Ik zal het u een keer zeggen: we gaan het nooit weten.

Ja, voor de vier camera’s op die paal op het Schouwburgplein is 95.275 euro begroot. De politiezone VLAS neemt daarvan 34.993 euro ten laste.
Men moet hierbij wel beseffen dat het enkel gaat om de installatie van die camera’s, plus de glasvezelverbindingen, de monitors, de videorecorder server.
(Straks met het nieuwe politiegebouw mogen we helemaal herbeginnen met de werkzaamheden.)

Weet u wat er zo kluchtig is?
De buitengewone begroting 2004 van de stad voorziet de nodige financiële middelen hiervoor op de post “waterpartijen” (art. 877/732-60). Dat moet dus de Golffontein op het Schouwburgplein zijn.

De kosten van voorstudies (en reisjes) en van de aanbesteding (opmaak bestek) kennen we dus niet.
De (verplichte en continue) bekendmaking aan inwoners en passanten (daders van delicten) van het cameratoezicht kost ook geld : publicaties, signalisatie.
Verder zijn er nog zware personele kosten voor monitoring, bewaring, verwerking. Administratie. Back-office.
Opleiding en training van toezichthouders.
Professionele meekijkruimte en kluis voor de opslag van de gegevens.
Twee- sleutelsysteem. Of heeft men dat niet voorzien? (Eén sleutel in beheer bij de politie zodat alleen met behulp van de politie toegang kan verkregen worden tot de al of niet opgeslagen beelden.)

Dan zijn er nog de kosten voor het onderhoud, herstellingen (vernielingen zijn wel degelijk mogelijk) en de exploitatie.
Er zijn ook nog allerhande nevenkosten denkbaar: bijkomende verlichting, nieuwe toe te voegen snufjes. Misschien zelfs verplaatsing van straatmeubilair en bomen.
Tenslotte nog de kosten van mogelijke evaluaties (maar in Kortrijk zie ik die niet gebeuren).

We gaan het nooit weten wat die waanzin ons jaarlijks zal kosten.
Ik geloof dat ik nu al meer dan duizend bladzijden heb gelezen over het vraagstuk “cameratoezicht op openbare plaatsen”. Welnu, nergens kun je echt adequate gegevens vinden over de kostprijs van bestaande projecten in Europese gemeenten. (Ik vond zelfs nog nauwelijks prijzen van de diverse types van camera’s !)

Weet je wat?
Stadsbesturen zijn tegenover hun burgers gewoon beschaamd over het kostenplaatje.
Bij een wetenschappelijke enqu̻te hierover in Nederlandse gemeenten waren er slechts 28 procent respondenten. En de aangegeven jaarkosten schommelden van 930 euro (!) tot en met Рjawel- 250.000 euro.
Bestuurders weten maar al te goed dat inzake kostprijs niet voldaan is aan de eis van proportionaliteit.

Zou je geloven dat dit voor mij bijna het meest fundamentele bezwaar is tegen camera’s in onze stad? Ik heb u hier al een keer voorgerekend dat alleen al de installatie van heel het spel zodanig veel kost dat men daarmee 1 agent gedurende 6 jaar op straat kan sturen.

Oproep
Laat ons gaan betogen bij de inhuldiging van de paal op het Schouwburgplein.
Daarna allemaal recht op inzage vragen van de beelden. Daarnaast ook nog ons recht opeisen om correctie, afscherming en verwijdering.
Alhoewel. Dat zal moeilijk gaan.
Want in een rechtstaat is het niet mogelijk om bepaalde groepen personen in beeld te brengen als daarbij geselecteerd wordt op grond van kenmerken als ras, religieuze of politieke overtuiging. We zullen dus niet eens in beeld komen. Het mag niet !

P.S.
Het is nu weer eens duidelijk dat gemeenteraadsleden mijn weblog niet lezen.
In de raadscommissie van gisteren kwam de installatie en het reglement van het cameratoezicht ter sprake. In voorbereiding van de gemeenteraad van 14 maart.
(Tussen haakjes: dat reglement trekt nergens op. Vergelijk met dat van Alkmaar.)

De raadsleden hadden geen bemerkingen. Tenzij de vertegenwoordiger van het Vlaams Blok. Die had weer eens zijn dossier niet gelezen en vroeg naar de reikwijdte van het blikveld van de camera’s.
Het Vlaams Blok zou immers graag willen dat heel de stad in het oog wordt gehouden.

We gaan door met de strijd. Zie een volgende kolom.

Wie pakweg tien jaar geleden had gezegd dat Kortrijkzanen en passanten in de straten rondom en op het Schouwburgplein zelf (straks ook nog op de Hallensite, in de winkelstraten en in OCMW-gebouwen) ooit door camera’s zouden bespied worden zou voor gek verklaard zijn. Straks is het dus zover gekomen. En bijna niemand die de waanzin daarvan aanklaagt.
De griezeligheid daarvan inziet. In welke maatschappij leven we of willen we eigenlijk leven ?

Heel het Big-brother-gedoe is decennia geleden begonnen in Groot-Brittannië.
De aanleiding voor het plaatsen van camera’s in het Koninkrijk lag bij de terroristische aanslagen in de context van de Ierse kwestie. Dat was wel serieus. Die aanleiding is nu al lang vergeten.
De veiligheidsindustrie zag een gat in de markt. Zeker méér dan 4 miljoen camera’s (volgens “The Independant” één per veertien inwoners) bespieden de Britten vandaag de dag en ze doen dit vrijwel ongecontroleerd. Iedereen hooligan.

De lobby van de veiligheidsindustrie is zowat vijf jaar geleden systematisch begonnen met het bewerken van een aantal Europese landen (gemeenten, politieke partijen) aan onze kant van de Noordzee.
Een aantal gemeenten uit Nederland vooral zijn dan naar Britse steden getrokken om poolshoogte te nemen.
Ambtenaren keren dan gehersenspoeld terug. (Kalme zee, sterrenhotel, toch lekker gegeten in die privé-club, en die madam van het veiligheidsbedrijf was representatief.).
Conclusie: cameratoezicht helpt dus!
Geen gemeente die voor zichzelf durft bekennen dat men een (dure) misslag heeft begaan met het plaatsen van camera’s. De ene gemeente jut dan de andere op. We zien dit nu gebeuren bij onze centrumsteden.

De secretaresse van de politiezone VLAS is een keer naar Newham (bij Londen) getrokken en heeft daarna een welwillend verslag gemaakt over “de preventieve effecten van cameratoezicht op openbare plaatsen”. Zoiets valt dan natuurlijk in goede aarde bij korpschefs die houden van gadgets.
Nu moet u weten dat serieuze onderzoekers (J. Ditton, B.C. Welsh, D.P. Faringhton,
R. Hesseling) de evaluaties – zo die er al zijn! – van de effecten van cameratoezicht als volkomen ondeugdelijk en onbetrouwbaar en onbruikbaar (tegenstrijdig) beschouwen.
Nog erger.
Er kleeft een fundamenteel probleem aan het evalueren van preventieve maatregelen, zoals cameratoezicht. Je moet zien te achterhalen of iets niet is gebeurd. En vervolgens dan nog proberen om een causale verklaring voor deze non-gebeurtenissen te geven.
Te Kortrijk zal men dit nooit kunnen doen, alleen al omwille van het feit dat er niet eens een nulmeting voorhanden is.

U mag er gerust van uitgaan dat er bij VLAS ook nog geen doorwrochte literatuurstudie is gebeurd rondom de problematiek.
In de uiterst schriele Kortrijkse dossiers die ik ken is er zelfs geen sprake van dat bezoek aan Newham. Aan de raadsleden is enkel gemeld dat er een visite was aan Mechelen en Antwerpen. Verslagen hiervan ontbreken. En wat men aldaar geleerd heeft blijft een raadsel. Misschien enkele technische zaken, maar meer kan gewoon niet.

Ik hou me nu al geruime tijd bezig met het vraagstuk “cameratoezicht in publiek domein” en kan u gerust vertellen dat er in geen enkele Belgische gemeente waar camera’s zijn geplaatst ook maar één serieus document (voorbereidende studie, besluitvormingsproces, kostenraming, nulmeting en evaluatie, enz.) bestaat over de problematiek.

Wat Mechelen nu betreft is het zelfs zo dat burgemeester Somers die camera’s als een erfenis uit het verleden (een vorig Schepencollege) beschouwt, en ze eigenlijk wel zou weg willen. Men kan zich afvragen of de Kortrijkse delegatie dit wel heeft gerapporteerd aan ons stadsbestuur.
In de praktijk blijven nu eenmaal opgehangen camera’s tot in de lengte van dagen daar hangen. En integendeel in aantal “organisch” aangroeien en steeds gesofisticeerder en duurder worden.

Nu moet ik iets persoonlijk vertellen.
Twee à drie jaar terug heb ik een keer naar tientallen personen en instanties een persoonlijk dossier doorgemaild over de problematiek. Naar partijbureaus, partijvoorzitters, studiebureaus, burgemeesters en schepenen en raadsleden van gemeenten waarvan ik wist dat men in hun gemeente cameratoezicht overwoog.
Ik heb daarop welgeteld één reactie gekregen, nog wel een vriendelijk briefje van onze Kortrijkse schepen van veiligheid, Hilde Demedts.DANK . I love you. I love you all.

Op een keer stond er op de website van de VVSG (Vereniging van Steden en Gemeenten) plompverloren een zogezegd ontwerp van wetsvoorstel over cameratoezicht op openbare plaatsen. Men vroeg om kommentaar. Dat doe je dan. Gevolg: de tekst was nog dezelfde week van het scherm verdwenen. Zonder enig kommentaar.
Dat wil toch iets zeggen. Wat dan? Dat men in de greep is van de waanzin en dat dit nu eenmaal psychologisch moeilijk valt om toe te geven.

Het Kortrijkse dossier, althans zoals raadsleden dat kennen, getuigt van een onvoorstelbare lichtheid.
Iedere ernstige literatuurscan ontbreekt. (Wie alleen al op Google een zoekterm als “cameratoezicht” of “crime prevention”, of CCTV, of “burglary” of “crime displacement”‘ intikt is voor dagen zoet.)

Het besluitvormingsproces in onze stede was abominabel.
Normaal zou dit moeten gebeuren in uitgebreide en goed doorsproken fasen met een deskundige werkgroep (maar in België zijn er geen deskundigen) en met de bevolking.
In de oriëntatiefase overweegt men dan een eventuele plaatsing, maar ook een eventuele schrapping van het project.
In Kortrijk is er nooit zo’n omslagpunt geweest.
De korpschef wou camera’s en daarmee uit. Men zocht gewoon naar onderbouwingen van het “gevoel” dat camera’s nodig zijn.
De vraag wanneer we net NIET tot plaatsing zouden overgaan is nooit aan bod gekomen.
(In een stad als Leeuwarden heeft men na veel beraad wél besloten tot opheffing van het project. Voorstanders van camera’s verzwijgen dit zorgvuldig. Of weten het niet, dankzij de lobbying van veiligheidsbedrijven. Bij ons: Famico!. Amelior!) .
Hoe meer kabels hoe beter. COAX.
(Straks draadloos.)

Een dankbare éénmalige serie van incidenten (het niet goed onderzochte vandalisme aan de Golffontein – we horen daar niets meer van, en de camera’s staan er nog niet) zorgde voor een soort draagvlak (alibi) bij de burgemeester en een aantal raadsleden. De emotie van “nu is het genoeg geweest“.
Naar een draagvlak bij de bevolking is nooit gevraagd. Alle publieke discussie is vermeden.
(Nochtans had het stadsbestuur die volksraadpleging kunnen winnen.)

Tussen haakjes: de besprekingen in de Politieraad en de Gemeenteraad waren van een bedroevend gehalte. Dat kan ook niet anders. Om over dit soort zaken iets zinnigs te vertellen moet men zowat vrijgesteld zijn.

Opvallend is dat de korpschef tegenwoordig de nadruk legt op de repressieve werking (opsporing en vervolging) van cameratoezicht. Hij heeft aangedrongen op camera’s “die identificatie mogelijk maken”. De nummerplaten van wagens aan het stadhuis zal men kunnen lezen ! MEN GAAT DAAR DAN FIER OVER. Dat is de ware lof der zotheid.
Daarmee zegt onze korpschef zonder het te beseffen in feite tegelijk dat de preventieve werking (toezicht, detectie, recherche) van zijn diensten (en van allerhande veiligheidsmaatregelen van de stad) faalt.

In de oriëntatiefase van het project zijn er twee fundamentele eisen te stellen om te beslissen tot cameratoezicht.
De eerste grote vraag is of voldaan wordt aan de eis van subsidiariteit.
Cameratoezicht kan enkel toegepast als minder ingrijpende middelen al beproefd zijn en al of niet hebben gefaald.
Fundamentele vraag hierbij is: kan de beoogde doelstelling (en welke is dat dan? hoeveel zijn het er eigenlijk?) bereikt worden met andere middelen?

Dan is er nog de eis van proportionaliteit.
Hier maakt men een afweging tussen het publieke belang (dat zou moeten beperkt worden tot handhaving van de openbare orde) en het recht op privacy.
En vooral stelt zich hier de vraag of er een redelijke verhouding is tussen doel en middelen.
Die middelen zijn dus onvoorstelbaar indrukwekkend (personeel, verwerking van gegevens) en financieel onvoorstelbaar duur. (Iedere gemeente schrikt daarvan op, achteraf dan. In Leuven gaat men zelfs volslagen in paniek de aanbesteding opnieuw bekijken.)

Van al deze overwegingen hebben raadsleden zeker nog geen enkel ernstig dossier in handen gekregen. (Wat is dat: een nulmeting?)

Nu valt er me plots iets te binnen.
In het lokaal veiligheidsplan 2002-2004 is met geen woord sprake van cameratoezicht op het publieke domein. Men wou enkel een aanvraag doen tot subsidiëring van drie camera’s om snelheidsovertredingen te registreren op Kortrijkse invalswegen. Dat is al.

In de eerstkomende gemeenteraad van maandag 14 maart zullen onze verkozenen in onze naam definitief instemmen met de invoering van cameratoezicht op het openbaar domein in het centrum van de stad (later nog elders ook) en de daarbijhorende reglementering goedkeuren.

In de gemeenteraad van juli 2004 hebben een aantal (weinig) raadsleden eigenlijk al hun goedkeuring verleend aan een offerte-aanvraag voor het leveren en plaatsen van de nodige apparatuur voor het camera-project op het Schouwburgplein. Voor een bedrag van 95.275 euro. (Hoe men aan dit bedrag komt weet geen mens. Zeker geen ambtenaar. En deskundigen verschillen ook enorm van mening. Men slaat gewoon een slaatje.)

Er was toen één moedige neen-stem, van Piet Missiaen (nu “Spirit”). En één onthouding van Cathy Matthieu (Groen).
De aanwezigen van de VLD-fractie hebben “ja” gestemd, alhoewel er binnen de partij hierover ook discussie bestaat.
De SP.A was bij monde van Marc Lemaitre althans ingevolge de onveiligheids-waan van de dag bij de kleine man ook vóór, alhoewel de jongeren van deze partij (“Animo”) absoluut tegenstander zijn van het project. Schepen De Coene zwijgt als vermoord. Soms kan hij dat wel.
Kortom: van de 41 mensen-politici waren er 26 raadsleden die ja stemden, 1 nee stem, en 1 onthouding. In de notulen van juli vorig jaar kunt u zien wie strategisch of structureel afwezig was. www.kortrijke.be.

Binnen het verlichte deel van de CD&V zijn er eigenlijk ook wel aarzelingen te bespeuren.
De fractieleider Filip Santy (toekomstig schepen) zei in de Raad van juli dat het enthousiasme binnen zijn partij niet bijster groot is. Maar hij vreesde dat er op dit moment geen ander alternatief is om het probleem (van het vandalisme aan de fontein) aan te pakken. Daarbij “hoopt hij op andere tijden”.

De burgemeester op zijn beurt kan het niet nalaten om te benadrukken dat cameratoezicht een complementair middel is, en dat het niet de bedoeling is om “een jacht te organiseren”. Hij denkt dat camera’s een hulpmiddel zijn dat “met mate” kan gebruikt worden.
Met mate! Ze werken of ze werken niet hé? Men kijkt of men kijkt niet? (Toezichthouders vallen wel eens in slaap, dat wel. Of ze zijn ziek. Maar er zijn nu ook al systemen die ze wakker maken bij ongedurige beelden. En: is er ook klank voorzien? Of komt dat nog?)

Schepen Guy Leleu heeft in de Raad van juli 2004 fel benadrukt dat het niet de bedoeling is om later nog camera’s bij te plaatsen.
Dat is nog maar de vraag !
Om te beginnen is nu al voorzien dat het te plaatsen (verouderd) videosysteem 16 camera’s moet aankunnen.

De korpschef van de politiezone VLAS (naar mijn gevoel DE grote instigator van het project)
wil nu ook al camera’s in het winkel- en wandelgebied. (Hij zou misschien wat meer digitaal kunnen uitgaan op het terrein.)
Raadslid en Vlaams parlementariër Carl Decaluwé wil er nog aan het station.

Het hek is van de dam.
In de memorie van toelichting is ook sprake van aansluiting van het camera-toezicht in de tunnel van de Doorniksepoort. En daarnaast is de parking van de Veemarkt en de Hallensite ook “een aandachtspunt”. Dat betekent dat er daar ook camera’s zullen komen, zonder toestemming van de gemeenteraad.

Raadslid Filip Santy (toekomstig schepen) zei dat er geen alternatief is??
Dat is er natuurlijk wel.
Ten eerste zijn er alreeds door de stad heelwat maatregelen getroffen om allerhande overlast en onveiligheid in de kiem te smoren. Hondenbrigade, fietspatrouilles, pak- en andere madams (naam vergeten), buurtwerkers, FOX’en, preventiewerkers, politiewinkel, alarmknoppen, BIN, gerichte patrouilles in de buurt van de Reynaertstraat en de Vlasmarkt, paaltjes, speciale recherche, convenanten met de café-bazen, anonieme gepantserde politiewagens. Kogelvrije vesten.
Dit alles zonder sociale controle. Iedereen voor zijn kijkkast.

ZIJN WE MET ZIJN ALLEN EEN BEETJE GEK AAN HET WORDEN ?

Wil men dan met het plaatsen van camera’s misschien per se bewijzen dat al die maatregelen tot niets dienen?
(De camera’s binnen of buiten handelszaken – geplaceerd zonder toestemming van een of andere privacy-commissie – laten we nu buiten beschouwing.)

TEN TWEEDE is de kostprijs van heel de installatie en de exploitatie ( daar wordt NOOIT IETS niet over gerept) ervan zodanig hoog dat men daarmee minstens zes beginnende agenten gedurende één jaar aan het werk kan zetten. Of anders gezegd: 1 agent kan zich gedurende 6 jaar onledig houden met eventuele problemen in het centrum. Dus en ten overvloede: alléén al voor de onderschatte prijs van de installatie.

Ik heb dat een keer berekend.
Voor de te laag ingeschatte kostprijs van de installatie van die paal op het Schouwburgplein (de ene keer is ze 6 meter hoog, een andere keer 9 meter) kan men één agent gedurende 3.528 uur op straat sturen.
Reken daar dan ook nog bij dat de monitoring en de verwerking van het systeem op zichzelf al veel personeel vergt. Personeel dat niet op straat kan komen.

We komen op heel de kwestie nog terug.
Ik heb zelden zo’n ondoordacht dossier gezien.
En het toppunt hierbij is dat ook de twijfelaars bij het project zich laten meeslepen door de waanzin van de dag. (De voorstanders op hun beurt door het lobby-werk van de veiligheidsindustrie.)

P.S. (1)
Wat als Kuurne en Lendelede ook camera’s op hun openbaar domein willen?
Want de politiezone VLAS betaalt mee voor onze camera’s op het Schouwburgplein.
P.S. (2)
De politiezone VLAS heeft nog geen frankeermachine.

Maandag a.s. , 28 februari, zal de “politieraad” beslissen om allerhande ICT-software aan te kopen, plus twee gepantserde anonieme interventievoertuigen. (Zie nog ons bericht van gisteren.)
Een frankeermachine kan er nog niet vanaf. Te ver gegrepen.

Hoe weten we dat alweer?
Omdat volgende maandag ook de nieuwe samenwerkingsovereenkomst tussen de stad en de politiezone VLAS (onze stad met Kuurne en Lendelede) wordt goedgekeurd. En daarin wordt afgesproken dat de zone de frankeermachine van de stad mag gebruiken zolang zijzelf nog geen ter beschikking heeft.

Zo’n samenwerkingsovereenkomst heeft betrekking op de logistieke en administratieve ondersteuning vanwege de stad aan de politiezone VLAS en omgekeerd.
Met andere woorden: men maakt afspraken over wat beide instanties voor elkaar gaan doen zonder dat daar facturatie bij te pas komt. Dat is goed.
Er is al een keer zo’n overeenkomst gemaakt. In januari 2003. Dat was wel een beetje rijkelijk laat, maar onder impuls van de stadsecretaris is het er toch maar van gekomen. Je moet het maar doen.
Er was de laatste tijd wel weer een beetje ruzie over de vraag wie de facturen zou betalen voor het overbrengen van gevaarlijke (verlaten, loslopende, ontsnapte) dieren naar het asiel. In de nieuwe overeenkomst is dat nu geregeld: VLAS zal betalen.

Het overkoepelende orgaan VLAS zorgt trouwens ook voor de controle van de diensters in de bars, evenwel zonder facturatie aan de stad.
Een andere prestatie vanwege VLAS is dat men de aangekochte teltegel gratis zal ter beschikking stellen. Maar hier wil de stad dan wel tegenover plaatsen dat eenieder het verkeersmodel Tritel mag gebruiken. Dat dient om verkeerssimulaties uit te voeren.
Zal onze dure vogel, de buitenlandse verkeersdeskundige die de stad heeft ingehuurd daar ook voor beschikbaar zijn?
Hotel- en reiskosten kunnen hier oplopen hoor.

Het meest onverstaanbare artikel uit de overeenkomst is het nummer 8.
U moet het maar zelf eens lezen op de website www.pzvlas.be.

Art. 5 is ook niet mis.
“Wanneer de zone aan de stad, of vice versa, op continue basis en voor een langere periode personeelsleden ter beschikking stelt zal het volledige loon door de ontvangende instantie betaald worden. Dit geldt expliciet voor de loonkost van de plaatsmeester van markten en foren en de personeelsleden van PARKO”.
(Bij mijn weten mag zo’n plaatsmeester geen agent zijn. Maar er wordt een voorziening getroffen voor wanneer de plaatsmeester met pensioen gaat. De stad gaat dan zorgen voor de invulling van het administratieve en uitvoerende deel van de organisatie van markten en foren.)

Zéér nieuw en belangrijk is dat de stad zich opwerpt als projectleider van heel het dossier rondom het nieuw te bouwen politiecommissariaat (dat moest er al binnen deze bestuursperiode staan) en desgevraagd ook zal instaan voor de uitwerking en begeleiding van dit ontwerpdossier.
Kuurne en Lendelede, nu wel even opletten.
De Kortrijkse stadsdienst “facility” moet u continu in de gaten houden, of ze gaan aldaar wat uitrichten met uw centen. (Zie de kostprijs van het “nieuwe” stadhuis.)

In de nieuwe overeenkomst is nu ook bepaald dat de zone zich kan aansluiten bij alle grote raamcontracten (bijvoorbeeld ICT) die de stad afsluit. In het verleden is dat al gebeurd.
Inwoners van Kuurne en Lendelede ! Schepen De Coene ook goed in de gaten houden!

Nog even de agenten (inspecteurs) geruststellen. De stad stelt nog altijd haar stedelijke sportinfrastrucuur voor 5 uur per week gratis ter beschikking.

Maar wat lees ik daar nu plots nog onderaan in artikel 3?
Er is nog een factuur verbonden aan de regularisatie dossiers voor achterstallige lonen van agenten bij het sociaal secretariaat. “De stadsdelegatie uit haar grote verbazing dienaangaande“.
Te ingewikkeld en te laat om dit vandaag nog uit te leggen.

Ga nu maar lekker slapen.
Aanstaande maandag 28 februari komt de Politieraad alweer bijeen. Om 18 uur in het stadhuis. U wist dat niet?
Wel, ik wou u daar graag vandaag al via dit undergroundmagazine van op de hoogte brengen.
Immers, de zitting is zoals altijd openbaar, maar er komt geen kat naar kijken. Ook geen journalist van de reguliere media. Noch een of andere bezorgde middenstandsorganisatie of overkoepelende winkelding. Die paaltjes in de stad! (Ik ben er al een keer zonder het te weten pardoes over getuimeld. Ze staken nog nauwelijks boven de grond.) Straks zien de camera’s in de stad dat nog.
En het gaat nochtans over ons aller onveiligheid. Iets waar zowel de mensen als de politici danig wakker van liggen.

Aangezien de pers daar nooit over bericht wist u wellicht niet eens dat er voor de politiezone VLAS (dat is Lendelede, Kortrijk, Kuurne – totaal zowat 94.000 inwoners) een Politieraad bestaat. Dat is zoiets als een gemeenteraad, maar dan voor politiezaken.
Er bestaat ook nog een Politiecollege, plus een Zonale Veiligheidsraad. Plus nog een directiecomité, maar ik weet niet goed wat dat is. DIRCO? En dan is er nog onze Hilde Demedts, schepen van veiligheid. Dat zit dus allemaal goed. Bestaat het vijfhoeks- of driehoekenoverleg nog? Of is dat juist die zonale veiligheidsraad? Vragen aan de wijkagent.

De Politieraad VLAS (toch wel een schitterende naamgeving) telt 21 gemeenteraadsleden, naast de drie burgemeesters van de zone.
Voor Kortrijk zetelen er 17 gemeenteraadsleden, voor Kuurne 3 en voor Lendelede 1. Dat is niet eerlijk. Die Brugsebaan in Hulste is al van oudsher ook niet alles wat veiligheid aangaat.
In principe vergadert men verplicht tienmaal per jaar, maar dat is nog nooit gelukt.
Het animo is niet zeer groot. Op de installatievergadering van 2 april 2001 waren er al twee afwezigen en één verontschuldigd.

Veel noemenswaardige tussenkomsten zijn er niet, zeker niet de laatste jaren.
Piet Missiaen (nu “Spirit”) wil wel eens op voorhand een vraag of een voorstel indienen. Het is altijd een beetje schrikken, maar dat zijn we nu wel gewoon.
En in het Bulletin van Vraag en Antwoord vind ik één vraag, van Filip Santy (CD&V).
Het is al een oude kwestie, maar wel interessant om nog even op te rakelen. Herinnert u zich nog de dreigende boerenbetoging bij de boomplantactie “Preshoekbos” (december 2002)? De politie werd toen in verhoogde staat van paraatheid gebracht. Raadslid Santy vroeg zich lang daarna een keer af hoeveel dat heeft gekost. 20.835 euro ! De factuur van 7 leden van het hoger politiekader voor 57,25 gepresteerde uren bedroeg bijvoorbeeld 2.312,33 euro.
(Zo begrijpt u NU ook wat het voetbal kost.)

In een politiezone met meerdere gemeenten kan het per definitie (alhoewel!) niet meer dat het politiebeleid continu in elke afzonderlijke gemeenteraad wordt besproken. Maar het hele probleem is dat de afzonderlijke gemeenteraden zich daar juist nooit meer over beraden. Zelfs niet bij de bespreking van de gemeentelijke bijdrage aan de politiezone. Dan heet het bijvoorbeeld dat die bijdrage al is overeengekomen in de zone zelf. Het is een heel schizofrene situatie. Een slechte cirkel.
Interne communicatie (tussen gemeenteraden en politieraad) en externe communicatie (met ons, inwoners van die gemeenten) is er niet meer. Nu ja, voor veel gemeenteraadsleden van die politieraad zal het wel een zorg zijn. (Ze doen gewoon hun boeken niet open.)

VLAS zelf doet er ook weinig aan om dit te verbeteren. Van actieve openbaarheid van bestuur heeft het Politiecollege (de burgemeesters, de procureur en de korpschef) nog niet veel gehoord. (Kent er trouwens iemand de communicatieverantwoordelijke?)
Gemeenteraadsleden die geen lid zijn van de Politieraad weten van toeten noch blazen. Verslagen van die Raad krijgen ze niet. Laat staan van het Politiecollege.
Zo maken volkomen innocente Kuurnse of Lendeleedse of Kortrijkste gemeenteraadsleden wel eens opmerkingen over iets dat al (altijd toch min of meer) is uitgeklaard in de Politieraad.

De website www.pzvlas.be is ook niet van die aard om over naar huis te schrijven. Er staat een weerbericht op.
Belangrijke rubrieken ervan zijn nog altijd (2005!) “under construction”. Je vindt er niet eens de leden van de Raad.
Eigenlijk mogen we al met al nog blij zijn dat er aan de motie tot uitbreiding van de politiezone tot h̩̩l het arrondissement Kortrijk geen gevolg werd gegeven. (Die motie van de korpschef zelf Рhij verdedigt wel goed bepaalde belangen Рwerd al meteen voorgelegd en goedgekeurd in de installatievergadering van de Raad.)

Zo’n Politieraad omvat (“behandelt” is een te sterk woord) wel een keer belangrijke agendapunten.
Het gaat niet altijd over de levering van politieschoenen en sokken. Of kogelvesten.
De begroting van de zone wordt er besproken.
Die bedraagt voor dit jaar 19,4 miljoen euro. In buitengewone dienst slechts 440.000 euro. Er is een overschot van ongeveer 6.000 euro.
De personeelsformatie (met aanstellingen en bevorderingen) komt ook aan bod.
De stand van zaken in het nieuwbouwdossier van het politiegebouw. De camera’s aan het Schouwburgplein. Het zonaal veiligheidsplan. Het verkeersboetefonds.
De criminaliteitsbeeldanalyse. Allerhande alarmsystemen voor de bevolking.

Kortom, allemaal zaken waar we wakker van liggen.
Moet het nog gezegd dat het Vlaams Blok in die Raad zijn mond niet opendoet?

Eén agendapunt kwam tot op heden nooit aan bod: het inwendig functioneren van het politiekorps. Er is en was daar nochtans allerlei aanleiding toe.

Wat staat er ondermeer op de agenda van de eerstkomende politieraad?
Dat men twee nieuwe anonieme (gepantserde!) interventiewagens gaat kopen. En twee nieuwe kantoorwagens. (De oude haalden 180.000 kilometerstand.)
Men gaat ook een studie laten maken door IPSOC (KATHO) over de problematiek van de (jongeren)overlast in de parken van de politiezone.
En acties bespreken om de pakkans te verhogen bij verkeersinbreuken die als agressief worden ervaren. Tevens wil men doelgerichte acties ondernemen om verkeersongevallen met lichamelijk letsel terug te dringen.
Burger, het wordt dus opletten geblazen.

Op de Raad van 28 februari staat er wél een leuk punt: de samenwerkingsovereenkomst tussen de zone en de stad Kortijk. Daarover een volgende keer meer.