Geachte Frans Lavaert,

Mijn respect voor een kritische stem en dus ook die van u is grenzeloos maar zo’n stem moet wel hout snijden. Uw stukje (van een week geleden) over de Bouwmeesterfilm en mijn bijdrage daarin slaat de bal nogal zwaar mis en daarom wil ik reageren.

Sinds ik geen directeur stadsplanning en -ontwikkeling van de Stad Kortrijk meer ben (dus sinds 2013 en niet 2011, zoals u beweert) heb ik nooit nog publieke uitspraken gedaan over wat dan ook in onze stad. Bewust. Mijn wereld is immers groter dan Kortrijk en ik heb geen enkele ambitie om te schoonmoederen. Kijk er mijn boeken, opiniestukken en bijna 150 columns op architectura.be maar op na: nooit gaat het over Kortrijk. Twee uitzonderingen: ik heb Kortrijk als pars pro toto genomen toen ik het eens over de façaditis en over de K had. That’s all.

Binnen die optiek werk ik momenteel ook met Vormingplus ‘achter de schermen’ aan hun programma rond de gemeenteraadsverkiezingen: het is mijn taak de thematiek en het discours open te breken en ruimer te maken dan de eigen Kortrijkse achtertuin omdat stedelijkheid Kortrijk overstijgt. Dat is mijn afspraak met Vormingplus: ik doe dit als ik maar geen gedachten over Kortrijk zelf moet spuien. Ik wil dit zo en niemand anders heeft mij daartoe gedwongen.

Mijn consequent gedrag moet dus niet verdacht gemaakt worden. U moet mij dus geen oneer aandoen, zonder respect voor mijn blijvende inzet pro ware stedelijkheid.

Ik apprecieer ook niet dat ik impliciet mag delen in uw insinuaties over megalomanie, meesmuilendheid en eigen-club-gedoe, die voor u de film samenvatten. Ik acht mezelf beter dan dat. Of behoort dat ook tot mijn zogenaamde dissidentie?

Ik zou het appreciëren dat u deze mail als een recht van antwoord behandelt.

Hoogachtend,

Filip Canfyn

Naschrift van Kortrijkwatcher komt nog…