Tsja, voor zo’n statement moeten we onze serie stukken over de Kortrijkse gemeenteraad wel even onderbreken.
Het is Joël De Ceulaer van die krant die het drastische oordeel velt, en wie hem regelmatig leest weet dat hij wel eens kan doorslaan. De senior writer schrijft dus vandaag 29 december – in een editoriaal nog wel – wat volgt: “Wat gold voor Rousseau, geldt nu voor Van Quickenborne: in deze omstandigheden is hij politiek dood.“
De Ceulaer heeft het hierbij over het feit dat onze burgemeester in zijn toenmalige hoedanigheid van Minister van Justitie in de nacht van 21 op 22 augustus van het jaar des heren 2021 aan een after party van de Kamping Kitsch Club heeft deelgenomen waarbij veel méér dan 8 mensen tegelijk binnenin aan het feestvieren waren. En dat mocht toen niet, vanwege de destijds in voege zijnde corona-reglementen. De Ceulaer vindt dat Quickie zich hierover onmogelijk kan blijven ‘uitkletsen’ en als verzachtende omstandigheid niet kan blijven argumenteren dat er al beslist was dat de coronaregels twee dagen later toch zouden worden versoepeld. De Ceulair poneert daarenboven nog dat Quickie zelf bij het parket moet aandringen op onderzoek en bijhorende straf. Zoniet is hij politiek dood.

Weet je wat?
Ik vind gewoon dat allerlei gedrag van Q, onze burgervader, tekenend is voor een aspect van zijn persoonlijkheidsstructuur dat het hem de facto onmogelijk zou moeten maken om nog te fungeren in publieke functies zoals die van burgermeester of minister.
Het is blijkbaar nodig om nog een keer luid en klaar te verklaren dat Vincent Van Quickenborne politiek gezien een volstrekt AMOREEL FIGUUR is. En dientengevolge tot in zijn diepste vezels een ongelooflijke huichelaar. (Zie hoe hij zich sinds enige tijd voordoet als het prototype van een voorbeeldige ‘familyman’.) Het is niet voor niets dat zo nu en dan aan het licht komt dat hij slechte vrienden heeft die het zich veroorloven om hun voeten te vegen aan coronaregels en er bij gelegenheid niet voor terugdeinzen om tijdens een feest ten huize van de minister te urineren tegen een politiecombi. Neen Quickie, het is echt niet zo als wat u ons ook in ‘De Morgen’ (van gisteren dan) wil voorspiegelen alsof “iedereen zeker wel foute vrienden heeft”.
Voor de politicologen onder ons willen we alles wel even beleefd formuleren: Vincent Van Quickenborne is een gespogen machiavellist.

Ach, eigenlijk weten we allemaal geen honderdste van wat die man zoal uitricht. Quickie is ook een bovengemiddelde intrigant. (Hoe vaak zou hij dezer dagen al niet gebeld hebben met zijn opvolger Paul Van Tigchelt, met de VLD-voorzitter Tom Ongena, met Alexander De Croo? Egbert Lachaert?) We moeten het dus noodgedwongen hebben over wat men als futiliteiten kan aanzien.

Quickie haalt nogal de pers tegenwoordig.
Gisteren 28 december – ook al ‘De Morgen’, in het katern ‘Het Vrije leven’ – met een reuzegrote foto en een bladzijdenlang interview. Daarin beklaagt hij er zich over dat men “on-waar-schijnlijk (aantal) karaktermoorden” op hem pleegt. Het moet zijn dat zijn gedragingen zich daar gemakkelijk toe lenen.
De interviewster Ann De Boeck kon het niet laten om Quickie nogmaals te confronteren met zijn berucht geworden verjaardagfeest, bijgewoond door slechte vrienden die meermaals zonodig plasten tegen een politievoertuig aan zijn voordeur. PIPIGATE. Quickie beweert in dat interview dat “niemand behalve die gasten (de daders zelf) wist wat er gebeurd was”. Ja zeg. Om daar heel zeker van te zijn zou onze plaatselijke reporter en goede vriend van Q ietwat kunnen rapporteren. De genaamde Peter Lanssens was aanwezig op het feest en hem kennende weten we dat er niks in dat genre van pikante gebeurtenissen kan plaatsgrijpen zonder dat hij het weet. Maar hij schrijft er in zijn “Laatste Nieuws” helemaal niet eens over. Met geen woord. Dat is vriendschap!
Vanzelfsprekend bevestigt Quickie nogmaals dat ook hij onwetend was over deze smadelijke daad jegens de politie vanwege zijn (foute) feestgangers. En wat maakt het uit of hij volgens beelden van zijn eigen bewakingscamera nu al of niet luchtgitaar speelde, of een plasbeweging maakte? De politiebeelden heeft hij trouwens nog altijd niet kunnen bekijken. Ha ja? Dan rest ons die ene, ongemakkelijke vraag: heeft Van Quickenborne (een jurist) dan geen gebruik gemaakt van zijn mogelijk “recht op toegang” tot de opnamebeelden van de politie? Wat wil hij eigenlijk – officieel – niet helemaal weten? (En nu is het te laat. De termijn is overschreden.)
Nog een vraag die Ann De Boeck vergat te stellen. Zijn die plassers nu al of niet gestraft? Niets daarover in de gazetten. Me dunkt dat we best vermoeden dat Vincent het in al zijn onschuld ook niet weet, want naar zijn zeggen heeft hij intussen geen contact meer gehad met die foute vrienden. (En, zoals dat nu eenmaal gaat, zeker ook niet met vrienden van vrienden?)

In dat interview van gisteren 28 december komt nog de vraag aan de orde hoever zijn persoonlijke ambitie nog wel reikt. Over het antwoord moeten we het zeker asap nog hebben: “Ik ga in 2024 voluit voor het burgemeesterschap in Kortrijk.”
We willen evenwel zelf in dit verband eerst nog een karaktermoord plegen. Deden dat eigenlijk al publiek op FB en hier in deze krant, terwijl we intussen nog altijd niet beticht worden van laster.
We bestempelen burgemeester Van Quickenborne als een leugenaar. Hij beweerde in “Het Laatste Nieuws” van 1 augustus van dit jaar dat hij in 2012 absoluut nooit een (geheim) voorakkoord heeft ondertekend om met zijn VLD een coalitie te vormen met de SP.a en de N-VA. Een pertinente leugen waar geen enkele gazet aandacht aan heeft willen besteden, terwijl dit akkoord toen ook al sloeg op de vorming van een tripartite in deze NU lopende legislatuur.
En dat is geen kattepis, als we het willen hebben over zijn lokale persoonlijke, politieke ambities.
Ook vandaag kreeg Van Quickenborne in “De Krant van West-Vlaanderen” twee volle bladzijden het woord en kwam de urgente kwestie aan bod.
Ja, Quickie is waarlijk die kat met vele levens. Zoals hij het zelf ook al toegaf: “Ik heb veel goed te maken“.

(Wordt vervolgd, dat spreekt.)