Slechts één lid van het gremium van journalisten heeft zelf een laptop bij, op de acht voorbehouden plaatsen OP DE PUBLIEKE TRIBUNE van de raadszaal.

Gingen de drie verslaggevers op de acht voorbehouden plaatsen het nu maar eens allemaal zien zitten.
De laptop van hun bedrijf meesleuren. Dan zouden zij wellicht – zonder gebruik te maken van dode bomen – wat meer accurate en vlottere notities kunnen nemen en vooral naargelang er zich belangrijk ‘breaking news’ nog vóór de deadline van hun krant voordoet, een volkomen persklaar bericht versturen. Of, als ze dat willen of kunnen: datgene vertellen wat de moeite waard is voor Kortrijkzanen. En dat is absoluut niet die potuil (oehoe Merlijn) aan Sint-Janskerk of elders, over een halve pagina breed uitgesmeerd. Er zijn prioriteiten over wat Kortrijkzanen willen weten, terwijl het niet is gegeven om daarover drie en een halve omlaaggewaaide persjongens zonder bagage te laten beslissen. Mag hier een keer gezegd worden; na rijp beraad op de voltallige redactie én directie van deze KW-krant.
(Dat is een vraag.)

De ergste tokkelgevallen (over alle zittingen heen) zijn ongetwijfeld Patrick Jolie (CD&V, uit Heule) en minister Vincent Van Quickenborne uit niemand weet waar. Het komt voor dat al die door ons verkozen gasten tijdens heel de vergadering nauwelijks opkijken.
In wat minder erge mate hebben we nog de verstrooide CD&V’er en federaal volksvertegendigiger Roel Deseyn (die daarenboven steeds met allerhande papieren bezig is, maar dat handig camoufleert) en VLD’er voormalig schepen Marie-Claire Vandenbulcke (die eigenlijk liever wat zou babbelen).
In het lijstje van de kranten staan verder specifiek vermeld: Koen Byttebier (VLD), Martine Vandenbussche (CD&V), Bert Herrewijn en Roger Lesaffre (SP.a), Isa Verschaete (VB), Bart Caron (Groen). Men vergat Petra Demeyere (Sp.a).

Hierbij passen enkele kanttekeningen.
Met hun laptop (gekregen van Stad) en met een wachtwoord kunnen raadsleden een zgn. e-decision portaalsite raadplegen waarop allerhande gemeentelijke dossiers staan te lezen. Wij mogen die niet zien. MAAR ZE KIJKEN DAAR NIET NAAR.

Raadsleden hebben prerogatieven!
In HLN laat raadslid Bert Herrewijn (SP.a) uitschijnen dat raadsleden daarvoor juist, staande de zitting, in de weer zijn met hun laptop. Awel, ja. Laat ons zeggen dat dit misschien geldt voor Bert zelf en nog een collega uit zijn partij, plus 1 van het VB. Voor de overigen: niet. Wie via dat intranet alleen maar de dossiers of agendapunten zit lezen, moet toch niet gedurig aan het typen slaan? Het is gewoon zo: die laptop dient om e-mails en andere websites te bekijken, of zelfs om een spelletje te spelen. Een keer om nog vlug even kortrijkwatcher te lezen.
En Q twittert dat het op een lust begint te lijken. (Dat is het: een lustbevrediging.)

Als we nu eens deze affaire wat breder konden bekijken.
Het overgrote deel van de raadsleden heeft die laptop nooit bij. In veel gevallen betekent het gewoon dat zij niet kunnen werken met die tool en met “e-decision”. (Een klein deel van de Raad heeft de opleiding gevolgd.) Het betekent zeker niet dat zij daarom aandachtiger het verloop van de vergadering volgen. Minsten 10 raadsleden zitten zich gewoon stierlijk te vervelen, smachten naar het einde van de vergadering. Zonder laptop.
Minister Stefaan De Clerck heeft nooit een laptop bij. Dat zegt dus niets. Hij is wel vaak druk aan het bellen, of houdt zich onledig met zijn Brusselse dossiers. Loopt zo nu en dan weg. Idem voor Vlaams volksvertegenwoordiger Carl Decaluwé (CD&V). Die loopt te vroeg weg of komt te laat. En zit daar dan op zijn bank papieren te verscheuren.
Dit staat niet in de dagbladpers, en daarom is de pers niet accuraat.
Ja, kiezer, uw informatie trekt nergens op. Goed onthouden. Stel u voor dat onze lokale pers bij de volgende verkiezingen een evaluatie maakt!Y

Een bende van vier

We zouden de zaak beter nog wat anders bekijken. Vanuit een andere hoek.
1. Kortrijkwatcher kent bijna geen raadslid dat notities neemt bij tussenkomsten van andere raadsleden. Of van schepenen. Dat maakt dat zij dan – op hun beurt – gewoon hun vooraf uitgeschreven tekst obstinaat en letterlijk blijven voorlezen, gespeend van alle repliek. Of gewoon herhalen wat al is gezegd. Uitzonderingen zijn Lemaitre, De Coene, Bart Caron en Seynaeve. LAAT ONS ZE VOORTAAN DE BENDE VAN VIER NOEMEN.
2. Het overgrote deel van de raadsleden heeft geen enkel dossier van de gemeenteraad geraadpleegd, niet bij “e-decision”, noch in het stadhuis. Weten die niet eens liggen. Soms maken ze hun dikke witte enveloppes pas open bij het begin van de zitting.
3. Kortrijk telt 32 “pure” raadsleden (schepencollege niet meegerekend). Daarvan volstaat de helft om een slagvaardige gemeenteraad te vormen, die naam waardig. Geen namen dit keer.

De mensen (de Kortrijkse kiezers) weten dit allemaal niet. Schuld(verzuim) van de pers.

Het fundamentele probleem is dat nogal wat verkozenen dat zijn geworden op oneigenlijke gronden. Zij kandideerden zonder te beseffen wat de stiel van gemeenteraadslid inhoudt, zonder enige, meest elementaire kennis van de politiek, zonder enig politiek bewustzijn. (Waarom dan wel? Dat is voer voor dieptepsychologen.)
Van sommige Kortrijkse raadsleden ziet men nu al – aan de lichaamstaal – dat zij er de volgende keer zullen de brui aan geven. Intussen gelaten wachten tot de legislatuur is afgelopen, want niet de moed of de durf hebben om ontslag te nemen.
Oehoe ! Dat de pers in dit verband eens namen publiceert !

P.S.
Elektronische dossiers zijn nodig voor archivering.
Je kunt daarmee evenwel niet werken, in de echte zin van het woord. (Lees eens een begroting op het scherm.) Papier is nodig. Daar kun je aantekeningen op maken. Een vraagteken plaatsen. Iets doorstrepen. Rood kleuren. Een randbemerking schrijven. Een blad verscheuren.