Het is zover.
Het schepencollege geeft aan de politie de principiële toestemming om op het grondgebied van de stad gebruik te maken van “dronetechnologie” voorzien van een camera.
De korpschef moet nu nog een positief advies verkrijgen van de gemeenteraad.
We weten niet om welke camera het gaat. En hoeveel. De “payload” kan een zoom zijn, een thermische sensor, een speaker of nog iets anders dat we niet kennen. Er is wel geen geluidsopname voorzien. Over de kostprijs weten we zoals gewoonlijk in ons volstrekt niet transparant camerabeleid weer niks.
Belangrijk: de politiediensten kunnen geen gebruik maken van drones voor de opsporing van inbreuken op de coronawetgeving. En het College van procureurs-generaal is van oordeel dat het gebruik van drones om zicht te verwerven in een private plaats (niet voor het publiek toegankelijk) niet toelaatbaar is.
Category Archives: recht
Nog wat meer pakkans inzake GAS
Het aantal personen dat bevoegd is om inbreuken vast te stellen op de GAS-wet (gemeentelijke administratieve sancties) stijgt continu, maar het is echt moeilijk om de tel bij te houden. De aanstellingen gebeuren immers sporadisch in de besloten zitting van een gemeenteraad. (De drogreden is: het gaat om personen.)
(Wat bezielt er die mensen-ambtenaren eigenlijk om dat te willen worden? Als anonieme burger andere burgers betrappen? Daarvoor opleiding volgen? )
Met alle voorbehoud dus, menen we te weten dat er nu hier bij het Kortrijkse gemeentepersoneel 4 extra van die onbetamelijke voyeurs zijn bijgekomen, wat ons brengt op een totaal van 31 vaststellers.
Bij de parkeerwachters zou het gaan om 29 personen waarvan er 17 ook bevoegd zijn om specifieke inbreuken vast te stellen in verband met “stilstaan en parkeren”, negeren van verkeersborden als “verboden toegang” en “voetgangersgebied”.
Tel daar dan nog de agenten bij.
Schepencollege probeert gemeenteraad om de tuin te leiden
In zitting van 11 januari is er bij agendapunt 4 een heel serieus incident geweest, waar niettemin geen Kortrijkzaan weet van heeft aangezien de bevriende pers zich weer zo “embedded” heeft gedragen dat er met geen woord over is gerept.
Indien de gemeenteraad niet virtueel was geweest zou dit voorval zeker hebben geleid tot een schorsing van de zitting. Wellicht tot verdaging van het punt, wat het VB overigens heeft gevraagd.
Dat punt 4 ging om een voorstel tot wijziging van een gewaarborgde lening voor Leiedal. (Iets ongebruikelijk.) De gemeenteraad besliste namelijk al in december 2019 om zich voor een lening van 5 miljoen van de intercommunale Leiedal borg te stellen. Het bedrag zou dienen voor de aankoop van diverse panden in de binnenstad.
Op heden blijkt dat deze totale som niet nodig is voor het centrumproject. (Reden wordt niet aangegeven.) Leiedal stelt dus de vraag om het resterende bedrag van de lening (hoeveel is dat?) te mogen aanwenden voor een andere aankoop. Met name de aankoop van “de gronden van Elia” (hoogspanningsbeheerder) op het Beneluxpark, ten zuiden, langs de Elleboogstraat.
De gemeenteraad wordt dus expliciet gevraagd om de gewaarborgde lening nu ook te mogen aanwenden voor projecten buiten de binnenstad.
Om welke projecten het dan wel gaat wordt in dit agendapunt niets gezegd.
Ook over de oppervlakte van de gronden Elia en de prijs per m² : geen woord!
Gelukkig herinnerden er zich nog twee oppositieraadsleden (twee!) uit de CD&V en het Vlaams Belang een Collegebesluit van 21 december 2020 waarbij gekozen is voor een bepaald scenario inzake het ruimtelijk uitvoeringsplan genaamd RUP ’t Hoge, waartoe al is besloten in juni 2018.
De RUP procedure bevindt zich nog altijd in fase ‘startnota’ maar er is intussen toch beslist om de reservegronden van het Beneluxpark niet aan te wenden voor kantoorontwikkeling (zoals oorspronkelijk bepaald in een ‘structuurschets’ van 2002).
Er is nu geopteerd om te kiezen voor een herbestemming naar recreatiegebied, meer speciaal een golfschool, een clubhuis, een hockeyterrein, in combinatie met een beperkt kantoorpark.
Om deze herbestemming mogelijk te maken is de verwerving van het perceel Elia nodig met een oppervlakte van 7.965 m². Leiedal zal instaan voor de aankoop van het perceel (65 euro/m²) en heeft daarom aan de gemeenteraad een gewijzigde waarborg van de vroegere lening van 5 miljoen aangevraagd.
Het schepencollege heeft de gemeenteraad van 11 januari daar niet over ingelicht en de Raad zou bij goedkeuring van het punt zonder het te beseffen ook akkoord gegaan zijn met de aanleg van een golf- en hockeyterrein op ’t Hoge.
Zoals gezegd hadden raadsleden Benjamin Vandorpe (CD&V) en Wouter Vermeersch (VB) dat in de gaten gekregen. Fractieleider Hannelore Vanhoenacker (CD&V) moest weer eens uit haar krammen schieten.
Hevig protest en verontwaardiging natuurlijk!
Verantwoordelijke schepen Wout Maddens vond dat allemaal niet zo erg en reageerde als was hij een teflon-pan. In Nederland zou een wethouder daar niet gemakkelijk mee wegkomen. (In de gazet HLN van 13 januari doet hij alsof nog niets is beslist.)
Niemand van de SP.A-fractie nam het woord. (De partij was vroeger fel gekant tegen de aanleg van een golfterrein.) CD&V en Groen stemden tegen. VB onthield zich maar neemt zich voor om klacht neer te leggen bij de gouverneur omdat het College de Raad in het ootje wou nemen.
P.S.
Leiedal onderhandelt nu met de initiatiefnemers (de familie BERT?) over de verkoopprijs (er is planschade) en de verdeling van de infrastructuurkosten.
Overijverige raadsleden (3)
Er is dus sinds enige tijd al een ware inflatie van door raadsleden ingediende aanvullende agendapunten. In de laatste gemeenteraad van 7 december liepen er niet minder dan 15 binnen bij de voorzitter. Zowat evenveel als er agendapunten waren komende vanuit het schepencollege zelf.
Onze gemeenteraadwatcher heeft nog de tijd gekend dat raadsleden er niet eens aan dachten om bijkomende voorstellen of vragen in te dienen. Waarschijnlijk wisten ze niet eens dat dit kon of mocht. Maar er was niettemin een goede kant aan deze onwetendheid verbonden. Men hield zich tenminste bezig met wat het College van plan was te doen. Men bleef bij de ingediende punten van het stadsbestuur en debatteerde daar heel hard over. En dit is net de taak van een gemeenteraad: het beleid controleren, ter verantwoording roepen.
De huidige overvloed aan aanvullende punten is in twee opzichten politiek nefast.
1. Zij leiden de aandacht af van het gevoerde beleid.
2. Die aanvullende punten omvatten vaak beleidsvoorstellen, proberen een beleidsdaad te stellen terwijl dit nu net niet de (essentiële) taak is van een raadslid. Zeker niet van oppositieleden. Want dan is men er ook verantwoordelijk voor. (Nogal wat raadsleden uit de oppositie begrijpen dit laatste niet en zouden liever te maken hebben met een soort afspiegelingscollege. Mekaar om de hals vliegen.)
Overlopen we nu even die aanvullende punten uit de laatste gemeenteraad van vorige maandag aan de hand van bovenstaande algemene politieke beschouwingen.
1. Volgende vijf ingediende punten voldeden volkomen aan ons criterium waarbij we poneren dat de Raad in de eerste plaats tot taak heeft om het beleid van het College scherp te ondervragen:
– de twee interpellaties over de opwaardering van het kanaal Bossuit-Kortrijk (Mattias Vandemaele, Carmen Ryheul)
– het bijgaande voorstel dat (bij wijze van een hoofdelijke stemming) vroeg naar het standpunt van de raadsleden in deze (Wouter Vermeersch, Carmen Ryheul)
– de geplande drie flatgebouwen in het groengebied langs wat eerst de N50C zou worden (Mattias Vandemaele)
– de stand van zaken aangaande de Kortrijkse Groothandelsmarkt in Heule (Mattias Vandemaele, Pieter Soens).
Dat zijn er toch al vijf die van politiek bewustzijn getuigen. Hulde!
2. Volgende punten zijn au fond vragen om uitleg. Dat mag natuurlijk.
Maar de vraag is of die punten wel noodzakelijk in een gemeenteraad moeten gesteld. Gewichtig genoeg zijn hiervoor. Zijn er geen andere wegen te bewandelen om aan die informatie te komen? (Een telefoontje naar een bevoegde schepen bijvoorbeeld. Het meldpunt. Een vraagje aan de algemene directeur of een andere ambtenaar. Bulletin van Vraag en Antwoord.)
– de gemeenschappelijke logo voor alle ontmoetingscentra (Mia Cattebeke)
– effectentaks op lokale overheden (Wouter Vermeersch)
– onbedoelde neveneffecten van de pandemie op stads- en ander groen (Roel Deseyn)
3. Vragen die tegelijk beleidsvoorstellen zijn;
– initiatieven tegen partner- en familiaal geweld (Carol Leleu)
– wandelnetwerk rond Kortrijk vergroten (Cathy Matthieu)
– studie- en examenruimtes voor studenten in tijden van corona (Maxim Veys)
– menstruatie-armoede (Maxim Veys)
4. Getelefoneerde vragen. Dat zijn vragen die ertoe dienen om toe te laten dat schepenen met hun beleid kunnen pronken. Ze worden ingediend door raadsleden uit de meerderheid en zijn op voorhand doorgenomen met de betrokken schepen.
Zie de vragen van Maxim Veys (SP.a)
5. Mislukte vragen. Dat zijn punten die juridisch – technisch niet goed zijn bedacht.
– Het voorstel om aan Martine Tanghe het ereburgerschap van de stad toe te kennen (Nawal Maghroud). De indienster gaf er blijk van dat zij niet weet hoe men volgens het reglement zo’n een voordracht van een kandidaat kan verrichten. En dat er daarenboven een commissie de kandidaturen moet doorlichten.
6. Onbenullige vragen.
– de vraag om de Groeningepoort ook te verlichten (Liesbet Maddens).
– burgers aanmoedigen om “egelstraten” aan te leggen (Cathy Matthieu)
Maar waarom stellen raadsleden aanvullende vragen of doen zij voorstellen ?
Er zijn toch wel enkele raadsleden die het serieus menen met de politiek, ermee begaan zijn en de dossiers bestuderen.
Maar anderen dienen punten in met de hoop van in de pers te komen. Vroeger lukte dat in de meeste gevallen. Nu veel minder: de lokale pers schenkt nog weinig aandacht aan de gemeenteraad.
Nog anderen doen dat om zichzelf te troosten. De collegebesluiten en de dossiers grondig doornemen, dat is veel te lastig en te moeilijk. Maar men moet toch iets doen om het presentiegeld te verdienen. En een vraagje opstellen is zo (gemakkelijk) gedaan. Men kan na de zitting tevreden met zichzelf huiswaarts keren
Overijverige gemeenteraadsleden (2)
Breaking news
Onze gloednieuwe burgemeester Ruth Vandenberghe meldt zopas (even na 22 uur) in de gemeenteraad dat Martine Tanghe wel enigszins erkentelijk is voor het aanbod, maar er liever niet op ingaat.
Wat een affront alweer voor de stad. (En voor de SP.A-fractieleider.)
Over een uur start de (digitale) gemeenteraad, zoals gezegd met vijftien zogenaamde interpellaties. Afgekort: IR.
Vele van die aanvullende agendapunten zijn eigenlijk geen interpellaties.
IR.5 bijvoorbeeld is eigenlijk een voorstel.
Nawal Maghroud, SP.a-fractieleider stelt namelijk voor om Martine Tanghe het ereburgerschap van Stad te verlenen.
Voor ons niet gelaten. La Martine beantwoordt alleszins aan de voorwaarde die stelt dat zij van grote faam en aanzien geniet.
Maar in al haar ijver om uiteindelijk een keer op te vallen en de pers te halen heeft raadslid Nawal vergeten het reglement te lezen waarbij uitgestippeld wordt hoe iemand kan ereburger van Kortrijk worden.
Haar voorstel moet omgezet in een vraag.
Want, wie kan er een kandidaat voordragen?
Er zijn drie mogelijkheden:
– ofwel het College van Burgemeester en Schepenen,
– ofwel minstens 5 raadsleden,
– ofwel een erkende stedelijke adviesraad.
Komt daarbij dat de kandidatuur moet besproken worden in een speciaal daartoe op te richten commissie. De leden ervan dienen van diverse generaties zijn, en multidisciplinair samengesteld. Ze worden ook verondersteld van enige bekendheid met en in de stad te bezitten. Niet zomaar mensen van de straat hé.
Ja, technisch bekeken kan een ingediend punt faliekant uitvallen als men al te ijverig wil zijn, zonder kennis van zaken.
Maar aangezien het voorstel van iemand uit de meerderheid komt (een fractieleider dan nog) zal het CBS er wel wat op vinden.
Ons Kortrijks Staatsblad slaat de bal mis
Even onze serie over de lange gemeenteraad van november onderbreken want we lezen absoluut niet graag totaal verkeerde berichten in ons gewaardeerd eigenste Staatsblad, de regionale editie van HLN, genaamd “Leiestreek”.
Er komt een openbaar onderzoek naar aanleiding van de (voorlopige) goedkeuring van de straatnaamwijzigingen van de Leopold II-laan en de Cyriel Verschaevestraat.
Hierbij meldt onze Kortrijks Moniteur dat bewoners en omwonenden bezwaren kunnen indienen.
Maar alle Kortrijkzanen kunnen dat. Men moet niet noodzakelijk rechtstreeks betrokken zijn bij de zaak. Ieder Kortrijks natuurlijk persoon of rechtspersoon kan niet alleen bewaar indienen maar ook een standpunt vertolken, of een opmerking ten beste geven aan het College van Burgemeester en Schepenen. Men kan bijvoorbeeld een andere naam voorstellen. Of men kan beweren dat er gediscrimineerd wordt wanneer enkel zelfstandigen en vennootschappen en VZW’s een onkostenvergoeding krijgen en gewone bewoners niet. (De uit te keren vergoedingen worden geraamd op 30.000 euro.)
Het is wel zo dat bewoners en omwonenden (en eigenaars die er niet wonen!) een schrijven zullen krijgen van het stadsbestuur.
P.S.
Een juridisch kluchtje. In Sint-Pietersleeuw was er in augustus 2016 eens een openbaar onderzoek bij een straatnaamwijziging voor een traject waar niemand woonde…
Een historische gemeenteraad, ja ! Maar waarom?
Vandaag 20 april start er in Kortrijk over zowat een uur (19 uur) een historische gemeenteraad. Niet omdat die voor het eerst in de geschiedenis digitaal verloopt, maar wél omdat de gevolgde werkwijze volstrekt onwettig is. Illegitiem. Onrechtmatig. Ongeoorloofd. Wederrechtelijk. Rechteloos.
Woorden schieten tekort om de onfatsoenlijke wijze te beschrijven waarop de tripartite de gemeenteraad al reeds van te voren aan banden heeft gelegd.
Wie straks de livestream volgt (we hopen dat het lukt) moet ook eens in het bijzonder letten op de wijze waarop de voorzitter van de Raad de oppositie de mond zal snoeren, meer speciaal hoe zij (Tiene Castelein) het zal aan boord leggen om de uitgebreide interpellatie over de Corona-crisis van de fractieleider van het Vlaams Belang zal proberen te verijdelen.
Een gemeenteraad ‘light’ geleid door een dominante meesteres (4)
Zoals reeds eerder gemeld heeft op 7 april een zgn. ‘Bureau van Fractieleiders’ de drastische (onwettige!) richtlijnen over virtuele raadscommissies en gemeenteraden voor de maand april besproken.
Dat bureau bestaat momenteel uit Tiene Castelein als voorzitter (Team Burgemeester), Wouter Allijns (Team Burgemeester), Nawal Maghroud (SP.A), Philippe Dejaegher (N-VA) en de fractieleiders uit de oppositie Hannelore Vanhoenacker (CD&V), David Wemel (Groen), en Wouter Vermeersch (Vlaams Belang). Met daarbij Nathalie Desmet als algemeen directeur en Petra Verhenne als verslaggever. (Ambtenaren die overigens niet geneigd zijn om de burgemeester eventjes bij gelegenheid te corrigeren. Dit gezegd zijnde.)
Tiene Castelein, bijgenaamd “de sherpa van de burgemeester”, liet al onmiddellijk aan de pers (in elk geval aan “De Krant van West-Vlaanderen”) weten dat alle partijen (behoudens het VB) akkoord gingen met de voorgenomen maatregelen, min of meer vervat in een politieverordening van de burgemeester die evenwel nog moet bekrachtigd in de gemeenteraad van 20 april. (Benieuwd wie daar nu zal durven tegenstemmen.)
Zij had het dus over “partijen” en niet over fracties of fractieleiders. Een ietwat onzorgvuldige formulering, vanwege een juriste.
Natuurlijk hebben de fractieleiders of de partijvoorzitters hierbij hun besturen niet geraadpleegd, en ook niet alle raadsleden. We betwijfelen zelfs of alle fractieleiders contact kregen met al hun eigenste fractieleden.
Men dient goed te beseffen dat zo’n Bureau van Fractieleiders in feite door de tripartite gebruikt wordt als alweer een sluw machiavellistisch middel om mogelijke oppositiestemmen in de gemeenteraad in de kiem te smoren. De bedoeling is om – ver weg van de pers en het publiek – de lieve vrede tussen meerderheid en oppositie te bewaren en te streven naar een consensus over delicate materies die nog voor de gemeenteraad moeten komen. En dat lukt meestal, zeker met iemand als voorzitter Tiene Castelein. Zij kan zich voordoen als de redelijkheid zelve.
In het Bureau van 7 april was zij weerom in functie als voorzitter van de gemeenteraad. Welnu, indien toen nog Wouter Allijns had gefungeerd als voorzitter durven we met grote zekerheid stellen dat er een consensus zou gegroeid zijn om interpellaties en mondelinge vragen wél toe te staan in de virtuele Raad. Die Wouter is namelijk iemand die nog enig besef heeft van politieke deontologie en open staat voor diverse meningen. (Maar optornen tegen een vermomde autocratische burgemeester die zich daarenboven heeft omringd door een team van totaal nieuwe politiek- ondeskundige raadsleden – die hem vanuit hun totale politieke onwetendheid nog bewonderen ook – dat vraagt wel zeer veel tactische kunde.)
Dat is een eerste vaststelling die we willen maken bij het verloop van het Bureau van 7 april. Spreek ons maar eens tegen.
Dan is er een duidelijk en belangrijk feitelijk gegeven (geen veronderstelling) dat door Tiene Castelein als sherpa van de burgemeester niet wereldkundig werd gemaakt.
Op het Bureau heeft er één fractieleider waarlijk geen woord gezegd. Geen woord. En dat is toch wel betekenisvol, aangezien het gaat om Nawal Maghroud, fractieleider van de SP.A, een partij die nog wel behoort tot de regerende meerderheid. Wat wil dat zeggen? Was er onenigheid binnen de fractie? Of ging men zelfs geenszins akkoord met die voorgenomen onwettige regelingen en durfde (of kon of mocht) men daar niet voor uitkomen?
Dat is onze tweede vaststelling.
In de gemeenteraad van 20 april zou een en ander hieromtrent moeten duidelijk worden. Zal schepen Philippe De Coene zijn stem verheffen?
Kortrijkwatcher kan zich bijna niet voorstellen dat bijvoorbeeld iemand als SP.A-raadslid en Vlaams parlementariër Maxim Veys gelukkig is met de gang van zaken.
Een derde vaststelling.
– Dat de N-VA-fractie zich zonder morren en met enig traditioneel gesus naast de kwestie van medicus Philippe Dejaegher heeft geschaard achter de leidraad van de burgemeester wekt geen verbazing. De partij maakt deel uit van de triparite. Ja. Maar er dient wel aan toegevoegd dat het politiek bewustzijn bij de twee ‘gewone’ raadsleden van die partij ongeveer op het niveau ligt van dat van een cactus.
– Dat uiteindelijk de CD&V als oppositiepartij zich ook heeft neergelegd bij de voorgestelde procedure heeft ons tegelijk wél en niet verbaasd. (Wat zou iemand als Roel Deseyn daarvan denken? En de nieuweling Benjamin Vandorpe?) We zien het zo. De CD&V heeft nog wel eens de reflex om zich te gedragen als een verantwoordelijke (voormalige) bestuurspartij en heeft zich in dit geval als humanitair-christelijke partij een soort milde ‘nood-breekt-wetmodus’ aangemeten.
– De houding van Groen is wel degelijk onbegrijpelijk.
David Wemel was toch geen voorstander van het afschaffen van interpellaties? Wedden dat als Matti fractieleider was geweest dat er dan vanuit Groen een duidelijk en totaal njet was uitgesproken?
Vierde vaststelling.
We weten wat er uiteindelijk en au fond is gebeurd…
In het Bureau heeft er zich gaandeweg een soort (verkeerd begrepen) ‘cordon sanitaire’ ontwikkeld.
Toen algauw bleek dat de fractieleider van Vlaams Belang zich met man en macht keerde tegen de voorstellen over het verloop van virtuele raden (en wellicht klacht zou neerleggen!) hebben de andere fractieleden gemeend – rechtschapen als ze zijn! – dat zij het zich niet konden permitteren om als het ware akkoord te gaan met de opwerpingen van die partij.
En praktisch bekeken wou men het VB zeker niet gunnen dat de partij op de Raad van 20 april als eerste met een uitgebreide interpellatie aan bod zou komen.
Dat is politiek nietwaar?
Een gemeenteraad ‘light’ geleid door een dominante meesteres (3)
De senior-writer van kortrijkwatcher, die minstens al een halve eeuw eerst indirect en dan jaren en jaren (30 al nu) heel direct de Kortrijkse gemeenteraad volgt, is de mening toegedaan dat het Kortrijkse stadsbestuur nu wel degelijk DE politiek-deontologische grens heeft overschreden. De rode streep.
Voor het eerst in de politieke geschiedenis van de stad organiseert men schaamteloos een gemeenteraad op een wijze die tegelijk volkomen ingaat tegen bepalingen van een decreet, een ministerieel besluit, de richtlijnen van het Agentschap Binnenlands Bestuur en ook nog het eigenste huishoudelijk reglement van de gemeenteraad.
Maar onze senior-writer ziet onder het bewind van de eerste en vooral tweede tripartite (Team Burgemeester, SP.A en N-VA) een nefaste, totaal ondemocratische (modewoord: fascistoïde) evolutie waarbij de rechten van de gemeenteraad en individuele raadsleden steeds meer in een wurggreep geraken. In een lockdown, zou men nu ook kunnen stellen.
Breder gezien aarzelt onze senior-writer niet om te stellen dat de Kortrijkse politiek meer en meer onderhevig is aan despotisme, populisme, sluw macchiavellisme. Als gevolg van de plaatselijke slaafse, plus luie en niet helemaal politiek (des)kundige pers weet bijna geen Kortrijkzaan dat.
(Zo een lokale editie van HLN bijvoorbeeld begint men ten allen kante te beschouwen als DE stadskrant of DE moniteur van de tripartite. De Krant van West-Vlaanderen abdiceert volkomen. En WTV heeft enkel oog voor, -ja waarvoor?)
Onze burgemeester Vincent Van Quickenborne is gewoon een bijzonder getalenteerde, vermomde autocraat. Binnen zijn zgn. partij (het is een kiesvereniging!) legt hij op slinkse wijze zijn eigen wil op. Binnen zijn Team is er geen bestuurslid of zelfs schepen die hem durft counteren want de slimsten onder hen beseffen intussen wel dat hij rustig sluipend de tijd kan afwachten om zijn criticasters subtiel aan de dijk te zetten. (De besten trappen het op de duur wel zelf af.)
De twee partners binnen de coalitie anderzijds, laat hij zo nu en dan met het nodige snoepgoed (bepaalde budgetten) hun besognes soigneren, maar hij weet toch dat ze geen dwars of eigenzinnig beleid tegen hem zullen voeren, aangezien hun politieke toekomst (voortbestaan) volkomen afhangt van de electorale aanhang van de burgemeester zelf.
En zo komen we heel stilaan tot ons onderwerp: de wijze waarop hij de gemeenteraad – ook weer deze maand – naar zijn hand zet en de oppositie de mond snoert.
Een machtig wapen hiertoe (als personage dan) is niemand minder dan de gemeenteraadsvoorzitter Tiene Castelein. We bestempelen haar intussen als de vrouwelijk sherpa van de burgemeester.
Als voorzitter zou zij systematisch moeten opkomen voor haar gemeenteraad en zich niet ipso facto scharen achter de standpunten van het schepencollege. (Vooral de wijze waarop zij als een SM-meesteres gelijk de tussenkomsten van het Vlaams Belang telkens opnieuw probeert te fnuiken is waarlijk hemeltergend.)
Bij de bespreking van de “leidraden voor de virtuele raden” heeft zij het weer steevast opgenomen voor de voorgestelde procedure van het College : (voorlopig) geen raadscommissie, en in de Raad geen interpellaties noch mondeling vragen.
Zij stelde zelfs voor om mee te gaan in de truc van de foor van het College om te beletten dat Wouter Vermeersch (VB) een uitgebreide interpellatie zou kunnen houden over de Kortrijkse aanpak van de corona-crisis. Zo krijgt Vermeersch niet het eerste woord. Zij wil namelijk dat de interpellatie van het VB wordt ingekapseld in het door het College nog vlug-vlug ingevoerde punt 3 over corona.
Tiene Castelein liet in de pers (die nergens weet van heeft) optekenen dat voor de rest alle partijen akkoord gingen met de voorgestelde gang van zaken in de virtuele raden.
Laat ons daar wat op ingaan.
(Wordt vervolgd.)
Een gemeenteraad ‘light’ geleid door een dominante meesteres (2)
Voor wie het nog niet zou weten dan (de pers bijvoorbeeld?).
Op 1 april heeft de burgemeester bij politieverordening besloten tot het digitaal houden én afgelasten van de vergaderingen van de bestuursorganen van Stad en OCMW in het kader van de strijd tegen het corana-virus.
Naar aanleiding daarvan heeft de administratie dan een uitvoerige “leidraad virtuele raden Kortrijk” uitgeschreven die op 7 april als het ware ter goedkeuring (bij consensus) werd voorgelegd aan het bureau van de zes fractieleiders.
Kernpunten van die leidraad waren de beslissingen om de raadscommissies af te gelasten; in de agenda van digitale gemeenteraad enkel hoogdringende punten in te schrijven; geen interpellaties of mondelinge vragen te te laten.
Dit alles is volkomen in strijd met het aangepaste Ministerieel Besluit van 25 maart en de bijhorende richtlijnen van het Agentschap Binnenlands bestuur (update publicatiedatum van 25 maart).
Het Vlaams Belang heeft dan ook onmiddellijk klacht neergelegd bij de dienst BB.
In de aanhef van de klacht zegt het VB dat het houden van digitale raden in het kader van de strijd tegen het corona-virus een verstandige beslissing is.
Maar!
De meerderheid in Kortrijk ziet de maatregelen van de “leidraad virtuele raden’ als een vrijgeleide om een aantal rechten van de gemeenteraad (en van de raadsleden) in te perken.
Zo wil het stadsbestuur de raadscommissies laten verlopen via schriftelijke vragen bij e-mail. Daarmee laat men een aantal fundamentele regels, die aan de raadscommissies vast hangen, “veel te rap los”. Een tegensprekelijk debat laat deze “vergadervorm” helemaal niet toe. Toegevoegde punten (die niet mogen, noot van KW) kunnen niet behandeld. Extra toelichting kan niet worden gegeven.
Een raadsvergadering via e-mail wekt de indruk dat men niet in de mogelijkheid verkeert om een video-conferentie te organiseren. Dat kan natuurlijk wel. Zo wordt er net op het tijdstip van de oorspronkelijk geplande raadscommissie (14 april om 19 uur) een testvergadering via “Teams” gehouden.
Het VB klaagt ook aan dat men interpellaties en mondelinge vragen wil schrappen. Nochtans moeten de algemene principes uit het decreet over het lokaal bestuur én het huishoudelijk reglement – ook tijdens de corana-crisis – van toepassing blijven: termijn van oproeping, inzage in dossiers, tegensprekelijk debat, openbaarheid van debat (enz.).
Tenslotte voegt het VB in de klachtbrief er nog aan toe dat de fractie tijdig en correct een uitgebreide interpellatie inzake de aanpak van corona-crisis in Kortrijk heeft ingediend. Welnu, op het bureau van fractieleiders liet het stadsbestuur uitschijnen dat ook een agendapunt “corona” zou worden toegevoegd. (KW: dit is intussen zo gebleken, punt 3).
We citeren nog altijd uit de brief van het VB:
De voorzitster van de gemeenteraad (Tiene Castelein) uitte aanvankelijk het voornemen om de uitgebreide interpellatie niet te laten doorgaan en enkel het toegevoegde punt van het stadsbestuur. Daarbij zou zij de gemeenteraad laten stemmen over het al of niet laten doorgaan van de uitgebreide VB-interpellatie.
Tot daar het standpunt van het VB.
In een volgend stuk proberen we iets te zeggen over de houding van de andere fracties. Is het waar wat voorzitter Tiene Castelein beweerde in De Krant Van West-Vlaanderen: dat behoudens het VB alle fracties akkoord gaan met het voorgestelde verloop van de digitale raden??
Het wordt giswerk want de raadsleden zijn niet scheutig met informatie.
En de reguliere pers heeft het blijkbaar te druk.