Helga Kints (lid van de kiesvereniging Team Burgemeester) is nu al de derde voorzitter van de gemeenteraad die het als opperste taak aanziet om de oppositie te kortwieken en alles in het werk stelt om de beslissingen van het College van Burgemeester en Schepenen hardnekkig en te allen tijde te verdedigen. (Dat is is heus haar taak taak niet. Niet voor niets is de voorzitter van de Raad niet noodzakelijk meer de burgemeester. Hij/zij kan zelfs een raadslid uit de oppositie zijn.)

En Helga is op twee manieren nog erger dan Tiene Castelein, haar voorgangster. Ten eerste in haar praktisch gedrag, de wijze waarop zij de gemeenteraad leidt. Beter gezegd: dirigeert want zij spelt het “orkest” de les. Enorm bazig, een dominante SM-meesteres gelijk, een leeuwentemmer. (Zij heeft het daarbij vooral gemunt op de VB-fractieleider Wouter Vermeersch, kan hem bij wijze van spreken al onderbreken nog voor hij het woord neemt.) Ten tweede, en theoretisch dan, is zij de eerste voorzitter die het waagt om de oppositie monddood maken door wijzigingen aan te brengen aan het huishoudelijk reglement van de Raad. Beperking van de spreektijd, van de vragen en interpellaties, van de themadebatten.
En nu pakt Helga in het kader van een interview met de Krant van West-Vlaanderen (15 oktober, pag. 6) uit met een nieuwe, juridisch volstrekt verbazingwekkende opinie over wat in de gemeenteraad al of niet nog kan besproken worden. Zij is namelijk van oordeel dat beslissingen die reeds genomen zijn niet meer moeten te berde gebracht. Ongehoord!
Bij wijze van voorbeeld brengt zij de kwestie naar voor over het schrappen van het project van de bouw van een publieke ondergrondse parking (220 plaatsen!) bij het museum Texture. Stad heeft geheel onverhoeds en eenzijdig dat project stopgezet en bij die contractbreuk vraagt de NV Pans (eigenaar van de site) een schadeclaim van zowat half miljoen euro.
Welnu, onze Helga vindt (vond) het politieke debat daarover op de Raad een “hetze” (!) en “niet de moeite waard”. Citaat: “Er viel niets meer aan te doen, de beslissing en de schadevergoeding stonden vast.”

Wat gaan we daarmee doen zeg, met zo’n voorzitter van een gemeenteraad? Met zo’n onthutsende uitspraak over wat in een gemeenteraad al of niet kan geagendeerd?
Mag de omvorming van het Kortrijkse voormalig “rusthuis” Lichtendal tot een gevangenis (detentiehuis) volgens haar in de volgende gemeenteraad dan niet meer aan bod komen?