Category Archives: stadsplanning

actualiteitsbericht, economie, stadsplanning

De kostprijs in slow motion van de “slow shopping” in het winkelwandelgebied (2)

De gazetten blijven maar zeggen dat de opsmuk van het winkelwandelgebied 2,3 miljoen gaat kosten.
Die gazettenschrijvers lezen uiteraard geen dossiers en gaan af op wat de zgn. bevoegde schepenen vertellen. In hun haast om aan aankondigingspolitiek te doen hebben de concullega’s Wouter Allijns (VLD) en Axel Weydts (beweging “Vooruit”) misschien enkel de bedragen uit het voorontwerp van het project gelezen. Daar is inderdaad dat totaal bedrag van 2,3 M (incl. btw) gevallen.
In de avondeditie van onze krant van gisteren hadden we het over vijf stadia die het stadsbestuur heeft doorlopen om het project “make-over en vergroening” van de autovrije winkelstraten vorm te geven.
We vergaten toch nog wel één fase zeker? Het bureau 51N4E heeft met het nodige jargon ook nog een “masterplan” opgesteld met de drie krachtlijnen van het project, te weten: 1) vergroening, 2) ontmoeting en 3) beleving. De lokale kranten stonden er vol van, zoals steeds geïllustreerd met charmante, gesimuleerde prentjes van zoals bijv. de Grote Kring er zal uitzien.

We hernemen nu even de stadia (nu 6) bij de totstandkoming van het project, met de evolutie van de geraamde kostprijzen. Dat interesseert de Kortrijkzaan in hoge mate, veel meer dan journalisten of bestuurders (willen) denken.
Eerst even memoreren dat het oorspronkelijk meerjarenplan 2020-2025 (gepubliceerd in december 2019) het nog had over 1.000.000 euro. (Actieplan 4.1.1. genaamd “opfrissen en vergroenen van het winkelwandelgebied”.) In een eerste en tweede en derde aanpassing is het bedrag dan geraamd op 1.300.000 euro, later 2.300.000 en terug verminderd tot 2.200.000 euro. Zo. Dat weten we al, het maximum beschikbaar budgettair bedrag dat de tripartite voor het plan veil heeft. 2,2 M.

1. De studieopdracht (met de wijze van gunnen en het bestek) (College van 29 maart 2021)
De stadsadministratie raamt aanvankelijk de kostprijs dus op 177.549 euro (exc. btw) / 214.834 euro (incl. btw).
Wat ons telkens intrigeert bij dit soort van ramingen voor werken is de vraag hoe de ambtenaren zomaar op eigen houtje aan die (geschatte) bedragen komen. Ze weten toch niet alles?
– Zij moeten toch aan iemand vragen wat bijv. tegenwoordig zo’n soort boom kost, en zo’n tafel en stoelen, en die masten, en al die verschillende planten en slingers?
– Wat de huidige én toekomstige uurlonen zouden kunnen zijn?
– Hadden de betrokken ambtenaren dan wel zelf al een (master)plan in gedachten??
En dat is bijgevolg DE hamvraag: mogen die eventueel geraadpleegde adviseurs (bureaus, bedrijven) dan nog mededingen met de komende offertes? Het blijft voor ons een eeuwig raadsel hoe dat het er “in het echt” aan toegaat. Iemand in de gemeenteraad moet dat toch eens navragen.

2. Niet-gunning en heraanbesteding (19 juli 2021)
Onze abonnees weten al uit onze editie van gisteren dat we hier een nieuw woord hebben ingevoerd inzake de Kortrijkse bestuurskunde: er is gechipoteerd. Er liepen niet eens offertes binnen…Ongezien! Dientengevolge slaagde onze ambtenarij er niet enkel in om (na raadpleging en van wie?) een nieuw bestek op te maken, maar – en dit is wel heel bijzonder – ook een opvallende prijsverhoging te budgetteren. Hoe kwam men daarbij?
De offertes mochten nu plots oplopen tot 213.400 euro / 258.819 euro.

3. Heraanbesteding (3 januari 2022)
Het is gelukt. Het ultra-bekende Brusselse bureau 51N4E (in samenwerking met ‘Common Ground‘ en ‘Plant&Houtgoed‘) krijgt de studieopdracht. Hun offerte lig ietwat lager dan Stad had bedacht: men vraagt 211.400 euro / 255.794 euro.
Ter info. ‘Common Ground’ uit Gent is een adviesbureau voor transitieprojecten in publieke ruimte. “Plant&Houtgoed’ uit Overijse is een ontwerpstudio (in een hoeve) voor groene omgevingen, speeltuinen, vijvers, meubels.
Die dure vogels (experten, consultants) uit drie bureaus zullen nu plannen waar we bloembakken geen neerploffen, greppels of bordes maken, zit- en spelelementen voorzien, fonteintje laten spuiten, gevelgroen en horizontale groendragers zetten, street art toelaten, masten neerplanten, enz. Sta mij toe van te opperen (mopperen) dat onze 11 ambtenaren uit de beoordelingscommissie (van de teams stadsvernieuwing, bouwen, milieu en wonen, gebiedswerking, stadsmarketing en toerisme, infrastrucuur, groendienst) dat ook zouden aankunnen.
Tiens. Is er geen speakers’ corner voorzien? (Heb ik al 20 jaar geleden voorgesteld.)

4. Masterplan (13 juni 2022)
Het Brusselse studiebureau schuift drie krachtlijnen naar voor om tot “slow shopping” te komen in het wandelgebied: 1) zorg voor vergroening, 2) ontmoeting en 3) beleving. (Zie de gazetten voor meer toelichting.)
Het bureau (voor ons project dan: drie architecten, een projectleider en een tuinman) vraagt hiervoor 20.000 euro / 24.200 euro.

5. Voorontwerp (6 februari 2023)
Ja, moet ook gebeuren. Het studiebureau 51N4E meent dat het totale project 2,3 miljoen euro (incl. btw) zal kosten. (Hier zien we dus dat cijfer uit de kranten opduiken.). Voor de “bouwkost” zou het gaan om 1.460.000 euro.
Stad geeft wat financiële informatie. (Bedragen hierna altijd inclusief BTW.)
Men heeft het over twee soorten van kosten: investeringen (2,2 miljoen) en exploitatie (50.000 euro voor technisch materiaal en publiciteit).
Een andere indeling gaat zo: bouwkost (1.410.000 euro), exploitatie, nu bedoeld als “experimenten” (50.000 euro) en “projectkosten” (zijnde 840.000 euro). We verstaan er niks van, maar dit slaat dus weer in totaal op die 2,3 miljoen.

6. HET DEFINITIEVE ONTWERP (8 mei 2023)
We zeggen het al onmiddellijk, en nogmaals.
Volgens dit Collegebesluit bedraagt het totale projectbudget 2.200.000 euro, inclusief BTW.
(Interessant is dat we hier ook iets te weten komen over de vermoedelijke jaarlijkse exploitatiekosten: 23.061 euro.)
De onderdelen van het budget voor dit project zijn absoluut ongewoon.
Zo heeft men het over posten als (bedragen inclusief):
– reserve prijsstijgingen bij inschrijving (10%): 123.818 euro
– herziening tijdens uitvoering (5%): 91.023 euro
– marge (??): 25.680 euro
– bijkomende projectkosten: 30.000 euro.
De post ‘werken’ laat ook een eigenaardige opsplitsing zien. Vooreerst heeft men het over een raming “algemene aanneming” voor 1.238.183 euro. Er zijn ook “bijzondere” werken voor 131.973 euro. Die slaan op bijv. verlichtingsarmaturen, city hacks (?), muurschilderijen. Maar vergeet de “extra werken” niet: 102.850 euro voor muurschilderijen (opnieuw!), bijkomend gevelgroen, acties, citymarketing, enz.
Dat gevelgroen is trouwens nog een aparte opdracht en kost 44.900 euro. “Experimenten” waren of zijn er ook nog: 102.850 euro.
Hebben we nu alles om aan dat totaal van 2,2 M te komen?
Neen natuurlijk. Daar zijn nog de erelonen. Twee soorten, wat toch niet was afgesproken? Voor het masterplan vraagt men 24.200 euro, en voor de opdracht (11,46%) 208.625 euro.

P.S. (1)
Voor dit project is advies ingewonnen zeg !
Neen, niet aan GECORO! (Schepen Maddens gaat die belangrijke adviesraad die uit alle geledingen van de bevolking bestaat zoveel als mogelijk uit de weg. Voor hem is dat een stoorzender.) Wel aan INTER en SAPH. Kortrijkwatcher heeft moeten opzoeken wat die afkortingen betekenen. Het gaat om “Het Vlaams Expertisecentrum voor Toegankelijkheid” en de “Stedelijke Adviesraad voor Personen met een Handicap”.
P.S. (2)
Vergeet niet dat die 2,2 M een raming is. De werken moeten nog aanbesteed.
Die gunning – keuze van de aannemer(s) – moet nog voor de gemeenteraad komen. Tevens en zeker de goedkeuring van een nieuw groen-reglement op maat voor de perimeter van het winkelwandelgebied.














actualiteitsbericht, stadsplanning

Over het opfrissen van het winkelwandelgebied in ‘slow motion’ (1)

De aankondiging van de make-up (beter: make-over?) van het winkelwandelgebied lijkt wel de laatste grote politiek trofee waarmee de tripartite nog deze bestuursperiode wil uitpakken. Voorlopige berekening van de kostrijs: netjes 2.200.000 euro (incl. btw). (Waarom gewagen de gazetten van 2,3 miljoen?)
Om bij de komende gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar nog vlug te kunnen scoren is men intussen opgestart met 1) de verlaging van de oude Leiekaaien, kant Kastreelbrug (begroot op 7,7 miljoen bruto), en 2) het opknappen van het historisch centrum, buurt O.l.Vrouwkerk (geraamd op 3,6 miljoen).
Voor het winkelwandelgebied (rondom “de K van Kortrijk”) is men op de gedachte gekomen om daar een vorm van “slow shopping” in te voeren. Laat ons hopen dat de plannen niet leiden tot een verkleutering van het gebied. En alstublieft zeg: zadel ons de hele godganse dagen niet op met muzak !!

Het stadsbestuur is met het vorm geven van dit idee waarlijk niet over een nacht ijs gegaan. Dat kun je wel stellen.
Daarover willen we het – altijd met uw goedvinden – nu even nogal uitvoerig hebben. Over de kosten en de rariteiten in de procedure hebben we het later. Die voorgeschiedenis verliep in ‘slow motion’, naar men beweert vanwege de ultieme, uiterste bezorgdheid van Stad om de bewoners te betrekken in een serieus “participatief traject”.
Maar op een gegeven moment is men in de plaatsingsprocedure evenwel eventjes beginnen chipoteren.
Staat en stond niet in de gazetten.

1.
Het eerste officieel bericht over het relanceplan voor ganse de (autovrije) wijk dateert al van 29 maart 2021. Het lijkt wel een gebeuren uit de préhistorie want Arne Vandendriessche was toen nog schepen van stadsvernieuwing. Kun je nagaan !
Het College kondigde toen de opdracht aan om een masterplan uit te werken voor de opwaardering van het winkelgebied. Dat wil zeggen: de opmaak van een volledig ontwerp- en aanbestedingsdossier met werfopvolging van de verschillende deelopdrachten. De lastvoorwaarden werden vastgesteld in een bestek nr. 2021/2354 en de opdracht werd toen geraamd op 177.549 euro (exclusief btw) of 214.834 euro (inclusief 21% btw). Hoe men aan die prijs komt, daar willen we het ook wel nog eens over hebben.
Gekozen werd om de opdracht te gunnen bij wijze van “vereenvoudigde onderhandelingsprocedure met voorafgaande bekendmaking”. Dus NIET voor een openbare aanbesteding, want met de hier verkozen procedure kan men tenminste onderhandelen met de inschrijvers en moet men niet noodzakelijk gaan werken met het studiebureau met de laagste offerte. Een goede reden hé?

2.
Nu komt er iets ongezien, voor outsiders alleszins toch moeilijk te begrijpen.
Op de voorgestelde uiterste indiendatum is er geen enkele offerte binnen gelopen. Stel u voor! Voor zo’n simpel project, waar men zonder moeilijk studiewerk veel geld kan verdienen. Bankje hier, bankje daar. Beetje groen hier, beetje kleur daar. Tafeltje erbij. Schommeltjes. Jeu de boules, dat zeker.
Het College ziet zich op 19 juli 2021 dus genoodzaakt om de plaatsingsprocedure stop te zetten, en over te gaan tot het plaatsen van een aangepast dossier.
Het initiële bestek wordt aangepast! Nr. 2021/2471 denk ik.
Op de details gaan we niet in, dat zou voor ons allemaal te technisch worden. Wel is het nuttig om als burger te weten dat het hoofdstuk “participatie en communicatie” (nog wel onder impuls de gebiedswerker en procesbegeleider Tim Hautekeete) grondig werd herzien. Men vraagt in de gunningscriteria geen afzonderlijke participatie- en communicatiemedewerker meer. Er is enkel nog een communicatiepartner nodig die voor een wervende campagne moet zorgen. En de participatie wordt beperkt tot doelgerichte en gecontroleerde inspraakmomenten, wel degelijk onder de regie van Stad. Voorts is voorzien in één globaal ereloonpercentage, geldig voor alle deelopdrachten.
Zeer opvallend en merkwaardig is dat de geraamde prijzen nu opvallend zijn verhoogd: 213.900 euro (excl. btw) of 258.819 euro (incl. btw). Dat is + 43.985 euro, in 2,5 maanden tijd. Kan niet aan inflatie te wijten zijn. En dit terwijl het gevraagde studiewerk lichter werd gemaakt !
Hadden we het supra niet even over “chipoteren”? Zou het kunnen dat mogelijke kandidaten – weze het informeel – enige bedenkingen over het bestek lieten weten aan betrokken ambtenaren?

3.
Maanden gaan voorbij, en dat is heus niet de schuld van een of ander virus.
Het is zover.
Pas op 3 januari 2022 komt het College tot het besluit om bij heraanbesteding de studieopdracht tot make-over én vergroening van de winkelwandelstraten te gunnen aan 51N4E Studio 2 uit Brussel.
Dat tijdsbestek is wel even het bekijken waard. Tussen de niet-gunning van de opdracht en het tijdstip waarop de offertes bij heraanbesteding moesten binnen zijn, verliepen amper drie maanden. En in juist die korte periode dienden zich al op een drafje drie kandidaten aan (‘usual suspects’ hoor).
De beoordeling van de offertes door een commissie van niet minder dan 11 ambtenaren (één buitenstaander, uit de intercommunale Leiedal) gebeurde nochtans al in november 2021.
Passons.
Het beroemde bureau 51N4E (dat indertijd ook instond voor renovatie van de Buda-fabriek) wint dus op basis van de hoogste score en de beste prijs-kwaliteitsverhouding.
Het architectenbureau vraagt 211.400 euro, of 255.794 euro inclusief btw. Dat is ietwat minder dan het College laatst had voorzien maar wel meer dan gebudgetteerd in het meerjarenplan. Drie architecten van het bureau zullen zich onledig houden met de opdracht, mede met een organisatie genaamd “Common Ground” uit Gent (voor de procesbegeleiding; een adviesbureau voor transities van publieke ruimte) en “Plant&HoutGroen” uit Overijse (voor groen, meubels, speeltuigen).

4.
Weer gaan maanden voorbij. Neen, een héél jaar, vol “tijdelijke acties”.
Op 6 februari 2023 kan het College overgaan tot goedkeuring van het voorontwerp van het bureau 51N4E voor de opwaardering van het winkelwandelgebied.
Interessant om weten is dat het studiebureau (nu) vindt dat totale projectbudget 2.300.000 euro zal bedragen, inclusief BTW. (Het beschikbare budget volgens Stad bedraagt evenwel iets minder: 2.250.000 euro.) Daarvan is de voorziene netto “bouwkost” geraamd op 1.460.000 euro, excl. btw.
Stad heeft het over 1.410.000 euro + 50.000 exploitatiekosten + 840.000 overige projectkosten zoals BTW; erelonen, meerprijzen, herzieningen,…Maar dat maakt samen ook 2,3 miljoen.
Wat de timing betreft meent het studiebureau dat de aanbesteding ten laatste dient in orde te komen in januari 2024 en dat de uitvoeringstermijn 4 maanden mag bedragen, echter te faseren volgens de commerciële agenda en mogelijke hinder.
Bekommer u over dit alles nog niet teveel over want we gaan nu stante pede over tot een volgende fase in de ‘slow motion’ van de totstandkoming van het project.

5.
Daar is het definitief ontwerp !
We schrijven 8 mei van dit jaar. U kon daar veel over lezen in de gazetten.
Toch kunnen we u wat verduidelijkingen of aanvullingen meegeven.
Inzake fietsenstallingen vermelden we dat er op de Veemarkt twee in het groen ingekapselde ‘parkeerpockets’ komen aan de oost- en westzijde van het plein. In de Voorstraat voorziet men geïntegreerde fietsenstallingen, wat dat ook moge betekenen.
Ha ! De gazetten (in casu schepen Weydts) bleven onduidelijk over wat er zou gebeuren met de te verdwijnen fietsenstallingen aan het winkelcentrum K, in de Sionstraat. Wel, we kunnen u in primeur vertellen dat de heer Dominique Desmeytere (van de K) zich op 4 mei ll. heeft geëngageerd om één of twee panden (die hij niet kwijt raakt) ter beschikking te stellen als fietsparkings. (Of hij daar huur zal voor vragen is ons niet bekend.)
Inzake gevelgroen zijn er 54 panden ‘gedestilleerd’ en worden de eigenaars momenteel actief bevraagd. Financieel houdt men rekening met 30 installaties. En dat wist u niet: geconcentreerd in de smallere zijstraten en de Wijngaardstraat komen er 15 overstekende groenslingers. (Het project houdt rekening met de klimaatopwarming.)

P.S.
Er valt in verband met dat definitieve ontwerp nog wel een ander te melden wat niet in de gazetten staat.
Wordt dus vervolgd. Over de juiste prijzen in detail, daarvan wou u zeker alles weten.
Het totaal is wél degelijk 2,2 M hoor.











stadsplanning, wonen

Bijna 1000 omgevingsvergunningen (en/of meldingen) in 2021 (2)

“Omgevingsvergunningen” slaan niet enkele op de vroegere stedenbouwkundige vergunningen.
Ze gaan ook over milieu (exploitatie van activiteiten of inrichtingen klasse 1 of 2), verhardingen, kleinhandelsactiviteiten (de vroegere socio-economische vergunningen), vegetatiewijzigingen of wijzigingen aan kleine landschapsactiviteiten. Verder hebben we nog de “meldingen” van zgn. kleine werken.
Als we goed tellen (maar dat deden we niet, want veel te vlug) heeft ons stadsbestuur vorig jaar 982 van die vergunningen uitgereikt. Kan dus wat meer of minder zijn. (De getallen hierna – en in volgende edities – niet helemààl vertrouwen. We hadden er echt geen zin in, in al dat telwerk.)

Op de webstek van stad is er voor 2021 een lijst te vinden van al die vergunningen.
De medewerkers van schepen Wout Maddens hadden het zeker het hardst te verduren in de maanden maart (105 vergunningen), mei (112), juni (125).
Zeer merkwaardig en eigenlijk absoluut niet te verstaan is dat voor de maand december slechts één (1) vergunning is vermeld: gevel- en stabiliteitswerken in de Frascatilaan. (Idem trouwens voor januari 2022: bodemsanering in de Industrielaan.)

Wat interesseert ons in al die verleende vergunningen in het geheel niet?
Bepaalde zgn. ‘kleine werken’ zoals verbouwingen, wijzigen van raamopeningen, plaatsen van uithangborden, tuinhuisjes en poolhouses en carports, zwembaden, schilderen van gevels, bronbemalingen (hier moesten we zelfs opzoeken wat dat zijn!).

Welk soort vergunningen kunnen ons – en u, lezer – integendeel zeker wel interesseren?
Zaken zoals:
– het vellen, rooien, of ook verwijderen van dode bomen (dit vergt alweer lastig telwerk, en het zijn er vele!);
– het aantal fietsstallingen (een onvoldane obsessie van de stilaan roemruchte schepen Axel Weydts);
– het aantal studentenkamers;
– het aantal vergunde woningen, soms ook met loods;
– opvallende, voor stad én bestuur echt beeldvormende projecten (waarbij schepen Maddens bijna doet alsof hij zelf in persoon de bouwheer is).

In volgende editie(s) van uw elektronische krant geven we daar wat antwoorden op.

P.S.
Inzake het aantal vergunde zwembaden zijn we toch ietwat nieuwgierig.
Dat zit zo. Ooit in een vorig bestuur van deze tripartite heeft de N-VA-schepen van sport en cultuur (kent u haar nog?) geargumenteerd dat het open zwembad aan de Abdijkaai gerust mag verdwijnen, want : “wie heeft er nu nog geen zwembad ?”

stadsplanning, wonen

Bijna 1000 omgevingsvergunningen, vorig jaar (1)

Eerlijk gezegd, we waren glad vergeten dat de website van stad Kortrijk zo’n lijst publiceert, en dan nog netjes chronologisch – en per maand – gerangschikt.
In deze hete zomerse dagen vond de thuisblijvende redactie van kortrijkwatcher volop de nodige tijd voor het volbrengen van een zeer vervelend karwei: heel die lijst van 2021 doorlopen, op zoek naar frappante omgevingsvergunningen, vroeger bouwvergunningen genaamd. Maar die term sloeg toch wel op iets anders. Zoek het maar op.
Als positivo wilde onze senior-writer eigenlijk vooral weten voor welke van die vergunningen stad eventueel een (doorslaggevende?) rol heeft kunnen spelen en de bevoegde schepen voor alles wat met bouwen heeft te maken Wout Maddens dientengevolge bij gelegenheid daarmee aan het pochen kan slaan. Want dat doet hij wel graag, en steeds meer, me dunkt. Wout wil in zijn laatste bestuurstermijn meer dan ooit zijn stempel drukken op onze stad.
Welke vergunningen waren in 2021 “beeldvormend” voor stad?

(Wordt vervolgd…)

gemeenteraad, OCMW, stadsplanning

De KULAK-campus krijgt nu al verkoop/aankoopbelofte over Lichtendal

Het is niet aan iedereen gegeven hoor!
Het zit zo.
Bij elke vervreemding van onroerend goed behorend tot het patrimonium van een gemeente is de openbare verkoop de absolute regel. Voldoende publiciteit is hierbij een basiswet om zodoende zoveel mogelijk kandidaat-kopers aan te trekken en daarmee een gunstige verkoopprijs te kunnen bedingen. Een bestuur wordt nu eenmaal geacht om bij een verkoop de mededinging en transparantie te garanderen.
En helemaal bij grote uitzondering mag het bestuur enkel van deze principes afwijken wegens redenen van algemeen belang. We herhalen: van ALGEMEEN BELANG.
Nu ja, als bij een verkoop aan machtige instituten (een universiteit en een hogeschool) in het geding zijn is het algauw mogelijk om aan zo’n een kandidaat-koper (lobby) – in strijd met het principe – op voorhand een eenzijdige verkoopbelofte te doen. Zelfs vijf jaar op voorhand zeg.

De feiten.
Ons OCMW (stad nu) is eigenaar van de grond en de gebouwen van het voormalige woonzorgcentrum Lichtendal, waar straks een aantal jaren (5??) onze titelvoerend burgemeester en minister van Justitie een detentiehuis (gevangenis) wenst te installeren. De nabijgelegen campus van KU Leuven wenst al geruime tijd dit eigendom aan te kopen om samen met de hogeschool VIVES een “one-campusmodel” te realiseren. Groot was de verbazing bij die schoolbesturen toen ze plotsklaps via-via vernamen dat minister Quickie had besloten om op die site licht gestrafte gedetineerden onder te brengen.
Daar werd een mouw aan gepast.
KULAK werd getroost met de mededeling dat het OCMW de site na afloop van lopende huurovereenkomsten, in casu vanaf 1 april 2027, wel degelijk wenst te verkopen. (Misschien wel voor een lagere prijs? Wie zal het zeggen?)
In de gemeenteraad van gisteren 13 december heeft de Raad van Maatschappelijk Welzijn aan de KULAK een verkoop/aankoop-belofte gedaan waarbij de universiteit uiterlijk tot 1 juni 2026 een aankoopoptie is verleend. Gevraagde verkooprijs is in achterkamers nu al bepaald: 2.900.000 euro.

Van een openbare verkoop is totaal geen sprake.
Er moet dus wettelijk bekeken een reden van “openbaar belang” in het spel zijn.
Maar die wordt nergens UITDRUKKELIJK in de tekst van de overeenkomst aangegeven. Wat nochtans is verplicht.
In een raadscommissie van 7 december vroeg men aan schepen Wout Maddens welke invulling KULAK zal geven aan de site. Daar had hij geen weet van. Wat is dan volgens de schepen het algemeen belang? Er komen zeker geen studentenverblijven want die zijn enkel nog mogelijk op een andere site. (In de gemeenteraad van gisteren liet CD&V-raadslid Hannelore Vanhoenacker uitschijnen dat Lichtendal – in het algemeen belang?- zal worden gesloopt.)

In de goedgekeurde tekst en toelichting over de toekomstige verkoop van Lichtendal aan KULAK zijn nog een paar mankementen te vinden.
– Bestuurshandelingen moeten gemotiveerd. Wat is bij het OCMW de reden van verkoop?
– Hoe is de prijszetting tot stand gekomen? Waarom is prijs lager dan voorheen gevraagd? Waar is het schattingsverslag? (Hoe kan men nu al schatten wat de waarde van de site is over vijf jaar?)
– Wat zal OCMW/stad doen met de opbrengst?

Misschien is het nuttig om nog iets zeggen over de wijze waarop de bespreking van de overeenkomst in de gemeenteraad is verlopen. Heel vreemd namelijk. Weerom om als Kortrijks burger kierewiet van te worden. Kunt u zich voorstellen dat de motivering van verkoop/aankoopbelofte geeneens ter sprake kwam? Geen seconde. Enkel de CD&V-fractie had het agendapunt als discussiepunt aangeduid. Maar om geheel andere reden: de kwestie van dat detentiehuis.

Fractieleider Vanhoenacker had twee voorstellen.
– Een brief richten aan Leiedal met de vraag om nu al uit te kijken naar een toekomstige, meer geschikte plaats voor een detentiehuis.
– In de gemeenteraad zelf een hoorzitting met de buurtbewoners organiseren. (Dat was vorige maand een vraag van Jean de Bethune.)
Bij géén van beide voorstellen kwam het evenwel tot een stemming…
Aan de stemming over het agendapunt zelf (de optie) namen 38 (op 41) raadsleden deel. (Er waren nochtans geen verontschuldigingen.)
Uitslag: 33 voor, 1 tegen, 4 onthoudingen.
De onthoudingen kwamen waarschijnlijk van het Vlaams Belang. Maar die ene tegenstem??

P.S.
De gemeenteraadszittingen verlopen steeds vreemder. Met absurde stemmingen. Met tussenkomsten die enkel getuigen van onkunde. Met onnozele mondelinge vragen. Geharrewar. Met raadsleden van het Team Burgemeester die nergens van afweten. Fractieleiders van de meerderheid die die gewoon niks zeggen. Niets te vertellen hebben. Een kampbewaakster als voorzitster. Geheel ongezellig. Kil. Het wordt steeds erger.
Staat niet in de gazetten.










cultuur, investeringen, recht, stadsplanning

Een stad die durft ! (2)

Onderaan het stuk (bij het P.S.) een aanvulling over kostprijzen.

In het kader van het grootse project tot het realiseren van een “Kunst- en Tentoonstellingsruimte” rond het abdijgebouw in het Begijnhofpark vindt men het nodig om het achterliggend gedeelte van drie huizen in de Groeningestraat te slopen. Het gaat om de nummers 38, 40, 42. In totaal wordt er bijna 5.800 m³ met een footprint van iets minder dan 820 m² gesloopt.

Gedurfde ingreep 1: splitsing van de omgevingsvergunningen.

De omgevingsvergunning voor wat betreft de sloopwerken betreft is goedgekeurd door het College op 30 augustus.
De eigenlijke ontwikkeling van de site (nieuwbouwdelen, verbouwingen, omgevingsaanleg) was niet openomen in die goedgekeurde aanvraag.
Op zich is dit al niet evident en gedurfd. De sloop- en demontagewerken zullen dus pas kunnen aangevat nadat ook een aanvraag tot omgevingsvergunning voor de hele site werd ingediend en ontvankelijk verklaard.
Die opsplitsing van aanvragen motiveert het stadbestuur met de gedachte dat een voorafgaande sloop de mogelijkheid biedt om het archeologisch onderzoek (dat lang kan aanslepen) vlug te starten en vlot uit te voeren.
Het College hoopte in mei van dit jaar nog dat men in december zou kunnen starten met de afbraakwerken en in februari 2022 met het archeologisch traject.
Maar die timing is blijkbaar drastisch veranderd.
De uitvoering van het sloopdossier is nu pas voorzien vanaf februari 2022 en zal verlopen in twee fasen: de afbraak van de huidige gebouwen én de grondwerken, gecombineerd met archeologische opgravingen. Deze werken zullen waarschijnlijk vier maanden duren. De eigenlijke bouwwerken starten dan in augustus 2022 en zullen duren tot in het voorjaar 2024 . En toch hoopt men nog altijd op de opening van de nieuwe site in september 2024.

Gedurfde ingreep 2: slopen van (een deel van) een pand dat stad niet bezit.

We vroegen aan de bevoegde schepen of de panden nummer 38, 40, 42 in de Groeningestraat wel behoren tot het patrimonium van de stad. Na enig aandringen kregen we van zijn administratie de mededeling dat “de gebouwen met uitzondering van nr. 38 stadseigendom zijn”.
Op de onderliggende vraag naar de eigendomstitels van de nrs. 40 en 42 (datum van verwerving en prijs?) kwam geen antwoord.
Met de eigenaar van het pand nr. 38 zijn natuurlijk gesprekken aan de gang. Dat spreekt.
De juridische vraag blijft. Hoe zal (en kan?) een stad dat oplossen: een pand slopen dat men niet in bezit heeft?

Beste lezer, weet u het soms?

P.S.
– Raming van het sloopdossier: 399.035 euro (incl. BTW)
– Raming van de bouwkost: 9.441.294 (excl. BTW)
– Raming van de totale projectkost: 14.471.894 euro (Incl. BTW en erelonen)
Men vroeg ons hoeveel het archeologisch onderzoek zou kosten. Exclusief BTW is dat geraamd op 119.000 euro, en dit bedrag zou vervat zijn in de totale projectprijs. Inc. BTW zou het gaan om 144.020 euro. Bij dit soort van ramingen vragen wij ons altijd af hoe projectleiders of ontwerpers de kostprijs van dit bijzonder soort van werken kunnen ramen zonder daarbij deskundige externen (archeologen) te betrekken. Die kunnen dan toch niet meer mededingen als kandidaat voor die werken?

cultuur, recht, stadsplanning

Hoe komt men daar toch bij om juist daar een gele affiche aan te brengen?


U kent die (beruchte) gele affiches waarbij een gemeente bijvoorbeeld een beslissing bekendmaakt omtrent een omgevingsvergunning en uiteenzet hoe men eventueel een bezwaar kan indienen.(100 euro).



Wel, nu hangt er zo een geval aan de Houtmarkt, vlakbij de toegangspoort naar het Begijnhofpark.
En wat maakt stad ons allen daar bekend?
Dat men beslist heeft om achterliggende gedeelten van de panden nrs. 38, 40, en 41 te slopen.
Die panden zijn wel gelegen in de Groeningestraat maar daar is nergens een bekendmaking te vinden.
Ook niet aan het “museum” 1302 en de dienst Toerisme.
En toch gaan die werken juist net daar door omwille van dat “museum” aan de Groeningeabdij !
Men wil die plaats namelijk (voor een gigantisch groot bedrag) omvormen tot een grote en complexe kunst- en tentoonstellingssite
En nu moeten er daarvoor plots (delen van) drie panden gesloopt.

Die gele affiche aan de Houtmarkt is dus helemaal op de verkeerde plaats aangebracht. Hei lijkt er danig op dat we van die sloop niets mogen weten. Want wie passeert er daar nu?
Mensen die het Begijnhofpark of de onthaaldienst Toerisme bezoeken komen meestal (altijd?) van de kant van het centrum en weten gewoon nergens van.