De Marokkaanse stad Chefchaouen (ook genoemd Chaouen) heeft zich ooit een keer (2010) uitgroepen tot “ville écologique” (maar is dat eigenlijk officieel niet). “La ville bleue qui se veut verte.” Dat betekent niet dat er aldaar op milieuvlak geen pogingen worden ondernomen om iets te doen aan 1) het klimaat, 2) duurzame energie en 3) duurzame ontwikkeling. (Die genaamde Aziz die nu met een elektrische fiets rijdt! Bij wijze van voorbeeld.)
Veel weten we er niet over want alhoewel er al een verkennend werkbezoek van een Kortrijkse delegatie naar ginder is gevlogen (en omgekeerd ook?) vertikt ons stadsbestuur het nog altijd om de Kortrijkse burger serieus in te lichten over wat er al aan het gebeuren is rond de drie voornoemde thema’s.
Het is bijvoorbeeld nuttig om nu reeds op te merken dat er volgens het samenwerkingsakkoord jaarlijks drie online vergaderingen worden georganiseerd en dat er tevens een jaarlijkse evaluatie plaatsgrijpt. Welnu, onze stedenband bestaat sinds 12 december 2022 en is door de gemeenteraad goedgekeurd op 16 januari van dit jaar. Ja, – en welnu? Wat is er in dit eerste halfjaar van 2023 zoal aan actieplannen uitgevoerd?
Hier is al gewaarschuwd dat dit soort van non-beleid en non-communicatie absoluut niet zo kan doorgaan, of we stevenen – zoals met vorige mislukte stedenband met Cebu-city – naar een totaal fiasco.
Weggegooid geld en energie, en een hoop frustraties daar bovenop als resultaat.
Bon. We hebben gezegd.

Onze stedenband draait rond vier assen.
1. Maatregelen nemen om de klimaatverandering te verzachten en “zich eraan aan te passen”.
In dit kader zullen we bijv. afvalexperts uitwisselen, in beide steden meer groene plekjes aanleggen, – nog wel met fruitbomen. En mobiliteitsexperten inschakelen. (Weydts! Werk aan de winkel! Circulatie- en mobiliteitsplan helpen maken voor de smalle, pittoreske en steile steegjes in “de blauwe stad”. Veel trappen hoor.)
2. Bewustmaking en betrokkenheid van burgers rond klimaat, energie en duurzame ontwikkeling.
Ja, met onze vorige stedenband is daar niets van terecht gekomen. En ook nu weer hebben we een heel valse start genomen.
3. Institutionele capaciteitsopbouw van beide steden.
Dat is ambtenarentaal. Het gaat uiteindelijk om het uitwisselen van studenten uit onderwijsinstellingen. (Bij ons zal dat ongetwijfeld Howest zijn.)
4. Educatieve, sportieve, culturele en toeristische uitwisselingen.
Hier gaat het dus om de fameuze snoepreisjes. Met Cebu zijn er heel veel (wederzijds) georganiseerd, zelfs nog nadat de stedenband al was opgeheven. (Eén keer een verslag gevonden van een groep Kortrijkse bakvissen op bezoek op het Filipijnse eiland. Hebben niet eens een uittreksel daarvan gepubliceerd. Te beschamend hilarisch!…)

Tot daar de vier assen waarrond men een en ander wil verwezenlijken. Duur van de stedenband: vanaf 1 januari van dit jaar tot en met uiterlijk 31 december 2025. Stopzetting of verbreking van de overeenkomst mogelijk., bijvoorbeeld als de contractvoorwaarden niet worden nageleefd.
Zoals u weet is de samenwerkingsovereenkomst aan onze zijde ondertekend door de gemeenteraadsvoorzitter Helga Kint, niet door onze burgemeester. Interessant is dus te weten tot welke engagementen zij zich (samen met haar gemeenteraad) zoal heeft verbonden.
We gaan er nog een apart stukje van maken, want bepaalde artikels uit het contract zijn verrassend. Pikant ook. Helga zal moeten bij de pinken blijven.

Intussen permitteren we ons nog een tweetal algemene bedenkingen. Wat ons van het hart moet.
* Vooreerst kan men zich afvragen waarom Kortrijk per se een stedenband wil.
En wie dat eigenlijk wel wil ? Een fractie, een schepen? De burgemeester? Een Kortrijkse VIP? Een organisatie? Wie is of zijn de initiator(s)? Dat weten we dus niet.
Jawel, in het bestuursakkoord van de tripartite is er een keer sprake van “een beste stad, met de strafste plannen voor meer biodiversiteit en minder vervuiling“. Maar behelst dat impliciet en noodzakelijk het sluiten van een stedenband? Men kan natuurlijk altijd teruggrijpen naar de grote woorden. Een plechtige, hoogdravende terminologie die een hele kamer kan vullen. In de trant van “steden spelen overal ter wereld een belangrijke rol in de ontwikkeling van hun regio of land.” En: “ze worden meer dan ooit geconfronteerd met dezelfde uitdagingen en problemen.” En: “stad Kortrijk wil een beleid uitwerken dat iedereen omarmt én effect heeft op alle Kortrijkzanen over alle grenzen van de verschillende doelgroepen heen.” (We citeren nog altijd!) En: “we streven naar een samenleven waarbij niemand uitgesloten wordt. Een cultuur waarin gelijke kansen, gesprek en respect vooropstaan en waar geen plaats is voor haat, onverdraagzaamheid en racisme.” Enzovoort. Enzovoort.
Let wel, dat bloemrijk woordgebruik staat allemaal te lezen in het samenwerkingsakkoord! (Art. 11: “Clausule samenleven.”)
* Tweede punt dat we eventjes willen maken.
Waarom moet een (Kortrijkse) stedenband (zie de vorige met Cebu) altijd gaan over een thema als “milieu”? Zeg het eens.
En waarom altijd met een partner uit “het zuiden”? Zeg het eens.