Category Archives: noordzuid

Alternatieve reisgids voor onze mandatarissen op verplaatsing in Marokko (2)

(Met update.)

Als Allah het wil (en waarom zou Hij – de Genadigde en Barmhartige – dat nu een keer plots niet willen?) landt onze 29- of 30- koppige delegatie van streekmandatarissen en de partners morgen 3 november geëxalteerd (overstuur, in alle staten) op ons kosten vanuit Casa heelhuids op het vliegveld van Ad Dakhla, dat is in het uiterste zuiden van de Westelijke Sahara, bijna aan de grens van Mauretanië.

Ziehier nog wat ultieme informatieve gegevens voor onze verkozen vertegenwoordigers-routards over bestemming Dakhla, de landtong, het volk en de leiders.

Landing

De nadering van de vlieghaven aldaar is door de bank genomen bijna altijd spectaculair. NU EN DAN WERKT DAAR GEEN INSTRUMENT.
(Vlieghaven is ooit aangelegd door Spaanse fascist koning Franco, om daar zijn politieke tegenstanders in een concentratiekamp te herbergen. Vandaar dat we daar nu nog kunnen naartoe vliegen.)

Luchtverkeersleiders geraken er niet aan uit, zeker als er daar een stel Flamenco de Belgica aankomen.
Ofwel is er net een plotse dust devil opgestoken zodat de piloot geen steek voor zijn ogen ziet en de passagiersruimte vanwege de airco niet meer stofvrij kan genoemd worden. Zelfs bij oneindige visibility vliegen de theekopjes rondom je oren, vanwege onbewolkte air turbulence. Het maanlandschap (onderaan het vliegtuig) is indrukwekkend desolaat. Verrassend en verwarrend voor mandatarissen uit Zuid-West-Vlaanderen is dat men zowel aan bak- als stuurboord tegelijk zee (kust) ziet. Dat komt gewoon omdat Dakhla op een lang en heel smal schiereiland ligt. Als het vliegtuig een U- landingscircuit maakt boven de Atlantische Oceaan kunnen passagiers met professionele telelens foto’s maken van de drijvende drenkelingen-emigranten (of lijken) uit Zwart-Afrika die de Canarische Eilanden net niet hebben gehaald. Om vandaar in de buurt van de Veemarkt te Kortrijk te geraken. Dat maakt triestig.
Snoepreis helemaal verknald.

En net voor de landing kan men in het verlengde van de runway nog zoeken naar sporen van vliegtuigwrakken.
Absoluut verboden is het om vanuit de lucht de 74 kazernes die garnizoenstad Dakhla telt te fotograferen.
Vlak voor touch down op de runway 03, op een hoogte van 500 feet, kunnen onze gedelegeerde mandatarissen nog in detail het hotel observeren waar men zal logeren. Even nauwelijks een halve kilometer naar rechts kijken; het ligt bijna in het verlengde van de landingsbaan. Het rustige Hotel Sahara Regency, vier sterren, te herkennen aan het zwembad. (Vijfhonderd meter verderop merkt een geoefend waarnemer nog de helwitte “kathedraal” waar onze katholieke delegatie een dankmis zal opdragen ter ere van de donateurs van de studiereis.)

Een harde zgn. kolonelslanding is van militaire piloten bij Royal Air Maroc niet uitgesloten.
In Dakhla waait het altijd. Voor morgen verwacht men een cross wind van 22 km/h.
Waarom waait het daar altijd, op die lagune?

Omdat daar in de zandbak sinds enige jaren van heinde en verre windsurfers naartoe komen.
Onder impuls van voormalig wereldkampioen kitesurfer Rachid Roussafi. Wil met medewerking van alle rijke stinkers en PAARDEPIETEN van bij ons aan de Leie in Dakhla een Hawaïaans paradijs maken voor allochtone macho’s en hun topless babes. Project is genaamd “Dakhla Attitude”. Luxe camp. Plaatselijke Sharami vissers kijken er al naar uit. Investeren in verrekijkers. Koning vrouwezot gaat akkoord.

Nu nog renbaan voor kamelen in Kuurne. Wacht maar. Komt er.
Arabische paarden zijn helemaal out.

De ontvangst

Die wordt allerhartelijks.
(Zuiderlingen zijn in om het even welk land hartelijker dan hun noordelijke medebewoners. Let daar maar eens op.)
“Labes?”
“Labes!”

Burgemeester van Wevelgem denkt dat hij in Villa Cisneros (van Rio de Oro) is en houdt het bij Spaans.
Marie-Claire Vandenbulcke, onze Kortrijkse schepen van administratieve vereenvoudiging, krijgt als eerste alle mogelijke functionele stempels op armen en benen en hoeft geen enkel zesvoudig formulier in te vullen. ZIZ noch gazous betalen bakchish. De eerste indruk is overweldigend. Er is niets te zien. Nijdige woestijnvliegjes steken alom. Geen functionaris die vraagt om plastic zakken. (Dat is een codewoord.)

De begroeting van de wali met de burgemeesters van Kuurne en Lendelede is bijna als homofiel te beschrijven. Ze kennen mekaar van vorige zomer.
Soldaten alom. Procureur Frits Verhaeghe schrikt zich een hoedje en belt naar onze korpschef van VLAS om bijstand.
Suivez le guide.
Younés Hasnaoui Amri heeft de nodige tanks besteld om de delegatie naar zijn viersterren staatshotel 500 meter verderop te brengen.
Plots blijkt dat er niemand Hassaniay of Berbers spreekt. De taal van het land, van de sahrawi’s.
President van de Saharaanse Republiek, Mohammed Abdelaziz schittert door afwezigheid. Mocht niet komen.

Alle taallessen die de delegatie kreeg ter voorbereiding van de studiereis blijken overbodig.
Wali (én gouverneur) Mohamed Salah Tamek van de regio Oued Ebdahab-Lagouira is een soort prof in de Engelse taal geweest. Gauchist !
De baas van het hotel heeft Ierse moeder.

Morgen bellen naar de wali, om te zien hoe het allemaal is afgelopen. Tel. 028896011/27/39.

Het verblijf
(…)
Op 6 november: groot feest in Dakhla.
Familieleden (kindjes thuis) van onze delegatie kunnen die nacht bellen om te zien of vader of moeder nog in café Samarkand rondhangt.
Daar is altijd bier te krijgen ! En nog veel meer.

(Wordt vervolgd.)

Update.
Onze Kortrijkse burgemeester is niet mee naar de woestijn.
Motivering onbekend.
Stefaan De Clerck is nu wel met gezelschap naar Venetië, op kosten van het stadsontwikkelingsbedrijf SOK?
Met wie? Waarom? Waarvoor?
Waarom weet er dit niemand?
Waarom staat dit niet in de papieren perse?

Alternatieve reisgids voor onze mandatarissen op verplaatsing naar Marokko (1)

Morgen (2 november) vertrekt een uitgebreide delegatie van burgemeesters en andere mandatarissen (een dertigtal) uit zeven gemeenten van onze Leiestreek naar Dakhla. Tot het gezelschap behoort zelfs een procureur uit Kortrijk. Dat ze daar in Dakhla maar opletten! Die bende smokkelaars, mensenhandelaars en arrangeurs van schijnhuwelijken!
Het woestijndorp ligt in het uiterste zuiden van Marokko, beter gezegd in de Saharaanse Republiek, ook genoemd de Democratische Arabische Republiek Sahara (DARS of ADRS).
Tussenlanding in Casablanca.
Stad Kortrijk is vertegenwoordigd door Marie-Claire Vandenbulcke, schepen van bevolking en administratieve vereenvoudiging.
Over de motivatie van deze “studiereis” en de bedenkers ervan later meer.
Nu eerst vlug wat richtlijnen, tips en goedbedoelde waarschuwingen voor de deelnemers. Om ze te behoeden voor cultuurschokken, want veel leden van de delegatie hebben nog nooit een voet buiten Europa gezet.

Casablanca !
Betekent: huis in het wit. Ook daar is er veel snoep te koop.
Kenners zeggen gewoon Casa. Dat is een stad met veel auto’s, brommers, uitlaatgassen en opvallend weinig ezels of dromedarissen. Weinig typisch voor het land.
Bij goed weer en met een goede piloot aan boord kan men bij de nadering vanuit de lucht al minstens 100 km van te voren de minaret zien van de moskee Hassan II. Een reusachtige taart in beton. Een bezoek is aanbevolen, want de moskee is toegankelijk voor christenhonden. Wel is het helemaal haram om aan de gids te vragen hoeveel die taart heeft gekost. Schattingen lopen uiteen van 450 miljoen tot 2 miljard. Allemaal bekostigd door arme schapenhoeders, ambtenaren (een maandsalaris) en tapijtverkopers (procent van de omzet). In ruil voor de bijdragen ontvingen de sponsors van koning Hassan een soort “diploma” waarbij beloofd werd dat men in het paradijs nog meer maagden zou in de schoot geworpen krijgen dan normaal is voorzien. Een verboden vraag aan de gids is nog om proberen uit te vissen hoeveel doden er indertijd zijn gevallen op de werf.
Casa is goed voorzien van bidonvilles. Onze schepenen-deelnemers van openbare werken of huisvesting moeten maar eens goed uitkijken, want die krotwijken zitten goed verscholen achter hoge witte muren. Dus best plaatsnemen op het dak van de stadsbus. Ga a.u.b. niet als opvallend buitenlandse officiële delegatie binnen in arme wijken of klim niet op vuilnisbelten. Een zelfmoordaanslag is nooit uitgesloten. Remember 2003.
Tip voor schepen Vandenbulcke. Kerkhoven bezoeken ligt moeilijk. Het beste is om zich te verkleden als moslima. Vooral beweren dat er maar 1 Profeet is. Que Dieu Le préserve ! Que Dieu L’assiste !

De delegatie blijft morgen 2 november even overnachten in Casa.
Er is dus tijd voor de nodige ontspanning na al die stress van de reis. Oriëntaals snoepgoed kopen in pâtisserie Bennis. Ktéfa is heel lekker. Opgepast voor zakkenrollers, want die werken wel eens samen met die dikke agent om de hoek. Op de Boulevard de La Corniche is kif te koop. Voor de mannen: op de “Corniche” stoot men in de “Calypso” op de mooiste gazellen van het land en de stad. Echte bitches met amandelogen zijn te koop voor twaalf kamelen in de disco’s “Balcon 33” en “Carré Rouge”.
Slaapt de delegatie in het chique Hyatt Regency? Dan is een slaapmuts in de bar Casablanca beslist aan te raden. U tevoren laten schrobben in de luxe hamman “Le Lido”. Zul je zien hoe vuil je bent na dagje Casa.

Overmorgen wel het vliegtuig naar Dakhla halen, want anders zitten jullie nog dagen vast. En een rit overland tot in het verre Dakhla is niet van de poes. Zandstormen. Zandplaten. Landmijnen. Schorpioenen. Autowrakken. Lege waterputten. Verwilderde, humeurige dromedarissen die stinken en spugen naar ongelovige allochtonen (fakirs).
Vliegtuig is evenmin veilig. Jaren terug is het toestel van een piloot op Wevelgem bij een rally naar Dakar neergeschoten. Uit de lucht gehaald boven de Spaanse Sahara, waarschijnlijk door het Polisario Front. Piloot nooit meer levend teruggezien. Lijk spoorloos.

In Dakhla waait het altijd.
Straks meer daarover in een andere aflevering van onze reisgids voor beginners.

Besláma !

Vijfkoppige delegatie is geland in Cebu City

Update
Op de Kortrijkse website kunt u een dagelijks verslag lezen van de delegatie (dinsdag ontbreekt). En onze dienst ontwikkelingssamenwerking (noordzuid) heeft een nieuwe website.

——–
Cebu City is de hoofdstad van een gelijknamig eiland van de Filippijnen. Gelegen op 10°18′ Noord en 123°54′ Oost. 800.000 inwoners, maar volgens Cebuanen zelf 1,5 miljoen.
Vandaar dat Stad van 74.000 inwoners met deze metropool uit het Verre Oosten in het kader van onze noord-zuid ontwikkelingssamenwerking een zogenoemde stedenband heeft. Onze schepen van ontwikkelingshulp Alain Cnudde meent dat die stedenband al in 2005 is gesmeed, terwijl echte ontwikkelingshelpers als Stijn Van Dierdonck vinden dat die al sinds 2004 bestaat. (Zie nog vorige stukken.)

Nu Derde Wereld nooit verwarren met Vierde Wereld. Noord nooit met Zuid. En Oost en West zullen mekaar nooit ontmoeten.

‘Stedenbanden’ nooit ofte nooit verwarren met de al even onnozele pendant: ‘jumelages’. Een stedenband slaat op ontwikkelingsshulp. Samenwerking om mensen over de hele wereld te helpen! ZUID: waterputten, compostvaten. NOORD: waterfactuur en huisvuilzakken. (En nog veel meer.)

Jumelages daarentegen zijn bedoeld als zijnde zustersteden waar politiekers van oudsher een soort van onderlinge snoepreisjes organiseren. (Waar blijft Frascati?) Onder een totaal andere mom zijn Stedenbanden daarentegen bedoeld als veel serieuzer. We krijgen daar ook subsidies voor van hogere overheden. 40.000 euro, zoiets.
Kortom: schepen Lybeer en eega staan in voor de jumelages. Schepen Cnudde voor stedenbanden. Als u het nu nog niet begrijpt moet u maar niet veel verder lezen. Wuxi (China) is nog een apart geval. Dat is een burgemeesterband.

In elk geval is er in het kader van onze noordzuidwerking jaarlijks al heelwat heen en weer gereisd. (Geen videoconferenties.)
Vooral de Cebuanen komen vaak naar hier. Schuiven dan door naar Haarlemmermeer. Naar Amerika.
Onlangs nog in januari alweer twee Cebuaanse tafelschuimers gezien die behoren tot het Management Team van den schatrijke Tommy, den burgemeester van Cebu. Jeffrey Jonson en Kristine Faune, gespecialiseerd in afvalbeleid (waste management) konden hier bij hun verblijf beschikken over 6.000 euro. Drie dagen ontspanning en verder bezoeken aan de Kringloopwinkel, een paar scholen en een stortplaats in Rumbeke. Zij wisten nog niet zolang dat er een actieve stedenband bestond met onze stad. Nou, wij Kortrijkzanen ook niet.

Het Kortrijkse beleefdheidshalve verplichte tegenbezoek van nu loopt van 19 tot 29 april.
De delegatie bestaat uit Alain Cnudde voornoemd, Sonja Ackx (Directie Burger en Welzijn), Stijn Van Dierdonck (projectleider Noord-Zuid), André Desmet (KATHO), Paul Vandenberghe (HOWEST). Niet de minste compostmeester. Geen schepen van milieu.

In mei 2005 heeft Stad alginder een engagementsverklaring ondertekend over samenwerkingsverbanden inzake afval, burgerparticipatie en onderwijs. Dat contract heeft de gemeenteraad nooit gezien of goedgekeurd. In februari 2006 zijn we de bewoners (scavengers) van de vuilnisbelten gaan leren composteren en hebben we de mogelijkheid onderzocht tot studentenstages in het kader van een op te richten Noord-Zuid postgraduaat in de lokalen van de Katho en Howest. Een verslag van de uitstap 2006 is van tinternet verdwenen, alhoewel het kluchtig was.

Is het thema ‘burgerparticipatie’ geschrapt uit de “letter of intentions between the cities”?

De huidige delegatie is met twee lectoren uit het onderwijs duidelijk van plan om werk te maken van een samenwerkingsverband inzake onderwijs. Katho en Howest willen namelijk nog dit jaar starten met een éénjarige opleiding inzake ontwikkelingssamenwerking, waarbij men studenten praktijkervaring wil laten opdoen in het Zuiden.

Van de gelegenheid wil men gebruik maken om de stedenband te evalueren. Kijken of die band reeds concrete resultaten heeft opgeleverd. Hoe staat het met het proefproject ‘malata or di malata’? Op de officiële website van Cebu City is hier niets over te vinden. Overigens ook niets over wederzijdse bezoeken en andere projecten.

De totale reis- en verblijfkosten worden geraamd op maximaal 11.500 euro. Voor het verblijf gaat het om 5.000 euro en er is een dagvergoeding van in totaal 2.000 euro. De lectoren uit het onderwijs betalen zelf hun vliegtuigtickets en Stad staat in voor hun verblijfkosten.

Het Schepencollege meent dat de kosten helemaal zullen worden terugbetaald door de Vlaamse regering, in de veronderstelling dat het nieuwe convenant tussen Kortrijk en Cebu wordt goedgekeurd.
Het nieuwe ‘convenant’ ?
Zullen gemeenteraadsleden dit ooit te zien krijgen?

P.S.
Het budget ontwikkelingssamenwerking voorziet voor dit jaar 42.310 euro aan reiskosten. Op een totaal van 143.625 euro. De personeelskosten bedragen 37.249 euro. Er zijn subsidies voor ‘ontwikkelingsprojecten’ ten bedrage van 31.000 euro, dat is ietwat minder dan geraamd voor reiskosten. Het postgraduaat krijgt voorlopig 8.000 euro aan subsidies.

Gaat u graag gratis op reis ?

‘ t Is ’t moment.
In de eerstkomende “zondagskrant” (nu!) vraagt Stad om een projectleider voor de “noordzuidwerking”. (Ann is weg.)
Volgende week staat de vacature ook in de “Streekkrant”.
Net nu alle routards-gitaarspelers al zingend en klingend het land uit zijn of hun biezen aan het pakken zijn, lanceert Stad deze vacature.
De advertentie wordt nog wel even hernomen na 16 augustus, terwijl u dan nog volop herstelt van de jetlag.Stad vraagt – eindelijk – officieel althans om een nieuwe noordzuidmedewerker.
Dat in het kader van gemeentelijke ontwikkelingsamenwerking,
ook samenwerkingsontwikkeling genoemd. Of nog: stedenband. Niet verwarren met zustersteden. Dat is materie van schepen Lieven en eega.

In de advertentie over de vacature zal staan dat u verzocht wordt om allerhande projecten te ontwikkelen en te realiseren in verband met “noordzuidwerking”.
Probleem is dat er hier in Stad tot op heden enkel een west-oostwerking bestaat.
Niks noord-zuid-reis. We gaan naar Tasjkent bijvoorbeeld. China nog. Stedenbanden!
Reizen over en weer naar Cebu. Doen aldaar aan compostverwerking.
We volgen de parrallelcirkels van de evenaar. Moeten dientengevolge zwaar recuperen.

Projectleider!
Er staat u een zware taak te wachten.
Uw eerste taak zal er in bestaan om die totaal nutteloze en dure contacten met Cebu (u weet waar dat ligt?) af te bouwen. Even uitleggen aan de gemeenteraad wat onze projecten op dat verre eiland waren, hoeveel die hebben gekost en wat daarvan het “duurzaam” resultaat is. Documenten voorleggen. Facturen. Engagements. Tickets.
Understandings.

Mik nu maar eens op reizen naar onze moslimbroeders uit Marokko. Desnoods Turkije.
Leg dan uit waarom.
Schepen Alain van ontwikkelingshulp is een geschikte kerel. Doe hem de complimenten.

Want om te slagen in het examen best stukken op kortrijkwatcher raadplegen.
Budgetten, verwijzingen naar onbestaande documenten, bepaalde perikelen, ons wedervaren in zwart-Afrika, spoorloze facturen, U VINDT HET HIER.
Tijd om te lezen tot 25 augustus want tegen dan moet uw kandidatuur binnen.

In de advertentie staat niet over welk budget de projectleider kan beschikken.
Ziehier een tip om te slagen in de sollicitatieproef.
Volgens de begroting 2006 is dat 59.000 euro. (Vorig jaar was het wat méér!)
Meer speciaal voor ontwikkelingsprojecten (dat is in feite Cebu): 31.000 euro.
Die Vlaams Rwandese Vereniging van Waregem – waarover we al schreven – krijgt nog altijd 1.500 euro.

Kortrijkwatcher gebuisd in inburgeringsexamen !

Ben er niet goed van.
Heel de voorbije krokusvakantie geblokt op inburgeringscursus voor Kortrijkzanen. En gebuisd voor het mondeling gedeelte.
Heb me daar namelijk moeten verdedigen voor het feit dat ik weigerde om bepaalde schriftelijke vragen te beantwoorden omdat ze ongetwijfeld werden geïnspireerd door correct Vlaams-Blokachtig politiek denken.Wat dacht je van deze meerkeuzevragen? (Zie nog stuk van 25 februari.)

7. Je voelt je wat moe en lusteloos en hebt nog weinig zin meer om te werken. Wat doe je als goede nieuwe Kortrijkzaan?
A. Je zegt dat je lijdt aan het chronisch vermoeidheidssyndroom dankzij een wiplash in Algeciras opgelopen.
B. Je meldt je bij de milieudienst van de stad.
C. Je zegt aan de bevoegde dienst bij het OCMW dat uw dochter is ontmaagd.

8. Je raakt buiten je schuld betrokken bij een vechtpartij op de Veemarkt. Je hebt aangifte gedaan maar er gebeurt niets. Wat doe je?
A. Je belt een oplossingsgerichte Albanese vriend.
B. Je stemt voor de Nieuw-Vlaamse Alliantie.
C. Je volgt een snelcursus paaldansen.

9. Uw collega bij de dienst onthaal van het stadhuis zegt dat je een varken bent en imiteert een schaap. Wat te doen?
A. Je wijst hem omfloerst op de fout.
B. Je meldt je bij de spoed.
C. Je vraagt om een goed gesprek bij schepen van personeel Lieven Lybeer.

10. Hoeveel meter moet een vrouw achter een man lopen op straat?
A. Hangt van de plaats af: Grote Markt of Gentpoort.
B. Ik vraag het aan de iman.
C. Zelfde aantal meter als de rok lang is.

11. Mag de burgemeester afgebeeld worden?
A. Ja, maar dan als cartoon.
B. Neen als er een religieus aspect aan vast zit.
C. Ja als het gaat om een foto uit zijn geitenwollensokken-periode.

STIJLLOZE VRAGEN !
De volgende vragen heb ik zonder moeite of protest beantwoord.
12. Wanneer heeft de CVP ooit een keer de meerderheid in zetels verloren?
1302 was natuurlijk niet juist. Maar zelfs geraadpleegde gemeenteraadsleden uit de meerderheid geloven niet dat dit ooit is gebeurd. In 1964 !

13. Het plan om een nieuwe sporthalle te bouwen aan de Lange Munte dateert van:
A. Van vóór Christus.
B. Van vóòr de Profeet.
C. 1986.

14. Bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen kan men stemmen op:
A. De CD&V.
B. De CVP.
C. De Christen-democraten.

15. Van wie is deze tekst? “Ik verafschuw uw mening, maar ik zou mijn leven geven opdat u ze zou kunnen blijven uiten.”
A. Schepen Frans Destoop.
B. Filip Dewinter.
C. Filip Lecluyse van “Het Kortrijk Handelsblad!”

16. Is Godelieve Vanhoutte een onafhankelijk raadslid?
A. Volgens zowel “Het Nieuwsblad” als de Kortrijkse website wel.
B. Neen, zij is een crypto Vlaams Blokker.
C. Neen, want ze is van de Vlaamse bourgeoisie.

In het mondeling gedeelte ging het er nochtans gemoedelijk aan toe.
Al onmiddellijk gerustgesteld door de aanwezigheid van de nieuwe integratieambtenaar Ann Vandamme die kwam stage lopen.

Mooie open vragen !
* Geef uw mening over de Germaanse volksverhuizingen en vergelijk met de emigratie van Kortrijkse boeren naar Canada en de Kortrijkse horeca naar de Costa Brava.
* Zeg met uw eigen woorden “dat het de vraag is of je een vast waarden- en normenstelsel nodig hebt om je staande te houden in de wereld, of dat die normen en waarden een volwassen ontwikkeling van dat geweten alleen maar in de wegstaan.”
* Vergelijk Kortrijk Design als stad met Milaan.

Daar had ik dus allemaal geen moeite mee.
Ook niet met de opgave om de burgemeester te imiteren.
Maar net toen ik bezig was met Kortrijk “op de wereldkaart te zetten” en zei dat ik “een en ander zou meenemen” en “midden de mensen met een volle affiche vol gas zou geven in Kortrijk” kwam Stefaan De Clerk zelf binnen om even een kijkje te nemen.

Ja, toen was het afgelopen.
Ann Vandamme pinkte nog een traantje weg, maar het hielp niet.
De juffrouw zei dat ik kon gaan en dat men mij nog wel zou bellen.
Dan weet je genoeg. Ik heb nog geen telefoon. Wel een GSM.

Burgemeester voor een tribunaal in Kibali?

Ge moet hier werkelijk op alles letten.
Op 14 februari laatstleden hadden we het nog over onze vier zustersteden, plus de geprivilegeerde banden met Wuxi, Tasjkent, Greenville én onze stedenband (ontwikkelingshulp) met Cebu.
En dit naar aanleiding van een schriftelijke vraag van raadslid Wilfried Depauw (Vlaams Blok) die pas na vier maanden vanwege het stadsbestuur een antwoord kon krijgen in het zgn. Bulletin. 

En nu blijkt dat dit laattijdig antwoord zelfs onvolledig is.
In het overzicht vanwege de stadsadministratie van onze contacten met buitenlandse steden ontbrak de relatie met Butaro (Rwanda) totaal. Hapert er iets ?
Geen woord in het Bulletin over onze projecten aldaar, de financiering ervan en de evaluatie. (Het ging om waterleidingen, hospitaal, scholen, marktplein, zonnepanelen.)
We hebben dus maar zelf even een en ander opgezocht.

Onze contacten met Butaro dateren eigenlijk al van in 1977 (sommigen zeggen 1975). We gaven toen al een toelage aldaar voor een voedings- en gezondheidscentrum. En dit op vraag van Roobrouck, voorzitter van de Vlaams-Rwandese Vereniging “UMUBANO”. Daarover straks meer.
Onze toenmalige schepen van ontwikkelingssamenwerking ging dientengevolge in de latere 70’er jaren de watervallen bekijken. Glunderend op de foto in onze lokale gazetten: Norbert Ravau.

In oktober 1987 werd de jarenlange vriendschap met de plaatselijke dokter (Koen Dumon en echtgenote Tania Delmotte, later Pierre Joris en Patricia) bezegeld door een officiële jumelage met Butaro.
Op de begroting 1986 kwam al onmiddellijk een bedrag van 200.000 BEF voor Tania en nog eens 500.000 BEF voor de bouw van een voedings- en gezondheidscentrum.
In 1987 ging er 10.430 fr. naar de productie van samengestelde kindervoeding. Verder opnieuw 500.000 fr. voor de uitbreiding van het hospitaal en 223.770 fr. als voorschot op de wedde van de opvolger van dokter Dumon. Vanwege de 11.11.11-actie nog eens 151.523 fr. Dat is een totaal van meer dan 22.000 eur voor dat jaar alleen al. In 1988: 750.000 fr. In zwart-Afrika zijn dit duizelingwekkende sommen.Vergelijk met wat we nu geven.)

De laatste Kortrijkse delegatie dateert van september 2002. Was toenmalig schepen Maria Danneels niet van de partij?
(Tien jaar te voren is raadslid Patrick Jolie daar al op persoonlijke titel geweest, met de rugzak nog wel en puur gebruik makend van openbaar vervoer. Heeft hijzelf gezegd, in een gemeenteraad.)
De Stadsdelegatie heeft in 2002 alleszins opnieuw besloten van de “geprivilegeerde samenwerking” met Butaro verder te zetten. Zo te horen een beetje voor eeuwig. Overigens is die band al die jaren eigenlijk nooit verbroken. We kennen aldaar niet alleen broeder Gratien en Cyriel en François, maar ook een pater: Richard Dessureault. Pater geniet nu al enkele jaren van elektrische stroom op zijn kamer, dank zij twee (kleine) zonnepanelen geplaatst door de zoon van een gewezen Kortrijks burgemeester.

Vanwege de verschrikkelijke gebeurtenissen in het Rwanda van 1994 moest het gezondheidscentrum “gerehabiliteerd” worden.
Op een bepaald ogenblik (het jaar vergeten, 1999 ?) zijn we ook gestart met de bouw van een (nieuwe, beetje verplaatste) overdekte markt in Butaro. Zoals gebruikelijk in Kortrijk dan in twee fasen, samen met aannemer Multi-Construct. Einde van de werken was voorzien in 2004. Het jaarlijks financieel engagement van Stad zou dan worden “afgerond”. (Een andere bron vermeldt 2002 als einddatum voor de werken.)

Het Schepencollege heeft in december 2004 beslist om een laatste toelage voor de markt te voorzien. Afgesproken werd dat de gelden voor de afwerking van de overdekte markt zouden overgemaakt wanneer “de tijd rijp” was. En nu (nu!) is de tijd rijp.

Het College heeft zopas besloten om via de vzw Umubano nog juist geteld 6.029 euro over te maken.
Vanaf heden kan de vzw Umubano voor Butaro enkel nog geld krijgen via een gewone projectaanvraag. Aldus het College.

Wel, dit alles is in flagrante tegenspraak met vroegere engagementen.
En niet enkel deze gemaakt bij ons laatste bezoek van 2002.
De gemeenteraad van 12 mei 2003 heeft een NOORD-ZUID-beleidsnota voor de jaren 2003 tot en met 2006 goedgekeurd.
Daarin staat méér dan één keer te lezen dat Stad zijn geprivilegeerde samenwerking met Butaro wenst verder te zetten. En het beleidplan voorziet daarvoor in die periode een bedrag van 9.915 euro.(CD&V-fractieleider Filip Santy was hier ook zeer verheugd om.)
Bij de lectuur van het beleidsplan van 2003 krijgt men nooit de indruk dat de banden
met Butaro eindigen in 2006. Integendeel.
Zo lees je dat “de steun die Kortrijk aan Butaro verleent door beide partijen als zinvol wordt ervaren”. En: “het is dan ook een evidente keuze om Butaro in de toekomst te blijven volgen en ondersteunen bij hun stappen om als gemeente te groeien”.
Stad wil zelfs uitkijken naar partners (andere nog dan Umubano) om de samenwerking voor projecten (meervoud) te blijven volgen.
Nog vorig jaar kreeg Umubano van de dienst ontwikkelingshulp 1.500 euro voor de uitbreiding van een gemeentelijke basisschool.
Overigens is het zo dat afgesloten convenanten met de Vlaamse Gemeenschap een stedenband voorzien met een partner uit het Zuiden. (Uiteindelijk is dat Cebu op de Filippijnen geworden.)
Het strategisch plan ontwikkelingsamenwerking 2005-2007 zegt nergens dat de samenwerking met Butare wordt verbroken.

De burgemeester van Butaro zou Stad wegens woordbreuk een proces kunnen aandoen.
Onze burgervader Stefaan De Clerk voor een tribunaal in Kigali! In ’t roze.

En nu nog wat over de vzw UMUBANO.
U vindt er ongeveer alles over (uitgenomen de boekhouding) op www.umubano.be .
De NGO is gevestigd in Vichte. Voorzitter: Jean-Pierre Roobrouck. Ondervoorzitster (vliegt beetje geregeld naar Kigali): Anne Maes-Geerinck.
Partners in België zijn o.m. de provincie Oost-Vlaanderen, de gemeente Nazareth en vooral stad Waregem. Maar ook Gavere en Lierde.

Interessant is dat Umubano nog lid is van 11.11.11 en aldus als landencomité een jaarlijkse financiële steun krijgt. Van 11.11.11.
Waarom is dat nu zo interessant?
Het College van Burgemeester en Schepenen zegt dat Umubano voortaan alleen nog steun kan krijgen via projectaanvragen.
Dit is volkomen in tegenspraak met een reglement goedgekeurd in de gemeenteraad van 9 juli 2004.
Over subsidies inzake ontwikkelingssamenwerking bepaalt dit reglement dat NGO’s die lid zijn van 11.11.11 (en daardoor genieten van een deel van de opbrengsten van 11.11.11-acties) NIET KUNNEN ondersteund worden.

Hoe zullen we dit nu weer oplossen?
Mag er nu niemand meer naar Kigali?
Moeten we nu allemaal naar Cebu?

Alweer een positief voorstel.
Laat ons de huidige schepen van ontwikkelingssamenwerking Alain Cnudde met een missive sturen naar Rwanda om het dreigende palaver met de nieuwe burgemeester van Butaro in de kiem te smoren.
Wel met een Airbus van SNBA, en niet met Silverback. Anders zien we hem niet meer terug.

Kortrijkwatcher volgt inburgeringscursus !

Niet veel stukjes verwachten tijdens de komende week. Hoogstens twee.
Kortrijkwatcher heeft zich namelijk ingeschreven voor een geïntensifieerde inburgeringscursus om een goede en positief ingestelde Kortrijkzaan te worden.Ik kon al even stiekem enkele examenvragen bekijken. Moeiijk zeg !
De juffrouw fluister mij in het oor dat ik bij de even meerkeuzevragen altijd voor het even antwoord (B) moet kiezen. En mijn zwarte medeleerling gelooft dat!

Ziehier enkele vragen, om u een gedacht te geven.

1. Hoeveel betaalt de Kortrijkzaan gemiddeld aan belastingen en retributies?
A. Iets van 700 euro.
B. Twaalf kamelen.
C. Bijna niets.

2. Is dit juist?
De oudste menselijke sporen in de streek dateren uit het epipaleolithicum en zijn ca. 11.000 jaar oud.
A. Ja.
B. Min of meer.
C. Neen, want dat was het mesolithicum.

3. De wateroverlast in de deelgemeenten is te wijten aan:
A. De buren.
B. De regengod.
C. Het mobiliteitsplan.

4. De huidige burgemeester is:
A. VincentVan Quickenborne.
B. Pierre Lano.
C. Weet niet, maar de naam begint met een D.

5. Mag men het Kortrijkse wapenschild in het openbaar verbranden?
A. Ja, als het brandbaar is.
B. Neen, want we hebben er geen.
C. Men mag alles verbranden want meningen zijn vrij.

6. Waaraan bent u verslaafd?
A. Olie.
B. Gazellen.
C. Design.

U merkt: er zitten strikvragen tussen.
Het wordt echt niet gemakkelijk. Later meer hierover.

Kortrijkse zustersteden

Door enkele stomme toevalligheden die niemand zich nog herinnert is Kortrijk met vier Europese steden verzusterd: Bad Godesberg (1964), Frascati (1967), Windsor-Maidenhead (1981), Saint-Cloud (1993).
Bijna geen Kortrijkzaan die dit weet.
Wie het wel weet en en bijvoorbeeld op bezoek gaat naar zo’n jumelagestad kan daar wat geld voor krijgen.
In 2004 ging er 1.112 euro naar de Jonge Kamer, de Eglantier, Sint-Amandscollege, de harmonie Eendracht Aalbeke en Polyhymnia.
In 2005 was er 557 euro beschikbaar voor CVO Drie Hofsteden Hantal en de Frans-Belgische Vriendenkring.
In 2004 werd er nog 4.619 euro besteed aan reis- en verblijfkosten voor gemeentepersoneel en mandatarissen, en 4.275 euro aan receptie- en representatiekosten.
In 2005 ging er in totaal 15.164 euro naar “investeringen” in de relaties met Europese zustersteden, maar ook naar relaties met niet-Europese partners als Tasjkent, Greenville, Wuxi. Reis- en verblijfkosten bijvoorbeeld bijna 5.000 euro en receptie en dergelijke kostten 5.698 euro.Voor pure jumelageprojecten is er in 2004 en 2005 geen subsidie toegekend. Maar dit zal veranderen.
Dit jaar nog neemt Kortrijk de gastrol op zich voor de organisatie van internationale jeugdsportfeesten. (Welke?) . Hiervoor verwacht men Europese subsidies.
En momenteel werken de jumelagesteden samen aan een meerjarenplan om de inwoners nauwer bij Europa te betrekken. Ook weer met de bedoeling om subsidies te krijgen van het Europees jumelagefonds.
Verder komt er in mei een vergadering waarbij elke zusterstad twee “proposals” uitwerkt.
Kortrijk denkt aan een project rondom sociale economie en afvalbeleid. Bad Godesberg ook. Saint-Cloud ziet iets in cultuur. En Windsor-Maidenhead heeft iets met studenten. Van Frascati nog geen nieuws.

Er zijn ook een soort jumelagebanden met niet-Europese steden.
Wuxi ligt in China.
We zijn daar een keer op handelsmissie geweest en daarvoor werd 2.342 euro uitgetrokken.
(Onlangs nog nodigde de burgemeester van Wuxi onze burgemeester uit maar daar is niet op ingegaan.)
De verkenningsreis naar Tasjkent (Oezbekistan) kostte in 2004 de stad 6.341 euro.
De geplande grote groepsreis is vorig jaar niet doorgegaan omwille van “incidenten” (dixit de stadsadministratie) in Oezbekistan.
Er is ook nog een relatie met Greenville. Eigenlijk eerder een relatie tussen de Kulak en de Furman University. Tot voor kort kreeg de Kulak daarvoor subsidies. (Te lui om op te zoeken om hoeveel dat ging.) Kunstenaar Johan Tahon is uitgenodigd naar het kunstenfestival Artisphere. En er zouden ook contacten zijn van de KTA en PTI met middelbare svcholen aldaar. (Alweer te lui om navraag te doen.)

Cebu (Filippijnen) is nog een heel ander geval. Hier gaat het om een STEDENBAND, in het kader van onze ontwikkelingssamenwerking.
Voor nadere informatie hieromtrent volgt u maar de wakkere kortrijkwatcher.

Wat hier zoal is verteld steunt op het antwoord op een schriftelijke vraag van raadslid Depauw (Vlaams Blok) in het zgn. “Bulletin van Vragen en Antwoorden” van deze maand.
Dat Bulletin bestaat al 15 jaar, maar wordt nauwelijks gebruikt door onze raadsleden.
De vraag van Depauw dateert al van november vorig jaar en kreeg nu pas een antwoord.
Tekenend, niet?

Cebu is geen parochie !

Men mag hopen dat den Tommy, de burgemeester van Cebu, er niet toe komt om de persoonlijkse website van kandidaat-burgemeester Stefaan De Clerck te lezen.
Daarin wordt Cebu bestempeld als een PAROCHIE op de Filippijnen.
Zie de rubriek “ ’t kabinetje” (een soort dagboek) van dinsdag 10 januari. www.stefaandeclerck.be . 

Onze lezers weten dat Cebu een moderne metropool is en de hoofdstad van een gelijknamig (groot) eiland van de Filippijnse archipel. Naar schatting – de scavengers van de sloppenwijken incluis – één miljoen inwoners. Cebu heeft een internationale luchthaven en maritieme haven. Een universiteit natuurlijk, diverse musea, eerste klasse vijf sterren hotels (de Marriott!), golfterreinen, allerhande erfgoed, schitterende koraaleilanden in de buurt.
Een intens nachtleven. Karaoke alom. Op vrijdag is er “ladies night”. In de H2O van het Waterfront Hotel kun je tot het ochtendkrieken gaan dansen. In de “Home” ook, dat is op Cebu Plaza.
Cebu City is de “Queen City of the South”!

We zeggen dit allemaal opdat de Kortrijkse delegatie (de nieuwelingen) die op 11 februari naar ginder trekt niet zou verwachten dat men daar in een “parochie” zal terecht komen. Dat ze niet verschieten.
Op het ogenblik dat we dit schrijven is het daar nu 26 graden warm, en het is al nacht.
En er zijn zopas zes ambtenaren van de dienst Financiën vanwege malversaties uit het stadhuis gezet. (Schepen Alain Cnudde: vraag er niet naar!)

Hier is al meerdere malen verteld over de stedenband die Kortrijk heeft met Cebu City.
Over dat heen en weer geloop.
De samenstelling van de delegatie die nu weer naar ginder trekt is nog altijd niet openbaar gemaakt. Ik geloof dat men zich stiekem toch beetje schaamt over dit grotesk gedoe dat men als “ontwikkelingssamenwerking” heeft bestempeld.
Naar het schijnt gaan we de scavengers op de vuilnisbelt leren composteren. Dat is: hun werk en bestaan afpakken. (De Nederlandse gemeente Haarlemmermeer heeft de Cebuanos al leren composteren en er zelfs een “compactor” voor overgebracht.)
Ik ben blij u alvast dit te kunnen mededelen: schepen van milieu Philippe De Coene is toch zo decent dat hij beslist heeft om niet mee te gaan op snoepreis.

Nog even van de gelegenheid gebruik maken om wat te zeggen over ons budget “ontwikkelingssamenwerking”.
Gevonden op internet! “Strategisch plan 2005-2007, stad Kortrijk”.
Voor de gehele periode van drie jaar verwacht men vanwege de Vlaamse overheid een enveloppe van 96.000 euro. Plus nog 45.000 euro, maar ik weet niet waarom. De zgn. co-financiering van de stad zou 74.933 euro bedragen.

De raming voor dit jaar 2006 ziet er zo uit:
De Vlaamse overheid geeft ons 38.250 euro. Daarvan wordt al onmiddellijk 12.000 euro uitgetrokken voor “reis- en verblijfkosten”. Inzake eigen inbreng van de stad gaat het om een totaal aan personeelskosten van ongeveer 79.000 euro.
Wat blijft er eigenlijk nog over voor “projecten”, bijvoorbeeld in Cebu? Dat wordt niet expliciet vermeld in het strategisch plan. Waarschijnlijk verscholen in de rubriek “capaciteitsopbouw” en die geeft een bedrag aan van 10.000 euro.

Jongens toch ! Blijf nu een keer thuis!
Stuur uw afvalplannen op via e-mail. Hou desnoods een video-conferentie. En laat achteraf één gespecialiseerd ambtenaar dan eens gaan kijken wat de Cebuanos ermee hebben gedaan.
Want, vergeet niet: er zitten daar op die city hall in Cebu echte tafelschuimers. Professionele fundraisers die heel de wereld afreizen. (De burgemeester heeft een groot deel van zijn leven in Amerika doorgebracht. Het is een echte wereldburger.)

P.S.
De vereniging Haarlemmermeer-Cebu heeft al van alles gedaan.
Een drinkwaterproject, verbouwingen van poliklinieken, een stageproject voor bloemisten, een schooltje voor sloppenkinderen, opleiding van brandweerlui, een lessenpakket muziek, een websiteproject, en … een afvalproject.
De projecten van 2005 voorzagen voor de school, de stage en het water 21.430 euro. Voor de brandweer niet minder dan 70.000 euro.

Kanten en Malle (3): over Aïd El Kebir

Hierbij het uitgetypte proces-verbaal van een afgeluisterd gesprek tussen de klokkenluiders Kanten en Malle van het Belfort.Malle: Ik ga niet meer naar dat Offerfeest van de moslims in het ontmoetingscentrum van Aalbeke. Ik mocht niet binnen in de zaal waar de mannen zaten. Raadslid Cathy Matthieu ook niet.
Kanten: Is dat bij de indianen ook zo?
Malle: ???

Kanten: De burgemeester wil ook niet meer gaan naar Aïd El Kebir zolang mannen en vrouwen bij dat feest gescheiden blijven. En als er niets verandert zal hij zelfs geen verdere steun meer verlenen aan het komende Offerfeest.

Malle: Gespierde taal. Wanneer is dat?
Kanten: Tien dagen na het feest van Aïd El Fitr.
Malle: Hoe weet gij dat?
Kanten: Schaap toch! Van kortrijkwatcher, tiens.
Malle: Gij leest dat?
Kanten: IK leer hem klokken luiden.
Malle: Pak onze laptop, bok! We gaan eens zien wat hij nu weer weet.
Kanten: Ik weet het al. ’t Zal niet kosher zijn.

Het volgende Offerfeest zal waarschijnlijk doorgaan op 31 december. Tien dagen na het Suikerfeest. Hangt een beetje af van het tijdstip waarop een of andere dageraad is begonnen. Imans en astrologen kunnen daar enorm veel ruzie over maken.

Burgemeester wil dus dat onze moslims tegen die datum een beetje hun wetten en gewoonten (de sharia) alhier gaan veranderen.
“Scheiding van mannen en vrouwen” vindt hij een discriminatie van de vrouw en strijdig met het gelijkheidbeginsel. (Zie “Kortrijks Handelsblad!” van 21 januari, nog wel in de rubriek “Manten en Kalle!”.)
Het is duidelijk dat de burgemeester ook behoort tot de drie soorten “mensen van het boek”, in dit geval de Bijbel. Laatst nog op een begrafenis in Sente moesten in het kerkje aldaar vrouwen links zitten en mannen rechts. (Links is traditioneel sinister, des duivels.) De parochie Sint-Katharina krijgt nochtans van Stad nog altijd ook geldelijke steun. Dit jaar nog 20.300 euro. Afschaffen die handel! Eerst gemengde begrafenissen!

Burgemeester is waarschijnlijk voorstander van godsdienstvrijheid inzake het belijden en praktisch toepassen van geboden en voorschriften.
Vers 33/53 van de Koran is interessant: “en wanneer jullie (vrouwen) hun (mannen) om iets vragen, doe dat dan van achter een afscheiding (hijaab)…”
Met dit vers gebood de Profeet de totale afzondering van zijn vrouwen. Zij mochten hun huizen niet onbedekt verlaten en zij mochten niet zo met mannen spreken dat zij gezien konden worden. Dus alleen van achter een muur, deur of gordijn. (Bestonden doorkijkspiegels toen al?)
Alleen met directe mannelijke (mahram) familieleden (en slaven!) mochten zij onbedekt communiceren.
Dat het hier niet alleen gaat om het gezien worden van vrouwen blijkt uit een hadieth (wij zouden zeggen: overlevering) waarin de Profeet zijn Aisja berispte omdat ze de deur had geopend voor een blinde man. Hij kon haar niet zien, maar zij hem wel, waardoor er eventueel begeerte in haar hart gewekt zou kunnen worden.

De burgemeester maakt met zijn eis tot gemengde Offerfeesten (buiten de moskee dan)misschien wel een kans. Toen de Profeet het gebod tot afzondering van vrouwen lanceerde was Hij al op gezegende leeftijd. Meer nog: naar de letter van het Heilig Boek was zijn voorschrift alleen voor de eigen vrouwen uit het huis bedoeld.

Net zoals moderne christenen nu ook vinden dat vrouwen kunnen priester worden kan heden ten dage in onze steeds evoluerende maatschappij (veranderende samenleving) over gemengde islamitische bals en eetgelagen gepraat worden met verlichte moslims. Doen, burgemeester!

De burgemeester (en ook schepen van milieu en afval Philippe De Coene) kunnen niet zomaar dreigen dat ze voortaan alle steun gaan weigeren bij het Offerfeest. Stad is gehouden tot het maken van een afsprakennota rondom het rituele slachten. Het afleveren van slachtvergunningen en voorzien van accomodatie. Erkenningsaanvragen van tijdelijke slachtplaatsen. Slachtingsaangiften. Waste management. Instaan voor de openbare orde.

De Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur heeft een circulaire plus praktische handleiding over de organisatie van islamitische offerfeesten gestuurd naar alle gemeenten.

Hoelang mogen christenen nog levende kreeften aan de kook brengen? En waarom mogen wij op Goede Vrijdag op de Paasfoor pas vanaf een bepaald uur uit de bol gaan? Vuilnismannen mogen ons niet meer wakker maken, maar de klokken wel?

Is schepen Hilde Demedts nog altijd begaan met het Gelijke Kansenbeleid? En de emancipatie van de Vrouw? Dan kan ze nog vlug dit jaar – nog vòòr het Suikerfeest – een roldoorbrekende sensibiliseringsactie starten bij onze broeders in het geloof, de moslimmannen.

P.S.
Op 8 januari was er ook een offerfeest in het JOC (jeugdontmoetingscentrum) georganiseerd. Alleen voor vrouwen en kinderen. Mag dit nu ook niet meer doorgaan? Mogen de Katholieke Arbeidersvrouwen (K.A.V.) nog afzonderlijk vergaderen? Koffiekransjes ? En de radicale feministen er een eigen besloten café op nahouden?
De organisatie in het JOC lag in handen van “Sjahrazaad”. Kent u nog die vertelster van 1001-nachten?
Haar krachtigste erotische wapen was puur cerebraal. Zij wist het voornemen van haar man om haar te vermoorden af te wenden door puur communicatieve vermogens als vertelster. Een superstratege. Triomf van de rede over het geweld! Westerlingen stellen zich nog altijd voor dat uiterlijke schoonheid lijnrecht staat tegenover kennis. Overigens net zoals imans dat doen. Het is het ergste wat M/V kan overkomen: cerebrale sensualiteit. Absoluut en juist niet te vermijden door apart te feesten.

En nu nog als gewoonlijk een positief voorstel.
Zwartjes mogen wel uitbundig feestvieren in “De Gilde” (Wijngaardstraat).
Moslims dus ook, als het maar mix is. Ze wonen alleszins ook in de buurt.
Meer dan in Aalbeke.