Een stemmenkanon was hij ongetwijfeld. Zowel op gemeentelijk als op provinciaal vlak behaalde hij na lijsttrekkers als Stefaan De Clerck of Jean de Béthune telkens wel de meeste naamstemmen. Dat was te danken aan de populariteit die zijn vele mandaten (huisvestingsmaatschappijen!) hem opleverden.
Zijn politieke erfenis is te herleiden tot het oprichten of “besturen” van vzw-tjes als ‘Makkie’, ‘Mentor’, ‘Mobiel’, de ‘Buurt- en Nabijheidsdiensten’ met als grote electoraal doel het verwerven van naambekendheid. (Hoeveel Kortrijkzanen wisten eigenlijk nog wel dat hij ook nog provincieraadslid was?)

Zijn doortocht als waarnemend burgemeester laat geen sporen na, tenzij dan de waarlijk opvallende, – nee, de opzienbarende vaststelling dat hij in het bezit was (is) van het politieke bewustzijn gelijkaardig aan dat van een cactus. (Zo typeerden we hem altijd in deze krant, eenvoudig gesteld.)
We herinneren ons een door hem geleide “hoorzitting” waar hij al op voorhand de toehoorders verwittigde dat hij op geen enkele vraag zou antwoorden want “een hoorzitting dient – zoals het woord het zelf zegt – om te horen, om te luisteren, niet om te antwoorden.”
En savoureer nu maar eens volgende uitlating van hem, gedaan in “Het Laatste Nieuws” (13 mei 2009):
“Mocht ik het meemaken dat een gewoon (sic) gemeenteraadslid belangrijke informatie in de pers bracht, zonder dat ik daarvan op de hoogte was, dan zou ik die toch even bij mij roepen.”
Zo’n uitspraak mag als politiek statement vreemd klinken voor een burgemeester, maar dat is het al wat minder als men de persoonlijkheidsstructuur van Lybeer wat beter kent, mede zijn verleden als vechtersbaas.
Misschien denkt u nu wel, beste lezer, dat we hier een beetje versimpeld beeld scheppen van de persoon Lybeer, of dat we hem in onze alternatieve stadskrant in het verleden al te laatdunkend hebben behandeld. We halen er daarom uit arren moede een gezagsargument bij, met name het alom gerespecteerde weekblad “Knack”.
In de editie van 20 maart 2007 is een uniek artikel verschenen over onze stad, eenvoudig getiteld als “Knack covert Kortrijk“. Welnu op pag. 31 stond dit te lezen over Lieven Lybeer, – en schrik nu even niet:
” Iedereen bij het ACW erkent dat hij veel te licht weegt.”
Bij het ACW nog wel, niet bij “De Middenstand”. Voor wie de geschiedenis van politiek Kortrijk een beetje kent is dit méér dan significant, het is een doodsteek. Al in 2007. En toch is hij tot op heden politiek blijven leven.
Borat is wel degelijk verbazingwekkend getalenteerd !