Category Archives: geschiedenis

gemeentefinanciën, geschiedenis, investeringen

Voortdoen ! (2)

Zoals in onze editie van gisteren verteld, kennen we nu dankzij de eerste semesterrapportering de stand van zaken van het gevoerde beleid per 30 juni 2020.
Zo ook een overzicht van de gedane uitgaven in het investeringsbudget.
Laten we het vandaag eens enkel daarover hebben, want de tripartite heeft met de welwillende hulp van de reguliere pers de mythe (de perceptie) geschapen van een waar en historisch ongezien investeringscollege te zijn.
1.
Hoe zag het oorspronkelijke investeringsbudget er uit voor het jaar 2020? (We hebben het hier uitsluitend over Stad, niet over het OCMW.)
Het initieel uitgavenbudget bedroeg 61.781.987 euro.
Men heeft daar intussen de overdracht van overschotten uit de jaarrekening 2019 (dus van vorig jaar niet gerealiseerde projecten) aan toegevoegd en komen momenteel aldus aan een nieuw investeringsbudget van 70.867.804 euro.
2.
De vraag is nu hoeveel daar tot op de dag van 30 juni is van vastgelegd.
Dat wil zeggen: voor welke bedragen zijn er dan wel transacties ingeschreven in een budgettair dagboek voor één boekjaar, als gevolg van een al aangegane of voorgenomen verbintenis met een welbepaalde derde (een mogelijke aannemer bjjv., of een studiebureau, of een leverancier). Dat kan gebeuren met een bestelbon, of door een beslissing van het schepencollege of zelfs van de gemeenteraad.
Welnu, van dat nieuwe investeringsbudget 2020 van 70 mio en zoveel is in het eerste semester van dit jaar 18.347.474 euro vastgelegd. Ge moet dat een keer bepeinzen, als gewone mens of als ambtenaar. Dat is slechts 25,88% van wat je allemaal had bedacht om te doen, dus nog ver verwijderd van wat een ideaal (utopisch?) streefdoel zou moeten zijn, namelijk 50% of de helft van het budget. Nou ja.
Het stadsbestuur zoekt voor zichzelf troost (soelaas) voor deze uiterst geringe realisatiegraad.
Men merkt daarbij op dat de vastleggingen niet volledig zijn. De stad werkt sinds 2020 met nieuwe boekhoudsoftware en daardoor konden de gemaakte vastleggingen uit 2019 (nog) niet automatisch overgezet worden. (Eerlijk gezegd, we begrijpen dit niet.) Men raamt dit effect op 7,5 miljoen en komt zo aan een meer “reëel” vastleggingspercentage van ca. 36,5%. Bon, het is nog altijd geen 50%.
Stad zal moeten “voortdoen” in het volgende (nu lopende) halfjaar!
3.
Wat zijn nu de aanrekeningen of effectieve boekingen per 30 juni?
Welk bedrag aan facturen is er daadwerkelijk geboekt op het gepaste begrotingsartikel?
Haha! Een bedrag van welgeteld 9.318.899 euro of 13,14%. We zitten goed bij kas dus. Doe zo voort!

O ja!
We waren het bijna vergeten.
Stad heeft voor 2020 ook investeringstoelagen beloofd voor onder andere Fluvia, de kerkfabrieken, Kortrijk Voetbalt. Voor een bedrag van 3.2002.488 euro. Wat is daarvan in het eerste semester gerealiseerd? 558.355 euro oftewel 17,4%.

Een vergelijking met het eerste semester van vorig jaar is leerrijk.
Het vastleggingspercentage lag toen al op 60,5%.
Maar het aanrekeningspercentage was toen ook heel laag: 12,5% !

Hoe verklaart Stad nu het beduidend lage vastleggingspercentage?
U raadt het !
“Voor een stuk” zegt Stad is een en ander door corona uit te leggen en de bijgaande lock-down waarbij ook een deel van de bouwsector stillag. Tja. Vastleggingen zijn wél verbintenissen hé (plannen, projecten), die daarom absoluut niet onmiddellijk moeten uitgevoerd, zelfs niet binnen het boekjaar.
Corona of niet. Gedachten (voornemens) zijn vrij!

Overigens zijn er wel werken geweest met toch grote uitgaven (aanrekeningen van meer dan 500K): parking station (1,7 miljoen), vernieuwen straten (998K), centrum Warande (962K), investeringen in bestaand patrimonium (593K).

In de gemeenteraad van 14 september a.s. houdt VB-raadslid Wouter Vermeersch een uitgebreide interpellatie over de financiële impact van de coronacrisis.
Schepen van Financiën (Kelly Detavernier) en schepen van stadsontwikkeling (Wout Maddens) kunnen van de gelegenheid profiteren om een keer in detail op te lijsten welke investeringen er helaas niet konden doorgaan, uitsluitend door de schuld van Corona, en van niets, maar dan ook van totaal niets anders.
We vonden in het rapporteringsdocument op pag. 6 een merkwaardig, intrigerend zinnetje dat immers ook een en ander kan verklaren: “De capaciteit op vlak van projectleiders was ook nog in opbouw in het 1ste semester.”



geschiedenis

Loopt dat onderzoek nog altijd?

Even ter herinnering.
De brand aan het nieuwe zwembad op Kortrijk Weide (toen nog in opbouw) die alle vijf glijbanen verwoestte en ook veel schade toebracht aan de toren dateert van dinsdag 26 februari 2019.
Binnenkort is er dus een jaar voorbij.
Indertijd en maanden geleden zei zwembad-manager Elewin Werbrouck dat de gerechtsexpert zijn tijd neemt om zijn werk grondig te doen, “want er zijn vele partijen bij betrokken” en er viel ook veel beeldmateriaal te bekijken. (Wie kon daar toen niet inkomen?)
Kan de reguliere pers nu niet een keer (bijv. tegen 26 februari aanstaande) navraag doen bij de bazen van Lago wat nu de stand van zaken is in het onderzoek? (Onderzoeksjournalistiek!)
En weet het stadsbestuur ook altijd nog nergens van? Onze schepen Arne?

P.S.
Stad heeft intussen een derde gedeeltelijk beschikbaarheidscertificaat verleend aan de N.V S&R van Leuven aangezien er een derde “gedeeltelijke voorlopige” oplevering is aanvaard en bekrachtigd. (Een derde. Gedeeltelijk).

cultuur, geschiedenis

“Het menselijk gelaat van Kortrijk” laten zien

Heus. Dat wisten we niet, dat een stad een “menselijk gelaat” kan hebben en dat men dat zelfs kan laten zien.
Het is raadslid Gheysens (van de kiesvereniging ‘Team Burgemeester’) die op de zitting van volgende maandag hieromtrent een voorstel (waarom noemt men dit een interpellatie?) zal indienen. Zij doet dit in de vorm van een opstelletje in de haar eigen, typisch moniekiaanse stijl.

Hoe wil zij ons allen dan wel “het menselijk gelaat van Kortrijk” laten zien?
Simpel. Door talloze levensgrote zwart-wit foto’s (geen kleur) te maken van allerlei Kortrijkzanen (ook inwijkelingen, niet gekleurd dus) en die dan op te hangen aan muren, afsluitingen, kaaien (de verlaagde?), fabrieken, containers. Tot die foto’s vergaan.
Moniek (“die tenslotte ook graficus en fotografe van opleiding is”) wil die “reuzefoto’s” zelf maken, met assistentie van dichter Lut de Block. Lut zal waarschijnlijk zorgen voor hier en daar een kleine toelichting (“al was het maar een woord”) bij die beelden van “Kortrijkzanen die je aankijken en je een inkijk geven in hun ziel“.
Raadslid Gheysens liet zich voor dit project inspireren door de documentaire film “Visages Villages” van Agnes Varda. “Maar wees gerust, ik ga geen geld vragen voor een film.” (Waarvoor dan wel?)

P.S.
– Kan een raadslid eigenlijk wel een voorstel doen om in opdracht van een stad zelf de leverancier te zijn van een werk?
– En moet het raadslid bij een eventuele stemming als betrokken partij de zaal (de zitting) niet verlaten?
– En, beste Moniek, we hebben toch beroepshalve een stadsfotografe in dienst?

geschiedenis, schepencollege

Stadsbestuur houdt blijkbaar niet van pottenkijkers

De huidige tweede tripartite die stad Kortrijk en zijn bewoners weer moet ondergaan (met nu een meerderheidsteam van volstrekt onkundige en onwetende raadsleden – geen partij!) wil nog tijdens deze bestuursperiode van Kortrijk “de beste stad van Vlaanderen” maken. (In beperkte journalistieke middens, achter de schermen dan wel, nu enigszins ironisch afgekort als: onze BSD.)

Om die kinderachtige, bestuurskundig volstrekt onnozele doelstelling waar te maken heeft men voor het onderzoek uiteraard voor allerhande indicatoren vele metingen nodig, het liefst uitgevoerd door externe, onafhankelijke experten.
Maar stad houdt nu al voor de tweede maal dit jaar de boot af om huidige of toekomstige kijkers (observatoren) toe te laten.

(Niet te lezen in onze lokale pers.)

Nog onlangs vroeg het Agentschap Binnenlands Bestuur om voor de komende Stadsmonitor 2020 dan ook een onderzoek toe te laten naar de indicatoren in de deelgebieden van onze stad. Het schepencollege heeft dit geweigerd want meent al op voorhand dat zo’n survey weinig meerwaarde kan bieden en tevens nogal duur uitvalt.
Meer in het begin van dit jaar (we schreven daar al over) is men niet ingegaan op de vraag om een onderzoek te voeren naar verhuizingen van huishoudens naar andere gemeenten (stadsverlaters) en omgekeerd naar stadstoekomers uit andere gemeenten. Alweer op grond van enkele drogredenen. Stad zelf is van plan om over deze materie enig initiatief nemen, maar weet niet hoe...
Geen pottenkijkers dus!
Kortom: het stadsbestuur evalueert zichzelf en de lokale perse rapporteert daarna dociel trouwhartig.

breakingnews, economie, geschiedenis, sociaal

Breaking news: Textielhuis wordt verkocht

Het Textielhuis in de Rijselsestraat en het aanpalend hoekpand wordt verkocht. Aan (door?) Leiedal? Doet Stad ook een duit in het zakje? (Leiedal beschouwt deze aankoop als strategisch “kernversterkend”.)
Prijs kennen we niet. Bestemming ook niet. Door wie en waar beslist?

Op heel de kwestie berust een embargo tot 3 juli om 10 uur. Dan krijgt de pers de eerste informatie. De gemeenteraad later, evenals de trouwe ABVV’ers. De kameraden.

gemeentefinanciën, gemeenteraad, geschiedenis

Een definitief oordeel over het beleid van de eerste tripartite is nog niet mogelijk

Een aloude en goede traditie in vele steden en gemeenten is dat er ten laatste in de maand mei eindelijk een bespreking mogelijk is van het werkelijk gevoerde beleid in het vorige jaar. (En meteen over de hele legislatuur.)

Op de dagorde van de gemeenteraad staat dan een punt genaamd “algemene beleidsrapportering” aan de hand van de jaarrekening van Stad en de Raad van Maatschappelijk Welzijn, maar ook van de gemeentelijke vzw’s en de AGB’s.
Dit agendapunt prijkt niet op de dagorde van de zitting van vandaag 13 mei.
Het is dus wachten geblazen tot in juni om kennis te nemen van allerhande kerncijfers die de hele historiek van de vorige beleidsperiode 2013-2018 omvatten.
We kunnen deze maand nog niet achterhalen of de vorige tripartite zijn belangrijkste doelstellingen (met veel bombarie aangekondigd) heeft bereikt: de realisatiegraad van reusachtige investeringsgolf die ons te wachten stond, de daling van de personeelskosten (en het personeelsbestand), de evolutie van de schuld en de fiscale ontvangsten, de ratio’s ( solvabiliteit en liquiditeit) over de zes jaren heen, de resultaten van de strijd tegen de (kinderarmoede), enz.
Weet u nog? Het nieuwe bestuur zou steeds (!) “méér doen met minder”.

In juni en verder zullen onze gazetten aan deze rapportering geen aandacht meer besteden. Niet in het minst. Tenzij het huidige College wat succesverhalen doorspeelt aan onze “embedded press”. Dat kunnen ze dan afschrijven.
De perversiteit en het populisme van deze en de vorige tripartite is totaal.

geschiedenis, media

Kortrijkwatcher bestaat vandaag 14 jaar

Het is de oudste (eerste) stadsweblog in Vlaanderen.
Sindsdien is dit soort van burgerjournalistiek in gemeenten ongeveer onbestaande geworden.
Wij gaan door.

In een stad als Kortrijk, bestuurd op een onvoorstelbare populistische wijze – en hierbij gesteund door de lokale “embedded” pers – is dit soort van krant hard nodig.

P.S.
Er zijn intussen 2.644 stukken verschenen in meerdere categorieën. Een gemiddelde van 188 per jaar.

geschiedenis, schepencollege

Over de collegialiteit binnen de tripartite nr 1

Zo nu en dat beweerden zowel burgemeester als schepenen (hierin trouw gevolgd door  de lokale “embedded press”) dat alles gesmeerd liep binnen het College van de drie partijen VLD, N-VA en Sp.a.
Wie herinnert er zich intussen nog dat de N-VA-schepen van Financiën Waelkens ontslag heeft genomen omdat zij “niets te zeggen had”? En tegen de begroting stemde omdat men aan het potverteren was?

In “De Krant van West-Vlaanderen” (pag. 18) van vandaag kijkt schepen van Ondernemen   Rudolf Scherpereel (die niet meer is verkozen) even achterom op zijn politieke loopbaan.
Twee merkwaardige zinnen uit zijn afscheidsinterview:

–   “De beluitvorming liep dan soms ook heel stroef, zowel binnen als buiten de partij.  Ik kan alleen maar hopen dat het grote publiek dat niet opgemerkt heeft,”
(Noot van de redactie: de pers zweeg hier natuurlijk over.)
–  De schepen was tegelijk nog zaakvoerder bij een bedrijf van kantoormachines.   Hij had met het bedrijf afgesproken dat hij daar enkel nog zou aanwezig zijn op woensdag en  vrijdagnamiddag.  Gevolg?
” Het kwam wel geregeld voor dat zogenaamde (sic) collega’s dan met opzet een belangrijke vergadering planden op die dagen  in de hoop dat  ik die niet zou kunnen bijwonen.”

Collegialiteit!
Op onze redactie is men ervan overtuigd dat Scherpereel tussen pot en pint nog veel pittige, saillante anekdoten kan vertellen.

geschiedenis, media, quotes, schepencollege

Quote van de dag: over de gemeenteraad zonder pers

N-VA schepen An Vandersteene krijgt in “De Krant van-West-Vlaanderen” (in de volksmond nog altijd “Het Kortrijks Handelsblad”) opvallend veel ruimte om een terugblik te werpen op haar carrière als schepen van sport en cultuur.

Vilein als we zijn hebben we de neiging om deze overvloedige publiciteit  te wijten aan het feit dat zowel vriend als vijand haar zesjarige politieke loopbaan niet als heel geslaagd beschouwen.   (Alhoewel ook hieromtrent de “embedded press ”  heel coulant omging met haar blunders.)
Op de vraag of ze nog terugkomt in de politiek (zij is niet meer verkozen) antwoordt ze heel gedecideerd: “Absoluut niet.”

Er staat in het weekblad nog een apart stuk getiteld “Vrouwen een mannenbastion: “Ze noemden mij Anneke.”
De laatste zin van dit stuk willen we u niet onthouden:
“Politiek zou er heel anders uitzien, mocht de pers de gemeenteraad niet bijwonen.”

P.S.
“Het Kortrijks Handelsblad” repte met geen woord over de laatste (gewichtige) gemeenteraad van deze legislatuur.  Korte tijd geleden ook niet het minste verslag van een andere belangrijke gemeenteraad.  De politieke verslaggever  is trouwens ontslagen.  Het blad gaat duidelijk de toer op van boulevardjournalistiek.  Human interest.  Koetjes en kalfjes.