Het document (191 bladzijden) was dagenlang spoorloos op de website van stad.
Daar werd zelfs aan toegevoegd dat het totaal niet meer bestond.
Blijkbaar had niemand die geheimzinnige verdwijning opgemerkt.
Tot onze alternatieve elektronische stadskrant daar even aandacht aan schonk.
Category Archives: onbegrijpelijk
Oeps, we vinden deze pagina niet die je zocht (bestaat niet meer!)
Weet u om welke pagina dat ging?
Om de laatste en vijfde aanpassing van het meerjarenplan 2020-2027.
Niet te geloven.
WEG !
“De pagina die je probeert te vinden bestaat niet meer.”
Die vijfde aanpassing is goedgekeurd in de gemeenteraad van 18 november 2024, overigens de laatste zitting van de gemeenteraad van de vorige bestuursperiode.
Is dus wel degelijk een officieel document.
WEG !
Hoe is dat uit te leggen?
Was gepubliceerd op de website van stad op 27 november 2024.
De vierde aanpassing van het meerjarenplan 2020-2027 (interne rapportering) is wel nog terug te vinden. Gepubliceerd op 8 december 2023.
Welk document is er nu eigenlijk rechtsgeldig voor het nieuwe College om kredieten uit te voeren?
Toppunt is nog dat de financiële gegevens over de jaren 2024 en verder in het geheel niet kloppen als we ze vergelijken met wat staat in de vierde en vijfde aanpassing.
Ja maar, hoe weet u dat, als die vijfde versie is verdwenen? Omdat er nog wat gegevens over de vijfde aanpassing zijn te vinden in de notulen van het schepencollege of de gemeenteraden.
(Wordt vervolgd)
Gezworenen
Over de onbestaande eensgezindheid inzake het stationsproject (3)
Gisteren las u in deze alternatieve stadkrant een overzicht van het stemgedrag van de raadleden in de zitting van 8 mei. Dat ging dus over de bouw van een nieuw station, fietsenstallingen, busstation, twee pleinen en wegenaanleg, kantoren allerhande. SWO3.
Voor dit ongemeen belangrijk architecturaal, stedenbouwkundig, historisch, financieel project zou men toch politiek een grote unanimiteit moeten vinden en nastreven. Een breed politiek draagvlak. Het College is daar dus tot op heden niet in gelukt en schrikt er er duidelijk voor terug om een bevraging van de bevolking te organiseren. Bij het goedkeuren van de omgevingsvergunning mag het College zich nog aan een pak bezwaarschriften verwachten. (Big problem: als we nu nog durven raken aan het derde samenwerkingsverband zijn we weer weg voor duizend jaar.)
We merkten in de vorige editie op dat er niet enkel geen eensgezindheid bestond (bestaat) binnen de Raad in zijn geheel, maar ook niet binnen de fracties zelf. De eindstemming was geenszins zoals altijd: dit keer géén stemming van meerderheid tegenover de oppositie, absoluut niet.
Opmerkelijk was dat bij de raadsleden van de tripartite aan de macht slechts één iemand heeft durven tegenstemmen: de heldhaftige Moniek Gheysens. Zij kreeg voor haar tussenkomst (waarover later in deze krant meer) geen applaus van de meerderheid, en zelfs niet van de gehele oppositie.
Zo’n tegenstem van een lid van de meerderheid is volstrekt ongewoon. Bij dit bestuur hebben we het één keer meegemaakt (Niels Lybeer) maar wellicht ging het om een ongelukkige duw op een verkeerd knopje. Dissidenten bij de meerderheid lossen de uiting van hun eventueel bezwaar over een agendapunt op door bij de stemming een toevallige, tactische plaspauze in te lassen. Of gewoon niet opdagen voor de zitting.
Over de bespreking in de gemeenteraad zelf hebben we het in een volgende editie.
Heel belangrijke punten van de agenda van een gemeenteraad worden hier op voorhand behandeld in wat men noemt “een Verenigde Raad” (VR). Dat is in feite een puur informatieve (wel openbare!) gemeenteraad zonder enige stemming. Men behandelt de technische kant van het voorliggend agendapunt. Bevoegde ambtenaren en experten geven zo nodig toelichtingen. Zo’n VR gaat altijd door op de dinsdag voorafgaand aan de gemeenteraad van de volgende maandag.
In dit geval was dat op 2 mei om 19 uur. Iedereen was er, uitgenomen de CD&V’ers Jean de Béthune en Roel Deseyn want zij waren verontschuldigd. Aanwezige ambtenaren van de Directie Ruimte waren Wim Lodewyck en Lotte Demeestere. De NMBS was vertegenwoordigd door de projectleider Joëlle François.
We zeggen al onmiddellijk iets wat politiek-vergadertechnisch van belang is om te constateren: géén van de drie fractieleiders van de meerderheid vond het nodig om ook maar één vraag te stellen of een opmerking te maken. Dat is heel tekenend. Afgesproken, dat is duidelijk. Het is ontegensprekelijk een symptoom van het feit dat er binnen hun fractie enige “roeringe” is, en wellicht ook binnen het College. Het lijkt me ondenkbaar dat bijv. in Gent, Mechelen, Mons de fractieleiders hun stem niet hebben verheven bij de bespreking van de te bouwen stations aldaar.
Wie nam er dan wel het woord?
Aan CD&V-zijde: Benjamin Vandorpe (uitvoerig), en eventjes Hannelore Vanhoenacker. Voor het Vlaams Belang: Wouter Vermeersch (uitvoerig), Carmen Ryheul, Marc Cottenier. Van Groen: Matti Vandemaele (uitvoerig), Cathy Matthieu en NIET fractieleider David Wemel.
Van de N-VA? De VLD (Team Burgemeester)? De Sossen? NIEMAND.
Van het College? Wout Maddens (weinig zeggend), Axel Weydts (licht boosaardig, spottend) en héél eventjes Axel Ronse met een ironische vraag.
Hierna enkele meer van belang zijnde tussenkomsten. (Aan de hand van de vraagstellingen kan men wel aanvoelen wat het standpunt is van de spreker.) In cursief lettertype soms wat toelichting van kortrijkwatcher zelf.
– Benjamin Vandorpe blijft erover verbaasd dat de verdeelsleutel van de kosten pas echt wordt vastgelegd bij de aanbesteding.
Over de verdeling van de bouwkost hebben we het later nog in detail, want de gazetten weten weer nergens van. Per onderdeel van het project zijn er andere procenten. Laat ons nu volstaan met te zeggen dat wij voor het nieuwe station alléén instaan voor 3,95 miljoen op 47,27 miljoen (8,3 %). Voor indirecte kosten (erelonen, management, communicatie, studiekosten) zijn er al concreet geraamde kosten voor Stad aangegeven maar – eigenaardig genoeg – géén procenten.
De NMBS (Joëlle François) merkt op dat “de grote krijtlijnen” vast liggen. Zij wijst er ook op dat indien men nu nog zou raken aan de samenwerkingsovereenkomst (SWO3) men heel de ronde zou moeten overdoen. En dan lezen we dit: “De verdeling van de aanneming gebeurt niet op basis van de %, de % is eigenlijk het gevolg van de verdeling en van de finale raming of aanbestedingsprijzen. Het % wordt eerder gebruikt voor de verdeling van de kosten van de technische studies.” Tja.
Vandorpe wou ook weten wat het prijsverschil zou kunnen zijn tussen renovatie van het bestaand station en nieuwbouw. Schepen Weydts geeft als antwoord dat de CVP indertijd (2014) vorige overeenkomsten heeft goedgekeurd en schepen Maddens verwijst gewoon naar vroegere tussentijdse rapporten.
In de Kamer van Volksvertegenwoordiging is hierover door Frank Troosters (VB) ook ooit een vraag gesteld.
De minister vond toen (24/072022) dat de kosten voor renovatie en de aanpassingen van het bestaand gebouw te hoog zouden oplopen, dat het bestaand station au fond te groot is en dat er van alles niet meer beantwoordt aan hedendaagse vereisten. Bijv. de doorgangen onder de grond.
– Wouter Vermeersch is vooral bezorgd om het aantal parkeerplaatsen bovengronds en over de kosten van het station. De NMBS antwoordt dat de raming is gebaseerd op de meest recente aannemingsbedragen (2021) van de stations Gent en Mechelen, de duurste eenheidsprijzen. En daar bovenop is 17% inflatie gerekend. Voor het openbaar domein is de raming van 2021 verhoogd met 20%.
– Marc Cottenier oordeelt regelrecht en kort dat hij het een mooi gebouw vindt. Schepen Ronse vraagt (ironisch?) of hij dat nog een keer wil herhalen. “Ja, het is een mooi en functioneel gebouw.” Ambtenaar Wim Lodewyck profiteert van de gelegenheid om te verklaren dat het nieuw gebouw binnen de NMBS zelf is geconcipieerd en niet door een “sterarchitect”.
– Moniek Gheysens is “geboulverseerd“. Zij staat in de discussie boven de partijen en hun standpunten maar wil alleszins de gevel van het bestaand station bewaren. Zij vraagt aan schepen De Coene waarom hij – net als vroeger met de SOS-beweging – NIET achter de verdediging van het erfgoed staat. (Geen antwoord.) Schepen Maddens reageert wel. Meningen kunnen verschillen. En daarbij: de verdedigers van het erfgoed zijn daar pas 9 maand geleden mee begonnen en het project bestaat daarentegen al 15 jaar.
– Matti Vandemaele wil eerst duidelijk stellen dat hij een believer is van het project. Hij wil wel eens weten waarom de gevel van het huidig gebouw niet kan blijven. Schepen Weydts wijst op het belangrijk uitgangspunt: twee wijken verbinden. En wat gebeurt er met de parking Tacklaan? Schepen Weydts: daar is nog geen duidelijkheid over.
– Hannelore Vanhoenacker zegt dat zij niet blind is voor de beslissingen van 13 jaar geleden. (Haar partij was toen voor de afbraak van het station. Pro een nieuw “zwevend” station, boven de sporen.) Maar, zegt Hannelore: “voortschrijdend inzicht is belangrijk”. “De trend naar verduurzaamheid en duurzaam bouwen moeten we meenemen.”
(Wordt vervolgd.)
Nog over de (on)eensgezindheid binnen de Raad over het nieuwe station (2)
In onze editie van gisteren motiveerden we ons laattijdig verslag over de gemeenteraadszitting van 8 mei waarbij raadsleden zich moesten uitspreken over 1) wat de NMBS van plan is met het deelproject A (het nieuwe station en de fietsstallingen) en 2) wat Stad nog van plan is inzake het deelproject B (de stationspleinen voor en achter, het busstation en de zgn. Lijnwinkel). Ook de geraamde kosten en de verdeling ervan moesten worden goed- of afgekeurd.
Fundamenteel was natuurlijk het heikele punt: wat met het station?
Nauwgezet als we zijn wilden we wachten op de publicatie van de notulen om heel zeker te zijn over het stemgedrag van de raadsleden over dit gigantisch project. Want er heerst binnen de Raad over deze investering en historisch gebeuren, meer speciaal over de vraag hoe dat nieuwe station er moet uitzien, niet de minste unanimiteit, en – dat is uitermate zeldzaam – zelfs binnen de fracties valt geen volkomen eensgezindheid te bespeuren. Enige consternatie hierover lijkt mogelijk.
Maar dan moeten die notulen natuurlijk helemaal juist weergeven hoe de raadsleden hebben gestemd.
Voor het geheel van het voorgestelde project, de zgn. derde samenwerkingsovereenkomst (SWO3) tussen de betrokken vier partners is de stemuitslag met de namen wel juist genoteerd, maar dat geldt niet voor de ingediende amendementen. (Cf. infra.)
Er namen 39 leden deel aan de stemming. Raadslid Roel Deseyn (Cd&V) was afwezig en schepen Axel Weydts (van de beweging ‘Vooruit’) liet zich verontschuldigen.
Wie heeft er bij het “beslissingspunt” over het geheel van het project een ja-stem uitgebracht?
25 leden, te weten de raadsleden van de tripartite, uitgenomen Moniek Gheysens (VLD).
Hier speelde bij de meerderheid de partijtucht, iets waar ons Moniek nu al zovele jaren fel en heel fel onder lijdt. (“We mogen niets meer zeggen,” zo luidt steevast haar klacht in meer intieme kring.)
Maar wie schaarde zich nog achter die meerderheid? Twee van de vier leden van de Groen-fractie, met name Matti Vandenmaele en de fractieleider David Wemel.
Wie bracht een nee-stem uit?
11 leden. Alle aanwezige zes leden van de CD&V, drie (van de vier) VB’ers (Wouter Vermeersch, Lies Vercaemst, Carmen Ryneul), Jacques Demeersseman (onafhankelijk, vroeger VB) en – of course – Moniek Gheysens., de onverschrokkene.
En wie onthield er zich?
3 leden. Twee van Groen (Philippe Avijn en Cathy Matthieu) en één van het Vlaams Belang (Marc Cottenier).
Later, als we het hebben over het verloop van de voorafgaande Raadscommissie én de gemeenteraadszitting zelf, zullen we van de dissidenten het stemgedrag proberen te verklaren.
Amendementen
CD&V-raadslid Benjamin Vandorpe had drie amendementen in petto, en die waren waarlijk niet van de poes. Cruciaal. Het is dan ook zéér de moeite waard om hier zorgvuldig na te gaan hoe er werd gestemd. Hoe raadsleden hun overtuigingen kunnen verloochenen. Des avonds niet meer in de spiegel kunnen of durven kijken…
Amendement 1.
Vandorpe vraagt niet minder dan een digitaal referendum over het al of niet bouwen van en nieuw station, en wil daarbij dat de tripartite het advies van de bevolking volledig volgt. Zoals u weet is inspraak van de Kortrijkzanen (de actie “Kortrijk Spreekt”) een zowat onaantastbaar, heilig kernpunt van het stadsbeleid van de tripartite. Participatie ! En nochtans, héél de meerderheid stemde op 8 mei tegen enig referendum of bevraging over de kwestie. De drie fractieleiders zwegen als vermoord, en Ruthie zelf (bevoegd en verantwoordelijk voor “Kortrijk Spreekt”) gaf geen kik. Een prachtig – sprekend! – voorbeeld van behoedzaamheid in de politiek.
Ziehier de wonderlijke uitslag, want ook bij de oppositie zien we bijzondere gedragingen.
– Wie stemt er tegen een referendum?
28 leden. Ieder raadslid van de coalitie, uitgenomen onze ware durfal, Moniek Gheysens.
Maar – tot onze verbazing – ook de vier raadsleden van Groen en één van het VB (Marc Cottenier die het plan van de NMBS schitterend vindt).
De motivatie van Groen kennen we niet, de fractieleider spreekt zich er niet over uit. Ons vermoeden is dat zij au fond voorstander zijn van het nieuwe, modern station en vrezen voor het ‘Gesundes Volksempfinden’. (De petitie van de erfgoed-aanhangers had nogal succes.)
– Wie is er pro het referendum?
11 ja-stemmen. Natuurlijk de gehele CD&V-fractie. Maar ook drie VB’ers en het onafhankelijk raadslid Demeersseman.
Er waren geen onthoudingen.
Amendement 2
Vandorpe wil meer duidelijkheid over de “verdeelsleutel” van de kosten over de vier partners van het deelproject A. (Later meer daarover: die sleutel is eigenlijk nog niet echt formeel bepaald.)
Hier zien we weer hoe raadsleden partijtucht stellen boven redelijkheid, boven de gegrondheid van een voorstel.
Bekijk de uitslag.
– 26 nee-stemmen. Uiteraard dus weer geheel de kliek van de tripatite, met uitzondering van onze Moniek, de gewetenisvolle. Drie van Groen willen ook niet weten van méér accuraatheid over de kosten: Davdid Wemel, Cathy Matthieu en Matti Vandemaele.
– 12 ja-stemmen. De CD&V’ers, alle vier VB’ers en Moniek.
– 1 onthouding: één van Groen, want te ingewikkeld? (Philippe Avijn).
EN HIER MOETEN WE DUS WIJZEN OP EEN VOLSTREKT FOUTE NOTULERING !
Er zijn 26 tegenstemmen, maar we tellen 29 namen…
Wat scheelt eraan?
– Ryheul is zowel gerangschikt bij de voor- als tegenstanders. (Zij was voor.)
– Pieter Soens ook. (ook voor.)
– En dat is dan het toppunt: de verontschuldigde schepen Weydts gaf zogezegd een tegenstem !
Amendement 3
Benjamin Vandorpe wil dat de bijdrage in de kosten voor stad worden geplafonneerd.
Hij plakt er zelfs een bedrag op: de maximum all-in kostprijs mag hoogstens 22.755.646 euro bedragen, incl. btw. Dat is het op heden geraamde bedrag.
– 8 ja-stemmen. De CD&V plus de spaarzame, onverschrokken Moniek en ja ook Demeersseman (altijd contrarie).
– 27 nee-stemmen. De leden van de meerderheid plus de vier van Groen.
– 4 onthoudingen: de vier VB’ers.
HIER OPNIEUW EEN FOUTE NOTULERING.
Men noteert 30 namen bij de nee-stemmen…
– Ryheul is zowel vernoemd bij de nee-stemmers als bij de onthoudingen.
– Pieter Soens heeft zowel ja als nee gestemd.
– En schepen Weydts was blijkbaar toch opgedoken: hij stemde tegen…
P.S.
Genoeg voor vandaag.
In volgende editie vertellen we wat er zoal is gezegd en niet werd gezegd.
Meest betekenisvol is misschien dat de drie fractieleiders hebben gezwegen.
Zelfs burgermoeder Ruthie had niks te vertellen. Onthutsend is dat. Onder het burgemeesterschap van Quickie zou dit ONDENKBAAR zijn geweest. Hij zou ons vergast hebben op een exceptioneel discours.
Hoe kunnen bedragen in een jaarrekening over hetzelfde jaar plotseling veranderen?
We vragen ons dat eigenlijk al jaren af. Intrigerend is nog dat we ons niet herinneren dat ooit één schepen van Financiën daarover enige uitleg verschafte of één ‘gewoon’ raadslid zich daarover vragen stelde.
Het gaat hierom. U weet wat een budget is (vroegere benaming: begroting): een raming (schatting) van de uitgaven en ontvangsten van de gemeente voor het volgende boekjaar. Dat document komt in de Kortrijkse gemeenteraad meestal pas op de agenda in de maand december van het jaar tevoren (X-1).
Wanneer het jaar X eenmaal voorbij is, slaagt onze administratie er dan in om in de lente (de maand mei bijv.) van het volgend jaar (dus in X+1) de rekening voor te leggen aan de raadsleden. Dat document geeft dan tot op de cent na weer wat men in werkelijkheid heeft uitgegeven of ontvangen. Idem voor wat de reële kosten en opbrengsten (dat is zonder BTW) in dat jaar X daadwerkelijk waren.
Ons probleem is dat er voor bepaalde posten in de opeenvolgende rekeningen twee versies bestaan. Twee verschillende bedragen, nochtans voor hetzelfde jaar.
En dat daar dus niemand ook maar één opmerking over maakt.
Nu geven we een keer een voorbeeld over de kosten en opbrengsten uit de beginjaren van het bestaan van de tripartite. (We zouden dat voor andere posten en andere jaren ook kunnen doen, maar zijn er te lui voor. En daarbij: die eerste jaren slaan enkel en alleen op de stadsfinanciën en niet op die van de “satellieten” zoals het OCMW, de AGB’s en de VZW’s).
Wat zegt (constateert) de jaarrekening 2014 ZELF over de resultaten van dat eigenste jaar?
– Kosten: 144,59 miljoen
– Opbrengsten: 131,95 miljoen
– Verlies of tekort is dus: -12,63 miljoen.
Zo’n saldo heeft natuurlijk gevolgen op de balans, concreet op het netto-actief (vermogen).
Dat bedroeg in 2014 : 152,54 miljoen.
En het totaal van de balans was 361,72 miljoen.
En nu even goed volgen.
Een zéér goede gewoonte is dat men in de volgende jaarrekening een vergelijking maakt met die van het vorige jaar. Die bedragen zouden dus volkomen identiek moet zijn.
Wat vertelt de rekening 2015 (in een tweede kolom) dus over die van 2014 ?
Iets héél anders.
– De kosten zijn nu verminderd tot 142,55 M.
– De opbrengsten zijn nu plots verhoogd tot 133,19 M.
– Het verlies is dus ook gewijzigd, dat bedraagt nu nogal opvallend minder: -9,35 M.
Curieus genoeg is het netto-actief gedaald naar 142,90 M en de balans ook naar 353,81 M.
Laat ons nu eens stiekem kijken naar wat de jaarrekening van 2016 durft vertellen over die van 2015.
Alle bedragen zijn wonderlijk veranderd. (Heeft men fouten gemaakt?)
– De kosten zijn nu gestegen! 149,34 M.
– De opbrengsten ook: 141,67 M.
– Het verlies is nu wat gedaald: -7,43 M.
En ook het netto-actief is gedaald tot 134,62 M en de balans tot 340,27 M.
Kortrijkwatcher is totaal niet ingevoerd in het zakenleven.
Is dat allemaal normaal? Gaat dat er ook zo aan toe in de boekhouding van vennootschappen? Twee verschillende resultatenrekening over hetzelfde jaar?
Let wel, als de reële kosten en opbrengsten er zo plotseling anders uitzien, dan veranderen ook ratio’s.
Bijvoorbeeld de solvabiliteit (als netto-actief tegenover het totaal vermogen).
Op welke basis van welk bedrag moet men dan een firma (of een gemeente) gaan beoordelen?
P.S.
Voor onze cijferfanaten.
Ook het jaar 2013 kende een verlies. (Maar we kunnen niet vergelijken met wat het document van 2014 daarover beweert want de rekening van het jaar 2014 geeft geen terugblik op 2013.)
– Kosten: 56,95 M
– Opbrengsten: 44,95 M
– Tekort: -11,99 M
Het netto-actief was 87,61 M en de het balanstotaal 122,60 M.
Ja, er zijn kosten aan onze schepen Axel Weydts (5)
Nog maar eens een psychoanalytische benadering van de beleidsvoering van onze schepen van Mobiliteit en Openbare Werken. Hoe men vanuit zijn ware Zijn van het Zijnde rechtstreeks de aard van zijn politieke daden (projecten) en gedragngen kan verklaren.
Zie bijv. de kenmerkende aandrang van een caractériel om in alles zowat de eerste te willen zijn, of dat in elk geval te pretenderen. Eind 2017 pakte hij – zoals altijd met veel tamtam en de nodige zelfportretten in de pers – uit met de eerste fietstelpaal in Kortrijk (Budastraat). Een pure gadget, afgekeken van wat al jaren bestond in Denemarken en Nederland. Vermoedelijke prijs (niet in de pers vermeld: 25.000 euro.)
In 2020 werd de paal evenwel aangereden. Geen nood: enkel de behuizing leek wat beschadigd en het herstel zou ons volgens de schepen niks kosten. De verzekering van de aanrijder zou wel alles betalen. Tot een firma met een bestek kwam aandraven: 37.207 euro. Nooit meer iets over gehoord, over de kosten voor stad. Weydts kan ook zwijgen als vermoord, als hij dat nodig acht. De nieuwe paal werd niet plechtig ingehuldigd.
Die “fietsambassade” (100.000 euro volgen het meerjarenplan) én die “fietscrèche” (80.000 euro) – wat is het verschil?) in het stadscentrum zijn nog van dit soort zotte plannen die al jaren meegaan. Er is een keer sprake geweest van een fietstalling in de Doorniksestraat maar die zou per jaar qua huur en exploitatie 67.000 euro kosten. Investeringskosten: 48.000. Nu loopt er een gerucht dat er “iets” komt in het ondernemerscentrum in de Leiestraat.
Ja, soms is onze Axel karakterieel wat overmoedig en moet hij “transactiemomenten” – zoals dat juridisch heet – bijstellen of zelfs schrappen.
De fietsenparking aan Texture komt er niet. De “oversteekplaats” aan de Leie in Marke ook niet.
En waar blijft dat mobiliteitsplan? Enkele jaren geleden werd als “richtprijs” voor de studie ervan aangenomen dat die 150.000 euro (voor de drie drie bureaus samen!) zou kosten. Wat zal het in de toekomst worden?
We kijken ook halsreikend uit naar dat dossier “Hoogwaardig Openbaar Vervoer” tussen het centrum en ’t Hoge. Je weet wel: met de heraanleg van de Doorniksewijk en de inleg van een heuse trambus. Het stadsaandeel voor de studie (X20/N50.73 van februari 2020) bedroeg 650.000 euro.
Weet je waar we absoluut niet kunnen mee lachen?
Met het feit dat aanleg van het nieuwe Groeningepark netto één miljoen euro zal kosten (ontharding inbegrepen?). De site is al met al een voorschot groot. Waarom hadden we daar een studiebureau (Cnockaert) voor nodig en nog een landschapsarchitect ook (Katinka t’ Kindt)? Kon dat niet doorgaan in eigen beheer, met al onze eigen toch altoos bewierookte stadsmedewerkers?
En weet u waar wij, en velen met ons, absoluut niet meer tegen kunnen?
Dat de arrogante, pretentieuze schepen Weydts koppig en holderdebolder doorgaat met het uittekenen van circulatieplannen met bijhorende ‘knippen’, éénrichtingsverkeer, fietsstraten en fietszones, snelheidsbeperkingen e.d.m., zonder mobiliteitsplan en zonder uitgesproken draagvlak bij de bevolking.
En niet te vergeten: niettegenstaande zijn totaal geflopte referendum (26.000 euro) over autoloze zondagen.
Zijn plaats is, net als voorheen: in ‘ t leger.
Dat er echt nog kosten aan zijn, aan onze schepen Axel Weydts is duidelijk (4)
Als de publieke tribune van de gemeenteraad vandaag niet volloopt – ook met journalisten van de landelijke pers, dan weten we het niet meer. Raadsleden Wouter Vermeersch (VB) en Benjamin Vandorpe (CD&V) – wie anders, Groen doet niet mee – zullen de tripartite interpelleren over een ongelooflijk juridisch geklungel van onze stadsdiensten. Het stadsbestuur heeft het gepresteerd om zonder de vereiste machtiging bij het DIV-repertorium over te gaan tot identificatie van van nummerplaten van voertuigen ten einde parkeerboeten te kunnen uitschrijven. Een Kortrijkzaan M.C. heeft dit ontdekt en diende klacht in bij de Geschillenkamer van de Gegevensbeschermingingsautoriteit (de “privacycommissie”) wegens schending van de bescherming van zijn persoonsgegevens; Hij kreeg (op 4 maart) gelijk!
Dat grapje heeft Stad tot op heden aan advocatenkosten bij het bureau Eubelius 49.821,73 euro (incl. BTW) gekost. (We kregen een korting van 5.000 euro.) Met de kantoor- en dossierkosten erbij 59.007,35 euro. De raming bedroeg 8500 euro, excl. BTW. En Stad gaat in beroep! Dat zal ons volgens een ruwe schatting van het schepencollege nog bijkomend 35.000 euro kosten, en dit zonder BTW van 21 procent. Axel toch !
Het is passend en billijk om hierbij te memoreren dat Axel Weydts schepen van Mobiliteit is en gewezen voorzitter van het gemeentebedrijf Parko. Met andere woorden: verantwoordelijk is voor alles wat met parkeren heeft te maken. Benieuwd hoe hij zich vanavond zal zien te redden. Door als caractériel zijn gekend sofistisch repertoire van stal te halen? Zoveel schoten hagel afvuren dat de weerlegging van zijn betoog onevenredig veel werk vereist voor de interpellanten? Of zal hij iemand anders de kastanjes uit het vuur laten halen? De burgemeester? Toch geen ambtenarij? Jeetje! En waarnemend burgemeester Ruthie is daar ook niet echt geschoold genoeg in. Als zij het woord neemt – we zeggen ALS – zal zij er zich van afmaken met enkele goedkope kluitjes in het riet. Oei, dit is beeldspraak! (Quickie had het wel gekund, om iedereen plat te praten.)
P.S.
Dit was even een tussendoortje om bij de actualiteit te blijven.
Daar zijn nog kosten aan, aan onze schepen Axel Weydts (3)
In onze vorige edities hebben we aan de hand van een aantal karaktertrekken van onze Axel geprobeerd aan te tonen dat de aard van zijn beleidsdaden daar rechtstreeks mee te maken heeft. Zonder te wijzen op facetten van zijn persoonlijkheidsstructuur (zijn koppigheid, arrogantie, eigengereidheid, eigenwijsheid) kan men bepaalde van zijn optredens niet uitleggen of verklaren. Hij heeft zelfs iets lunatiek over hem. En toen we alle zelfcensuur al schrijvend (met een voortschrijdend inzicht) aan de kant schoven, kwamen we zelfs tot een harde, gedurfde kwalificatie: onze schepen van mobiliteit en openbare werken is een caractériel.
Los van zijn beleidsdaden is dit uiterst gemakkelijker (bewijsbaar) aan te tonen door te refereren naar zijn gedragingen in de gemeenteraad. Maar daarvoor hebben we beelden (foto’s, film) nodig. Iemand als raadslid Philippe Avijn zit in gemeenteraadszaal pal tegenover schepen Weydts is dus het best geplaatst om met een verborgen camera zijn optreden in beeld op te nemen. Maar dat zal hij niet durven. Jammer. Zo blijven de Kortrijkzanen verstoken van de wijze waarop de schepen reageert op tussenkomsten van raadsleden uit de oppositie. (Eén zaak doet hij wel niet meer: op zijn desk trommelen als iemand iets zegt dat hem wel bevalt.) Opzienbarend is hoe licht ontvlambaar hij kan zijn. Hoe misprijzend hij die tussenkomsten aanhoort, ook al gaan ze over een materie die niet tot zijn bevoegdheid behoort. Zijn mimiek spreekt dan boekdelen. De wijze waarop hij gesticuleert ook: met ongeziene, groteske wegwerpgebaren. Soms kan hij van ingehouden woede niet op zijn plaats blijven zitten en loopt als een driftkikker heen en weer. Ooit zagen we hem totaal geëxalteerd naar buiten lopen. En als iemand van het Vlaams Belang aan het woord komt is hij zodanig in alle staten dat we als gemeenteraadwatcher in paniek denken: hier zijn minstens twee mannen in witte kiel nodig om in te grijpen. Hij gebruikt dan scheldwoorden die de betekenis van ideologische termen als ‘fascist” of “nazist” van hun ware betekenis ontdoen. Uithollen. (In de volgende gemeenteraad van dinsdag eerstkomend kan dit weerom het geval zijn.)
Onze krant kan daar dus helaas geen beelden van tonen.
In een volgende editie van deze krant gaan we daarom door met het beschrijven van enkele van zijn beleidsdaden (projecten) die rechtsreeks voortspruiten uit zijn karakter en enkel hiermee zijn uit te leggen.
Daar zijn kosten aan, aan onze schepen Axel Weydts (2)
Laat ons een keer beginnen met een oude koe uit de gracht te halen, van toen Axel net schepen werd in de coalitie VLD-SP.a-N-VA.
In dat jaar 2015 werd de bouw van de ondergrondse parkings en de bovengrondse aanleg aan de Houtmarkt gegund voor een bedrag van 7,33 miljoen. (Die parkeergarage is er gekomen op uitdrukkelijk verzoek van het WZC Sint-Vincentius.) Uiteindelijk werd het 8,38 miljoen. De oorspronkelijke raming bedroeg 6,55 miljoen euro. Soit. Meerwerken en zo, het moet allemaal kunnen. Maar die studiewerken zeg! De offerte uit 2012 had het over zowat 350.000 euro en dat liep uit naar niet minder dan ca. 700.000 euro. Het aandeel van stad en Parko in die kosten konden we met veel moeite achterhalen, maat dat van Sint-Vincentius niet. Wat we hier willen zeggen is dat de voorzitter van Parko, zijnde onze Axel, nooit uitblonk in transparantie over de financiële meerkosten van zijn projecten. Dat hangt samen met zijn autoritair karakter. We kennen waarlijk geen bestuurder (Quickie even daargelaten) wiens beleid zo volmaakt congruent samenvalt met de eigenaardigheden van zijn persoonlijkheidsstructuur.
En nu we het toch over ondergrondse parkings hebben: de story van de parking K onder het winkelcentrum K (voorheen Q Park geheten,- weet u het nog?) kunnen we niet zomaar laten verdwijnen in de nevelen van de geschiedenis. Dat is de enige ondergrondse parking in Kortrijk die nooit ofte nooit een batig saldo zal opbrengen.
Schepen Weydts heeft het in al zijn koppigheid, nog wel op grond nog van een zogezegd objectieve kosten-baten-analyse, altijd anders voorgesteld. De redenering was: huurprijs (geïndexeerd) en exploitatie zal stad iets van 1,22 miljoen per jaar kosten, maar de verwachte ontvangsten aan retributies zullen zeker oplopen tot 1,36 miljoen. Mis dus, – al sinds de huurovereenkomst van oktober 2017 lijdt die parking verlies. (In 2020: 817.347 euro.) Die huur loopt nog tot eind oktober 2032, en een vroegtijdige ontbinding is onmogelijk. Vandaar ook dat de oppositie het bij monde van Benjamin Vandorpe (Cd&V) altijd heeft over een wurgcontract. En om Weydts maar weer eens als eigengereid persoon te typeren: zijn Raad van Bestuur kon de intentie om die parking van het winkelcentrum te huren vernemen via de pers. En er waren 6 bestuursleden voor, en 5 tegen. En de overeenkomst werd in de gemeenteraad van oktober 2017 goedgekeurd, dat is: nadat de huur al in voege was. Een arrogant bewindsman als onze Alex stoort zich daar allerminst aan.
Hadden we het over parkings?
Gelukkig heeft de CD&V – en niet de bevoegde schepen Weydts – het bijtijds (februari 2021) uitgebracht.
Even kort. In 2016 werd na onderhandelingen tussen D. Kerckhof van de Roeselaarse NV Pans een principeakkoord gesloten rond de ontwikkeling van de site Texture. Dat ging over de erfpacht op het gebouw en terrein in het kader van een gezamenlijk nieuw project bestaande uit de bouw van een ondergrondse parking (ook voor fietsen), appartementen, de pleinheraanleg en een loods voor het nieuwe Vlasmuseum.
Maar op basis van een bespreking in het College aanvang 2019 werd niet meer geopteerd voor een publieke ondergrondse parking vanwege “nieuwe geactualiseerde inzichten”. Die eenzijdige beslissing van de eigenwijze schepen Weydts berustte op het inzicht dat er in de toekomst steeds minder gebruik zou gemaakt worden van koning auto en er dus in Kortrijk geen nood meer was (is) aan nog maar eens een bijkomende ondergrondse parkeergarage.
NV Pans eiste eind 2020 een totale schadevergoeding van 491.100 euro. En AGB Parko had intussen al voor 336.558 euro kosten betaald als ereloon voor de architect en indirecte personeelskosten afgerekend voor 144 werkdagen. Beetje lunatieke schepen Weydts aanziet die onkosten als een besparing! Immers: de kost voor de P Texture was geraamd op 9,3 miljoen euro. Omgerekend naar leninglasten betekent dit dus een uitsparing van 700.000 euro per jaar gedurende 15 jaar.
In dit verband willen we absoluut op een verbijsterend feit wijzen dat ons stilaan doet vermoeden dat we met schepen Weydts te maken hebben met een caractériel.
Het laatste aangepast meerjarenplan schrapt voor 2020 ook de geplande fietsparking (170 plaatsen) bij Texture, net omdat er aldaar geen autoparking komt…
Onze eigenwijze schepen van mobiliteit heeft dus nog als voortschrijdend inzicht dat minder autoverkeer gelijk staat aan minder fietsverkeer.
(Wordt zeker vervolgd, na deze diagnose.)