Het witte pand zonder naam geniet tegelijk van het “recht op overpad” (toegang) en van de erfdienstbaarheid “non-aedificandi”.
Architectuur in Qortrijk
Category Archives: stadsplanning
Bijna 1000 omgevingsvergunningen (en/of meldingen) in 2021 (2)
“Omgevingsvergunningen” slaan niet enkele op de vroegere stedenbouwkundige vergunningen.
Ze gaan ook over milieu (exploitatie van activiteiten of inrichtingen klasse 1 of 2), verhardingen, kleinhandelsactiviteiten (de vroegere socio-economische vergunningen), vegetatiewijzigingen of wijzigingen aan kleine landschapsactiviteiten. Verder hebben we nog de “meldingen” van zgn. kleine werken.
Als we goed tellen (maar dat deden we niet, want veel te vlug) heeft ons stadsbestuur vorig jaar 982 van die vergunningen uitgereikt. Kan dus wat meer of minder zijn. (De getallen hierna – en in volgende edities – niet helemààl vertrouwen. We hadden er echt geen zin in, in al dat telwerk.)
Op de webstek van stad is er voor 2021 een lijst te vinden van al die vergunningen.
De medewerkers van schepen Wout Maddens hadden het zeker het hardst te verduren in de maanden maart (105 vergunningen), mei (112), juni (125).
Zeer merkwaardig en eigenlijk absoluut niet te verstaan is dat voor de maand december slechts één (1) vergunning is vermeld: gevel- en stabiliteitswerken in de Frascatilaan. (Idem trouwens voor januari 2022: bodemsanering in de Industrielaan.)
Wat interesseert ons in al die verleende vergunningen in het geheel niet?
Bepaalde zgn. ‘kleine werken’ zoals verbouwingen, wijzigen van raamopeningen, plaatsen van uithangborden, tuinhuisjes en poolhouses en carports, zwembaden, schilderen van gevels, bronbemalingen (hier moesten we zelfs opzoeken wat dat zijn!).
Welk soort vergunningen kunnen ons – en u, lezer – integendeel zeker wel interesseren?
Zaken zoals:
– het vellen, rooien, of ook verwijderen van dode bomen (dit vergt alweer lastig telwerk, en het zijn er vele!);
– het aantal fietsstallingen (een onvoldane obsessie van de stilaan roemruchte schepen Axel Weydts);
– het aantal studentenkamers;
– het aantal vergunde woningen, soms ook met loods;
– opvallende, voor stad én bestuur echt beeldvormende projecten (waarbij schepen Maddens bijna doet alsof hij zelf in persoon de bouwheer is).
In volgende editie(s) van uw elektronische krant geven we daar wat antwoorden op.
P.S.
Inzake het aantal vergunde zwembaden zijn we toch ietwat nieuwgierig.
Dat zit zo. Ooit in een vorig bestuur van deze tripartite heeft de N-VA-schepen van sport en cultuur (kent u haar nog?) geargumenteerd dat het open zwembad aan de Abdijkaai gerust mag verdwijnen, want : “wie heeft er nu nog geen zwembad ?”
Bijna 1000 omgevingsvergunningen, vorig jaar (1)
Eerlijk gezegd, we waren glad vergeten dat de website van stad Kortrijk zo’n lijst publiceert, en dan nog netjes chronologisch – en per maand – gerangschikt.
In deze hete zomerse dagen vond de thuisblijvende redactie van kortrijkwatcher volop de nodige tijd voor het volbrengen van een zeer vervelend karwei: heel die lijst van 2021 doorlopen, op zoek naar frappante omgevingsvergunningen, vroeger bouwvergunningen genaamd. Maar die term sloeg toch wel op iets anders. Zoek het maar op.
Als positivo wilde onze senior-writer eigenlijk vooral weten voor welke van die vergunningen stad eventueel een (doorslaggevende?) rol heeft kunnen spelen en de bevoegde schepen voor alles wat met bouwen heeft te maken Wout Maddens dientengevolge bij gelegenheid daarmee aan het pochen kan slaan. Want dat doet hij wel graag, en steeds meer, me dunkt. Wout wil in zijn laatste bestuurstermijn meer dan ooit zijn stempel drukken op onze stad.
Welke vergunningen waren in 2021 “beeldvormend” voor stad?
(Wordt vervolgd…)
De KULAK-campus krijgt nu al verkoop/aankoopbelofte over Lichtendal
Het is niet aan iedereen gegeven hoor!
Het zit zo.
Bij elke vervreemding van onroerend goed behorend tot het patrimonium van een gemeente is de openbare verkoop de absolute regel. Voldoende publiciteit is hierbij een basiswet om zodoende zoveel mogelijk kandidaat-kopers aan te trekken en daarmee een gunstige verkoopprijs te kunnen bedingen. Een bestuur wordt nu eenmaal geacht om bij een verkoop de mededinging en transparantie te garanderen.
En helemaal bij grote uitzondering mag het bestuur enkel van deze principes afwijken wegens redenen van algemeen belang. We herhalen: van ALGEMEEN BELANG.
Nu ja, als bij een verkoop aan machtige instituten (een universiteit en een hogeschool) in het geding zijn is het algauw mogelijk om aan zo’n een kandidaat-koper (lobby) – in strijd met het principe – op voorhand een eenzijdige verkoopbelofte te doen. Zelfs vijf jaar op voorhand zeg.
De feiten.
Ons OCMW (stad nu) is eigenaar van de grond en de gebouwen van het voormalige woonzorgcentrum Lichtendal, waar straks een aantal jaren (5??) onze titelvoerend burgemeester en minister van Justitie een detentiehuis (gevangenis) wenst te installeren. De nabijgelegen campus van KU Leuven wenst al geruime tijd dit eigendom aan te kopen om samen met de hogeschool VIVES een “one-campusmodel” te realiseren. Groot was de verbazing bij die schoolbesturen toen ze plotsklaps via-via vernamen dat minister Quickie had besloten om op die site licht gestrafte gedetineerden onder te brengen.
Daar werd een mouw aan gepast.
KULAK werd getroost met de mededeling dat het OCMW de site na afloop van lopende huurovereenkomsten, in casu vanaf 1 april 2027, wel degelijk wenst te verkopen. (Misschien wel voor een lagere prijs? Wie zal het zeggen?)
In de gemeenteraad van gisteren 13 december heeft de Raad van Maatschappelijk Welzijn aan de KULAK een verkoop/aankoop-belofte gedaan waarbij de universiteit uiterlijk tot 1 juni 2026 een aankoopoptie is verleend. Gevraagde verkooprijs is in achterkamers nu al bepaald: 2.900.000 euro.
Van een openbare verkoop is totaal geen sprake.
Er moet dus wettelijk bekeken een reden van “openbaar belang” in het spel zijn.
Maar die wordt nergens UITDRUKKELIJK in de tekst van de overeenkomst aangegeven. Wat nochtans is verplicht.
In een raadscommissie van 7 december vroeg men aan schepen Wout Maddens welke invulling KULAK zal geven aan de site. Daar had hij geen weet van. Wat is dan volgens de schepen het algemeen belang? Er komen zeker geen studentenverblijven want die zijn enkel nog mogelijk op een andere site. (In de gemeenteraad van gisteren liet CD&V-raadslid Hannelore Vanhoenacker uitschijnen dat Lichtendal – in het algemeen belang?- zal worden gesloopt.)
In de goedgekeurde tekst en toelichting over de toekomstige verkoop van Lichtendal aan KULAK zijn nog een paar mankementen te vinden.
– Bestuurshandelingen moeten gemotiveerd. Wat is bij het OCMW de reden van verkoop?
– Hoe is de prijszetting tot stand gekomen? Waarom is prijs lager dan voorheen gevraagd? Waar is het schattingsverslag? (Hoe kan men nu al schatten wat de waarde van de site is over vijf jaar?)
– Wat zal OCMW/stad doen met de opbrengst?
Misschien is het nuttig om nog iets zeggen over de wijze waarop de bespreking van de overeenkomst in de gemeenteraad is verlopen. Heel vreemd namelijk. Weerom om als Kortrijks burger kierewiet van te worden. Kunt u zich voorstellen dat de motivering van verkoop/aankoopbelofte geeneens ter sprake kwam? Geen seconde. Enkel de CD&V-fractie had het agendapunt als discussiepunt aangeduid. Maar om geheel andere reden: de kwestie van dat detentiehuis.
Fractieleider Vanhoenacker had twee voorstellen.
– Een brief richten aan Leiedal met de vraag om nu al uit te kijken naar een toekomstige, meer geschikte plaats voor een detentiehuis.
– In de gemeenteraad zelf een hoorzitting met de buurtbewoners organiseren. (Dat was vorige maand een vraag van Jean de Bethune.)
Bij géén van beide voorstellen kwam het evenwel tot een stemming…
Aan de stemming over het agendapunt zelf (de optie) namen 38 (op 41) raadsleden deel. (Er waren nochtans geen verontschuldigingen.)
Uitslag: 33 voor, 1 tegen, 4 onthoudingen.
De onthoudingen kwamen waarschijnlijk van het Vlaams Belang. Maar die ene tegenstem??
P.S.
De gemeenteraadszittingen verlopen steeds vreemder. Met absurde stemmingen. Met tussenkomsten die enkel getuigen van onkunde. Met onnozele mondelinge vragen. Geharrewar. Met raadsleden van het Team Burgemeester die nergens van afweten. Fractieleiders van de meerderheid die die gewoon niks zeggen. Niets te vertellen hebben. Een kampbewaakster als voorzitster. Geheel ongezellig. Kil. Het wordt steeds erger.
Staat niet in de gazetten.
Een stad die durft ! (2)
Onderaan het stuk (bij het P.S.) een aanvulling over kostprijzen.
In het kader van het grootse project tot het realiseren van een “Kunst- en Tentoonstellingsruimte” rond het abdijgebouw in het Begijnhofpark vindt men het nodig om het achterliggend gedeelte van drie huizen in de Groeningestraat te slopen. Het gaat om de nummers 38, 40, 42. In totaal wordt er bijna 5.800 m³ met een footprint van iets minder dan 820 m² gesloopt.
Gedurfde ingreep 1: splitsing van de omgevingsvergunningen.
De omgevingsvergunning voor wat betreft de sloopwerken betreft is goedgekeurd door het College op 30 augustus.
De eigenlijke ontwikkeling van de site (nieuwbouwdelen, verbouwingen, omgevingsaanleg) was niet openomen in die goedgekeurde aanvraag.
Op zich is dit al niet evident en gedurfd. De sloop- en demontagewerken zullen dus pas kunnen aangevat nadat ook een aanvraag tot omgevingsvergunning voor de hele site werd ingediend en ontvankelijk verklaard.
Die opsplitsing van aanvragen motiveert het stadbestuur met de gedachte dat een voorafgaande sloop de mogelijkheid biedt om het archeologisch onderzoek (dat lang kan aanslepen) vlug te starten en vlot uit te voeren.
Het College hoopte in mei van dit jaar nog dat men in december zou kunnen starten met de afbraakwerken en in februari 2022 met het archeologisch traject.
Maar die timing is blijkbaar drastisch veranderd.
De uitvoering van het sloopdossier is nu pas voorzien vanaf februari 2022 en zal verlopen in twee fasen: de afbraak van de huidige gebouwen én de grondwerken, gecombineerd met archeologische opgravingen. Deze werken zullen waarschijnlijk vier maanden duren. De eigenlijke bouwwerken starten dan in augustus 2022 en zullen duren tot in het voorjaar 2024 . En toch hoopt men nog altijd op de opening van de nieuwe site in september 2024.
Gedurfde ingreep 2: slopen van (een deel van) een pand dat stad niet bezit.
We vroegen aan de bevoegde schepen of de panden nummer 38, 40, 42 in de Groeningestraat wel behoren tot het patrimonium van de stad. Na enig aandringen kregen we van zijn administratie de mededeling dat “de gebouwen met uitzondering van nr. 38 stadseigendom zijn”.
Op de onderliggende vraag naar de eigendomstitels van de nrs. 40 en 42 (datum van verwerving en prijs?) kwam geen antwoord.
Met de eigenaar van het pand nr. 38 zijn natuurlijk gesprekken aan de gang. Dat spreekt.
De juridische vraag blijft. Hoe zal (en kan?) een stad dat oplossen: een pand slopen dat men niet in bezit heeft?
Beste lezer, weet u het soms?
P.S.
– Raming van het sloopdossier: 399.035 euro (incl. BTW)
– Raming van de bouwkost: 9.441.294 (excl. BTW)
– Raming van de totale projectkost: 14.471.894 euro (Incl. BTW en erelonen)
Men vroeg ons hoeveel het archeologisch onderzoek zou kosten. Exclusief BTW is dat geraamd op 119.000 euro, en dit bedrag zou vervat zijn in de totale projectprijs. Inc. BTW zou het gaan om 144.020 euro. Bij dit soort van ramingen vragen wij ons altijd af hoe projectleiders of ontwerpers de kostprijs van dit bijzonder soort van werken kunnen ramen zonder daarbij deskundige externen (archeologen) te betrekken. Die kunnen dan toch niet meer mededingen als kandidaat voor die werken?
Een stad die durft ! (1)
Het stadsbestuur wil een (achterliggend) gedeelte van een huis slopen terwijl men nog geen eigenaar is van dat pand. Het sloopdossier (dat eigenlijk slaat op drie woningen) is al klaar, de wijze van gunnen is bepaald, de prijs en de timing.
In onze volgende editie meer daarover.
Hoe komt men daar toch bij om juist daar een gele affiche aan te brengen?
U kent die (beruchte) gele affiches waarbij een gemeente bijvoorbeeld een beslissing bekendmaakt omtrent een omgevingsvergunning en uiteenzet hoe men eventueel een bezwaar kan indienen.(100 euro).
Wel, nu hangt er zo een geval aan de Houtmarkt, vlakbij de toegangspoort naar het Begijnhofpark.
En wat maakt stad ons allen daar bekend?
Dat men beslist heeft om achterliggende gedeelten van de panden nrs. 38, 40, en 41 te slopen.
Die panden zijn wel gelegen in de Groeningestraat maar daar is nergens een bekendmaking te vinden.
Ook niet aan het “museum” 1302 en de dienst Toerisme.
En toch gaan die werken juist net daar door omwille van dat “museum” aan de Groeningeabdij !
Men wil die plaats namelijk (voor een gigantisch groot bedrag) omvormen tot een grote en complexe kunst- en tentoonstellingssite
En nu moeten er daarvoor plots (delen van) drie panden gesloopt.
Die gele affiche aan de Houtmarkt is dus helemaal op de verkeerde plaats aangebracht. Hei lijkt er danig op dat we van die sloop niets mogen weten. Want wie passeert er daar nu?
Mensen die het Begijnhofpark of de onthaaldienst Toerisme bezoeken komen meestal (altijd?) van de kant van het centrum en weten gewoon nergens van.
Begijnhofbewoners weten weer nergens van
Op 24 februari 2020 heeft het zogenaamd Vast Bureau van het OCMW de opmaak van een beheersplan voor het Sint-Elisabethbegijnhof gegund aan het architectenbureau Serck uit Gent voor een bedrag van 35.428 euro (incl. BTW). Dat beheersplan – dat slaat op een periode van komende 24 jaar (!) – is nu pas klaar en deze maand goedgekeurd door het schepencollege.
Tijdens de opmaak van het plan heeft de erfgoedconsulent (wie is dat?) evenwel aanbevolen om ook het gebied rondom het begijnhof bij het plan te betrekken, met name de woningen gelegen aan de Begijnhofstraat en heel het parkeerzone achter het begijnhof, zijde Abdijpark. Dat bracht een meerkost teweeg van 5.033 euro (incl. BTW). De opmaak van het plan kost dus nu 40.461 euro.
Noch de bewoners van het begijnhof, noch die van de Begijnhofstraat werden betrokken bij de opmaak van het beheersplan. Zij weten zelfs niet dat het bestaat, laat staan dat zij de inhoud ervan kennen.
Het plan moet nu nog goedgekeurd door het Agentschap Onroerend Erfgoed West-Vlaanderen (Sint-Michiels).
We zouden aan dat Agentschap ietwat willen vragen.
1. Staat er in dat plan dat er op de parking Van het vroegere RVT Sint-Vincentius een compostpark komt? (De naaste bewoners van het begijnhof kregen daar geen melding van.)
2. Staat er in dat plan dat de voormalige parking van Sint-Vincentius weer volop in gebruik is? Waarschijnlijk gehuurd door een naburig hotel. (Bewoners weten weer nergens van, kregen zelfs ooit de stellige verzekering dat daar geen wagens meer zouden komen.)
3. Staat er in dat plan wanneer de parking Sint-Vincentius én de privé-parking van de bewoners van het begijnhof zullen verdwijnen en wat een mogelijk alternatief kan zijn? (Bewoners weten nergens van.)
4. Komt er een nieuwe conciërge in het begijnhof voor de volgende 24 jaar? (Begijnhofbewoners vielen van hun stokken toen ze per toeval vernamen dat de huidige – tegen hun zin – weg moest.)
5. Is het beheersplan conform aan de plannen tot heraanleg van het “Historisch Hart” van Kortrijk?
–
De studie (niet de werken) van de herinrichting van de Leieboorden (fase II) is eindelijk gegund (2)
Vorige keer vernam u dat die studiekosten in totaal worden geraamd op 1.019.275 euro en dat stad Kortrijk daar 824.100 euro voor zijn rekening zal nemen.
En nu vraagt u zich af aan welke firma de studie is opgedragen en voor welk bedrag.
Bij de tweede gunning (de eerste was wegens slecht bestek grandioos mislukt) dienden dezelfde drie firma’s als bij de eerste plaatsingsprocedure alweer een offerte in…
De duurste won!
Arcadis Belgium nv met een totaal van 1.164.985 euro (exc. BTW). Dat is dus niet zo heel ver naast de raming (1.019.275 euro.)
Voor de “gedeelten” zijn er toch wel verschillen. Stad komt er wel minder goedkoop vanaf dan gedacht.
– Vast gedeelte (ten laste van stad): 515.583 euro tegenover een raming van 373.700 euro)
– Voorwaardelijke gedeelten ten laste van stad: 515.583 euro tegenover een raming van 450.400 euro
– Voorwaardelijke gedeelten ten laste van de Vlaamse Waterweg: 214.465 euro tegenover een raming van 195.175 euro.
Waarom won de duurste offerte? In een openbare aanbesteding nog wel.
Een andere firma is onregelmatig bevonden vanwege hun aanpassingscoëfficiënt.
En nog weer een andere firma werd opnieuw onvoldoende deskundig bevonden.
Misschien nog even kijken hoeveel Stad in totaal (niet enkel voor studies maar ook voor werken) voorziet in zijn meerjarenplan?
Uitgaven: 7.505.000 euro.
Ontvangsten: 2.150.000 euro.
Dat is allemaal nog niet voor morgen hé.
Voor de voorwaardelijke gedeelten kent Stad zich een termijn van 10 jaar toe…
De studie (niet de werken) over de herinrichting van de Leieboorden (fase II) is eindelijk gegund (1)
Het gaat voornamelijk om de verlaging van de Dolfijnkaai, Handelskaai en de Reepkaai.
De voorwaarden en de wijze van gunnen voor de opdracht (openbare aanbesteding) dateert al van december 2020.
En we heinneren ons een artikel uit ‘Het Nieuwsblad’ van 26 januari waarbij gemeld werd dat de werken al waren van start gegaan, in elk geval bepaalde technische werken.
Bij die gunning van december vorig jaar daagden tegen begin februari dit jaar drie offertes op. Maar op basis van het initiële bestek bleek in het College van 19 april plots dat er geen correcte vergelijking mogelijk was tussen de ingediende offertes in verband met concept en visie. Tevens was de inschatting van de deskundigheid van één van de teams niet mogelijk.
Kortrijkwatcher denkt dat het bestek gewoon niet goed in mekaar stak. In elk geval is er in overleg met De Vlaamse Waterweg een scherper omschreven bestek opgesteld.
Het aangepaste bestek bevat 7 vaste gehelen, waarvan 2 vaste en 5 voorwaardelijke.
De vaste gedeelten slaan op een schetsontwerp voor alle deelprojecten en natuurlijk op de herinrichting van de kaaien. Die zijn geheel en al ten laste van de stad voor resp. 54.000 en 319.700 euro.
Het voorwaardelijk gedeelte 1 slaat op de herbouw van de Leiebrug en kost De Vlaamse Waterweg 146.000 euro.
Het voorwaardelijk gedeelte 2 gaat over de herinrichting van de Handelskaai van de Kasteelbrug tot de Schippersraat/Paleisstraat. Raming 122.600 euro, ten laste van stad.
Voorwaardelijk gedeelte 3: Reepkaai. 163.900 euro. Voor Stad.
Voorwaardelijk gedeelte 4: Kasteelbrug en omgeving. Ook 163.900 euro(°. Voor Stad.
Voorwaardelijk gedeelte 5: herbouw Leiebrug. 49.175 euro. Voor De Waterweg.
Wat opvalt is dat er nergens sprake is van een nochtans beloofde passantenhaven bij de Vismarkt.
Eindtotaal is dus geraamd op 1.019.275 euro waarvan 824.100 euro zal gedragen worden door Stad en 195.175 euro door de Waterweg.
Twee zaken mogen we niet vergeten:
– het gaat om ramingen en zonder BTW;
– het gaat om studies (ontwerpen, opvolging) en NIET om werken.
En wat is het verschil tussen vaste en voorwaardelijke gehelen?
Enkel de vaste ten laste van Stad worden nu financieel vastgelegd. Dat is dus voorlopig slechts 373.700 euro (zonder BTW)
De voorwaardelijke kunnen later via een CBS-beslissing opgenomen. Wanneer? Binnen een termijn van 10 jaar, na gunning.
Een en ander is dus niet voor morgen…
(Wordt vervolgd.)