Category Archives: economie

De tijdelijke zomerbar op Overleie ook nog tijdens de winter open

De zomerbar genaamd Pand.A op de hoek van de Sint-Amandsplein en de Kollegestraat mag zeker nog open blijven  tot 15 januari 2017.
En als het voormalige politiecommissariaat dan nog niet is verkocht geraakt kan de overeenkomst met de exploitanten nog maandelijks verlengd worden.
Er zijn opnieuw diverse evenementen voorzien.  Bijvoorbeeld een huiskamerconcert, een quiz, een theatervoorsteling voor kinderen.

100 jaar vliegveld Wevelgem/Kortrijk.

Ja, het vliegveld (EBKT) bestaat in 2017 al honderd jaar, waarvan  minstens 90 jaar zonder klachten van (bepaalde)  omwonenden.
Ter gelegenheid van deze unieke  gebeurtenis organiseert de ‘AirportCommunity van EBKT’ in augustus 2017 een driedaags evenement/beurs.
Op vrijdagavond 25 augustus 2017 pakt een luchtvaartbedrijf uit met een  ‘Nacht van de luchthaven’ met alle belangrijk captains of industry uit regio. Kortrijkse ondernemers  worden betrokken bij het event, eventueel in combinatie met een stand (catering, animo, feestmatriaal, producten).
Het ruime publiek zal in het weekend kunnen genieten van een ‘re-enactment’ dorp waar spullen, voertuigen, shelters, tenten uniformen worden gtoond en gedemonstreerd.
En natuurlijk komen er van overal vele historische en hedendaagse vlieguigen op bezoek.
Reeds in dit najaar 2016 verschijnt er een prachtig luxueus jubileumboek “100 jaar vliegen in Welgem-Kortrijk” van de hand van luchtvaartjournalist Guido Bouckaert.  200 bladzijden. Prachtig geïllustreerd door meerdere fotografen en doorspekt met interessante verhalen en anecdotes van vele mensen die ooit met het vliegveld hadden of nog hebben te maken. Een uitgave van  Stichting Kunstboek uit Oostkamp.

 

Over de evolutie van het aantal bezoekers aan de toeristische onthaaldienst

Om Vincent Van Quickenborne (als burgemeester of ook als mens) op stang te jagen volstaat het om als Kortrijkzaan de naam Steve Vanneste te dragen.
Als het aldus genaamde raadslid (voorheen N-VA-er, nu onafhankelijk) ook maar dreigt het woord te vragen schiet de burgemeester al in een kramp  en weet de bevoegde schepen (in dit geval Scherpereel) alreeds dat hij niet zal gevraagd worden om zelf voor een repliek  te zorgen.

Raadslid Vanneste had het jaarverslag 2015 van de gemeentelijke vzw Toerisme Kortrijk ingekeken en was in de gemeenteraad van 4 juli zo roekeloos om te wijzen op het dalend aantal bezoekers aan het toeristisch onthaal in het Begijnhofpark (het vroegere museum 1302).
Wat cijfers.
2010:  40.248 (het jaar van villa Van Thilt)
2011:  38.177
2012:  38.466
2013:  36.010
2014:  37.428
2015:  35.732

De burgemeester kon daar niet mee lachen en verwees naar het feit dat internet nu bestaat.  Hij gaf daarbij geen toelichting omtrent de vraag in hoeverre het gebruik van Tinternet nu gevolgen heeft voor het minder aantal bezoekers aan de onthaaldienst.
Uit het jaarverslag van de vzw Toerisme halen we hieromtrent nog volgende gegevens.
– Er werden 3.681 e-mails beantwoord, tegenover 3.173 in 2014 en 4.082 in 2013.
– Toerisme Kortrijk heeft sinds eind 2012 een Fb-pagina en die is in 2015 gefusioneerd met de Fb-pagina van Stad.  In 2015 was er een maximaal bereik van 100.000 mensen. ( Wel een héél rond getal.) Er is sprake van 5.000 vrienden.
– Er is ook een website in vier talen en er zou gemiddeld 16.800 per maand gekeken naar de advertenties met 380 doorkllkken.

Nog een factcheck

In zijn uiterst droge en korte  repliek wees de burgemeester er nog op dat het aantal overnachtingen in Kortrijk met 20 tot 25 procent is gestegen. Zonder referentie naar de bron of de vergeleken jaren.
Ziehier wat cijfers, uit het jaarverslag.
– 2009:  153.198 overnachtingen
– 2010:  171.787
– 2011:  185.203
– 2012:  206.114
– 2013:  197.397
– 2014:  209.657
– 2015:  ???
De toename tussen 2014 en 2015 is dus officieel niet gekend.
De stijging tussen 2013 en 2014 bedraagt  6,2 procent.

P.S.
– Het Begijnhof kreeg 3.645 bezoekers.
– Het historisch stadhuis 1.467.
– Rondleidingen met gids: 1002.
– Volledige dagtrip: 61 groepen.

 

 

Massale aankoop van frisdranken en bier door Stad

Nog nooit gebeurd.
Via een raamovereenkomst met deelopdrachten wil Stad voor drie of vier jaar ver (tot 2020) drank en bepaald horeca-materiaal  verkrijgen.
Dat laatste liefst gratis.

Een opsomming van de geraamde prijzen, inclusief BTW.

Stadhuis (2017-2020)
Per jaar 10.284 euro.  Totaal (afgerond): 41.137 euro.
vzw Ontmoetingscentra (2018-2020)
Driemaal 140.385.  Geeft: 42.155 euro
vzw Warande (2017-2020)
Viermaal 16.829 euro.    Is 67.318 euro.
Jeugdcentrum Tranzit (2017-2020)
Viermaal 58.601 euro.  Maakt 234.404 euro.
Muziekcentrum  (september 2017-2020)
Voor dit jaar (vier maanden): 1.238 euro.
Voor de volgende  jaren: driemaal 3.715 euro. Totaal 12.383 euro.
Stadsschouwburg  (2019-2020)
Tweemaal 24.560 euro. Maakt 49.121 euro.
AGB Buda (2017-2020)
Viermaal 17. 952 euro.  Geeft 71.811 euro.
AGB SOK  (fuifzaal) (mei 2017-2020)Voor dit jaar nog 78.124 euro.
Volgende jaren: driemaal 117.178 geeft 351.535.  Totaal:  429.659 euro.

De totale uitgave voor deze opdracht is voorlopig  geraamd op 1.326.992,82 euro incl. BTW van 6% of 21%.

Het is ook niet zeker of al die organisaties  zullen inschrijven in de opdracht!
Als wijze van gunnen is gekozen voor een open offerteaanvraag.
De gunningscriteria zijn:
–  de prijs (gewicht 85)
– leveringstijd (gewicht 15)
–  (gratis) event- en promotiemateriaal (gewicht 5)
–  nazicht materiaal en hersteldienst (gewicht 5)

Laatste renovatiepremies handelspanden op Overleie nu uitbetaald

Ja, het waren wel degelijk zgn.  “NU of Nooit” premies.
Stad wenste door middel van een tijdelijke renovatiepremie voor handelspanden op Overleie structurele gebreken (vaak leegstand) te laten aanpakken zodat  die  panden terug aantrekkelijk zouden worden voor ondernemers.
Hiervoor was een budget van 50.000 euro voorzien , gespreid over een periode van drie jaar.  In 2006 was er nog een overschot van 10.420 euro.  Met dit bedrag zijn onlangs nog twee renovatiecontracten uitbetaald, goed voor een som van 7.925 euro. Het resterende bedrag kan niet meer uitgekeerd aangezien de uiterste inschrijvingsdatum is verlopen.
Zo, nu weet u het weer.

Quote van de dag: “het nadeel van deze locatie” (Kortrijk)

Ter gelegenheid van de opening van  de nieuwe campus van de technologiegroep Barco  op het Beneluxpark te Kortrijk heeft de krant “De Tijd” (28 mei, pag. 21) een vraag gesteld aan de CEO Eric Van Zele .

“Waarom de wereldwijde speler dan toch  Kortrijk  –  sinds 1934 Barco’s heimat –  kiest om zijn nieuwe hoofdkwartier neer te poten?”

Van Zele: “”Het nadeel aan deze locatie is dat we moeilijk buitenlandse krachten aantrekken. Maar we wilden onze West-Vlaamse talenten met hun karakteristieke inzet absoluut niet verliezen.”

P.S.
De bakermat van Barco is niet Kortrijk.
De stichtingsakte van de firma “Belgian  American  Radio  Corporation” dateert van 4 november 1933 en is opgemaakt ten huize van notaris Denys uit Zwevegem. De maatschappelijke zetel was in Elsene maar de werkplaatsen lagen al sinds de jaren ’20 in de Gasthuisstraat te Poperinge,  Oprichter was Lucien De Puydt.  Voorheen assembleerde hij toestellen onder de naam ‘Stellavox’.  Een luxe-model kostte 8.000 frank. Gewoon model: 2.950 frank.  Arbeiders verdienden toen 1 frank per uur.

 

 

 

 

Winkelgebied van de toekomst

(Tip voor de schepen van economie Rudolphe Scherpereel, het handelsdistrict, de dienst van city-marketing, het handelsoverleg.)

Dit is de titel van een nogal lijvige Nederlandse studie (132 pag.) onder redactie van Arjan Raatgever, in samenwerking met o.m. het Ministerie van Economische Zaken, Locatus, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Ondertitel: “Bouwstenen voor publiek-private samenwerking”. Gratis te downloaden van Tinternet.
In het slothoofdstuk worden meer dan vijftig instrumenten, acties, maatregelen en samenwerkingsverbanden gepresenteerd die partijen kunnen inzetten om te werken aan winkelgebieden. De instrumenten zijn ingedeeld per belanghebbende partij in de categorieën beleid, juridisch, financieel, proces en fysiek.

Het Erfgoedhuis is onderhands verkocht (2)

Er is intussen al wat meer informatie beschikbaar over deze zaak.
Het schepencollege gaf al op 3 november vorig jaar zijn zegen om het Erfgoedhuis onderhands te verkopen aan de NV Kortrijk Service.
De familie Verschetse van voornoemde NV is immers alreeds de aanpalende eigenaar van de panden 39-41-43 in de O-L-Vrouwstraat en van nog een pand (nr. 20) in de Handboogstraat.
Aldaar in de buurt is er al een hotel in aanbouw, overigens met een aanzienlijke restauratiepremie.
Een andere aanpalende eigenaar, met name het OCMW (in het bezit van de panden 22 tot en met 30 in de Handboogstraat!) liet al weten geen interesse te hebben in de aankoop van het Erfgoedhuis. Daarmee is minstens één voorwaarde vervuld om een stadseigendom onderhands te kunnen vervreemden.

Andere voorwaarde die een onderhandse verkoop van stadspatrimonium rechtvaardigt is dat het project een doelstelling van “algemeen nut” (belang) nastreeft.
Volgens het schepencollege is dit wel degelijk het geval. Het gaat immers om de uitbouw van grootse, exclusieve hotelaccomodatie in Zuid-West-Vlaanderen met voorzieningen zoals een keuken, restaurant, vergaderzalen, ontmoetingsruimten, wellness, kamers en suites. Het project heeft volgens het schepencollege een semi-publiek karakter en draagt bij tot de bevordering van de tewerkstelling, de lokale handel en de plaatselijke economie.

Prijs volgens het schattingsverslag? 650.000 euro. (Grondoppervlak: 447 m².)

Dat volksrestaurant is wel degelijk haalbaar

De OCMW-raad van mei heeft beslist om over te gaan tot de aankoop van de voormalige tapijtwinkel “Gheysens” in Doornikstraat en het appartementsgebouw ernaast (vlakbij de tunnel onder de spoorweg). Dit alles met de bedoeling om aldaar een volksrestaurant te ontwikkelen, een kinderopvang en kantoortruimte voor ondersteunende diensten van een toekomstig zorgbedrijf.
De aankoopprijs van de twee panden bedroeg 1.395.000 euro (dat is minder dan geschat en ook minder dan de vraagprijs). Voor het volksrestaurant voorziet men 1,2 miljoen euro. Kinderopvang: 700.000 euro. Zorgbedrijf: 1,9 miljoen euro. Ontwerper: 304.000 euro (dat is intussen 354.046 euro geworden). BTW: 861.840 euro. Totaal: 6.410.886 euro.
Het ontwerpteam is Buro II & Archi + I cvba uit Brussel. Het appartementsgebouw wordt gesloopt. De voorgevel van de tapijtwinkel blijft bestaan, maar binnenin komen grootse renovaties en nieuwbouw.

Het project “volksrestaurant” of “sociaal restaurant” bracht enige commotie teweeg, zelfs binnen de stadscoalitie en natuurlijk ook bij de horecasector. Vandaar dat het OCMW een haalbaarheidsstudie liet uitvoeren door de vzw Mentor, gecoördineerd door Piet Lareu. En jawel hoor: het sociaal restaurant is haalbaar !
Op basis van een positionering volgens de 4 P’s is een concept uitgewerkt en vertaald naar een financieel plan.
Wat zeggen die vier P’s?

Plaats:
– zeer geschikt: centraal gelegen.
– goed zichtbaar en goed bereikbaar. (Nvdr: parkeerplaatsen?)

Product:
– sfeer: open, hip, trendy, aantrekkelijke en laagdrempelig.
– menu: gezonde en verse dagschotel, beperkte kaart.
– openingsuren: 5 middagen en 2 avonden.
– personeelsbezetting kan laag gehouden worden door structurele samenwerking met de horeca-opleiding van VORK.
– personeelskost kan laag gehouden worden door onderwijsuren van VORK in te brengen. (Nvdr: HORECA-Vlaanderen wil wel dat de lonen dezelfde zijn als in andere horecazaken, volgens PC 302.)
– aantal zitplaatsen: 80.

Prijs:
– marktconform (12,1 euro) met mogelijkheid tot sociale tarieven: 6,6 euro (verhoogde tussenkomst), 3,3 euro (leefloners). (Foodcost dagschotel zou 3,5 euro bedragen.)
– leveranciers: biologisch en lokaal (korte keten), raamcontracten, recuperatie voedseloverschotten.

Promotie:
– klantenwerving via toeleiders en via campagne.
– ’s middags meer doelgroepen (kansarmen) en ’s avonds meer de gewone man.
– bezettingsgraad: 75 procent.

Bedenkingen bij de concessie van de brasserie van de stadsschouwburg

1.
De nieuwe exploitante uit Kuurne stelt een naamsverandering voor. “De Komedie” zou “Donkey Blue’s” heten.
Kan dat wel? Het schepencollege wil namelijk ten stelligste dat de nieuwe naam van de brasserie “een duidelijke link legt naar de schouwburg en de naamkeuze dient in overleg met de stad te gebeuren”. (Stel dat de N-VA-schepenen – meer speciaal Adolphe Scherpereel – een Engelse naamgeving billijken dan lijkt ons bijvoorbeeld “Limelight” heel geschikt.)

2.
De curator van het faillissement van de BVBA Soval stelde in maart een nieuwe concessiehouder voor. Een besluit van het schepencollege van begin april wou daar niet op ingaan.
Nog in dezelfde maand ging almettekeer een werkgroep (van stad) toch akkoord met een door de curator voorgestelde kandidaat-concessionaris.
Op zichzelf is dat al raar. Maar raarder is nog dat de (nieuwe) aanvaarde kandidaat een andere is dan de oorspronkelijk voorgestelde “geïnteresseerde”. Is er een vergelijking tussen de voorstellen van de kandidaten gebeurd? Op grond van welke criteria is men tot een oordeel gekomen?

3.
Als stad op zoek gaat naar een concessionaris voor bijvoorbeeld een cafetaria van een zwembad of sportcentrum, dan wordt daar veel publiciteit aan gegeven. Dit keer was dat helemaal niet het geval. De curator nam het heft in handen.
Nu weten we wel dat de wet op de overheidsopdrachten niet van toepassing is op domeinconcessies. Onderhands toestaan van een concessie is mogelijk. Maar het gelijkheidsbeginsel houdt toch in dat men elke gegadigde als gelijke behandelt en een gelijke kans krijgt op het verkrijgen van een concessie.

4.
De curator wou dat de concessie-overeenkomst gewoon zou verlengd worden. Het schepencollege was in april van oordeel dat er met het faillissement van de concessionaris (de BVBA Soval) contractueel een einde kwam aan de overeenkomst. Nog in dezelfde maand april verandert het schepencollege alweer van gedacht. Er komt geen nieuwe concessie.
Waarschijnlijk omdat bij afloop van een concessie-overeenkomst een nieuw ontwerp van lastenkohier moet opgemaakt dat is voorgelegd aan de gemeenteraad. En als de concessie geldt voor een periode van meer dan negen jaar gaat het om “een daad van beschikking” en komt het aan de gemeenteraad toe om de contractvoorwaarden te bepalen.
Voorts was er nog een lastig probleempje.
Art. 22 van de bestaande overeenkomst bepaalt dat bij een vroegtijdige beëindiging van de overeenkomst (als gevolg van een faillissement) de inrichtingswerken van de cafetaria géén eigendom worden van stad.

5.
De rechtsprocedure van november 2014 tegen de BVBA Soval (de curatele) is nog steeds lopende. Hoe staat het met de schadevergoeding bij een BVBA in staat van faillissement?

6.
Een vraag. Hoeveel bedraagt de concessievergoeding nu, te betalen door de nieuwe concessiehouder?