Peter Lanssens van HLN (een doorgaans eenzijdig goed ingelichte bron) liet gisteren weten dat onze Ruthie furieus is naar aanleiding van een bericht in “De Standaard” ( doorgaans beschouwd als een kwalitatieve krant) als zouden de coalitiebesprekingen zolang aanslepen vanwege de ambities van (nog altijd) burgemeester Vincent Van Quickenborne: hij zou azen op een schepenambt in het volgende nog te vormen College van Burgemeester en Schepen (CBS). En dat zou niet bij iedereen van de lijst TBSK in goede aarde vallen.
Formateur Ruthie is formeel: Quickie heeft daar niets mee te maken.
“MAG IK MIJN TIJD NEMEN, JA?
Er zijn namelijk belangrijke knopen die moeten doorgehakt.
(Ruthie somt er wel geen enkele daarvan op, maar in een interview in ‘Villa Politica’ heeft burgemeester Van Quickenborne het over besparingen en investeringen inzake veiligheid en politie.)
In HLN van vandaag 25 oktober is Ruthie niet meer “furieus” maar “kwaad”.
Even geheel los van de feiten willen we het daar nu toch een keer over hebben: wat betekent dat eigenlijk als een politicus of politica boos is, of kwaad, of furieus?
Kortrijkwatcher heeft daar als observator met vele jaren ervaring een mening over. Vaak meegemaakt in de Kortrijkse gemeenteraad:
als een lid van het CBS zich begint boos te maken, dan lijkt het er danig op dat de veroorzaker van die opwinding ongeveer over de gehele lijn het gelijk aan zijn kant heeft. Minstens een gevoelige snaar heeft geraakt.
Menig keer gezien hoe bijv. Quickie bij een onwelgevallige tussenkomst van een raadslid (Vermeersch!) waarlijk de kunst bezit om zich per seconde meer en meer op te fokken tot een ware furie.
Hij is dan theatraal verbolgen, je zou zweren dat zijn explosie terecht is.
De verontwaardiging van onze Ruthie is van een andere aard. Heeft doorgaans ook andere oorzaak: zij voelt intuïtief aan dat ze niet helemaal goed gelaarsd en gespoord is om met kennis van zaken een repliek te voeren. En dus vlucht zij in een soort toornig gedrag.
Zij is wel minder gebeten, gebruikt niet heel haar lichaam om haar emotie kracht bij te zetten. De verhoogde activiteit beperkt zich tot de molenwiekende armen en enige kordate hoofdbewegingen. Stemverhogingen. Zij is au fond eerder duidelijk bezig met zichzelf te overtuigen.
Van komediant Quickie weten we dat hij een spektakel- theater opvoert, bij Ruthie gaat het eerder om patronage-toneel. Niet overtuigend, niettegenstaande vele repetities. Nog meer gesticuleren helpt niet.
P.S.
In heel het gebeuren van de coalitievorming (aanduiding van de schepenen) is er een witte olifant in de kamer. Of beter een schaap in de slaapkamer? Schepen Wout Maddens. Pers ziet dat niet.
