Achteraf bekeken kan het stadspersoneel maar wat blij zijn dat er met de pas twee weken geleden geïnstalleerde nieuwe drankfonteinen warm water kan geconsumeerd worden.
Hoe is men daar zo toe gekomen?
Het is een lang verhaal, een verhaal over een typisch Kortrijkse procedure van aanbesteding van een overheidsopdracht die men eerder verwacht in regimes waar waarlijk tropische temperaturen heersen.
Vroeger waren er in de bureaus en werkplaatsen van de stad ook al waterbedelingstoestellen bestaande uit een gehuurd toestel waarop bidons konden geplaats worden. (Dat moest wel, in het kader van het Algemeen Reglement op de Arbeidsbescherming.) Die bidons werden besteld bij de verhuurfirma’s van de toestellen , met name NV Culligan (Roeselare) en Miko-Bruynooghe (Kortrijk).
Net als in de Sahel werd het kostbare water per vrachtwagen aangereden tegen de prijs van 0,33 euro per liter. (Een gewone burger geeft zowat 0,00175 euro uit per liter.)
De ambtenaren konden tappen naar keuze: gekoeld water of water op kamertemperatuur.
Het huursysteem had wel enige nadelen. De huurprijs van de toestellen was relatief hoog: 7,49 euro per maand, ook op die werkplaatsen waar nu een keer niemand dorst had. En ja, op sommige dagen liet men zich verrassen door het plotse warme weer waardoor men zonder drinkwater viel. Bestelbon nog niet ingevuld voor nieuwe bidons.
Zowat in april 2004 begon het College in te zien dat de kosten voor huur en waterverbruik hoog opliepen. 17.000 euro op jaarbasis. Ook begon het op te vallen dat de huurcontracten met de beide firma’s jaarlijks konden opgezegd.
De gemeenteraad van 10 mei 2004 (dat is een jaar geleden) werd dus gevraagd om in te stemmen met de aankoop van 48 nieuwe gekoelde drinkfonteinen voor de prijs van 39.300 euro.
(Hoe de stadsadminstratie zonder enige hulp van buitenaf – firma’s uit de sector dus – zo’n technisch bestek met een prijsraming kan opmaken is voor mij nog altijd een raadsel.)
Intussen hoopte men op subsidies van OVAM : 48 maal 500 euro = 24.000 euro.
(Kan er iemand uitleggen waarom uitgerekend de afvalmaatschappij subsidies verleent aan de stad voor drinkwaterfonteinen? Welke afval wordt hiermee voorkomen?)
Ook de Vlaamse Watermaatschappij zou een duit in de fontein gooien: 8.480 euro.
Aangezien het stadsbestuur wellicht al een beetje vermoeden had van een kandidaat leverancier werd als wijze van gunnen gekozen voor een “onderhandelingsprocedure zonder bekendmaking”. Men kiest dan zelf enkel mogelijke kandidaten uit en de offertes worden niet openbaar behandeld.
Kink in de kabel
Almeteens liet OVAM weten dat er bij zo’n (on)doorzichtige wijze van gunnen absoluut geen drinkgeld van die kant kon verwacht worden. De offertes moesten geopend worden in het openbaar. Dat wil zeggen dat er voor de aankoop van de drinkfonteinen wel degelijk een zgn. algemene offerte moest worden uitgeschreven.
Op 9 juli 2004 (dat is een jaar geleden) werd daarom opnieuw aan de gemeenteraad gevraagd om de aankoop van drinkfonteinen nu een keer op fatsoenlijke, openbare wijze te organiseren.
Deze voor het College toch vernederende tocht naar af werd door de raadsleden geen enkele honende bemerking waard geacht.
Maanden gaan voorbij. Een jaar.
(Men kan hierbij veronderstellen dat de bestaande huurcontracten met bijgaande hoge kostprijs bij de twee gecontracteerde firma’s al die tijd niet werden opgezegd.)
Lente en zomer 2005 nadert.
Op 5 april 2005 kan het College eindelijk constateren dat de nieuwe algemene offerte zijn traditionele gang heeft doorsparteld en is geslaagd. Drie firma’s (waaronder de twee bestaande) hebben aan de wedstrijd deelgenomen. Winnaar is de bekende NV Culligan uit Roeselare. Het inschrijvingsbedrag van deze firma lag immers 8.664 euro onder de raming van het stadsbestuur. De kostprijs wordt nu 30.636 euro. (Over de offerte van de andere twee deelnemers zijn geen gegevens beschikbaar.)
Maar Cullighan is op nog een uitstekend idee gekomen. Een meerwerk. De fonteinen zullen worden uitgerust met een actieve koolstoffilter: 3.136 euro. Dat hebt u thuis niet !
Zo’n koolstoffilter kost dus 65 euro per stuk. Moet ook regelmatig vervangen worden. Verwijdert geen anorganische mineralen!
Totaal van de levering van de apparatuur wordt hiermee (zonder water!): 33.772 euro.
Gelet op de goede ervaringen met de firma wordt meteen ook een onderhoudscontract afgesloten. De fonteinen krijgen tweemaal per jaar een beurt en dat kost 4.936 euro (indexeerbaar). Is de vervanging van de filters hierin begrepen? Oorspronkelijk was wel voorzien dat het onderhoud van de toestellen in eigen beheer zou kunnen gebeuren. En het stadsbestuur dacht dat zoiets 50 euro per jaar en per toestel zou kosten, te weten 2.400 euro.
En hoe staat het nu met de verhoopte subsidies?
Eerst even een slok water nemen.
De Openbare Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) belooft nu geen 24.000 euro meer. Het bedrag is begin dit jaar neerwaarts afgerond tot 16.800 euro.
Het stadsbestuur blijft evenwel van mening dat het “restbedrag” voor rekening komt van de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening.
Zogenaamde “buitengewone ontvangsten” worden hiermee geraamd op een totaal van 27.911 euro.
Ja?
27.911 euro min 16.800 euro geeft 11.111 euro. Raar restbedrag. De watermaatschappij voorzag toch een tegemoetkoming van slechts 8.480 euro?
Ik neem nog een slok water en kijk even naar de laatste begrotingswijziging op dit punt.
Art. 131/744-51 raamt de kosten voor de drinkwaterfonteinen op 39.301 euro. En de verwachte toelage is 32.480 euro.
Dat is nu toch even slikken en verslikken.
Maar u weet nu in elk geval hoe het komt dat de stadsambtenaren dezer dagen warm water drinken.
Aangezien het water nu niet meer per vrachtwagen aangevoerd wordt maar de toestellen zijn aangesloten op het waterleidingsnet kan er ook nog wel een keer bruin water gedronken worden.
P.S.
Verwacht wordt dat het stadspersoneel 26.600 liter leidingswater per jaar zal opdrinken. Dat is ongeveer 31 liter per voltijds equivalent. Let wel: de politie is hier buiten beschouwing gelaten.