laat de café-bazen in die buurt daar maar buiten. Met al hun convenanten en boekhoudingen en Fox-en die wij betalen om hun zaken een beetje op orde te stellen.
Dat gefilm, dat is een zaak van ons, Kortrijkzanen. Wij althans hebben niet de minste behoefte om gecast te worden en daarvoor te betalen. Val ons niet lastig met uw besognes. A.u.b. Ga naar Gent. Hebben we geen paal meer nodig in uw buurt. Kunnen rustig kaarten.
Uw geweld is niet het onze.

In een later stadium kunnen wij, inwoners en passanten nog van alles bedenken om die monitors met hun toezichthouders-centralisten stof tot nadenken te bieden.

Speelse schijngevechten en schijnrelletjes opvoeren kan want straattoneel is nog niet verboden. Volksspelen op de Markt mogen ook, want de markt is officieel een woonerf.
Waarom kan een willekeurig groepje mensen en nog een éénling erbij het niet plots hard op een lopen zetten? Van het stadhuis tot aan de Vlasmarkt, en dan om het hoekje verdwijnen.
Daar zijn namelijk net geen camera’s.

Muilen trekken en zakdoekje zwaaien voor de camera’s is nu ook wel een beetje flauw, maar je kunt niet weten of de van dienst zijnde centralist daar nu net niet moet om lachen.
Zijn er geen onverwachte zangkoren mogelijk op het Schouwburgplein? Kent er ergens iemand stuntmannen die om de haverklap en in het zicht van die ooggetuigen van hun fiets kunnen vallen?
Is er dan geen madam meer die met hoge hakken en met nen velnen frak blijft steken in de straatstenen van het Schouwburgplein?
Weet er iemand een onbeschreven spandoek van 50 meter lang liggen om daarmee de straten af te dweilen? Kunnen we niet allemaal een keer sporadisch of tegelijkertijd in panne vallen aan de tunnel van de Doorniksewijk?
Op weg naar het station kun je toch gerust een beetje lang uitgevallen tongzoen uitwisselen? Of oeverloos beginnen huilen?
Is het verboden om met ultra-lange lakens uit het raam te zwaaien?
Een matras naar beneden laten donderen mag ook. Ge kunt daar gewoon niets aan doen. Kwam daarbij dat je was verstrooid door die alsmaar bewegende loerende camera.
En laat uw kleuter nu toch een keer verdwalen ! Hij kent toch de weg naar de Oude Dekenij.
De kuisvrouwen van de horeca kunnen bij een zomerse dag bij het schrobben van het terras toch ook wat lichtzinniger gekleed dan gewoonlijk aan het werk?

Een drietal verklede outlaws verlaten een of andere bank terwijl honderden briefjes nepgeld uit hun zakken dwarrelen. Ze gaan daarna rustig op een bank zitten smoren op het Schouwburgplein en hun waterpistolen schoonmaken ? Moet kunnen.
Die gasten-residenten van Buda-kunstencentrum-eiland zitten nog om halfvier op dat terras daar links nog aan de koffie? Artiesten! Moet kunnen.

Er is veel te bedenken door onze plaatselijke anarcho-artiesten, en stadssociologen ook. Buurtwerkers. Cultuurantropologen. Gewone wijkagenten. Sociale assistenten. Invalieden-organisaties. Pak- en andere madams-hulpagenten. Marktkramers.

Waar het op aankomt is dat we met zijn allen de centralisten in hun observatieruimte veel werk en muizenissen bezorgen. Zodat ze geen tijd meer hebben om nog hun dagelijks logboek aan te vullen. Anders is al dat geld voor niks geweest.

Er is een heel groot Probleem!
Kortrijk staat niet erg bekend als zijnde een ludieke stad.

Nu nog iets juridisch.
Wist u dat de Europese Grondwet (art. II.8, – tweede lid, in mijn versie) aan eenieder het recht toekent op inzage in de over hem verwerkte gegevens, evenals het recht om te verzoeken tot rectificatie?
(Als aan de voorwaarde van identificeerbaarheid is voldaan, dan dienen camerabeelden als persoonsgegevens aanzien te worden).

De Europese Privacyrichtlijn zegt daarenboven in het document Opinie 4/2004 dat cameratoezicht mogelijk is in het kader van de handhaving van de openbare orde en de bescherming van personen en eigendom, als daar een concrete aanleiding toe is. Met andere woorden: als er een concrete noodzaak toe is.
Geen vandalisme meer aan de Golffontein? Weg met de camera’s !

Tenslotte.
In gidsland Nederland hebben de betrokkenen die in beeld worden gebracht een inzagerecht, een correctierecht, een afschermingsrecht (verzoek tot niet verder gebruik van bepaalde beelden) en een verwijderingsrecht.

Raadsleden!
Vul nu een keer maandag aanstaande ons plaatselijk reglement een beetje aan ! Verfijn het wat.
Stof genoeg.
Ik ben nu over dit onderwerp uitgepraat.

Weet je wat ik een keer zou willen weten? Wat onze normale politieagenten over dit alles denken.

Kleine advertentie
Lavaert Frans, geboren te Kuurne, woonachtig in het Begijnhof en sinds lang met brugpensioen. Vrijgezel. Goedlachs. Wil alleen nog goed stadsbestuur.
Hobby: disco, TV-kijken, uitgaan, wandelen, sauna, gezellig tafelen. Roker. Wil zijn leven herbeginnen, na veel leed alhier. Volwassen kinderen uit huis. Geen bureau.

Tegenstanders van cameratoezicht op openbare plaatsen hanteren nogal eens het privacy-argument.
En ja, het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer mag niet geschonden worden. Burgers hebben in beginsel het recht en de “redelijke verwachting” om zich onbespied te wanen en te bewegen. Anderzijds kan een persoon geen volledige privacy verwachten indien hij zich begeeft in het publieke domein. Het is een lastig probleem. Wat er zo spoedig mogelijk zou kunnen gebeuren is dat er eindelijk werk wordt gemaakt van een federale regelgeving m.b.t. cameratoezicht. (De vroegere minister van Binnenlandse Zaken en nu burgemeester van Leuven smeekt erom, nu een aantal sociopathische gemeenteraadsleden aldaar ook camera’s willen.)

De hoofdzaak is nog altijd dat effecten van cameratoezicht aantoonbaar positief moeten zijn en dat absoluut voldaan is aan de eis van proportionaliteit tussen de (financiële en personele) ingezette middelen en de doelstelling. Met de paal op het Schouwburgplein is dit niet het geval.
De doelstelling moet ook zo beperkt mogelijk blijven: de handhaving van de openbare orde.
Dat (nu verdwenen?) vandalisme aan de Golffontein is daar te incidenteel voor.
Dan is er nog de eis van subsidiariteit, maar ik ga dat nu niet meer uitleggen.

En nu stoten we op een gevaar dat onderschat wordt.
Eenmaal camera’s geïnstalleerd raken die daar niet meer weg, of ze nu zinvol blijken of niet.
Integendeel wil men ze meer en beter laten renderen. Er worden dan op een sluipende wijze allerlei nevendoelen uitgevonden (in de literatuur “bijvangst” genoemd).

Zo’n operator ziet op zijn scherm bijvoorbeeld dat er iemand geregeld zijn vuilniszak te vroeg op de stoep zet. Of bij de buur. Wat te doen? Telefoneren naar de wijkagent, of naar een interventiewagen? Mededelen aan de milieudienst? Want de observator weet dat het Schepencollege dit als een misdrijf aanziet (sluikstorten). En uit hoofde van zijn beroep heeft hij aangifteplicht.
En kijk daar eens! Daar loopt een jongen en een meisje van dertien waarvan men toch kan verwachten dat die op de schoolbanken zitten? En verdomd, daar zit die rare kwast weer met zijn gitaar.

Toezichthouders van een beetje conservatieve stempel zullen beginnen aandacht schenken aan wat beschouwd wordt als a-sociaal of alternatief gedrag. Die bedelaar rechts op het scherm moet trouwens ook weg. En staat er daar nu niet een soort halve gare te speechen aan de Post?

Joeps. Onze operator spoedt zich naar de radio met een boodschap voor de manschappen op het terrein.
– “Hallo ! From headquarter LOERDER here in my watchroom! FIETSPATROUILLE and DOGSBRIGADE, do you read me ? “
– “Hallo Headquarter! We here Fietspatrouille. Negative, Loerder. Too much noise here on the sunside of the Longstreet. And all dogs disappeared. Over.”

AL MET AL ZOU IK GRAAG TOEZICHTHOUDER ZIJN BIJ ZO’N MONITOR !
Een boeiende job moet dat zijn.
Dan zie je bijvoorbeeld je lief nogal gezwind buitenhuppelen uit een hotel op de Markt. Rechtdoor naar een sacochewinkel. (Ze zei toch dat ze bij haar moeder was?)
Dan zie je voor de zoveelste keer een raadslid vroegtijdig de gemeenteraad verlaten.
De burgemeester komt je als hoofd van de politie ook even gezelschap houden in de toezichtcentrale. Tiens! zegt hij dan. Schepen Bral gaat naar de Schouwburg.
De korpschef komt een keer kijken of alles nog goed marcheert. Haha! zegt die dan. Die agent staat maar wat te flikflooien met een cafémadam. En die daar kan nog in geen twee seconden handboeien aanleggen. Hops! Naar de bijscholing!
(Uit buitenlands onderzoek blijkt dat agenten geen enthousiaste voorstanders zijn van cameratoezicht. Ze worden zelf bekeken.)

In een klein provinciestadje als het onze kent iedereen iedereen.
Er zal dus gegniffeld worden. Daar komen roddels van.
En operatoren die zich vervelen gaan natuurlijk inzoomen op terrasjes met opzwaaiende zomerjurken.

Het aantal functionarissen dat de beelden kan observeren zal heel beperkt moeten gehouden worden. Een serieus examen afleggen met doorwrocht antecendentenonderzoek. En onderworpen worden aan een absolute zwijgplicht. Om de haverklap geëvalueerd. Zelf geobserveerd met … verborgen camera. Continue screening, maar door wie?

Juist daarom ben ik geen kandidaat!
Hou teveel van roddels en zou nooit kunnen weerstaan aan het LOEREFFECT.
Voorstanders van cameratoezicht gaan veel te lichtvaardig om met de eis van intimiteit.
Uit Engelse onderzoeken blijkt dat agenten daar heel besmuikt over doen. Het is een taboe-onderwerp.

Bon.
Volgende keer een (laatste) stukje over BIG BROTHER in Kortrijk.
Hoe kunnen we ons ertegen verweren?
Nog een vraag voor we het vergeten.
Heeft het stadsbestuur al melding gemaakt van zijn voornemen om bewakingscamera’s te installeren bij de Commissie voor de Bescherming van de Persoonlijke Levenssfeer?

Voorstanders van cameratoezicht in publiek domein verdoezelen het feit dat camera’s kunnen leiden tot vormen van verplaatsing van crimineel gedrag. Of ze zeggen dan dat het daarmee niet zo’n vaart zal lopen. Terwijl internationaal onderzoek hieromtrent de meest verwarrende en tegenstrijdige uitslagen geeft.

ER ZIJN VIJF VORMEN VAN VERPLAATSING MOGELIJK !

Bij mogelijke vormen van verplaatsing denkt men gewoonlijk enkel aan geografische verplaatsing.
Hetzelfde delict wordt dan in een ander gebied gepleegd. Vandalisme, druggebruik, enz., kan zich in Kortrijk bijvoorbeeld concreet verplaatsen naar de Vlasmarkt, want de camera’s op het Schouwburgplein kunnen nu nog niet om het hoekje kijken. (Het gevolg zal zijn dat er later ook daar nog camera’s worden geïnstalleerd.) En aangezien portieken van woningen niet mogen in de gaten worden gehouden, zullen die toegangen meer dan ooit dienst doen als publieke WC’s. Terwijl de vechtersbazen hun meningsverschillen meer dan ooit binnen het café een verlengstuk zullen geven.

Er is ook nog de periodieke verplaatsing.
Daders plegen dan delicten op een ander tijdstip, bijvoorbeeld als ze vermoeden dat beelden niet worden uitgekeken. Als de toezichthouder vermoedelijk is in slaap gevallen. Als er herstellingen bezig zijn. Als er zoveel volk is op het Schouwburgplein en daarrond dat de beweegbare camera niet weet waar eerst te kijken.

Tactische verplaatsing is ook mogelijk.
Hierbij verandert de manier (de modus operandi) waarop het delict wordt uitgevoerd. Daders zorgen er bijvoorbeeld voor dat ze onherkenbaar worden of meten zich de gedaante van iemand anders aan. (Snuggeren vermommen zich in een meisje of omgekeerd.)

Dan is er nog de verplaatsing van het doel.
Crimineel gedrag krijgt dan een ander doelwit. Bijvoorbeeld: geen vechtpartijen meer maar wel subtiele mobbing. Camera’s zelf kunnen ook gesaboteerd worden.

Tenslotte is er ook functionele verplaatsing mogelijk.
Hierbij stapt de dader bijvoorbeeld over van een autokraak naar een minder makkelijk met camera’s te herkennen delict, zoals bijvoorbeeld professioneel zakkenrollen.

Zoals gezegd valt er aan de resultaten van wetenschappelijk onderzoek over de effecten van cameratoezicht geen touw aan vast te knopen. Men constateert zowel stijgingen als dalingen van delicten.
En in iedere stad of wijk zijn de effecten anders.

Met alle goede wil van de wereld heb ik een keer geprobeerd om uit Nederlandse onderzoeken toch een aantal gemeenschappelijke resultaten van diverse gemeenten te distilleren.

Zéér voorlopige vaststellingen zijn:
* uitgaansgeweld blijft stabiel of is licht dalend;
* jeugdoverlast blijft;
* afname van vernielingen;
* inbraken in wagens nemen af maar verplaatsen zich;
* drugsoverlast verplaatst zich naar binnen en elders;
* verplaatsing van niet-professionele zakkenrollerij.

Het stadsbestuur is dus veel te stellig als zomaar klakkeloos beweerd wordt dat uit onderzoek is gebleken dat cameratoezicht meteen een daling van overlast, vandalisme, graffiti, geweldplegingen, inbraak en autokraak meebrengt.

Ernstige, onafhankelijke onderzoekers (niet verbonden aan de veiligheidsindustrie) en experts zijn het er vooral voorlopig over eens dat we het allemaal niet goed weten wat de effecten zijn van cameratoezicht.
Omwille van een fundamenteel probleem: hoe vaststellen dat er iets niet is gebeurd?
Omwille van een materiëel probleem dat daarmee samenhangt: potentiële en echte delinquenten zouden als het ware over heel het land moeten ondervraagd worden om te weten of ze al of niet daden hebben gesteld waarbij zij rekening hielden met de mogelijkheid van cameratoezicht.
Ook omwille van het feit dat camera’s ingebed zijn in een mix van maatregelen die niet of moeilijk als parameter kunnen geïsoleerd worden.

Tenslotte kan er zich misschien nog iets potsierlijks voordoen: dat juist omwille van de camera’s nog méér delicten worden geregistreerd…

Er is ook nog een zedenles die zegt dat men op het “moment suprême” nog nergens aan denkt, ook niet aan de aanwezigheid van camera’s.

P.S.
Men heeft me gevraagd welke raadsleden dan wel PRO de installatie van cameratoezicht hebben gestemd.
U kunt die namen vinden op de Kortrijkse website. Zie de notulen van de Raad van 9 juli 2004 onder punt 2.12.
Piet Missiaen was de enige die heeft tegengestemd. Cathy Matthieu onthield zich.
De rest van de aanwezigen (26) heeft ja gestemd.
Een aantal (7) waren op het moment van de stemming even taktisch koffie gaan drinken.
Waren verontschuldigd: schepen P.De Coene en de raadsleden P.Lano, N. Zonnekein, G.Vanhoutte, E.Van Lancker, V. Vandenbroucke.

Ik zal het u een keer zeggen: we gaan het nooit weten.

Ja, voor de vier camera’s op die paal op het Schouwburgplein is 95.275 euro begroot. De politiezone VLAS neemt daarvan 34.993 euro ten laste.
Men moet hierbij wel beseffen dat het enkel gaat om de installatie van die camera’s, plus de glasvezelverbindingen, de monitors, de videorecorder server.
(Straks met het nieuwe politiegebouw mogen we helemaal herbeginnen met de werkzaamheden.)

Weet u wat er zo kluchtig is?
De buitengewone begroting 2004 van de stad voorziet de nodige financiële middelen hiervoor op de post “waterpartijen” (art. 877/732-60). Dat moet dus de Golffontein op het Schouwburgplein zijn.

De kosten van voorstudies (en reisjes) en van de aanbesteding (opmaak bestek) kennen we dus niet.
De (verplichte en continue) bekendmaking aan inwoners en passanten (daders van delicten) van het cameratoezicht kost ook geld : publicaties, signalisatie.
Verder zijn er nog zware personele kosten voor monitoring, bewaring, verwerking. Administratie. Back-office.
Opleiding en training van toezichthouders.
Professionele meekijkruimte en kluis voor de opslag van de gegevens.
Twee- sleutelsysteem. Of heeft men dat niet voorzien? (Eén sleutel in beheer bij de politie zodat alleen met behulp van de politie toegang kan verkregen worden tot de al of niet opgeslagen beelden.)

Dan zijn er nog de kosten voor het onderhoud, herstellingen (vernielingen zijn wel degelijk mogelijk) en de exploitatie.
Er zijn ook nog allerhande nevenkosten denkbaar: bijkomende verlichting, nieuwe toe te voegen snufjes. Misschien zelfs verplaatsing van straatmeubilair en bomen.
Tenslotte nog de kosten van mogelijke evaluaties (maar in Kortrijk zie ik die niet gebeuren).

We gaan het nooit weten wat die waanzin ons jaarlijks zal kosten.
Ik geloof dat ik nu al meer dan duizend bladzijden heb gelezen over het vraagstuk “cameratoezicht op openbare plaatsen”. Welnu, nergens kun je echt adequate gegevens vinden over de kostprijs van bestaande projecten in Europese gemeenten. (Ik vond zelfs nog nauwelijks prijzen van de diverse types van camera’s !)

Weet je wat?
Stadsbesturen zijn tegenover hun burgers gewoon beschaamd over het kostenplaatje.
Bij een wetenschappelijke enqu̻te hierover in Nederlandse gemeenten waren er slechts 28 procent respondenten. En de aangegeven jaarkosten schommelden van 930 euro (!) tot en met Рjawel- 250.000 euro.
Bestuurders weten maar al te goed dat inzake kostprijs niet voldaan is aan de eis van proportionaliteit.

Zou je geloven dat dit voor mij bijna het meest fundamentele bezwaar is tegen camera’s in onze stad? Ik heb u hier al een keer voorgerekend dat alleen al de installatie van heel het spel zodanig veel kost dat men daarmee 1 agent gedurende 6 jaar op straat kan sturen.

Oproep
Laat ons gaan betogen bij de inhuldiging van de paal op het Schouwburgplein.
Daarna allemaal recht op inzage vragen van de beelden. Daarnaast ook nog ons recht opeisen om correctie, afscherming en verwijdering.
Alhoewel. Dat zal moeilijk gaan.
Want in een rechtstaat is het niet mogelijk om bepaalde groepen personen in beeld te brengen als daarbij geselecteerd wordt op grond van kenmerken als ras, religieuze of politieke overtuiging. We zullen dus niet eens in beeld komen. Het mag niet !

P.S.
Het is nu weer eens duidelijk dat gemeenteraadsleden mijn weblog niet lezen.
In de raadscommissie van gisteren kwam de installatie en het reglement van het cameratoezicht ter sprake. In voorbereiding van de gemeenteraad van 14 maart.
(Tussen haakjes: dat reglement trekt nergens op. Vergelijk met dat van Alkmaar.)

De raadsleden hadden geen bemerkingen. Tenzij de vertegenwoordiger van het Vlaams Blok. Die had weer eens zijn dossier niet gelezen en vroeg naar de reikwijdte van het blikveld van de camera’s.
Het Vlaams Blok zou immers graag willen dat heel de stad in het oog wordt gehouden.

We gaan door met de strijd. Zie een volgende kolom.

Wie pakweg tien jaar geleden had gezegd dat Kortrijkzanen en passanten in de straten rondom en op het Schouwburgplein zelf (straks ook nog op de Hallensite, in de winkelstraten en in OCMW-gebouwen) ooit door camera’s zouden bespied worden zou voor gek verklaard zijn. Straks is het dus zover gekomen. En bijna niemand die de waanzin daarvan aanklaagt.
De griezeligheid daarvan inziet. In welke maatschappij leven we of willen we eigenlijk leven ?

Heel het Big-brother-gedoe is decennia geleden begonnen in Groot-Brittannië.
De aanleiding voor het plaatsen van camera’s in het Koninkrijk lag bij de terroristische aanslagen in de context van de Ierse kwestie. Dat was wel serieus. Die aanleiding is nu al lang vergeten.
De veiligheidsindustrie zag een gat in de markt. Zeker méér dan 4 miljoen camera’s (volgens “The Independant” één per veertien inwoners) bespieden de Britten vandaag de dag en ze doen dit vrijwel ongecontroleerd. Iedereen hooligan.

De lobby van de veiligheidsindustrie is zowat vijf jaar geleden systematisch begonnen met het bewerken van een aantal Europese landen (gemeenten, politieke partijen) aan onze kant van de Noordzee.
Een aantal gemeenten uit Nederland vooral zijn dan naar Britse steden getrokken om poolshoogte te nemen.
Ambtenaren keren dan gehersenspoeld terug. (Kalme zee, sterrenhotel, toch lekker gegeten in die privé-club, en die madam van het veiligheidsbedrijf was representatief.).
Conclusie: cameratoezicht helpt dus!
Geen gemeente die voor zichzelf durft bekennen dat men een (dure) misslag heeft begaan met het plaatsen van camera’s. De ene gemeente jut dan de andere op. We zien dit nu gebeuren bij onze centrumsteden.

De secretaresse van de politiezone VLAS is een keer naar Newham (bij Londen) getrokken en heeft daarna een welwillend verslag gemaakt over “de preventieve effecten van cameratoezicht op openbare plaatsen”. Zoiets valt dan natuurlijk in goede aarde bij korpschefs die houden van gadgets.
Nu moet u weten dat serieuze onderzoekers (J. Ditton, B.C. Welsh, D.P. Faringhton,
R. Hesseling) de evaluaties – zo die er al zijn! – van de effecten van cameratoezicht als volkomen ondeugdelijk en onbetrouwbaar en onbruikbaar (tegenstrijdig) beschouwen.
Nog erger.
Er kleeft een fundamenteel probleem aan het evalueren van preventieve maatregelen, zoals cameratoezicht. Je moet zien te achterhalen of iets niet is gebeurd. En vervolgens dan nog proberen om een causale verklaring voor deze non-gebeurtenissen te geven.
Te Kortrijk zal men dit nooit kunnen doen, alleen al omwille van het feit dat er niet eens een nulmeting voorhanden is.

U mag er gerust van uitgaan dat er bij VLAS ook nog geen doorwrochte literatuurstudie is gebeurd rondom de problematiek.
In de uiterst schriele Kortrijkse dossiers die ik ken is er zelfs geen sprake van dat bezoek aan Newham. Aan de raadsleden is enkel gemeld dat er een visite was aan Mechelen en Antwerpen. Verslagen hiervan ontbreken. En wat men aldaar geleerd heeft blijft een raadsel. Misschien enkele technische zaken, maar meer kan gewoon niet.

Ik hou me nu al geruime tijd bezig met het vraagstuk “cameratoezicht in publiek domein” en kan u gerust vertellen dat er in geen enkele Belgische gemeente waar camera’s zijn geplaatst ook maar één serieus document (voorbereidende studie, besluitvormingsproces, kostenraming, nulmeting en evaluatie, enz.) bestaat over de problematiek.

Wat Mechelen nu betreft is het zelfs zo dat burgemeester Somers die camera’s als een erfenis uit het verleden (een vorig Schepencollege) beschouwt, en ze eigenlijk wel zou weg willen. Men kan zich afvragen of de Kortrijkse delegatie dit wel heeft gerapporteerd aan ons stadsbestuur.
In de praktijk blijven nu eenmaal opgehangen camera’s tot in de lengte van dagen daar hangen. En integendeel in aantal “organisch” aangroeien en steeds gesofisticeerder en duurder worden.

Nu moet ik iets persoonlijk vertellen.
Twee à drie jaar terug heb ik een keer naar tientallen personen en instanties een persoonlijk dossier doorgemaild over de problematiek. Naar partijbureaus, partijvoorzitters, studiebureaus, burgemeesters en schepenen en raadsleden van gemeenten waarvan ik wist dat men in hun gemeente cameratoezicht overwoog.
Ik heb daarop welgeteld één reactie gekregen, nog wel een vriendelijk briefje van onze Kortrijkse schepen van veiligheid, Hilde Demedts.DANK . I love you. I love you all.

Op een keer stond er op de website van de VVSG (Vereniging van Steden en Gemeenten) plompverloren een zogezegd ontwerp van wetsvoorstel over cameratoezicht op openbare plaatsen. Men vroeg om kommentaar. Dat doe je dan. Gevolg: de tekst was nog dezelfde week van het scherm verdwenen. Zonder enig kommentaar.
Dat wil toch iets zeggen. Wat dan? Dat men in de greep is van de waanzin en dat dit nu eenmaal psychologisch moeilijk valt om toe te geven.

Het Kortrijkse dossier, althans zoals raadsleden dat kennen, getuigt van een onvoorstelbare lichtheid.
Iedere ernstige literatuurscan ontbreekt. (Wie alleen al op Google een zoekterm als “cameratoezicht” of “crime prevention”, of CCTV, of “burglary” of “crime displacement”‘ intikt is voor dagen zoet.)

Het besluitvormingsproces in onze stede was abominabel.
Normaal zou dit moeten gebeuren in uitgebreide en goed doorsproken fasen met een deskundige werkgroep (maar in België zijn er geen deskundigen) en met de bevolking.
In de oriëntatiefase overweegt men dan een eventuele plaatsing, maar ook een eventuele schrapping van het project.
In Kortrijk is er nooit zo’n omslagpunt geweest.
De korpschef wou camera’s en daarmee uit. Men zocht gewoon naar onderbouwingen van het “gevoel” dat camera’s nodig zijn.
De vraag wanneer we net NIET tot plaatsing zouden overgaan is nooit aan bod gekomen.
(In een stad als Leeuwarden heeft men na veel beraad wél besloten tot opheffing van het project. Voorstanders van camera’s verzwijgen dit zorgvuldig. Of weten het niet, dankzij de lobbying van veiligheidsbedrijven. Bij ons: Famico!. Amelior!) .
Hoe meer kabels hoe beter. COAX.
(Straks draadloos.)

Een dankbare éénmalige serie van incidenten (het niet goed onderzochte vandalisme aan de Golffontein – we horen daar niets meer van, en de camera’s staan er nog niet) zorgde voor een soort draagvlak (alibi) bij de burgemeester en een aantal raadsleden. De emotie van “nu is het genoeg geweest“.
Naar een draagvlak bij de bevolking is nooit gevraagd. Alle publieke discussie is vermeden.
(Nochtans had het stadsbestuur die volksraadpleging kunnen winnen.)

Tussen haakjes: de besprekingen in de Politieraad en de Gemeenteraad waren van een bedroevend gehalte. Dat kan ook niet anders. Om over dit soort zaken iets zinnigs te vertellen moet men zowat vrijgesteld zijn.

Opvallend is dat de korpschef tegenwoordig de nadruk legt op de repressieve werking (opsporing en vervolging) van cameratoezicht. Hij heeft aangedrongen op camera’s “die identificatie mogelijk maken”. De nummerplaten van wagens aan het stadhuis zal men kunnen lezen ! MEN GAAT DAAR DAN FIER OVER. Dat is de ware lof der zotheid.
Daarmee zegt onze korpschef zonder het te beseffen in feite tegelijk dat de preventieve werking (toezicht, detectie, recherche) van zijn diensten (en van allerhande veiligheidsmaatregelen van de stad) faalt.

In de oriëntatiefase van het project zijn er twee fundamentele eisen te stellen om te beslissen tot cameratoezicht.
De eerste grote vraag is of voldaan wordt aan de eis van subsidiariteit.
Cameratoezicht kan enkel toegepast als minder ingrijpende middelen al beproefd zijn en al of niet hebben gefaald.
Fundamentele vraag hierbij is: kan de beoogde doelstelling (en welke is dat dan? hoeveel zijn het er eigenlijk?) bereikt worden met andere middelen?

Dan is er nog de eis van proportionaliteit.
Hier maakt men een afweging tussen het publieke belang (dat zou moeten beperkt worden tot handhaving van de openbare orde) en het recht op privacy.
En vooral stelt zich hier de vraag of er een redelijke verhouding is tussen doel en middelen.
Die middelen zijn dus onvoorstelbaar indrukwekkend (personeel, verwerking van gegevens) en financieel onvoorstelbaar duur. (Iedere gemeente schrikt daarvan op, achteraf dan. In Leuven gaat men zelfs volslagen in paniek de aanbesteding opnieuw bekijken.)

Van al deze overwegingen hebben raadsleden zeker nog geen enkel ernstig dossier in handen gekregen. (Wat is dat: een nulmeting?)

Nu valt er me plots iets te binnen.
In het lokaal veiligheidsplan 2002-2004 is met geen woord sprake van cameratoezicht op het publieke domein. Men wou enkel een aanvraag doen tot subsidiëring van drie camera’s om snelheidsovertredingen te registreren op Kortrijkse invalswegen. Dat is al.

In de eerstkomende gemeenteraad van maandag 14 maart zullen onze verkozenen in onze naam definitief instemmen met de invoering van cameratoezicht op het openbaar domein in het centrum van de stad (later nog elders ook) en de daarbijhorende reglementering goedkeuren.

In de gemeenteraad van juli 2004 hebben een aantal (weinig) raadsleden eigenlijk al hun goedkeuring verleend aan een offerte-aanvraag voor het leveren en plaatsen van de nodige apparatuur voor het camera-project op het Schouwburgplein. Voor een bedrag van 95.275 euro. (Hoe men aan dit bedrag komt weet geen mens. Zeker geen ambtenaar. En deskundigen verschillen ook enorm van mening. Men slaat gewoon een slaatje.)

Er was toen één moedige neen-stem, van Piet Missiaen (nu “Spirit”). En één onthouding van Cathy Matthieu (Groen).
De aanwezigen van de VLD-fractie hebben “ja” gestemd, alhoewel er binnen de partij hierover ook discussie bestaat.
De SP.A was bij monde van Marc Lemaitre althans ingevolge de onveiligheids-waan van de dag bij de kleine man ook vóór, alhoewel de jongeren van deze partij (“Animo”) absoluut tegenstander zijn van het project. Schepen De Coene zwijgt als vermoord. Soms kan hij dat wel.
Kortom: van de 41 mensen-politici waren er 26 raadsleden die ja stemden, 1 nee stem, en 1 onthouding. In de notulen van juli vorig jaar kunt u zien wie strategisch of structureel afwezig was. www.kortrijke.be.

Binnen het verlichte deel van de CD&V zijn er eigenlijk ook wel aarzelingen te bespeuren.
De fractieleider Filip Santy (toekomstig schepen) zei in de Raad van juli dat het enthousiasme binnen zijn partij niet bijster groot is. Maar hij vreesde dat er op dit moment geen ander alternatief is om het probleem (van het vandalisme aan de fontein) aan te pakken. Daarbij “hoopt hij op andere tijden”.

De burgemeester op zijn beurt kan het niet nalaten om te benadrukken dat cameratoezicht een complementair middel is, en dat het niet de bedoeling is om “een jacht te organiseren”. Hij denkt dat camera’s een hulpmiddel zijn dat “met mate” kan gebruikt worden.
Met mate! Ze werken of ze werken niet hé? Men kijkt of men kijkt niet? (Toezichthouders vallen wel eens in slaap, dat wel. Of ze zijn ziek. Maar er zijn nu ook al systemen die ze wakker maken bij ongedurige beelden. En: is er ook klank voorzien? Of komt dat nog?)

Schepen Guy Leleu heeft in de Raad van juli 2004 fel benadrukt dat het niet de bedoeling is om later nog camera’s bij te plaatsen.
Dat is nog maar de vraag !
Om te beginnen is nu al voorzien dat het te plaatsen (verouderd) videosysteem 16 camera’s moet aankunnen.

De korpschef van de politiezone VLAS (naar mijn gevoel DE grote instigator van het project)
wil nu ook al camera’s in het winkel- en wandelgebied. (Hij zou misschien wat meer digitaal kunnen uitgaan op het terrein.)
Raadslid en Vlaams parlementariër Carl Decaluwé wil er nog aan het station.

Het hek is van de dam.
In de memorie van toelichting is ook sprake van aansluiting van het camera-toezicht in de tunnel van de Doorniksepoort. En daarnaast is de parking van de Veemarkt en de Hallensite ook “een aandachtspunt”. Dat betekent dat er daar ook camera’s zullen komen, zonder toestemming van de gemeenteraad.

Raadslid Filip Santy (toekomstig schepen) zei dat er geen alternatief is??
Dat is er natuurlijk wel.
Ten eerste zijn er alreeds door de stad heelwat maatregelen getroffen om allerhande overlast en onveiligheid in de kiem te smoren. Hondenbrigade, fietspatrouilles, pak- en andere madams (naam vergeten), buurtwerkers, FOX’en, preventiewerkers, politiewinkel, alarmknoppen, BIN, gerichte patrouilles in de buurt van de Reynaertstraat en de Vlasmarkt, paaltjes, speciale recherche, convenanten met de café-bazen, anonieme gepantserde politiewagens. Kogelvrije vesten.
Dit alles zonder sociale controle. Iedereen voor zijn kijkkast.

ZIJN WE MET ZIJN ALLEN EEN BEETJE GEK AAN HET WORDEN ?

Wil men dan met het plaatsen van camera’s misschien per se bewijzen dat al die maatregelen tot niets dienen?
(De camera’s binnen of buiten handelszaken – geplaceerd zonder toestemming van een of andere privacy-commissie – laten we nu buiten beschouwing.)

TEN TWEEDE is de kostprijs van heel de installatie en de exploitatie ( daar wordt NOOIT IETS niet over gerept) ervan zodanig hoog dat men daarmee minstens zes beginnende agenten gedurende één jaar aan het werk kan zetten. Of anders gezegd: 1 agent kan zich gedurende 6 jaar onledig houden met eventuele problemen in het centrum. Dus en ten overvloede: alléén al voor de onderschatte prijs van de installatie.

Ik heb dat een keer berekend.
Voor de te laag ingeschatte kostprijs van de installatie van die paal op het Schouwburgplein (de ene keer is ze 6 meter hoog, een andere keer 9 meter) kan men één agent gedurende 3.528 uur op straat sturen.
Reken daar dan ook nog bij dat de monitoring en de verwerking van het systeem op zichzelf al veel personeel vergt. Personeel dat niet op straat kan komen.

We komen op heel de kwestie nog terug.
Ik heb zelden zo’n ondoordacht dossier gezien.
En het toppunt hierbij is dat ook de twijfelaars bij het project zich laten meeslepen door de waanzin van de dag. (De voorstanders op hun beurt door het lobby-werk van de veiligheidsindustrie.)

P.S. (1)
Wat als Kuurne en Lendelede ook camera’s op hun openbaar domein willen?
Want de politiezone VLAS betaalt mee voor onze camera’s op het Schouwburgplein.
P.S. (2)
De politiezone VLAS heeft nog geen frankeermachine.

Maandag a.s. , 28 februari, zal de “politieraad” beslissen om allerhande ICT-software aan te kopen, plus twee gepantserde anonieme interventievoertuigen. (Zie nog ons bericht van gisteren.)
Een frankeermachine kan er nog niet vanaf. Te ver gegrepen.

Hoe weten we dat alweer?
Omdat volgende maandag ook de nieuwe samenwerkingsovereenkomst tussen de stad en de politiezone VLAS (onze stad met Kuurne en Lendelede) wordt goedgekeurd. En daarin wordt afgesproken dat de zone de frankeermachine van de stad mag gebruiken zolang zijzelf nog geen ter beschikking heeft.

Zo’n samenwerkingsovereenkomst heeft betrekking op de logistieke en administratieve ondersteuning vanwege de stad aan de politiezone VLAS en omgekeerd.
Met andere woorden: men maakt afspraken over wat beide instanties voor elkaar gaan doen zonder dat daar facturatie bij te pas komt. Dat is goed.
Er is al een keer zo’n overeenkomst gemaakt. In januari 2003. Dat was wel een beetje rijkelijk laat, maar onder impuls van de stadsecretaris is het er toch maar van gekomen. Je moet het maar doen.
Er was de laatste tijd wel weer een beetje ruzie over de vraag wie de facturen zou betalen voor het overbrengen van gevaarlijke (verlaten, loslopende, ontsnapte) dieren naar het asiel. In de nieuwe overeenkomst is dat nu geregeld: VLAS zal betalen.

Het overkoepelende orgaan VLAS zorgt trouwens ook voor de controle van de diensters in de bars, evenwel zonder facturatie aan de stad.
Een andere prestatie vanwege VLAS is dat men de aangekochte teltegel gratis zal ter beschikking stellen. Maar hier wil de stad dan wel tegenover plaatsen dat eenieder het verkeersmodel Tritel mag gebruiken. Dat dient om verkeerssimulaties uit te voeren.
Zal onze dure vogel, de buitenlandse verkeersdeskundige die de stad heeft ingehuurd daar ook voor beschikbaar zijn?
Hotel- en reiskosten kunnen hier oplopen hoor.

Het meest onverstaanbare artikel uit de overeenkomst is het nummer 8.
U moet het maar zelf eens lezen op de website www.pzvlas.be.

Art. 5 is ook niet mis.
“Wanneer de zone aan de stad, of vice versa, op continue basis en voor een langere periode personeelsleden ter beschikking stelt zal het volledige loon door de ontvangende instantie betaald worden. Dit geldt expliciet voor de loonkost van de plaatsmeester van markten en foren en de personeelsleden van PARKO”.
(Bij mijn weten mag zo’n plaatsmeester geen agent zijn. Maar er wordt een voorziening getroffen voor wanneer de plaatsmeester met pensioen gaat. De stad gaat dan zorgen voor de invulling van het administratieve en uitvoerende deel van de organisatie van markten en foren.)

Zéér nieuw en belangrijk is dat de stad zich opwerpt als projectleider van heel het dossier rondom het nieuw te bouwen politiecommissariaat (dat moest er al binnen deze bestuursperiode staan) en desgevraagd ook zal instaan voor de uitwerking en begeleiding van dit ontwerpdossier.
Kuurne en Lendelede, nu wel even opletten.
De Kortrijkse stadsdienst “facility” moet u continu in de gaten houden, of ze gaan aldaar wat uitrichten met uw centen. (Zie de kostprijs van het “nieuwe” stadhuis.)

In de nieuwe overeenkomst is nu ook bepaald dat de zone zich kan aansluiten bij alle grote raamcontracten (bijvoorbeeld ICT) die de stad afsluit. In het verleden is dat al gebeurd.
Inwoners van Kuurne en Lendelede ! Schepen De Coene ook goed in de gaten houden!

Nog even de agenten (inspecteurs) geruststellen. De stad stelt nog altijd haar stedelijke sportinfrastrucuur voor 5 uur per week gratis ter beschikking.

Maar wat lees ik daar nu plots nog onderaan in artikel 3?
Er is nog een factuur verbonden aan de regularisatie dossiers voor achterstallige lonen van agenten bij het sociaal secretariaat. “De stadsdelegatie uit haar grote verbazing dienaangaande“.
Te ingewikkeld en te laat om dit vandaag nog uit te leggen.

Ga nu maar lekker slapen.
Aanstaande maandag 28 februari komt de Politieraad alweer bijeen. Om 18 uur in het stadhuis. U wist dat niet?
Wel, ik wou u daar graag vandaag al via dit undergroundmagazine van op de hoogte brengen.
Immers, de zitting is zoals altijd openbaar, maar er komt geen kat naar kijken. Ook geen journalist van de reguliere media. Noch een of andere bezorgde middenstandsorganisatie of overkoepelende winkelding. Die paaltjes in de stad! (Ik ben er al een keer zonder het te weten pardoes over getuimeld. Ze staken nog nauwelijks boven de grond.) Straks zien de camera’s in de stad dat nog.
En het gaat nochtans over ons aller onveiligheid. Iets waar zowel de mensen als de politici danig wakker van liggen.

Aangezien de pers daar nooit over bericht wist u wellicht niet eens dat er voor de politiezone VLAS (dat is Lendelede, Kortrijk, Kuurne – totaal zowat 94.000 inwoners) een Politieraad bestaat. Dat is zoiets als een gemeenteraad, maar dan voor politiezaken.
Er bestaat ook nog een Politiecollege, plus een Zonale Veiligheidsraad. Plus nog een directiecomité, maar ik weet niet goed wat dat is. DIRCO? En dan is er nog onze Hilde Demedts, schepen van veiligheid. Dat zit dus allemaal goed. Bestaat het vijfhoeks- of driehoekenoverleg nog? Of is dat juist die zonale veiligheidsraad? Vragen aan de wijkagent.

De Politieraad VLAS (toch wel een schitterende naamgeving) telt 21 gemeenteraadsleden, naast de drie burgemeesters van de zone.
Voor Kortrijk zetelen er 17 gemeenteraadsleden, voor Kuurne 3 en voor Lendelede 1. Dat is niet eerlijk. Die Brugsebaan in Hulste is al van oudsher ook niet alles wat veiligheid aangaat.
In principe vergadert men verplicht tienmaal per jaar, maar dat is nog nooit gelukt.
Het animo is niet zeer groot. Op de installatievergadering van 2 april 2001 waren er al twee afwezigen en één verontschuldigd.

Veel noemenswaardige tussenkomsten zijn er niet, zeker niet de laatste jaren.
Piet Missiaen (nu “Spirit”) wil wel eens op voorhand een vraag of een voorstel indienen. Het is altijd een beetje schrikken, maar dat zijn we nu wel gewoon.
En in het Bulletin van Vraag en Antwoord vind ik één vraag, van Filip Santy (CD&V).
Het is al een oude kwestie, maar wel interessant om nog even op te rakelen. Herinnert u zich nog de dreigende boerenbetoging bij de boomplantactie “Preshoekbos” (december 2002)? De politie werd toen in verhoogde staat van paraatheid gebracht. Raadslid Santy vroeg zich lang daarna een keer af hoeveel dat heeft gekost. 20.835 euro ! De factuur van 7 leden van het hoger politiekader voor 57,25 gepresteerde uren bedroeg bijvoorbeeld 2.312,33 euro.
(Zo begrijpt u NU ook wat het voetbal kost.)

In een politiezone met meerdere gemeenten kan het per definitie (alhoewel!) niet meer dat het politiebeleid continu in elke afzonderlijke gemeenteraad wordt besproken. Maar het hele probleem is dat de afzonderlijke gemeenteraden zich daar juist nooit meer over beraden. Zelfs niet bij de bespreking van de gemeentelijke bijdrage aan de politiezone. Dan heet het bijvoorbeeld dat die bijdrage al is overeengekomen in de zone zelf. Het is een heel schizofrene situatie. Een slechte cirkel.
Interne communicatie (tussen gemeenteraden en politieraad) en externe communicatie (met ons, inwoners van die gemeenten) is er niet meer. Nu ja, voor veel gemeenteraadsleden van die politieraad zal het wel een zorg zijn. (Ze doen gewoon hun boeken niet open.)

VLAS zelf doet er ook weinig aan om dit te verbeteren. Van actieve openbaarheid van bestuur heeft het Politiecollege (de burgemeesters, de procureur en de korpschef) nog niet veel gehoord. (Kent er trouwens iemand de communicatieverantwoordelijke?)
Gemeenteraadsleden die geen lid zijn van de Politieraad weten van toeten noch blazen. Verslagen van die Raad krijgen ze niet. Laat staan van het Politiecollege.
Zo maken volkomen innocente Kuurnse of Lendeleedse of Kortrijkste gemeenteraadsleden wel eens opmerkingen over iets dat al (altijd toch min of meer) is uitgeklaard in de Politieraad.

De website www.pzvlas.be is ook niet van die aard om over naar huis te schrijven. Er staat een weerbericht op.
Belangrijke rubrieken ervan zijn nog altijd (2005!) “under construction”. Je vindt er niet eens de leden van de Raad.
Eigenlijk mogen we al met al nog blij zijn dat er aan de motie tot uitbreiding van de politiezone tot h̩̩l het arrondissement Kortrijk geen gevolg werd gegeven. (Die motie van de korpschef zelf Рhij verdedigt wel goed bepaalde belangen Рwerd al meteen voorgelegd en goedgekeurd in de installatievergadering van de Raad.)

Zo’n Politieraad omvat (“behandelt” is een te sterk woord) wel een keer belangrijke agendapunten.
Het gaat niet altijd over de levering van politieschoenen en sokken. Of kogelvesten.
De begroting van de zone wordt er besproken.
Die bedraagt voor dit jaar 19,4 miljoen euro. In buitengewone dienst slechts 440.000 euro. Er is een overschot van ongeveer 6.000 euro.
De personeelsformatie (met aanstellingen en bevorderingen) komt ook aan bod.
De stand van zaken in het nieuwbouwdossier van het politiegebouw. De camera’s aan het Schouwburgplein. Het zonaal veiligheidsplan. Het verkeersboetefonds.
De criminaliteitsbeeldanalyse. Allerhande alarmsystemen voor de bevolking.

Kortom, allemaal zaken waar we wakker van liggen.
Moet het nog gezegd dat het Vlaams Blok in die Raad zijn mond niet opendoet?

Eén agendapunt kwam tot op heden nooit aan bod: het inwendig functioneren van het politiekorps. Er is en was daar nochtans allerlei aanleiding toe.

Wat staat er ondermeer op de agenda van de eerstkomende politieraad?
Dat men twee nieuwe anonieme (gepantserde!) interventiewagens gaat kopen. En twee nieuwe kantoorwagens. (De oude haalden 180.000 kilometerstand.)
Men gaat ook een studie laten maken door IPSOC (KATHO) over de problematiek van de (jongeren)overlast in de parken van de politiezone.
En acties bespreken om de pakkans te verhogen bij verkeersinbreuken die als agressief worden ervaren. Tevens wil men doelgerichte acties ondernemen om verkeersongevallen met lichamelijk letsel terug te dringen.
Burger, het wordt dus opletten geblazen.

Op de Raad van 28 februari staat er wél een leuk punt: de samenwerkingsovereenkomst tussen de zone en de stad Kortijk. Daarover een volgende keer meer.