Acoliet
Misdienaar, meeloper. Schepen Bral was geen acoliet van de burgemeester de Bethune. Burgemeester Van Quickenborne laat zich ermee omringen.
Ambitie
Gedrag vertonen dat erop gericht is om persoonlijk succes te boeken zonder dat het opvalt. Bijvoorbeeld glasbakken laten beschilderen.
Anticiperen
Voorkomen dat zaken uit de hand lopen. Als schepen persconferenties geven met het antwoord op vragen die op de agenda staan van de volgende gemeenteraad. Bellen met journalisten.
Behoeftenhiërarchie
In belangrijkheid voortschrijdende menselijke behoeften in het leven en bij het werk. (Dat is hetzelfde.)
Fundamenteel zijn bijvoorbeeld voedsel en veiligheid. Bij politici eerder (nest)warmte, liefde, aandacht. Bij Kortrijkse politici au fond hetzelfde: altijd goed zijn voor elkaar en mekaar.
Altijd tussen (midden) de mensen zijn. De mensen! (Alsof het om een ander diersoort gaat.)
Blame stormen
In en café of op geheime plek bij elkaar komen (voor of na een gemeenteraad) om via brain storming te zien wie de schuld gaat krijgen.
Cherry picking
Met ideeën van anderen weglopen. Bijvoorbeeld een rondreizende bus inleggen voor internet-opleidingen.
Collegialiteit
Afwezig blijven uit een Schepencollege om geen standpunt te moeten innemen.
In de gemeenteraadsfracties : naar het toilet lopen bij een stemming. (Plaspauze.).
Concullega
Een samentrekking van de termen “concurrent” en “collega”. Raadslid Marc Lemaitre en schepen Philippe De Coene waren heel bekende concullega’s.
Damage control
Schade vanwege ondoordacht beleid proberen te beperken. Vaak toegepast door de schepenen via telefoontjes naar de pers. Of door op WTV te komen.
Employability
Inzetbaarheid verhogen door te werken aan zijn professionele ontwikkeling. Stadspersoneel krijgt lessen om te leren brieven schrijven en klantvriendelijk te blijven.
Feed back
Gemopper achteraf in de “Raadskelder”, onder het stadhuis. Kan eigenlijk overal, maar altijd wel in een café..
Flow
Bij “flow” voel je je sterk, alert en verricht je moeiteloos je werk.
“Contrary to expectation, “flow” usually happens not during relaxing moments of leisure and entertainment, but rather when we are activily involved in a difficult enterprise, in a task that streches our mental and physical abilities.” (Prof. Csikszentmihalyi.) Na 22 uur is alle “flow” spontaan verdwenen in de gemeenteraad.
Gremium
Besloten groep(je) van mensen dat het echt voor het zeggen heeft. In Kortrijk drie tot vier (aangetrouwde) familieclans.
Hersenscheet
Een spontane uitlating die je eigenlijk onverhoeds ontsnapt en die je wellicht beter niet had gedaan. Nochtans waar.
Incentive
Een of ander lekkers om de prestaties op te krikken. Ander woord voor snoepreisje naar Cebu (Filipijnen).
Ingenu(e)
Schepen Leleu was indertijd sterk in het spelen van de vermoorde onschuld. Schepen De Coene kent er ook wat van.
Matrix organisatie
De stadsadministratie is zo ingericht. In een matrix heeft iedereen tenminste twee bazen, de projectleider en de chef. Problemen worden hiermee organisatorisch ingebakken.
Mismanagement
Bestaat niet in Kortrijk.
Neofietenijver
Komt voor bij nieuwe schepenen en raadsleden. Dooft vlug uit.
Offline bespreken
Buiten de vergadering. Tijdens de gemeenteraad koffie gaan drinken in de schepenzaal.
Off-topic gaan
Het gesprek op een ander (irrelevant) onderwerp brengen. Het voorrecht van de voorzitter van de gemeenteraad.
Onderbuik
Van hieruit bedrijft men politiek.
Personal branding
Van uw eigen persoon een merk maken. Bijv. als schepen achter de vuilniskar meelopen. Ook genoemd “reflected glory”.
Stemmentrekker
Iemand van wie anderen zeggen dat hij/zij dat niet is.
To-do-LOE lijst
Lijst van dingen waar je absoluut geen zin in hebt. (Klemtoon op de laatste lettergreep.)
De begroting bestuderen staat bij raadsleden op die lijst hoog aangeschreven.
Zelfinzicht
Een reëel inzicht hebben in eigen sterke en zwakke punten.
Er zijn twee soorten van zelfkennis: die van de muis en die van de olifant.
* Een olifant en een muis lopen samen door de woestijn. De muis draait zich om en zegt aan de olifant: “Goh, wat maak jij stof zeg!”
* Dezelfde olifant en muis lopen nu over een brug. De olifant snauwt naar de muis: “Jij moet niet zo hard stampen, anders stort de brug in.”
All posts by Frans
BudaBIS: facts and figures om te blijven scrollen (2).
De nieuwe vzw “Buda Kunstencentrum” is in feite al opgericht op 27 oktober 2004.
De neerlegging van de akte dateert van 29 oktober. Achter de schermen (beter: voetlichten) was men al vóór de zomer van 2004 bezig met de constructie van deze nieuwe subsidiekraan.
En nu begint er pas zenuwachtigheid op te treden in de gelederen. Niet bij de Kortrijkzaan hoor (weet van toeten of blazen) maar wel bij de profs. De culturele bobo’s .
Wat er met de bestaande vzw Buda van Kurt Van Belleghem c.s. gaat gebeuren is naar buiten uit onbekend. (Kijk. Persoonlijk denk ik dat die gasten zich zullen redden. Net als voetballers in de transferperiode.)
Blijft die VZW intussen “zijn ding doen”? En met “GOESTING”? Onder een andere naam? Zullen die twee Vriendelijke ZW’s een strijd op leven en dood aangaan om het schatteneiland aan de Leie te veroveren? Wat bijvoorbeeld met het zgn. residentiebeleid van kunstenaars aldaar?
Deze watcher althans wordt hierover niet de minste uitkijkpost gegund.
(Een vroegere afspraak met de topleiding is zoals verwacht nooit doorgegaan.)
Men laat ergens wel doorsijpelen dat de oude vzw zich eerder met nieuwe vormen van post-artistieke opleiding zou bezig houden. Buiten het schoolse, academische systeem.
Dat zou een goede zaak kunnen zijn, mits het bijhouden van ietwat nauwkeurige aanwezigheidslijsten. En beheersing van de kosten. Die artiesten hebben nooit materiaal genoeg, jong. Video’s, vent !
Even een positief voorstel in verband met die post-opleiding.
De klas dient alleszins de eerstvolgende PLASA-beurs in Londen of elders te bezoeken.
Georganiseerd door de “Professional Lighting and Sound Association”.
Honderden nieuwe dingen zijn daar telkens aangeboden: helix 255M, chroma-Q colour block
DB4 nu), LED fixture, smart color scrolles, magnum 1500 (dat is een smoke machine net als de live T26), retardant charisma velour, boutique bobbles, vesa tube, heavy duty pulleys, enz., enz.
Zelfs een “plean voice evacuation system” en een “diming sensation”voor wanneer het te druk wordt op het eiland.
Verder.
In elk geval ziet het er naar uit dat de fundamentele doelstelling van beide kunstenaarskolonies dezelfde is.
BudaBIS formuleert die zo: “De vereniging heeft tot doel een kunstencentrum uit te bouwen dat focust op artistiek onderzoek, creatie en presentatie. De vereniging stelt de kunstenaar centraal (dus niet het publiek, of “de mens” – NvdR) en ondersteunt, produceert en/of presenteert alle mogelijke vormen van hedendaagse kunst.”
En nu komt het onheil van eertijds weer opdagen.
Om welke kunstenaars gaat het?
Citaat uit de akte: “De werking geeft de voorkeur aan kunstenaars die zichzelf en hun parcours blijven bevragen.”
Dat taaltje dus. Hetzelfde kunstenarees als dat van het oorspronkelijke Buda-genootschap.
Wat zou Wim Delvoye uitgerekend van Wervik zoal denken als hij zichzelf bevraagt? (Ik zag hem – ja, niet hijzelf natuurlijk- ooit een keer met een machine, puur plagiaat, in NewYork. Wat hebben we hier nu voor parcours?) Of om even grensoverschrijdend buiten de regio te gaan: Picasso? Nu even grof: wat die man heeft “geschetst”, jong! In alle mogelijke residenties. En vrouwen bevraagd !
We willen nu niet ambetant socio-cultureel filosofisch doen, maar zou het niet beter zijn dat in deze moderne (zoals altijd: steeds veranderende) samenleving kunstenaars nu een keer zichzelf en hun parcours door hun eigenste externe publieke slachtoffers laten bevragen?
WE ZIJN NIET DOM HOOR. SLECHTS DE HELFT VAN MENSEN HEEFT EEN I.Q. VAN MINDER DAN HONDERD.
BudaBIS is een fusie van drie bestaande vzw’s: Limelight, Dans in Kortrijk en Beeldenstorm.
“Beeldenstorm” is een strikt private vzw van de burgemeester. Niettegenstaande enige subsidies van de stad en wat immateriële bijstand van ambtenaren en ook van de oude vzw Buda is die storm nooit opgestoken. (Men wou bijvoorbeeld festivals organiseren.)
“Dans in Kortrijk”, dat is van Koen en Roos.
“Limelight” kennen we al vanuit een stukje hieronder op de weblog.
De drie vzw’s zetten hun eigen artistieke activiteiten stop eind dit jaar, maar worden pas definitief ontbonden en vereffend na 1 juli 2006. Werk aan de winkel voor de revisors-commissarissen. Want ook de schulden worden in één pot nat gegooid.
Ze zetten hun activeiten stop? Eind dit jaar? En dan? Moeten we dan allemaal thuis blijven?
Voor hoelang? Niet akkoord hoor.
(Is de begroting al aangepast?)
De mandaten van de Raad van Bestuur van BudaBIS zijn al ingevuld.
Voorzitter is Franky Devos, opgevist uit Anno’02.
Artistiek leider is Koen Kwanten van Dans in Kortrijk, woonachtig in Leuven en aldaar en elders ook activiteiten uitoefenend.
Puur zakelijk leider is dit keer: Joost Fonteyne van Limelight.
Beide “leiders” zijn nu al zeker van hun functie tot eind 2009. Zelf beslist, na zelfevaluatie.
Bestuurders zijn o.m. Bart Carron (altijd goed om aan overheidsgeld te geraken) en Karel Debaere (van Leiedal, ook beslagen in het betere subsidiewerk).
Er zijn nog drie externe adviseurs voorzien.
Maar, let nu even weer op: géén commissaris !
Voor de samenstelling van de Algemene Vergadering is men al een tijdje aan het zoeken naar de juiste acolieten. (Nu al maken veel leden van Limelight geen schijn van kans meer.)
Huidige personeelsleden moeten nergens voor vrezen. Zij worden door de nieuwe vzw overgenomen “met behoud van voorwaarden”.
De zetel gaat niet naar het kunstenaarsnest op het eiland maar blijft gevestigd in de Jan Persynstraat. Zal iedereen daar nog binnen kunnen?
Belangrijk.
“Happy New Ears” kan nu nog niet meedoen aan “het verhaal”. Als deze organisatie daar nu al een rol zou in willen vervullen verliest zij niet minder dan 100.000 euro subsidies omdat ze momenteel in een ander goudenregenstelsel van de hogere overheid is gevat. En als de organisatie happy wil blijven in dà t lucratieve stelsel is de overkomst naar BudaBIS pas voorzien voor eind 2009. (In de praktijk zal “Happy New Ears” ongetwijfeld wel deelnemen aan de podiumactiviteiten op Buda. Geen paniek. “Muziekcentrum” aan het Conservatoriumplein of niet, de vzw komt gegarandeerd ook naar het eiland.)
Tot slot.
Het nieuwe Kunstencentrum wil ook een beschermcomité van academici, industriëlen, beleidsmensen, enz., oprichten.
Mag ik daar ook bij zijn? Ik voldoe aan meerdere voorwaarden. Uitgezonderd die van kapitaalkrachtige. Kan trouwens geen balansen lezen.
Maar er is nu toch al een begroting met een licht overschot.
Er is een totaal van inkomsten voorzien van ca. 1,6 miljoen euro. Men verwacht via de partij “Spirit” (Agalev of Groen! is nu totaal uit de running, ook in Kortrijk) een toelage van de Vlaamse Gemeenschap van zeker 1,1 miljoen. (Dit bedrag is van dezelfde orde als wat het “Kaaitheater” en “de Vooruit” kunnen inpalmen.)
De loonkost zou zowat 590.000 euro bedragen. (Zonder de Gesco-bijdragen?)
Over de netto-kosten voor de bescherming van zwaluwnesten en buurtwerk
De bescherming van de zwaluwnesten kost de stad eigenlijk niets. We krijgen er namelijk een subsidie van 2.500 euro voor en geraken dit geld niet kwijt.
Voor de organisatie en ondersteuning van “evenementen” (zonder “Kortrijk Bruist”!) geeft de stad netto 1.044.731 euro uit. Dit is 14 euro per kop. Vandaar dat het iedere Kortrijkzaan is geraden om aan die evenementen deel te nemen. Afwezigen zijn namelijk het slachtoffer van een verborgen en persoonlijk misschien van een geenszins gewild solidariteitsmechanisme.
Aan drugspreventie besteedt de stad (dat zijn wij) zowat 17.000 euro bruto, maar netto is dit herleid tot 9.000 euro.
Personeel en werkingskosten van de brandweer kosten ons netto 3.398.681 euro.
Enzovoort.
Al dit soort zaken kan iedereen gemakkelijk te weten komen.
De dienst “stadsfinanciën” heeft bij de behandeling van de begroting 2005 een bijzonder interessant werkdocument aan de gemeenteraad overhandigd. De burgemeester gaat er terecht fier over. Het document is jammer genoeg onopgemerkt gebleven in de media. In de Stadskrant
was hierover ook niets te vinden. (Dat is een traditie. Als het aldaar dan toch één keer om stadsfinanciën gaat, heeft men enkel oog voor – soms schijnbare – belastingverminderingen.
Niet voor verhogingen of nieuwe belastingen.)
Waarover hebben wij het?
Voor het eerst in de geschiedenis heeft de stadsadministratie een poging ondernomen om voor de gewone dienst per directie een opsomming te geven van de gedane activiteiten met daarbij telkens de corresponderende uitgaven en eventueel bekomen ontvangsten.
Vroeger moest een beetje vlijtig raadslid dat allemaal zelf opzoeken. En technisch gezien kon dit
soms niet aan de hand van de begroting.
Goed verstaan: het document geeft dus enkel de netto-kost voor het personeel en de technische en andere werkingskosten van de diverse directies. Het gaat hoegenaamd NIET over investeringen. Dat is “buitengewone dienst”.
Het is een boek van 114 bladzijden geworden.
Een kleine greep daaruit.
De bibliotheekwerking zal dit jaar netto 1.185.588 euro kosten. (Er zijn bijna evenveel ontvangsten.)
“Buda-kunsteneiland” mag 50.000 euro verwachten, maar dit zou alweer als een
pre-financiering te beschouwen zijn in afwachting van weer nieuwe subsidies.
Globaal geven we aan de dienst cultuur netto 6,2 miljoen. (Sculpturen in de stad: 10.000 euro. Guldensporenviering: 51.773 euro.)
De “kabinetten” van het College kosten netto 1,2 miljoen.
Maar dit cijfer is toch wel zeer misleidend. In het bedrag steken ook pensioenbijdragen voor het Schepencollege, plus toelagen aan de politieke fracties in de gemeenteraad, en eigenaardig genoeg ook het project Imago (189.000 euro) ! De bruto-loonkost van het personeel in de kabinetten is zowat 600.000 euro. (Daar staan wel geen ontvangsten tegenover. Of toch?)
Verder.
Kortrijk zal aan twee medewerkers van het Ondernemerscentrum (in feite Syntra West) elk 10.000 euro geven.
Ophaling huisvuil: 2,2 miljoen. Heel de dienst milieu kost 7,4 miljoen. Bruto: 11,2 miljoen.
Zoals afgesproken: zonder investeringen. (En maar blijven sorteren. Potje hier, ander potje daar. En vulkanen maar spuwen.)
De werkingskosten voor de alternatieve onkruidbestrijding door “Kruid en Blad”: 125.000 euro ! Stad zal voor 1,3 miljoen huisvuil- en andere zakken verkopen. De inkoopprijs voor al die zakken is 135.000 euro.
Aan onderwijs geven we bruto 3,3 miljoen, maar daar zijn zoveel subsidies van de hogere overheid voor (wedden) dat het netto-bedrag slechts zowat 800.000 euro wordt.
De externe betrekkingen (de fameuze jumelages met bijvoorbeeld Tasjkent) eisen bijna 400.000 euro op.
Voor de sport geven we 5,1 miljoen uit, maar er zijn ook ontvangsten voor 1,3 miljoen.
Het zwembad aan de Abdijkaai kost netto toch niet erg veel in vergelijking met de andere: 272.412 euro. Jaarlijkse herinzaai voetbalvelden: 43.800 euro.
Woont u in de wijk “Lange Munte”? Het buurtwerk aldaar vraagt u en andere Kortrijkzanen netto 16.000 euro. (De Venning slechts ca. 5000 euro.)
Zo.
Nu weet u bijna alles.
Nog meer weten? Dan vraagt u in het stadhuis om het boek “Overzicht activiteiten opgenomen in de begroting 2005”.
Spannend als een thriller.
U betaalt daar gewoon wat onkosten voor. Maar te vrezen valt dat de oplage voor geïnteresseerde Kortrijkzanen onvoldoende hoog is. Balie-medewerkers bij het onthaal zullen hun ogen niet geloven als daar een rij wachtenden staat. En als er veel kopers zijn moet er een begrotingswijziging komen…
Er is een startvergadering geweest ! Van de levende krachten uit de regio.
Het is ons helemaal ontgaan.
Op 21 januari was er een startvergadering van het RESOC in Zuid-West-Vlaanderen.
Of dat al gebeurd is in het Hoge Noorden? Geen idee.
Dat de kranten daar weinig melding van maakten ligt aan het feit dat er die dag teveel advertenties en ongelukken waren.
U weet niet wat het RESOC is?
Wel, dat is een TRIPARTIET. Nog wel van de levende krachten uit de regio.
U was daar alweer niet bij.
Maar een verslag uit deze praatbarak volgt nog van zodra in ons bezit.
Het sociaal-economisch streekoverleg is grondig hervormd hoor!
Subsidies en personeel zijn daarentegen gebleven of zullen nog stijgen.
Er is nu ook een vzw ERSV, wel te verstaan enkel bedoeld als een juridische hulpstructuur op provinciaal vlak om de RESOC’s en ook nog de SERR’s uit te bouwen op het niveau van de subregio’s. Niet verwarren: de SERR is een BIPARTIET.
Van de ERSV weet ik niet of die bi of tri is.
De secretariaten van REBAK en STC zijn al sinds begin dit jaar geïntegreerd in één gemeenschappelijk secretariaat voor het RESOC en de SERR.
Telefoon en adres nog niet te vinden in de Gouden Gids.
Zal er in het nieuwe “Kasteel van de Streek” op ’t Hooghe wel plaats genoeg zijn voor voor al die bi’s en tri’s? Pff…
Bij de definitieve afbakening van het stedelijk gebied is externe communicatie dringend geboden
Vanaf het eind van deze maand zullen de Kortrijkzanen en de buren uit omliggende gemeenten hun zeg mogen doen over de afbakening van ons stedelijk gebied.
Dan zal er namelijk voor de duur van 60 dagen een “openbaar onderzoek” starten over het “ontwerp van afbakening van het regionaalstedelijk gebied Kortrijk”.
Die afbakening (niet echt als stadsgrenzen te beschouwen!) had uit de aard der zaak veel voeten in de aarde.
Al in 1998 begonnen WES, Leiedal en Cibe aan een studie van de Kortrijkse “potenties”.
Dit alles in nauw overleg met de provincie, tal van administraties en de besturen van de aanpalende gemeenten Deerlijk, Harelbeke, Kuurne, Wevelgem, Zwevegem. Later zijn ook nog Waregem en Menen erbij betrokken. Laat ons zeggen: alle deelgemeenten die men als de Kortrijkse metropool zou kunnen beschouwen. De droom van Groot-Kortrijk!
Het stadsbestuur laat graag uitschijnen dat de (vorige) Vlaamse regering debet is aan de lange lijdensweg van de studie. (Er zijn dertien zulke studies in Vlaanderen te maken, en men moet ergens beginnen. Nu zijn er drie gemaakt. Aalst was eerst in 2003.) En het College zegt daarbij graag tegelijk dat bepaalde verkavelingen en de beloofde bouw van sociale woningen alhier in de stad dientengevolge uitbleven.
Ja zeg ! De aanpalende burgemeesters (Deerlijk! Menen!) moesten maar zo geen ruzie hebben gemaakt bij al dat grensoverschrijdend overleg. Om maar te zwijgen van de boeren en bedrijven.
En er kan nog ruzie van komen als er nog veel bezwaren geuit worden door inwoners van de betrokken gemeenten, of door de resp. gemeenteraden en de provincieraad.
(De gemeenteraad heeft op geen enkel ogenblijk zijn zeg kunnen doen, tenzij een keer bijna in 2000. In dit soort zaken regeert de stad via Leiedal subsidiair schepen Destoop.)
Al die mogelijke bezwaren worden dan nog gebundeld bij de Vlaamse Commissie voor Ruimtelijke Ordening (VLACORO) en met een advies aan de Vlaamse Regering gericht.
Na eventuele bijstellingen aan het plan kan dit dan definitief worden goedgekeurd.
Als alles goed gaat mag men zich net voor of na de zomer aan een definitieve vastlegging verwachten.
Een tip.
De stad kan via een extern bureau alles in goede banen leiden (zelfs mogelijke bezwaren in de kiem smoren) mits uiterste zorg te besteden aan een goede communicatie.
De eigen stadsdienst “communicatie” is evenwel nog altijd danig overstelpt met de “opfrisbeurt” van de Kortrijkse website. Die dienst komt hiervoor dus voorlopig niet in aanmerking.
Maar er is een uitweg.
Voor de communicatie rondom alles wat met het ruimtelijk structuurplan heeft te maken is er door het College al een extern bureau (de firma Bailleul) ingeschakeld.
Voor de prijs van net geen 30.000 euro.
Vooruit met de geit !
P.S.
Op de website http://www.dirkvanmechelen.be is er (beetje simpel) kaartje te vinden van het afgebakende gebied.
En bij Leiedal is er een zeer informatieve CD-rom te verkrijgen (honderden bladzijden lang) over het voorontwerp van het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan Kortrijk. Prachtig gemaakt en heel instructief.
Studenten ! Nu even opletten !
Er vallen na hard studiewerk weer prijzen te rapen.
Leiedal organiseert voor de tweede maal de actie “Leiedal subsidieert je eindwerk“.
Concreet wil de intergemeentelijke vereniging vijf studenten bekronen met een dotatie van niet minder dan 1.000 euro als die tenminste een verdienstelijk eindwerk afleveren dat op een of andere manier een beleidsmatige bruikbaarheid heeft en een duidelijke relevantie voor de werking van de intercommunale zelf of voor de Zuid-West-Vlaamse gemeenten.
Enige haast is geboden. Men kan nog tot 1 februari een voorstel indienen bij Leiedal. Het eindwerk zelf dient uiterlijk voltooid tijdens dit academiejaar 2005-’06.
Info bij: lawrence.beernaert@leiedal.be.
Ook de provincie subsidieert eindwerken met een specifiek West-Vlaams onderzoeksgehalte.
De subsidie bedraagt hier evenwel “slechts” 750 euro. Het aanvraagdossier moet binnen zijn vóór 1 april.
Nadere info bij: etienne.deswaef@west-vlaanderen.be.
Onderwerpen zat voor zo’n studies!
(Vele mogelijke onderzoeksterreinen zijn ook op deze weblog te vinden. Bijvoorbeeld NU.)
Het wordt ondermeer tijd dat er een keer iemand een doorlichting maakt van de politiek gestuurde publieke en semi-publieke welzijnssector in de regio en/of de provincie.
De overlappingen zijn onvoorstelbaar. Zie de zogenoemde “sociale kaart” die alsmaar moet aangevuld.
Er is een totaal gebrek aan synergieën. Er wordt met geld gemorst. Er is bij de vele instellingen (VZW’s) een overtal aan personeelsleden. En die zitten voor het grootste deel van de dag achter hun Personal Computer te surfen en rapporten te schrijven. Zoveel mogelijk in een eigen bedacht sociologisch dieventaaltje.
Men probeert vooral zichzelf en zijn organisatie waar te maken. Men doet zijn ding.
Dat is één van de beruchte “wetten van Parkinson”: het (administratief) orgaan schept de functie. En niet omgekeerd.
Intussen ziet men nergens ook maar enige verbetering van bijvoorbeeld allerhande armoede-indicatoren. De efficiëntie en effectiviteit van (soms zeer bizarre) initiatieven is totaal zoek.
Er is vaak ook een nauwelijks verborgen obediëntie aan lokale partijmandatarissen.
Zéér veel mogelijke onderwerpen voor een of ander eindwerk kan men ook vinden in de onvolprezen studie van Filip De Rynck met als titel “Streekontwikkeling in Vlaanderen, bestuurkundig bekeken”. Dat was het eigenste proefschrift van de auteur! 432 bladzijden. Uitgegeven in 1994 maar nog altijd ongelooflijk inspirerend.
Mits enige actualisering valt De Rynck zeker als vrije student in de prijzen.
Het boek is waarschijnlijk niet meer in de boekhandel, maar altijd nog bij mij opvraagbaar. (Voor het geval ik niet thuis ben: het ligt op mijn nachtkastje.)
Voor de eerste prijs van de provincie is het meest excellente onderwerp dat men zich kan voorstellen de vraag naar de bestaansreden van dit bestuursniveau. Dit is een gratis tip !
Het hoeft niet, maar als u echt zou willen winnen kiest u wellicht toch beter uit de lijst van een aantal geselecteerde thema’s.
HUIS VAN DE STREEK geraakt niet gemakkelijk in de steigers
Eigenlijk bestaat er al een “Huis van de streek“, nog wel in Kortrijk ook. Bijna niemand weet dat, (u ook niet, lezer!) en wat er daar in feite uitgericht wordt is vele malen bijwijlen een volkomen raadsel.
Op papier heeft het Huis een “kruispuntfunctie” én “knooppuntfunctie” voor publieke en semi-publieke overlegorganisaties met een intergemeentelijke of regionale werking. Ja. Het is al goed.
Ook zou het Huis fysiek (bouwtechnisch) als basis dienen voor de zgn. “gebiedswerking” van de provincie. Daar heeft ook nog niemand iets van vernomen.
(Lang geleden een keer gezocht naar de verantwoordelijke provinciale ambtenaar voor die gebiedswerking. Niemand wist waar hij zat. Na veel getelefoneer gevonden in een kantoortje van een overdekte zwemkom in de stad. Heb niet meer aangedrongen bij de vraag wat hij daar deed.)
Kortom, het HUIS is en wordt een “ontmoetingshuis”! Een regionaal rendez-vous huis.
In het politiek jargon: “huis clos”.
In de praktijk wordt daar (nu) veel bedrukt papier geproduceerd, met verslagen van wat er elders en in andere organisaties daadwerkelijk aan plannen wordt gemaakt en gerealiseerd. Insiders krijgen daaromtrent om de zoveel (twee) maanden een overigens goed gemaakt overzicht van. Laat dit wel gezegd zijn.
De eigen toegevoegde waarde van het Huis is evenwel nul.
(Zie de website: http://www.regiokortrijk.streekhuis.be)
Het bestaande “Huis van de Streek” is sinds maart 2002 gevestigd in de “Orangerie Broel” aan de Dam. Kloppen op die schone beletterde deur ( gouden “office”) , en dan zien wat dat geeft. Niet bang zijn. Er is waarschijnlijk geen enkele bezoeker-mandataris in zicht. (Ze zijn er ook nog nooit geweest.) Enkel gewone klerken.
De huurprijs aldaar is uiteraard nogal excuberant, zodat de drie personele individuele gebruikers-medewerkers daarginds algauw beetje geschrokken ook uitkeken naar een nieuwe locatie. Oorspronkelijk wou het Kortrijkse stadsbestuur (dat wel te verstaan naar eigen woorden met heel die kwestie niets heeft te maken) absoluut een vestiging in de binnenstad, maar die werd niet gevonden. (Sommige plaatsen kwamen ook gewoon niet voor op de inventaris van potentiële gebouwen: de Collegetoren bijvoorbeeld, een of andere straks leegstaande kliniek, het gebouw van de dienst bevolking in de Leiestraat.)
Weet je wat?
Al die ontmoetingsplaatsen waren stuk voor stuk net niet “schoon” (representatief) genoeg voor de bobo’s van de regio. (Ge moet daar niet veel achter zoeken hoor. Een klein kasteeltje volstaat. )
En zie: er is een wonder geschied. Beter gezegd: een truc bedacht.
Het vroegere Vormingsinstituut (nu Syntra West) zag namelijk graag zelf wel enkele van zijn activiteiten verplaatst naar het stadscentrum. Mits daar enige pecunaire galanterie vanwege de stad zou bij te pas komen. Zo gezegd zo gedaan, althans binnen een fractie van het CBS.
Dit werd al met al door de coalitie tamelijk vlug en voorspoedig geregeld, op een – voor Syntra althans – decente financiële wijze. Besloten werd om met Syntra een “Ondernemerscentrum” in de Leiestraat op te zetten.
Maar nu moest Syntra nog tegen een behoorlijke prijs zijn kasteel van ‘T Hooghe met aangelanden (plus de klassen in de vroegere bowling?) kwijtraken. De vraagprijs van het Vormingsinstituut (een soort factie van de Middenstand – het stadsbestuur wil niet zeggen wie de aandeelhouders zijn) was 1.500.000 euro.
Dat is nu ook geregeld, alweer spitsvondig in een beetje breder kader gezet. In het kader van het algemeen belang. Dat is altijd goed. Dient altijd ergens voor.
Een stuurgroep met leden van Leiedal (dat is hier de stad), de provincie en Rebak was na enig palaver van oordeel dat het “Huis van de Streek” best een nieuw onderkomen zou vinden op het “Kasteel van Syntra West”.
Nu nog de vraag wie dan wel concreet dat kasteel zou willen kopen. Het BELEIDscomité Rebak heeft daar alleszins geen geld voor (alle subsidies gaan bijna uitsluitend naar personeelskosten) en Leiedal weet zelfs nu nog niet zo duidelijk of de intergemeentelijke vereniging zich ook de facto in het nieuwe Huis zal vestigen.
De Provincie zal het dus kopen. Een zekere impuls of stroomstoot van de Kortrijkse Provincievoorzitter zal daar ongetwijfeld toe hebben bijgedragen.
Er bestaat sinds kort een “compromis” met Syntra ten bedrage van 1.300.000 euro, inclusief de rozentuin. Normaliter zou de aankoop nog deze week goedgekeurd worden door de Provincieraad, maar dit dossier is uitgesteld want er ontbreken nog enige documenten, waaronder het door stad Kortrijk goedgekeurde BPA.
Hoeveel zal het streekhuis kosten?
In mei 2003 werd in de gemeenteraad gedacht aan zoiets van 3 miljoen euro.
Dat klopt natuurlijk aan geen kanten.
1) Er zijn de ontwerpkosten van het BPA zelf en die van de architecten en de veiligheidscoördinator. Bedragen nog onbekend.
2) Voor de aankoop van het kasteel en de tuin betaalt de provincie dus 1,3 miljoen.
(Is de bowling hierin begrepen?)
3) De herinrichting en het oplappen van het kasteel zelf is ook niet gratis. Bedrag nog onbekend.
4) De tijdelijke en voorlopige herinrichting van de vroegere bowling (waar nu klassen zijn): geen prijs bekend.
5) De sloop (jawel!) van diezelfde vroegere bowling en de heropbouw ervan met de nodige herinrichting (kantoren en vergaderzalen): geen idee.
6) Diversen (herinrichting tuin, aanleg parking, meubilair en andere faciliteiten): quid?
Lezer,
als we nu een keer onder ons zouden afspreken dat het streekhuis over vier of vijf jaar uiteindelijk 5 miljoen euro gaat kosten?
En wie gaat dat allemaal betalen?
Het schepencollege zegt tot op heden in koor: WIJ NIET HOOR !
Alles gebeurt op rekening van de drie partners, te weten: Leiedal, de provincie en Rebak.
Kosten gelijk op te delen.
Welnu.
De stad participeert in Leiedal, en betaalt daarom alleen al wel degelijk wél mee in het project.
De provincie heeft over dit ganse project nog geen accurate begrotingskredieten ingeschreven.
En Rebak (dat is het Regionaal Beleidscomité Arrondissement Kortrijk) heeft zoals gezegd geen centen daarvoor. (Met 60.000 euro subsidies kun je hier niets doen.)
Er is een belangrijk schepen van de stad die in het diepste van zijn hart ook existentiële twijfels koestert aangaande het project.
Afgevaardigden van het OCMW binnen GECORO waren ook niet enthousiast. (In de laatste gemeenteraad van 10 januari werd dit zonder blikken of blozen ontkend.)
Er rest maar één hoop.
Dat alle verenigingen waarvan men dacht dat zij in het Huis hun intrek zullen nemen of zouden kunnen nemen dat ook daadwerkelijk gaan doen en daar dan een ferme huur voor betalen.
Meer nog. Ze kunnen met zijn allen ook de opbrengst van de verkoop van hun huidige lokalen inbrengen als vermogen in het project. Alles is dan meteen betaald. Geen zorgen meer.
Is er dan niemand die aan deze grootscheepse consignatie denkt?
Komen zeker in aanmerking: Leiedal, Welzijnsconsortium, Logo, STC, RISO, Overlegcultuur, Open Net, Eduforum, Regionaal Technologisch Centrum, enz.
Maar Leiedal zelf weet nog altijd niet goed wat te doen. Bijbouwen of niet?
Het Huis zal dus werkelijk een grondige prospectie moeten organiseren, op zoek naar nog andere mogelijke deelnemende instellingen.
Al aan onze zes huisvestingsmaatschappijen gedacht? IMOG? De intercommunale Vliegveld?
Het Stadsontwikkelingsbedrijf (de vroegere Woonregie)? De VZW BUDA? Interreg III-B?
De Conferentie van Burgemeesters? Westtoer? Bitlar? De GOM? Natuurpunt? WES !
Zonder enige marktverkenning komen we er nooit uit. (Het Zeepreventorium wil nu al niet meedoen…)
Misschien kunnen we nog wat bijkomende, nieuwe publieke of semi-publieke instellingen bedenken met de stellige belofte dat ze “een thuis” krijgen op ’t Hooghe.
Komt allemaal in orde.
Zeker als de oprichting van het Huis ertoe leidt dat er tabula rasa wordt gemaakt met de vele mekaar overlappende instellingen uit de regio. Laat die territoriumstrijd nu een keer ophouden.
Net dat zou netto de toegevoegde waarde kunnen zijn van ONS HUIS.
Afspraak in de “Libel” in de herfst 2006 op Hoog-Kortrijk. Zicht op alles.
P.S.
Het “HUIS VAN DE STREEK” is niet hetzelfde als het STREEKBEZOEKERSHUIS of STREEKBEZOEKERSCENTRUM. Mandatarissen en vrijgestelden vergissen zich daar wel eens in.
Al die dingen hebben ook niets te maken met het Ondernemerscentrum, of het Ondernemingshuiscentrum. Of Ondernemingscentrumhuis. Of een o.c. van de Dekenij.
“Muziekcentrum” is nóg iets anders.
Het “Centraatje” ook.
Beetje onderscheid maken a.u.b. Coördinatiecentra zijn nòg iets anders. Zie de Stadskrant.
Integriteit is niet voor iedereen weggelegd
Steden als Gent en Antwerpen werken aan een integriteitscode voor zowel personeel als mandatarissen (politici). In Antwerpen is daar zopas een gemeenteraadszitting aan gewijd.
In onze stad is het nog niet zover gekomen.
Wel is het zo dat er bij het begin van deze bestuursperiode een werkgroep is opgericht om een gedragscode op te stellen. Een afsprakennota voor zowel politici als ambtenaren.
Niemand heeft daar al iets over vernomen. Ik herinner me ook geen bespreking van dit onderwerp in het College van Burgemeester en Schepenen (CBS). Laat staan in de gemeenteraad, de politieraad en de OCMW-raad.
Niet te verwonderen.
Die werkgroep is al na enkele vergaderingen stilgevallen.
De aandacht is dan verschoven naar een nota met enkele regeltjes, alleen voor de ambtenaren.
Er was immers hier en daar intern bij de stadsdiensten enige wrevel in verband met allerhande onduidelijke afspraken over ondermeer het gebruik van dienstvoertuigen, van mobieltjes, van internet en E-mail, de samenstelling van examencommissies.
Ook over allerlei vergoedingen zoals voor maaltijden, zetelen in jury’s, lesgeven tijdens de diensturen, avondvergaderingen, overuren.
Even tussendoor.
De overuren schommelen nu al jaren maandelijks tussen 30.000 en 35.000 euro.
Verscheidene ambtenaren krijgen een vergoeding voor het gebruik van de eigen wagen.
(Ik denk 1 euro per km, maar ben het niet zeker.) Voor één iemand liep die vergoeding op tot 10.000 euro.
Het kabinet van de burgemeester krijgt gezamenlijk een kilometervergoeding van 3.000 euro. De andere acht kabinetten elk 1.500 euro. (Dat zal dan wel forfaitair zijn?)
Het CBS vindt intussen wel dat het moet gedaan zijn met “regularisaties” van kilometer-
contingenten achteraf. En dringt aan op een beter benutten van stadsvoertuigen en carpoolwagens (1 personenwagen en 2 bestelwagens) in plaats van de eigen wagen.
Het “managementteam” heeft voor de gedragscode (wel te verstaan: enkel voor ambtenaren) vorig jaar vier prioritaire aandachtspunten naar voor geschoven.
Die zouden nog aangevuld worden, maar daarover is sindsdien niets meer vernomen.
Wist u dat het Britse pond zich eind vorig jaar in Kortrijk spectaculair heeft hersteld?
Er zijn toen een paar ambtenaren naar Londen afgereisd om aldaar een beurs te bezoeken.
Voor drie dagen en twee nachten.
Om de toegangsprijs tot die beurs te betalen kregen zij 200 euro.
Een interessante wisselkoers was dat. Reken maar uit.
De reële toegangsprijs voor die beurs bedroeg 7,5 pond. (Tijdens mijn werkuren gevonden op internet.)
Voor de reis naar Londen en de overnachting kregen zij elk 400 euro.
In die periode vond ik – alweer tijdens mijn diensturen – een city-trip naar Londen voor twee nachten in een driesterrenhotel voor de prijs van 195 euro per persoon (Eurostar inbegrepen!).
De reis van die ambtenaren en de vergoedingen daarvoor werden in een CBS-besluit formeel goedgekeurd.
En dat is maar goed ook.
Schepenen en burgemeester zijn toch deontologisch en politiek verantwoordelijk voor wat hun ambtenaren uitrichten ?
Het is in onze goede stede evenwel wachten geblazen op een gedragscode voor die mandatarissen zelf.
Ook over hun reiskosten !
Een puntje voor de gemeenteraad?
P.S.
U vraagt zich af hoe ik dat allemaal weet??
Door veel te lezen, tiens.
BREAKING NEWS: ontwerp kiesprogramma Vlaams Blok is klaar
Een vrouwelijke studax uit de Antwerpse denktank van het Vlaams Blok is de drie plaatselijke gemeenteraadsleden komen verwittigen dat zij nu toch een keer verondersteld worden om met een plaatselijk Kortrijks kiesplatform uit te pakken bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Daar keken ze wel van op !
Van haar benen.
Na ampele raadpleging van enkele prominente Kortrijkse bollebozen van de partij (waaronder Siegfried en Walter) is men nog dezelfde nacht en nevel tot enkele basisprincipes gekomen.
Ziehier de voornaamste punten. Er kan nog aan geschaafd worden.
Meer zelfs. De partij is bereid om met eenieder wie of wat scheep te gaan om haar programma te verwezenlijken. Men overweegt zelfs om lokaal de partijnaam te veranderen bij de vorming van een of andere gezamenlijke lijst of allegaartje. (Het voorstel dat circuleert is: “Were Di“.) Plaatselijke tafelspringers staan voor een moeilijke keuze. Om die gasten tot een mogelijk lijsttrekkerschap of goede plaats op de lijst te verleiden belooft het Blok op straffe van een grote boete namelijk nu al aan de individuele gegadigden of coalitiepartners dat zij bij de verwachte electorale overwinning geen enkele schepenzetel zal opeisen. Het burgemeesterschap wel.
Bon. (In het Nederlands: “goed”.)
Ziehier enkele uittreksels uit het ontwerp-kiesplatform.
Veiligheid staat op de eerste plaats.
Na 22 uur komen er geen minderjarigen meer op straat. Tenzij begeleid door opa of een oma zonder handtas.
Elke Kortrijkzaan krijgt gratis een alarmknop, een alarmfluitje, een fluorescerende jas en één bokshandschoen. Met een klein ijzertje.
Er komt een gevangenis aan de Wikings, te financieren door de gedetineerden zelf.
Strenge grenscontroles aan de Meensepoort.
De camera’s op het Schouwburgplein worden in aantal verdubbeld en bediend door gestaalde kaderleden (voormalige werkwilligen in Duitsland en oorlogsburgemeesters “en zonen”) van de partij.
Het drugsbeleid komt op de tweede plaats.
Vandaar dat men wil “streven naar” een absolute nultolerantie voor het drinken van “Bockor” op bier-, missie- en Guldensporenfeesten. Een “Budweiser”is wel nog toegestaan, voor zover het gaat om blikjes van Duitse dealers. “Heineken” is pas toegestaan van zodra ook de Ollanders het verdrag tot oprichting van een Groot-Nederlandse Staat hebben ondertekend. (De partij zal hiertoe onverwijld een resolutie neerleggen in de gemeenteraad.)
Taalgebruik !
Men heeft het lastig met handelszaken die een opschrift dragen in een vreemde taal. Bijvoorbeeld met de “Crocodile”, met “Petit Paris”, en ook met “Magnum”.
(Siegfried suggereert een billijk compromis, zonder winnaar of verliezer: de opschriften kunnen in het Esperanto worden vertaald. Dat geeft dan bijvoorbeeld resp. “Krokodilo”, “Malgranda Parizo”, “Granda”.)
Strenge migrantenpolitiek
Een totale assimilatie van culturen is geboden. De partij pakt hierbij uit met een origineel en gewaagd experiment. Er komt een huisruil van de allochtonen uit de buurt van de Venning en de Stasegemsestraat met de blanke alsmede Japanse bewoners van de wijk Rodenburg en de Wolvenstraat. Of dreef?
De stopcontacten en smeltzekeringen in de moskeeën worden niet meer op veiligheid gecontroleerd. Alle kristallen (ramen met glas) worden in de nacht van 9-10 november 2006 vakkundig verwijderd op kosten van de Moslimgemeenschap. En daarna dichtgemetseld door de meester-bouwvakkers van de LOGE.
Gezin als hoeksteen
Ieder huis krijgt van Gaselwest een eigen haard.
De strijd tegen de denaliteit vangt aan in de scholen. Geen condoomautomaten meer aldaar.
Op de speelplaatsen worden de meisjes in een uiterst sanitair cordon gestopt. Enkel nette manieren worden getolereerd.
Vrouwen op straat dragen een (doorzichtig) plastickapje. Een stofdoek is desnoods ook toegelaten. (Niet in café’s.)
Recht moet zegevieren.
Alle magistraten werkzaam in het Gerechtgebouw krijgen een gratis ere-lidkaart van de partij. (Dit sluit tegelijk politieke benoemingen uit.)
Volksontwikkeling gaat vóór cultuur.
VZW’s als Buda, Happy New Ears, Limelight worden opgedoekt. Het vermogen ervan gaat naar
een nieuw op te richten en enige VZW: “Schoon Volk is Goed Volk”.
(Het Davidsfonds gaat eerst op in het Severenfonds en draagt dan zjjn vermogen over?? Nog te bekijken.)
Luidsprekers in de winkelstraten laten enkel nog liederen horen.
Initiatie Duits in de kleuterklassen.
Inzake sport wil de partij (eigenlijk alleen Siegfried) naturisme (Körpercultuur) toestaan op de speelterreinen van de Wikings. Niet ergens binnen in een lokaaltje.
City marketing (Stadsreclame)
Leden en familieden van het Koninklijk Hof worden de toegang tot de stad ontzegd. (Beelden daarvan op WTV.)
Jumelages met Dachau en Heidelberg. Nog te onderzoeken: een vuilnisbelt (township) in Zuid-Afrika.
Meer levensruimte door de verovering van ons ontstolen gebied (Komen-Moeskroen en Frans-Vlaanderen).
Kortrijk wordt op de wereldkaart gezet doordat het stadsbestuur éénzijdig de republiek Vlaanderen uitroept. (“Bruisende Stad” zorgt voor advertentie in “Le Monde” met het budget “imago”.)
Landbouw: plaats aan en voor de boeren.
Invoeren en substantieel subsidiëren van mestverwerking met een duurzame, milieuvriendelijke nieuwe methode: met mestkevers.
Een nationalistische ecologie: keiharde aanpak van de uitheemse fauna en flora.
De leuze hier moet zijn: “Meer blauwe geschulpten op straat”.
Gemeentefinanciën worden sterk vereenvoudigd.
Geen begrotingen meer die gemeenteraadsleden als wij toch niet lezen. Iedere directeur van een stadsdienst gaat ’s morgens aan de burgemeester (een rechtsreeks verkozen gouwleider uit de middenstand) vertellen wat hij die dag denkt te verteren.
Sociale bijstand komt op de laatste plaats.
Alle ziekenkassen (ook het “Vlaamse Ziekenfonds”) worden afgeschaft. Het OCMW wordt zelfbedruipend.
Er is nog één “Sociaal Huis” in de stad en dat draagt de naam “Berg van Barmhartigheid”.
Te bouwen ver buiten de stad, op ’t Hooghe” en diep verscholen in het stadsbos. Door geen toerist uit de woestijn te vinden.
Enkel nog sociale hulp voor inwoners met bloedgroep SS en/of SA.
WAT TE DOEN?
WAT TE DOEN?
WELKE PARTIJ SPRINGT ER OP DE KAR EN DOORBREEKT DE GEZONDHEIDSGORDEL ?
Voetlicht op Limelight
Alhoewel u ons zelden zal zien met een T-shirt van “Limelight”, kan ik over deze cultuurtempel geen onvertogen woord over de lippen krijgen.
Je mag er niet aan denken dat je (met al dat verkeer!) voor het zien van een kwaliteitsfilm telkens opnieuw Gentwaarts moet. Voor de stierlijk vervelende toneelspelen die in het huis aan de Persijnstraat wel een keer mogen op de planken komen is er toch een oplossing:
je gaat gewoon kalm (laat je niet intimideren) helemaal achteraan in de zaal zitten om aldus onopgemerkt te kunnen wegvluchten, richting bar. Niet van de trap vallen!
Troost kun je ook altijd vinden in de terecht grensoverschrijdende wereldberoemde copieuze recepties achteraf. Op dat gebied staat Kortrijk op de kaart, elders.
Kunsthuizen zoals Buda, Antigone, de Schouwburg e.d., en ook Limelight brengen op hun website NOOIT enig informatief nieuws over wat er “backstage” gebeurt.
Met “backstage” bedoelen we hier al datgene wat op beleidsmatig en administratief gebied zoal wordt bedacht en al of niet uitgevoerd. Of bedisseld.
Op die culturele VZW-websites lees je bijvoorbeeld nooit enige beleidsnota. Of een meerjarenplan. Verslagen van bestuursvergaderingen ontbreken volledig. Er zijn geen balansen, begrotingen of rekeningen te bespeuren. Kunst !
Nochtans krijgen al die Kortrijkse culturele VZW’s veel gemeenschapsgeld waarover men verantwoording zou kunnen afleggen aan de belastingbetaler.
Ze leven er gewoon van. Terecht begint men hier en daar het woord “cultuurindustrie” in de mond te nemen.
Op de website van Limelight krijgt men in de rubriek PRO (professioneel) bij de termen
“infrastructuur, producties, techniek” enkel dit te lezen: “momenteel geen items in deze categorie“.
Er is zelfs geen item in de rubriek “persberichten”.
Op het publieke “prikbord” is er ook niet de minste toespeling te vinden over het gevoerde beleid.
(Even oppassen: op internet kan men ook een blijkbaar niet echt officiële en verouderde site van Limelight vinden onder http://users.pandora.be/newszine.
Die zou dus best kunnen verdwijnen.)
We moeten het weer allemaal zelf uitzoeken. Het is altijd hetzelfde.
Hoeveel gemeenschapsgeld verwacht Limelight voor het boekjaar juli 2004 tot juni 2005 ?
Er is een stadsubsidie voorzien van 6.000 plus 2.500 euro. (Volgens mij klopt dat niet. Het College besloot in november vorig jaar nog tot een toelage van 12.142 euro voor elk van de zeven professionele Kortrijkse podiumkunstenorganisaties.)
Van de provincie krijgt men zowat 20.000 euro. Van de LOTTO van VDLA. verwacht men een prijs van 7.500 euro.
Er zou ook een tussenkomst zijn vanuit het “buitenland” (nog E.G. genoemd) van 8.700 euro.
Het grootste deel van de inkomsten bestaat evenwel uit een toelage van de Vlaamse Gemeenschap: 377.419 euro.
Met de “investeringsubsidies” (?) erbij geeft dit een totaal van 426.278 euro aan betoelaging.
Daarnaast zijn er ook nog GESCO-subsidies voor het personeel: 127.687 euro.
Er zijn natuurlijk nog andere inkomsten waarvoor dan de individuele cultuurconsument in de Persijnstraat of de Pentascoop graag opdraait.
Verwachte kaartverkoop (2004-2005) voor de films bijvoorbeeld: 148.000 . De opbrengst van de kaartverkoop podium-kunst is evenwel eerder gering: 12.000 euro. In de foyer is er een omzet van zowat 24.000 euro. Cultuurminnende Kortrijkzanen ! Dat kan beter !
Aan de uitgavenzijde zijn er huurkosten voor allerlei lokalen ten bedrage van zowat 48.000 euro.
Volgens de Limelight-site zijn er momenteel 11 medewerkers, poetsvrouw inbegrepen.
Allerhande bezoldigingen en personeelskosten (ca. 320.000 euro) zijn hiervoor nodig.
Aan reis- en verblijfkosten zal men 9.000 euro besteden. In vergelijking met hetzelfde soort kosten voor “Citizen First” (internetopleiding voor de Kortrijkzanen) absoluut te verwaarlozen.
Maar het is goed hoor.
Er is een positief bedrijfsresulaat (2004-2005) voorzien van ca. 64.000 euro. De “kosten” belopen namelijk ca. 745.000 euro en de “inkomsten” ca. 809.000 euro.
Hoe zit het met de schulden? Er zijn leningen bij Dexia, Interbrew, Barco voor zowat 3,2 miljoen. Handelsschulden voor 1,6 miljoen. RSZ moet nog zowat een miljoen.
Totaal 5,8 miljoen BEF. Dit zijn allemaal prognoses voor midden dit jaar.
Maar het gecumuleerd verlies is opvallend gedaald.
Er was een explosief hoogtepunt in 2001: 10,4 miljoen BEF. Nu nog slechts 1,8 miljoen.
Op de duur begin je hier weer bij al het gebrek aan schatbewaarders te twijfelen of het wel om BEF gaat. JAWEL ! JAWEL !
Wel, dan is dat doenbaar. Daarvoor kan iedereen gaan.
Zeker als de plannen voor een nieuwe VZW BUDA BIS (samen met Beeldenstorm en Dans in Kortrijk) leesbaar blijven en alleszins als de subsidieaanvragen daarrond gaan lukken.
Van de Vlaamse Gemeenschap alleen al verwacht men dan namelijk een toelage van 1.140.000 euro. Het is nu aan Bertje om zijn ding te doen. Hij moet zich wel door de juiste Kortrijkse lobbyisten van Kortrijk laten omringen. Met onze burgemeester c.s. en Spirit aan de zijde moet dit lukken.
Maar over die plannen later meer, in het kader van onze onderzoeksjournalistieke berichtgeving.
Een voetnoot.
Het bestuur van vzw Buda houdt er niet van dat dit soort gegevens naar buiten komt.
(Soms mag je als lid van de Algemene Vergadering geen papieren mee naar huis nemen.)
Diezelfde mensen zijn er zéker wel voorstander van dat toplonen van bedrijfsleiders gepubliceerd worden en dat politici hun al of niet bezoldigde mandaten (en beroepen en ambten) moeten kenbaar maken in het Staatsblad. Bijvoorbeeld een mandaat bij Limelight zelf.
Politici dienen tevens een vermogensaangifte te doen bij het Rekenhof.
En nogmaals. Het is de verdomde plicht van VZW’s die drijven op overheidsgeld – en daarzonder niet eens zouden bestaan – om hun boeken open te gooien voor de burgers die wel degelijk bereid zijn om met hun belastinggeld tegelijk veel zin en onzin te betalen. De meeste mensen zijn goed.