Door de opbouw van de tentoonstelling “De Gustibus” is het Broelmuseum opnieuw gesloten van 8 januari tot en met 9 februari.
Wat moeten de mensen (toeristen) daar nu weer van denken? Als het museum iets van plan is wordt het gesloten. Raar museum.

“DE GUSTIBUS “(over de smaken) onderzoekt de manier waarop actuele kunst omgaat met voedsel. Ja. Daarbij is er vooral aandacht voor eten als activiteit en voor voedsel als materie. Ja. Inspiratiebron is wel de historische verzameling schilderijen van het Broelmuseum.
In de tentoonstelling is onder meer werk nu te zien van Wim Delvoye (commerçant uit Wervik), Patrick Van Caekenbergh, Jef Geys, Jan Fabre. Achteraf bekeken zijn dat wel Plezante Kerels. Doen meestal toch niet geheel aan zelfcensuur. Ze maken wel iets Kostelijk, maar niemand weet of het erg is. Speelvogels. Moet kunnen.

“De Gustibus” opent op 13 februari voor de genodigden. SMAAKMAKERS.
De tentoonstelling kan u daarna bezoeken tussen 14 februari en 29 april in het museum maar ook in ING (voorheen BBL) op de Grote Markt. Waarschijnlijk weer een groot sponsor en medeorganisator. Wat hebben die banken toch met kunst te doen? Van doen? Toch niet om kosten drukken?
(Het budget van het museum zelf zou slechts 25.000 euro bedragen.)
IK VERSTAAN ER GEEN BARST VAN.

Verscheidene thema’s komen aan bod: de smaak, het eten als ritueel, slanklijnen versus overdaad, de plastische kwaliteiten van voedsel, het vanitasmotief, voedsel als commercieel product, het sociale aspect van samen tafelen. Maar daarnaast kan “eten” ook opgevat als “geestelijk voedsel” en staat voedsel symbolisch ook voor vergankelijkheid, memento mori en de dood.

Maar hoe weet ik dat weer allemaal? En jullie niet?
Alhoewel geen lid zijnde van de Algemene Vergadering van de Musea dan??
Heel eenvoudig: uit de persberichten !

En ja, nu ook wel toch een klein beetje uit de verslagen van de Raad van Bestuur dd. 24 januari 2006 en 20 april 2006, die mij – na veel zagen – pas toegestuurd werden in december vorig jaar.
Normaal gezien moest er op 30 november van vorig jaar nog een Algemene Vergadering zijn doorgegaan, maar die werd geannuleerd “omdat er geen nieuwe punten ter bespreking waren”. Ja, zeg. Sinds april zeker? Over dit soort smaken valt wel te redetwisten.

Op die manier krijgt men als loyaal, opbouwend, potentieel hard werkend bestuurslid geen gelegenheid om nog een keer positieve, constructieve voorstellen te doen.

Bijvoorbeeld over mogelijke locaties. Niet enkel in het bankwezen. Ook in de horeca. Pattiserieën. Op de pleinen en in de parken. De warenhuizen. De paardenstallen. Vermageringscursussen. Den Appel. Het Begijnhof? Poverello. Slachthuizen. Mag het Vlasmuseum weer niet meedoen? En Buda-kunsteneiland? En de Erfgoedcel? Krijgen we in het Museum 1302 nog te zien wat het Vlaamse Heir zoal te verorberen kreeg? Eetbare bloemen?
Komt er een déjeuner sur l’herbe? Een modeshow met volslanke modellen? Een film van voerslokkende ganzen? Sponsor: Gaia.

Kortrijk is intussen Stad van de Smaak.
Komt er een mooi gedekte tafel in de Orangerie? Waar we met zijn allen kunnen aanschuiven? Of een pardoes gedekte, wansmakelijke tafel (bloemmotiefplasticruikend tafelkleed) met bijhorend aartslelijk Vlaams interieur (spuugbak) , zoals ooit een keer lang geleden te zien was in een tentoonstelling over “De Tafel” in Oostende, georganiseerd door K.N. Elno. Die act heeft toen waarlijk stof doen opwaaien! Waar zijn die schoteldoeken (textiel)?
Mogen er ook tafelschuimers komen?
Zijn er van die ultra-schone kasten met schuiven voor eetbare drugs? Net als fichebakken voor Arabische bibliotheken van de firma Decoene?

Wordt er aandacht besteed aan het afstotelijke, de geur, het erotische, het religieuze (de transsubstantie!) ? Kannibalisme? Komt er een Laatste Avondmaal op 29 april? Is er een miniatuurversie of replica van Delvoyes cloaca? Enige afgeleide producten ervan?
Film in de Budascoop: La Grande Bouffe. In Museum 1302: Monthy Python and the Holy Grail, want ridders eten in dit verhaal minnestrelen op. In brasserie Modest: kunnen we gaan eten zonder handen.

De curatoren Lieven Van Den Abeele en Veerle Vandurme (?) helaas nog niet kunnen onderhouden over dit alles. En nu is het te laat.

Een notabel boecken van cokeryen

Rond 1514 verscheen te Brussel dit eerste gedrukte Nederlandstalige kookboek. Een uniek postincunabel waarvan slechts één exemplaar is overgebleven en bewaard in de Bayerische Staatsbibliotheek te München. Van dit exemplaar is in 1925 bij Martinus Nijhoff een facsimile-editie verschenen.
En op www.kookhistorie.com is er een volledige versie te zien van een uitgave van 1994 met woordverklaring. Gesneden brood. Veel links ook.

De vraag is nu of de curatoren van De Gustibus desnoods een facsimile-uitgave van dit opmerkelijk (= notabel) werk hebben kunnen op de kop tikken.

Drukker (ook samensteller of auteur?) is Thomas vander Noot uit Brussel.
Begint zo: “Een notabel boeckxen hetwelc bewijst alle spise te bereiden, elc na sinen staet, het si in bruylochten, in feesten, bancketten oft ander maeltijden besondere en eenen ieghelijkcken (een ieder) van groote nood te hebben die sijn dinghen ter eeren doen wilt”.

MET DUNKT ZOU “DE GUSTIBUS” OOK KOOKBOEKEN EN RECEPTEN KUNNEN TONEN DIE VERBAND HOUDEN MET DE SPIJSEN DIE OP SCHILDERIJEN ZIJN TE ZIEN.
Met alle potten en pannen en kruiken en borden en pollepels die de vrienden van het museum intussen hebben aangekocht.

Hoe gecloven nonnen te maken?
Pauwen en pasteien.
Op diverse websites zijn er recepten en kookboeken te vinden uit vroegere eeuwen.
Zie ook nog www.asg.be van de “Academie voor Streekgebonden Gastronomie”. Met een publicatie: “Op zijn Vlaams – à la flamande”. Met een kalender van culinaire manifestaties en tentoonstellingen. (“De gustibus” is niet te vinden!)
In Brussel loopt er een tentoonstelling over wafels. En nog een (Elsene) over “De keuken, een levenswijze”. Met tekeningen, foto’s, gebruikelijke objecten en levensgrote reconstructies van soorten keukens. Ja, ook met designvoorwerpen.

Kunnen niet wat in bruikleen krijgen? Ook niet uit het museum van Ãœlm?
Of is het allemaal al te laat?

Kunnen we van de gidsenkring uitleg krijgen over de symbolische betekenis van wat we op vroegere schilderijen of emblemata zoal te zien krijgen? Anders loopt het mis. Denkt iedereen simpelweg aan eten. Het gaat over veel meer.
Een duiventil is geen duiventil hoor.
Een zwaan is geen zwaan.
Zo een lustig kwelend vogeltje is gewoon een beetje eenvoudig mens.
Die stillevens met vruchten zijn minder onschuldig als het lijkt! Let ook op de schikking. Citroenen wijzen op zure liefde of valse vriendschap. Walnoten op de Heilige Drie-eenheid. De perzik heeft ook niks met eten te maken. Evenmin als oesters.

Besluit
Wat boeken over iconografie (iconologie) zouden ook niet mis staan op de tentoonstelling. Of in de bib, als men daar van de manifestatie tenminste al weet van heeft?
Ach ja, waar smullen onze designmeesters?

Er is nog een geheel ander probleem.
Hoe de hongeren laven?
In Cebu? Wuxi?Tasjkent?