Sinds 2006 en tot vorig jaar groeide het aantal OCMW-medewerkers met 149. In dezelfde periode van vijf jaar daalde het aantal stadsambtenaren met 19.
Stad telde in 2006 989 effectieven (908 voltijdse equivalenten). Het OCMW 777 effectieven (614 VTE).
In 2010 tellen we in Stad 970 effectieven (897 VTE) en bij het OCMW 926 (755 VTE).

OCMW-raadslid Ludo Halsberghe (N-VA) heeft een resem cijfers boven water gehaald. Hij houdt van heikele onderwerpen en heeft dus over de personeelsevolutie bij het OCMW een uitgebreid persbericht verspreid. Benieuwd wat daarvan in de gazetten komt. Onze lokale persjongens schuwen cijfers als de pest, en zeker als die van de N-VA komen.

OCMW-voorzitter Francesca Verhenne wijt de personeelsstijging steevast aan de stijgende werkdruk bij de sociale dienst, de vraag naar meer hulpverlening als gevolg van de economische crisis. Meer speciaal wijst ze dan op het stijgende aantal dossiers inzake leefloon en het zgn. “equivalent leefloon” voor asielzoekers.
Een maatschappelijk werker zou nu op dagbasis af te rekenen hebben met 63 actieve cliëntsituaties, terwijl dat in 2009 nog ging om 58 dossiers.

Kortrijkwatcher heeft de argumentatie van de OCMW-voorzitter nader bekeken.

Het aantal dossiers “steun equivalent leefloon” steeg van 418 (in 2009) naar 569 (in 2010). De dossiers “gewoon leefloon” zijn daarentegen gedaald ! Van 1.176 naar 1.141…
Wat zou dat als “caseload” kunnen teweegbrengen: 116 dossiers in méér te behandelen?
Twee bijkomende voltijdse medewerkers kunnen dit toch aan ??
En we gingen in 2009-2010 van 704 naar 755 VTE !!

Overigens steeg het aantal OCMW-medewerkers al van VOOR de crisis.
2006: 777 (614 VTE)
2007: 803 (636 VTE)
2008: 826 (662 VTE)
2009: 827 (704 VTE)
2010: 926 (755 VTE)

Vorig jaar, bij de toelichting bij het meerjarenplan 2011-2013 (pag.6) vroeg het OCMW op basis van de dossiers inzake sociale dienstverlening van de periode 2008-2010 om “slechts” 3 bijkomende maatschappelijke werkers en 1 bediende.
Als “crisbijdrage” kreeg het OCMW van Stad vorig jaar 400.000 euro, dit jaar 600.000.

Maar goed. Heel de kwestie is dat noch Stad, noch OCMW zich afvragen: WAT WILLEN WE NU EIGENLIJK DOEN EN NIET DOEN?
Het kerntakendebat is onmogelijk. Het is te moeilijk en geen instelling (of politieker) wil daarover vragen stellen. Wie of wat wil zichzelf nu eenmaal afschaffen?