In vorige edities van deze alternatieve stadskrant spraken we ons ongenoegen uit over het laakbaar gedrag van een tamelijk groot aantal raadsleden, met name die verkozenen des volks die het zich veroorloven om gedurende de zitting aan ’thuiswerk’ te doen, of in elke geval niet bezig zijn met de gemeenteraad.
Wat valt er met die mensen aan te vangen?
Wel, als zij nog een beetje zelfrespect kunnen opbrengen zouden ze de guts moeten hebben om op de volgende raadscommissie van dinsdag 9 januari aanstaande hun ontslag aan te bieden, zodat er op de gemeenteraad van maandag 15 januari 2024 dan alreeds een potentieel waardige partijgenoot de eed als opvolger kan afleggen. Zo vlug kan dat gaan. Die opvolger kan zich dan gedurende de volgende gemeenteraden van het komende jaar grondig bekwamen in zijn/haar taak als gemeenraadslid.
Wellicht op de installatiezitting van de nieuwe Raad (6 december!) optreden als volwaardig, pas verkozene des volks.

Maar wat doen we met raadsleden die vinden dat zij hun zitpenningen niet kunnen missen en zich aan hun zetel vastklampen?
(Parenthesis. Het presentiegeld bedraagt hier momenteel 250 euro per zitting. Het maximum dat is toegestaan. Het is niet zonder reden dat we hier weinig te klagen hebben over absenties bij onze raadsleden. Wie in één maand één raadscommissie, één gemeenteraad en nog één politieraad volgt strijkt dus 750 euro op, voor – naar mijn schatting – een gemiddeld totaal van zowat 6,5 uren “zitten te zitten”. Resp. 1/2+4+2 uren)
Hier stellen we een echt alternatieve, nog niet in voege getreden gemeenteraad voor.
We maken vooreerst in het stadhuis vanuit de Beatrijszaal een toegangstrap naar de Raadskelder. (Dat is ooit een project geweest!) Zo kunnen al die raadsleden die zich steendood vervelen of overmand zijn door thuiswerk zich op ieder ogenblik – zonder op straat te komen – naar beneden spoeden. Net alsof ze even naar het toilet moeten. Als we in die kelder nog een videoscherm installeren met beelden uit de Raadszaal kunnen we al die kelder-raadsleden als aanwezig beschouwen. (Een ambtenaar kan rondgaan met de absentielijst.)
Wat met de stemmingen bij bepaalde agendapunten? Om aan het noodzakelijke aantal stemmen te komen groeperen we die agendapunten waarvoor een quorum vereist is allemààl aan het eind van de zitting. De gemeenteraadsvoorzitter Helga Kints begeeft zich dan met enkele amfora’s wijn naar beneden om de stemmen te tellen. Voor wie dat wil is er dan nog gelegenheid tot napraten, net als vroeger het geval was. (We zagen ooit een burgemeester diep in de nacht op handen en voeten uit de Raadskelder kruipen.)

Maar er dient zich nog een geheel ander probleem aan, wellicht diepgaander. De vraag dient gesteld wat we te doen met de raadsleden die waarlijk van goede wil zijn, trouwhartig de raadszitting volgen en het zelfs wagen om voorstellen of interpellaties in te dienen, maar er niets van kennen. Gewoon het métier niet beheersen.
Dit soort incompetentie willen we aanpakken (opvangen) door de invoering van een alternatieve EPISTOCRATISCHE gemeenteraad.

(Wordt vervolgd.)