Category Archives: investeringen

investeringen

43.620 euro aan bijkomende werken: “much ado about nothing”

Toen het een aantal burgers begon op te vallen dat de pas vernieuwde Leieboorden ter hoogte van het broelbruggetje terug werden opgebroken ontstond daarover enige commotie op de sociale media.
Niemand wist wat er aan de hand was en hoe dat zo plots kon gebeuren.

Op facebook kwam er vanwege de SP.A-schepen van Openbare Werken Axel Weydts enige repliek.  Hij vond al die herrie gewoon “much ado about nothing”.  (Indien hij nog in de oppositie had gezeten zou hijzelf wel gezorgd hebben voor “much ado”.)

We weten nu hoeveel die nieuwe werken zullen kosten .
Volgens een offerte van Eandis: 36.050 euro zonder BTW oftewel 43.620 euro mét.
We weten nu ook waarom er putten moesten worden gegraven.
Het gaat om de switch die het Schepencollege heeft gemaakt omtrent de verlichting van de Broeltorens en het bruggetje.  Van een eenvoudige witte verlichting naar een flexibele veelkleurige verlichting.  Dat vergt een DMX-bekabeling.
Het College legt het zo uit.
“De wachtbuizen zijn in die mate beschadigd dat ze onbruikbaar zijn  om de verlichtingskabels en de DMX-kabels (nodig voor de sturing van de verlichting) door te trekken.  Als gevolg hiervan moeten de kabels in een open gleuf aangelegd worden.”

In vorige edities van deze krant  hadden we het al eens over die verlichting.
We geraken er niet meer aan uit.  Er is alweer een nieuwe kostprijs opgedoken.
Eandis rekent voor het leveren en plaatsen van de ledverlichting én de kosten van het sturingsysteem 115.644 euro aan (zonder BTW) of 139.928 euro (met BTW).
Er was ook een extra “fotografisch onzichtbare” (volgens schepen Weydts) paal nodig.
Kostprijs???

P.S.
Eandis heet sinds juli eigenlijk Fluvius, vanwege een fusie van de distributienetbeheerder met INFRAX.

 

investeringen

Dit “investeringscollege” haalt zijn doelstelling niet (2)

We weten het nu zeker, want in de volgende gemeenteraad van juni (beetje laat zeker?) wordt de jaarrekening 2017 geagendeerd met daarop dus de werkelijk gedane investeringsuitgaven  voor dat jaar.
Wie herinnert zich dat niet?
Al bij het begin van deze bestuursperiode riep de tripartite zich met de gebruikelijke bombarie in onze Kortrijkse  ’embedded press’ uit tot het grootste investeringscollege allertijden.  Stad zelf zou in een periode van zes jaar niet minder dan 160 miljoen euro investeren.
Een ware “investeringsgolf” zou ons overspoelen.

Dat zal dus niet lukken, alhoewel er in 2017 duidelijk een inhaalbeweging is gebeurd.  De realisatiegraad is nog nooit zo hoog geweest.  Tachtig procent.
De werkelijk gedane investeringen bedroegen vorig jaar 31,23 miljoen euro tegenover een (geraamd, dit is voorgenomen) budget van 38,92 miljoen.
In het kader van de komende verkiezingspropaganda van het “Team van de Burgemeester” zetten we nog even de investeringsuitgaven op een rij.  Laat u dienaangaande ook niets wijsmaken.

2013
Budget (begroot, voorgenomen, beoogt):  28,57 miljoen
Gerealiseerd:  11,83 miljoen   (41%)
2014
Budget:  39,93
Gerealiseerd (zonder de kapitaalsverhoging bij Gaselwest):  27,72  (54%)
2015
Budget:  48,66
Gerealiseerd:  17,56  (36%)
2016
Budget:  35,07
Gerealiseerd:  18,59  (53%)
2017
Budget:  38,92
Gerealiseerd:  31,23  (80%)

Voor 2018 begrootte een meerjarenplan de investeringen op 30,04 miljoen.
Zelfs al zou men dat bedrag komend jaar voor 100 procent realiseren, dan nog komen we  niet aan de beoogde 160 miljoen.

investeringen, OCMW, sociaal, wonen

“Fiasco in sociale woningbouw”…ook bij ons in Kortrijk (2)

Zoals eerder gezegd heeft “Het Laatste Nieuws” van 24 februari onderzocht hoe sociale  huisvestingsmaatschappijen en OCMW’s bij hun opdrachten tot het bouwen van sociale woningen nodeloos op kosten worden gejaagd doordat bouwondernemingen zoals Gabecon en Bouwcentrale Modern besparen op kwaliteit of vanwege te scherpe (te lage) prijzen wel moeten failliet gaan.
En dan is er een heraanbesteding nodig die vaak duurder uitvalt.
Een en ander zou  te wijten zijn aan het feit dat overheden bij openbare aanbestedingen verplicht zijn om scheep te gaan met de aannemer met de laagste prijsofferte.

De krant HLN gaf daarbij aan dat het Kortrijkse OCMW bij een of ander sociaal bouwproject geconfronteerd is of was met een  meerkost van 840.000 euro.
HLN zegt hierbij helaas niet om welk project het gaat maar zéér vermoedelijk slaat het op de realisatie van een indrukwekkende zorgcampus in Bellegem.  Indien dit het geval is, dan weten we niet waar HLN dat bedrag van 840.000 euro vandaan haalt.
Zie hierna.

Wat historie.
–  In augustus 2015 gaat de Kortrijkse OCMW-raad akkoord met een dossier dat voorziet in de bouw van een woonzorgcentrum in Bellegem voor 96 bewoners, 24 sociale flats, een lokaal dienstencentrum, een ondergrondse parking.
De kostprijs van alle werken samen is toendertijd  geraamd op 15.439.756 euro, exclusief BTW.  Er is voorgesteld om de opdracht te gunnen bij wijze van de open aanbesteding op nationaal en Europees niveau.
–  Bij die aanbesteding zijn er in december 2015 zeven offertes ontvangen, allemaal van Vlaamse ondernemingen.
De uitgave voor de opdracht is nu geraamd op 15.275.977 euro, exclusief BTW of 17.203.430 euro inclusief BTW.
–  De ontwerper (BURO II en ARCHI uit Brussel) stelt voor om de opdracht te gunnen  aan de laagste bieder, zijnde de firma Gabecon uit Geluveld.  Het inschrijvingsbedrag is 13.762.997 euro (excl.) of 15.532.679 euro (incl. BTW).
Dat is opvallend véél lager dan de raming.
De OCMW-raad van 21 januari 2016  keurt dit goed.
De werken aan de zorgcampus in Bellegem  zijn gestart in mei 2016.

–  De eerste alarmerende berichten over de gang van zaken op de werf duiken in april 2017 op in de pers.
Zo meldt de krant HLN op 19 april 2017 dat Gabecon kampt met financiële problemen.  Er is een tekort aan materiaal op de werf en de werken lopen een vertraging op van 6 weken.  OCMW-voorzitter Philippe De Coene meent nog dat die vertraging kan weggewerkt.
–  Op 31 mei 2017 meldt de OCMW -voorzitter via de krant HLN dat er wordt uitgekeken naar een andere aannemer en hij hoopt hierbij dat de nieuwe offerte “verzoenbaar” zal zijn met de initiële kostprijs.
–  In zitting van 15 juni 2017 beslist de OCMW-raad om de aannemingsovereenkomst met de NV Gabecon stop te zetten.  (In het verslag van deze Raad is hiervan niets terug te vinden.)   Gabecon verkeerde immers in WCO3 (het bedrijf is over te nemen) en stopte de werken sinds 1 april 2017.

Heraanbesteding
Die gebeurt in zitting van 31 augustus 2017.
De uitgave van de totale opdracht wordt nu geraamd  op 11.834.931 euro (excl.) of 13.388.135 (incl. BTW).
Alle aannemers die deelnamen aan de oorspronkelijke open aanbesteding van 2015  waren  uitgenodigd om deel te nemen aan de onderhandelingsprocedure.
Er liepen twee offertes binnen.
Ook hier wordt opnieuw gekozen voor de laagste bieder, zijnde Stadsbader NV uit Harelbeke.  Onderhandelde bedrag:  11.520.596  euro (excl.) of 13.028.234 euro (incl. BTW).

Meerkost van de heraanbesteding: onduidelijk

–  Voorzitter Philippe De Coene zegt in zitting van augustus 2017 dat deze nieuwe prijs ongeveer 900.000 euro hoger ligt dan de initiële aannemingsprijs.
Dat begrijpen we dus niet.
–  En we begrijpen het dus te minder bij de lectuur van de OCMW-budgetwijziging 2017 (goedgekeurd in de Raad van 23 november 2017).
Over  de motivering van de wijziging in de investeringsuitgaven staat letterlijk dit te lezen (pag. 1):
” Nieuwbouwproject Bellegem: de meerkost veroorzaakt door de faling van de eerste aannemer en heraanbesteding wordt geraamd op afgerond 1,25 mio EUR.”
Men hoopt wel een zo groot mogelijk deel van de meerkost te recupereren.  Bijv. de bankwaarborg van 723.290 euro.  

investeringen, OCMW, wonen

“Fiasco in sociale woningbouw” … ook bij ons in Kortrijk (1)

Op zaterdag 24 februari pakte ‘Het Laatste  Nieuws’ uit met een geruchtmakend dossier in verband met malversaties of disfuncties inzake sociale woningbouw,
Titel van het stuk: “Onderzoek naar fiasco in sociale woningbouw“.

We citeren.
“Op verschillende plaatsen in Vlaanderen zijn de voorbije jaren sociale woningen gebouwd waarvan de kwaliteit te wensen overlaat.  De verantwoordelijke bouwbedrijven gingen bovendien failliet en zadelden tientallen huisvestingsmaatschappijen op torenhoge kosten.  Het gaat om Gabecon uit Zonnebeke en Bouwcentrale Modern uit Kaprijke.  Naar die laatste loopt nu een gerechtelijk onderzoek (…) bij de omstandigheden waarin het bedrijf failliet is gegaan.  Bronnen bij justitie melden ons dat ook  Gabecon in het vizier van het gerecht loopt maar een officieel onderzoek is nog niet gestart.  Momenteel loopt er wel een rechtszaak tegen het failliete bouwbedrijf.  De zaak is aangespannen door de curator.  Hij wil een verdachte transactie vlak voor het faillissement ongedaan maken. ”

Volgens HLN is een en ander te wijten aan de nefaste gevolgen van het feit dat bij openbare aanbestedingen enkel naar de prijs wordt gekeken.  De inschrijver met de laagste prijs krijgt automatisch de opdracht binnen.  Grote spelers zoals Gabecon en Bouwcentrale Modern werken dan met dusdanig scherpe prijzen dat ze zichzelf in de voet schieten en in de werken besparen op kwaliteit.
Uiteindelijk kost dit geld aan de opdrachtgever.
Er moet bijvoorbeeld een heraanbesteding komen en de nieuwe aannemer die een werf moet  overnemen is geneigd om stevig door te rekenen.

Voor het OCMW van Kortrijk meent HLN dat er bij misgelopen werken gaat om een meerprjjs van 840.000 euro.
De krant zegt evenwel niet om welke werken het gaat en hoe men aan dat bedrag komt.
Als het gaat om Gabecon  uit Geluveld  dat de werken voor het woonzorgcentrum  (met sociale flats en een dienstencentrum) in Bellegem  in handen kreeg, dan beschikken wij wel over andere bedragen daaromtrent.

(Wordt dus vervolgd.)

investeringen, milieu

Een energieplan met te weinig financiële middelen

Het prestigieuze energieplan van SP.A-schepen Bert Herrewyn steunt op niet minder dan 6 basispijlers, te weten:  het renovatieplan, het lichtplan, het zonneplan, het waterplan, digitale monitoring en bepaalde innovatieve (welke?) projecten.

Het gehele plan wordt ondersteund via een intern energiefonds.
Dat fonds is evenwel financieel volstrekt ondermaats om het megalomane energieplan uit te voeren.
Voor dit jaar bijvoorbeeld is er is er een budget beschikbaar gesteld van 277.000 euro.  En voor de periode 2014-2020 is er een verbinteniskrediet (de gehele enveloppe) van slechts 385.000 euro gepland.

Voor een bepaald onderdeel van het energieplan, met name het zonneplan is er gewoon geen publiek geld (belastingontvangsten) beschikbaar en moet de tripartite zijn toevlucht nemen tot een  – jawel-  héél  innovatief project.
Zeg maar gekunstel.
Met het zonneplan wil Stad maximaal inzetten op het lokaal produceren van elektriciteit, door middel van zonnepanelen op eigen daken of terreinen.  (Tussen haakjes, we horen niets meer over het isoleren van daken op stadsgebouwen.)

In eerste instantie denkt men aan het plaatsen van zonnepanelen op daken van de  sporthal Lange Munte, het nieuwe regionaal erfgoeddepot in Heule,  Hangar K op Kortrijk Weide, het jeugdcentrum Tranzit en de evenementenhal Depart, eveneens op Kortrijk Weide.   Het zou gaan om zowat 10.000 vierkante meter  (2.000 panelen) waarvoor zowat 700.000 euro nodig zou zijn.

De gemeenteraad gaf nu ongeveer kritiekloos het College de toelating om  een alternatieve constructie in te voeren om die publieke investering te financieren.  Men gaat op zoek naar een firma die de panelen wil leveren, plaatsen, financieren, exploiteren en onderhouden.
(Er zouden al drie potentiële kandidaten zijn.  Hoe gaat dat in zijn werk?)

Men wil die geraamde 700.000 euro bij de Kortrijkzanen  ophalen.
Inwoners van Groot-Kortrijk krijgen de kans om zonnepanelen of delen ervan voor 15 jaar te “huren”  middels een inbreng van 25 tot 5.000 euro.
Dat is een kansspel.  Stad schat het rendement voor de huurder op 2 tot 4 procent, afhankelijk van de mate van zonneschijn.

Op verdere technische details van het bedachte systeem  gaan we nu niet in.
Het verwondert ons intussen wel dat er op de laatste gemeenteraad geen fundamentele politieke bedenking is gemaakt.
Met name deze.
De tripartite kenmerkt zich tot het bedenken van grootse, ambitieuze projecten. Vaak van vroeger.

Als daarvoor infrastructuurwerken noodzakelijk zijn die  grote budgetten opslokken, dan dient het bestuur daarvoor de nodige middelen uit te trekken.  Als het bestuur die niet vindt (de belastingdruk en en de schulden zitten al aan het plafond) dan dient men maar te besparen op andere uitgaven.  Of minstens zijn ambities bij te stellen.
In feite blaast de tripartite al jaren van een te hoge toren.

P.S.
Volgens de pers wil VLD-schepen (zeg maar) Arne snel naar 100.000 m² gaan of 20.000 panelen…

investeringen, OCMW

Wat nieuws over OCMW-investeringen

Je hoort of leest daar zelden iets over.
Pers heeft het er pas over als er enig rumoer over het project ontstaat (de investering in het sociaal volksrestaurant) of als de OCMW-voorzitter het nuttig acht om even fier uit te pakken in het nieuws, – liefst met zijn foto erbij.

Eerst wat terminologie.
De financiële nota bij een budget bevat kredieten op basis waarvan een bestuur een uitgave mag doen.  Men onderscheidt twee soorten:
–  een transactiekrediet (voor zowel ontvangsten als voor uitgaven) is een krediet  te gebruiken of te ontvangen binnen één jaar;
–  een verbinteniskrediet is het totaal van alle transactiekredieten van een rubriek, de investeringsenveloppe.

Een voorbeeld.
De renovatie van woning 31 (het koffiehuis) in het begijnhof omvat een verbinteniskrediet van 1.641.888 euro.   Doorheen de jaren waren er volgende transactiekredieten uitgeschreven:
–  rekening 2014:  43.204
–  rekening 2015:  632.124
–  rekening 2016:  966.560 euro.
Investeringsontvangsten als verbintenis:  1.117.622 euro.

Volgens het laatst opgemaakte meerjarenplan (2014-2020) bedraagt het totaal aan investeringen (dus het verbinteniskrediet) 87.209.034 euro als uitgaven.  Investeringsontvangsten in die periode: 50.182.313 euro (subsidies en verkopen).
De transactiekredieten voor de  periode tot 2018 bedroegen:
–  2014:  6.369.619
–  2015:  6.862.422
–  2016:  6.152.327
–  2017:  8.471.489
–  2018:  18.009.316
De sterke verhoging van de uitgaven voor dit jaar is voornamelijk te wijten aan de uitbreiding van het wagenpark,  het woonzorgcentrum Bellegem  (aankoop grond, bouw en omgevingsaanleg).

Wagenpark wijkteams en vervoersdienst
Verbinteniskrediet:  129.173
Transactiekredieten: 29.173 (2016) en 100.000 euro (2018).

Dienstencentrum Bellegem
Verbinteniskrediet:  17.382.054 (subsidies als verbintenis:  291.079 euro.)
Transactiekrediet voor 2018 alleen al:  6.540.439 euro.

Nog enkele meer opvallende investeringen?
Buitenaanleg begijnhof
Verbintenis:   882.489
Transactie voor 2019 voorzien:  825.000 euro.

Masterplan administratief centrum en zorgbedrijf in de Doorniksestraat
Verbintenis:  2.749. 967
Transacties over meerdere jaren.  In 2017 bijv. 1.113.643 euro en dit jaar 877.632 euro.

Volksrestaurant
Verbintenis: 2.192.146
Transacties over meerdere jaren.  In 2017 bijv. 856.981 euro en dit jaar 754.363 euro.

Kinderopvang bij het volksrestaurant
Verbintenis:  2.705.558
Transacties weer over meerdere jaren:  1.164.791 in 2017 en 900.578 euro dit jaar.

Aankoop riksja’s  
Verbintenis:  15.303 euro
Transactie in 2017: idem

Buurtbus Zonnewijzer
Verbintenis:  45.000 euro
Transactie: in 2017: idem
(Subsidie:  20/000 euro.)

investeringen, stadsplanning

Raad eens hoeveel de sanering van Walle heeft gekost…

Eigenlijk we weten het zelf niet juist want we kennen enkel het bedrag exclusief de BTW.
Het werk (rioleringen  en zo) zal wel méér dan 1 miljoen (euroots!) gekost hebben, met BTW dan..
De sanering waarvan sprake sloeg op het gedeelte vanaf de brug onder het EI tot aan het eethuis “Oud Walle”.
De werken werden in april 2014 gegund aan de firma “Algemene Onderneming D’Heer” uit Zele voor een bedrag van 913.914 euro, dus excl. BTW.

De eindafrekening is nu gekend en bedraagt 984.141 euro, nog altijd zonder BTW.
Er waren meerwerken voor 6,84 % van het gunningsbedrag.
De extra werken sloegen op een meerprijs voor een werfweg, de aanleg van een tijdelijke parking, een tijdelijke buis, een verkeersdrempel, de aanpassing van een pompstation, enz.

P.S. (1)
Bij de openbare aanbesteding liepen er 6 offertes binnen, waarvan enkel de firma  uit Zele beneden het miljoen bleef: 980.935 euro MET BTW.
Dat was zowat 8 procent onder de raming van 1.072.726 euro, incl. BTW.
P.S. (2)
VMM beloofde de rioleringen te subsidiëren voor maximaal 395.735 euro.  Hoeveel het is geworden weten we niet.  Nog een element dat de ware kostprijs verduistert.

cultuur, investeringen

Nog wat over dat prijskaartje van ons Regionaal Erfgoeddepot (2)

Hebben die studiebureaus Tides Kortrijk  (stabiliteit en coördinatie), Ingenium NV (technieken) misschien  hun werk niet goed gedaan?

In een vorige editie van onze samizdat- krant konden we in elk geval vaststellen dat de kosten van het depot op de site Vier Linden te Heule zijn opgelopen van 4,15 miljoen naar 5,20 miljoen euro.   Een meerkost van 1.043.977,31 euro oftewel een prijsstijging van niet minder dan  25 procent.
Dit moet absoluut geagendeerd op de volgende Kortrijkse gemeenteraad want onze stad is de bouwheer (én toekomstig exploitant) van het gehele  project.

Onze archivaris heeft nog geprobeerd om op zolder de offertes van de diverse aannemers te vinden maar dat is hem niet gelukt.
Hij kon enkel de namen achterhalen van de firma’s die eventueel gelukkig kunnen gemaakt met die prijsstijgingen.
Het gaat om Beeuwsaert Construct bvba (ruwbouw en omgeving), Francovera NV (buitenschrijnwerk), Wycor NV (binnenafwerking), Naessens HVAC (HVAC en sanitair), Engie Fabricom (elektriciteit),  VSK Electronics (toegangscontrole, branddetectie, inbraak, camera’s), Coopman Orona (lift).

Wie gaat dat allemaal betalen?
Ook dat gegeven is niet gemakkelijk op te sporen.
We weten dat stad Kortrijk heel de zaak “pre-financiert”.  (Het gaat om netto-investeringen die de niet-gesubsidieerde investeringen omvatten.)

Hierna enkele losse gegevens die we met veel moeite konden bijeensprokkelen.  Die kunnen onjuist zijn.   Sorry !
–  De bouwgrond wordt door onze stad kosteloos ingebracht.  (De waarde ervan wordt geschat op 550.000 euro).
–  Stad zou ook 1 miljoen inbrengen voor de bouw.  (En daartoe patrimonium verkopen.)
–  De provincie zou instaan voor 2 miljoen.
–  Van het Fonds van Culturele Infrastructuur  (FOCI) had men ook een subsidie verwacht maar dat schijnt niet gelukt te zijn.  In plaats daarvan heeft minister van cultuur Sven Gatz 500.000 euro beloofd omwille van de “inkanteling” van de erfgoedbibliotheek Westflandrica uit Brugge.

De 13 participerende gemeenten leveren geen directe financiële bijdrage in de bouw maar zullen wel een huurprijs betalen en zouden hiermee bijdragen in  de exploitatie en investerings-afschrijvingen. (Vanaf 2020 hoopt men ook op werkingssubsidies in het kader van decreet Onroerend Erfgoed.)

Tussen de zgn. “prioritaire partners” is er voor de duur van 9 jaar (kan stilzwijgend verlengd worden) een nieuwe samenwerkingsovereenkomst afgesloten, – en die moet ook nog voor de gemeenteraad komen.
Het gaat om de twaalf gemeenten van het arrondissement Kortrijk, plus Wervik.
Verder is er tot eind 2019 ook een begeleidende rol toebedeeld aan een soort projectvereniging waar nog niemand het bestaan van kende , – een erfgoedcel – genaamd  ZUIDWEST (voorzitter ene Pietro Lacopucci).

De partners worden geacht een (geïndexeerde) basishuurprijs te betalen (euro/ingenomen m²/maand).  Die huurprijs zal men berekenen op basis van de netto-kost voor de stad Kortrijk gedeeld door het aantal ingenomen vierkante meter.
De “netto-kost ” wordt dan berekend op basis van vier parameters.
We vermelden er twee:
–  de afschrijving van de netto-investeringen a rato van 30 jaar voor gebouwen en 10 jaar voor de inrichting en meubilair.
–  de explotatiekost en onderhoudkost. voor het gebouw, de administratie, facility, personeel en werking.
Stad stelt zich hierbij garant dat in de eerste gebruiksperiode die eindigt in 2025 de basishuurprijs maximaal 8,8 euro/m²/maand zal bedragen.
(Stad zelf engageert zich tot de inname van van minstens 2.000 m² én de bijhorende kost.)

ZO.
NU WEET U OOK TOCH AL IETS…
Lees nu verder de gazetten.

 

gemeentebedrijven, investeringen, mobiliteit

Het huurcontract van Parko met het shoppingcentrum K is toch geagendeerd op de gemeenteraad

Aanvankelijk bestond daar enige twijfel over of dat wel moest:  of de huur van de ondergrondse parking van het winkelcentrum door Parko wel moest goedgekeurd door de Raad?  (Door ons, Kortrijkzanen, tegen deze voorwaarden.  En zonder inspraak.)

Of integendeel een doodgewone aktename  van dat contract (van 19 september) misschien niet volstond?
Hier op kortrijkwatcher bleek algauw dat een pertinente goedkeuring  van de gemeenteraad wel degelijk noodzakelijk  was.  Stad verbindt er zich  namelijk toe om de huurwaarborg van 250.000 euro  (drie maanden huur!) te garanderen.
Er is nog een reden om het punt te agenderen op de gemeenteraad.
De huurovereenkomst heeft een looptijd van (minstens) 15 jaar en overschrijdt hiermee de duur van de bestaande beheersovereenkomst die Stad ooit heeft gesloten met het autonome gemeentebedrijf  Parko.  Stad is daarmee de rechtsopvolger van het AGB voor alle aangegane verbintenissen.

Mogen we intussen en alweer nog even wijzen op het deontologische gehalte van dit stadsbestuur?
–  De leden van de Raad van Bestuur van Parko konden via de pers vernemen dat hun bedrijf de parking van K in Kortrijk zou huren.
– De huurovereenkomst is pas  daarna op 19 september officieel goedgekeurd door de RvB van Parko.  Met een ulra-krappe meerderheid van 6 tegen 5.   Zowel de vertegenwoordigers van CD&V als die van Groen en van het Vlaams Belang stemden tegen.
– De huur start al op 1 oktober.  En de komende  gemeenteraad van 9 oktober moet die nog goedkeuren.

Parko heeft een interne studie gemaakt omtrent de bouwtechnische, electro-mechanische en financiële aspecten van de overeenkomst.
Daarnaast  heeft het bedrijf extern juridisch én financieel advies opgevraagd.
Benieuwd of alle deze DRIE documenten ter beschikking zijn gesteld van de gemeenteraadsleden.  Steken ze wel in het dossier?

Op de komende zitting zouden de raadsleden ook nog de financiële toestand van Parko  kunnen ter sprake brengen.
Bepaalde ratio’s uit de jaarrekening 2016 zijn immers niet echt rooskleurig .
–  Het werkkapitaal is laag (678.076 euro).
–  De current ratio die de liquiditeit meet van de onderneming is ook niet echt schitterend  (1,18)
–  De solvabiliteit haalt de minimum norm van 0.20 niet (0.19).
–  De schulden zijn opgelopen tot 21,4 miljoen euro.  (Eigen vermogen: 3,9 miljoen.)

En aan grootse projecten voor de toekomst ontbreekt het intussen niet.
Hoeveel bedraagt het aandeel van Parko in de ondergrondse parking van het stationsproject? En in die ondergrondse parking aan het museum Texture?

Het  geld kan niet op, bij Parko.

 

 

infotainment, investeringen

Alweer goed nieuws: er komt koffiehoek in de bib

In het najaar zal men in de hoofdbibliotheek (Leiestraat) een gezellig koffiehoekje realiseren,  met mooi meubilair dat stad nog ergens had staan of liggen.  Enkele verweerde zeteltjes en stoelen (van onder andere Knoll!) zijn geherstoffeerd.  Daarnaast wil men met een originele buffetkast van Decoene uit een kantoor van de bib verhuizen om de koffiehoek wat meer cachet te geven.

Bij de firma Wynant-Broekaert is via een raamcontract een koffiemachine van het type JURA Giga X3C Professional besteld voor de prijs van 4.500 euro oftewel 5.445 euro inclusief BTW.  Het toestel is ruimschoots geschikt voor de bereiding van 20 koffies per dag.  Per koffie zal 1 euro aangerekend worden.  De inschatting is dat er 15 à 20 koffiedrinkers per dag opdagen.  (Die zullen dus elk maar één kopje kunnen drinken.)  Vermoedelijke opbrengst:  4.680 à 6.240 euro per jaar (zonder aftrek van de kost koffie en onderhoud).