Even ter herinnering.
De brand aan het nieuwe zwembad op Kortrijk Weide (toen nog in opbouw) die alle vijf glijbanen verwoestte en ook veel schade toebracht aan de toren dateert van dinsdag 26 februari 2019.
Binnenkort is er dus een jaar voorbij.
Indertijd en maanden geleden zei zwembad-manager Elewin Werbrouck dat de gerechtsexpert zijn tijd neemt om zijn werk grondig te doen, “want er zijn vele partijen bij betrokken” en er viel ook veel beeldmateriaal te bekijken. (Wie kon daar toen niet inkomen?)
Kan de reguliere pers nu niet een keer (bijv. tegen 26 februari aanstaande) navraag doen bij de bazen van Lago wat nu de stand van zaken is in het onderzoek? (Onderzoeksjournalistiek!)
En weet het stadsbestuur ook altijd nog nergens van? Onze schepen Arne?
P.S.
Stad heeft intussen een derde gedeeltelijk beschikbaarheidscertificaat verleend aan de N.V S&R van Leuven aangezien er een derde “gedeeltelijke voorlopige” oplevering is aanvaard en bekrachtigd. (Een derde. Gedeeltelijk).
Category Archives: geschiedenis
“Het menselijk gelaat van Kortrijk” laten zien
Heus. Dat wisten we niet, dat een stad een “menselijk gelaat” kan hebben en dat men dat zelfs kan laten zien.
Het is raadslid Gheysens (van de kiesvereniging ‘Team Burgemeester’) die op de zitting van volgende maandag hieromtrent een voorstel (waarom noemt men dit een interpellatie?) zal indienen. Zij doet dit in de vorm van een opstelletje in de haar eigen, typisch moniekiaanse stijl.
Hoe wil zij ons allen dan wel “het menselijk gelaat van Kortrijk” laten zien?
Simpel. Door talloze levensgrote zwart-wit foto’s (geen kleur) te maken van allerlei Kortrijkzanen (ook inwijkelingen, niet gekleurd dus) en die dan op te hangen aan muren, afsluitingen, kaaien (de verlaagde?), fabrieken, containers. Tot die foto’s vergaan.
Moniek (“die tenslotte ook graficus en fotografe van opleiding is”) wil die “reuzefoto’s” zelf maken, met assistentie van dichter Lut de Block. Lut zal waarschijnlijk zorgen voor hier en daar een kleine toelichting (“al was het maar een woord”) bij die beelden van “Kortrijkzanen die je aankijken en je een inkijk geven in hun ziel“.
Raadslid Gheysens liet zich voor dit project inspireren door de documentaire film “Visages Villages” van Agnes Varda. “Maar wees gerust, ik ga geen geld vragen voor een film.” (Waarvoor dan wel?)
P.S.
– Kan een raadslid eigenlijk wel een voorstel doen om in opdracht van een stad zelf de leverancier te zijn van een werk?
– En moet het raadslid bij een eventuele stemming als betrokken partij de zaal (de zitting) niet verlaten?
– En, beste Moniek, we hebben toch beroepshalve een stadsfotografe in dienst?
Stadsbestuur houdt blijkbaar niet van pottenkijkers
De huidige tweede tripartite die stad Kortrijk en zijn bewoners weer moet ondergaan (met nu een meerderheidsteam van volstrekt onkundige en onwetende raadsleden – geen partij!) wil nog tijdens deze bestuursperiode van Kortrijk “de beste stad van Vlaanderen” maken. (In beperkte journalistieke middens, achter de schermen dan wel, nu enigszins ironisch afgekort als: onze BSD.)
Om die kinderachtige, bestuurskundig volstrekt onnozele doelstelling waar te maken heeft men voor het onderzoek uiteraard voor allerhande indicatoren vele metingen nodig, het liefst uitgevoerd door externe, onafhankelijke experten.
Maar stad houdt nu al voor de tweede maal dit jaar de boot af om huidige of toekomstige kijkers (observatoren) toe te laten.
(Niet te lezen in onze lokale pers.)
Nog onlangs vroeg het Agentschap Binnenlands Bestuur om voor de komende Stadsmonitor 2020 dan ook een onderzoek toe te laten naar de indicatoren in de deelgebieden van onze stad. Het schepencollege heeft dit geweigerd want meent al op voorhand dat zo’n survey weinig meerwaarde kan bieden en tevens nogal duur uitvalt.
Meer in het begin van dit jaar (we schreven daar al over) is men niet ingegaan op de vraag om een onderzoek te voeren naar verhuizingen van huishoudens naar andere gemeenten (stadsverlaters) en omgekeerd naar stadstoekomers uit andere gemeenten. Alweer op grond van enkele drogredenen. Stad zelf is van plan om over deze materie enig initiatief nemen, maar weet niet hoe...
Geen pottenkijkers dus!
Kortom: het stadsbestuur evalueert zichzelf en de lokale perse rapporteert daarna dociel trouwhartig.
Breaking news: Textielhuis wordt verkocht
Het Textielhuis in de Rijselsestraat en het aanpalend hoekpand wordt verkocht. Aan (door?) Leiedal? Doet Stad ook een duit in het zakje? (Leiedal beschouwt deze aankoop als strategisch “kernversterkend”.)
Prijs kennen we niet. Bestemming ook niet. Door wie en waar beslist?
Op heel de kwestie berust een embargo tot 3 juli om 10 uur. Dan krijgt de pers de eerste informatie. De gemeenteraad later, evenals de trouwe ABVV’ers. De kameraden.
Een definitief oordeel over het beleid van de eerste tripartite is nog niet mogelijk
Een aloude en goede traditie in vele steden en gemeenten is dat er ten laatste in de maand mei eindelijk een bespreking mogelijk is van het werkelijk gevoerde beleid in het vorige jaar. (En meteen over de hele legislatuur.)
Op de dagorde van de gemeenteraad staat dan een punt genaamd “algemene beleidsrapportering” aan de hand van de jaarrekening van Stad en de Raad van Maatschappelijk Welzijn, maar ook van de gemeentelijke vzw’s en de AGB’s.
Dit agendapunt prijkt niet op de dagorde van de zitting van vandaag 13 mei.
Het is dus wachten geblazen tot in juni om kennis te nemen van allerhande kerncijfers die de hele historiek van de vorige beleidsperiode 2013-2018 omvatten.
We kunnen deze maand nog niet achterhalen of de vorige tripartite zijn belangrijkste doelstellingen (met veel bombarie aangekondigd) heeft bereikt: de realisatiegraad van reusachtige investeringsgolf die ons te wachten stond, de daling van de personeelskosten (en het personeelsbestand), de evolutie van de schuld en de fiscale ontvangsten, de ratio’s ( solvabiliteit en liquiditeit) over de zes jaren heen, de resultaten van de strijd tegen de (kinderarmoede), enz.
Weet u nog? Het nieuwe bestuur zou steeds (!) “méér doen met minder”.
In juni en verder zullen onze gazetten aan deze rapportering geen aandacht meer besteden. Niet in het minst. Tenzij het huidige College wat succesverhalen doorspeelt aan onze “embedded press”. Dat kunnen ze dan afschrijven.
De perversiteit en het populisme van deze en de vorige tripartite is totaal.
Kortrijkwatcher bestaat vandaag 14 jaar
Het is de oudste (eerste) stadsweblog in Vlaanderen.
Sindsdien is dit soort van burgerjournalistiek in gemeenten ongeveer onbestaande geworden.
Wij gaan door.
In een stad als Kortrijk, bestuurd op een onvoorstelbare populistische wijze – en hierbij gesteund door de lokale “embedded” pers – is dit soort van krant hard nodig.
P.S.
Er zijn intussen 2.644 stukken verschenen in meerdere categorieën. Een gemiddelde van 188 per jaar.
Over de collegialiteit binnen de tripartite nr 1
Zo nu en dat beweerden zowel burgemeester als schepenen (hierin trouw gevolgd door de lokale “embedded press”) dat alles gesmeerd liep binnen het College van de drie partijen VLD, N-VA en Sp.a.
Wie herinnert er zich intussen nog dat de N-VA-schepen van Financiën Waelkens ontslag heeft genomen omdat zij “niets te zeggen had”? En tegen de begroting stemde omdat men aan het potverteren was?
In “De Krant van West-Vlaanderen” (pag. 18) van vandaag kijkt schepen van Ondernemen Rudolf Scherpereel (die niet meer is verkozen) even achterom op zijn politieke loopbaan.
Twee merkwaardige zinnen uit zijn afscheidsinterview:
– “De beluitvorming liep dan soms ook heel stroef, zowel binnen als buiten de partij. Ik kan alleen maar hopen dat het grote publiek dat niet opgemerkt heeft,”
(Noot van de redactie: de pers zweeg hier natuurlijk over.)
– De schepen was tegelijk nog zaakvoerder bij een bedrijf van kantoormachines. Hij had met het bedrijf afgesproken dat hij daar enkel nog zou aanwezig zijn op woensdag en vrijdagnamiddag. Gevolg?
” Het kwam wel geregeld voor dat zogenaamde (sic) collega’s dan met opzet een belangrijke vergadering planden op die dagen in de hoop dat ik die niet zou kunnen bijwonen.”
Collegialiteit!
Op onze redactie is men ervan overtuigd dat Scherpereel tussen pot en pint nog veel pittige, saillante anekdoten kan vertellen.
Quote van de dag: over de gemeenteraad zonder pers
N-VA schepen An Vandersteene krijgt in “De Krant van-West-Vlaanderen” (in de volksmond nog altijd “Het Kortrijks Handelsblad”) opvallend veel ruimte om een terugblik te werpen op haar carrière als schepen van sport en cultuur.
Vilein als we zijn hebben we de neiging om deze overvloedige publiciteit te wijten aan het feit dat zowel vriend als vijand haar zesjarige politieke loopbaan niet als heel geslaagd beschouwen. (Alhoewel ook hieromtrent de “embedded press ” heel coulant omging met haar blunders.)
Op de vraag of ze nog terugkomt in de politiek (zij is niet meer verkozen) antwoordt ze heel gedecideerd: “Absoluut niet.”
Er staat in het weekblad nog een apart stuk getiteld “Vrouwen een mannenbastion: “Ze noemden mij Anneke.”
De laatste zin van dit stuk willen we u niet onthouden:
“Politiek zou er heel anders uitzien, mocht de pers de gemeenteraad niet bijwonen.”
P.S.
“Het Kortrijks Handelsblad” repte met geen woord over de laatste (gewichtige) gemeenteraad van deze legislatuur. Korte tijd geleden ook niet het minste verslag van een andere belangrijke gemeenteraad. De politieke verslaggever is trouwens ontslagen. Het blad gaat duidelijk de toer op van boulevardjournalistiek. Human interest. Koetjes en kalfjes.
De nieuwste gemeente-en stadmonitor is verschenen
Editie 2017.
Zie op internet: gemeente-en-stadsmonitor;vlaanderen.be
De bizarre stemming in verband met de nieuwe moskee in Kortrijk (2)
De Kortrijkse (of/en regionale) moslimgemeenschap wil een nieuwe, grotere moskee (een tweede?) inplanten in de Brugsesteenweg.
In de gemeenteraad van 14 mei wou Groen raadslid David Wemel eventjes terdege peilen naar het standpunt hierover bij het Schepencollege en de fracties. Hij vroeg daarbij uitdrukkelijk aan de raadsleden om zijn “verklaring” hieromtrent al of niet te onderschrijven.
Die tekst van Groen omvatte drie punten die we hier ultra-kort samenvatten.
1. Een kwalitatieve en veilige accommodatie voor de moslimgeloofsgemeenschap is van belang en we moeten helpen om dit op korte termijn te realiseren.
2. Een snelle erkenning van de werking van de moskee is nodig. Onze contacten met Brussel hiertoe gebruiken.
3. Transparantie van de werking van de moskee is nodig. Het gebruik van het Nederlands is daarbij essentieel.
Na een nogal nodeloos agressieve commentaar van de burgemeester (wat bezielde hem?) besloot de burgervader om niet tegen te stemmen, maar dat hij zich persoonlijk zou onthouden.
Hij vond de “verklaring” van Groen onvolledig, (wat dat dan ook moge betekenen). Voor de uitslag van de stemming een politieke misrekening van formaat.
De persoonlijke oekaze van Q werd gevolgd door de meeste raadsleden van de tripartite, maar wonderlijk genoeg niet door iedereen. Voor het eerst in de geschiedenis van dit bestuur.
– VLD-fractieleider (!) Wouter Allijns heeft blijkbaar niet gestemd. (Was hij alweer eens verstrooid bezig met iets op zijn tokkellapding?)
– Nieuwbakken VLD-raadslid Stephanie Demeyer ook niet. (Waarom? Sliep ze?)
– N-VA-fractieleider Liesbet Maddens evenmin. (Herinnerde zij zich dat haar partijbestuur als standpunt had ingenomen dat er absoluut geen nieuwe moskee kan komen zonder erkenning?)
– Onafhankelijk raadslid (maar nu wel van de N-VA) Isa Verschaete was er nog wel bij, maar stemde niet. (Zichtbaar radeloos. Waarschijnlijk om dezelfde reden. Maar als ex- VB’er kan het ook mogelijk wel zijn dat ze gewoon tegen een nieuwe moskee is gekant.)
– Onafhankelijk raadslid (maar nu wel lid van de N-VA) Maarten Seynaeve verliet nog voor de stemming woedend de zaal. (Hij kon de komedie van zijn partij niet meer verdragen. Zoals hij beklemtoonde: er was in het bestuur van zijn nieuwe partij wel degelijk één ding beslist: eerst de erkenning, dan de moskee.)
Vijf raadsleden (die naar we vernemen of op het oog konden tellen) stemden niet.
De overige schepenen en raadsleden vande tripartite hebben zich onthouden. Totaal onthoudingen: 17.
VLD-schepen Wout Maddens (evenwel altijd heel breedvoerig) gaf ditmaal geen toelichting bij zijn onthouding. Liet zich ook niet pramen om te herhalen wat hij via de pers zéér stellig als waarnemend burgemeester én bevoegd schepen liet weten: hij zal onder geen beding een (bouw)vergunning verlenen aan een niet erkende moskee.
Er was één nee-stem: die van Steve Vanneste, nu lid van het Vlaams Belang. Zijn partij wil gewoon geen moskee in Kortrijk.
De twee raadsleden van Groen onderschreven natuurlijk de “verklaring”.
Idem voor alle leden van de CD&V-fractie.
Totaal ja-stemmen: 18 Ja-stemmen waaronder ook die van VLD’er Mohamed Ahouna!
De oppositiepartijen haalden dus hun slag thuis. 18/17. Tegen het bestuur (de tripartite) in.
Een historische gebeurtenis.
Het is namelijk zo dat beslissingen worden genomen bij volstrekte meerderheid, waarbij geen rekening wordt gehouden met de onthoudingen.