50 miljoen kippen per jaar slachten met gunstig advies

De kippenslachterij Flanders uit Moeskroen heeft heden ten dage een capaciteit om per uur 13.000 kippen om te brengen en gereed te maken voor consumptie. Doelstelling van het slachthuis is om geleidelijk te komen tot het doden van 200.000 stuks per dag met twee ploegen professionele beulen van 8 uur. Met 250 werkdagen komen we aan 50 miljoen geslachte kippen per jaar.

Om dat doel te bereiken heeft Flanders S.A. een nieuwe milieuvergunning (klasse 1) nodig. Er komt géén tweede slachtlijn, maar er zijn voornamelijk wijzigingen aan installaties van de waterbehandeling nodig. Een tweede bekken voor de biologische behandeling van afvalwater. Verder moet er nog een tank van 30.000 liter CO² geregulariseerd. En een opvangtank van grondwater. (Walenland gaat blijkbaar tolerant om met bouwovertredingen.) Er komt ook een nieuwe rij afzuigventilatoren.

De site van de slachterij (7 ha, waarvan 3 in gebruik) is gevestigd op het industrieterrein van Moeskroen en ligt op nauwelijks 800 meter van de grens met het Vlaamse Gewest. Concreet: vlakbij bijv. de Tombroekmolenstraat in Rollegem. Vandaar dat ook Stad Kortrijk om advies is gevraagd over de milieuvergunningsaanvraag. Dat advies is gunstig uitgevallen en geldt voor twintig jaar. Stad Kortrijk vraagt wel dat Flanders S.A. de nodige maatregelen treft om geluidshinder, stofhinder, geurhinder en hinder van transport te beperken.

Misschien interesseert het de Rollegemnaars te weten hoe het productieproces in de slachterij uit hun buurt verloopt?
Welaan dan, hierna even de fasen van de slachting, in grote lijnen. Zeg achteraf niet : “Wir haben es nicht gewusst.”

Bij aankomst worden de kippen gewogen en al onmiddellijk met de poten omhoog aan de slachtlijn opgehangen. Aldus opgeknoopt aan de lijn leidt men de beesten zonder enig menselijke tussenkomst naar een geëlektrificeerde waterbak waarin ze tegelijk min of meer verdrinken en een stroomstoot krijgen. Totaal verdoofd naderen ze binnen de kortste tijd een draaiende zaag die ze een insnijding in de nek (zonder de luchtpijp te raken!) bezorgt Het bloed stroomt nu in beken.
De totaal dode beesten worden hierna ‘gebroeid’ in een lekker warmwaterbad (50-52 graden C). Het plukken van de pluimen gebeurt mechanisch door rollen met rubberen vingers. Daarna is het tijd om de hals te oversnijden, de poten af te knippen en de ingewanden te verwijderen. De karkassen krijgen een grondige wasbeurt en worden gedurende twee uren afgekoeld. Brr… Dit alles geschiedt nog altijd automatisch.

Nu kan de sortering beginnen. Camera’s zoeken de karkassen die geen fouten vertonen. Deze categorie A wordt verpakt als een hele kip of versneden volgens de bestelling van de cliënt. Bij categorie B recupereert men de vleugels, borsten, ruggen en billen apart. Al die snijoperaties zijn automatische gestuurd door computersystemen.
De aldus bekomen producten worden verpakt en op versnelde wijze nogmaals gekoeld in een tunnel bij min 9 tot min 12 graden. De opslag gebeurt in koelcellen bij 2 graden.

Ingewanden worden ook op de markt gebracht voor menselijke consumptie of voor de fabricage van voeding voor honden en katten. Maar wat gebeurt er met het afval (bloed, pluimen, poten, bepaalde ingewanden)?
Heeft onze Kortrijkse milieudienst van schepen Bral een plaatsbezoek gebracht aan het bedrijf, alvorens een gunstig advies uit te brengen?

Kippen van de firma Flanders krijgen in de winkel de naam Volwaard-kippen. Let er maar eens op.