Category Archives: economie

De investeerder Kaminski in KV Kortrijk kan toch niet gek zijn? (2 bis)

Zeg eens. Een voetbalclub die al jaren in het bezit is van een negatief vermogen, verlieslatend is, absoluut niet solvabel is, daarenboven niet eens over voldoende liquide middelen beschikt, toch nog kopen voor 15 miljoen (terwijl de vorige eigenaar er 8 jaar geleden 5 miljoen voor over had) en tegelijk op sportief vlak geen hoge ogen scoort. Zou u dat doen?
De Amerikaanse Kaminski Group deed het wel. En in een korte toelichting hield Kaminski junior ons nog bloedserieus weten – loslippig als hij is! – dat het zijn enige bedoeling was om de “fans” (kent hij het geijkte woord ‘supporter’ niet?) trots te maken en daarbij nog Stad te laten bloeien. Alstublieft !

Als volslagen leek in het vak “volksverlakkerij in het voetbal” gaan we nu even te rade bij de gerenommeerde en tegelijk gevreesde sportjournalist Hans Vandeweghe van “De Morgen”.
In zijn column “Breed getackeld” (17/06) heeft hij het onder de titel “Het Wilde Oosten” over de transactie van KV Kortrijk, nu in handen van Amerikaanse graaiers. (Was “De Wilde Far West” niet gepaster geweest? Zie verder.)
We willen weten of de Kaminski’s gek zijn.
Maar eigenlijk nog veel meer of ze misschien tegelijk zo CLEVER zijn om Stad wat centen te ontfutselen.
Onze schepen van Sport Wout Allyns zou zich best laten omringen door een als beter bekend staand en duur advocatenbureau. Beter dan dat van bestuurder Sven Demeulemeester.

In een ietwat lang uitgevallen inleiding vertelt Hans Vandeweghe (H.V.) hoe hij met een Amerikaan die niets afweet van voetbal is gaan kijken naar een wedstrijd van Gent. De onschuldige Amerikaan vraagt in de rust wat nu eigenlijk het businessmodel is van het voetbal. Tja.
H.V. antwoordt (citaat ingekort): “Pintjes verkopen, beetje ticketing, klein beetje sponsering, heel klein beetje televisierechten.” Maar dan volgt deze kanttekening: “De rekeningen worden aangezuiverd met het surplus verwezenlijkt op de import-export van spelers.” De Amerikaan lacht en zegt: “Human trafficking, mensenhandel dus. Dat hebben wij in de VS al lang achter ons. Er komt een dag dat jullie dat ook zullen verbieden.”

En Vandeweghe gaat na dit statement dan maar concreet in op het geval van KVK, nu in het bezit van “de groep” Kaminski.
“Vijftien miljoen voor – excuus – KV fucking Kortrijk, wie haalt dat in godsnaam in zijn stomme kop?”
(…) “Cut the crap. Waar het Maciek Kaminski om te doen is, dat zal wel snel duidelijk worden, maar de fans en de stad zijn niet zijn eerste bekommernis. Kaminski wil een voetbalnetwerk van clubs uitbouwen.”
(…) “Beveren, RWDM, KV Oostende en KVK zijn liftploegen, eeuwig op de wip tussen A en B. Wat komen ze hier dan zoeken, die Amerikanen? Winst maken met clubs vanaf tweede garnituur is uiterst onzeker en hangt af van toeval, of van de verkoop van spelers. Kortrijk en die andere Amerikaans-Belgische clubs zijn van tiende garnituur. Ze zijn kansloos in het bredere verhaal van de economische mondialisering van het (Europese) voetbal, zelfs kruimels zijn hun niet gegund.”

BON. Maar wat kan men dan verzinnen om uit te leggen waarom Amerikanen ineens hier willen investeren?
H.V. (verkort geciteerd): “De volledig vrije markt. In de VS is alles streng gereglementeerd. In Europa is niks gereglementeerd, het is hier het Wilde Westen, maar dan in het oosten. In Europa is het van ‘money talks, bullshit walks’.
H.V. vraagt zich nog af waarom godbetert België gegeerd is, en bijv. pakweg niet Nederland.
Dat heeft te maken met de bijzonder gunstige (para)fiscale voordelen en de afwezigheid van welke drempel ook om niet-EU-spelers te implementeren. En Hans besluit: “In het Wilde Oosten is het Belgische voetbal Deadwood: geen regels.”

Wij moeten nog besluiten, over de politiek-financiële kant van de zaak.
We zullen als eeuwige positivo nog een voorstel doen.

Die kopersfamilie Kaminski van KV Kortrijk is toch niet gek? (2)

Als volslagen leek in het door en door rotte commerciële wereldje van het beroepsvoetbal zou je dat toch gaan denken?
In onze vorige editie zeiden we (een beetje arrogant zeker?) dat de transactiewaarde van KV Kortrijk ons geen zier kan schelen. Dat was natuurlijk niet helemaal waar. In die zin dan dat alle gekkigheden in het Kortrijkse gebeuren ons in het algemeen altijd zéér sterk boeien, en wat de verkoop van KVK in het bijzonder betreft wil onze gemeenteraadwatcher beroepshalve ten allen prijze de financiële consequenties voor Stad van zo’n schijnbaar zot maneuver graag weten. Bijv. wat met het nieuwe trainingscentrum?

Wat bezielt die kopers toch? (Van de verkoper is het motief meestal duidelijk.)
Weet u het nog?
In de zomer 2015 was de familie De Gryse (Vincent toch?) heel het zaakje grondig beu en wou hij zijn aandelen al kwijt voor slechts 1,5 miljoen. De guldensporenclub bezat toen een (weliswaar uiterst klein, maar positief) vermogen van 1,39 miljoen euro, met een (toch ook klein?) verlies van 125.774 euro. (Jaarrekening eindigend op 30/06/2014.)
Vincent De Gryse wou naar het schijnt dat de club in Belgische handen bleef. Maar om een reden die ons als outsider natuurlijk totaal ontgaat kwam KVK in handen van Vincent Tan, een tycoon helemaal komend uit Maleisië. Het Verre Oosten. Nu een magnaat uit de Far West.
Die mister Tan verkocht al onmiddellijk twee spelers voor 2,5 miljoen, maar volgens een bepaalde pers – die hem gunstig gezind is of was – kwam de opbrengst ten goede van de club. Diezelfde pers merkte intussen ook op dat mister Tan vaak bijsprong als er ergens geld tekort was en dat hij acht jaar geleden weliswaar 5 miljoen heeft betaald voor de transactie maar in de loop der jaren tevens voor 5 miljoen heeft besteed aan de club. Met andere woorden: die verkooprijs van 15 miljoen zou hem uiteindelijk pas 5 miljoen opbrengen. Anderen vertellen dan weer dat Tan gewoon geld heeft uitgeleend aan de club. (“De Tijd”, 12 juni.)

Iets voor de “petite histoire”.
Gewezen CEO Matthias Leterme hebben we nooit een kwaad woord horen zeggen over mister Tan.
Maar in de politiek had voormalig schepen van sport Arne Vandendriessche ook wel enig zicht op het reilen en zeilen in het clubleven. (Er zijn of waren traditioneel maandelijkse vergaderingen tussen het stadsbestuur en het KVK-bestuur. Verslagen daarvan worden noch mondeling, noch schriftelijk openbaar gemaakt.)
Wel, ziehier nu een keer in welke bewoordingen schepen Vandendriessche in meerdere gemeenteraden de eigenaar van KVK heeft afgeschilderd. Hij beschouwde Vincent Tan als “een onbetrouwbaar iemand, niet rechtlijnig, onprofessioneel, en zelfs: onbekwaam“. Letterlijk. Wat Vandendriessche vooral op stang joeg (2019) was dat Tan het stadsbestuur in verband met zijn mogelijke inbreng in een nieuw stadion jarenlang aan het lijntje hield.

Ooit lazen we dat Tan onze club weer gezond heeft gemaakt.
We snuisterden dus in alle jaarrekeningen van de cvba “Kortrijk Voetbalt” sinds 2015 tot nu (laatste Algemene Vergadering dateert van 3 december 2022.)
In acht jaar is er viermaal winst gemaakt. Het eigen vermogen is sinds drie jaar negatief. De schuldenlast maakte in de laatste drie jaar een sprong van 9 naar eerst 13 en dan 11 miljoen. De omzet bleef maar steken rond de 4 miljoen.
De cash flow is te wispelturig om met dit gegeven een oordeel te vellen.
Het eigen vermogen is dus volgens de laatste balans met min 1,04 miljoen negatief. Als we daar nog een correctie aanbrengen door de (waardeloze) immateriële vast activa erbij te tellen komen we aan min 2,50 miljoen euro.
De club kan zijn schulden niet afbetalen. Is gewoon failliet.
– De solvabiliteit bedraagt 9,7 procent. (Om gezond te zijn moet die minimum 30% halen.)
– De liquiditeit moet minder dan 1 zijn, maar voor KVK gaat het om 1,51.

Waarom heeft dat Amerikaans investeringsvehikel “KAM Sports” in godsnaam ons aller KV Kortrijk gekocht? (KAM=”Kaminski Asset Management” inc.)
Volgens zoon Mikhail voor onze schone ogen. Zie vorig stuk. Hij wil de fans trots maken en ziet het zelfs als zijn taak om het succes te bevorderen, “zodat de stad kan blijven bloeien”. Ja zeg. Weet Ruthie dat al??
Laat ons even te rade gaan bij de roemruchte sportjournalist van “De Morgen”, de overbekende Hans Vandeweghe. In een stuk in de krant van vorige zaterdag 17 juni (pag. 23) beweert hij dat het snel duidelijk zal worden waar het Maciek Kaminski om te doen is.

P.S.
U merkt, we zijn op de dool.
Wordt vervolgd.







De verkoopwaarde van KVK kan ons eigenlijk niks schelen (1)

We kennen er ook niets van. Hoe bepaalt men de verkoopwaarde van een voetbalclub?
De redactie van kortrijkwatcher is volkomen onkundig over om het even welke financiële transacties die er zich zoal kunnen afspelen in de volkomen rotte commerce die – met een onvoorstelbaar eufemisme – nog altijd “voetbal” wordt genoemd.
Wat onze Koninklijke VoetbalKlub van het Gulden Sporenstadion betreft, interesseert ons enkel en alleen hoeveel Stad – dat zijn wij, de Kortrijkzanen (supporters of niet) als belastingbetaler jaarlijks pompen en nog zullen pompen in de “Coöperatieve Vennootschap met Beperkte Aansprakelijkheid”, genaamd “Kortrijk Voetbalt”.

KV Kortrijk zou dus door meneer Vincent Tan uit Maleisië verkocht zijn voor 15 miljoen (anderen zeggen 17,5 miljoen, of was dat de vraagprijs?) aan twee andere geldwolven, genaamd Maciek en zoon Mikhail Kaminski, – ditmaal overgewaaid uit Amerika, de andere kant van de wereld (Minnesota, als u het wil weten).

De lokale suikerooms (HLN beweerde ooit dat het er wel 10 waren) zijn er blijkbaar niet in geslaagd om ook maar iets in de pap te brokkelen bij de overname.
Onze plaatselijke pers is uiteraard onmachtig om dat allemaal uit te zoeken, hoe een ander in zijn werk is gegaan. (Die commerciële affaire is al jaren aan de gang.) De “Kaminski Group” vereerde ons vorige week met een blitzbezoek en een persconferentie van nauwelijks één minuut. Vragen stellen was onmogelijk. En de perse van de dode bomen tolereert dat.
(Op facebook foto’s gezien. Duidelijk zichtbaar is hoe verguld 1) burgemeester Ruthie, 2) in gezelschap van schepen Wout (want bevoegd voor stadions) en 3) bevoegd schepen van Sport Wouter Allyns wel waren toen ze – echt waar – de hand mochten drukken van de Amerikaanse delegatie. Er mochten bij zijn!)

Pers weet niet eens waar de Kaminski’s hebben geslapen.
Weet u wat kortrijkwatcher bijvoorbeeld intrigeert?
Mikhail (we tutoyeren!) zou op die persontmoeting twee dingen gezegd hebben. Eén om te lachen, en één waar we als Kortrijkzaan wel meer over willen weten.
De groep heeft maar één doel voor ogen met die aankoop, zo zei de zoon. “De fans van KVK (weer?) TROTS maken.”
Die Amerikanen toch! Wat een clubliefde. Zij hebben er 15 miljoen veil voor om zo’n 6 à 8.000 mensen uit Zuid-West-Vlaanderen gelukkig te maken. Dat was dus om te lachen, een beetje flemen.
Maar een ander ‘statement’ leek een méér serieuze manier om de business te ‘coifferen‘.
Mikhail zou nog verklaard hebben dat zijn project ook een visie voor de stad omvat! Er wordt ook aan de stad gedacht!
Onze plaatselijke media hebben alweer niet de beroepsernst opgebracht om te onderzoeken wat die uitlating zou kunnen betekenen. Ja, als vader en zoon Kaminski daar niets over kwijt willen, kunnen de gazettenschrijvers toch hun licht opsteken bij andere personen die misschien wat meer weten? En zich toch terloops iets zijdelings kunnen laten ontvallen? Overigens, mimiek is ook een taal! Niks zeggen idem.
Waarom toch niet een keer een praatje slaan met de voormalige CEO Matthias Leterme? Met Verhelst, de vroegere voorzitter? (Zij wilden toch niet weten van die Amerikanen?)
Ja zeg, beste lezer, alsof we het niet beseffen wat u nu denkt?
Sven Demeulemeester bijvoorbeeld (die KVK-bestuurder werd in het jaar van de komst van de Maleisiërs en – moet kunnen – tegelijk hun advocaat) zal natuurlijk niets willen lossen. En de schepen van Sport, de brave man, geeft hij ook geen commentaar? Allyns is toch niet zo stug?

Zie. Naar verluidt is de verkoop van KVK het resultaat van een diepgaande studie. (De Maleisiërs zouden al zeven jaar in contact staan met familie Kaminski. Als dat waar is, dan is de komedie totaal. Tan is hier 8 jaar geleden aangespoeld.)
Wie zou meester Sven Demeulemeester van het advocatenkantoor ALTIUS zoal gecontacteerd hebben in meer politieke kringen? Dat is het wat ons intrigeert.
Kortrijkwatcher is absoluut geen insider in de voetbalwereld, maar zou als onderzoeksjournalist bij gelegenheid toch een aantal personen willen confronteren met een plechtige, publiek gedane, heilige belofte van titelvoerend burgemeester Vincent Van Quickenborne.
Ooit heeft Quickie als burgemeester in volle gemeenteraad en met zijn karakteristieke stemverhoging en overtuigende gesticulatie geponeerd dat Stad GEEN CENT, maar dan ook geen cent zou spenderen aan de bouw van een nieuw stadion.
De supporters hopen (nauwelijks in stilte) dat de komst van de familie Kaminski ook de bouw van een nieuw stadion zal teweegbrengen. Die twee bovenvermelde statements van zoon Mikhail gaven daar toch aanleiding toe?
Hij wil toch de fans weer trots maken, en stad in het project betrekken?
De pers zou de verantwoordelijke politiekers, – met name: Vincent+Ruthie+Wout+Wouter, kunnen VOOR DE BLOK ZETTEN? Met één vraag. Heeft er iemand in de voorbije jaren uit de Tan- en/of de Kaminski-groep (“aasgieren” er niet bij zeggen!) het bij u ooit gehad over een nieuw te bouwen stadion? Of andere materiële transacties? Zo niet, wat wou Kaminski-junior dan wel zeggen?
Een integer politieker kan zo’n vraag niet negeren.

We houden het eenvoudig. Als alle partijen over alles zwijgen, dan is er iets loos. Punt.

O ja. We zouden het hebben over de waardebepaling van een voetbalclub.
Op Tinternet wordt KVK nu waarlijk geschat op 22,70 miljoen euro. (In juni nog op 20,43 miljoen.) Dat is niet veel hoor. Club Brugge 137,95 miljoen.
Gewoon uit interesse gaan we eens kijken naar de balans, de jaarrekeningen van de cvba “Kortrijk Voetbalt”. (Het ondernemingsnummer is 0475 349 587.)
Hoe kan een volstrekt failliete voetbalclub eerst 1,5 miljoen waard zijn (2014), dan 5 miljoen, nu 15 miljoen? Dat is echt een raadsel, voor outsiders…
Kopers zijn toch niet gek?

(Wordt vervolgd.)






De kostprijs in slow motion van de “slow shopping” in het winkelwandelgebied (2)

De gazetten blijven maar zeggen dat de opsmuk van het winkelwandelgebied 2,3 miljoen gaat kosten.
Die gazettenschrijvers lezen uiteraard geen dossiers en gaan af op wat de zgn. bevoegde schepenen vertellen. In hun haast om aan aankondigingspolitiek te doen hebben de concullega’s Wouter Allijns (VLD) en Axel Weydts (beweging “Vooruit”) misschien enkel de bedragen uit het voorontwerp van het project gelezen. Daar is inderdaad dat totaal bedrag van 2,3 M (incl. btw) gevallen.
In de avondeditie van onze krant van gisteren hadden we het over vijf stadia die het stadsbestuur heeft doorlopen om het project “make-over en vergroening” van de autovrije winkelstraten vorm te geven.
We vergaten toch nog wel één fase zeker? Het bureau 51N4E heeft met het nodige jargon ook nog een “masterplan” opgesteld met de drie krachtlijnen van het project, te weten: 1) vergroening, 2) ontmoeting en 3) beleving. De lokale kranten stonden er vol van, zoals steeds geïllustreerd met charmante, gesimuleerde prentjes van zoals bijv. de Grote Kring er zal uitzien.

We hernemen nu even de stadia (nu 6) bij de totstandkoming van het project, met de evolutie van de geraamde kostprijzen. Dat interesseert de Kortrijkzaan in hoge mate, veel meer dan journalisten of bestuurders (willen) denken.
Eerst even memoreren dat het oorspronkelijk meerjarenplan 2020-2025 (gepubliceerd in december 2019) het nog had over 1.000.000 euro. (Actieplan 4.1.1. genaamd “opfrissen en vergroenen van het winkelwandelgebied”.) In een eerste en tweede en derde aanpassing is het bedrag dan geraamd op 1.300.000 euro, later 2.300.000 en terug verminderd tot 2.200.000 euro. Zo. Dat weten we al, het maximum beschikbaar budgettair bedrag dat de tripartite voor het plan veil heeft. 2,2 M.

1. De studieopdracht (met de wijze van gunnen en het bestek) (College van 29 maart 2021)
De stadsadministratie raamt aanvankelijk de kostprijs dus op 177.549 euro (exc. btw) / 214.834 euro (incl. btw).
Wat ons telkens intrigeert bij dit soort van ramingen voor werken is de vraag hoe de ambtenaren zomaar op eigen houtje aan die (geschatte) bedragen komen. Ze weten toch niet alles?
– Zij moeten toch aan iemand vragen wat bijv. tegenwoordig zo’n soort boom kost, en zo’n tafel en stoelen, en die masten, en al die verschillende planten en slingers?
– Wat de huidige én toekomstige uurlonen zouden kunnen zijn?
– Hadden de betrokken ambtenaren dan wel zelf al een (master)plan in gedachten??
En dat is bijgevolg DE hamvraag: mogen die eventueel geraadpleegde adviseurs (bureaus, bedrijven) dan nog mededingen met de komende offertes? Het blijft voor ons een eeuwig raadsel hoe dat het er “in het echt” aan toegaat. Iemand in de gemeenteraad moet dat toch eens navragen.

2. Niet-gunning en heraanbesteding (19 juli 2021)
Onze abonnees weten al uit onze editie van gisteren dat we hier een nieuw woord hebben ingevoerd inzake de Kortrijkse bestuurskunde: er is gechipoteerd. Er liepen niet eens offertes binnen…Ongezien! Dientengevolge slaagde onze ambtenarij er niet enkel in om (na raadpleging en van wie?) een nieuw bestek op te maken, maar – en dit is wel heel bijzonder – ook een opvallende prijsverhoging te budgetteren. Hoe kwam men daarbij?
De offertes mochten nu plots oplopen tot 213.400 euro / 258.819 euro.

3. Heraanbesteding (3 januari 2022)
Het is gelukt. Het ultra-bekende Brusselse bureau 51N4E (in samenwerking met ‘Common Ground‘ en ‘Plant&Houtgoed‘) krijgt de studieopdracht. Hun offerte lig ietwat lager dan Stad had bedacht: men vraagt 211.400 euro / 255.794 euro.
Ter info. ‘Common Ground’ uit Gent is een adviesbureau voor transitieprojecten in publieke ruimte. “Plant&Houtgoed’ uit Overijse is een ontwerpstudio (in een hoeve) voor groene omgevingen, speeltuinen, vijvers, meubels.
Die dure vogels (experten, consultants) uit drie bureaus zullen nu plannen waar we bloembakken geen neerploffen, greppels of bordes maken, zit- en spelelementen voorzien, fonteintje laten spuiten, gevelgroen en horizontale groendragers zetten, street art toelaten, masten neerplanten, enz. Sta mij toe van te opperen (mopperen) dat onze 11 ambtenaren uit de beoordelingscommissie (van de teams stadsvernieuwing, bouwen, milieu en wonen, gebiedswerking, stadsmarketing en toerisme, infrastrucuur, groendienst) dat ook zouden aankunnen.
Tiens. Is er geen speakers’ corner voorzien? (Heb ik al 20 jaar geleden voorgesteld.)

4. Masterplan (13 juni 2022)
Het Brusselse studiebureau schuift drie krachtlijnen naar voor om tot “slow shopping” te komen in het wandelgebied: 1) zorg voor vergroening, 2) ontmoeting en 3) beleving. (Zie de gazetten voor meer toelichting.)
Het bureau (voor ons project dan: drie architecten, een projectleider en een tuinman) vraagt hiervoor 20.000 euro / 24.200 euro.

5. Voorontwerp (6 februari 2023)
Ja, moet ook gebeuren. Het studiebureau 51N4E meent dat het totale project 2,3 miljoen euro (incl. btw) zal kosten. (Hier zien we dus dat cijfer uit de kranten opduiken.). Voor de “bouwkost” zou het gaan om 1.460.000 euro.
Stad geeft wat financiële informatie. (Bedragen hierna altijd inclusief BTW.)
Men heeft het over twee soorten van kosten: investeringen (2,2 miljoen) en exploitatie (50.000 euro voor technisch materiaal en publiciteit).
Een andere indeling gaat zo: bouwkost (1.410.000 euro), exploitatie, nu bedoeld als “experimenten” (50.000 euro) en “projectkosten” (zijnde 840.000 euro). We verstaan er niks van, maar dit slaat dus weer in totaal op die 2,3 miljoen.

6. HET DEFINITIEVE ONTWERP (8 mei 2023)
We zeggen het al onmiddellijk, en nogmaals.
Volgens dit Collegebesluit bedraagt het totale projectbudget 2.200.000 euro, inclusief BTW.
(Interessant is dat we hier ook iets te weten komen over de vermoedelijke jaarlijkse exploitatiekosten: 23.061 euro.)
De onderdelen van het budget voor dit project zijn absoluut ongewoon.
Zo heeft men het over posten als (bedragen inclusief):
– reserve prijsstijgingen bij inschrijving (10%): 123.818 euro
– herziening tijdens uitvoering (5%): 91.023 euro
marge (??): 25.680 euro
– bijkomende projectkosten: 30.000 euro.
De post ‘werken’ laat ook een eigenaardige opsplitsing zien. Vooreerst heeft men het over een raming “algemene aanneming” voor 1.238.183 euro. Er zijn ook “bijzondere” werken voor 131.973 euro. Die slaan op bijv. verlichtingsarmaturen, city hacks (?), muurschilderijen. Maar vergeet de “extra werken” niet: 102.850 euro voor muurschilderijen (opnieuw!), bijkomend gevelgroen, acties, citymarketing, enz.
Dat gevelgroen is trouwens nog een aparte opdracht en kost 44.900 euro. “Experimenten” waren of zijn er ook nog: 102.850 euro.
Hebben we nu alles om aan dat totaal van 2,2 M te komen?
Neen natuurlijk. Daar zijn nog de erelonen. Twee soorten, wat toch niet was afgesproken? Voor het masterplan vraagt men 24.200 euro, en voor de opdracht (11,46%) 208.625 euro.

P.S. (1)
Voor dit project is advies ingewonnen zeg !
Neen, niet aan GECORO! (Schepen Maddens gaat die belangrijke adviesraad die uit alle geledingen van de bevolking bestaat zoveel als mogelijk uit de weg. Voor hem is dat een stoorzender.) Wel aan INTER en SAPH. Kortrijkwatcher heeft moeten opzoeken wat die afkortingen betekenen. Het gaat om “Het Vlaams Expertisecentrum voor Toegankelijkheid” en de “Stedelijke Adviesraad voor Personen met een Handicap”.
P.S. (2)
Vergeet niet dat die 2,2 M een raming is. De werken moeten nog aanbesteed.
Die gunning – keuze van de aannemer(s) – moet nog voor de gemeenteraad komen. Tevens en zeker de goedkeuring van een nieuw groen-reglement op maat voor de perimeter van het winkelwandelgebied.














Maakt stad nu eigenlijk winst of niet?

Een stad is natuurlijk geen bedrijf, en zeker niet te vergelijken met een gezin.
Vandaar dat we bij het beoordelen van de financiële toestand van een gemeente het altijd hebben over bijv. het “beschikbaar budgettair resultaat”, dat wil zeggen de som van alle uitgaven en ontvangsten evenals de financiering ervan (door leningen). Plus nog het resultaat van vorige boekjaren. Voor 2022 gaat het volgens de jaarrekening dan om + 8,2 miljoen. (Het is wel ooit beter geweest ! )
Meer perverse cijferaars wijzen ook graag op “het budgettair resultaat van het boekjaar” zelf. Voor vorig jaar ging het om -12,2 miljoen. (En nu we toch weer negatief bezig zijn – voor de kenners -: onze autofinancieringsmarge (AFM) is voor het eerst negatief, en dit zou te wijten zijn aan de hyperinflatie van vorig jaar.

Ooh, ja ! Het ging om de vraag van X miljoen.
We zouden het hebben over winst of verlies, dat wil zeggen over het saldo van de kosten en opbrengsten.
Dan gaat het niet over uitgaven en ontvangsten. Als je iets koopt en de factuur nog niet hebt betaald, dan heb je een kost en geen uitgave. En als je iets verkoopt en nog geen geld ontving is dat geen ontvangst maar een wel een opbrengst.
Inzake ons onderwerp (de financies van stad) is het zeker nog van belang in te zien dat afschrijvingen kosten zijn en geen uitgaven. En leningen zijn ontvangsten en geen opbrengsten.
Daar gaan we dan. Maakt stad winst??
We bekijken het boekhoudkundig resultaat (het zgn. het vennootschapsresultaat).
(Nog even dit: het gaat om rekeningen van Stad, OCMW, vroegere AGB’s én VZW’s samen.)

2022
– Kosten: 243,25 miljoen
– Opbrengsten: 252,56 miljoen (= omzet)
– Overschot: 9,30 miljoen (= winst!).
We maakten vorig jaar dus (grote) winst, niettegenstaande het budgettair resultaat van het boekjaar negatief was (-12,2 M)
Die winst hebben we vooral te danken aan die verkoop van Blauwpoort in Waregem. De meerwaarde van materiële vaste activa bedroeg +19,2 M. Met dientengevolge voor de balans – niet zonder belang! – een stijging van het netto-actief (zeg maar: eigen vermogen) tot 354,7 M. (In 2021 was dat 345,1 M.)

2021
– Kosten: 224,11 M
– Opbrengsten: 227,22 M
– Overschot: 3,10 M
Dus toch weer (ietwat) winst, met nochtans een groot negatief budgettair resultaat van het boekjaar (-15,5 M). We zien eigenlijk maar een grotere opbrengst t.o.v. 2020: die uit de werking: van 31,9 M naar 49,8 M. (Corona-jaar is voorbij…)

2020
– Kosten: 191,79 M
– Opbrengsten: 236,15 M
– Overschot: 44,36 M
Die zeer uitzonderlijke “winst” van toen was helemaal te wijten aan het feit dat NU (in dat jaar) ook de twee voormalige AGB’s (SOK en Parko) plus de zeven gemeentelijke vzw’s werden ingekapseld in de geïntegreerde rekening van stad. De meerwaarde van materiële vaste activa bedroeg +23,56 M !!
(Het budgettair resultaat van het boekjaar was toen -2,2 M.)



Enkele cijfergegevens waar Kortrijkzanen wel belangstelling voor hebben, maar vaak geen benul van hebben

We baseren ons op de recente jaarrekening, dat wil zeggen die van 2022.
Voor het geval u voor bepaalde items soms wenst te weten hoeveel dat dan bedraagt per inwoner: deel het cijfer door 78.841. Dat is het officiële aantal inwoners op 1 januari 2023, in feite dus eind 2022.
(De stadsadministratie hanteert bij een berekening als aantal inwoners in de voorliggende jaarrekening evenwel het getal 77.736. U mag kiezen.)

Ha, dat PARKEREN !
Daar doen onvoorstelbare opvattingen over de ronde. Fabeltjes. Men vergeet dat er ook kosten zijn. En dat het saldo jaar na jaar anders is, bijvoorbeeld afhankelijk van al of niet de gedane investeringen. (In 2022: 1 M.) Of ja, ook afhankelijk van de blunders van bevoegd schepen Weydts.
De totale parkeerontvangsten bedroegen 8,96 miljoen.
Aan NAheffingen (boetes) betaalden we 1,26 miljoen. Het is ooit al meer geweest. Samen met de “gewone” heffingen en GAS-parkeren (ook boetes) ging het om bijna 4,3 M. Daar moet je nog de retributies voor het garageparkeren bij tellen: bijna 4,1 miljoen. Alles samen genomen is de opbrengst beter dan in 2021: +1,5 M.
Maar nu de kosten !
Hier ging het vorig jaar om 6,26 miljoen. (Waaronder voor bezoldigingen 1,97 miljoen.)
Er zijn nu (2022) wel enkel nog twee parkings (van de 11) die verlieslatend zijn: Budabrug en ‘K in Kortrijk’ (waarvoor we nu 1.182.059 euro huur betalen!). Grootste winst maakt de parking Schouwburg: ietwat meer dan 1 miljoen. Maar de meeste “winsten” zijn bijna verwaarloosbaar klein.

En die SOCIALE STEUN dan ?
Er is voor ietwat 15 miljoen steun uitgekeerd. Dat is 2,4 M meer dan in 2021, vooral te wijten aan de Oekraïne-crisis. Voor die vluchtelingen is vorig jaar 1,6 M steun uitgekeerd. Maar vergeet niet dat die steun integraal wordt gesubsidieerd. Overigens bedroegen de totale steunsubsidies (ontvangsten van hogere overheden) 10,37 miljoen en de terugvorderingen van steuntrekkers (“cliënten”) bijna 1 miljoen, zodat de netto-tussenkomsten van het OCMW “slechts” 3,73 miljoen bedraagt. Die netto-kost is toch wel nogal fors toegenomen met zowat 840.000 euro.
Resultante van dit alles? 25 procent van alle steunuitgaven valt ten laste van Stad, van ons dus.

De SCHULD !!
Daar willen Kortrijkzanen ook alles over weten, en ze zitten er altijd naast…
Vorig jaar hebben we voor 32,5 miljoen nieuwe leningen ingeschreven, waarvan 30 M voor stad zelf. De rest zijn onder meer zgn. doorgeefleningen (die we ooit moeten terugkrijgen) voor politie.
De aflossingen bedroegen 20,05 miljoen. De openstaande schuld stijgt dus met 12,5 M.
Maar u smacht om de totale schuld te kennen, nietwaar.
We geven even met opzet de niet-afgeronde bedragen.
– Voor stad én OCMW samen is dat 141.635.538 euro. Oftewel (volgens de administratie: 1.822 euro per inwoner. Is dat veel? Volgens de tabel met de evolutie van de schuld: NEEN! Het is wel wat meer dan vorig jaar, maar in de periode 2014 tot en met 2019 ging het telkens om méér dan 2.000 euro…
– Voor Stad alleen gaat het om 111.020.959 euro en voor het OCMW apart om 30.614.580 euro.
– We kunnen het eventjes erger maken en bij die schuld ook nog de doorgeefleningen en de “boekhoudkundige leningen” bijtellen. Dan komen we aan 185.176.471 euro, of 2.382 euro per inwoner, baby’s inbegrepen.
De schuldgraad is een interessant begrip. Dat is de totale schuld afgezet tegenover de ontvangsten uit exploitatie. Die bedraagt 80,8 procent. Vgl. met 2021 (78,7%) en 2020 (91,9%).

Over de BELASTINGEN…
Daar willen Kortrijkzanen ook alles over weten. Hoeveel per persoon (inclusief baby’s)?
In totaal “realiseerden” we 74,00 miljoen aan belastingontvangsten. Dat is 1,12 M méér dan initieel gedacht. Al uitgerekend per inwoner??
Die meerontvangsten zijn vooral te danken aan de stijgende ontvangsten uit de aanvullende belastingen: 65,75 M, dat is bijna 3 M méér dan in 2021. (Het zijn ook de belangrijkste…)
Tussen haakjes: de onroerende voorheffing (opcentiemen) brengt meer op dan de aanvullende personenbelasting. APB is nu 26,97 M en OV is 37,28 M.
De “pure” (eigen) gemeentebelastingen namen fors toe: van 1,24 M naar 1,59 M, dat is met name een stijging van 28 procent. En dit vinden we al jaren heel eigenaardig: de belasting op sluikstorten brengt niets op . NUL euro. Grootste ontvangsten: de belasting op afgifte van administratieve stukken (ca. 727.000 euro) maar eigenlijk is dat geen zuivere winst. Leegstand? Ca. 772.000 euro.

En ja, die REALISATIEGRAAD VAN DE INVESTERINGEN.
Dat is ons stokpaardje. Altoos vernemen Kortrijkzanen namelijk vanuit de lokale “embedded press” met de nodige bombarie wat de Stad zo allemaal doet. Met de obligate foto’s van de schepenen Wout Maddens en Axel Weydts erbij, ook wanneer het om pure particuliere investeringen gaat, bij bouwprojecten bijvoorbeeld.
Nu, vorig jaar heeft men wel echt zijn best gedaan.
Er is voor 59,53 miljoen geïnvesteerd. Vergelijk maar eens met het jaar 2021: toen investeerden we slechts 37,3 M. We gaven dus nu voor niet minder dan 22 M méér uit dan het jaar tevoren, dat is 60 procent méér! (Een ware inhaalbeweging want in 2020 deed zich waarlijk een catastrofe voor: 31 M uitgegeven.)
Van belang is evenwel die realisatiegraad. De vraag voor hoeveel centen had men eigenlijk begroot, met andere woorden: in den beginne echt gepland? Het stadsbestuur vergelijkt de werkelijke investeringsuitgaven absoluut niet graag met het oorspronkelijk budget. Men doet dat altijd liever ten opzichte van een bijgesteld zgn. eindbudget. Altijd minder hoog dan het initiële budget. Dat gecorrigeerd budgettair cijfer bedroeg 61,5 M. De realisatiegraad is dan – vanuit die optiek – zelfs een ongeziene 96 procent!
Maar toch. In 2021 had men aanvankelijk wel degelijk voor niet minder dan 71,9 M investeringen voorzien! De realisatiegraad is dan wel minder hoog: 82,8 procent. Dat is in vergelijking met vroegere jaren zeker niet slecht. We hebben véél ergere jaren gekend. Een keer, we vergeten het nooit: 51 procent en nog een andere keer 36 procent (2015).
Ja, de verkiezingen naderen.
Voor 14 investeringsprojecten is meer dan 1 miljoen uitgegeven. Vaak gaat het al jaren steeds om dezelfde projecten: de zorgcampus Sint-Jozef (10 M!), de fietsroutes (met de N43!), vernieuwen van straten, de deelfabriek. (Men hoort dat in ’t echt helemaal niet graag, maar het gaat vooral om verwezenlijkingen die behoren tot de bevoegdheid van de “sossen”: schepenen als De Coene en Weydts.)
De grootste investeringssubsidies (uitgaven) gaan naar het kazerneringsplan Fluvia, de kerkfabrieken, het Jongerenatelier.
Vergeet ook niet dat er ook ontvangsten zijn. Men noemt dat dan desinvesteringen. Verkopen. Bijvoorbeeld de verkoop van Blauwpoort in Waregem (eindelijk!) met een netto-opbrengst van 18,8 miljoen, en ander patrimonium (voor een totaal van 26,9 miljoen.) Tevens zijn er nog investeringssubsidies (ontvangsten) van andere overheden ter waarde van 3,7 miljoen. Bijvoorbeeld voor de campus Sint-Jozef, het masterplan Bissegem, het begijnhof.
Eerder pikante investeringen zijn: Kortrijk Culturele Hoofdstad 2030 (2.405 euro), camerabewaking (128.326 euro), renovatie stadhuis (nul euro), mobiliteitsplan (55.243 euro), beleidstudies (475.352 euro), KVK (nul euro).
Maar wat zijn “opportuniteitsaankopen“? (532.000 euro.)

Bedankt voor het kijken !






Stad gaat weer op zoek naar vaste exploitant van de raadskelder

Het lastenboek komt ter sprake op de eerstvolgende gemeenteraad van 16 januari.
Stad wil opnieuw een poging doen om de middeleeuws aandoende kelder onder het stadhuis in concessie te geven.
Aangezien er nogal wat (kostelijke) investeringen vallen te verrichten is de maandelijke concessieprijs heel laag gehouden, minimaal ingesteld op 850 euro per maand. Om dezelfde reden is de gebruikelijke termijn van 9 jaar uitgebreid tot 15 jaar, concreet vanaf 1 juni dit jaar tot 31 mei 2038.
We herinneren ons een laatste poging om de raadskelder (als pop-up) aan een concessiehouder toe te vertrouwen onder voormalig schepen Arne Vandendriessche. De minimale prijs was toen 950 euro en de concessie zou lopen van 1 december 2018 tot 1 december 2027. (Er was toen mogelijkheid tot het inrichten van een bovengronds terras!)
Zou de nieuwe schepen van Economie en Middenstand Wouter Allijns nu zicht hebben op potentiële én valabele kandidaten? Anders waag je je daar toch niet weer aan?

P.S.
Ooit bestonden er concrete plannen om een trap aan te leggen vanuit de Beatrijszaal van het historisch stadhuis naar de Raadskelder, met het oog op het inrichten van een bijkomende receptieruimte voor huwelijken en dergelijke. Schepen Koen Bytebier (VLD) was toen bevoegd voor dit soort van zaken en dacht dat alles in kannen en kruiken zou komen tegen 2005. Ik herinner me zelfs nog het voorziene budget: 300.000 euro, én het architectenbureau.
En iedereen herinnert zich nog de taalstrijd die schepen Scherpereel ontketende rondom de naamgeving “sous-sol”.

Kortrijk voert wel degelijk een dier- en babyvriendelijk pyrotechnisch beleid

Uitgerekend op zaterdag 31 december vond woelwater-reporter Peter Lanssens het nog nodig om in zijn gazet “Het Laatste Nieuws” over een halve bladzijde (pag.21) uitvoerig reclame te maken voor een vuurwerkwinkel in Marke. Dikke kop: “Het zal zwaar knallen, minder den 5% bestelt geluidsarm vuurwerk”. En als toemaatje , de ondertitel: “Record in vuurwerkwinkel: 1.000 klanten op 10 dagen tijd.” De gazet is ook nog zo goed om het adres, de email en de openingsuren van de winkel te vermelden.
Stokebrand Lanssens laat als professioneel opgeleid journalist de zaakvoerder Thomas Desmet van de vuurwerkwinkel aan het woord: “Geluidsarm vuurwerk is een modewoord, er is daar wettelijk niets specifiek rond bepaald.” En de (huis)dieren dan, die opgeschrikt worden? Thomas Desmet: “Blijf vooral zelf rustig, als baasje. Want wie opgefokt doet (sic) als er vuurwerk wordt afgeschoten, zet die emotie op zijn of haar huisdier over.”
Tja.
Intussen heeft het schepencollege op 14 november beslist van enkel op de nieuwjaarsreceptie van 7 januari een geluidsarme en diervriendelijke vuurwerkshow te offreren aan de bewoners. En dan nog heel vroeg, zodat de kindjes rustig kunnen gaan slapen. Om 18u15 en slechts voor tien (10) minuten. Plus: het soort vuurwerk in gebruik kan weinig kwaad: het gaat om categorie F2, ook te koop voor pubers van 16 jaar. De verantwoordelijke die van stad de toelating kreeg voor de show is traditioneel Toon Sintobin uit Heule met zijn firma SPARKS-EFX.
In dat verband wijst onze deskundige gemeenteraadwatcher even terloops op een juridische misser in dat Collegebesluit van 14 november. Daarin staat dat vuurwerk afsteken federaal verboden is, tenzij de gemeente hiervoor toelating geeft.
Onze gemeenteraadwatcher heeft totaal geen weet van enig federaal vuurwerkverbod. En de Minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden evenmin. Zie “De Morgen” van 31 december (pag.4) waarin zij zegt open te staan voor een debat over de kwestie. (Men praat daar al minstens zeven jaar over.) We vermoeden dat ook onze titelvoerend burgemeester, de minister Van Justitie Vincent Van Quickenborne, geen weet heeft van een federaal verbod.
Waaraan is dat kind- en diervriendelijk vuurwerk in Kortrijk te danken?
We verdenken de schepen van dierenwelzijn Bert Herrewyn (van “Vooruit” met de SP.a) als instigator daarvan. Hij is waarlijk de meest diervriendelijke schepen uit de Kortrijkse geschiedenis. Is bezorgd om zwerfkatten, rattenplagen, zwaluwnesten. En heeft daar ook geld voor over, wat weinig is geweten. Mensen met een beperkt inkomen bijvoorbeeld kunnen voor 20 euro per jaar gratis twee huisdieren laten verzorgen (vaccinatie, sterilisatie) in de dierenkliniek “Prins Laurent” in Gent. Onze 5 (of is het 7?) hondenloopweiden kosten 20.711 euro, excl. BTW. Het dierenasiel Leiestreek krijgt 47.049 euro per jaar. Beschermde zwaluwnesten: voor 1.500 euro aan premies. Een heel innovatieve methode om ratten te bestrijden (95.971 euro). Het bestaan van een voederpas. De kinderboerderij (84.248 euro).
Dat uitgerekend deze alternatieve stadskrant ‘Kortrijkwatcher” op al deze mooie dier- en mensvriendelijke initiatieven van ons bestuur moet wijzen is echt niet meer normaal.





Over de luchthaven Kortrijk-Wevelgem (5): wat “petite histoire” bij de overgang van W.I.V. naar de NV ILKW

Ja, daar houden we wel van, van enige anekdotiek over onze airport, des te meer als die toch relevant blijkt te zijn om wat klaarder te zien in mogelijke redenen tot de overname van het beheer en de uitbating van het terrein door een nieuwe vennootschap, zijnde de NV Internationale Luchthaven Kortrijk-Wevelgem. Zeg maar: de geboorte van een volwaardige, moderne luchthaven.

In 2017 was EBKT nog in handen van de West-Vlaamse Intercommunale Vliegveld Wevelgem-Bissegem, de W.I.V.W.B dus. Dat was een samenwerkingsverband tussen 13 lokale partners met drie publieke rechtspersonen.
Die 13 “partners” waren gewoon de gemeenten aangesloten bij Leiedal en die bezaten samen 929 aandelen van het kapitaal van de in het totaal 1.411 aandelen. Kortrijk had er 264 (18,71%), gevolgd door Menen met 104 en Wevelgem met 86 aandelen. Die gemeenten betaalden jaarlijks een bepaalde toelage, bijvoorbeeld 0,25 euro per inwoner. (Gemeenten die soms wat tegenstribbelden waren eigenlijk eerder geen fan van Leiedal dan uitgesproken vijand van het vliegveld.)
De andere publiekrechtelijke rechtspersonen waren de provincie (282 aandelen), Leiedal zelf (150) en Infrax West, nu netbeheerder Fluvius West genaamd (50 aandelen).

Inzake bestuursorganen leverde die intercommunale beheersstructuur een eerder koddige en waarlijk amateuristische samenstelling op.
– Er was (praktisch gezien tot in maart 2018) een Raad van Bestuur met één voorzitter (Filip Daem) en twee ondervoorzitters (Jean De Bethune en Pol Hiergens). Verder nog: niet minder dan 28 stemgerechtigde leden, ongeveer allemaal politiekers-raadsleden (voor Kortrijk 5 waarvan minstens twee volkomen onverschillig en onwetend). Daarnaast nog 5 “adviserende” leden met evenveel ondeskundige opvolgers. En tenslotte nog 4 deskundigen en een adviseur/secretaris (zijnde de “directeur” Stefaan Van Eeckhoutte en de luchthavecommandant Iwan Royon). Totaal aantal personen: 47 ! We herhalen even: 47.
– Er was natuurlijk ook een Directiecomité. Weer met één voorzitter en twee ondervoorzitters, nu 7 stemgerechtigde leden, de 4 deskundigen en de adviseur/secretaris. Totaal 16 personen.
Personeel en werking in 2017? Een directeur en één commandant. Daarnaast (maar niet altijd voor héél het jaar): 2 safety managers en 1 preventie-adviseur, 9 verkeersinformatiegevers, 12 brandwachten met 4 extra in opleiding, 1 boekhouder.

We konden de verslaggeving van de Raad van Bestuur aan de laatste Algemene vergadering van W.I.V. op de kop tikken. Historische datum: 28 maart 2018.
Vergadering en datum van deze bijeenkomst is te beschouwen als het ongemeen belangrijke begin van een nieuwe, stuk eenvoudiger en vooral slagkrachtiger en deskundiger structuur (de Naamloze Vennootschap I.L.K.W.). Die hervorming was absoluut noodzakelijk om over te kunnen gaan naar een volledige privatisering van de exploitatie van de luchthaven onder vorm van en LEM/LOM-structuur, – waarover later meer.
Door de nieuwe aandeelhouderstructuur konden bijkomende investeringsmiddelen gemobiliseerd van om en bij de 10 miljoen euro voor de noodzakelijke modernisering van de luchthaveninfrastructuur zoals de aanleg en verplaatsing van een nieuwe taxibaan, een nieuwe apron, en de integratie van een luchthaven gebonden (industrie)zone.
Bijkomend en van onmiskenbaar belang was dat toen sterk werd ingezet op de professionalisering van het management alsook een rebranding van de luchthaven als premium product op het vlak van zakenluchtvaart. Zo werd op voordracht van de POM West-Vlaanderen hiertoe onder meer een nieuwe afgevaardigde van het dagelijks bestuur aangesteld, namelijk ir.Dik Van Belleghem. Zo ook vinden we tegenwoordig in de lijst van bestuurders nog wel vier onvermijdelijke politiekers maar ook vier personen met banden in de ondernemerswereld.

Wat is de trigger geweest voor deze fundamentele omwenteling?
Een datum om niet te vergeten.
Op 29 september 2016 was pro memorie al door het Directoraat-generaal Luchtvaart bevolen om de grond-navigatiebakens uit te schakelen, dit nog wel op vraag van her Europese Agentschap EASA. Ook de verkeers- en weersinformatie moesten door een gecertificeerde entiteit geleverd worden. Geen weliswaar brave en welwillende amateurs en vrijwilligers meer…
Die oekaze maakte dat bij minder goed weer of slechte zichtbaarheid geen vluchten meer mogelijk waren. Dit was vooral catastrofaal voor de zakenvluchten. En vliegen volgens IFR-regels – het zgn. “blind vliegen” kon helemaal niet meer. (In 2017 was de totale trafiek 12,7% lager dan het jaar ervoor.)
Gelukkig toonde uiteindelijk Belgocontrol zich bereid om een aangepast pakket diensten inzake verkeersinformatie en IFR-klaringen bij vertrek te leveren. Hiertoe moest ook de veiligheidssubsidiëring vanwege het Vlaamse Gewest een heel stuk opgetrokken worden. (Het is die subsidiëring die juist een doorn in het oog is van Groen.)
Een (dure) vervanging van de navigatiebakens bleek dan gelukkig weer niet nodig dankzij de invoering van satellietnavigatie (GPS-nadering). Het budget bedroeg nu geen 1,5 miljoen meer, maar een kleine 130.000 euro, waarvan 60% gefinancierd door G.S.A. (Europa) en 23% door het Provinciebestuur.
Tweede datum om niet te vergeten.
Vanaf 9 november 2017 kon eindelijk het nieuwe verkeersregime met IFR-mogelijkheden ingevoerd worden en is Belgocontrol (nu Skeyes) als gecertificeerd verkeersdienstverlener actief.