Category Archives: stadsplanning

Hoe komt men daar toch bij om juist daar een gele affiche aan te brengen?


U kent die (beruchte) gele affiches waarbij een gemeente bijvoorbeeld een beslissing bekendmaakt omtrent een omgevingsvergunning en uiteenzet hoe men eventueel een bezwaar kan indienen.(100 euro).



Wel, nu hangt er zo een geval aan de Houtmarkt, vlakbij de toegangspoort naar het Begijnhofpark.
En wat maakt stad ons allen daar bekend?
Dat men beslist heeft om achterliggende gedeelten van de panden nrs. 38, 40, en 41 te slopen.
Die panden zijn wel gelegen in de Groeningestraat maar daar is nergens een bekendmaking te vinden.
Ook niet aan het “museum” 1302 en de dienst Toerisme.
En toch gaan die werken juist net daar door omwille van dat “museum” aan de Groeningeabdij !
Men wil die plaats namelijk (voor een gigantisch groot bedrag) omvormen tot een grote en complexe kunst- en tentoonstellingssite
En nu moeten er daarvoor plots (delen van) drie panden gesloopt.

Die gele affiche aan de Houtmarkt is dus helemaal op de verkeerde plaats aangebracht. Hei lijkt er danig op dat we van die sloop niets mogen weten. Want wie passeert er daar nu?
Mensen die het Begijnhofpark of de onthaaldienst Toerisme bezoeken komen meestal (altijd?) van de kant van het centrum en weten gewoon nergens van.

Begijnhofbewoners weten weer nergens van

Op 24 februari 2020 heeft het zogenaamd Vast Bureau van het OCMW de opmaak van een beheersplan voor het Sint-Elisabethbegijnhof gegund aan het architectenbureau Serck uit Gent voor een bedrag van 35.428 euro (incl. BTW). Dat beheersplan – dat slaat op een periode van komende 24 jaar (!) – is nu pas klaar en deze maand goedgekeurd door het schepencollege.
Tijdens de opmaak van het plan heeft de erfgoedconsulent (wie is dat?) evenwel aanbevolen om ook het gebied rondom het begijnhof bij het plan te betrekken, met name de woningen gelegen aan de Begijnhofstraat en heel het parkeerzone achter het begijnhof, zijde Abdijpark. Dat bracht een meerkost teweeg van 5.033 euro (incl. BTW). De opmaak van het plan kost dus nu 40.461 euro.
Noch de bewoners van het begijnhof, noch die van de Begijnhofstraat werden betrokken bij de opmaak van het beheersplan. Zij weten zelfs niet dat het bestaat, laat staan dat zij de inhoud ervan kennen.
Het plan moet nu nog goedgekeurd door het Agentschap Onroerend Erfgoed West-Vlaanderen (Sint-Michiels).

We zouden aan dat Agentschap ietwat willen vragen.
1. Staat er in dat plan dat er op de parking Van het vroegere RVT Sint-Vincentius een compostpark komt? (De naaste bewoners van het begijnhof kregen daar geen melding van.)
2. Staat er in dat plan dat de voormalige parking van Sint-Vincentius weer volop in gebruik is? Waarschijnlijk gehuurd door een naburig hotel. (Bewoners weten weer nergens van, kregen zelfs ooit de stellige verzekering dat daar geen wagens meer zouden komen.)
3. Staat er in dat plan wanneer de parking Sint-Vincentius én de privé-parking van de bewoners van het begijnhof zullen verdwijnen en wat een mogelijk alternatief kan zijn? (Bewoners weten nergens van.)
4. Komt er een nieuwe conciërge in het begijnhof voor de volgende 24 jaar? (Begijnhofbewoners vielen van hun stokken toen ze per toeval vernamen dat de huidige – tegen hun zin – weg moest.)
5. Is het beheersplan conform aan de plannen tot heraanleg van het “Historisch Hart” van Kortrijk?

De studie (niet de werken) van de herinrichting van de Leieboorden (fase II) is eindelijk gegund (2)

Vorige keer vernam u dat die studiekosten in totaal worden geraamd op 1.019.275 euro en dat stad Kortrijk daar 824.100 euro voor zijn rekening zal nemen.
En nu vraagt u zich af aan welke firma de studie is opgedragen en voor welk bedrag.
Bij de tweede gunning (de eerste was wegens slecht bestek grandioos mislukt) dienden dezelfde drie firma’s als bij de eerste plaatsingsprocedure alweer een offerte in…
De duurste won!
Arcadis Belgium nv met een totaal van 1.164.985 euro (exc. BTW). Dat is dus niet zo heel ver naast de raming (1.019.275 euro.)
Voor de “gedeelten” zijn er toch wel verschillen. Stad komt er wel minder goedkoop vanaf dan gedacht.
– Vast gedeelte (ten laste van stad): 515.583 euro tegenover een raming van 373.700 euro)
– Voorwaardelijke gedeelten ten laste van stad: 515.583 euro tegenover een raming van 450.400 euro
– Voorwaardelijke gedeelten ten laste van de Vlaamse Waterweg: 214.465 euro tegenover een raming van 195.175 euro.

Waarom won de duurste offerte? In een openbare aanbesteding nog wel.
Een andere firma is onregelmatig bevonden vanwege hun aanpassingscoëfficiënt.
En nog weer een andere firma werd opnieuw onvoldoende deskundig bevonden.

Misschien nog even kijken hoeveel Stad in totaal (niet enkel voor studies maar ook voor werken) voorziet in zijn meerjarenplan?
Uitgaven: 7.505.000 euro.
Ontvangsten: 2.150.000 euro.
Dat is allemaal nog niet voor morgen hé.
Voor de voorwaardelijke gedeelten kent Stad zich een termijn van 10 jaar toe…

De studie (niet de werken) over de herinrichting van de Leieboorden (fase II) is eindelijk gegund (1)

Het gaat voornamelijk om de verlaging van de Dolfijnkaai, Handelskaai en de Reepkaai.
De voorwaarden en de wijze van gunnen voor de opdracht (openbare aanbesteding) dateert al van december 2020.
En we heinneren ons een artikel uit ‘Het Nieuwsblad’ van 26 januari waarbij gemeld werd dat de werken al waren van start gegaan, in elk geval bepaalde technische werken.
Bij die gunning van december vorig jaar daagden tegen begin februari dit jaar drie offertes op. Maar op basis van het initiële bestek bleek in het College van 19 april plots dat er geen correcte vergelijking mogelijk was tussen de ingediende offertes in verband met concept en visie. Tevens was de inschatting van de deskundigheid van één van de teams niet mogelijk.
Kortrijkwatcher denkt dat het bestek gewoon niet goed in mekaar stak. In elk geval is er in overleg met De Vlaamse Waterweg een scherper omschreven bestek opgesteld.

Het aangepaste bestek bevat 7 vaste gehelen, waarvan 2 vaste en 5 voorwaardelijke.
De vaste gedeelten slaan op een schetsontwerp voor alle deelprojecten en natuurlijk op de herinrichting van de kaaien. Die zijn geheel en al ten laste van de stad voor resp. 54.000 en 319.700 euro.
Het voorwaardelijk gedeelte 1 slaat op de herbouw van de Leiebrug en kost De Vlaamse Waterweg 146.000 euro.
Het voorwaardelijk gedeelte 2 gaat over de herinrichting van de Handelskaai van de Kasteelbrug tot de Schippersraat/Paleisstraat. Raming 122.600 euro, ten laste van stad.
Voorwaardelijk gedeelte 3: Reepkaai. 163.900 euro. Voor Stad.
Voorwaardelijk gedeelte 4: Kasteelbrug en omgeving. Ook 163.900 euro(°. Voor Stad.
Voorwaardelijk gedeelte 5: herbouw Leiebrug. 49.175 euro. Voor De Waterweg.

Wat opvalt is dat er nergens sprake is van een nochtans beloofde passantenhaven bij de Vismarkt.

Eindtotaal is dus geraamd op 1.019.275 euro waarvan 824.100 euro zal gedragen worden door Stad en 195.175 euro door de Waterweg.
Twee zaken mogen we niet vergeten:
– het gaat om ramingen en zonder BTW;
– het gaat om studies (ontwerpen, opvolging) en NIET om werken.
En wat is het verschil tussen vaste en voorwaardelijke gehelen?
Enkel de vaste ten laste van Stad worden nu financieel vastgelegd. Dat is dus voorlopig slechts 373.700 euro (zonder BTW)
De voorwaardelijke kunnen later via een CBS-beslissing opgenomen. Wanneer? Binnen een termijn van 10 jaar, na gunning.
Een en ander is dus niet voor morgen…

(Wordt vervolgd.)




Wat een staaltje van onbehoorlijk bestuur!

Stad wil nog deze lente een zogenaamde “composttuin” aanleggen op de voormalige (nog bestaande) parking van het vroegere RVT Sint-Vincentius. Zes vaten en nog een hok voor wat materiaal. Dat komt dus net achter het begijnhof en vlakbij de artillerietoren.
Enkel bewoners uit de binnenstad (hartje Kortrijk) die zich daarenboven hebben ingeschreven kunnen op gezette tijden gebruik maken van die vaten. Het zou gaan om een 60-tal personen. Ondernemers (de term wordt niet gedefinieerd) zijn uitgesloten.
In het verslag van de omgevingsambtenaar beweert men dat de aanvraag in overeenstemming is met de bestemming van die plaats, terwijl het gewestplan zegt dat het gaat om een woongebied met cultureel-historische en/of esthetische waarde.
Het advies van de gemeentelijke omgevingsambtenaar (de GOA) is gunstig onder voorwaarden. Dat kunnen we wel geloven zeg!
U moet namelijk weten dat het de bedoeling is om op nogal korte termijn die parkeerzone te laten verdwijnen aangezien men het Begijnhofpark wil uitbreiden tot aan de tuinen van de begijnhofbewoners. Dan zouden die compostvaten met dat hok meteen heel potsierlijk IN het park liggen… Vandaar dat het advies van het Agentschap Onroerend Erfgoed dan ook luidt dat de composttuin dan moet verdwijnen of dat er dan een nieuwe vergunning moet aangevraagd (die natuurlijk zal afgewezen worden).
Maar heel het project wordt nog absurder als men weet dat al vanaf eind 2021/begin 2022 de werken starten voor de vernieuwing van de historische straatjes rond het Begijnhof én de afbraak van het oude Sint-Vincentiusgebouw. Het advies van ons eigenste Kortrijkse Omgevingsbeleid Ruimtelijke Planning en Mobiliteit is dan ook heel drastisch.
1. Door uitbreiding van het Begijnhofpark tussen 2022 en 2024 zal de functie van de composttuin op deze locatie niet kunnen behouden worden en moet de installatie geherlocaliseerd.
2. Voor de organisatie van die werven is een werfzone nodig met stapelplaats en de parking van Sint-Vincentius (waar de compostvaten komen) zal daar nu juist waarschijnlijk voor dienen. (Wij zeggen: zeker weten.)

Heel het project is dus totaal zinloos. Absurd.
Het gaat om een proefproject van twee jaar. Welnu, volgend jaar al kan men de zaak opdoeken.
Weggesmeten geld (studie, installatie, personeel) en werk.

N.B.
Daarna zou men het project evalueren. Maar er zijn op voorhand geen criteria bepaald.
(60 ingeschreven gebruikers op 800 aangeschrevenen is toch al niet veel?)

Einde van het gedoe rond het golfterrein? (3)

Er is in de Kortrijkse gemeenteraad al sinds decennia lang veel “fuss” geweest rond de vraag of er in stad (eerder deelgemeenten) een golfterrein kon komen of niet. We herinneren ons zelfs nog een incident van midden jaren ’90 van de vorige eeuw. Golfers van toen wilden een terrein aanleggen aan de ‘kleiputten”, daar ergens aan de Schaapsdreef. Maar toenmalig eerste schepen, wijlen Manu de Bethune, stak daar in het geniep een stokje (een ijzeren club) voor door met zijn vriend Prosper Dumolin van de dakpannenfabriek af te spreken dat stad de kleigroeven “in der minne” zou kopen. Hij vond dat het voor de Kortrijkse gemeenschap nuttiger was om daar een natuurreservaat van te maken.
In een later stadium was zoon Jean de Bethune (als schepen van de “middenstand”) ook al geen voorstander van een groot terrein in het zuiden van de stad. Wou hij de landbouwers beschermen of de grondeigenaars? Binnen de CVP was een andere keer de ACW-vleugel (“de Gilde”) dan weer tegen. Zo ging dat toen.. Aan die kant ging het om belangenverdediging van diverse, onderscheiden betrokkenen. Corporatisme.
Aan de meer ideologisch peinzende linkerzijde kon men gedurende al die tijd geen grotere vijanden van een golfterrein aantreffen dan bij de Groenen (Agalev) en bij de Sossen. Ja, het is een elitaire sport voor de rijken. Klassenstrijd was hier het motto. (Alhoewel. Voor een bepaald huidig komisch Groen is kort gazon nog altijd soort beton, maar dan groen. LOL.)

Binnen afzienbare termijn zal de kwestie weer te berde komen in de gemeenteraad.
Er is een nieuw Ruimtelijk Structuurplan (RUP ’t Hoge) nodig voor een herbestemming van de site (in dossiers genaamd “reservegebied Beneluxpark II“) als recreatiegebied. Want tot op heden zijn de gronden volgens het gewestplan nog altijd juridisch te beschouwen als “regionale gemengde zone voor handel en diensten”, in het bijzonder alhier dienstig voor de ontwikkeling van een tweede “kantorenpark”.
De (tweede) tripartite heeft nu definitief dat scenario verlaten. Cf. een ‘scopingnota’ (nieuw buzzwoord) én procesnota van het schepencollege dd. 8 maart van dit jaar. Een door Stad bestelde kantorenstudie kwam tot de conclusie dat er nog wat potentiële locaties voor kantoren zijn in de binnenstad en de stationsomgeving. Kernversterking!
Wat men er niet bij vertelt is dat die kantorenstudie (kostte minstens 25.000 euro) tevens nadrukkelijk concludeert dat ’t Hoge blijvend kan beschouwd als een heel geschikte plaats voor de vestiging van kantoorgebouwen. (Is er een raadslid dat de studie heeft gelezen?)
Het scenario “behoud open ruimte met bestemming naar agrarisch gebied en/of landshapontwikkeling” vindt het stadsbestuur te drastisch en financieel niet haalbaar. Geen idee waarom. Niet, nergens gestoffeerd.

De drie meerderheidsfracties (gevuld met raadsleden die hier ook geen snars over weten) zullen in de gemeenteraad dus de verkoop van ‘het reservegebied Beneluxpark II’ als toekomstig golfterrein zonder problemen goedkeuren. (Het project staat trouwens als actiepunt 6 in het meerjarenplan, maar zonder enig bedrag over kosten en baten.)
– De VLD is altijd al van oordeel dat dit scenario een bepaald bemiddeld publiek zal aantrekken, genre kaderpersoneel. – De N-VA dan houdt ook wel van de ietwat rijkere Vlamingen (Vlaamse bourgeoisie) en wil zelfs een veel groter terrein. Jaja, 30 of 40 ha, of nog meer.
– En socialisten? Die zullen er zich bij neerleggen. Het gaat immers “slechts” om een golfschool en trainingscentrum wat de democratisering van de golfsport zal ten goede komen. Jonge Kortrijkzanen in opleiding moeten niet naar De Palingbeek bij Ieper, of de Golfclub Waregem, of de Golf-en Countryclub Oudenaarde.

Wat met de oppositie?
– Groen zal eerder coulant zijn. Er is behoud van open ruimte! Democratisering van de sport!
– VB? Pro. Met enkele voorwaarden over de uitbating, bijv. Vlaams!
– Quid CD&V? Pro met enkele randbemerkingen? Over bewoners en grondeigenaars? (Personalisme!)

Waar zal de tripartite (het schepencollege) een keer NIET op wijzen?
* De herbestemming van het gebied brengt een devaluatie mee van de huidige grondwaarde. Er zal een of andere compensatie noodzakelijk zijn ten aanzien van de huidige grondeigenaren: financieel (planschade) of ruimtelijk. Ook bij bepaalde bewoners van de Liefdeweg en de Elleboogstraat heerst er bezorgdheid over waardevermindering en/of overlast.
* Inname van open ruimte ten behoeve van recreatie valt nog steeds onder de noemer van bijkomend ruimtebeslag, conform de strategische visie van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen. Het betreft hier geen echte “betonstop”. Geen ‘bouwshift’. (Er komen trouwens nog kantoren.)

P.S.
Voor de aankoop en uitbating van de site is er bij Leiedal een kandidatuur binnen gelopen van vier bestuurders/aandeelhouders van De Palingbeek. Namen van het consortium hier al geciteerd. Gefortuneerde industriëlen zeg maar, die zeker hun patroonsorganisatie VOKA genegen zijn. Welnu : VOKA is tegen! Wil bedrijfsruimte bewaren. Of zelfs heel ander ‘vierde’ scenario.
Komt er dan toch nog enig gedoe??




Het “opdrachtdocument” voor het aanleggen van een golfterrein op ’t Hoge (2)

Op woensdag 28 april deed de intercommunale Leiedal (voorzitter: schepen Wout Maddens) en Stad een oproep naar kandidaten kopers en uitbaters van een terrein voor de oprichting van een laagdrempelige golfschool en trainingscentrum op Hoog Kortrijk. Kandidaten kunnen zich nog aanmelden bij Leiedal tot 7 juni om 10 uur.
Enkel wie een serieus aanmeldingsformulier invult krijgt inzage van het bestek (‘opdrachtdocument’ genaamd).
Alvorens (later) nog wat in te gaan op allerhande, hoogst eigenaardige peripetieën in het procesverloop van dit dossier, krijgt u hier gewoon wat concrete gegevens uit dit bestek, aangezien de info hieromtrent in onze lokale gazetten ongeveer onbestaande is.

Het terrein situeert zich dus ten zuiden van het kantoren-Beneluxpark, aan de Elleboogstraat, de Panoramaweg en een lintbebouwing langs de gewestweg ’t Hoge. (Voor wie een kijkje als toekomstig beslagen golfer wil gaan nemen: maak een selfie bijv. in de buurt van het iconische, ronde Barco-gebouw, of langs de Panoramaweg.)
De oppervlakte bedraagt in totaal 83.260 m², zijnde een zone I voor openluchtrecreatie (73.100 m²) en zone II voor mogelijke gebouwen (10.160 m²). Over het terrein loopt nog tussen de Liefdeweg en de Elleboogstraat een ingeschreven buurtweg (sentier 59) die nog steeds functioneel is. Die voetweg blijft behouden of wordt verlegd, maar dan wel binnen het golfproject!
In zone I mag de enige bebouwing bestaan uit een overdekte afslagzone voor de driving range met een maximumoppervlakte van ca. 800 m² en een hoogte van ca. 4 m. In de bouwzone II kan een gebouw komen met nevenfaciliteiten voor de golf (het clubhuis), optioneel in combinatie met een beperkt aantal kantoren en diensten (horeca bijv.). Maximaal twee of drie bouwlagen.

Het bestek voorziet als golfschool en trainingscenter een verplichte infrastructuur:
– Een driving range met minimale lengte 200 m (dat is niet veel..) met een digitale ondersteuning en analyse;
– Een gedeeltelijk afgedekte afslagzone met afslagmogelijkheden op natuurgras en matten (ook op natuurgras?);
– De oefenzone bestaande uit : bunker, putting green, chip en pitch;
– Een qualified compact course met minimum 5 holes;
– Een clubhuis met nevenactiviteiten zoals onthaal, horeca, en dergelijke (zeker ook een zgn. “19de hole”, zijnde de bar).
Er zijn nog andere sporten mogelijk mits die ondergeschikt en complementair zijn met de gofinfrastructuur. (Men dacht vroeger aan hockey…)
Gaat het om een democratisch golfterrein (“laagdrempelig)?
Daar wordt niet veel over gezegd in het opdrachtdocument, tenzij dit: “de golfschool werkt NIET met een instapfee”.
Hier konden meer voorwaarden aan gekoppeld worden: laag abonnementsgeld, wellicht een green fee (dagprijs).
Alhoewel: dit soort elementen komen toch wel ter sprake in de uitbatingsvisie van de kandidaten.

De beoordelingscriteria voor de offertes.
Van groot belang om te weten is dat de procedure NIET beschouwd wordt als een overheidsopdracht en dus niet moet beantwoorden aan de wetgeving in deze. Maar Leiedal is wel bereid om een zekere reglementering te volgen: afdoende marktbevraging, gelijke behandeling van de kandidaten, behoorlijk bestuur.
De offerteprijs moet minstens 3.270.000 euro bedragen. Dat is gemiddeld 39,27 euro/m². (Maar naast de totaalprijs dienen de inschrijvers ook een deelprijs op te geven voor de beide zones.)
Bij de beoordeling van de offertes is de prijs blijkbaar niet echt het voornaamste criterium: 20 punten en 10 voor het businessplan. Voor de visie kan men daarentegen niet minder dan 50 punten verdienen: 30 voor het ontwerp en 20 voor de uitbatingsvisie. Op het plan van aanpak staan nog 20 punten.
Op basis van de ingediende offertes, de presentatie, de antwoorden op vragen van het Onderhandelingsteam (dit onderdeel van de procedure zal een grote, doorslaggevende rol spelen!) wordt een rangschikking opgemaakt en een mogelijke lijst van “voorkeurinschrijvers” waarmee verder onderhandeld wordt over de verkoop van het terrein.

Aanvraag grootse nieuwe verkaveling op Langwater (voorlopig) ongunstig beoordeeld

De aanvraag behelst dit keer het realiseren van een nieuwe verkaveling met 31 loten voor grondgebonden eengezinswoningen en 4 loten voor meergezinswoningen met 4 tot 6 bouwvolumes. In het totaal zou het gaan om een 100-tal woongelegenheden. Maar dat aantal is nog niet heel duidelijk zodat bouwdichtheid niet effectief kan berekend worden. De vooropgestelde densiteit aldaar is volgens een masterplan 25wo/ha. Het betreffende terrein (met agrarisch karakter) van de aanvraag heeft een oppervlakte van 2,8 ha.

Heel het project ‘Langwater’ is gelegen ten zuidoosten van het centrum van de stad, nogal dichtbij het oprittencomplex Kortrijk-Oost. De ontwikkeling situeert zich tussen de Morinnestraat , de N8 en de gemeentegrens met Zwevegem.
Als u daar even een kijkje wenst te gaan nemen, rij dan maar vanuit stad tot aan cowboy Henk op de Oudenaardsesteenweg en neem dan de afslag naar rechts . De site voor de nieuwe aanvraag is gelegen aan de oostelijke zijde van de Morinnestraat en ten noorden van de Pietje Patersbeek.
Let wel, ten zuiden van die Patersbeek is er momenteel al volop een verkaveling in ontwikkeling en aanbouw. Dat onderdeel van het project ‘Langwater’ (fase 1) met 108 wooneenheden is op 27 mei 2013 niet zonder slag goedgekeurd door de eerste tripartite. In het totaal voorziet een masterplan in het gebied tussen de N8 en de Morinnestraat in 431 woongelegenheden te bouwen in een periode van 15 jaar. Officieel beoogde doel: de stadsvlucht tegengaan en jonge gezinnen aantrekken. (De zgn. betonstop en verdichting even vergeten.)

Ja, misschien is er wat historiek nodig.
De eigenaars van dat agrarisch-natuurgebied (Vlerick Vastgoed, Koramic, SOK) zijn er in januari 2006 met een gewestelijk RUP (“afbakening van het regionaal stedelijk gebied Kortrijk”) in geslaagd om het plan ‘Langwater’ grotendeels te laten intekenen als woongebied (18,8 ha is rood ingekleurd – vooral langs de Morinnestraat), Een ander deel (8,85 ha) is als parkgebied met natuurverweving groen ingekleurd (de zone rond hoeve Soubry) en een klein deel (3,15 ha) is rood-bruin, d.w.z. dat het voorzien is als zone voor stedelijke ontwikkelingen (bijv. sport, cultuur).
Belangrijk om weten is dat op 14 november 2012 het toenmalig College van Burgemeester (Stefaan De Clerck!) en Schepenen principieel akkoord ging met de opmaak van een inrichtingsstudie voor het stedelijk woongebied binnen ‘Langwater’, evenwel mits voldaan werd aan aan een aantal gestelde opmerkingen en voorwaarden. Zo’n inrichtingsstudie is voor Stad dan een informatief document bij het beoordelen van een vergunningsaanvraag.

En nu komt het.
Het huidige schepencollege oordeelt (eigenlijk ongeacht de deels gegronde ingediende bezwaarschriften) dat de voorliggende aanvraag op een aantal vlakken afwijkt van de in 2012 goedgekeurde inrichtingsstudie. (En een geactualiseerde studie ontbreekt.)
Zo wordt meer speciaal bij meergezinswoningen met ondergrondse parkeervoorzieningen uitgegaan van bouwhoogtes (4 tot 6 bouwlagen) die aanzienlijk afwijken van de destijds voorziene bouwhoogtes. Verder dient de densiteit van de bebouwing nader uitgeklaard. Tevens zijn er heel wat opmerkingen op vlak van de uitwerking van de wegenis en het over te dragen openbaar domein.
Conclusie: het dossier is nog niet rijp voor een vergunning.

Kortrijkse journalistieke mores (2): gebrek aan dossierkennis

Ja, het weekblad “De Krant Van West-Vlaanderen” heeft het er dus ook over, en verder konden de regionale edities van gazetten HLN en HN en de WTV het ook niet laten. (Landelijk wel géén nieuws.)

We hebben het over het feit dat de oppositiepartij CD&V wereldkundig heeft gemaakt dat stad aan de Roeselaarse NV Pans (eigenaar van heel de site rondom Texture) zowat een half miljoen schadevergoeding moet betalen omdat het project van de bouw van een ondergrondse parking bij het museum niet doorgaat. (Schepen Weydts maakt het zo bont dat hij dit als een “winst” aanziet.)

Had de CD&V dat opzienbarend feit niet onthuld, dan waren we het (net als de gemeenteraad) waarschijnlijk nooit ter ore gekomen.
En aangezien de aard van de zaak en de hoogte van de claim zodanig zwaarwichtig is , konden de reguliere media het persbericht ditmaal niet negeren. Want, beste Kortrijkzaan, u hebt er waarlijk geen idee van hoe vaak onze Kortrijkse “embedded press” communiqués vanuit de oppositiepartijen straal negeert.
Dat is al een eerste vaststelling inzake de journalistieke zeden in onze (Kortrijkse) lokale pers. Intussen krijgen ook de meest triviale mededelingen van de burgemeester of de schepenen over meerdere kolommen wel de volle aandacht, mét telkens nog een foto van de mandataris erbij.

Wanneer we nu de gepubliceerde informatie over de te betalen schadevergoeding aan de NV Pans wat van dichterbij bekijken, dan is een tweede vaststelling dat het de scribenten of verslaggevers volstrekt ontbreekt aan kennis van de feiten. Ook dat is een traditie bij onze plaatselijke pers: het vertoon van een flagrant gebrek aan dossierkennis.
Dat heeft dan tot gevolg dat men zijn toeverlaat wel moet nemen tot een repliek van de bij het bericht betrokken mandataris. Daarbij komt dat men geheel niet in staat is om ook maar één deskundige, relevante vraag te stellen. Hier in dit geval ging het om de commentaar van Axel Weydts, de SP.A-schepen van mobiliteit (fietsen en parkeren) die dus zonder enig weerwoord in de media een aantal zaken kon maskeren.

Vandaar dat we, ten behoeve van de lezer én de pers, eerst even een trackrecord van de feiten weergeven.
Al in 2016 (ja!) is na onderhandelingen met D. Kerckhof (van Pans NV) een princiepsakkoord gesloten rond de (her)ontwikkeling van de site Texture aan de Noordstraat en omliggende.
Men kwam tot een gezamenlijk nieuw project over een ondergrondse parking, een appartementsgebouw, de pleinheraanleg, de loods. Dit alles werd geformaliseerd en goedgekeurd door CBS-besluiten van 9 mei 2016 en 2 mei 2017. Ook Parko (met voorzitter Weydts) besliste in de periode 2017-2019 goedkeuring te verlenen aan de bouw en exploitatie van een publieke ondergrondse parking (229 plaatsen en 4 verdiepingen). Zie nog het Parko-budget 2019. De voorbereidingen (plannen, vergunningen) zouden gebeuren in dat jaar 2019 en de werken zouden nog starten in hetzelfde jaar, na het bouwverlof. Geraamde bouwkostprijs 10,2 miljoen.
Geheel het project stond alreeds onder leiding van een architect (wie?) in de startblokken en was ook juridisch afgerond (wanneer?) bij een niet bij naam genoemde notaris.
Op basis van een bespreking in het College aanvang 2019 (besluit niet terug te vinden, – de pers heeft het evenwel over de maand juni) werd geopteerd om af te zien van de bouw van een ondergrondse parking. En dit op grond van “gewijzigde, geactualiseerde inzichten en financiële beperkingen”. Kan gebeuren. Dat is een vorm van prompt voortschrijdend inzicht.
(Schepen Weydts vindt dat er alhier ter stede al genoeg parkings zijn en dat het wagengebruik of wagenpark in de toekomst (op termijn) zal dalen. Hij heeft het wel niet over het reglementair noodzakelijk geachte aantal parkeerplaatsen voor de nieuwe appartementen.)

Naar aanleiding van het stopzetten van dit project dient Pans NV op 31/12/20 (let op de datum, het tijdsverschil met de beslissing van begin 2019) een schadeclaim in ten bedrage van 371.100 euro (schade en leegstandbelasting) plus 120.000 euro voor betaalde facturen, excl. BTW).
Die claim is intern besproken en correct bevonden door de financieel directeur J.Dejonckheere, vastgoedcoördinator S.Meulenijzer en stadsarchitect D.Baeckelandt. In de begroting (welke? welke post?) is – hoe kan dat? – alreeds 500.000 euro ingeschreven. Dat is wel een staaltje van regeren is vooruitzien.
Er is nu een nieuw plan in de maak met krachtlijnen over de bovengrondse ontwikkeling met Vabeld als bouwheer ( onder meer over 48 assistentiewoningen en 11 appartementen in vier bouwlagen – en dus zonder parkingsfaciliteiten), de omgevingsaanleg, een erfpachtwijziging (bedrag onbekend), de nieuwe polyvalente museale ruimte.
Er duiken dientengevolge nieuwe financiële elementen op. met een aanpassing van het meerjarenplan voor 126.599 euro voor de nieuwe museale ruimte.
Dit alles vergt een finale beslissing door de gemeenteraad.

De kennis van bovenstaand summier overzicht van de feiten zou een welingelichte pers de gelegenheid gegeven hebben om bij uitspraken van schepen Weydts met pertinente vragen aan waarheidsvinding te doen.
Dat behoort tot de journalistieke plichtenleer.


(Wordt vervolgd.)