Van woonzorgcentrum tot detentiehuis (1)

Het voormalige OCMW-woonzorgcentrum Lichtendal (gelegen dichtbij en tussen de universiteit KULAK en de hogeschool VIVES) telt 48 wooneenheden, verdeeld in drie aparte woonhuizen rond een binnentuin, die namen dragen als De Deder, De Melde, De Wikke. (Hopelijk blijven die rare maar toch leuke namen bewaard voor de aanduiding van de woonst voor de gedetineerden.)
De kamers hebben een standaardformaat, of zijn wat ruimer, of zijn een studio of flat.
Indertijd werden ze bewoond door 48 min of meer dementen, allen 65 plussers. Vandaar dat allerhande deuren zijn beveiligd: zonder badge geraak je niet binnen of buiten.
Directeur was Jan Goddaer.

Het WZC staat al leeg sinds midden 2019. De bewoners verhuisden naar “De Zon” in Bellegem.
Het OCMW hoopte de site te verkopen voor goed 4 miljoen euro. Er was interesse bij de KUL en VIVES om aldaar te komen tot een “associatiecampus”. Dat is toen niet doorgegaan om een ons onbekende reden.
Met de komst van corona dacht men in april 2020 om de site om te schakelen tot een “zorghotel” om alzo ziekenhuizen uit de regio te ontlasten, maar dat is niet nodig gebleken. Nu is de site verhuurd aan VIVES en doet dienst als opleidingstehuis voor verpleegkundigen. Het contract loopt eigenlijk nog tot juni 2022.

Minister van Justitie en Kortrijks titelvoerend burgemeester Vincent Van Quickenborne is na een lek uit CD&V-bronnen kort geleden verplicht geweest om toe te geven dat hij geheime onderhandelingen had gevoerd om “Lichtendal” om te toveren tot een gevangenis, genaamd ‘detentiehuis’. Omwonden gebelgd en ongerust (petitie!) en zowel KULAK als VIVES ook niet echt content.
De minister zag zich genoodzaakt om op 26 oktober een zeer georkestreerd “infomoment” te houden om de bewoners gerust te stellen en tegenstanders de mond te snoeren.
Volgens Het Laatste Nieuws (online op 27/10) verklaarde Quickie toen dat hij persoonlijk zou instaan voor de veiligheid, en hij garandeerde dat ! (Wat als er bijv. een groepsgewijze ontsnapping zou gebeuren? Neemt hij dan ontslag als minister?)

Het is nogal begrijpelijk dat de omwonden zich ongerust voelen en dat op die infovergadering ongeveer alles draaide rondom deze problematiek en de vraag naar de betekenis van het begrip ‘detentiehuis”.
Maar de redactie van kortrijkwatcher zit met andere prangende vragen, meer politiek-zakelijk gericht.
Maar dat is voor een volgende keer.




Een stad die durft ! (2)

Onderaan het stuk (bij het P.S.) een aanvulling over kostprijzen.

In het kader van het grootse project tot het realiseren van een “Kunst- en Tentoonstellingsruimte” rond het abdijgebouw in het Begijnhofpark vindt men het nodig om het achterliggend gedeelte van drie huizen in de Groeningestraat te slopen. Het gaat om de nummers 38, 40, 42. In totaal wordt er bijna 5.800 m³ met een footprint van iets minder dan 820 m² gesloopt.

Gedurfde ingreep 1: splitsing van de omgevingsvergunningen.

De omgevingsvergunning voor wat betreft de sloopwerken betreft is goedgekeurd door het College op 30 augustus.
De eigenlijke ontwikkeling van de site (nieuwbouwdelen, verbouwingen, omgevingsaanleg) was niet openomen in die goedgekeurde aanvraag.
Op zich is dit al niet evident en gedurfd. De sloop- en demontagewerken zullen dus pas kunnen aangevat nadat ook een aanvraag tot omgevingsvergunning voor de hele site werd ingediend en ontvankelijk verklaard.
Die opsplitsing van aanvragen motiveert het stadbestuur met de gedachte dat een voorafgaande sloop de mogelijkheid biedt om het archeologisch onderzoek (dat lang kan aanslepen) vlug te starten en vlot uit te voeren.
Het College hoopte in mei van dit jaar nog dat men in december zou kunnen starten met de afbraakwerken en in februari 2022 met het archeologisch traject.
Maar die timing is blijkbaar drastisch veranderd.
De uitvoering van het sloopdossier is nu pas voorzien vanaf februari 2022 en zal verlopen in twee fasen: de afbraak van de huidige gebouwen én de grondwerken, gecombineerd met archeologische opgravingen. Deze werken zullen waarschijnlijk vier maanden duren. De eigenlijke bouwwerken starten dan in augustus 2022 en zullen duren tot in het voorjaar 2024 . En toch hoopt men nog altijd op de opening van de nieuwe site in september 2024.

Gedurfde ingreep 2: slopen van (een deel van) een pand dat stad niet bezit.

We vroegen aan de bevoegde schepen of de panden nummer 38, 40, 42 in de Groeningestraat wel behoren tot het patrimonium van de stad. Na enig aandringen kregen we van zijn administratie de mededeling dat “de gebouwen met uitzondering van nr. 38 stadseigendom zijn”.
Op de onderliggende vraag naar de eigendomstitels van de nrs. 40 en 42 (datum van verwerving en prijs?) kwam geen antwoord.
Met de eigenaar van het pand nr. 38 zijn natuurlijk gesprekken aan de gang. Dat spreekt.
De juridische vraag blijft. Hoe zal (en kan?) een stad dat oplossen: een pand slopen dat men niet in bezit heeft?

Beste lezer, weet u het soms?

P.S.
– Raming van het sloopdossier: 399.035 euro (incl. BTW)
– Raming van de bouwkost: 9.441.294 (excl. BTW)
– Raming van de totale projectkost: 14.471.894 euro (Incl. BTW en erelonen)
Men vroeg ons hoeveel het archeologisch onderzoek zou kosten. Exclusief BTW is dat geraamd op 119.000 euro, en dit bedrag zou vervat zijn in de totale projectprijs. Inc. BTW zou het gaan om 144.020 euro. Bij dit soort van ramingen vragen wij ons altijd af hoe projectleiders of ontwerpers de kostprijs van dit bijzonder soort van werken kunnen ramen zonder daarbij deskundige externen (archeologen) te betrekken. Die kunnen dan toch niet meer mededingen als kandidaat voor die werken?

Bij het afscheid van schepen Arne Vandendriessche

Welja, bij het vertrek van schepen Arne uit de Kortrijkse politiek verwijzen we graag naar ons laatste stuk over hem, meer speciaal over zijn concreet politiek functioneren. Het stuk verscheen hier op de frontpagina van onze editie van 15 september met als titel “Schepen Arne Vandendriessche haalt weerom de pers“. Gemakkelijk terug te vinden met onze zoekmachine door gewoon de naam Arne in te tikken. Zo komt u tegelijk terecht op nog meerdere artikels (minstens 7) over deze toch wel bijzondere figuur.
Veel meer moeten we daar dus niet meer aan toevoegen, tenzij later ietwat over zijn opvolger.
Komt Arne nog terug als politieker?
Enkel en alleen als hij 1) zijn bedrijf met gerust gemoed kan verlaten of overlaten en 2) daarbij een uitermate zekere kans ziet op een hoger (uitvoerend) mandaat zoals dat van staatssecretaris of minister, of – ja – als partijvoorzitter.


Die Helga toch…

Helga Kints (lid van de kiesvereniging Team Burgemeester) is nu al de derde voorzitter van de gemeenteraad die het als opperste taak aanziet om de oppositie te kortwieken en alles in het werk stelt om de beslissingen van het College van Burgemeester en Schepenen hardnekkig en te allen tijde te verdedigen. (Dat is is heus haar taak taak niet. Niet voor niets is de voorzitter van de Raad niet noodzakelijk meer de burgemeester. Hij/zij kan zelfs een raadslid uit de oppositie zijn.)

En Helga is op twee manieren nog erger dan Tiene Castelein, haar voorgangster. Ten eerste in haar praktisch gedrag, de wijze waarop zij de gemeenteraad leidt. Beter gezegd: dirigeert want zij spelt het “orkest” de les. Enorm bazig, een dominante SM-meesteres gelijk, een leeuwentemmer. (Zij heeft het daarbij vooral gemunt op de VB-fractieleider Wouter Vermeersch, kan hem bij wijze van spreken al onderbreken nog voor hij het woord neemt.) Ten tweede, en theoretisch dan, is zij de eerste voorzitter die het waagt om de oppositie monddood maken door wijzigingen aan te brengen aan het huishoudelijk reglement van de Raad. Beperking van de spreektijd, van de vragen en interpellaties, van de themadebatten.
En nu pakt Helga in het kader van een interview met de Krant van West-Vlaanderen (15 oktober, pag. 6) uit met een nieuwe, juridisch volstrekt verbazingwekkende opinie over wat in de gemeenteraad al of niet nog kan besproken worden. Zij is namelijk van oordeel dat beslissingen die reeds genomen zijn niet meer moeten te berde gebracht. Ongehoord!
Bij wijze van voorbeeld brengt zij de kwestie naar voor over het schrappen van het project van de bouw van een publieke ondergrondse parking (220 plaatsen!) bij het museum Texture. Stad heeft geheel onverhoeds en eenzijdig dat project stopgezet en bij die contractbreuk vraagt de NV Pans (eigenaar van de site) een schadeclaim van zowat half miljoen euro.
Welnu, onze Helga vindt (vond) het politieke debat daarover op de Raad een “hetze” (!) en “niet de moeite waard”. Citaat: “Er viel niets meer aan te doen, de beslissing en de schadevergoeding stonden vast.

Wat gaan we daarmee doen zeg, met zo’n voorzitter van een gemeenteraad? Met zo’n onthutsende uitspraak over wat in een gemeenteraad al of niet kan geagendeerd?
Mag de omvorming van het Kortrijkse voormalig “rusthuis” Lichtendal tot een gevangenis (detentiehuis) volgens haar in de volgende gemeenteraad dan niet meer aan bod komen?


We vonden 17 adviesraden en overlegstructuren

Binnenkort mogen we stemmen over de vraag welk kunstwerk stad nu eens zal kopen. Bij die gelegenheid vonden wij dat die keuze beter was voorgelegd aan het “Kunstenplatform” en/of de “Adviesraad kunst in de publiek ruimte”.
En toen kwam er binnen de redactie van deze krant een vraag op tafel om een keer te gaan tellen hoeveel van de raden of overlegstructuren er zoal bestaan in onze stad.
We tellen er 17, en als we de Verkeercommissie ook als een adviesraad zouden beschouwen komen we aan 18.

Sommige van die raden zijn open voor ieder geïnteresseerde, maar dan moet je wel de datum, het uur en de plaats van samenkomst kennen. Dat wordt nooit ergen gemeld. Ook zal je op de website van stad nooit een verslag vinden van die vergaderingen. Héél soms een keer iets van de Cultuurraad. Lang geleden heeft gewezen raadslid Bart Caron (Groen) gevraagd of dat niet kon. En jawel, het kon. Maar het gebeurt dus niet. We vragen ons af of sommige van die adviesraden nog wel eens vergaderen.
Bon. Her rijtje.

1. Erfgoedplatform (onderdeel van de Cultuurraad)
2. Kunstenplatform (idem)
3. Verenigingsplatform (idem)
4. Sportraad
5. Jeugdraad
6. Gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (GEC0RO)
7. Adviesraad voor personen met een handicap
8. Adviesraad lokale kinderopvang (Lok)
9. Mondiale raad (MORA)
10. Raad intercultureel samenleven (Ris)
11. Stedelijk ouderenadviesraad
12. Adviesraad kunst in publieke ruimte
13. Comité voor straatnaamgeving
14. Adviesraad stedelijke openbare bibliotheek
15. Adviesgroep Mobiliteit
16. Beeldkwaliteitskamer
17. Adviesraad voor Bouwkundig Erfgoed Kortrijk (ABEKO)

Bedankt voor het kijken !

Publieksvoorstelling van project Groeningeabdij zonder vragen of antwoorden

Dat was gisteren, in de schouwburg.
Het ging om dat grootste en dure (minstens 15 miljoen euro) maar jawel – mooi en gedurfd project – tot het maken van een nieuwe kunst- en tentoonstellingssite rondom de groeningeabdij.
Wie mogelijke vragen had kon die niet stellen in het publiek. N-VA schepen van cultuur Axel Ronse vond dat dit maar moest gebeuren tijdens de receptie achteraf. Maar hoe herken je nu als gewone burger een leidinggevend ambtenaar van dit project?
Na enig zoekwerk kreeg onze reporter ter plaatse iemand aan de praat die door de schepen werd aangezien als de projectleider. Zij kon geen of nauwelijks antwoord geven op onze – toegeven – technisch -informatieve vragen. Zij verwees ons naar een andere ambtenaar die dat wel zou kunnen en ging er naar op zoek in de cafetaria. Maar die kregen we niet te pakken. Hij daagde gewoon niet op bij onze reporter ter plekke. Reden onbekend.

Enkele constructieve objecties bij dat nieuwe “referendum” (3)

Van de juridische dienst van een centrumstad als Kortrijk mogen we wat meer acribie verwachten zeker?
Nogmaals: een ‘referendum’ op gemeentelijk vlak bestaat gewoonweg niet. Men kan wel een ‘volksraadpleging’ organiseren, maar dat gaat gepaard met enorm veel poespas en kost handenvol geld. De procedure is dan immers analoog als die bij een gemeenteraadsverkiezing. Met stem- en telbureaus, voorzitters en getuigen, enz. (Overigens mogen in een volksraadpleging talloze onderwerpen niet te berde gebracht.)
Ons constructief voorstel luidt: we spreken voortaan van een bevraging.

Het gaat dit keer om een keuzevraag. Dat is niet voorzien in het Kortrijkse participatiereglement inzake “referenda”. Daar is enkel sprake van een ja-neen-vraag. In de gemeenteraad van 11 oktober moet dit reglement dus herzien.
Alhoewel: de voorgelegde keuze tussen de twee voorgestelde kunstweken kan ook met ja of neen beantwoord. Het kunstwerk dat uw voorkeur geniet krijgt dan een ‘ja’. Het andere een ‘neen’.

De voorgelegde bevraging is volstrekt a-politiek.
We wezen daar ook al op: deze tripartite heeft schrik om de Kortrijkzaan te confronteren met een mogelijk heikel, politiek beladen onderwerp. (Genre: moet er een golfterrein komen in onze stad?)
Wel worden we dus gevraagd om een oordeel over een…kunstaankoop. Nog nooit gebeurd. Dat is toch een taak voor het bestaande kunstenplatform? (Werd dit platform wel geraadpleegd over de keuze van de twee voorgestelde kunstwerken?)
En waarom mogen we zelf niet kiezen uit alle werken van de Triënnale ‘Paradise’ ?

Volgens het reglement moet ons “referendum” gepaard gaan met een voorafgaand groots stadsdebat!
Over kunst dus? Dat wordt hilarisch…

Om het resultaat van de bevraging ontvankelijk te verklaren zijn er minstens 2.000 respondenten nodig.
En het verschil tussen de stemopties moet minstens 2,5 procent bedragen. We veronderstellen dat dit reglement gehandhaafd blijft. De stemgerechtigde kiezers moeten minstens 16 jaar zijn.
Wat met de respondenten die de kunstwerken (en de omgeving!) niet eens hebben gezien?
Er zal dus een intense voorlichting nodig zijn. Een dure folder met kleurfoto’s van de werken én de omgeving en toelichting over de kunstenaars. Het voorziene budget voor de organisatie van heel het referendum (25.300 euro) zal waarschijnlijk worden overschreden.
We vragen ons ook af of de bevraging nog dit jaar zal kunnen doorgaan. De eventuele goedkeuring van de vraag gebeurt in de gemeenteraad van 11 oktober. De folders moeten dan nog gedrukt en tenminste 30 dagen voor de datum van de bevraging verspreid. Dan moet dat debat er nog komen…

En dit is er iets waar men zich geweldig kan aan storen.
Eén van de te kiezen kunstwerken bevindt zich in de tuinen Messeyne. Dat is een geweldige (kosteloze) reclame voor het gelijknamige hotel en nabijgelegen bar, des te méér als net dat werk de voorkeur krijgt bij de stemming.



Stad durft geen politiek beladen bevraging meer aan (2)

Het bestuursakkoord van de tripartite voorzag als een prioritaire actie dat er ieder jaar een digitaal “referendum” zou georganiseerd worden, nog wel voorafgegaan door een breed stadsdebat. Dat mocht telkenjare 25.300 euro kosten.
Vorig jaar is er op dat vlak niets gebeurd met als smoes: corona. (Smoes, want er wordt enkel online gestemd…) Het jaar tevoren was er wel een bevraging, met als onderwerp (ongetwijfeld geïnspireerd door schepen Axel Weydts) de vraag of Kortrijkzanen wel maandelijks een autoloze zondag zouden willen. Het werd een déconfiture van jewelste voor de schepen van mobiliteit: 57% van de respondenten, na nochtans véél gelobby pro, stemden tegen. Mede door zijn schuld: Weydts personaliseerde het thema rond zijn figuur. En de vraagstelling leidde tot een misverstand. De meeste Kortrijkzanen dachten dat de autoloosheid zou slaan op het hele grondgebied binnen de kleine ring, wat absoluut niet het geval was.

BON.

In de gemeenteraad van 11 oktober aanstaande vraagt de tripartite nu eindelijk de goedkeuring voor een nieuw “referendum”.
Men heeft namelijk eindelijk (radeloos) een onderwerp gevonden dat politiek neutraal is, waar de schepenen van de drie fracties zich kunnen achter scharen. Het thema van de bevraging is dusdanig onschadelijk en a-politiek dat het stadsbestuur zelfs geen nederlaag kan lijden, geen affront kan oplopen, tenzij misschien met het feit dat er een uiterst lage respons komt op de stemming (minder dan 2.000 deelnemers).
Het is zelfs geen vraag waar men met JA of Nee kan op antwoorden, iets wat nochtans in ons participatiereglement over referenda is voorgeschreven.

Voor de editie 2021 stelt het schepencollege volgende vraag voor:
“De Triënnale ‘Paradise’ loopt op zijn einde. Als stad willen we graag een blijvende herinnering aan deze kunstroute. Welk werk wil jij blijvend in de stad aanwezig zien?”
En we krijgen de keuze tussen twee werken:
– ‘The Lovers’ van de Engelse kunstenaar Jeremy Deller:
– ‘Kompas’ / paradise prototype#2 van de Vlaming Stief DeSmet.

Voor wie de werken niet in het echt heeft gezien (hoe kunnen zij dan deelnemen aan de stemming?) nog dit.
Het eerste werk staat in de zgn. tuin Messeyne en slaat op het beelden van een soort Adam en Eva (3m hoog) die een schommel torsen.
Het tweede werk vind je op de Houtmarkt. Het gaat om een ommuurde (vier ingangen) boom die kindjes (met enige kracht in de armen) kunnen draaien naar de vier windstreken.

(Wordt vervolgd in een volgende editie met nog commentaar op dat zgn ‘referendum’.)