Category Archives: buitenland

Chefchaouen

Zegt die naam u iets?
Als drugtoerist kent u zeker dat noordelijk Marokkaanse stadje (43.000 inwoners), prachtig gelegen in het Rif-gebergte met zijn vele wietplantages. Maar ook als gewone toerist die hartstochtelijk houdt van dat zo mooie land is het plaatsje u zeker niet onbekend. Het moet zowat het meest pittoreske, fotogenieke stadje zijn van het land. Alles is indigoblauw gekleurd, de medina is supergezellig en een van de moskeeën is waarlijk een must-see, maar ja, – voor een niet-moslim is die jammer genoeg niet toegankelijk.

Misschien kan ons Kortrijk daar – op langere termijn dan ! – iets aan veranderen want ons stadsbestuur (d.w.z. de “Mondiale Raad” van schepen Bert Herrewyn van mondiaal beleid en Margot Vervaecke, beleidsmedewerker van datzelfde beleid) heeft principieel beslist om met Chaouen (andere naam, gemakkelijker te onthouden) een stedenband te smeden.
Een stedenband niet verwarren met een ‘zusterstad’ (jumelage).
Een zusterstad dient om op gezette tijden op feesten, stoeten en kermissen wat gezellig te verbroederen. (Tiens, – nu u het zegt – Kortrijk doet dat niet meer, met zijn vier zustersteden.) Een stedenband wil echt méér, letterlijk voor beide steden een meerwaarde scheppen door op bepaalde gebieden van mekaar te leren.
Met Chaouen bijv. wil Kortrijk van gedachten wisselen over het thema “klimaat en biodiversiteit”.

Geen Kortrijkzaan – tenzij de toenmalige ‘stakeholders’, deelnemers van de delegaties – die dat nog weet (of ooit heeft geweten) maar we hadden ooit vele jaren (ik schat van 2004 tot 2019) een stedenband met de megastad Cebu, gelegen op het gelijknamige Filipijnse eiland. Niettegenstaande het talloze heen- en weergereis (ik schat een dertigtal snoepreisjes) is dit van in den beginne al uitgedraaid op één grote flop. Kortrijkwatcher heeft dat als negativo altijd al gezegd, maar het is pas begin 2020 dat ook het Schepencollege letterlijk tot de vaststelling kwam dat er voor die samenwerking “geen draagvlak bestond en geen mens kon gemobiliseerd worden“. (Wat die stedenband intussen allemaal heeft gekost, dat heeft de redactie van ‘kortrijkwatcher’ nooit kunnen bijhouden.)

En nochtans.
Deze tripartite is al van in 2020 alweer op zoek gegaan naar een nieuwe stedenband.
Alweer geen mens die dat weet, wat op zichzelf opnieuw als een reden tot een volgende mislukking kan beschouwd worden. Wie weet er dat Kortrijk al in 2020 een – niet nader bekend gemaakte subsidie van het Provinciaal Wereldhuis in Roeselare voor drie jaar heeft binnengehaald? (Wie kent er trouwens dat Wereldhuis?? Bezoek eens de erbarmelijke website van die instelling. Bij het aantikken van “contact” krijg je als reactie dat u geen toegangsrecht hebt op deze pagina.)
We zijn dus weer goed transparant bezig !
– Wie weet er dat ons stadsbestuur in 2021 al een wereldwijde oproep lanceerde naar steden om zich kandidaat te stellen? Wie weet er dat er hierop slechts twee antwoorden kwamen: van Antsirabe uit Madagaskar en dus ook van Chefchaouen.
– Wie weet er dat “we” (wie? waar? wanneer?) kozen voor verdere besprekingen met de Marokkaanse stad om “praktische en inhoudelijke redenen”. Welke? (Stad zegt dat Chaouen “een pioniersrol in de regio vervult rond het vooropgestelde thema” (klimaat en biodiversiteit). Ja? Hoezo?
– Wie weet er dat “we” na “veelbelovend online overleg” vanuit Marokko zelf werden uitgenodigd om verdere afspraken te maken IN Chaouen?
– En ja, wie weet er dat er al een verkennend (zeskoppig) bezoek is gepland aan onze potentiële partner van de stedenband?
Is dat bezoek nu al doorgegaan of niet? (De beslissing is begin mei gevallen.) Zo ja, bestaat daar al een verslag over, met conclusies?

Kortrijkwatcher heeft niks tegen een stedenband met een Marokkaans plaatsje. Integendeel!
Jawel, we pleiten daar als positivo al vele jaren voor, gezien onze stad nogal wat burgers telt “van origine” uit de Maghreb.
Maar als stad nu al dusdanig niet-transparant bezig blijft is ook dit project gedoemd om te mislukken. Komt er vanzelfsprekend geen draagvlak.











Stedenband met Cebu City eindelijk stopgezet (2)

“Stad Kortrijk” heeft eindelijk ervaren dat de interesse in de stedenband met Cebu is “afgenomen” (heeft die ooit wel bestaan?) en de samenwerking is uitgedoofd.
Argumentatie voor de stopzetting: “Binnen Kortrijk is er voor deze specifieke samenwerking geen draagvlak meer. Er konden weinig mensen gemobiliseerd worden en de stedenband wordt noch gedragen, noch beleefd in Kortrijk. ”
Kortrijkwatcher zei dit in meerdere stukken, al vele jaren. De negativo!

Even een vluchtige historische terugblik.
– Vanaf 2001 heeft men er vier jaar lang over gedaan om uiteindelijk de Filipijnse stad Cebu te kiezen als partner voor het opzetten van een stedenband. De motivering van de keuze is altijd onduidelijk gebleven, niettegenstaande bijv. een vraag van voormalig raadslid Marc Lemaitre hierover.
– Vanaf 2004 tot en met 2012 vonden er heen en weer 11 werkbezoeken plaats (6 in Kortrijk en 5 in Cebu City). 29 mensen namen er aan deel. Tussen 2014 en 2019 waren er 4 werkbezoeken (2 in Kortrijk, 2 in Cebu).
19 deelnemers.
Al deze deelnemers (ambtenaren, schepenen, zelfs reporters van radio Quindo) vonden deze bezoeken natuurlijk heel inspirerend en waren enthousiast over de samenwerking.
– Wat dat allemaal heeft gekost is praktisch niet te achterhalen. (Stadsbudget 2015 bijv. voorzag 20.677 euro, maar rekende ook op subsidies.)
– Vanaf 2011 werden er “jongerenreizen” opgestart, in samenwerking met Haarlemmermeer, de Nederlandse zusterstad van Cebu. Tot 2019 ging het om 8 edities (4 in Kortrijk en 4 in Cebu). De deelnemers (veel bakvissen) aan deze “inleefreizen” waren waarlijk dolenthousiast.
– Een evaluatierapport van 2013 was positief, maar vond dat er toch aandachtspunten waren. Bijv. dat de Kortrijkse bevolking nergens van wist. (Cebuanen trouwens ook niet.)
– Wat deed men zoal tijdens deze werkbezoeken? Rapporten bleven meestal uit of waren niet openbaar. Kortrijkwatcher herinnert zich vooral nog dat wij de Cebuanen een keer leerden hun afval composteren.
Een nieuwe samenwerkingsovereenkomst voor 2014-1016 verbreedde (hopeloos) de doelstellingen naar wederzijds leren over klimaatmaatregelen en burgerparticipatie. Na 2016 is er geen samenwerkingsovereenkomst meer gesloten maar in 2017 kwam er toch nog een delegatie uit Cebu op bezoek en ging de “mondiaal ambtenaar” (Stijn?) nog naar een festival te Cebu. Vergezeld van een choreograaf en een kostuumontwerper om onze de sinksenfeesten te inspireren…(Stel u voor!)

Een roemloos einde van een Kortrijkse band met een megastad van meer dan 800.000 inwoners.
Wat nu gedaan?
Stad bezint zich over alternatieven.
En waarlijk. Eén ervan heeft Kortrijkwatcher (de positivo) ooit voorgesteld. Laat ons een stedenband sluiten met de thuisbasis van grote diaspora alhier (inwoners van vreemde origine in Kortrijk). Bijv. met een stad uit Marokko…

Kortrijk Bruisende Stad??

Nog niet in China geweest zeker?
Onze trouwe abonnees weten dat een bepekt team van de redactie van kortrijkwatcher op bezinningsreis is in China, meer bepaald in de provincie Yunnan.
We beseffen nu eindelijk wat een bruisende stad is.
In België zijn er gewoon geen.

Neem nu een stadje als (old) Dali. Geeneens 40.000 inwoners. Duizenden winkeltjes, restaurants en andere zaakjes. Allemaal om ter mooist. (Er komen geen etalagisten aan te pas!) Kraaknette straten omzoomd door bomen en ander groen en bloemen. Rustbanken. Publieke WC’s. Parken waar tuinarchitecten van alhier nog veel kunnen van leren. Betoverende verlichting van straten en gebouwen in alle kleuren. Zelfs hier en daar ook overdag (ledlampjes.) Waterpartijen alom. Ambachtelijke werkplaatsjes. Kunstateliers. Museumpjes. Enz.
Onvoorstelbare soorten van openbaar goedkoop vervoer. In de ‘nieuwe steden’ dan een architectuur die we hier niet kennen of zien. De wegenbouw tussen steden. De treinen. Ach.

Hier kun je iedere dag in vele straten of straatjes op de koppen lopen. En de mensen zijn welgezind en uiterst vriendelijk. Een zeer bewogen, nieuwe ervaring voor ons team.
Schepen Maddens! Kom eens kijken. Met heel de Kortrijkse horeca, de tuinarchitecten, de etalagisten, de interieurarchitecten. heel de middenstand!

P.S.
We komen nog terug op het onderwerp.


Delegatie van “kortrijkwatcher” op expeditie naar de Volksrepubliek China !

Ja, het is voor een onbepaalde tijd, maar het streefdoel is dat er bij terugkeer van de uitstap opnieuw enige ideologische eensgezindheid heerst binnen de redactie van deze elektronische krant. (Er roerde wat! Maar wat?)
Beschouw het dus niet als een strafexpeditie, maar als een van de meer kostelijke maar efficiëntere vormen van hedendaagse teambuilding. (Bij ons geen bergbeklimmen of zo, of danscursus of kanovaren.)

De senior-writer en tevens opiniemaker van ‘kortrijkwatcher’, vergezeld van zijn representatieve redactiesecretaresse en een willekeurige, maar fervente en deskundig-kritische lezer van KW nemen dus straks het vliegtuig (niet de trein!) naar het Verre Oosten.

Hoe is het zo ver kunnen komen?
We moeten nu toch even uit de biecht klappen, iets wat aan weinig journalisten van onze gazetten is gegeven.
Sinds de nieuwe Kortrijkse tripartite van Q alweer aan de macht is, vinden een aantal anoniem gebleven lezers dat KW inhoudelijk steeds meer naar rechts opschuift en zelfs in het vaarwater raakt van ons lokale Vlaams Belang.
Hetzelfde gremium van lezers is er steeds minder mee gediend dat KW niet ophoudt te zagen én te zagen over het populistische, demagogische (zelfs onwaarachtige) Kortrijkse beleid van Team Burgemeester en daarbij tegelijk de onverholen, deontologisch onbehoorlijke coalitie van het bewind met de plaatselijke ’embedded press’ aan de kaak stelt..

Die anonieme, steeds meer verbolgen KW-lezers (waarschijnlijk behorend tot het progressieve kamp in de gemeenteraad, vergezeld van de onwetende burgers) hebben achter de rug van de KW-redactie de CFO én de CFE van ons bedrijf bestookt met bedreigingen dat ze hun abonnementen zouden opzeggen. Ons zelfs niet meer gratis willen lezen!

Dat is dan logischerwijze ter ore gekomen van de aandeelhouders van de NVBA “Kortrijkwatcher(s) en Zonen”. Die aandeelhouders vrezen ipso facto dan dat vanwege het dalende lezersaantal eveneens de advertenties in

KW-krant stelselmatig zullen wegvallen, zodat dientengevolge het winstcijfer van de vzw NVBA een deuk zal krijgen, alsmede – niet te verwaarlozen! -de uit te keren dividenden. Paniek bij ons bedrijf!

Vandaar dat de voorzitter van de Raad van Bestuur van KW heeft beslist dat er nu een delegatie van de KW-redactie stante pede op stage moet naar de Chinese Volksrepubliek om minstens de elementaire begrippen te leren kennen van wat aldaar aangezien wordt als “socialistische economie”.
Naar het schijnt is er in China al gezorgd voor een (van oorsprong) Belgische, goed betaalde “fixer” die onze redactie in contact zal brengen met minstens één de duizenden leden van Het Nationaal Volkscongres. Tevens is min of meer beloofd dat onze delegatie mag plaats nemen naast de VIP-tribune van de CPC-leden bij een 1-mei-feest in een bekende – nog te bepalen -provinciale stad.

P.S.
De periodiciteit van onze KW-edities gedurende de periode van de buitenlandse missie is afhankelijk van de connectiviteit tussen de Volksrepubliek en de Belgische Staat. Kijk eens om de week?

Oppositiepartij Groen vermijdt dat de Kortrijkse tripartite enig gezichtsverlies lijdt (2)

Ja, hoe is dat gegaan?
Hoe komt het dat de Kortrijkse gemeenteraad op 3 juli niet eens heeft gestemd over een motie die was geagendeerd door een burgerinitiatief van zowat 800 burgers?

In onze vorige editie las u dat de twee linkse fracties (1 van de coalitie) de motie tegen de vrijhandelsverdragen TTIP en CETA  volmondig zouden goedkeuren.
De N-VA (wel van de coalitie) daarentegen niet.

Maar wat was de houding van de CD&V- raadsleden?
Roel Deseyn (ook Kamerlid en aldaar geacht een standpunt in te nemen over de verdragen) nam hierover het woord en liet weten dat zijn fractie zich zou onthouden.
Op de CD&V-banken  waren er wél raadsleden te zien (van ‘Beweging.net’?) die enthousiast applaudisseerden bij de toelichting van de motie door een burger-initiatiefnemer.
Vandaar dat Deseyn toch uitpakte met een soort toegeving.
Zijn fractie zou de motie evenwel toch kunnen goedkeuren als er twee punten zouden worden geschrapt. (Zowat de belangrijkste…)

–  Punt 4 dat vraagt om de ratificatie van CETA te schrappen én om zich uit te spreken tegen het TIPP.
–  Punt 11 dat Kortrijk symbolisch uitroept tot TTIP & CETA & TISA- vrije gemeente.

Hierbij schoot David Wemel van Groen in paniek.  (Zo omstreeks de 45-46ste minuut op de live-uitzending van de zitting te zien. )
Hij opperde dat het hiermee  totaal onduidelijk werd of er zich al of niet ter zitting een meerderheid zou scharen achter of tegen de motie over (tegen) de handelsverdragen.

TUSSENVOORSTEL

En hij deed hierbij een “tussenvoorstel”:  laat ons de stemming verdagen.
“Geef ons de tijd om samen met de fractieleiders (en de initiatiefnemers) te bekijken of we niet kunnen komen tot een aangepaste (geamendeerde) tekst.”
En Wemel vroeg aan de voorzitter van de gemeenteraad nog wel om een en ander te bespreken in het zgn. Bureau van fractieleiders van de gemeenteraad.

Dankzij Groen kwam het dus tot een stemming over een uitstel van de stemming.
(Normaal gebeurt zoiets als een dossier bijv. tekortkomingen vertoont of als er zich nieuwe feiten hebben voorgedaan.)
–  18 raadsleden waren voorstander van uitstel.
–  15  tegen.

De zaak over de handelsverdragen zal waarschijnlijk opnieuw behandeld op de gemeenteraad van oktober.  Raad maar eens wat er tegen die tijd allemaal niet is veranderd is aan de stand van zaken rondom TTIP en/of CETA.  Misschien is de tekst van de motie intussen gewoonweg totaal verouderd.  Niet meer relevant.
Sans objet.

De voorzitter van de gemeenteraad was niet geneigd om de kwestie inhoudelijk uit te klaren op het Bureau van de fractieleiders.  En gelijk heeft hij.
Dat Bureau is geen soort mini-gemeenteraad.  Dat Bureau bespreekt enkel praktische zaken m.b.t. de werking van de Raad (vb. presentiegeld, huishoudelijk reglement).

Oppositiepartij Groen vermijdt dat de Kortrijkse tripartite enig gezichtsverlies lijdt (1)

De tripartite (VLD, N-VA en SP.a) hangt met spuug en plakwerk aan elkaar.   De ideologische  verschillen zijn groot maar die worden ondersneeuwd door het feit dat de burgemeester zo handig is om de drie schepenen van de drie fracties hun ding te  laten doen.  De lijm om alles bij mekaar te houden is dat de schepenen zowat elk kunnen beschikken over een eigen budget voor hun eigenste beleidsdomein.  (Soms is dat budget heel groot, bijv. voor ICT en de strijd tegen kinderarmoede,  het monopolie van SP.a-schepen Philippe De Coene).

Ha!
De begrippen ‘links’ en ‘rechts’ in de politiek zijn inhoudsloos geworden?
Wie dat beweert heeft alleszins de Kortrijkse gemeenteraad van gisteren 3 juli niet gevolgd, en is overigens op zichzelf al iemand van rechts.

Eerste punt van de agenda was de vraag van een 800-tal inwoners om Kortrijk ‘symbolisch ‘ uit te roepen tot “TTIP en CETA- Vrije Gemeente”.
Er moest gestemd over een motie met 12 punten
Punt 4 is zowat het belangrijkste:
De gemeenteraad vraagt aan de hogere overheden (het Europese en andere parlementen) die betrokken zijn bij de onderhandelingen dat ze 1) de ratificatie van CETA afwijzen en 2) zich uitspreken tegen het TIPP “zoals het tot nu toe bekend is”.

Het stond in de sterren geschreven wat de houding zou zijn van de SP.A- en de Groen-fractie.  Hun Europese parlementsleden zijn de meest fervente tegenstanders van de vrijhandelsverdragen met de VS en Canada.  De Europese parlementsleden van de CD&V zijn  – mits enige nuanceringen –  voorstanders. Ook bij  de NV-A is men pro.  Geert Bourgeois bijvoorbeeld.
Dus verleenden  de fractieleiders van de SP.a en Groen hun steun aan de volledige motie.
Bij de N-VA was de fractieleidster afwezig en kon men dus niet anders dan aan  Maarten Seynaeve (voorheen VB’er, nu onafhankelijk) het mandaat verlenen om namens de N-VA de motie af te keuren.

Intussen zwegen de burgemeester en zijn schepenen in alle talen.
Ze konden dat blijven doen omdat het uiteindelijk niet eens tot een stemming zou komen… En daarmee  bleven Kortrijkse burgers verstoken van het genoegen om een  keer openlijk een verdeeld (niet collegiaal) schepencollege  aan het werk te zien.
Hoe is dat zo (onverwacht) kunnen gebeuren?

(Dit stuk wordt te lang.  Zie volgende editie.)