In zijn ontslagbrief van 10 maart start raadslid en gewezen schepen Axel Ronse (N-VA) onmiddellijk met een cruciaal adagium. En dat luidt:
“INTEGRITEIT IS VOOR MIJ HET ALLERBELANGRIJKSTE.”
Dit credo wordt gevolgd door een zeer pertinente vaststelling: “Dat voelde ik niet bij de partij die de burgemeester levert.”
Die partij wordt niet uitdrukkelijk vernoemd, maar het gaat zeker niet om de hele alliantie met de naam TB/SK. Je moet nauwelijks iets afweten van de Kortrijkse politiek om te beseffen dat burgemeester Ruth Vandenberghe een creatuur is van het zogenaamde “Team Burgemeester”.
En wie zwaait daar de plak? De wolf in schaapskleren Wout Maddens natuurlijk, in gewapende vrede met raspoutin Vincent Van Quickenborne. Met zijdelings nog de gewillige secundant: Wouter Allijns. (Hannelore Vanhoenacker van de christen-democratische Stadslijst Kortrijk (SK) was bij de onderhandelingen de dociliteit zelve.)
Ronse geeft intussen evenwel geen namen prijs, maar vervolgt met een vaststelling: “Constructief samenwerken met hen lukt mij om die reden niet meer.”
Ronse gaat (helaas?) niet over tot onthullingen om het tekort aan integriteit “met hen” (uit de partij die de burgemeester levert) met feiten te illustreren. Hij wil niet verder ingaan op de historiek van de onderhandelingen. “Ieder heeft zijn verhaal, en ik het mijne“.
Axel Ronse was in de voorbije bestuursperiodes schepen van cultuur en zonder meer het boegbeeld van de N-VA in Kortrijk. (In de laatste gemeenteraadsverkiezingen behaalde hij – na Ruthie – een record aantal voorkeurstemmen.)
Het is dan ook niet min dat uitgerekend zo iemand de coalitiegenoten ervan beschuldigt van niet-integer gedrag.
Wat zijn de kenmerken van integriteit? We hebben het een keer opgezocht:
– eerlijkheid
– oprechtheid
– onomkoopbaar zijn
– waarheidsgetrouw
– niet liegen
– woord houden
– niet veinzen
Volgens Axel Ronse mogen wij als Kortrijks burger er dus niet op rekenen dat bepaalde publieke functionarissen (misschien ook kabinetsmedewerkers) getuigen van sterke morele en ethische principes.
Maar ja. Dat is nu juist het majeur probleem waar Ronse mee worstelt om een mogelijke publieke, concrete motivering van zijn ontslag als Kortrijks politicus uit de doeken te doen.
Wat zegt hij?
1. Het is niet in het publieke belang om iets “te lossen” over de historiek van de onderhandelingen bij de vorming van de alliantie TB/SK/N-VA/Vooruit.
2. Het is ook “niet fair” tegenover de twee N-VA-schepenen en N-VA-raadsleden die er TOCH in lukken om constructief samen te werken met niet-integere bestuurders uit het College van Burgemeester en Schepenen (CBS).
Qua manier van politiek denken kan dit tellen.
1. Volgens een eerste klas Kortrijkse politicus als Axel Ronse (filosoof, voormalig schepen, raadslid, Vlaams volksvertegenwoordiger, nu Kamerlid en fractievoorzitter aldaar) zitten wij – Kortrijkse kiezers – opgescheept met een niet-integere bestuursploeg. Fiat accompli, beste Kortrijkzanen.
2. De N-VA’ers die nog altijd fungeren als schepen of raadsleden (8 in totaal) zijn dus de lankmoedigheid zelve? Tolereren zij een organisatie als het CBS, alwaar een klimaat, een cultuur heerst van veinzerij. Ja?
Nu moet u weten dat iemand als N-VA-fractieleider Philippe Dejaegher zowat de levende incarnatie is van het begrip integriteit. In zowat iedere gemeenteraad gedraagt hij zich als de exclusieve bezitter van een hoogstaand moreel kompas.
En onze gloednieuwe arme onschuldige schapen, de N-VA-schepenen dan! De brave Giovanny Staelens, ook nog voorzitter van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst van het OCMW. De noeste en rechtlijnige werker Trui Steenhoudt. Wat als zij maar weer eens geconfronteerd worden met schijnbaar opgeloste binaire dossiers?
Hoe zou dat CBS van gisteren verlopen zijn?
P.S.
Op zondagavond 9 maart schreef Ronse nog dat er in Kortrijk een aantal mensen weten waarover hij het heeft. Het stuk was de onopgemerkte voorbode van zijn ontslag. (Zie onze vorige editie.)