Pers op zoek naar draagvlak voor cameratoezicht op ons openbaar domein

Wat doet onze lokale pers nu om te kijken of de Kortrijkse bevolking voorstander is van nog méér camera’s in onze straten, parken en pleinen?
Zouden we niet eerst eens kijken naar wat onze scribenten niet doen? Dat is een of andere wetenschappelijke studie lezen om een goede vraagstelling op te bouwen. Het is op die manier dan ook logisch dat men antwoorden krijgt in de trant van: “wie niets te verbergen heeft, kan daar niet tegen zijn.” Pers maakt hierbij ook de meest elementaire fouten. Men heeft het over bewakingscamera’s in plaats van toezichtcamera’s. Men verwart privé-bewaking met toezicht op openbare plaatsen.

De woordvoerders van de vox populi bestaan volgens onze persjongens uitsluitend uit cafébazen. In “Het Nieuwsblad” van vandaag zijn de kenners van de materie de exploitanten van café Den Bras, café Leffe, café Wielsbeke. Geen uit Kuurne of Lendelede. Bij “Het Laatste Nieuws” van gisteren liet men de deskundigen van café Gainsbar en café Ziggy op de Vlasmarkt aan het woord. Reporter Peter Lanssens vindt geen tegenstanders, zo zegt hij. Hij vergat café Vera te raadplegen? En natuurlijk vergat hij heel de redactie van kortrijkwatcher te contacteren. Nochtans gewone burgers en ervaringsdeskundigen. Eén ervan is al een keer overvallen in het Begijnhofpark, een andere is een fervent caféganger, en de kuisvrouw is al een keer bestolen binnen in een tapperij. De senior-writer van deze KW bestudeert al sinds 2002 de internationale literatuur over cameratoezicht op openbaar domein, heeft daar al duizenden bladzijden over gelezen, en op deze weblog al tientallen bladzijden gewijd aan het onderwerp. Overigens staan talloze studies en onderzoeken te lezen op Tinternet. Googel maar eens met bijvoorbeeld het zoekwoord “closed-circuit television” (CCTV). Of gewoon: “cameratoezicht”. DOEN !

We onderbreken dit stuk even voor een persoonlijk feit.
Toen de eindredacteur van kortrijkwatcher nog politiek secretaris was van een federaal kamerlid heeft hij in 2002 al een rapport (literatuuroverzicht) over de problematiek “cameratoezicht” gestuurd naar tientallen instanties. Partijbesturen, parlementariërs, gemeentebesturen waar men van plan was om cameratoezicht in te voren. Natuurlijk ook naar de Kortrijkse politie. Van niemand een antwoord, géén reactie. Er ontstond nergens een debat en dat op zichzelf wijst er op dat de vraag naar cameratoezicht niet steunt op rationele overwegingen. Ja, van de toenmalig bevoegde schepen Hilde Demedts kregen we wel een vriendelijk bedankingsbriefje terug, waarbij zij zei dat ze het rapport wel interessant vond. (In die tijd had er nog geen enkel bestuurder ook maar één studie gelezen over die toch wel complexe materie, en nu is dit nog altijd niet het geval.)
Ander persoonlijk feit. Toen men in Kortrijk een camera had geplaatst op de Sint-Maartenstoren en vier stuks aan het Schouwburgplein werd de privacycommissie aangeschreven met de vraag of alles wel volgens de wettelijke regelingen was gebeurd. Na herhaalde rappels kwam ongeveer een jaar later een antwoord binnen, namelijk nadat Stad zich had geschikt naar de regelgeving. (Nu nog altijd is het pictogram aan de toezichtzone niet conform met de voorschriften.)

Een cafébaas op de Grote Markt vindt de discussie over de privacy maar niets. De journalist wijst er hem dus niet op dat dit probleem ook voor tegenstanders van camera’s in openbare ruimte praktisch geen tegenargument meer is, tenzij er natuurlijk flagrante misbruiken zouden voorkomen. Bijvoorbeeld kijken in privé-vertrekken van bewoners, iets wat tussen haakjes in den beginne mogelijk was met die camera op de kerktoren. (Persoonlijk feit: senior-writer zag de kleur van zijn tafellaken.) Zijn dit soort voorvallen nu opnieuw mogelijk met de mobiele camera’s die onze korpschef nog wil aanschaffen? Eind vorige eeuw speelde dat bezwaar over mogelijke schending van de privacy nog mee bij wie niet hield van cameratoezicht. Nu niet meer. In deze moderne ict-maatschappij is elke privacy al helemaal naar de vaantjes. Niets meer aan te doen.

De cafébazen – experts – van de Vlasmarkt vragen camerabewaking (moet zijn: toezicht) want “het is de enige oplossing” voor de problemen. Welke problemen dan wel? Inbraken. Hier had de reporter van dienst kunnen vragen of hij denkt dat het voorkomen van inbraken ook behoort tot de doelstellingen van het nieuwe camerasysteem. Korpschef weet het waarschijnlijk zelf nog niet. De huidige bestaande camera’s mikten toch op het handhaven van de openbare orde? Overlast? Vandalisme? Dezelfde deskundige café-bazen zijn nog van mening dat camera’s “zinloos geweld” kunnen voorkomen. Journalist wijst er dus niet op dat wetenschappelijke studies net aantonen dat camera’s geen preventie bieden voor zinloos geweld. Als het ware per definitie. Dat geweld kan zich overigens verplaatsen naar plaatsen zonder toezicht. Naar binnen, in portieken, in cafés.
Tja, en in de krant geeft korpschef Stefaan Eeckhout de café-bazen waarlijk nog gelijk ook. Heeft hij nu waarlijk nog altijd geen enkele studie over cameratoezicht doorgenomen?

Op de Vlasmarkt wordt vervolgens opgemerkt dat de huidige camera’s aan het Schouwburgplein en de Doorniksetunnel amper resultaat opbrengen. Goed gezien jongens! Eureka. Onze gemeenteraadsleden die straks in december de installatie van nieuwe camera’s zullen goedkeuren kunnen dit pas nadat is aangetoond dat de bestaande op alle vlakken (volgens de gestelde doelen) nuttig werk hebben geleverd. Korpschef moet dit bewijzen met een ernstige, wetenschappelijke evaluatie. Dat zal hij niet kunnen. Had hij zo’n evaluatie wel, dan zou hij die op de laatste politieraad wel tevoorschijn hebben getoverd.

Wat hadden de deskundige persjongens zoal moeten vragen aan hun representatief staal van de bevolking?
Natuurlijk hadden zij bij momenten kunnen uitroepen: “Maar weet u nu wel wat u zegt?”.
Een populaire vraag zou geweest zijn: “Weet u wel wat dat gaat kosten? Direct en indirect?” Stukken van mensen, jongens, maar de korpschef weet het nog niet of houdt het geheim. Durft het niet zeggen. Hoeveel politie kan men daarmee op straat jagen, dag en nacht? Aansluitend hadden onze experts van onze lokale pers kunnen een geleerde vraag stellen. Die naar de proportionaliteit van de aanschaf van nieuwe camera’s. De verhouding tussen doel en middelen. En de vraag naar de subsidiariteit. Is onderzocht of de beoogde doelstelling (welke?) kan bereikt met andere middelen?

Tja.
Het wordt tijd voor nog een paar serieuze stukken over de materie in deze digitale krant. Op basis van rationele overwegingen. Misschien met cijfers.
Maar de grondvraag blijft. Wie wil er nu een samenleving (of een stad als Kortrijk) waarin dit soort maatregelen nodig zijn? ’t Is toch griezelig. Herinnert zich nog iemand de tijd toen we niet eens onze wagen op slot deden?

Nog iets wat men dient te weten, als achtergrondinformatie.
Cameratoezicht is uitgevonden in Groot-Brittannië. Gericht tegen het terrorisme van de IRA. Dat cameratoezicht heeft zich aldaar geprolongeerd om zichzelf in stand te houden. Eénmaal camera’s, altijd camera’s ,ook als het probleem is opgelost. En onder druk van de beveilingsindustrie steeds meer, en steeds gesofisticeerder en duurder. Met herkenning van gezichten en nummerplaten. Met trajectopsporing. Met geluidsopname waarbij men dan gesprekken kan afluisteren. In Mechelen wil Bart Somers nu zelfs van het systeem gebruik maken om bepaalde personen uit de stad te weren !
De camera-industrie heeft indertijd vooral talloze Nederlandse en Franse gemeenten naar Britse steden gelokt om ter plekke zogenaamde kennis op te doen. Ambtenaren keerden dan gehersenspoeld terug. Zo ook een keer een secretaresse van ons Kortrijks politiekorps. Korpschef wist op een bepaald moment niet meer naar waar. Haar klungelig rapport viel positief uit inzake cameratoezicht. RAADSLEDEN KUNNEN DIT RAPPORT TOCH EVEN OPVRAGEN?

We hebben nog een raad voor onze reguliere pers.
Maak eens een mooi, overzichtelijk en evenwichtig dossier op over de problematiek. Zodat de Kortrijkzanen een beetje weten waarover het gaat en dan tenminste ietwat zinvol kunnen reageren bij een volksraadpleging van journalisten.

P.S.
(1) Het Kortrijkse dossier is alleszins nog niet rijp. Bewijs is dat het agendapunt is verschoven naar de gemeenteraad van december. Het punt is zelfs nog niet ter sprake gekomen in het schepencollege. De gemeenteraad van december moet dan nog het budget 2011 behandelen. Dat is teveel in één keer. Het is duidelijk: men wil het punt er halsoverkop doorjagen. Dat is niet meer ernstig.
(2) Lokale pers vindt een steeds stijgend draagvlak bij de bevolking. De ene na de andere journalist.