Jawel, nog tot in de laatste gemeenteraad (18 november) van deze aflopende bestuursperiode heeft de gerenommeerde, subsidiair beruchte Vincent van Quickenborne getoond dat hij lak heeft aan alle kenmerken of eisen behorend tot wat men gemeenzaam beschouwt als zijnde een ‘democratisch bestuur’.
In zijn twaalfjarig burgemeesterschap heeft hij een nieuw soort van democratie ingevoerd en toegepast. Wat we zouden kunnen bestempelen als een “PERMISSIEVE DEMOCRATIE”.
Laat ons die term als een nieuw begrip invoeren in de politicologie.
Het is een vorm van democratie die zo ’toegeeflijk’ is inzake legitimiteit dat men een verkozen politiek gremium (bijv. een gemeenteraad) over alles en nog wat in het ongewisse laat. Een bestuursvorm waarbij elke transparantie (informatie) ontbreekt. Meer zelfs: een dusdanig ‘inschikkelijk’ bestuur dat het zijn gremium gewoon voor schut gezet, in feite beliegt en bedriegt.
Ach, we hebben het hier al tot in den treure gezegd én geïllustreerd: Quickie is een machiavellist die geen weerga kent, alleszins niet in de geschiedenis van de Kortrijkse politiek. (Zijn lijfbijbel is trouwens “Il Principe”.)
Wat heeft hij nu weer uitgericht?
1. In de laatste gemeenteraad heeft hij geprobeerd om de – zoals zo vaak – onwetende raadsleden een document te laten goedkeuren dat was opgesteld tegen alle decretale en andere regels in.
2. Nog in de laatste gemeenteraad (en ook de vorige, in oktober) is gebleken dat hij ook tegen alle regelgeving in heeft toegelaten dat een ambtenaar een strafklacht heeft ingediend tegen een raadslid.
Voor dat feit (op zichzelf al ongezien!) is zijn bestuur hiervoor berispt door de gouverneur.
Deze twee toonbeelden van Quickies “permissieve democratie” zetten we zo kort en goed mogelijk uiteen in volgende edities van deze alternatieve, elektronische stadskrant.
Dat de reguliere pers alhier alweer niet de minste aandacht heeft geschonken aan dit manifest ongeoorloofd gedrag van Vincent Van Quickenborne is een journalistieke schande.
Groot politiek en electoraal probleem is dat de perslakeien van de tripartite aldus de kiezer misleiden over de kwaliteiten of het gebrek eraan van het bestuur. Waarlijk, Kortrijkzanen weten nergens van.
(Wordt vervolgd.)