De crisis brengt mee dat stad minder inkomsten dan begroot zal ontvangen en de steunmaatregelen vergen anderzijds meer uitgaven dan geraamd. Stad Kortrijk probeert dit alles momenteel te compenseren door het treffen van drie soorten van financiële maatregelen. Zie het plan: “De weg uit de crisis” (pag.24).

Een eerste luik wil de strategische buffers die men had aangelegd in het meerjarenplan 20-25 halveren.
Het beschikbaar budgettair resultaat gaat dan van 4 naar 2 miljoen. En de buffer van 1 miljoen binnen de autofinacieringsmarge van 1 naar 0,5 miljoen. Over die maatregelen hadden we het al in een vorige editie van deze elektronische krant. En we vroegen daarbij aan Kelly Detavernier – de schepen van Financiën – om enige opheldering over de posten in het budget die daardoor zullen getroffen worden. (Kelly had het ook nog over het verhoopte overschot op de jaarrekening 2019. Dat moet nu toch halfverwege de maand mei van dit jaar gekend zijn.)

De gedeeltelijke inbreng van die twee buffers en dat verwachte overschot op de jaarrekening 2019 zullen niet volstaan om de impact van de crisis op de stadsfinanciën te dempen. Zeker niet als de crisis maar blijft duren.

Vandaar dat tweede luik van maatregelen dat men wenst door te voeren.
Die voornemens slaan op een drastische verlaging van twee investeringen.
1. De heraanleg van de Doorniksewijk gaat nog niet door.
Dat was een heel belabberd dossier en voor het stadsbestuur was het feit dat De Lijn geen geld heeft om zovele elektrische trambussen te kopen voor de verbinding van het station met Hoog Kortrijk een dankbaar alibi om van dat slecht gemanaged project af te geraken.
Het verdagen van het project naar sint-juttemis brengt gedurende deze bestuursperiode een uitstel van investeringen mee ten bedrage van zes miljoen.
Hoe zag de investeringstabel er namelijk uit in het actieplan 2.4.6 van het meerjarenplan 20-25, genaamd “betere verbinding van het centrum met Hoog-Kortrijk”?
– Voor 2020 en 2021: nul euro (!)
(Dus voor deze jaren eigenlijk geen bezuiniging…)
– 2022: 300.000
– 2023: 300.000
– 2024: 3.200.000
– 2025: 2.200.000 euro.

2. De markthal op de Veemarkt wordt niet gebouwd.
(We weten niet welke politieker of partij dit project in het bestuursakkoord heeft gesmokkeld , maar men heeft nu plots en wel laat ingezien dat Kortrijk met al zijn leegstand geen nood heeft aan nog meer winkeloppervlakte.)
Wat moet de totale afschaffing van dit project (actieplan 9.1.8) opbrengen?
In totaal: 4,3 miljoen.
Dit voortschrijdend inzicht brengt ons alweer tot in 2022 eigenlijk niks op inzake schrapping van uitgaven.
De investeringstabel ziet er namelijk zo uit:
– 2020: nul euro
– 2021: nul euro
– 2022: nog altijd niks voorzien
– 2023: 394.160 euro
– 2024: 1.875.280 euro
– 2025: 2.030.560 euro.

Die beide “bijstellingen” van investeringsuitgaven brengen dus in totaal een minuitgave teweeg van 10,3 miljoen.
Nochtans is in het document “De weg uit de crisis” op pag. 24 slechts sprake van 8 miljoen. Schepen Kelly moet dat maar weer eens uitleggen.
In haar redenering bedraagt het resterende investeringsbudget voor de gehele planningsperiode 20-25 dus 283,1 miljoen.
Volgens kortrijkwatcher dus niet.
De totaliteit van de investeringen van stad én ingekantelde “satellieten” (OCMW, Parko, enz.) is geraamd op 291.171.291 miljoen.
Daar moeten we 10.300.000 euro van aftrekken. Geeft 280.871.291 euro.
(En dat moet dan nog worden gerealiseerd. Als de crisis lang genoeg aansleept zal men waarschijnlijk nog investeringen moeten schrappen. Kortrijkwatcher heeft er al enkele in gedachten…)

P.S.
Volgende editie is gewijd aan het derde (beetje pover) luik van maatregelen die stad wil treffen om het hoofd te bieden aan de financiële impact van corona.

In een vorig stuk vertelden we wat volgens ons bestuur de impact van de corona-maatregelen (opgesomd in het document “Weg uit de crisis”) zou kunnen zijn op onze stadsfinanciën.

Hoe wil men die verliesposten (meeruitgaven) nu financieren?
Vooreerst door twee strategische buffers te halveren...Ja zeg!

Dat is wel zéér curieus, om twee redenen.
Schepen van Financiën Kelly Detavernier (N-VA) dacht namelijk vroeger dat juist die buffers zouden volstaan om de impact van de corona-crisis te bezweren. En de buffers zouden tegelijk dienen om mogelijke financiële risico’s in de toekomst te bezweren. Bijvoorbeeld de zware pensioenfactuur.
Passons…

Ja, het meerjarenplan 20-25 legde de evenwichtsvoorwaarden hoger dan wettelijk opgelegd.
Zo legde men het resultaat op kasbasis (nu genoemd: beschikbaar budgettair resultaat – BBR) ieder jaar vast op ca. 4 miljoen. Dat is hoog. Eigenlijk volstaat het dat het bedrag elk jaar gewoon positief is.
Dit jaar is het BBR geraamd op 4.127.837 euro. Men wil dat dus herleiden tot ca. 2 miljoen. Maar “Weg uit de crisis” legt niet uit welke post(en) men dan wel ziet verminderen.
Het BBR is de som van alle uitgaven en ontvangsten. Concreet: de som van de saldo’s van de posten exploitatie, investeringen, financiering (leningen) én het budgettair resultaat van het vorig boekjaar.
Volgens de schepen van Financiën zou juist dat hoge positieve resultaat van vorig jaar de redding brengen. Die post is nu gebudgetteerd op 39 miljoen euro en dat bedrag mag dus volgens Kelly zeker niet lager uitvallen. We kijken uit.

De tweede buffer die men wenst te halveren slaat op de autofinancieringsmarge. De AFM gaat na of een bestuur wel voldoende marge genereert uit de courante werking om de leningslasten te dragen. Wettelijk gezien moet de AFM enkel positief zijn in het laatste jaar van het meerjarenplan.
In Kortrijk is de AFM ieder jaar positief. In 2025 gaat het zelfs om 3,17 miljoen. Raar: in het relanceplan “Weg uit de crisis” heeft men het over 1 miljoen in 2025 en men wil dit herleiden tot 0,5 miljoen. En nog eigenaardiger is dat in het meerjarenplan net gesteld wordt dat men de AFM in 2025 absoluut wil houden op 1 miljoen om tegenvallers op te vangen.
Eén van die financiële risico’s ten gevolge van de economische coronacrisis is door het stadsbestuur al geraamd: een daling van de aanvullende personenbelasting. Het zou gaan om een minopbrengst van 3,4 miljoen in deze legislatuur. Dat is eigenlijk per jaar niet erg veel (op 25 tot 26 of 27 miljoen), maar er zijn nog andere (belangrijke) belastingsoorten die (zullen) verminderen: parkeerbelasting en naheffingen, logiestaks, verspreiding reclamedrukwerk, opcentiemen op de onroerende voorheffing.

Mogen we even concluderen?
We verstaan die maatregel tot halvering van die twee buffers niet zo goed.
Kelly wel?

P.S.
In een volgende editie van deze krant komt er commentaar op de andere (twee) maatregelen die genomen worden om de impact van corona op de financiën te bekostigen. Die zijn wel te bevatten…

Stad stelt diverse maatregelen voor om de gevolgen van corona op alle mogelijke facetten – zo zullen we maar zeggen : van ons leven – te bestrijden. Op de laatste gemeenteraad van 11 mei is daarbij verrassend op de valreep een programma voorgelegd aan de raadsleden. (Zij wisten weer nergens van.)
De volledige, lijvige tekst staat te lezen op de website van stad onder de titel “Weg uit de crisis”.
(En ten overvloede brengt de lokale editie van HLN bij monde van stadsreporter Peter Lanssens , tegelijk woordvoerder van de tripartite, daar in schuifjes een commentaarloze samenvatting van. Journalistiek!)

Kortrijkwatcher haast zich hierbij om te zeggen dat de voltallige redactie de maatregelen helemaal niet slecht vindt (zelfs goed!), want we willen onze reputatie als positivo’s behouden. (Het enige wat dit keer enigszins te betreuren valt is dat de tripartite constructieve voorstellen van de oppositie opnieuw wenste te negeren. Een uitgestoken hand van Groen bijv. werd zelfs geweigerd.)

De pag. 23 en 24 van het document “Weg uit de crisis” zijn gewijd aan de impact van de crisis op onze stadsfinanciën. Interessant!
Er staat onze Stad een daling van diverse ontvangsten te wachten en anderzijds vergen de bepaalde maatregelen allerhande meeruitgaven. De effecten hiervan (het negatieve saldo) is alleen al voor dit jaar 2020 geraamd op 7,5 miljoen euro. Voorts raamt men de daling van de aanvullende personenbelasting (ten gevolge van de economische crisis) voor de gehele legislatuur dan op 3,4 miljoen euro. Over de effecten op de opbrengst van de opcentiemen op de onroerende voorheffing wordt niet gerept.

Het voorliggend plan omvat een serie concrete, goed opgesomde tegemoetkomingen (premies, investeringen, kwijtscheldingen) die samengeteld zowat 4,85 miljoen euro kunnen kosten.
Probleem is dat bepaalde uitgaven eenmalig zijn, maar andere geheel afhangen van de duur van de crisis. Die kosten zijn dus uiterst moeilijk te voorspellen.
Intussen heeft het bestuur toch al beslist met welke middelen men die uitgaven wil financieren.
Grosso modo (als we het goed begrijpen, -niet gemakkelijk) gaat het om drie soorten ingrepen in het budget:
– het (gedeeltelijk) aanwenden van twee strategische buffers in het meerjarenplan;
– het wegwerken van twee investeringen;
– twee ingrepen in het exploitatiebudget.

Over die cijfers wenst kortrijkwatcher in een volgende editie enig commentaar te leveren. Met uw goedvinden althans.