Redactionele mededeling vooraf
Om zijn lange naam niet telkens opnieuw te moeten uitschrijven maken we er een eigen afkorting van : V.VQ. En als we het ons permitteren om wat gemeenzamer te zijn, noemen we hem gewoon Q of Quickie. Maar zijn bijnaam is wel ASAP hoor.

Niet-Kortrijkzanen zijn hier waarschijnlijk weinig van op de hoogte, maar V.VQ heeft er zich – zowel bij de gemeenteraadsverkiezingen (2018) als bij de federale (Kamer)verkiezingen (2019) – plechtig toe verbonden om de gehele bestuursperiode uit te zitten als burgemeester van zijn geliefde centrumstad Kortrijk. In de tussentijd werd hij Kamerlid en zelfs VLD-fractieleider aldaar. Moet kunnen.
Door nu als vice-premier en minister van Justitie toe te treden tot de regering- De Croo heeft hij die dure belofte verbroken en moest hij naar overtuigende retorische middelen zoeken om zijn woordbreuk of zelfs als “verraad” bestempeld gedrag enigszins aannemelijk te maken voor alle politiek geïnteresseerde burgers.
Hij heeft geprobeerd om die onwaarschijnlijk grote imago-schade in politieke geschoolde milieus althans te beperken met een schrijven en een videoboodschap aan zijn teerbeminde Kortrijkse burgers. (Nog moeilijk te vinden op internet.)

Een kernboodschap hierbij was de uitspraak: “De plicht roept”.
“Als de premier Alexander De Croo mij vraagt, kan ik niet weigeren. Ik kan niet aan de zijlijn blijven staan.” (In werkelijkheid heeft natuurlijk de VLD-voorzitter Egbert Lachaert hem naar voor geschoven.)
Justitie is volgens V.VQ een zeer moeilijk departement, maar er ligt een miljoen klaar voor de modernisering ervan. Dat heeft dus meegespeeld in zijn beslissing om er in Kortrijk de brui aan te geven. Hij hoopt te kunnen helpen om het land weer sterker te maken om België door de grootste crisis sinds WOII te loodsen.
Wie kan nu zo’n grootse, verheven taak weigeren? Het besturen van een provinciestadje als Kortrijk is hierbij vergeleken peanuts. Triviaal. “Uitzonderlijke tijden vragen om uitzonderlinge oplossingen.”
Het is duidelijk: Quickie offert zich op voor de goede zaak.

Dit soort inhoudelijke argumentatie om zijn overstap naar het federale niveau plausibel te maken zou Aristoteles in zijn werk “Ars Rhetorica” rangschikken als een overtuigingsmiddel behorend tot de categorie “LOGOS”. Men beroept zich hierbij op een logische redenering die iedere billijke (redelijke, bedaarde, wijze ) mens wel als vanzelf moet aanvaarden.

Quickie maakt gebruik van nog een andere truc uit de retorische foor, weerom als een redelijk beschouwd overtuigingsmiddel, ook behorend tot de zgn. categorie “logos” van Aristoteles..
Hij zegt: “Ik ben niet weg.”
“De Kortrijkzanen kunnen op mij blijven rekenen. Ik kan ook in Brussel veel voor Kortrijk betekenen. Van een nieuw treinstation tot een nieuw voetbalstadion: ik zal zorg blijven dragen voor grote Kortrijkse dossiers.”
Tja, wat moet men daar nu van denken? Als men van enig politiek bewustzijn blijk heeft?
Ten eerste is de bouw van een sportstadion absoluut geen federale materie. Ten tweede zal hij voor dat nieuwe station zowel de minister van mobiliteit (Ecolo) als die van overheidsbedrijven (Groen) als de staatssecretaris van begroting (dat is wél zijn poulain) moeten overtuigen. En het Bestuur van de NMBS moet er geld voor over hebben!

Maar Quickie is toch een jurist?
Hij behoort te weten dat zijn betoog in deze zaak gewoon politiek amoreel is. Ja!
Een minister staat voor het algemeen belang, voor ‘s lands belang zeg maar, en moet zich niet specifiek preoccuperen met puur plaatselijke besognes.
Kijk. Uit nieuwsgierigheid hebben we een keer de agenda van alle federale ministerraden van dit jaar bekeken. 33 in het totaal, gaande van 10 januari tot en met 25 september. Wilden namelijk weten in hoeverre federale ministers zich wekelijks onledig houden met gemeentelijk beleid. Daarover vergaderen.
Ja, we vonden enkele besluiten die onrechtstreeks – maar dan wel in het algemeen – gemeentelijke financiën kunnen beïnvloeden. Subsidies of toelagen voor politie, hulpverleningszones. Nu Covid-19 steunmaatregelen. En natuurlijk dossiers van de Regie der (federale) Gebouwen (de gevangenis van Dendermonde bijvoorbeeld).
Quickie weet dat er bij de zesde staatshervorming een enorm lange lijst van overdrachten van bevoegdheden van de federale staat naar de gemeenschappen en gewesten is geschied: gezinsbijslag, gezondheidszorg, arbeidsmarkt, verkeersveiligheid, de huurwet, de justitiehuizen (!), jeugdsanctierecht (!), sociale economie, grootstedenbeleid (!), rampenfonds, enz.
Positief voorstel. Alweer.
In de komende Kortrijkse gemeenteraden kan V.VQ als raadslid voor de volgende vier jaar maandelijks komen vertellen wat hij als minister heeft gedaan gekregen voor zijn beminde Kortrijk. Dat is dus afgesproken!

P.S.
We moeten het in volgende edities nog hebben van de ‘ethos’ en de ‘pathos’ die V.VQ hanteerde bij zijn afscheid als burgervader van Kortrijk.

Hoezo? Drie?
Welja, minister Vincent Van Quickenborne blijft titelvoerend burgemeester én gemeenteraadslid. Zijn ADHD-achtige dadendrang, waarbij alles ASAP moet gebeuren, brengt mee dat hij zich ook continu zal bemoeien met het Kortrijkse beleid. Het zou ons totaal niet verbazen dat hij zelfs een medewerker van zijn Brussels kabinet de opdracht geeft om Kortrijkse dossiers voor hem op te volgen. (Zijn politiek moraliteitsbesef is tot nul te herleiden.)
En de waarnemend burgemeester, de nieuwe gemeenteraadsvoorzitter, de fractieleider van zijn kiesvereniging “Team Burgemeester” mogen zich dag en nacht verwachten aan telefoons en mails van zijnentwege, eindigend met de uitroep ASAP.
De vraag dient ook nog gesteld in hoeverre de waarnemend burgemeester haar eigen kabinet zal mogen samenstellen.

Voormalig schepen Ruth Vandenberghe wordt dus waarnemend burgemeester. Zij mag zich blijven bezig houden met peuken, containerparken en inwonersbevragingen. Kranten schrijven dat schepen Wout Maddens helemaal niet jaloers is dat hij voor de volgende vier jaar niet is aangeduid als waarnemend burgemeester. Dat is om te lachen?
Iedereen weet toch dat Maddens (met zijn machtige bevoegdheden, zijn mandaten en ervaringen) de vaste partner is van Ruth, waarnemend burgemeester? Waarover zal dit paar het hele dagen én zelfs nachten onder mekaar hebben, denkt u? Toch over de Kortrijkse politiek?
Vandaar dat we zeggen dat Kortrijk nog een derde burgemeester heeft: de genoemde Wout Maddens. En dat is niet om te lachen, Wout kennende.

Quickie heeft dus woordbreuk gepleegd.
Tot tweemaal toe heeft hij plechtig en openbaar verklaard dat hij tot het eind van de legislatuur zou burgemeester blijven. Die belofte was zelfs een belangrijk argument in zijn kiescampagne. Hij zou geen “verraad” plegen zoals Stefaan De Clerck (die tussen haakjes zo geen belofte ter zake deed). Intussen werd Vincent wél federaal parlementslid en daarenboven VLD-fractieleider in de Kamer. Taken die nauwelijks zijn te combineren met het burgemeesterschap van een centrumstad.
Woordbreuken zijn in de politiek schering en inslag. In het gewone leven kunnen ze leiden tot rechtszaken of tot vechtpartijen en moorden.
Voor Quickie zal de woordbreuk (soort ambtsmisdrijf eigenlijk) praktisch zeker tot gevolg hebben dat hij zich bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen van 2024 niet meer kan laten uitroepen tot lijsttrekker én kandidaat-burgemeester.
Maar geen nood. Dat is ingecalculeerd. We hebben het sterke vermoeden dat er al geruime tijd binnenskamers is beslist dat Ruth Vandenberghe in 2024 de lijsttrekker zal worden van de volgende kiesvereniging. Ruth is nu goed gelanceerd.
De woordbeuk van Quickie wordt dan omgezet in een regelrechte vaandelvlucht…

P.S.
Bij zijn “afscheid” heeft Van Quickenborne zich met een open brief en een plechtige toespraak gericht tot de Kortrijkse bevolking. In een volgend stuk gaan we na in hoeverre hij de middelen van overtuigingskracht heeft aangewend zoals die door Aristoteles zijn beschreven.: de ethos, de pathos en de logos.
En, is het hem ietwat gelukt?