Category Archives: geschiedenis

Rudolf Scherpereel wordt waarnemend burgemeester

Het is deze morgen pas officieel beslist binnen de tripartite. N-VA-lijsttrekker Rudolf Scherpereel (voorgedragen als eerste schepen) wordt voor een maand Kortrijks burgemeester in vervanging van de geschorste Vincent Van Quickenborne. Ten huize van burgemeester Stefaan De Clerck zal men daar weerom niet echt kunnen mee lachen. Of toch?

Als raadslid kan Van Quickenborne zich laten vervangen door de eerste opvolger Stephanie Thery-Demeyer. Of zal men de voorkeur geven aan gewezen raadslid Moniek Gheysens (derde opvolgster)?

“CD&V heeft niets meer te zeggen”

Maandag 15 oktober om 11 uur is in een koffiezaak op de Grote Markt nog wel het doek gevallen over zovele jaren CD&V-hegemonie in centrumstad Kortrijk.
Kranten hebben het hierbij altijd over het einde van anderhalve eeuw pure alleenheerschappij van de katholieken, maar die predominantie heeft veel langer geduurd. Al met al kende Kortrijk sinds de Belgische onafhankelijkheid (1830) slechts in de jaren 1855-1864 een liberale burgemeester, ene Benoit Daneel.

Het CVP-bastion bestaat niet meer. (Het is beginnen afbrokkelen in 2000.)
Kortrijkse kiezers en zelfs gewone CD&V-militanten beseffen nog niet helemaal wat deze teloorgang betekent. Wat de partij nu overkomt.
Een ouwe rat in de politiek als ereburgemeester Antoon Sansen snapt het wél. In “Het Laatste Nieuws” van vandaag merkt hij pertinent op dat zijn partij “van de ene dag op de andere niets meer te zeggen heeft“. En dat doet pijn, zo voegt hij er aan toe.
Op de persconferentie van burgemeester Stefaan De Clerck en familie (gisterenmiddag) in café Balthazar aan de Leie zaten de CD&V-bonzen er heel sip en beteuterd bij. Totaal ontredderd, zeg maar. Bepaalde schepenen raken er overigens als het ware hun beroep en hoofdinkomen bij kwijt. Zo’n voorzitter van de intercommunale Leiedal bijvoorbeeld. Filip Santy. De OCWM-voorzitster Franceska Verhenne. Lieven Lybeer met zijn 31 mandaten zal ook wel een job krijgen in een CD&V-mantelorganistaie?

Ja, door de razendsnel uitgevoerde nachtelijke coup van Vincent Van Quickenborne is het geknakte riet gebroken.
De gedurende decennia opgebouwde machtsbasis van de christen-democraten krijgt een dreun waarvan men (zowel individueel als in groep) niet zo vlug zal herstellen. De partij wordt niet enkel buiten spel gezet in de pure gemeentepolitiek zoals die tot uiting komt in de gemeenteraad. De tentakels van de partij worden ook afgesneden in de omliggende regio. De partij verliest sleutelposities in allerhande streekorganen of organisaties zoals de politiezone VLAS, de Conferentie van Burgemeesters, RESOC, de Eurometropool, het Welzijnsconsortium, de Xpo, de Designregio. Gewichtige bestuurdersfuncties in intercommunales (IMOG, Gaselwest, crematorium Psilon, Figga, vliegveld WIV) en gemeenetelijke VZW’s (Sportplus, AGB Buda, Toerisme, Musea) raken CD&V’ers voor zes jaar kwijt. Leiedal, zowat het machtigste beleidsorgaan van de streek!
En wat met het mandaat van Francesca Verhenne in het AZ Groeninge?
En zo’n Lieven Lybeer heerste zowat in alle mantelorganisties van de hele welzijnssector: de PWA, Makkie, Mentor, Buurt- en Nabijheidsdiensten, huisvestingsmaatschappijen, enz.
En Stefaan De Clerck heeft het niet meer voor het zeggen in het Stadsontwikkelingsbedrijf. Moet pijn doen.

Gedaan ook met de arrogantie van de macht. Daar zal de nieuwe schepen Philippe De Coene graag voor zorgen. (Herinner u dat schepen De Bethune nog onlangs een beleidsplan Toerisme voorstelde dat sloeg op de gehele volgende legislatuur!)

Natuurlijk is de nieuwe “stadscoalitie” van VLD- SP.a- N-VA een anti-CD&V-coalitie.
Laat ons daar niet kinderachtig over doen.

Philippe De Coene doet er een beetje flauw over. Loochent telkens opnieuw – en wat teveel – dat hij gedreven zou zijn door rancune omdat hij in 2006 als schepen werd “buitengesmeten” uit de coalitie.
Natuurlijk is er revanchisme mee gemoeid.
VLD-schepen Wout Maddens is trouwens ook absoluut geen vergeetachtig figuur. Herinnert zich bijzonder goed bij welke gelegenheden zijn CD&V-collega’s hem in de voorbije bestuursperiode in het stof deden bijten. Hoeveel keer is hij niet briesend van woede buitengestormd uit een vergadering van het Schepencollege? Schimpend op een mediageile, hypocriete, opportunistische collega…
Maddens zag het niet helemaal meer zitten met die “kaloten”. Dat is een publiek geheim. En als flamingant ziet hij met de N-VA wél zitten.

Vertoont de nieuwe coalitie zwakke kanten?
Ja.
1. Binnen de SP.a zijn er nogal wat militanten die het samengaan van hun partij met die zwartzakken van de N-VA niet kunnen begrijpen. (Als een N-VA-schepen rechts-conservatieve toeren uithaalt kan het gaan stuiven in het partijbestuur.)
2. Het Kabinet van Philippe De Coene zal genoeg leden moeten tellen om heel speciaal mogelijke fratsen van de nieuwe burgemeester te verijdelen.
3. Er komen twee grote ego’s aan het bewind. Zullen mekaar na enige tijd vliegen afvangen. Niet onmiddellijk. En Wout Maddens als lachende derde?
4. De N-VA telt geen politiek ervaren verkozenen. Een aantal daarvan zijn zelfs politiek totaal onkundig. Hebben geen weet van elementaire zaken.
N-VA-schepenen kunnen door de mand vallen. Zonder hulp van externe experts zullen ze blunderen.
5. Het College van Burgemeester en Schepenen van de nieuwe coalitie heeft niet zoveel connecties als het vorige. Geen uitgebreid netwerk zoals Stefaan De Clerck en Jean De Bethune dat hebben. (Kan grote gevolgen hebben voor het binnenslepen van subsidies van andere overheden.)
6. Zal de nieuwe burgemeester de harten winnen van het stadspersoneel? De topambtenaren?
7. De krappe meerderheid. 22 zetels Op 41. Iemand kan het op de heupen krijgen. Na zowat vier jaar, niet onmiddellijk.

Intussen verwacht onze gemeenteraadwatcher zich aan zéér bits verlopende gemeenteraden.
Het zal lang duren eer de CD&V-raadsleden beseffen dat zij niets meer te zeggen hebben.

De doorlichting van stad Kortrijk in “De Morgen” is WAARDELOOS

Het magazine van DM pakt vandaag uit met een stadsrapport, een doorlichting over de leefbaarheid in de 13 centrumsteden. Kortrijk komt er nogal bekaaid uit. Al op de frontpagina van de krant zelf is het meteen raak. Daar staat in grote letters dat het verkeer nergens onveiliger is dan in Kortrijk. “Onveilig verkeer is wel een groot probleem in onze stad. Anders dan in de meeste steden daalt het aantal verkeersslachtoffers niet. Volgens de jongste cijfers (2009) was het verkeer nergens onveiliger.” Zo staat dat te lezen, nog wel als inleiding op het rapport.

Wat een onzin !
En die jongste cijfers van 2009?
In ons archief hebben we cijfergegevens tot en met 2010.
Luister eens. In 2009 daalde het aantal verkeersongevallen (exclusief autosnelwegen) in de zone van 547 naar 480 (dit is 12 procent).
In 2010 was er een daling van 16 procent: van 480 naar 404. Ook het aantal slachtoffers nam stelselmatig af: van 646 in 2009 naar 465 in 2009. 2010 was wel een rampjaar met 3 doden. Maar zie: in de centrumsteden Brugge, Leuven, Sint-Niklaas vielen er in dat jaar ook drie doden. In Genk 6, in Hasselt 9, in Mechelen 8. In Gent 12 en in Antwerpen 21.
Kortrijk meest onveilige centrumstad?? Wat het aantal gewonden in 2010 betreft deden enkel Roeselare en Oostende het beter.

Er staat nog meer onzin in dat rapport van “DMmagazine”.
Het cijfer over het percentage sociale woningen is verouderd en zelfs verkeerd. Onze stad bereikt inmiddels het decretaal vereiste minimum van 9 procent.
Dat wooncomfort dan. Zou nergens anders zo laag zijn? Dat is dus gewoon niet waar. Gemiddeld geeft 22 procent van de inwoners in de centrumsteden aan te leven in een woning met een gebrek aan elementair comfort. In Kortrijk is dat 16 procent. In Antwerpen, Genk, Leuven zijn er de meeste problemen met de kwaliteit van de woningen. In Roeselare de minste.

Hoe staat het gesteld met onze houding tegenover andere (vreemde) culturen? Slecht hoor, volgens de progressieve kwaliteitskrant. “Twee derde van de Kortijkzanen staat negatief tegenover andere culturen.” En onze burgemeester moest even diep zuchten toen DM het onderwerp bij hem ter sprake bracht. Burgemeester ! Dat was helemaal niet nodig ! De krant heeft het verkeerd voor. Het gaat slechts om 1/3. Evenveel als in Oostende, Roeselare, Sint-Niklaas. En dit is minder dan het gemiddelde van 43 procent in de centrumsteden.

Voor het overige zijn nogal wat oordelen niet concreet onderbouwd of klinken obligaat. Ook de positieve.
Bijvoorbeeld:

Ach. Laat maar zitten.

Vriend-architect van burgemeester veroordeeld tot betalen van zware vergoeding

Lees het bloedstollende verhaal op de weblog van raadslid Marc Lemaitre: http://kortrijklinksbekeken.skynetblogs.be.
Nooit meegemaakt dat Stad dusdanig hoge bedragen vordert van een architectenbureau en een aannemer wegens conceptuele en andere fouten (hier bij de verbouwing van de Tacktoren).
Maar hoe komt het dat het schepencollege pas nu akte neemt van een vonnis van de rechtbank van eerste aanleg dat al dateert van november vorig jaar, en daar nu pas “in berust”? Dacht men toch nog van iets te kunnen bekokstoven?

“De 5 van Kortrijk” op WTV

Eind mei start er op Focus-WTV een vijfdelige reportagereeks over leven en wonen in Kortrijk.
Het stadsbestuur heeft daartoe vijf gezinnen geselecteerd die hun verhaal vertellen over het (nieuwe) Kortrijk. Daar is gegarandeerd een feel-good-serie met de nodige (zelf)censuur voor bedacht, en voorafgegaan door een grondige preview van onze communicatieambtenaar. Telkens kan met “beauty-shots” een andere omgeving belicht: Overleie/Leieboorden, Kanaal/Sint-Jan, Pluimstraat, Molenstraat-Bozestraat, Prado/Dubbele Haagjes.

De nochtans avontuurlijke Zwevegemsestraat staat niet op de lijst.

De makers van de serie (Pic Story van de Regionale Mediamaatschappij) willen de kijkers overtuigen van de kwaliteit en de mogelijkheden van wonen in Kortrijk. De beelden zullen een sfeer scheppen van gezelligheid, goed om te leven, toffe buurten, geslaagde sociale integratie.

Een en ander heeft volstrekt niets te maken met de komende gemeenteraadsverkiezingen.
Inbreng van de Stad (dat is van ons): 46.139 euro.

90.000 euro voor een geschiedschrijving over onze KULAK (2)

Het wordt (wel) een leesbaar boek!”, kopt Het Nieuwsblad vandaag.
Dat zegt rector Jan Beirlant namelijk over de nog te maken en het schrijven van de geschiedenis en evolutie van de Kortrijkse campus van de K.U. Leuven. En hij is in het geheel niet opgezet met onze commentaar over het onderzoeksproject. Wij hier als KW-redactie opperden dat het werk onleesbaar zal zijn of kan, bon – alleszins als prof. Marc Depaepe er de hand in heeft. We blijven erbij.

Rector zegt nu dat zijn prof Depaepe niet de enige bijdrage zal leveren aan het project. Dat weten we ook en dat hopen menige potentiële lezers. Jongens toch.
Prof Marc is een wereldautoriteit ? DAT WETEN WE HIER. Alstublieft zeg. Hoogleraar Depaepe schreef (laatste telling) 23 boeken (drieëntwintig) boeken bij elkaar als auteur of co-auteur. 124 artikels in diverse tijdschriften. Dat alles vertaald in niet minder dan 17 talen. En zijn studenten weten beter dan wie ook hoe nodeloos ingewikkeld het handboek praktijkgerichte theorie versus theoriegerichte praktijk is.

Rector !
U bent wiskundige?
Bereken in de teksten van uw prof Depaepe enkele ratio’s. In de zinsbouw. Hoofd- tegenover bijzinnen. Neven- en onderschikking. Dus: puur formeel, zonder te letten op de content. Is dat nog normaal? En tel eens het aantal letters waarbij uw confrater amice iets wil gezegd krijgen.

Maar daar gaat het echt en heus niet om.
Waarom is de rector niet opgezet met ons stuk over die 90.000 euro?

Wel, net omdat we dat feit en dat bedrag hebben uitgebracht. Dat de Kulak voor het schrijven van zijn geschiedenis niet minder dan 60.000 euroots belastinggeld krijgt. Van ons.
De 30.000 euro die Leuven denkt bij te leggen is in feite ook gemeenschapsgeld. Dat had men in de Kortrijkse Kalote-wereld liever willen stil houden.

Rector Beirlant is ongetwijfeld ook een beetje upset in verband met onze visie over de ontstaansgeschiedenis van de campus.
Zoals elkeen weet die het aan den lijve heeft meegemaakt is de Kortrijkse campus er gekomen om katholieke zieltjes te winnen voor Leuven. Om de concurrentie van Gent tegen te gaan. Dit alles onder het mom van “spreiding van de kandidaturen”, zogezegd als middel om het universitair onderwijs te democratiseren. De protagonisten van de campus alhier (genre dr. Karel Goddeeris) waren overigens van het ultramontaanse, reactionaire en flamingantische soort intellectuelen. Van dat Godsvolk dat altijd onder weg is. Nu nog.

P.S.
Nog even de rector corrigeren, als het mag.
De kosten van een onderzoeker op masterniveau schat men op 60.000 euro. Op postdoc niveau op 80.000 euro. Dat die persjongen u niet tegenspreekt? Dat zegt veel, amice. Weten ze veel. En u?

90.000 euro voor een geschiedschrijving over onze KULAK (1)

In december 2010 had waarnemend burgemeester Borat een leuke losse babbel met Jan Beirlandt, de campusrector van onze KULAK. En u weet hoe dat gaat tussen mensen van hetzelfde kaliber. Schiet goed op. Lieven Lybeer sloot niet uit dat Stad (dat zijn wij) een of ander onderzoeksproject van de universiteit zou kunnen steunen. Gevolg: op 10 oktober van vorig jaar een werkvergadering waarbij men besloot om een boek te schrijven over het ontstaan, de evolutie en de impact van onze plaatselijke universiteit. De titel is al gevonden: “Een Toekomst op basis van Traditie? De Universitaire Campus KU Leuven KULAK (1965-2014) in het perspectief van vernieuwing en continuiteit”.

Schone, lange titel zeg, waarbij insiders al onmiddellijk de bedenker ervan zullen herkennen. Prof. Marc Depaepe, gewoon hoogleraar in “geschiedenis van opvoeding, onderwijs en vorming”. Wie al eens een handboek van de prof heeft ter hand genomen herkent de stijl. De prof houdt van paradoxen. Betoogt graag dat het omgekeerde eerder waar is. Als Marc Depaepe de redactie van het werk over de Kulak in handen krijgt, dan mogen we ons aan onleesbaar boek verwachten. Doorspekt met termen als paradigma, discours, reductionistische insnijding, discursieve ruimte, gedesubjectiveerd vertoog, mutatis mutandis anticipatief. Na drie bladzijden “woord vooraf” zal de lezer zich afvragen wat hij nu eigenlijk heeft gelezen. Samenvatting onmogelijk.

Zal de verdienstelijke prof. Luc Huyse (ereburger van Stad) mogen meewerken aan de studie?
Om uit te leggen hoe de KULAK zijn ontstaan heeft te danken aan een totaal megalomane tsjevenmentaliteit in onze provincie? En concreet, hoe men daar prof kon worden of zelfs rector?
Hoe het netwerk van de christen-democratische zuil er NU uitziet?
Zal prof. Depaepe even schetsen hoe het kalotete-vormingsideaal op universitair vlak van in den beginne – tot ieders verbazing- nu toch niet geheel zijn kracht heeft verloren? De revival? Jaja! Er zit continuiteit in de traditie. Het blijven brave kiekens daar op onze campus.

Op die werkvergadering van plaatselijke tsjeven van 10 oktober zijn verregaande financiële engagementen genomen. In onze naam.

Lieven Lybeer beloofde van stadswege (dat zijn wij) 30.000 euro, op voorwaarde dat de univ ook 30.000 euro aan het project zou besteden. Schepen Jean de Bethune maakte zich sterk dat de provincie met 15.000 euro over de brug zou komen. Schepen Filip Santy beloofde als voorzitter van de intercommunale Leiedal ook 15.000 euro. Totaal voor één jaar studie van een onderzoeker: 90.000 euro, waarvan dus 60.000 euro gemeenschapsgeld.

DANKT U.

Het burgemeesterschap volgens baron Emmanuel de Bethune zaliger

Hierna wat citaten uit de mémoires van Manu, het boek “Gedachten en herinneringen”, verschenen bij uitgeverij Groeninghe in 2006.

– Het burgemeesterschap is volgens mij het meeste boeiende van alle politieke mandaten, vergeleken met dat van een volksvertegenwoordiger, senator, provincie- of gemeenteraadslid. (…) Dit alles illustreert dat hij bij machte is om iets te realiseren en zijn stempel op het beleid te drukken.

– De veelomvattende opdracht vergt echter erg veel tijd. Zeven dagen op zeven moet hij bereikbaar zijn voor zijn medeburgers.

– Daarenboven moet een burgemeester assertief zijn, vooral tijdens langdurige gemeenteraden.

– Zelfs als de burgemeester over al die kwaliteiten beschikt, dan nog zal hij bitter weinig kunnen realiseren als hij geen goede connecties heeft met de voogdijoverheid en haar administratie. (…) De gouden regel is dat men zelf naar de bevoegde instanties moet stappen, eerder dan hen uit te nodigen.

– Voor de burgemeester en zijn schepenen is het van uiterst groot belang contact te houden met de bevolking. (…) Met uitzondering van de jaarlijkse vakantie liet ik deze zitdag om geen enkele reden links liggen tijdens de dertig jaar dat ik een gemeentelijk mandaat had. (…) Zitdagen zijn bovendien nuttig voor de ‘sukkelaars’ die hun weg minder goed vinden in onze strikt georganiseerde en bureaucratische maatschappij.

– Bij dienstbetoon horen een aantal principiële spelregels. (…) Pas altijd de wet toe. (…) Kom nooit tussen bij een magistraat of bij het parket. (…) Wees eerlijk.

– Een burgemeester moet dus een all-round figuur zijn.

– Het aanbieden van degelijke en nagenoeg gratis accommodaties is mijn inziens de belangrijkste taak voor een gemeentebestuur.

– Wanneer een nieuwe wet of decreet gepubliceerd wordt, moet men ervoor zorgen de eerste te zijn om die toe te passen. De overheid heeft op dat ogenblik immers weinig ervaring met de toepassing ervan en aanvaardt gemakkelijker suggesties.

– Kortrijk is geen metropool en zal dat ook nooit worden. Grote projecten zoals Kortrijk-Centrum-Oost of het bouwen van een evenementenhal voor duizenden toeschouwers zijn uit den boze. Zelfs Kortrijk XPO loopt met haar laatste uitbreiding van 2005 het gevaar een brug te ver te zijn.

– Ambitie koesteren is goed, zijn grenzen kennen misschien nog beter.

P.S.
Manu de Bethune had geen al te hoge dunk over de gemeenteraad en zijn leden. Hij liet ook ongaarne zijn schepenen aan het woord, zeker Stefaan Bral niet. Manu hield niet van tegenspraak.

En zijn Brusselse loopbaan is niet echt goed afgelopen. Au fond: het was een kasteelheer.

Bronnen van trots voor stad Kortrijk

Het kwalitatief onderzoek van Callebaut over cultuurbeleving in Kortrijk geeft vier bronnen van trots op voor bewoners van onze stad: de moderne architectuur (voornamelijk de bruggen), het erfgoed (historische bezienswaardigheden), de geografische ligging, het cultuuraanbod.
Hierna wat meer over dat cultuuraanbod.

De 10 ondervraagde Kortrijkse duo’s vinden het cultuuraanbod uitgebreid en gevarieerd. Er is voor elk wat wils. Spontaan denkt men hierbij aan de schouwburg, allerhande festiviteiten, het erfgoed en de musea.
Kortrijkzanen zijn bijzonder trots op de stadsschouwburg. Er is een brede waaier van activiteiten, heel toegankelijk en voor een gevarieerd publiek. De schouwburg is tegelijkertijd laagdrempelig en gezellig, zelfs volks, maar ademt ook prestige, traditie en rijkdom uit. Het is een echte trekpleister; in de perceptie van de Kortrijkzaan zelfs “het boegbeeld van cultuur in Kortrijk“. Bewondering en verwondering zijn haar deel.

Een geheel ander geluid is te horen over het kunstencentrum Buda. Het is weliswaar bekend van naam, maar er is te weinig geweten wat er aangeboden wordt. Opmerkelijk is dat niet enkel de “low culture” (de cultuurbaren) maar ook de jongeren Buda KC als “te fel afwijkend van het gekende” ervaren. Men vindt de werking te alternatief, niet echt toegankelijk, en gericht op een ouder en select publiek. Grote cultuurliefhebbers van middelbare leeftijd daarentegen vinden Buda zeer aantrekkelijk omwille van de originele en onverwachte kunst.

Veel lof ook voor de bibliotheek. Niet voor het gebouw (!) maar wel voor het ruime aanbod en de vele faciliteiten van de bib: muziek, speelgoed, internet, leeszaal,…
Het Broelmuseum heeft dan weer een mooie setting, maar de collectie weet de mensen minder te bekoren. Het museum bevestigt het historische en statische beeld van Kortrijk. (Over het Vlasmuseum geen woord in het rapport.) Tegenover het erfgoed heerst een ambivalente houding. Ja, men is trots, maar toch minder betrokken. De kennis erover is beperkt.

Waarover is men minder te spreken?
Het aanbod is te kleinschalig en niet uniek. Er zijn geen grootse evenementen, er is geen opera. Er zijn geen hoogtepunten in het aanbod.
Bovendien is de communicatie over het aanbod onvoldoende, onaantrekkelijk en weinig duidend.
Bij dit laatste punt van kritiek dient wel gezegd dat die komt van mensen die juist weinig participeren aan cultuur…
Vandaar dat heel de redactie van kortrijkwatcher de communicatie wél voldoende vindt (zelfs overvloedig), wél aantrekkelijk (die lay-out!) en wél duidend. Er is evenwel een zeker gebrek aan eenheid in de communicatie-uitgaven, een teveel aan diverse brochures. En de kalender dient beter gecoördineerd. Soms weet men niet waar eerst gelopen.

Voor Kortrijkzanen zelf scoort Stad dus nog gematigd goed als cultuurstad. Bij de groep van ondervraagde Gentenaars en Antwerpenaars is de perceptie daarentegen vernietigend. Men vindt Kortrijk een weinig aantrekkelijk stadje, met een aftandse en onpersoonlijke mentaliteit. Maar wie de stad echt kent is genuanceerder in zijn oordeel. Dat is ook onze ervaring. Onze kennissen (ook buitenlanders) zijn – wel een keer tot onze verbazing – grotendeels vol lof over de aanblik en de activiteiten van de stad.
Tja, het zijn geen chauvinistische, dikke nekken uit Antwerpen.

Cordon sanitaire doorbroken in Kortrijkse gemeenteraad

Het staat niet in “De Morgen”. Nergens. Geen krant, geen radio, geen WTV.

Historisch feit en nochtans totaal onopgemerkt voorbijgegaan. Papieren Perse (de PP van de Dode Bomen) weet weer nergens van.
EN GEEN FRACTIELEIDER DIE INGREEP. (WETEN ZE VEEL..).
IN EEN KORTRIJKSE GEMEENTERAAD KUN JE OOK NIET STEMMEN. EN AANWEZIG ZIJN. EN PRESENTIEGELD OPSTRIJKEN. EN NIETS AFWETEN OVER DE ZAAK.

In de gemeenteraad van vorige maandag 6 juni ging agendapunt 6 over het gewijzigd reglement inzake het Fonds voor Sociaal Kapitaal. Het Vlaams Belang (fractieleider Maarten Seynaeve) maakte van de gelegenheid gebruik om drie amendementen ter stemming te brengen. Hierna een overzicht van het bizarre stemgedrag van een aantal raadsleden.

Amendement 1.
Aantal stemgerechtigden bedraagt 41. Er was één onthouding (onafhankelijk raadslid Eric Flo). Maar twee leden hebben NIET gestemd, terwijl ze wel degelijk aanwezig waren. Op zichzelf al een uniek feit. Wisten dus gewoon niet wat te doen of lagen te slapen: Eline Brugman (VLD) en Ann-Pascale Mommerency (CD&V).

Amendement 2.
Drie onthoudingen. Eric Flo opnieuw, maar nu nog twee leden van de CD&V: Patrick Jolie en Ann-Pacale Mommerency. Dit betekent iets hoor. Leden van de meerderheid of van de traditionele partijen stemmen immers automatisch tegen voorstellen van het Vlaams Belang. Een onthouding betekent hier in Kortrijk alleszins dat men eigenlijk het VB wil steunen, maar dat nog niet openlijk durft te bekennen.
Op de VLD-banken begint Hans Masselis te pruttelen bij aanhoren van het amendement. Hij beseft dat de achterliggende gedachte toch wel heel liberaal getint is, dat de VLD dat zeker had goedgekeurd indien de partij nog in de oppositie had gezeten. Minister Vincent Van Quickenborne (bezig op een nieuw apparaat) mompelde iets van dan maar niet stemmen. En zijn buurvrouw hoort dat. Dus drie VLD’ers brengen gewoon géén stem uit over dit amendement: Moniek Gheysens, Hans Masselis en Vincent Van Quickenborne. Moet kunnen. De VLD’ers op de achterste rij hebben de noodoplossing van hun minister niet gehoord en stemmen dus tegen. (Dat zegt iets over de manier waarop de fractie een gemeenteraad voorbereidt.)

Amendement 3.
Hier wordt het cordon echt doorbroken. A-P Mommerency stemt vóór !
Hebben zich onthouden: Patrick Jolie en Eric Flo. Iedereen heeft gestemd.

De amendementen zijn verworpen.
Nu moet er nog gestemd over het voorstel van het schepencollege.
Mommerency is niet echt tevreden en onthoudt zich ! Bij een voorstel van haar eigenste partij !

Maar waarover ging het?
Hoe is dat alles uit te leggen?

Het Fonds voor Sociaal Kapitaal is een instrument dat door Stad (bon: alles wat te maken heeft met “de Gilde“.) wordt ingezet om meer speciaal projecten binnen de sociale economie te ondersteunen. Ondernemingen die om een toelage vragen moeten vooral kunnen aantonen dat ze kansarmen aan werk helpen. En goede connecties hebben bij de gilde.

Het eerste amendement van het Vlaams Belang oogt nogal onschuldig. Raadslid Seynaeve wil dat organisaties of ondernemingen die een subsidie aanvragen bij het Fonds met hun project worden doorgelicht door een onafhankelijk adviesbureau. Helemaal onschuldig is dat amendement overigens niet. Bij de beoordeling van projecten is het getouwtrek vanuit ACW-middens (en van Lieven Lybeer) van groot belang. Raadslid Mommerency daarentegen is van de middenstandsvleugel en innig verbonden met Unizo.

Het tweede amendement trapt op zere tenen. Het Vlaams Belang wil absoluut vermijden dat steun aan projecten uit de sociale economie de reguliere markt verstoren. Het is een veel gehoorde klacht van Unizo. Bepaalde initiatieven die met overheidsteun kansarmen aan het werk zetten veroorzaken deloyale concurrentie op de reguliere markt. Toen de VLD nog in de oppositie zat schaarde de partij zich achter deze klacht. Vandaar het gepruttel van Hans Masselis en de paniek op de eerste rij banken van de VLD-raadsleden. Zij stemmen gewoon niet… Patrick Jolie kijkt even op van zijn laptop en onthoudt zich nu ook als fervent middenstander.

Het derde amendement dwingt Ann-Pascale Mommerency tot het uiterste. Zet het mes op de keel. Als voormalig medewerker van Unizo kan ze niet anders dan deze tekst goedkeuren. Het Vlaams Belang wil namelijk dat de ondernemersorganisatie Unizo advies kan geven over de projecten die steun willen krijgen van het Fonds Sociaal Kapitaal.

Het cordon sanitaire is doorbroken. Nog wel door kersvers raadslid Mommerency. Gesteund door de ouwe jonge turk Patrick Jolie.
Bij de stemming over het voorstel van haar schepencollege onthoudt zij zich dan nog een keer. En dan waren er nog die drie niet-stemmers bij de VLD.
Historisch !!

Of hilarisch.