Begint straks om 19 uur, Jammer genoeg vanwege corona alweer digitaal te volgen.
Belangrijkste agendapunt: de eerste aanpassing van het Meerjarenplan (MJP) 2020-2025. In feite zullen we dus kennis kunnen maken met het aangepaste budget (begroting) 2020, wat onder meer inhoudt dat we nu effectief zullen zien wat het geraamde verlies is van het boekjaar, de vermoedelijke realisatiegraad van de investeringen (58 procent !) , het verloop van de schuld, enzovoort.
We komen vandaag ook te weten hoe het staat met de belastingen voor volgend jaar, de retributies, de gemeentelijke administratieve sancties, allerhande OCMW-tarieven, werkings- en investeringssubsidies. Etc.
In een ver verleden wijdde men twee aparte zittingen aan dit soort zaken.
Fractieleiders krijgen nu 6 minuten!
Wijlen journalist Gerrit Luts had daar dan een volle pagina voor over in “Het Nieuwsblad”. Hij sprak van een “koninginnendebat”.
Maar wees gerust. Kortrijkwatcher houdt u verder op de hoogte!
P.S.
Er is nog een voor het bestuur althans vervelend aanvullend punt toegevoegd aan de agenda, vanwege een VB-raadslid. U raadt al om wie het gaat? Hij stelt (in besloten zitting) een vraag waar het stadsbestuur tot op heden absoluut niet wou op antwoorden. De vraag waarom de ooit met enige bombarie aangestelde Souad Abihi plotseling geen programmaregisseur meer is van het project “diversiteit en inburgering”. Nu genaamd “samenleven”.
Category Archives: gemeenteraad
Overijverige raadsleden (3)
Er is dus sinds enige tijd al een ware inflatie van door raadsleden ingediende aanvullende agendapunten. In de laatste gemeenteraad van 7 december liepen er niet minder dan 15 binnen bij de voorzitter. Zowat evenveel als er agendapunten waren komende vanuit het schepencollege zelf.
Onze gemeenteraadwatcher heeft nog de tijd gekend dat raadsleden er niet eens aan dachten om bijkomende voorstellen of vragen in te dienen. Waarschijnlijk wisten ze niet eens dat dit kon of mocht. Maar er was niettemin een goede kant aan deze onwetendheid verbonden. Men hield zich tenminste bezig met wat het College van plan was te doen. Men bleef bij de ingediende punten van het stadsbestuur en debatteerde daar heel hard over. En dit is net de taak van een gemeenteraad: het beleid controleren, ter verantwoording roepen.
De huidige overvloed aan aanvullende punten is in twee opzichten politiek nefast.
1. Zij leiden de aandacht af van het gevoerde beleid.
2. Die aanvullende punten omvatten vaak beleidsvoorstellen, proberen een beleidsdaad te stellen terwijl dit nu net niet de (essentiële) taak is van een raadslid. Zeker niet van oppositieleden. Want dan is men er ook verantwoordelijk voor. (Nogal wat raadsleden uit de oppositie begrijpen dit laatste niet en zouden liever te maken hebben met een soort afspiegelingscollege. Mekaar om de hals vliegen.)
Overlopen we nu even die aanvullende punten uit de laatste gemeenteraad van vorige maandag aan de hand van bovenstaande algemene politieke beschouwingen.
1. Volgende vijf ingediende punten voldeden volkomen aan ons criterium waarbij we poneren dat de Raad in de eerste plaats tot taak heeft om het beleid van het College scherp te ondervragen:
– de twee interpellaties over de opwaardering van het kanaal Bossuit-Kortrijk (Mattias Vandemaele, Carmen Ryheul)
– het bijgaande voorstel dat (bij wijze van een hoofdelijke stemming) vroeg naar het standpunt van de raadsleden in deze (Wouter Vermeersch, Carmen Ryheul)
– de geplande drie flatgebouwen in het groengebied langs wat eerst de N50C zou worden (Mattias Vandemaele)
– de stand van zaken aangaande de Kortrijkse Groothandelsmarkt in Heule (Mattias Vandemaele, Pieter Soens).
Dat zijn er toch al vijf die van politiek bewustzijn getuigen. Hulde!
2. Volgende punten zijn au fond vragen om uitleg. Dat mag natuurlijk.
Maar de vraag is of die punten wel noodzakelijk in een gemeenteraad moeten gesteld. Gewichtig genoeg zijn hiervoor. Zijn er geen andere wegen te bewandelen om aan die informatie te komen? (Een telefoontje naar een bevoegde schepen bijvoorbeeld. Het meldpunt. Een vraagje aan de algemene directeur of een andere ambtenaar. Bulletin van Vraag en Antwoord.)
– de gemeenschappelijke logo voor alle ontmoetingscentra (Mia Cattebeke)
– effectentaks op lokale overheden (Wouter Vermeersch)
– onbedoelde neveneffecten van de pandemie op stads- en ander groen (Roel Deseyn)
3. Vragen die tegelijk beleidsvoorstellen zijn;
– initiatieven tegen partner- en familiaal geweld (Carol Leleu)
– wandelnetwerk rond Kortrijk vergroten (Cathy Matthieu)
– studie- en examenruimtes voor studenten in tijden van corona (Maxim Veys)
– menstruatie-armoede (Maxim Veys)
4. Getelefoneerde vragen. Dat zijn vragen die ertoe dienen om toe te laten dat schepenen met hun beleid kunnen pronken. Ze worden ingediend door raadsleden uit de meerderheid en zijn op voorhand doorgenomen met de betrokken schepen.
Zie de vragen van Maxim Veys (SP.a)
5. Mislukte vragen. Dat zijn punten die juridisch – technisch niet goed zijn bedacht.
– Het voorstel om aan Martine Tanghe het ereburgerschap van de stad toe te kennen (Nawal Maghroud). De indienster gaf er blijk van dat zij niet weet hoe men volgens het reglement zo’n een voordracht van een kandidaat kan verrichten. En dat er daarenboven een commissie de kandidaturen moet doorlichten.
6. Onbenullige vragen.
– de vraag om de Groeningepoort ook te verlichten (Liesbet Maddens).
– burgers aanmoedigen om “egelstraten” aan te leggen (Cathy Matthieu)
Maar waarom stellen raadsleden aanvullende vragen of doen zij voorstellen ?
Er zijn toch wel enkele raadsleden die het serieus menen met de politiek, ermee begaan zijn en de dossiers bestuderen.
Maar anderen dienen punten in met de hoop van in de pers te komen. Vroeger lukte dat in de meeste gevallen. Nu veel minder: de lokale pers schenkt nog weinig aandacht aan de gemeenteraad.
Nog anderen doen dat om zichzelf te troosten. De collegebesluiten en de dossiers grondig doornemen, dat is veel te lastig en te moeilijk. Maar men moet toch iets doen om het presentiegeld te verdienen. En een vraagje opstellen is zo (gemakkelijk) gedaan. Men kan na de zitting tevreden met zichzelf huiswaarts keren
Overijverige gemeenteraadsleden (2)
Breaking news
Onze gloednieuwe burgemeester Ruth Vandenberghe meldt zopas (even na 22 uur) in de gemeenteraad dat Martine Tanghe wel enigszins erkentelijk is voor het aanbod, maar er liever niet op ingaat.
Wat een affront alweer voor de stad. (En voor de SP.A-fractieleider.)
Over een uur start de (digitale) gemeenteraad, zoals gezegd met vijftien zogenaamde interpellaties. Afgekort: IR.
Vele van die aanvullende agendapunten zijn eigenlijk geen interpellaties.
IR.5 bijvoorbeeld is eigenlijk een voorstel.
Nawal Maghroud, SP.a-fractieleider stelt namelijk voor om Martine Tanghe het ereburgerschap van Stad te verlenen.
Voor ons niet gelaten. La Martine beantwoordt alleszins aan de voorwaarde die stelt dat zij van grote faam en aanzien geniet.
Maar in al haar ijver om uiteindelijk een keer op te vallen en de pers te halen heeft raadslid Nawal vergeten het reglement te lezen waarbij uitgestippeld wordt hoe iemand kan ereburger van Kortrijk worden.
Haar voorstel moet omgezet in een vraag.
Want, wie kan er een kandidaat voordragen?
Er zijn drie mogelijkheden:
– ofwel het College van Burgemeester en Schepenen,
– ofwel minstens 5 raadsleden,
– ofwel een erkende stedelijke adviesraad.
Komt daarbij dat de kandidatuur moet besproken worden in een speciaal daartoe op te richten commissie. De leden ervan dienen van diverse generaties zijn, en multidisciplinair samengesteld. Ze worden ook verondersteld van enige bekendheid met en in de stad te bezitten. Niet zomaar mensen van de straat hé.
Ja, technisch bekeken kan een ingediend punt faliekant uitvallen als men al te ijverig wil zijn, zonder kennis van zaken.
Maar aangezien het voorstel van iemand uit de meerderheid komt (een fractieleider dan nog) zal het CBS er wel wat op vinden.
Gemeenteraadsleden warempel overijverig ! (1)
Morgen 7 december waarlijk alweer gemeenteraadsdag. (En 14 december nog eens! Dat ze het niet vergeten, mogen we hopen.)
Het schepencollege heeft voor morgen bij de voorzitter inzake stedelijk beleid 12 agendapunten neergelegd en qua OCMW-materie nog drie. Totaal: vijftien. Ze zijn aanvaard.
Gemeenteraadsleden (ditmaal tien!) bleven niet achter. Zij dienden in totaal vijftien aanvullende agendapunten in, waarvan één slaat op welzijn.
Ter info: het gaat meestal iedere maandelijkse zitting om dezelfde personen, hoofdzakelijk uit de oppositie. (Als de punten vanuit de meerderheid komen zijn ze voorgekauwd, getelefoneerd.)
Recordhouders zijn ongetwijfeld telkens de fractieleden van Groen (Mattias dit keer met drie punten, Cathy met twee) en Vlaams Belang (Wouter met twee en Carmen ook).
Voor de CD&V dagen Carol, Roel en Mia regelmatig op, nu elk met één punt. Bij de SP.A dan is parlementariër Maxim zoals steeds de enige en meest ijverige van de fractie : nu met drie punten. Zeer uitzonderlijk heeft de fractieleider Nawal ditmaal één wens (een voorstel) naar voor geschoven, helaas politiek niet geheel tactisch bedacht.
Liesbeth van de N-VA had ook een inval. En bij het Team Burgemeester heerst traditioneel de volledige stilte.
Niet alle ingediende aanvullende punten zijn echt belangrijk, maar daarover later meer. Sommige zijn zelfs als bizar te beschouwen. Van de pot gerukt.
Eerst een algemene bemerking van huishoudelijke aard.
In de Kortrijkse Raad doet er zich tegenwoordig politiek-juridisch bekeken een zeer rare geplogenheid voor. Alle aanvullende punten – van om het even welke aard – bestempelt men systematisch als zijnde “interpellaties”, afgekort IR. En men onderscheidt daarbij “uitgebreide ” en “beperkte” interpellaties. De eerste soort behandelt men in de zitting ook altijd eerst en vereist een grondig debat (interpellant en schepen krijgen zes minuten spreektijd). De tweede soort IR krijgt 4 minuten spreektijd en slaat op minder belangrijke zaken.
Nu is een interpellatie in onze ogen iets anders, met een andere draagwijdte dan die van een voorstel, een (informatieve) vraag, een motie (een oordeel, wens, verzoek) of een resolutie (een niet verplichte aanbeveling).
Maar die termen kent onze gemeenteraad en zijn huishoudelijk reglement niet.
Een interpellatie is een controlemiddel, een ware ondervraging waarbij het gemeenteraadslid het College van Burgemeester en Schepenen (CBS) ter verantwoording roept voor een beleid, een besluit of een uitspraak. Eigenlijk vertolkt de interpellant hiermee een zeker wantrouwen of zelfs een afkeuring tegenover het gevoerde beleid. Men wil het anders. Maar zoals gezegd, in Kortrijk is de meest simpele vraag (bijv. “kan die Groeningepoort niet verlicht?”) aangezien als een interpellatie.
Hiermee is de term volkomen gedevalueerd.
Een ander juridisch punt dat ons sinds lang stoort is de wijze waarop raadsleden hun tussenkomsten vorm geven. Sommigen maken er een echte nieuwjaarsbrief van, die dan zelfs eindigt “met vriendelijke groeten”, of met een “bedanking” (bij voorbaat). Bij anderen dan krijgt het ingediend agendapunt geheel de vorm van een in detail uitgeschreven speech die ze dan in de zitting letterlijk gaan voorlezen.
Ja. tot spijt van wie het benijdt: enkel de ingediende tussenkomsten van de VB’ers Wouter Vermeersch en Carmen Ryheul (het zijn parlementariërs…) beantwoorden aan de goede technische vormvereisten. Kurkdroog en kort opgesteld. To the point. Zonder tierlantijntjes of persoonlijke ontboezemingen. Geen opstel. Maar een uitgekiende tekst met duidelijk onderscheiden en benoemde onderdelen: het onderwerp, een korte beschrijving ervan, de nodige toelichting en een besluitend gedeelte dat dan uitdrukkelijk vorm krijgt als een vraag (of genummerde vragen), een voorstel of misschien nog iets anders. (En zo’n Vermeersch is dan ook de enige die er later op tijd aan denkt dat er bij voorstellen – zelfs als ze ondeskundig geformuleerd zijn als vraag – moet gestemd worden.)
Waarom dienen raadsleden (zovele) agendapunten in?
Zijn die allemaal wel nodig?
Wat is de kwaliteit ervan?
Laat het ons daar eens over hebben.
(Wordt vervolgd.)
Een gemeenteraad die 6 uur, 23 minuten en 30 seconden kan duren (2)
Aan die langdurige Raad van 9 november hebben we al een keer een stukje gewijd, op zoek naar redenen die de duur ervan kunnen verklaren.
De zitting van de maand november was weer eens omwille van de corona-bedreiging virtueel-digitaal georganiseerd (iedereen zit dan voor zijn PC thuis) en dit zorgt toch wel voor veel vertraging.
Er zitten nogal wat digibeten in de Raad die niet kunnen werken met een elektronisch systeem dat alhier in Stad in voege is en bekend staat als “e-decision”. Laatst hoorden we een raadslid dat zijn micro had laten openstaan tot tweemaal luidkeels vloeken omdat hij er niet in slaagde zijn stem uit te brengen. (Men kan zijn stem dan alleen nog kenbaar maken via het sturen van een email naar de algemene directeur, wat tijd vergt.)
Als er niet per fractie wordt gestemd maar wel hoofdelijk, dan duurt het erg lang eer de uitslag binnen is bij de voorzitter van de Raad. In de laatste gemeenteraad hebben we zo twee hoofdelijke stemmingen gehad die telkens toch minstens 4 minuten in beslag namen.
Er zijn ook raadsleden die zich even wat beter zouden bezinnen over de vraag of zij inderdaad wel iets gaan zeggen en hoe ze dat dan zullen doen.
Zo kent onze ervaren, beslagen gemeenteraadwatcher twee raadsleden waarvan hij helaas objectief moet vaststellen dat zij het woord nemen om er daarbij telkens blijk van te geven dat zij eigenlijk niks te vertellen hebben, ofwel de kunst verstaan om eventjes naast de kwestie te praten. Het gaat om de twee fractieleden van de N-VA. Tja. Beleefdheidshalve noemen we geen namen. Gelukkig houden zij het altijd kort.
Het tegenovergestelde doet zich ook voor.
Zo’n schepen als Philippe De Coene (SP.A) heeft wél iets te vertellen maar hij doet dat immer zo breedvoerig, zo breedsprakerig dat je je het als raadslid zou ontzien om even een punt naar voor te brengen over een of andere sociale materie.
Bij interpellaties van beperkte aard heeft de schepen 4 minuten de tijd om te antwoorden. De Coene heeft zich daar in de zitting van november geen enkele keer aan gehouden. Telkens opnieuw (driemaal) haalde hij de vijf minuten. Daarbij heeft de nieuwe voorzitter Helga Kint het slechts één keer gewaagd om hem te vragen om “af te ronden”. Soms is een werklustig raadslid dan nog zo vermetel om een tussenvraag te stellen en dat geeft de vroegere OCMW-voorzitter dan weer in zijn repliek de gelegenheid om in het lang en het breed, op een imponerende en gedragen toon zijn gedegen kennis tentoon te spreiden. Het duurt dus wel even.
Matti Vandemaele dan, van Groen.
Hij houdt zich door de bank genomen wel aan zijn spreektijd, maar wat een babbelaar is me dat zeg! Wat een spraakwaterval! (Mensen die hem meemaken op de trein naar Brussel vertonen naar het schijnt wel eens de drang om een andere wagon op te zoeken.) In zijn replieken weerhoudt hij er zich doorgaans niet van om nog een keer te herhalen wat hij al eerder had gezegd. Iemand moet hem daar toch een keer op wijzen…
De gemeenteraad van 9 november is occasioneel dan ietwat verlengd door enig extern gedrag van twee bewindvoerders.
Vooreerst door het feit dat minister Vincent Van Quickenborne het lef had om zich in een zondagmiddagnieuws op WTV nog voor te stellen als burgemeester van Kortrijk en daarbij de suggestie wekte dat hijzelf ervoor had gezorgd dat omwille van COVID-19 het winkelcentrum K in Kortrijk die dag gesloten bleef.
Dan was er nog het zelden geziene feit dat een schepen, met name de als zeer ijdel gekende Axel Ronse (N-VA) het bestond om een Kortrijks (moslim)burger in de sociale media uit te schelden en nog voor de rechtbank te slepen ook. Ongezien! Interventies van het Vlaams Belang over deze unieke optredens konden niet uitblijven. Andere fracties van de oppositie hielden zich volledig op de vlakte. Dat was dan wel even een tijdwinst in de Raad…
Het is nog wat te vroeg om een oordeel te vellen over het tijdsgebruik van onze nieuwe waarnemend voorzitter Ruth Vandenberghe. Wel is duidelijk dat zij nog niet echt beslagen op het ijs komt en zich daarom angstvallig houdt aan het voorlezen van een nogal langdradig en kurkdroog, “ambtenaarees” opgesteld papier van haar kabinet en/of een ambtenaar. Dat is de vis in het water verdrinken. Zal zij dat in de nabije toekomst wel afleren?
Een gemeenteraad van 6 uur, 23 minuten en 30 seconden (1)
Die gemeenteraad van vorige maandag 9 november kon waarlijk met 73 seconden ingekort. 73 seconden. Het is nodig om daar even op te wijzen!
Want, wat eigenlijk nooit of alleszins zéér, zéér zelden gebeurt is dat de SP.A-fractieleider Nawal Maghroud het woord neemt. Zij had ditmaal welgeteld 1 minuut en 13 seconden nodig om uit te leggen waarom de straatnaam van de Cyriel Verschaevestraat (punt 27) moest gewijzigd worden. Eigenaardig genoeg had Nawal blijkbaar geen motivering ter beschikking om bij punt 26 ook de straatnaam Leopold II-laan te schrappen.
Dat komt omdat voormalig burgemeester en nu minister Van Quickenborne nog altijd Commandeur in de Orde van Leopold II is.
Als gemeenteraadslid had hij dan toch even een zegje moeten doen. (Och, ja. Het staat allemaal niet in onze gazetten.)
Tot daar deze eerste noodzakelijk bedenkingen om de duur van die zitting toch wat op de juiste wijze te duiden en te nuanceren. Pietje-Precies!
Maar misschien toch nog dit. De zitting kon evenwel TOCH langer geduurd hebben, indien SP.A-schepen Philippe De Coene dan bij dat punt 27 uitvoerig (zoal steeds) moedig het woord had genomen. Hij is immers vele jaren (25?) geleden al de initiatiefnemer geweest om die Verschaevestraat een andere naam te geven. En waarom de straatnaamwijziging plots niet nodig is bij de nabijgelegen straten, gewijd aan andere literatoren die in de oorlog ” fout waren“: Willem Putman, Felix Timmermans, André Demedts.
(Schepen De Coene kon overigens in de krant van HLN wel zijn zeg doen over de zaak. Waarom deed hij het niet in de Raad?)
Dat de Raad tot zowat middernacht of nog later liep (6 uur duurde, – men begon toen om 18 uur) is vroeger nog gebeurd hoor. Bijvoorbeeld toen men het gepast vond om tegelijk na een “gewone” (alreeds overladen) agenda ook nog het gehele begrotingsdebat (met inleidende algemene beschouwingen!) te laten aanvangen.
Maar nu zijn lange gemeenteraden praktisch onvermijdelijk geworden.
Het OCMW is nu immers “ingekanteld” in Stad, zodat de gemeenteraadsleden tegelijk nog de agendapunten van De Raad voor Maatschappelijk Welzijn op hun boterham krijgen.
– Op 9 november laatstleden was die agenda over Maatschappelijk Welzijn meer dan anders gestoffeerd met 8 punten en 2 interpellaties.
– De agenda van de gemeenteraad over stadsbeleid bestond uit 27 punten met 3 zgn. “uitgebreide” interpellaties (van VB’er Wouter Vermeersch) en niet minder dan 13 “beperkte” interpellaties.
Onze raadsleden hadden dus in het totaal 35 agendapunten te verwerken en 15 interpellaties.
(De meesten hadden zo’n werklast niet verwacht toen ze deelnamen aan de verkiezingen en durven uit eerlijke schaamte niet zeggen dat het ze spijt.)
Van die agendapunten waren er gelukkig wel 14 beschouwd als “hamerpunten”, d.wz. dat ze op voorhand al zonder discussie of stemming door de fracties zijn aanvaard.
Bleven over ter bespreking (zonder de interpellaties): 21 agendapunten.
We gaan ze nu niet allemaal opsommen, maar daarvan waren er een aantal heel belangrijk en ietwat complex, en van andere kon men er zich aan verwachten dat ze tot hevige discussies of incidenten konden leiden.
Even tussentijds samenvatten.
De lange duur van de raadszitting kan men wijten aan volgende redenen:
– het feit dat de gemeenteraadsleden als het ware tegelijk fungeren als OCMW-raadsleden;
– een overvolle agenda;
– vele zwaarwichtige agendapunten;
– een hoog aantal interpellaties;
– mogelijke incidenten.
Gewichtige punten vergen een ernstige discussie en daarvoor is tijd nodig.
Jammerlijk aan dit – ja, demagogisch – bewind is dat het College nogal eens (bewust?) serieuze beleidsbeslissingen niet uitgebreid laat behandelen in een zgn. Verenigde Raadscommissie of zelf in een aparte gemeenteraad. Dit was deze maand bijvoorbeeld het geval met de bespreking van het (nieuw aangestuurde ) armoedebeleid. Vanwege het gevorderde uur wou Groen- raadslid David Wemel dat punt verdagen, maar daar is niet op ingegaan. Ook over de in de maak zijnde nieuwe “regiovorming” (van minister Bart Somers) in West-Vlaanderen kon men zich te weinig beraden. (De nieuwe burgemeester, onze Ruthie beheerst trouwens die materie niet en kan geen standpunt innemen zonder het fiat van Quickie.)
Bij bepaalde interpellaties kan men de indieners ervan verdenken dat zij dat doen om zich te profileren en/of om in de pers te komen. (Dat laatste is wel steeds minder een hopeloos geval: de lokale gazetschrijvers mogen het niet meer over politiek hebben, tenzij over wat de aan de macht zijnde schepenen hen als een soort primeur influisteren.)
Een stijgend aantal interpellaties is daarentegen gewoon het gevolg – de schuld, ja! – van het niet transparante beleid van de tripartite. Eén voorbeeld van deze maand: de stand van zaken over het te bouwen voetbalstadion voor KVK, een vraag ingediend door Pieter Soens (CD&V). Schepen Arne van Sport was echt van plan om daarover (in de gemeenteraad) te zwijgen, en zegt er nog altijd te weinig over. (In de pers een beetje wel, daar moet hij geen schrik hebben van ambetante vragen.)
Nu hebben we het nog niet gehad over het feit dat er ook mondelinge vragen kunnen gesteld, zowel na de gewone gemeentelijke agenda als na de zitting gewijd aan maatschappelijk welzijn.
We hebben het aantal vraagstellers dit keer niet geteld, maar wel de tijdsduur die daaraan is besteed. Méér dan 20 minuten. (En men heeft slecht één minuut per vraag! En 1 minuut per antwoord.) Vele van die vragen zijn ronduit onbenullig. Of ze kunnen gewoon gesteld via het meldpunt. Hier moeten we het College voor een keer bijtreden. Aan die serie triviale vragen moet echt paal en perk aan gesteld. Jawel. Een schepen zou het eens moeten aandurven om bij zo’n puur praktische vraag van de dag over bijv. een slecht wegdek (vragen die vaak juist komen van een of andere burger) koudweg te verwijzen naar 1777. Of de voorzitter zou dat kunnen doen…
(Wordt vervolgd.)
Stoelendans in Kortrijkse gemeenteraad zonder enig medeleven van de SP.A-fractie
Eerst wat geschiedschrijving voor de niet-Kortrijkse lezers van deze elektronische stadskrant.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 was de VLD de tweede partij na de CD&V. Desondanks werd de VLD-lijsttrekker Vincent Van Quickenborne (V.VQ.) in 2013 burgemeester en zette hij Stefaan De Clerck buiten spel door een coalitie te vormen met de SP.A en…de N-VA. Bij de lokale verkiezingen van 2018 herhaalde hij zijn stunt door de overwinning van zijn kiesvereniging genaamd “Team Burgermeester”, en vormde hij opnieuw een tripartite met de andere partijen van de vorige bestuursperiode.
Let wel. V.VQ. beloofde toen zijn kiezers heel stellig dan hij tot het eind van de bestuursperiode (2024) burgemeester van Kortrijk zou blijven. Op 1 oktober laatsleden schopte hij dan toch tot vice-premier, minister van Justitie en de Noordzee (om Tommelein te koeioneren) in de vivaldi-regering van Alexander De Croo. (Quickie wou eigenlijk Binnenlandse Zaken krijgen maar koos eieren voor zijn geld.)
Bon. Tot daar.
Zijn woordbreuk bracht mee dat V.VQ. “wettelijk verhinderd is” (zo zegt men dat in het jargon) om nog langer Kortrijks burgemeester te blijven.
De gemeenteraad van 12 oktober nam daar gedwee akte van en kon op de valreep (op dezelfde dag!) nog net vernemen dat schepen Ruth Vandenberghe (van de kiesvereniging Team Burgemeester) benoemd was als waarnemend burgemeester. Eerste stoelendans. Tweede: schepen Ruth moest dus vervangen worden. Dat werd raadslid Stephanie Demeyer. Van het Team.
Maar intussen had Tiene Castelein al laten weten dat zij – wegens te veel werk als moeder en juriste – geen voorzitter van de gemeenteraad meer kon blijven, maar wel nog raadslid. (Alsof dit dan minder werk vraagt in een centrumstad als Kortrijk. Nog dit: ook V.VQ. blijft raadslid.)
Tiene werd vervangen door ene Helga Kints. Ook van het Team.
Al die vervangingen werden besproken (nou ja…) in de gemeenteraad van 12 oktober. Vanwege corona ging die “zitting” virtueel door, maar kon auditief gevolgd op de website van stad. Sprekers kwamen wel visueel (in ultra-klein formaat) aan het woord.
Bij iedere stoelendans was er telkens een fractieleider die met graagte tussenkwam. Meestal met felicitaties en beste wensen voor de toekomst. (Er is in de Kortrijkse gemeenteraad eigenlijk geen oppositie meer, tenzij die van het Vlaams Belang.)
Bij de aanstelling van Helga Kints, de nieuwe raadsvoorzitter, traden er drie fractieleiders op om haar te feliciteren: Hannelore Vanhoenacker (CD&V), Wouter Vermeersch (VB) en Matti Vandemaele (Groen). Van de drie besturende fracties toen: niemand!
Bij het punt “verhindering van de burgemeester” hoorden we wel nog de andere fractieleiders van de tripartite, die van de N-VA (Philippe Dejaegher) en die van het Team Burgemeester (Wouter Allijns). Banaliteiten.
Maar al die tijd was Nawal Maghroud, SP.A-fractieleidster in geen velden of wegen te bekennen. Op het scherm waren zelfs haar initialen N.M niet te zien.
Was ze niet thuis? Dan geen zitpenning hoor!
Had dat stilzwijgen politiek iets te betekenen? Is de SP.A-fractie niet geheel tevreden of niet gelukkig met bepaalde wissels? Allemaal binnen het Team. Wou men V.VQ. niet feliciteren met zijn woordbreuk?
Of had fractieleidster N.M. gewoon niet de technische kennis om deel te nemen aan het digitale, virtuele debat? Zou ook nog kunnen…Maar dan nog dringt zich toch de vraag op waarom bijv. M.V., zijnde bekwaam SP.A-raadslid en parlementariër Marnix Veys, haar niet redde uit de nood. In gewone, fysieke raadszittingen doet hij dat toch ook, als Nawal Maghroud weer eens niets te vertellen heeft?
Over de persoonlijkheidsstructuur van de nieuwe burgemeester (1)
Eerst een juridisch woordje vooraf.
Want het is dringend.
Vandaag 12 oktober alweer gemeenteraad, nu evenwel met na twee jaar (!) een nieuwe voorzitter, een nieuwe schepen, maar bovenal met een nieuwe waarnemend burgemeester ter vervanging van Vincent Van Quickenborne die, tegen alle plechtige en volgehouden beloften in, zich toch geroepen voelde om minister te worden. Dat “offer he can’t refuse”, weet je wel, geliefde Kortrijkse burger en kiezer?
Vandaag, en nog niet zovele uren lang geleden, kregen de raadsleden een hoogdringend bijkomend agendapunt in hun mailbox.
Het heeft immers niet veel gescheeld of de zitting van vandaag was in uiterste verwarring of zelfs chaotisch opgestart en waarschijnlijk uitgesteld.
Op de agenda stond wél dat men akte zou nemen van de wettelijke verhindering van de burgemeester in functie, maar daar tegenover werd er met geen woord gerept over een nieuwe waarnemend burgemeester en zijn/haar naam.
Dat kon ook niet, want weet wel dat Ruth Vandenberghe pas vanochtend (of was het over de middag?) bij de gouverneur de eed van waarnemend burgemeester heeft afgelegd. En dit kon pas, omdat – ook pas! – gisteren 11 oktober een Ministerieel Besluit van de Vlaamse regering haar tot burgemeester heeft benoemd.
Het is nochtans zo dat Van Quickenborne (alias ASAP) het bestond om al op donderdag 1 oktober tijdens een heel ochtendlijke persconferentie (en nog voor hijzelf de eed als minister had afgelegd) mevrouw schepen Ruth Vandenberghe als nieuwe waarnemend burgemeester aan de pers heeft voorgesteld. (Zijn ‘Team Burgemeester” of bestuur van zijn kiesvereniging wist natuurlijk nergens van.)
En waarlijk, sinds die dag heeft Ruthie (dat is haar koosnaampje) zich in de praktijk als een echte burgemeester in functie gedragen. Ja, moet kunnen, in een centrumstad als Kortrijk.
In het weekblad “De Krant van West-Vlaanderen” (9 oktober) staat letterlijk een uitgebreid embedded verslag te lezen van wat zij gedurende haar eerste (drukke) week tot en met donderdag 8 oktober zoal heeft uitgericht. Zij bleef haar taken als 7de schepen wel verder zetten (huwelijken voltrekken) maar gedroeg zich tegelijk ook als burgemeester. Bijv. hield zij ‘op film’ een toespraak tot haar stadsmedewerkers (intussen ook tot de bevolking). Verder heeft zij op maandag 5 oktober haar eerste schepencollege voorgezeten! Kan allemaal hoor.
Dit zijn inmiddels zaken of gebeurtenissen die al ietwat bepaalde facetten “verraden” van haar persoonlijkheidsstructuur. In “Het Laatste Nieuws” (10 oktober) zegt zij helemaal van en uit zichzelf dat zij kordaat is en daadkrachtig. En voorstander is van een no-nonsens aanpak.
En daarover wilden we het hier en nu juist toch hebben in deze krant: de persoonlijkheidstrekken van onze Ruthie? Excuses van de hoofdredactie.
’t Zal voor een volgende keer zijn. Over een half uur (19 uur) start de eerste gemeenteraad met Ruthie als burgemeester en Helga Kints als nieuwe voorzitter. Dat willen we niet missen. Veel volk en pers te verwachten op Tinternet. Zal titelvoerend burgemeester Quickie er ook naar kijken?
Hoe behandelen schepenen een salvo van mondelinge vragen?
Aan het eind van de zitting kunnen gemeenteraadsleden aan het College van Burgemeester en Schepenen (niet vooraf ingediende) mondelinge vragen stellen over allerhande meer actuele zaken. (Het gaat doorgans over trivia.)
In de gemeenteraad van september vuurde VB-factieleider Wouter Vermeersch in een hels tempo niet minder dan 6 vragen af, gericht aan diverse schepenen. Soort spervuur.
Algehele consternatie en verwarring op de schepenbank. Er viel een stilte van 51 seconden waarbij men duidelijk kon zien dat schepen Philippe De Coene het waarschijnlijk lastig had met een vraag die voor hem was bestemd, en daarom blijkbaar een of andere drastische ingreep (een schorsing?) vroeg aan de voorzitter van de Raad. Voorzitter Tiene Castelein wist het ook niet wat te doen.
Hierna de vragen met de replieken van de schepenen met cursief gedrukt bijwijlen enig feitelijk commentaar van kortrijkwatcher.
1. VRAAG.
In de media kon men lezen dat de aanleg van een park in de Groeningelaan en de inperking van de parking aldaar 450.000 euro zou kosten. Vanwaar dat bedrag? Is er misschien al een aanbesteding geweest?
ANTWOORD.
Schepen Axel Weydts (SP.A). Dat bedrag is een raming gemaakt door deskundigen, waarmee dan een budget wordt opgesteld. “Zo eenvoudig is dat.”
In het meerjarenplan is voor dit werk een budget van 1 miljoen euro voorzien, gespreid over meerdere jaren, – en nog niet voor dit jaar. Jawel, zo eenvoudig is dat. Uw geraamd budget zelf kennen.
2. VRAAG.
Klopt het dat de activiteiten van de Deelfabriek en van Stal 13 nog niet kunnen doorgaan in de oude brandweerkazerne omdat het gebouw niet brandveilig is?
ANTWOORD.
Schepen Philippe De Coene (SP.A) antwoordt in het geheel niet.
De voorzitter Tiene Castelein zegt dan maar: de vraag wordt onderzocht, antwoord zal volgen.
Vermeersch heeft dat al eens gevraagd en kreeg toen een volkomen verouderd rapport in handen waarbij het gebouw toen brandveilig werd verklaard.
En onlangs ontving hij een schriftelijk antwoord, volkomen naast de kwestie en zonder enig rapport van de brandweer. Een kluchtige zaak. Een brandweerkazerne die niet brandveilig is. Sinds hoelang?
3. VRAAG.
Is de Sint-Rochuskerk nu verkocht? Aan wie? En wat zal ermee gebeuren?
ANTWOORD.
Schepen Kelly Detavernier (N-VA). Ik kan dit niet bevestigen uit respect voor de discrete gesprekken.
In onze krant kortrijkwatcher is daarover al meermaals bericht. Maar we vinden de naam niet van de koper, hebben enkel een vermoeden.
4. VRAAG.
De straatnamen Koning Leopold II-laan en Cyriel Verschaevestraat gaan veranderen. Wat is de stand van zaken?
ANTWOORD.
Schepen Axel Ronse (N-VA). We gaan de kosten voor de ondernemers in die straten compenseren. Komt binnenkort voor in het schepencollege.
De schepen zegt dus niet hoe de nieuwe namen zullen luiden. Intussen zijn de naamwijzigingen in het College van 28 september goedgekeurd. Raadsleden hebben daar nog geen verslag van. Het zou kunnen dat persjongen Peter Lanssens van HLN het weerom eerder verneemt
5. VRAAG.
Waar blijft de nieuwe Jeugdraad? Al twee maanden geleden beloofd.
ANTWOORD.
Schepen Bert Herrewyn (SP.A). De zaak wordt geagendeerd in het schepencollege van 28 september.
Even gecontroleerd. Niet gebeurd!
6. VRAAG.
Hebben we hier wel twee (verplichte) milieuhandhavingsambtenaren met bekwaamheidsbewijs?
ANTWOORD.
Schepen Wout Maddens (Team Burgemeester). De tweede ambtenaar is me dunkt in bevallingsverlof.
Zo is schepen Wout. Humorist.
P.S.
Nu vraagt u zich waarschijnlijk af wat de replieken dan wel waren van de vraagsteller. Volgens het huishoudelijk reglement van de gemeenteraad mag men niet repliceren op mondelinge vragen. Hoogstens bedanken voor het antwoord…
Dat jaarlijks digitaal “referendum” komt er dit jaar niet hoor ! (2)
De juridische dienst van Stad heeft het blijkbaar nog niet door (of wil of mag dat niet door hebben) dat een “referendum” op gemeentelijk vlak juridisch een volstrekt onbestaande constructie is, maar dat deze naamgeving eventueel wél volkomen legaal kan vervangen worden door de term “volksraadpleging”. Zo’n raadpleging is dan evenwel in de praktijk gewoon niet te doen, want decretaal bekeken dient een volksraadpleging ongeveer gelijkaardig te verlopen als een echte gemeenteraadsverkiezing. Met al de poespas (en de kosten!) daar om heen kunnen we al dit gedoe onmogelijk jaarlijks organiseren.
Kortrijkwatcher had het daarover in onze vorige editie, en stelt voor dat we voortaan de raadpleging van de inwoners met een ja-neen-vraag gewoon beschouwen en benoemen als een “bevraging”. Simpel.
Maar goed.
De vraag was hier eigenlijk waarom er dit jaar dan (in oktober) geen ‘bevraging’ zal plaatsgrijpen. De populistische tripartite die er altijd prat op gaat dat men participatie, zelfs inspraak hoog in het vaandel voert, zit met deze flagrante omissie natuurlijk zeer verveeld. (Of eigenlijk niet? Pers rept er niet over. De modale Kortrijkzaan weet nergens van.)
– Mogen we er daarom even aan herinneren dat de burgemeester ooit formeel heeft beloofd dat mogelijke vraagstellingen voor dit jaar ter goedkeuring zouden voorgelegd aan de gemeenteraad? Niet gebeurd.
– Weet u nog dat er in het Stadsmagazine ooit is aangekondigd dat wij, Kortrijkzanen zelf zouden kunnen voorstellen indienen over mogelijke vraagstellingen? Die zouden dan kunnen bezorgd via “kortrijkspreekt@kortrijk.be”. Meer info zou nog volgen.
– En Ruth Vandenberghe, onze schepen van participatie (ja en heus, dat hebben wij!), heeft ooit geopperd dat mogelijke vragen konden ingediend via de (nog altijd niet bestaande) “wijkparlementen”. Over dit alles nooit meer van gehoord.
Tja.
Om het verzuimen van al deze beloften goed te praten pakt de tripartite uit met een ongelooflijke, maar wel een voor de hand liggende smoes. Een voorwendsel dat het College acht als vanzelfsprekend verstaanbaar en begrijpelijk voor ons, achterlijke Kortrijkse burgers.
Het is allemaal de schuld van Corona.
Groot gelijk zeg. Burgers konden in deze barre tijden natuurlijk geen voorstellen indienen, want je weet nooit of hun PC niet is besmet door het virus. Het College van Burgemeester en Schepenen (CBS) kon uiteraard sinds maart geen voorstellen bedenken of voorleggen aan de gemeenteraad want er was altijd iemand ziek of vertoonde minstens symptomen. Quarantaine!
Schepen Ruth van Participatie vindt het dientengevolge maar normaal dat de organisatie van de bevraging voor dit jaar door de pandemie “vertraging oploopt” en zelfs “onhaalbaar” is. Zij dankt intussen de protesterende raadsleden uit de oppositie – voornamelijk Jean de Bethune van de CD&V en Wouter Vermeersch van het VB – (in zitting van 14 september) voor hun begrip!
En weet je wat?
In het licht van de corona-crisis moeten volgens het bestuur drie dingen herbekeken worden: de fysieke participatie, de voorlichting en een aantal praktische zaken.
– De fysieke participatie? Hoezo? De bevraging is toch digitaal? En wie geen PC bezit kan terecht in de bibliotheek, de ontmoetingscentra of wijkcentra. Die lokalen zijn open hoor!
– De voorlichting? Die geschiedt toch middels een brochure (30 dagen op voorhand uit te reiken). Is de drukker ziek? Wordt er geen post bedeeld? Kan dat niet op de website van stad?
– Praktische zaken? Welke? Wat wordt daarmee bedoeld? De gebiedswerkers zijn daar naar verluidt met een onderzoek mee bezig. Waarmee zijn ze bezig, en sinds wanneer? Wat hebben ze eigenlijk te maken met de organisatie van een “digitaal referendum”?
Och ja.
Ja, weet je wat? Dat is de vraag.
Het CBS is nog altijd koortsachtig bezig met het zoeken naar een vraag
1) waar de drie fracties van de tripartite samen mee kunnen akkoord gaan en 2) natuurlijk ook een vraag die tegelijk ongevaarlijk is voor het gevoerde beleid.
En punt 3: tevens een vraag die de gemeenteraad niet in de gordijnen jaagt.
Men wil tenslotte absoluut een déconfiture, een nederlaag vermijden zoals is geschied bij de vorige bevraging (over de autoloze zondagen).
Zo is dat.
En als het niet waar is, dan zal zullen we het ook nooit weten.