Category Archives: economie

economie, sociaal

Een borat-soepkar van Lieven Lybeer tegen de economische terugval van de wijk Lange Munte (2)

Het is zover.

De verantwoordelijke buurtwerker Tim Hautekeete en de gebiedswerker Thorin Levecque hebben zonder enige micro-economische studie, maar wel na veel overleg en beraad met onze waarnemende burgemeester L.L. vastgesteld dat de wijk De Lange Munte al jaren kampt met een economische terugval.
Al jaren ! Lezer, ga maar eens kijken. (Ook op Google Maps.) Naar het schijnt is er een kruidenier weg. En de website over en van de wijk is al jaren stilgevallen.

In samenwerking met de vzw Buurt- en Nabijheidsdiensten van voorzitter Lieven Lybeer, het OCMW en de vzw Mentor van voorzitter Lieven Lybeer heeft men een project bedacht om daaraan te verhelpen. Men wil tijdens de koude maanden in de wijk kwaliteitsvolle soep aan huis brengen want dit is een gezond laagdrempelig voedingsproduct. (Buurtwerker constateert dat gezonde voeding bij wijkbewoners het minste van hun zorgen is. Ga dat maar eens vertellen aan een residentiële artiest als Geert Verbeke.)

Het project beoogt tegelijk nog drie andere doelstellingen, waarvan de laatst opgesomde ongetwijfeld de belangrijkste is.
* De soepbedeling schept een bijkomende mogelijkheid tot ontmoeting.
* De soepbedeling is een hefboom om de dynamiek in de wijk terug aan te zwengelen.
Hier even vertelling van vroeger. Moeders die indertijd géén soep kochten van de karre aanzagen de eigenste buurvrouwen die het wel deden niet echt als goede moeders. Althans niet in de structurele strijd of het verzet tegen de armoede.

* Het project is een oplossing voor de problematiek van de wintermaanden bij de vzw Buurt- en Nabijheidsdiensten (B&N).
Ja.
In de wintermaanden is er bij de vzw B&N een “terugval” (sic) van activiteiten zoals tuinonderhoud en andere klussen. Een “winterdip” (sic). Het project streeft daarom naar een “verduurzaming” van de tewerkstellingskansen van de doelgroepmedewerkers bij B&N, het electoraat van Lieven Lybeer.
Kort gezegd: de soepbedeling heeft slechts één doelstelling: nog ietwat verborgen werkloosheid scheppen (creëren) bij de vzw zelf van waarnemend burgemeester Lieven Lybeer. Een vzw waar geen mens ooit iets heeft van gehoord, tenzij hier op kortrijkwatcher. (Het electoraat van Lieven Lybeer leest KW niet.)

Boratsoep

Wie maakt er de kwaliteitsvolle en gezonde laagdrempelige soep? Medewerkers binnen de vzw Mentor, alwaar V.O.R.K. zorgt voor een horeca-opleiding. Wie zorgt voor het personeel en de organisatie? De vzw B&N, for sure. Wie levert de soepkar? Het OCMW !! En wie zorgt er voor de optimalisatie van de effecten van de soepbedeling met betrekking tot het bevorderen van de sociale cohesie? De buurtwerker.

Hoe staat het met de financiering van het project?
Daarover wordt niet gerept. De organisatoren beschikken volgens de stadsbegroting over volgende budgetten. Buurtwerk Lange Munte: 24.750 euro, waarvan bijna de helft voor huurkosten. De vzw Buurt- en Nabijheidsdiensten krijgt van Stad een toelage van 24.000 euro.
Maar heel het project wil men omwille van de hoge loonkosten kaderen in de sector “lokale diensteneconomie”. Hiervoor werd voor dit jaar het budget geraamd op 200.000 euro (initieel 150.000 euro), zonder rekening te houden met het produceren van duizenden liters soep. Meer nog, zonder dat dit project als taak werd aangezien in de sector van de lokale diensteneconomie.
(Of was die verhoging met 50.000 euro bij de tweede budgetwijziging juist voor de soepekarre bedoeld?)

Vandaar dat de promotoren van het project vragen om een taakuitbreiding en een erkenning daarvan door de Vlaamse overheid.
Maar dit schept een complicatie. De erkenningsaanvraag voor de dienstverlening in lokale diensteneconomie (met bijhorende overheidsubsidies) moet kaderen in de Europese Richtlijn terzake “diensten van algemeen economisch belang” (DAEB). Later misschien een keer meer daarover. (De EU wil vervalsing van de concurrentie tussen overheid en de privé-sector tegengaan.)

Het Borat-soepprogramma zou als proefproject lopen van december tot februari maar eigenlijk wil men het uitbreiden tot de periode oktober-maart. En als het past voor jaren ver.
Hoe het er concreet mee is gesteld, weten we vooralsnog niet.
De verantwoordelijke gebiedswerker Thorin Levecque vraagt aan onze KW-onderzoeksjournalist Dieppe Throot om volgende vrijdag (!) na 16 uur (!) terug te bellen. Momenteel is hij namelijk “in overleg”.
Laten we hopen dat de laagdrempelige soepdistributie van Lieven Lybeer (koosnaam: Borat) kan doorgaan. De Lange Munte op de wereldkaart. Stad Kortrijk als stille weldoener met soep. Kortrijk, Stad van Innovatie, Creatie en Design.
Kom nu niet af met flauwe grap over de Rodenburgs.

economie, sociaal

Coming up…een (rijdende?) soepkar in de Lange Munte !

VRAGEN

Wanneer? Voor hoelang?
Voor wie bedoeld?
Waarom? (Doelstellingen?)
Wie zijn de organisatoren?
Wie levert de soep en de kar?
Wie schept de soep en om hoeveel liters gaat het? (Per inwoner of samengesteld gezin.)
Wat is het budget en wie financiert het project?
Hoeveel personeel is daarmee gemoeid?
Weten de bewoners van de Lange Munte dat al en staat men daar in blok achter?
Is dit alles democratisch overlegd? Mits voorafgaande hoorzitting?
Maar wordt het een creatieve, innovatieve en/of designkarre?

Ja, coming up! Alhier op deze stadsweblog.

POLL, inmiddels.

1. Staat u al of niet pal achter het initiatief van stadswege om in de wintermaanden een soepkar te laten rondrijden in deze wijk “die al enkele jaren kampt met een economische terugval”?
° Ja en neen.
° Ja, indien gratis voor iedereen.
° Neen, indien niet gratis voor iedereen.

2. Ervaart u het project (als dusdanig) als een structurele maatregel in de strijd tegen de kansarmoede, in Kortrijk?
° Ja, als het initiatief komt van een stille weldoener.
° Neen, als het initiatief komt van Stad.
° Geen (enkel) idee.

economie

Wat krijgt die vzw Handelsdistrict nu eigenlijk als toelage van Stad?

Onvoorstelbaar moeilijk om na te gaan, en de penningmeester woont in Brugge.
Het Handelsdistrict Kortrijk-Centrum (ook BID genoemd) wordt door Stad betoelaagd om wat leven te brengen in de brouwerij rond het megawinkelcomplex K. Die subsidie wordt verhaald op de handelaars van het gebied. Maar ook de winkels van K in Kortrijk moeten hun steentje bijdragen.
Vandaag – in de 11de maand van het jaar – zal de gemeenteraad hiertoe opnieuw een belastingreglement goedkeuren voor de aanslagjaren 2009-2013. De tarieven variëren volgens de oppervlakte van de commerciële vestigingen van 200 (minder dan 100 m²) tot 1.000 euro (meer dan 3000 m²). Vorig jaar bedroegen die heffingen slechts de helft, aangezien de vzw pas in mei 2008 is opgericht en in actie trad.

Het stadsbudget 2008 voorzag een toelage van 100.000 euro.
In dat jaar gaf Stad aan de vzw als voorschot op de belasting in eerste instantie 50.000 euro. Daarna nog eens 50.000 euro als impuls voor een vlotte opstart. En dit terwijl de opbrengst van de belasting slechts 39.000 euro bedroeg.

Voor dit lopende jaar beloofde Stad eerst opnieuw 100.000 euro en na een budgetwijziging nog 78.000 euro meer.
Uit de briefwisseling tussen het Schepencollege en het Handelsdistrict blijkt dat Stad treuzelt met de uitbetaling van de subsidie.
Al in juli smeekte de vzw om een snelle uitbetaling van (een deel van?) de zgn. BID-heffing. Verder nog tweemaal in de maand september.
Een nota aan een Schepencollege in oktober over de kwestie blinkt uit door onduidelijkheid.
Lees mee. “Omwille van het uitblijven van de bijdrage door de handelaars van K in Kortrijk” aan de vzw Handelsdistrict is nu reeds overgegaan tot de betaalbaarstelling van de te verwachten inkomsten van de belasting, geraamd op 78.000 euro. Deze betaalbaarstelling staat naast de reeds betaalbaar gestelde toelage van 100.000 euro die verantwoord is als een impuls voor een vlotte start.
En nu: “Hierin zit dus ook het verschil van wat reëel werd opgehaald via belasting en wat als inkomsten werd vooropgesteld (100.000 euro)”.
Niet verstaan.

De afspraken voor het jaar 2010 luiden zo:
“De belasting wordt integraal doorgestort aan de vzw Handelsdistrict, verminderd met het teveel aan doorgestorte gelden t.g.v. lagere inkomsten dan gedacht van het aanslagjaar 2008 (nl. 11.000 euro). Deze betaalbaarstelling is een voorschot, er wordt met andere woorden niet gewacht tot het moment dat de belasting geïnd is.”
Voorts zal een eventuele extra betoelaging afhangen van de evaluatie van hun actieplan en de werking.
Handelaars kunnen dit nu al doen door het lezen van de website van het handelsdistrict: www.shop-in-kortrijk.be. Vergelijk de voornemens met de activiteiten.

In de gemeenteraad van vandaag verwacht men zich aan enkele vragen.
In oktober 2007 is een samenwerkingsverband met de NV Sint-Janspoort (SJP) afgesloten. De promotor van het shoppingcenter zou aan het Handelsdistrict een eenmalige dotatie schenken van 65.000 euro. Is dit gebeurd? De handelaars van K zelf zouden instaan voor 100.000 euro. En indien dat bedrag niet wordt gehaald zou SJP bijleggen. De handelaars van de straten rond K zouden zeker voor 100.000 euro instaan, en zo niet zou Stad bijleggen.
Men raamde toen in elk geval voor het Handelsdistrict een budget van 200.000 euro per jaar. Nu denken de bestuurders aan een streefcijfer van minimum 300.000 euro voor 2010.

economie, onbegrijpelijk

Claudio mag restaurant van Dell’Anno niet meer binnen zonder begeleiding

Kan men een bezwaar indienen tegen een “bouwaanvraag” als men de bekendmaking van de aanvraag niet eens kan lezen?
Zie volgende pagina.

Hier in deze elektronische krant KW is al veel inkt gevloeid over de zaak Stad-VMMa-bvba Clausix in het kader van de VTM-serie “Mijn restaurant”. Zelfs meer dan in de papieren perse.
Alhoewel, niet zozeer over leuke trivialiteiten.
Wel over de huurovereenkomst met betrekking tot De Oude Dekenij, contract dat nooit is voorgelegd aan de gemeenteraad en dientengevolge niet bestaat. Over het feit dat Stad oogluikend en nog altijd ongestraft toeliet dat er werken konden uitgevoerd aan de voorgevel van het beschermd gebouw. Over de gigantische facilitaire en financiële steun waarvan Claudio en zijn Gaëlle vanwege het stadsbestuur genoten en nog altijd genieten, zonder enig openlijk protest van UNIZO-horeca. Cf. dat kookboek. Over de varianten voor een toekomstig huurcontract. Over wat te doen, als alles in de soep draait. Enzovoort. Over hoe politiekers (raadsleden, fractieleiders, en ministers) met dit alles al of niet omgaan. Zelfs wat er met de keuken zou kunnen gebeuren.
Hoe huidig minister Stefaan De Clerck binnen het Kortrijks schepencollege alsmaar ietwat vergiftigde sporen achterlaat. Hoe waarnemend burgemeester Lieven Lybeer dat allemaal opvangt. Over het gekonkelfoes van weliswaar diplomatisch begaafde schepen Jean de Béthune bij lang geleden geheim gehouden onderhandelingen over de verkoop of de verhuur van de Oude Dekenij. Prijzen. 1 miljoen.
Dat stond hier allemaal te lezen. (Soms niet.)

En nu stuit de helpdesk van KW opnieuw op enkele saillante details die wat ruchtbaarheid verdienen via uw kwaliteitsstadsblogkrant.

Het restaurant Dell’ Anno is dus verzegeld (“Het Laatste Nieuws” van 30 september).
Nog wel door de politie én de administratie RWO. Ongelooflijk. “Man bijt hond” kan hier optreden. Tot hoelang die confiscatie zal duren, en waarom is onduidelijk. Op wiens bevel? Op wiens vraag? Nog absurder is dat enkel aan de achterdeur enkele repen plakband zijn aangebracht. Niet aan de twee deuren vooraan. Heeft Claudio nog wat sleutels in voorraad? (Of zijn weggelopen personeel?)
Maar wat is in godsnaam de rechtsgrond voor deze wel zeer ongebruikelijke, drastische ingreep? Is de VMMa (dat is de huurder) of de gebruiker al in verdenking gesteld over enige overtreding? Waarom niemand in voorhechtenis nemen?

In de krant doet bevoegd schepen Wout Maddens kond dat het voor hem nog altijd na vele maanden onduidelijk is of die werken wel vergunningsplichtig zijn. Het stadsbestuur wacht op een verslag van de gewestelijke bouwinspectie. Raakt onze juridische dienst er dan zelf niet uit?

Stilaan tijd dat boekskes als Story en de mainstreammedia over alle facetten van het probleem in het algemeen ietwat klaarheid scheppen. Anders kunnen we als burgerjournalist hier bezig blijven, wat geenszins onze taak is.

Ja, Claudio Dell’Anno is gestart met enige bouwwerken zonder toelating van Stad. Hij heeft ook een keer een greppel gegraven in de tuin. Lezer, hebt u dat ook al een keer gedaan? Is uw huis toen verzegeld? Mocht u toen ook niet meer binnen, zonder begeleiding van een ambtenaar?
Intussen heeft de bvba Clausix op 25 september een stedenbouwkundige aanvraag ingediend. Eigenlijk twee, zie infra.
Nu is het bij elke Belg die nog nooit het Staatsblad heeft gelezen ongetwijfeld duidelijk dat de bekendmaking ervan (die grote gele affiche met zwarte letters) dient aangeplakt alwaar het betrokken goed paalt aan een openbare weg. En op meerdere plaatsen indien het goed paalt aan verschillende openbare wegen. Hoe kunnen lastigaards anders eventuele bemerkingen of bezwaren formuleren als de ingediende bouwaanvraag nergens leesbaar te zien valt?

Verboden toegang

Wel, de bekendmaking van de aanvraag tot werken aan en binnen De Oude Dekenij kunnen Kortrijkzanen pas gaan lezen met een sterke verrekijker. Er hangen namelijk twee gele affiches aan de ramen van de veranda achteraan het gebouw. En om er wat dichterbij te komen moet men stiekem de tuin en het terras betreden, alwaar op een paaltje een bord is aangebracht met de mededeling “Privaat domein. Verboden toegang”. Met andere woorden: om kennis te nemen van de inhoud van de “bouwaanvraag” dient de burger een overtreding te begaan. Huisvredebreuk. Aan de voorgevel, noch aan de zijgevel is enige bekendmaking te bespeuren.
Claudio toch ! Luister nu een keer naar uw raadsman.
Anderzijds had stadsbestuur voor de huurder minstens vier affiches kunnen laten aanmaken. Ja toch?

Ander saillant detail.
Er zijn eigenlijk twee aanvragen tot het bekomen van een stedenbouwkundige vergunning.
De ene heeft het over een tijdelijke vergunning voor het plaatsen van afvalcontainers (die staan er al) en een koelcel. De andere slaat op “het inrichten van een restaurant zonder structurele veranderingen”. Inrichten van een restaurant? Terwijl het in de feiten volgens Claudio louter gaat om een betere keukeninrichting.
Iets voor kommaneukers. In de eerste aanvraag heeft men het over “een tijdelijke” vergunning. Dat is weerom kafkaiaans. Er is namelijk geen vergunning nodig voor tijdelijke werken of handelingen of wijzigingen indien die kaderen in een reeds bestaande vergunning. Die is er niet, maar Stad weet niet of er een nodig is.

Kafka

Supporters van het duo Claudio & Gaëlle Six willen waarschijnlijk even weten waar hun bvba is gevestigd. Hoeveel kapitaal
er is volgestort. Wie lid is van de Algemene Vergadering en wanneer die samenkomt. Volgens het Staatsblad was de zetel tot voor kort alleszins in De Oude Dekenij zelf. Nu plots in de Watermolenstraat 49.
Komt dit vanwege het verbod om het gebouw nog te betreden zonder begeleiding van een ambtenaar van de milieu-inspectie?
Een absurd verbod. Des te absurder als men weet wat er in de oorspronkelijke huurovereenkomst tussen Stad en VTM (VMMa) is overeengekomen. Daarin staat letterlijk dat het de verhuurder (dit is Stad Kortrijk) niet is toegelaten om gedurende heel de huurperiode (dat is tot eind dit jaar) het gebouw te betreden. “Niet ten behoeve van verkoop, verhuring of enig ander reden.”
Schepen en ambtenaren moet nu wel even gaan opletten!
Er is morgen met het stadsbestuur en de bvba Clausix (raadsman is Marc Verwilghen) een vergadering belegd om een en ander te bespreken over de bouwwerken en de huurovereenkomst voor volgend jaar. Een eventueel daaraan gekoppeld plaatsbezoek zal dus niet kunnen in gezelschap van schepen Wout Maddens, de burgemeester en een horde van ambtenaren.

Pure kafka is het.
En catch-22.
Dat de boekskes het daar niet over hebben.

Is het mogelijk om een bezwaar in te dienen over het feit dat je geen bezwaar kunt indienen?

economie, gemeentefinanciën

Dell’Anno in de clinch met Kortrijks stadsbestuur

“Een goede chef worden heeft niet alleen te maken met kunnen koken.”
(Sergio Herman, in “Sabato”, magazine van De Tijd, 26 september 2009.)

Meester-kok Claudio-Junior Francesco Dell’Anno vindt dat de stadsadministratie koud en warm blaast. (“De Standaard”, 7 september.)
Waarover gaat het?

Voor het programma “Mijn restaurant” heeft VTM (in feite de Vlaamse Mediamaatschappij) met het schepencollege – toen nog onder leiding van Stefaan De Clerck – spoorslags in 1 dag via postduif uit Vilvoorde – een contract afgesloten in verband met de verhuring van het gelijkvloers van De Oude Dekenij. Voor dit lopende jaar. Nooit door de gemeenteraad goedgekeurd en zeer voordelig uitgevallen voor de VMMa. Een huurprijs van 2.250 euro per maand, maar voor een half jaar vrijgesteld van betaling. Even later kreeg VTM nog de bovenverdieping ter beschikking, zonder dat de huurprijs werd herzien en weer zonder de instemming van onze raadsleden.
In het contract stond nog dat in geval de kandidaten van Kortrijk de winnaars zouden zijn, zij alsdan een recht op handelshuur konden krijgen. Wel onder uitdrukkelijk voorbehoud van instemming van de gemeenteraad.

Nu Claudio en zijn geliefde Gaëlle effectief het programma hebben gewonnen, lopen sinds augustus pas schriftelijke onderhandelingen over de vraag hoe het volgend jaar verder moet met de verhuur van het (geklasseerde) gebouw.
Blaast het stadsbestuur hierbij koud en warm tegelijk?
De administratie heeft in de briefwisseling de ene keer rechtstreeks af te rekenen met de raadsman van Claudio, zijnde niemand minder dan gewezen witte ridder en minister Marc Verwilghen, een andere keer met de raadsman van de zaakvoerders van de cvba Clausix, zijnde Claudio en Gaëlle Six.

Pas recent en binnen korte tijdspanne kwamen vanuit het milieu van het winnende koppel twee voorstellen. Verwarrend.
Eerst liet de raadsman weten dat er geopteerd werd voor een verderzetting van de bestaande huur. Dus op basis van een huurprijs van 2.250 euro, maar met inhuurneming van slechts een gedeelte van het pand, maar dan wel inclusief de tuin. (Oei, die was er dus vroeger niet bij?)
Het gremium in Knokke vond de door Stad voorgestelde huurvergoeding voor het gehele pand te hoog. 45.000 euro op jaarbasis, dat is 3.750 euro per maand. (Men zal zich herinneren dat Claudio er ooit aan dacht om met zijn geliefde te gaan wonen in De Oude Dekenij en er een soort hotel wou van maken.)
Maar de bvba Clausix wil nu verder onderhandelen op basis van NOG een variant. Een erfpacht van het gehele domein.

Wat vindt het stadsbestuur daar nu allemaal van?
Men vindt het Рbetreffende het eerste voorstel Рgeen al te goede zaak dat slechts een gedeelte van het pand gehuurd wordt. Wat moet Stad als eigenaar dan aanvangen met de rest? (Hierbij even opmerken dat Stad, in casu schepen de B̩thune, in vroeger tijden aan eventuele huurders vroeg om de bovenverdieping en zelfs een deel beneden voor te behouden voor stedelijke culturele activiteiten.) Stad vindt het bij dit voorstel redelijk om bij verhuur wel minstens 2.500 euro te vragen (30.000 euro op jaarbasis). Er wordt immers gebruik gemaakt van de tuin en het pand heeft door de verbouwingen (betoelaagd door de stad) een echte meerwaarde gekregen.

Stad zou eigenlijk het liefst opteren voor de tweede variant: een erfpacht. Wel voor het gehele gebouw, en met een canon van 30.000 euro. Dat is minder dan de huurprijs van 45.000 euro (voor het volledige gebouw), maar evenveel als de prijs voor de verhuring van een gedeelte ervan. Dat de canon lager ingeschat wordt dan een huurvergoeding ligt aan het feit dat een erfpachter de facilitaire kost moet dragen. Dat ontlast Stad immers voor een stuk van de globale onderhoudsportefeuille.

Zien Claudio EN Gaëlle dat zitten? Een erfpacht voor de duur van 27 lange jaren? (Claudio had het in de pers over 99 jaar.)

In verband met de perikelen bij de verbouwingen die Claudio recent weer aanving zonder toelating, verzoekt het Schepencollege aan de cvba Clausix nog om “in deze précontractuele faze geen verdere feitelijkheden meer te plegen die uiteindelijk het tot stand komen van een contract kunnen hypotheceren”.

Tonge

Hoeveel maal draait de meesterkok een zeetong in de pan?
Claudio zou beter méér dan één keer zijn tong draaien, eer hij nog iets vertelt aan de pers. Hij dreigde onlangs nog met een eis tot schadevergoeding bij al wie er maar aan denkt om zijn restaurant te torpederen.
Is dat de reden waarom ook zijn woordvoerder het heeft afgetrapt?
Gaëlle bestudeert communicatie. Dat is een wetenschap. Heeft alvast een onderwerp voor een masterproefje.

economie, gemeentefinanciën

Stad Kortrijk schenkt miljoenencadeau aan patronaat

Vandaag, tweede maandag van de maand is géén gemeenteraadsdag. Uitgesteld tot morgenavond, om de vele kandidaten-raadsleden bij de verkiezingen van gisteren tot rust te laten komen.
Morgen dus zal de meerderheid van de gemeenteraad (CD&V en VLD) 2,2 miljoen euro cadeau geven aan de VOKA-Kamer van Koophandel. Zeg maar aan het vroegere Vlaams Economisch Verbond. Er is hiervoor in deze elektronische krant al gewaarschuwd in juni vorig jaar. Zoekterm ‘voka’ of ‘casino’.

Het zit zo.
VOKA- West-Vlaanderen houdt ondermeer vergaderingen in Kortrijk, in dat statige gebouw dat in de volksmond “de casino” wordt genoemd, jawel op het Casinoplein 10. Voor zover men dat kan nagaan. In de buurt is VOKA nog eigenaar van een zogenaamde “dokterswoning” en een “kantoorgebouw” in de Koning Albertstraat. VOKA wil al geruime tijd die eigendommen kwijt en al zijn diensten (ook die van Brugge en Roeselare) onderbrengen op het Kennedypark. De vereniging heeft daartoe grond gekocht aan de intercommunale Leiedal, voor een prijs die nergens wordt aangegeven.
In elk geval, VOKA heeft geld nodig en afgevaardigd bestuurder Jo Lybeer is vorig jaar (kan al langer zijn) gaan praten met zijn vriend, burgemeester Stefaan De Clerck over de verkoop van “de casino”. Jo Libeer is een soort crypto christen-democraat.
En Jo dreigde er voor de vorm mee om de VOKA-diensten te centraliseren in Roeselare, indien Kortrijk geen bereidheid toonde om het casinogebouw te kopen. Stad is dan op zoek gegaan naar motieven die de aankoop van dit gebouw en de andere twee panden van VOKA zou kunnen rechtvaardigen.

Men heeft er nu twee gevonden.
Het Autonoom Gemeentebedrijf Parko (dat de parkeerboetes int) vindt nu plots dat er voor zijn activiteiten meer ruimte nodig is. Zal dus het kantoorgebouw in de Koning Albertstraat 17 verwerven. Schattingsprijs is 450.000 euro.
Stad zelf zal de dokterswoning (nr. 27) kopen. Die is in slechte staat zodat de schattingsprijs zowat die van de grond is: 300.000 euro. Men weet nog niet goed wat ermee aan te vangen. Doorverkopen? Te verwachten kosten op korte termijn: ca. 134.000 euro.
En Stad zelf koopt natuurlijk ook het zgn. casinogebouw met parking tegen een basisprijs van 1.750.000 euro.
Over het gebruik daarvan deden vorig jaar geruchten de ronde als zou men daar een nieuwe raadszaal installeren, en een concertzaal voor het Conservatorium. Nu heeft Stefaan De Clerck bedacht dat hij daar het secretariaat van zijn geliefde Eurometropool Lille-Kortrijk-Tournai zou kunnen onderbrengen. Vroeger opteerde men eerder voor het “Huis van de Streek” op ’t Hooghe.

Totaal van de drie basisprijzen: 2.500.000 euro.
Maar Stad heeft van die prijs wat kunnen afpingelen.
Ten eerste een compensatie van 100.000 euro voor het voorafbetalen van de koopprijs alvorens in het genot te kunnen treden. VOKA krijgt al in augustus het geld cash in handen, maar de gebouwen komen pas over een jaar in het genot van Stad. Ten tweede is er een aftrek van 200.000 euro voor de kosten die moeten gedaan worden aan het hoofdgebouw en het kantoorgebouw. (Dus niet voor de zgn. dokterswoning.)
Cadeau aan VOKA bedraagt dientengevolge 2.200.000 euro.
In de begroting 2009 is slechts 1.865.000 euro ingeschreven.

Wat zou de verhuring van een gedeelte van het casinogebouw aan de Eurometropool kunnen opbrengen?
Daarover is Stad nog niet zeker. Voorzitter Stefaan De Clerck onderhandelt hierover nog met zichzelf. Gehoopt wordt op zowat 30.000 euro per jaar. We gaan zien.
HET ZOU KUNNEN DAT WE HET NIET ZIEN.
De Oude Dekenij is verhuurd aan VTM voor de soap “Mijn restaurant” zonder de Raad te raadplegen.

economie, gemeentefinanciën, media

Uitgerekend morgen krijgt VTM 50.000 euro van Stad

Het is puntje 75 op de agenda van het College van morgen. Dus laat toegevoegd. Zal even voor de middag goedgekeurd worden door burgemeester en schepenen. “Betaalbaarstelling toelage, bijlage 2 van de huurovereenkomst Oude Dekenij met VMMa.”
Onze lezers weten er alles over. (Zoekmachine gebruiken.)
Het was zo overeengekomen.
Voor de verbouwing van De Oude Dekenij in het kader van de soap “Mijn Resto” heeft Stad beloofd van maximaal 50.000 euro te storten ter compensatie van de verbouwingen. De stavingstukken zijn nu binnen. De werken (inclusief het verbreden van de inkom van het beschermd gebouw) kostten 50.000 euro.
Als Klauwdie en Haëlle willen kunnen zij – als winnaars wel te verstaan – een handelshuurovereenkomst sluiten. Met voorkooprecht? Voorkeurrecht?
Gemeenteraad beslist. Maar wil Haëlle wel?

economie

Creatief leanen in onze ondernemingsvriendelijke stad

Lees nu toch eerst dit een keer ! A.u.b., anders begrijpt u er niets van.

“De dissemenatie van de ontwikkelde know-how slaat aan en waarbij de oorspronkelijke ‘commerciële innovatie’ op individuele handelszaken en retail was gericht, wil het project ‘creatieve commerciële innovatie’ deze methodologie toepassen om technologische en commerciële innovatie bij verenigingen van handelaars te stimuleren.”

Minister Patricia Ceysens van Economie heeft voor dit jaar 2 miljoen veil voor het actieplan “Ondernemingsvriendelijke Gemeente”.
Stad Kortrijk wil een deel van de koek. Leiedal ook. En vooral Unizo.
In vorig stuk las u dat Kortrijk en Unizo zoeken om overheidsgeld in de wacht te slepen om een boodschappendienst op te richten ten einde buurtwinkels leefbaar te houden. De buurt- en nabijheidsdiensten van Lieven Lybeer, bestaan die nog?

Maar Patricia krijgt nog twee andere dossiers op haar bord waar Kortrijk heeft mee te maken.

Creatieve commerciële clusters

Wel, voor de uitleg van dit project : cf. supra.
Het dossier is ingediend door Unizo West-Vlaanderen, zeg maar door het Ondernemerscentrum Kortrijk van schepen Jean de Bethune. Op de vele websites van Unizo is hieromtrent niets te vinden. Niets. Op die van het OCK trouwens ook niet.
Het zit zo. Het Ondernemerscentrum van de katholieke middenstand bijgenaamd Syntra in de Leiestraat (rechts als je van de markt komt) heeft in 2007 een keer de ‘Thuis-in-de-stad’ prijs gewonnen. 25.000 euro.
Al dat geld werd heus niet allemaal besteed aan bijkomend personeel. Neen. Men heeft hiermee in samenwerking met het Innovatiecentrum West-Vlaanderen een aantal handelaars van alhier (aantal onbekend) ondersteund met intensieve coaching om hun zaak te innoveren. Zo komt het dat u bij een kapperszaak nu een reclamebord ziet dat is verlicht. In een andere kapperszaak heeft men de muren beschilderd met een gedurfde kleurencombinatie. Een bekende modewinkel heeft een website opgestart. Een chocolatier-kruidenier wierf een bijkomende kracht aan.

Met dit nieuwe clusterproject wil men dus met dezelfde methodologie (ik veronderstel met de Minka-audit) verenigingen van handelaars creatief innoveren. Misschien komt het wel tot een creatieve destructie. Een opkuis en professionalisering van handelscomités. Een Unizo-bestuur dat er een keer in slaagt om te vergaderen en slagvaardig met één standpunt naar voor te treden. Bijvoorbeeld over sociale economie (de vzw Mobiel, de vzw Kanaal, het hotelschip Ahoi). Over hoe Stad het megawinkelcomplex K promoot, ter bevordering van buurtwinkels.

Lean !

Dit project is gepromoot door de intercommunale Leiedal en heeft als partners de gemeenten Waregem, Wevelgem en Anzegem. Ook Kortrijk is bereid te participeren. Waarom weet Joost.
Op de website van Leiedal is hierover geen woord te bekennen. Het woordenboek vertaalt ‘lean’ als ‘mager, schraal’. Denk aan de verhouding van het mengsel lucht/benzine in een cilinder.
Kort samengevat wil dit project “de bestaande processen in de gemeenten ‘leaner’ maken”. “Het invoeren van de lean office principes zou de verstandhouding tussen ondernemingen en lokale besturen ten goede moeten komen. Het resultaat zou moeten leiden tot zowel procesinnovatie als tot diensteninnovatie.”

Allez, ’t is goed. Begrepen. Eindelijk zullen we het handelsdistrict BID minder schraal maken.
LEAN-principes mikken in het algemeen op kostenreducties, op het tegengaan van verspilling.
Ziehier en daarom alweer twee constructieve voorstellen.
* Als men bij dit project de medewerking van een studiebureau opzoekt, zou Leiedal een offerte kunnen uitschrijven waarbij men niet automatisch uitkomt bij “Amelior”. Afgesproken?
* Weg met overheadkosten. Tussen het Ondernemerscentrum Kortrijk (OCK) en het Uniek Ondernemersloket Kortrijk in het stadhuis (aan de overzijde van de straat, links als je van de markt komt) graven we een tunnel zodat het heen en weer geloop vlotter en zonder ongelukken verloopt. In die tunnel komt er nog een buis met lopende band voor het uitwisselen van documenten. Mag ook een windtunnel met veel wind zijn. Technisch kan het en het is heel innoverend qua processen.

Begin deze maand mei zou minister Patricia Ceysens de prijzen uitreiken aan de meest ondernemingsvriendelijke gemeenten.
We kijken er met spanning naar uit. Zou zij op 1 april bij de opening van het UOK al iets hebben beloofd aan Jean, Wout en Q ? Dissemenatie !

economie

Buurtwinkels leveren aan huis, maar wel op kosten van de gemeenschap

Grote kop in “Het Laatste Nieuws” van dinsdag 5 mei: BUURTWINKELS LEVEREN AAN HUIS. Een UNIEK PROJECT- PRIMEUR IN VLAANDEREN.

Stad Kortrijk (schepen Jean de Bethune) heeft opnieuw een kerntaak bedacht.
Om lokale handelszaken (buurtwinkels) in deelgemeenten leefbaar te houden, starten de stad & Unizo met het project ‘buurtwinkel@home’. Bedoeling is boodschappen thuis te leveren bij senioren en mindermobielen. Tweeverdieners die moeilijk tijdens hun werkuren kunnen gaan winkelen zouden de mogelijkheid krijgen om bestellingen op te pikken in verdeelcentra. Volgens “Het Laatste Nieuws” zou het initiatief nog dit jaar starten in de meeste deelgemeenten.

Dit bericht vergt enige aanvullingen.
Het zit zo.
Het project zoals wordt voorgesteld opteert in eerste instantie voor de uitvoering van een eerste fase (8 maanden !) waarbij vooral de onderzoeksopdracht centraal staat. En om het project te lanceren kiest men als gebied het zuiden van Kortrijk uit: de townships Bellegem-Kooigem-Rollegem.

Het is totaal niet zeker dat het project helemaal van de grond komt.
Dat zit zo.
Zonder overheidssteun zal het niet lukken. “Het Laatste Nieuws” rept daar niet over. De initiatiefnemers krijgen niet enkel logistieke steun van Stad, maar ook een financiële inbreng. Voor de onderzoeks- en opstartfase alleen al 6.000 euro. Verder verwacht men van de Vlaamse overheid een projectsubsidie. 80 procent van het netto te financieren saldo? (De eerste fase is al begroot op 62.600 euro.)
Hiertoe is op de valreep een dossier ingediend bij het Agentschap Ondernemen, in het kader van het Vlaamse actieplan “ondernemingsvriendelijke gemeente”. De vraag is of men de selectiecriteria zal doorstaan en of de liberale minister Patricia Ceysens het plan zal goedkeuren. Want zo uniek is het project ook al niet. In bijvoorbeeld Vilvoorde, Ruiselede, Kontich, Westerlo, Genk, Hasselt, Leuven, het Ieperse (enz.) bestaan gelijkaardige boodschappendiensten, gerund door OCMW’s of vzw’s die ermee verbonden zijn. Sociale economie.

De Kortrijkse initiatiefnemers verwachten voor de toekomst ook nog financiële steun van ons Fonds voor Sociaal kapitaal (waar niemand zicht op heeft), medewerking van de dienstencentra (OCMW) en zelfs van de door Unizo nogal misprezen zogeheten non-profit-sector.

Tja.
Vraag is in hoeverre de gemeenschap moet opdraaien voor een boodschappendienst.
Unizo en Stad zouden nu best een keer vertellen welke kosten men zal verhalen op de buurtwinkels zelf, of op de gebruikers.
In Ruiselede bijvoorbeeld kunnen bepaalde bevolkingscategorieën zich ook thuis met een busje laten ophalen om naar een of andere winkel te trekken. Lidgeld: 6 euro. Verplaatsingskosten: 0,25 euro per km. Wachtgeld: 1,25 euro per halfuur.

In Kontich voert men u spontaan naar een warenhuis!
Dat kan niet de bedoeling zijn van Unizo.

Met de wagen winkelende mensen onderschatten de reële kosten die ze zelf maken door boodschappen te doen. (Brandstof, parkeergeld, afschrijving van de wagen.) De boodschappendienst mag niet gratis zijn. En zeker niet dusdanig georganiseerd dat die dienst niet zou kunnen functioneren zonder gemeenschapsgeld.
Overigens zijn buurtwinkels toch per definitie bereikbaar? (Toen ik klein was stiekem nog op zondag ook.)
Quid de buurt- en nabijheidsdiensten? Bestaan die nog?

cultuur, economie

Wat met De Oude Dekenij in Kortrijk als Dell’Anno0 wint ? Een gouden tip.

Stad verhuurt zonder raadpleging van de gemeenteraad een eigendom (een beschermd gebouw) sinds 1 januari aan VTM en die huur eindigt op 31 december.
De huurder heeft het recht om na 6 maanden een einde te stellen aan de overeenkomst, mits een opzeggingstermijn van één maand. In eerste instantie was enkel het gelijkvloers in de huur opgenomen en de toegang tot de verdieping waar zich de de nutsaansluitingen (verwarmingsketel) bevinden. In een week latere overeenkomst is het VTM ook toegestaan om te beschikken over de lokalen 5, 6 en 7 gelegen op de eerste verdieping van het pand. (Wat met het terras? Daar loopt ook soms wat volk te kijk.)

De huurprijs werd hierbij niet verhoogd. In theorie bedraagt die 2.250 euro per maand maar gedurende de eerste zes maanden betaalt hiervoor VeeTee-M NUL euro. (Kortrijk komt ook tegemoet in de kosten voor verbouwingen voor een maximum van 50.000 euro.)

Geen kip kraait daarnaar, naar dit soort keukenachtige beleidsdaden. Bouwovertredingen van STAD zelf aanziet de geïllustreerde pers als een soort perikelen.

De huurovereenkomst valt momenteel niet onder toepassing van de wet op de handelshuurovereenkomsten.
Maar als Claudio en Gaëlle de soap winnen (kortom, de beide families) dan verbindt Kortrijk er zich toe om op het eerste verzoek van de winnaars zelf over te gaan tot het ondertekenen van een handelshuurovereenkomst.
Mits uitdrukkelijke toestemming van de gemeenteraad, maar dat zal wel lukken nu heel het schepencollege met partners is gaan tafelen in ons restaurant.

Wat met de (niet geringe !) uitgevoerde verandering- en/of verbouwingswerken?
Zij worden onmiddellijk eigendom van de stad. Bij het einde van de huur blijven zij verworven door Stad, zonder dat er enige vergoeding is verschuldigd. En Stad zal nooit eisen dat de vroegere toestand (die geveldeur) wordt hersteld.

Cul-inaire overeenkomst

Maar hierbij is er een belangrijke aparte regeling voorzien voor de keuken en de inboedel (incl. toog en koelcel).
Die zijn geen eigendom van Stad.
De huurder (VTM) mag die op het einde van de huur uitbreken en meenemen.
Alhoewel. Stad Kortrijk (WIJ ALLEN) hebben het eerste aankooprecht op die industriële keuken en/of inboedel.
Dat eerste aankooprecht voor Stad treedt pas in werking indien en voor zover VTM eigenaar is van de desbetreffende zaken EN als ze niet aan de winnaar van het programma worden overgedragen.

Kortrijk (dat zijn wij) maakt geen aanspraak op het handelsfonds dat gebeurlijk zou voortvloeien uit de realisatie van het programma. Onder meer dient daaronder begrepen: de handelsnaam, logo, klantengegevens, materiële elementen zoals het meubilair en de uitrusting bestek, borden, glazen, toestellen, kasssyteem, verlichting, koopwaar, voorraad…). Het is VTM toegelaten een keuze te maken of en zo ja de keuken en/of inboedel en/of handelsfonds dan wel onderdelen ervan te koop aan te bieden.

Gouden tip voor Claudio en Gaëlle

Stad wil al sinds jaren het gebouw verkopen. Onvoorstelbaar veel geheime onderhandelingen hebben WIJ daarover al gevoerd. Onder auspiciën van schepen Jean de Bethune.

Haëlle !
Klauwdie !

De instelprijs was 1 miljoen euro.
Kandidaten-kopers moesten wel opdraaien voor renovaties en herstellingen. Hadden qua gebruiksvoorwaarden op de bovenverdieping af te rekenen met eisen van Stad. (Ze mochten het eigenlijk niet gebruiken, en beneden waren ook voorwaarden.)

Vader Gaëlle (jurist) nu specifiek iets voor jou.
Let maar eens even op je dochter en over de juiste afbakening van het gehele perceel. Vergeet nooit dat die doeninge ooit eigendom was van de kerke. Daar heb je altijd miserie mee. Vraag de dossiers op van de (twee) voormalige kandidaten.

P.S. (1)
Deelnemers aan de soap hebben ongetwijfeld geheime overeenkomsten en contracten met VTM. Waar we geen weet van hebben. En die scenarioschrijvers beduvelen ook hun acteurs-duo’s.
Naar het schijnt mogen verliezers geen nieuwe zaak openen met de oorspronkelijke naam van hun restaurant uit het programma.
Als Claudio in Kortrijk de wedstrijd verliest en toch in Kortrijk wil blijven (wat hij in de perse laat uitschijnen) kan hij zijn resto de naam “Dell’Annoo” geven.

P.S. (2)
Wat is er in het scenario nog voorzien?
De rechtervleugel van de Oude Dekenij is nog altijd in staat van verbouwen. (Dat is de kant waar het intussen een bedevaartsoord is aan het worden van kijkers, waar die vuilnisbakken staan, en stapels karton liggen opgestapeld.)