Bijeenkomsten van de gemeenteraad en stemmingen en zo zullen in de nabije toekomst digitaal opgenomen worden. (Geen raadslid dat weet wat dit betekent, en ik naar analogie ook niet. Later meer hierover.)
In dit verband wenste Bert Herrewyn (SP.A) in de voorbije zitting (11 februari) te weten of Jean de Bethune – die nu schepen van ICT is en zijn emails niet eens bekijkt – van plan is om de geluidsfragmenten van de Raden op de site van de stad te plaatsen. Het raadslid vond zelfs dat op termijn het systeem kan uitgebreid met een videotoepassing.

Nou, dat zou interessant kunnen worden. Zo’n video-applicatie.
Bepaalde journalisten komen al ongaarne of niet meer naar de zitting. Kunnen dan helemaal wegblijven.
Schepen Bral zal niet meer durven weglopen bij punten die hem niet aanstaan, en eenvoudigweg méér aanwezig zijn. Raadslid Carl Decaluwé zal minder driftig uit de hoek komen en eindelijk eens zijn stem verheffen bij materies waar hij wel degelijk iets van afweet. Alhoewel.
Christine Depuydt en Johan Coulembier tateren en fezelen wat minder. Roel Deseyn en Patrick Jolie en Vincent Van Quickenborne gaan minder of niet meer werken met hun blackBerry of laptop. (Jolie nog meer voetbalpraat verkondigen.) Lieve Vanhoutte komt wat frequenter naar de zittingen. Martine Vanbussche en Hans Masselis en Nele Claus wagen zich voortaan aan een tussenkomst over een of ander puntje. Bart Caron neemt gedurende héél de raadszitting het woord. Joost Ghyssel loopt niet meer voortijdig weg, na weliswaar zijn handtekening te hebben geplaatst op de absentielijst dienend om het presentiegeld te ontvangen. Eric Flo (nu van Lijst DD !) steelt totaal de show. Is met geen stokken meer weg te slaan van zijn tribune. Schepen Guy Leleu wordt steeds grappiger.

Is het voorstel van Bert Herrewyn utopisch?
Laat ons eerst even opmerken dat de tekst van het woordelijk verslag van de Raad nog altijd niet eens te vinden is op de website van Stad. Dat men daar al eens mee beginne…

(Wordt vervolgd.)

Er komt straks een aanvulling bij het vorige stuk over de deontologische code voor gemeenteraadsleden. Met ondermeer NOG een mogelijk amendement…
Verder nog een bemerking bij het stuk over de vrijstelling van belasting op reclamedrukwerk voor kleine handelaars. Over de eventuele minopbrengst.
Pas nu gezien.
Dit laatste sympatico -voorstel tot vrijstelling werd gedaan door de raadsleden Koen Byttebier (VLD) en Jan Coulembier (CD&V) in de gemeenteraad van 10 december 2007. Welwillend aanhoord door de schepen van Financiën Alain Cnudde. Hij beloofde de zaak met positieve ingesteldheid te onderzoeken en binnen de kortste keren met iets op de proppen te komen. Dat leek me al verdacht, dat het allemaal zo vlug zou gebeuren. Blijkt nu dat er een spelletje werd gespeeld. Een stukje theater goed voor de Kortrijkse revue. De schepen had minstens al in november advies over deze mogelijke vrijstelling gevraagd aan het advocatenkantoor Laga, en daar op 30 november 2007 een antwoord op gekregen. Dat is politiek van een zeker niveau !!

Op de volgende gemeenteraad van maandag 11 februari zullen raadsleden zichzelf een deontologische code opleggen. Zo zijn ze wel, nu het al een jaar bij decreet is verplicht.
Benieuwd of er zich raadsleden zullen onthouden of tegenstemmen. Dinge daar, het raadslid P.J van Heule, die het zich veroorloofde om te proberen tegen een gunstprijs op onwettige wijze een pastorie te kopen. Of het Vlaams Belang? In Boom en Stabroek bijvoorbeeld hebben raadsleden van die partij het ooit klaargespeeld om de code niet te ondertekenen.

Voor we het vergeten. Zouden we in die code niet uitdrukkelijk vermelden dat de geformuleerde rechten en plichten ook slaan op burgemeester en schepenen? Zodat Stefaan Bral tenminste ook weet waaraan zich te houden. (Mag persoonlijk geen belastingen meer gaan innen.) Bral was overigens weer afwezig bij de bespreking van de code in het Schepencollege.

In de code staan een paar nieuwigheden waar men even kan mee lachen. Ja toch? Ze hebben ook weinig of gewoon niets te maken met deontologie.
Ziehier:
* Een gemeenteraadslid informeert zich zo goed mogelijk.
Dat betekent: kortrijkwatcher lezen. En het tijdschrift “Lokaal”. En de begrotingsdocumenten. Zelfs de memorie van toelichting bij de gemeenteraadsbeslissingen. Geen verkeerde papieren bijhebben. De dossiers weten liggen. Collegebesluiten lezen. Werk genoeg.
* Een gemeenteraadslid ijvert voor een echt debat vóór de eigenlijke beslissing. Wat is dat nu weer voor iets?
Dus: burgemeester-voorzitter van de Raad mag raadslid Eric Flo niet meer onderbreken of het woord ontnemen.
* Een gemeenteraadslid verwacht voldoende tijd voor het doornemen van documenten en het voorbereiden van de gemeenteraadsbeslissingen.
Dat klinkt voor outsiders misschien eigenaardig. Maar ja, het gebeurt wel een keer dat raadsleden nogal laat hoogte krijgen van de begroting of een begrotingswijziging. Bijvoorbeeld. Dat gaat dan over honderden bladzijden. (Maar voor sommigen mogen alle documenten gerust de dag zelf van de zitting aankomen. Dan weten ze tenminste dat er die dag raadszitting is.) Voor wanneer komt er een Intranet ten gerieve van de raadsleden? Documenten komen dan aan tegen lichtsnelheid.
* Een gemeenteraadslid ijvert voor een milieubewust stadsbestuur.
Wie heeft er dat nu weer uitgevonden !? Is dat nu ethiek of moraal? Of ijverzucht? Een Kortrijks gemeenteraadslid ijvert voortaan voor een milieubewust stadsbestuur. Waarom komt dat niet in de nationale pers? Waarom houden groene raadsleden hun schriftelijke vragen of voorstellen niet wat korter? Al dat verspild papier van bomen.
* Een gemeenteraadslid verwacht op de gestelde vragen een volwaardig antwoord van het schepencollege en stadsmedewerkers.
Deze bepaling is rechtstreeks bedoeld voor schepen Alain Cnudde. Die de gewoonte heeft om te zeggen dat de vraag te technisch is voor een gemeenteraadszitting. (En in de ’technische’ raadscommissie dan zegt dat hij het zal opzoeken.) Zeker ook bedoeld voor ambtenaren die vaak laattijdig antwoorden op schriftelijke vragen in het Bulletin. En ik ken een schepen die niet eens zijn emails leest.

Niettegenstaande de code “bewust kort” is gehouden staat er in de rubriek “relatie met de burger” in twee artikels ongeveer hetzelfde. Over het opvangen van ‘signalen’ van de burger.
En dat is ook maar raar. Gemeenteraadsleden worden gevraagd om actief mee te werken aan de organisatie van een Verenigde Raadscommissie om een inventaris te maken van veel gesignaleerde klachten, opmerkingen en suggesties van de burgers. Ja zeg. Voor wanneer een onafhankelijke ombudsdienst?

Er staat veel te weinig in de code !
Bewust kort gehouden? Zeg maar: heel onbewust van mogelijkheden. Onbewust van onkunde. Moet kunnen.
Die van stad Leuven telt 6 bladzijden en 33 artikels. Gent: 8 bladzijden en 34 artikels. Bijna identiek dezelfde teksten. Veelal ook overgenomen in andere gemeenten.

Wat zouden we nog zoal kunnen toevoegen aan onze code?
Eerst iets om te lachen. De Stadskrant meldt voortaan iedere maand welke mandatarissen en ambtenaren in het kader van de uitoefening van hun ambt op reis zijn geweest. Met de kostprijs en het doel van de uitstap. Nog om te lachen. Wie de code overtreedt krijgt een publieke blaam. In de Raad, en als het om een ernstig feit gaat ook in de Stadskrant. Denk vooral niet dat er zich hier in Kortrijk nooit ernstige feiten hebben afgespeeld ! Een raadslid verkocht een keer examenvragen. Een andere: een job. Nog een andere kwam steevast strontzat naar de zitting.

Bon.
Hierna enkele noodzakelijke aanvullingen. We hebben ze niet zelf uitgevonden. Ze komen ondermeer van de VVSG.

De code is desgevallend ook van toepassing op ambtenaren, kabinetsmedewerkers, OCMW-raadsleden, mandatarissen door de gemeenteraad aangewezen.
Elke vorm van dienstverlening, informatiebemiddeling of doorverwijzing gebeurt zonder enige materiële of financiële tegenprestatie en mag geen enkele vorm van cliëntelisme inhouden. Geen partijlidkaarten aansmeren.
Bespoedigingstussenkomsten (om een procedure te versnellen) zijn niet toegestaan.
En begunstigingstussenkomsten (voorspraak) ook niet.
De dossierbehandelend ambtenaar neemt alle tussenkomsten van mandatarissen op in het dossier. Van welke aard ook.
Schijndienstbetoon mag niet. (Hierbij wekt de mandataris de indruk dat hij heeft gezorgd voor de goede afloop van een dossier.)
Ongevraagd dienstbetoon mag ook niet.
Mandatarissen vermelden in hun verkiezingspropaganda geen melding van diensten die zij desgevallend voor de betrokkenen hebben verricht.

In de Gentse deontologische code staat iets bijzonders.
Het is mandatarissen verboden om in het kader van hun mandaat deel te nemen aan door bedrijven gefinancierde reizen of verblijven.
Ook dit is hier al een keer geschied: iemand van het College die vakantie nam in het buitenverblijf van een plaatselijk bedrijfsleider. Geen namen.
En wat met dure geschenken? En waarom staat er in onze code niets over het gebruik van Visa-kaarten?

Voorts zou het goed zijn dat bepaalde cumulaties worden verboden. Schepenen of burgemeesters zouden geen voorzitter mogen zijn van een intercommunale. Dat was in het verleden ook al het geval met bijv. Leiedal.

Nog een absoluut noodzakelijk amendement bij de voorgelegde code.

De fractieleiders verbinden er zich toe om de subsidies van Stad die partijen krijgen voor hun werking uitsluitend te besteden aan politiek werk. Boeken, vorming, etc.
Twee.
De raadsleden verbinden er zich toe om te bewijzen dat ze een computer hebben en een abonnement op tinternet. Anders verliezen zij hun toelage van 500 euro per jaar.

Men zou voor een keer het Vlaams Belang kunnen gelijk geven als de fractie de voorgelegde code verwerpt.
Talloze artikels horen eerder in een huishoudelijk reglement van de Raad. En tegelijk ontbreken heelwat bepalingen.
TERUG NAAR AF.

UPDATE
In de raadscommissie van vorige dinsdag 5 februari is de code besproken. Veel kritiek was er niet, maar dat kan nog komen in de volgende gemeenteraad.
Niemand heeft opgemerkt dat meer dan de helft van de artikels thuishoren in een huishoudelijk reglement. Men vroeg om een aantal verduidelijkingen. Bijvoorbeeld over wat het betekent dat een raadslid zich moet houden aan het beroepsgeheim. Nog nooit ergens in een code voor raadsleden zo’n bepaling gelezen. Raadslid zijn is toch geen beroep? En de openbaarheid van bestuur is nu toch ongeveer totaal. Er is misschien één punt waarover raadsleden hun mond moeten houden. Over wat is gezegd (over personen) in besloten vergadering. En dan nog. In de eerstkomende raadszitting achter gesloten deuren wordt bijvoorbeeld de opdracht van de communicatieambtenaar behandeld. Waarom in godsnaam moet dit in besloten zitting?

Er zijn waarlijk nog amendementen mogelijk toe te voegen aan de voorgelegde code.
Teksten die een beetje wijzen op de plichten van burgemeester en schepenen.
* Leden van het College zouden best ophouden met het individueel lanceren van plannen of projecten in de pers (Het Laatste Nieuws) die nog niet collegiaal werden besproken. Gedaan met government by announcement.
En het is in het algemeen niet schoon dat raadsleden belangrijke zaken vernemen via de pers.
* Het College moet ervoor instaan (niet de ambtenaren) dat dossiers voor de gemeenteraden volledig zijn. Dit is nu vaak niet het geval. Onvoldoende voorbereidende documenten. Geen zgn. ‘strategische nota’s’ of verslagen van het zgn. strategisch College.
* En iedereen weet dat er leden van het College zijn die zich bij het uitoefenen van hun bevoegdheden op de rand van het oirbare begeven.
Vandaar dit amendement. “Burgemeester en schepenen dienen voorrang te geven aan het algemeen belang boven particularistische en particuliere belangen en zij vermijden elke vorm of schijn van belangenvermenging.”

Update, onderaan weer een constructief voorstel. Maar ja. ‘ t Zal niet lukken.

strong>Op de eerste gemeenteraad van het nieuwe jaar krijgen de raadsleden traditioneel enige presentjes van het besturend College. Wel op ons kosten.
Dat is omdat iedereen van hoog tot laag zo goed zijn best doen, in het algemeen belang. En omdat iedereen, van hoog tot laag, van zichzelf vindt dat hij (zij) het als mandataris in het algemeen bekeken ook goed doet, of niet zo slecht, en iedereen dat ook vindt van de anderen. Kusje, kusje, kusje. Handje handje geven alsof er nog nergens ziektekiemen zijn.
Dan vragen hoe het gaat, en weglopen. Wie is er daar nog?
Dat is op de nieuwjaarsreceptie.
Op die dag in januari zou men best de gemeenteraad afschaffen.

Van de weeromstuit wil iedereen na die gemeenteraad daar zijn, in de Beatrijszaal. Perse. Tafelschuimers.
De cadeaus. Een agenda bijvoorbeeld, zodat elkeen nu tenminste weet wat er te doen te staat. Dat is al een hele vooruitgang.

Maar dit keer was er een heel speciaal cadeau voorzien. Iets wat de gemeenteraadsleden zichzelf al schijnbaar achteloos – negligent – middels een zoveelste aanpassing van het huishoudelijk reglement uit september vorig jaar al hadden toegestaan. Art. 51 was dat toch ?

Politiekers stemmen altijd democratisch, over wat zij voor zichzelf onder mekaar eventueel als cadeaus kunnen gunnen. Als het dan uitkomt, volgt enig besmuikt jolijt. Zij zijn dan wel een beetje GLY. Besmuikt beschaamd.
De schijnbare cameraderie onder verkozenen , te wijten aan een gemeenschappelijke persoonlijkheidsstructuur vergt dan wat genezende humor. Lacherlijkerheid neemt de bovenhand.
Qua groepsgedrag in de Kortrijkse gemeenteraad is er nu wel voer voor academische studie van vanwegeve politiek-analytische dieptepsychologen. Een nog zelden bestudeerde casus over cliënten uit gemeenteraden. Nochtans, in Kortrijk onvoorstelbaar eenvoudig.

Tip 1: geloof nooit wat iemand zegt, ook niet in de leugendetector.

Iedereen bedeelde zichzelf voor dit jaar met 48 parkeercheques voor het gebruik van de ondergrondse parkeergarage van het Schouwburgplein. Ter waarde van 2,5 euro. Er werden in totaal door Stad 1.986 cheques aangekocht bij Parko. Voor een globaal bedrag van 4.920 euro. Dank u, kiezer.
Het College wendt dit voor als een cadeau. Komt van ons! Gemeenschapsgelden. Belastingen.
Onze representanten in het beleid kunnen daarmee twee en een half uur parkeren, en er is nog zoals voor elkeen één uur gratis.
Raadsleden worden verondersteld die cheques te gebruiken bij hun overkomst naar twee vergaderingen (de maandelijkse raadscommissie en de gemeenteraad) in het stadhuis. Een gemeenteraad zal dus voortaan ten laatste afgelopen zijn om 22 uur. Maar waarom kreeg iedereen 48 cheques? Gaat men er dan vanuit dat er per maand vier vergaderingen zijn? (In augustus zijn er niet eens zittingen.) Of redeneert men dat raadsleden bij tijd en wijle nog dossiers komen inkijken?
En waarom hebben onze meer groen getinte raadsleden dit cadeau aanvaard? Zij die met de fiets komen?

Tip 2?

Er nog even aan herinneren dat raadsleden nog van andere financiële giften genieten.
Er zijn de zitpenningen. Het presentiegeld bedraagt per vergadering 167 euro. Denk ik. Het kan nu ook 175 euro zijn. (Men is daar nogal discreet over. Maar altijd wel daarbij zeggen dat het om een brutobedrag gaat, als u er durft om vragen aan een raadslid. Indien niet, vraag het aan het meldpunt van Stad. Communicatie.

Tip 3.

Er is een fractievergoeding.
In principe 153 euro per raadslid per jaar.
Voor 2007 zijn volgende bedragen overgemaakt aan de partijen: 1.050 euro voor SP.A-Spirit-Groen; 2.362,5 euro voor de CD&V-NVA; 787,5 euro voor het Vlaams Belang; 1181,2 (komma 2 ??) voor de VLD. De partijen zouden best eens in de Stadskrant uitleggen wat ze daarmee uitrichten.

Tip 4.

Er is ook overeengekomen dat ieder raadslid voortaan per jaar (!) niet minder dan 500 euro krijgt voor zijn PC thuis. Vijfhonderd euro, weet u wat dat is?
Sommigen kunnen Tinternet niet eens gebruiken. Lezen hun emails niet. Vergeten keer op keer om dagelijks de meest noodzakelijke websites te raadplegen. Hoe gaat dat? Ge moet naar het voetbal. Ge moet naar een receptie. Ge moet naar daar en naar daar, en ge weet niet meer waarom. Ge weet eigenlijk niet meer wat je aan het doen bent.

Tip.
Eindelijk thuisgekomen. Dagdagelijks werk.
Websites van andere raadsleden lezen. Die van de VVSG, van de Vlaamse overheid, van Stad, de regionale websites van kranten, de lokale statistieken, intercommunales, de eigenste partij.
www.kortrijkwatcher.be.
Dossiers. Dienstbetoon. Zoeken naar het Gemeentelijk Zakboekje. Agenda aanvullen. Bierkaartjes nakijken.
Niet kunnen slapen. Wat doe ik toch? Waarom? Kan ik dat wel?

Het kan ons Kortrijkzanen au fond niet zoveel schelen, wat raadsleden zoal incasseren.
Als zij maar hun dure eed getrouw zijn. Dat zij de verplichtingen van hun mandaat nakomen.

EN NU ALWEER EEN POSITIEF VOORSTEL.
Wij, kiezers, zullen ons vooreerst afvragen of de gemeenteraad globaliter een geschenk verdient.
En wij zullen het geschenk betalen. Zonder begrotingspost.
Het cadeau wordt overhandigd in onze naam, door iemand uit de publieke tribune. Een gemeenteraad moet zichzelf niet fêteren.

Durft er één Kortrijkzaan over die bovenstaande vraag aan een raadslid iets gewagen?
HOE GAAT HET? RAADSLID ?
JEUN JE JE NOG EEN BEETJE? IN DIE GEMEENTERAAD ?

Stel dat uw representant met zijn reactie op uw bemerking daar even over aarzelt. Dat is dan een goed teken !
Dat betekent dat hij (zij) u niet langer wil bedotten. Met zijn schijnbelangstelling.
Daarna vraagt u, ten einde zeker te zijn, aan uw verkozene – uw representant – hoe hij het heeft gesteld bij het begrotingsdebat 2008. Of hij nog weet wanneer dat was. JA.
Gewoon uit belangstelling vragen of hij daar iets had te vertellen. Over uw voetpad. Over om het even wat.

Kijk. Het zit zo.
Tegenwoordig is het concentratievermogen in de publieke tribune groter dan in de Raad.

Onze verkozenen daarentegen zijn aan het telefoneren. Kattebelletjes naar mekaar aan het sturen. Puberale briefjes doorgeven.
Dingen lezen waar je geen gedacht van hebt. (Zij ook niet.) Wachten tot het gedaan is.
Tateren en tateren. Heel de zitting bezig op hun PC. (Die Patrick Jolie van Heule. Dat is dus een schande, burgemeester-voorzitter van de Raad moet hier optreden. Met het reglement in de hand: zelfs GSM is niet toegelaten.)

Raadsleden doen alsof ze luisteren. Slim kijken. Er ook niets – maar dan ook niets – van begrijpen.
Ze hebben soms ook de verkeerde papieren bij. Of geen. (Ik overdrijf niet. Het staat wel niet in de pers.)
Maar nu alweer een opbouwend voorstel.
In iedere partij (fractie) neemt er minstens één verkozen gemeenteraadslid ontslag. Met een verontschuldiging (motivatie) in de Stadskrant:

Boodschap ?
Kiezer, ik heb me jammerlijk vergist in jou.
Ik dacht je slimmer was.
Mijn excuses. Ik zal me nooit meer verkiesbaar stellen. Heb genoeg geleerd.

(Dan moeten zij geen dossiers inkijken. Hier al meermaals aangeklaagd.)

Jajaja, SOORTEN en vele Kortrijkse handelaars ondervinden vaak grote hinder bij openbare werken. Geven het op. Tragisch. Zeker nu – maar niet altijd – bij gelegenheid van de bouw van het megawinkelcomplex in Hartje Kortrijk. Er waren kansen voor hopeloze gevallen die zich anders niet hadden voorgedaan. Anderzijds waren variabele componenten vanwege het traditionele meedogenloze vrije marktsysteem (moeder ging dood) alreeds ten dode opgeschreven. Het komt niet in de pers dat onteigenden (hoeveel dan wel? één?) en andere zijdelingse slachtoffers in de buurt niet geheel ontevreden zijn. Over financiële en andere tegemoetkomingen, van Peter Verlinden.

Los daarvan, wat waren vanwege het toch vanuit Cannes verantwoordelijke Kortrijkse stadsbestuur nog de mogelijke reddingboeien die men kon toegooien naar de ten dode opgeschreven middenstanders in deze wilde kapitalische en geglobaliseerde wereld?
De samenwerkingsovereenkomst. Waarvoor de belastingbetaler (de Kortrijkse en van het Gewest) zwaar zal voor opdraaien. Zeg maar: ongetwijfeld 15 miljoen. Dat is de ware PPS. Promotoren die tot acties overgaan die ze anders niet zouden aankunnen zonder gemeenschapsgelden. Men moet de ‘zaakies’ niet omdraaien.

Trivia.
Heeft het in deze case van de overval van Foruminvest – herhaal – het toch fundamenteel aansprakelijke Stadsbestuur, samen met de handelaars EN doodgewone omwonenden, op tijd en stond nu al een keer voor de werken de zgn. ‘Minder Hinder Checklist’ van de VVSG afgewerkt?
Het totaal vergeten probleem aangepakt: hoe ook omwonenden moeten helse toeren uithalen om te voet of met de wagen – mits verkeersovertredingen – thuis te geraken. Nu, maar ook, later?

Nu nog meer onwaarschijnlijke trivia.

Waarschijnlijk onder instigatie van UNIZO-Kortrijk vragen de raadsleden Johan Coulembier (CD&V) en Koen Byttebier (VLD) in de komende gemeenteraad van 10 december aan het College om handelaars bij ‘grote openbare werken’ in stad een tijdelijke vrijstelling te verlenen van de belasting op reclamedrukwerk.
Sympaticoos.
Aangezien de intervenianten tot de meerderheid behoren zal het Schepencollege de vraag met grote welwillendheid aanhoren.
Gegarandeerd. En schepen Guy Leleu zal bewijzen hoe goed hij het inzake werken in de binnenstad allemaal doet en heeft gedaan.

Maar zal de schepen van Financiën Alain Cnudde het ook aandurven om op enkele probleempjes en absurditeiten te wijzen?
Vooreerst: wat zijn “grote openbare werken”? Of “kleintjes”?
Over hoeveel oppervlakte strekken ze zich uit? Hoelang mogen ze duren? Hoeveel kranen moeten er minimaal omver vallen? Hoeveel illegalen zijn er aan het werk?
Bij een eventuele vrijstelling zal men dit begrip moeten definiëren in het belastingreglement.

Ten tweede: wanneer begint die vrijstelling? Bij de eerste spadesteek, of alreeds bij het ontwerpbesluit van die werken? En wanneer eindigt de vrijstelling? Bij de oplevering van de werken?

Ten derde: wat zijn ‘handelaars’?
Mogen we nog veronderstellen dat er voor raadsleden – die wij hebben verkozen – in Kortrijk nog een soort bewoners zijn die geen ‘middenstanders’ zijn ?
A.u.b. zeg. Arbeiders!

De bedoeling van de empathische indieners van de vraag is dat -allerlei soorten – handelaars die gehinderd worden door (grote) openbare werken de mogelijkheid zouden krijgen om gemakkelijker (kosteloos en zonder poespas) reclameblaadjes te verspreiden waarbij zij bijv. speciale acties kunnen aankondigen tijdens de werken of de bereikbaarheid van hun zaak kunnen aantonen.
Waarschijnlijk is deze gedachte ergens aan een cafétoog ontsproten, toen men het desbetreffende belastingreglement over de verspreiding van niet-geadresseerde publiciteit even niet bij de hand had. Pertinent niet kent, zeg maar.
In principe betaalt de belastingplichtige volgens het reglement 0,025 EUR per verspreid exemplaar. Maar er zijn drie mogelijke vrijstellingen.

Vrijstelling in het algemeen wordt verleend voor de verspreiding van drukwerk met een oppervlakte kleiner dan 645 cm². Dat is toch een A4’tje? Toch net groot genoeg om een speciale actie aan te kondigen, of om een kaartje te verspreiden met routebeschrijving?
Stel dat zo’n getroffen handelaar gedurende tergend lange openbare werken om het kwartaal wat drukwerk wil verspreiden op een oplage van 2.500 exemplaren. Wel, vrijgesteld van belastingen, zonder beperking van papieroppervlakte ! (Er is nog een derde vrijstelling mogelijk, maar die komt hier minder van pas.)

Baat en kommer

Er zijn nog enkele juridische haken en ogen aan het voorstel tot tijdelijke vrijstelling van reclamebelasting.
Het is een beetje in onbruik geraakt, maar bij het invoeren van nieuwe belastingen of bij het verlenen van vrijstellingen blijft het voor de gemeenteoverheid nuttig om kennis te nemen van de opmerkingen van belastingplichtigen. Bekend als een onderzoek “de commodo et incommodo”. Onderzoek van “baat en kommer”. Schepen Alain Cnudde, wat zal u daarmee aanvangen?

Verder is het zo dat gemeentebelastingen alleszins verenigbaar moeten zijn met het gelijkheidsbeginsel. Gelijke toestanden vergen eenzelfde fiscale behandeling, en ongelijke worden op ongelijke wijze behandeld. Hierbij rijst opnieuw de vraag naar de definiëring van het begrip ‘ grote (of kleine) openbare werken’, en zeker ook de vraag welke handelaars daar nu juist al of niet hinder bij hebben. Concreet voor de huidige werken in de hartje Kortrijk: heel de binnenstad of enkel de zaken binnen een straal van 300 meter rond het winkelcentrum Sint-Janspoort?

Hoeveel financieel voordeel zou de vrijstelling op de belasting van reclamedrukwerk nu eigenlijk kunnen bieden aan onze lokale betrokken ‘handelaars’? Per soort.
Heeft UNIZO dat al een keer berekend, in het concrete geval van de hinder voor potentiële reclamemakers (soorten) in Hartje Kortrijk?
Als we de geboden alreeds bestaande vrijstellingen in acht nemen is het voordeel, waarschijnlijk: niets.
Mogen we – als Kortrijkzaan – nog op de schenen schoppen? Ietwat zeggen over de daad- en werkkracht en innovativiteit van niet-Europese ‘handelaars’ in het centrum? Ja of ja ?

Maar ik stel die vraag nu wel even globaal, want uit begrotingen en rekeningen van Stad is niet te achterhalen wat de belasting op de huis-aan-huis verspreiding van niet-geadresseerde publiciteit precies opbrengt. Er is geen afzonderlijk post hierover te vinden in het budget.
Steken die belastingontvangsten ergens ver weg in het artikel “gebruik openbare weg voor publiciteit”, zoals men wel eens denkt? Dat gaat toch om voertuigen? (50 euro per dag en per voertuig).
Schepen Alain, leg uit !

Peanuts
Sympathieke voorstellen zijn nooit structureel van aard.

Bedenk even.
Stad heeft met het SOK een samenwerkingsovereenkomst gesloten met de NV Sint-Janspoort (in de volksmond en de journalistiek nog altijd verkeerdelijk Foruminvest genoemd). Stad pakt het openbaar domein aan. Maakt een lichtplan. Een studie over ‘heroriëntatie’. De NV Sint-Janspoort investeert ondermeer in een Pandenfonds, het Ondernemerscentrum, in Centrummanagement en een Overlegcentrum. SOK en OCMW willen sociale verdringing tegengaan. (Cf. Infra, stuk van 17 oktober.)
Raadsleden zouden eerder hun aandacht kunnen schenken aan het zo vlug als mogelijk mobiliseren van al die voorziene fondsen, ten voordele van de handelaars. Per soort. (Ich bin ook een handelaar!)
Die gevraagde tijdelijke vrijstelling van belasting op reclame voor bepaalde ‘handelaars’ is in het kader van wat nu zoal gebeurt in de binnenstad gewoon: sympathieke peanuts.
Nu nog de BID-bijdrage.

Zeg.
WAT ZIJN EIGENLIJK: HANDELAARS? Zijn dat ook artsen? Architecten? Leraren die bijlessen geven? Advocaten? Kopermarchands?
In de gemeenteraad heerst de indruk dat Kortrijk één en al middenstand is.

IS KORTRIJK ALLEEN MAAR EEN KOOPMANSTAD? EN MET HOEVEEL ZIJN ZE, de commerçanten?
Kortrijkzanen, opgelet: burgers, kindjes, ambachtslieden, leefloners, bedienden, huisvrouwen, geleerden, ambtenaren, artiesten, luiaards, NGO’ers, zieken, voltijdse politiekers, taxidrivers.
Laat u de kaas niet ontnemen. Kortrijk mag enkel bruisen voor en door ons, de bewoners. Daarmee willen we op de kaart staan. WIJ zijn de toegevoegde waarde, per vierkante meter.
God zegene u. Dank zij onze vertegenwoordigers.

P.S.
Mao Xiao Ping, de Sinese goddeloze kommunistische burgervader van onze zogezegde zusterstad Wuxi, hangt alweer constant aan een constant onderbroken lijn.
Wat wil Chopstick nu weer?
Hij vraagt of men bij Foruminvest al Sjanghai- of Wuxi-dialect spreekt.
Nin hao !?
Wat wil nong ggaauw kopen?