De voltallige redactie van de stadskrant “kortrijkwatcher” blijft plakken op een terras op de Grote Markt. Een editie van de krant voor vandaag zit er niet meer in. Maar dat betekent niet dat er geluierd wordt. Zo zijn we er stilaan over eens geraakt dat het golfterrein op ’t Hoge niet mag aangezien als een “betonstop” en dus ook niet als dusdanig mag worden verdedigd door vroegere tegenstanders. Of door de triparte. (We blijven bij het onderwerp van vorige stukken zoals u ziet.)
Monthly Archives: mei 2021
Het “opdrachtdocument” voor het aanleggen van een golfterrein op ’t Hoge (2)
Op woensdag 28 april deed de intercommunale Leiedal (voorzitter: schepen Wout Maddens) en Stad een oproep naar kandidaten kopers en uitbaters van een terrein voor de oprichting van een laagdrempelige golfschool en trainingscentrum op Hoog Kortrijk. Kandidaten kunnen zich nog aanmelden bij Leiedal tot 7 juni om 10 uur.
Enkel wie een serieus aanmeldingsformulier invult krijgt inzage van het bestek (‘opdrachtdocument’ genaamd).
Alvorens (later) nog wat in te gaan op allerhande, hoogst eigenaardige peripetieën in het procesverloop van dit dossier, krijgt u hier gewoon wat concrete gegevens uit dit bestek, aangezien de info hieromtrent in onze lokale gazetten ongeveer onbestaande is.
Het terrein situeert zich dus ten zuiden van het kantoren-Beneluxpark, aan de Elleboogstraat, de Panoramaweg en een lintbebouwing langs de gewestweg ’t Hoge. (Voor wie een kijkje als toekomstig beslagen golfer wil gaan nemen: maak een selfie bijv. in de buurt van het iconische, ronde Barco-gebouw, of langs de Panoramaweg.)
De oppervlakte bedraagt in totaal 83.260 m², zijnde een zone I voor openluchtrecreatie (73.100 m²) en zone II voor mogelijke gebouwen (10.160 m²). Over het terrein loopt nog tussen de Liefdeweg en de Elleboogstraat een ingeschreven buurtweg (sentier 59) die nog steeds functioneel is. Die voetweg blijft behouden of wordt verlegd, maar dan wel binnen het golfproject!
In zone I mag de enige bebouwing bestaan uit een overdekte afslagzone voor de driving range met een maximumoppervlakte van ca. 800 m² en een hoogte van ca. 4 m. In de bouwzone II kan een gebouw komen met nevenfaciliteiten voor de golf (het clubhuis), optioneel in combinatie met een beperkt aantal kantoren en diensten (horeca bijv.). Maximaal twee of drie bouwlagen.
Het bestek voorziet als golfschool en trainingscenter een verplichte infrastructuur:
– Een driving range met minimale lengte 200 m (dat is niet veel..) met een digitale ondersteuning en analyse;
– Een gedeeltelijk afgedekte afslagzone met afslagmogelijkheden op natuurgras en matten (ook op natuurgras?);
– De oefenzone bestaande uit : bunker, putting green, chip en pitch;
– Een qualified compact course met minimum 5 holes;
– Een clubhuis met nevenactiviteiten zoals onthaal, horeca, en dergelijke (zeker ook een zgn. “19de hole”, zijnde de bar).
Er zijn nog andere sporten mogelijk mits die ondergeschikt en complementair zijn met de gofinfrastructuur. (Men dacht vroeger aan hockey…)
Gaat het om een democratisch golfterrein (“laagdrempelig)?
Daar wordt niet veel over gezegd in het opdrachtdocument, tenzij dit: “de golfschool werkt NIET met een instapfee”.
Hier konden meer voorwaarden aan gekoppeld worden: laag abonnementsgeld, wellicht een green fee (dagprijs).
Alhoewel: dit soort elementen komen toch wel ter sprake in de uitbatingsvisie van de kandidaten.
De beoordelingscriteria voor de offertes.
Van groot belang om te weten is dat de procedure NIET beschouwd wordt als een overheidsopdracht en dus niet moet beantwoorden aan de wetgeving in deze. Maar Leiedal is wel bereid om een zekere reglementering te volgen: afdoende marktbevraging, gelijke behandeling van de kandidaten, behoorlijk bestuur.
De offerteprijs moet minstens 3.270.000 euro bedragen. Dat is gemiddeld 39,27 euro/m². (Maar naast de totaalprijs dienen de inschrijvers ook een deelprijs op te geven voor de beide zones.)
Bij de beoordeling van de offertes is de prijs blijkbaar niet echt het voornaamste criterium: 20 punten en 10 voor het businessplan. Voor de visie kan men daarentegen niet minder dan 50 punten verdienen: 30 voor het ontwerp en 20 voor de uitbatingsvisie. Op het plan van aanpak staan nog 20 punten.
Op basis van de ingediende offertes, de presentatie, de antwoorden op vragen van het Onderhandelingsteam (dit onderdeel van de procedure zal een grote, doorslaggevende rol spelen!) wordt een rangschikking opgemaakt en een mogelijke lijst van “voorkeurinschrijvers” waarmee verder onderhandeld wordt over de verkoop van het terrein.
Vier kapitaalkrachtigen uit onze regio willen een golfterrein(tje) aanleggen aan het Beneluxpark op ’t Hoge (1)
De vier plaatselijke “Cresussen” zijn Willy Deceuninck, Dirk Vermunicht, Joris Claeys en William De Nolf, allen grote (referentie)aandeelhouders en/of bestuurders van de chique golf- en countryclub de “Palingbeek” in Hollebeke (bij Ieper). In een of andere volgende editie van deze stadskrant willen we daar wat – zoals gewoonlijk – ietwat meer over vertellen dan u in de gazetten kon lezen.
Hoe is Vincent Van Quickenborne “groot” geworden?
Dat is vandaag in Het Laatste Nieuws (pag. 12) te lezen in een interview met de minister van Justitie (en vaandelvluchtig Kortrijks burgemeester).
We citeren.
“Ik hoor sommigen zeggen: dat sluitingsuur in de horeca kan misschien blijven. No way! Je moet toch op café kunnen gaan tot vier uur ’s nachts? Allez, ik ben daar in Kortrijk groot mee geworden.”
P.S.
Het is toch opvallend hoe zefs politici de vrijheidsbeperkende maatregelen in deze corona-tijd als “onliberaal” beschouwen. Als iets dat niet strookt met de liberale leer. Het is alsof men niet meer weet wat het liberalisme als ideologie (een hoofdzakelijk economische theorie) betekent. De triomf van het kapitalisme.
Kortrijkse Burgermoeder geeft goede raad aan de jeugd
Kortrijks burgemeester Ruthie Vandenberghe uitte in Het Laatste Nieuws (18 mei) enige bezorgdheid over rumoerige laatavondbijeenkomsten van de jeugd langs de Leieboorden.
Net als een soort tante Kaat gaf ze volgende goede raad mee aan de jeugd (we splitsen die raadgeving gemakshalve op in drie delen – dat leest beter):
– “Doe wat je moet doen,”
– “Doe niet wat je niet mag doen,”
– “En gebruik je verstand.”
DOEN ZEG !
Ik zou zelfs durven zeggen: voortdoen.
Dat nieuwe KVK-stadion zou stad toch niks kosten?
U weet het zeker nog wel, hoe Vincent Van Quickenborne en ook Arne Vandendriessche (sportschepen) dure eden hebben gezworen: stad zou geen cent, maar dan ook geen cent, uitgeven voor een nieuw voetbalstadion. Men zou hoogstens “het geheel faciliteren“.
Onze trouwe lezers weten beter. Weten alleszins wat “faciliteren” betekent.
We vermeldden hier al een keer dat het schepencollege op 21 december 2020 aan de Kortrijkse firma Adoplan de opdracht heeft gegund om een ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) te ontwerpen voor de bouw van een nieuw KVK-stadion. Offerteprijs: 199.708 euro, dat is 1/3de meer dan geraamd. Te betalen uit de pot “beleidsstudies” van het stadsbudget. Dat plan is opgestart en het eindresultaat werd pas in februari 2024 verwacht.
Voor de zgn. “Kop” van het industrieterrein Evolis is al een masterplan opgemaakt.
Ondertussen is het “planteam” (wie maakt daar deel van uit? ook stadsambtenaren?) al tweemaal samen gekomen, stel u voor: één keer in januari en nog één keer in maart.
Men heeft ontdekt dat er naast de site Evolis nog andere locaties aan bod kunnen komen:
– Kortrijk Xpo met inbegrip van de Park&Ride Kennedylaan en de Fluvia-kazerne;
– P+R Kennedylaan met Syntra West;
– site Van Marcke aan de Weggevoerdenlaan;
– site Mewaf, Brugsesteenweg;
– kapel ter Bede.
Voor die vijf alternatieve locaties is nog een ontwerpend onderzoek nodig en daarvoor zal onze intercommunale Leiedal instaan. Het spreekt dat andere leden-gemeenten dan Kortrijk geen bijdrage zullen leveren voor de studiekosten.
Waarvoor zal stad Kortrijk dus dit keer financieel tussenkomen?
* het ontwerpend onderzoek dat sterk zal focussen op de site Xpo (20.000 euro);
* een soort ondersteuning van het RUP ter waarde van 28.000 euro.
De kost van die “facilitering” met 48.000 euro wordt verspreid over 2021-2023.
Het staat allemaal weer niet in de gazetten. Maar wat is dat eigenlijk: een ontwerpend onderzoek??
“Van volksjongen tot burgemeester” (2)
De biografie over gewezen Kortrijks burgemeester (1988/1994) Antoon Sansens (nu 88) is uit.
Auteur is de bekende “Roularta”- journalist Karel Cambien. Uitgegeven in eigen beheer en daarom te koop via E-mail www.karelcambien.com. Ook vanaf vandaag te verkrijgen bij “La Cantina” van Koen Byttebier, gelegen aan de rechterkant van de Sint-Maartenskerk (Vandaleplein). Geen idee waarom net daar.
Dat boek moet een beetje overal ter inzage liggen…
Het mooie (sober) uitgegeven werk kost 30 euro, voor 200 bladzijden met 100 historische foto’s..
Ere-burgemeester Toone (voor de vrienden) was namens de CVP 54 jaar lang actief in de Kortrijkse politiek. Was daarbij nog eens in vier termijnen 24 jaar schepen en tussen 1982 en 2000 ook nog voorzitter van de machtige intercommunale Leiedal.
Commentaar op het levensverhaal volgt hier nog wel een keer.
Bij het OCMW werken al jaren en jaren twee soorten personeelsleden. Waarom eigenlijk?
Het is ingewikkeld.
Kortrijkwatcher had het er al driemaal over, al in onze gazetten in het jaar 2016, maar nu pas heeft een raadslid (Wouter Vermeersch, parlementariër en VB-fractieleider in de gemeenteraad) het even nodig gevonden om over deze toch rare kwestie een schriftelijke vraag te stellen. Hij moest dit blijkbaar in twee pogingen doen, om uiteindelijk wat nadere, beetje meer accurate informatie te verkrijgen. (Dat gaat hier zo , in stad.)
Momenteel werken er 630 koppen als werknemers van de vzw Zusters Augustinessen in de vele soorten zorginstellingen van het OCMW. Daarnaast zijn er 450 “pure” OCMW-personeelsleden, met een heel andere rechtspositieregeling (statuut).
(Ter info: Stad zelf telt nu minder medewerkers: 885 koppen.)
Vanwaar die twee verschillende personeelsstatuten?
Och ja, dat is nu eenmaal historisch zo gegroeid…Niets aan te doen.
In 1954 (je kunt peinzen) is een overeenkomst met de nonnen getekend door de voormalige Commissie voor Openbare Onderstand om de exploitatie van de woonzorgcentra toe te vertrouwen aan personeel van de nonnen Augustinessen. (Ge kunt peinzen.)
Maar. Die werknemers vallen sindsdien qua verloningen en zo onder een paritair comité, dat met de CAO 330. Deze CAO is volledig afgestemd op de tewerkstelling in de zorgsector en volgt o.a. de IFIC-schalen. Ja. Volgens het stadsbestuur biedt dit een meerwaarde voor zowel 1) het personeel (een statuut gelijk aan de private-sector, en 2) financieel interessant bij subsidies.
Er is dus een meer prozaïsche reden om de verschillende statuten te behouden. En wel met sindsdien een niet historisch gegroeide reden.
Het personeel van de nonnen is meer speciaal in de “zorg” aan het werk. Te weten: de wooncentra, transmurale zorg, begeleid wonen, thuiszorg, keuken, volksrestaurant. Met ingang van 2017 is daartoe een zgn. Intern Verzelfstandigd Agentschap (IVA) opgericht. Eerst dacht men de werking onder te brengen in een Extern Verzelfstandigd Agentschap (EVA) met rechtspersoonlijkheid. Maar na enig ingewonnen juridisch advies zag men in dat met deze rechtsvorm nog onmogelijk een contractuele samenwerkingsovereenkomst kon worden gesloten met de private-VZW van de Zusters Augustijnen. En daardoor zouden belangrijke financiële voordelen voor het OCMW (dus voor Stad) wegvallen.
Om hoeveel geldelijk voordeel gaat het?
In 2016 maakte de OCMW-voorzitter Philippe De Coene zelf de berekening. We weten het nog goed: 700.000 euro RIZIV-financiering plus 420.000 euro vanwege het in voege zijn van de verschillende statuten. Totaal: 1.120.000 euro. De vzw van de Zusters mocht en moest dus wel aan boord blijven als werkgever.
De 700K “rusthuisfinanciering” is nu 545K geworden.
De 420K, te wijten aan het verschil het verschil tussen publiek en privé personeelsstatuut, is op peil gebleven. Huidig totaal: 965.000 euro.
Er is dus een loonverschil (en wellicht nog andere minder zichtbare vormen van discriminatie tussen de twee soorten OCMW-medewerkers).
Maar ja, “elk statuut kent zijn voor- en nadelen“, zo zegt het stadsbestuur, zonder enige illustratie ervan.
“Van discriminatie is hier dus geen sprake”.
P.S.
Mijne frank begin pas nu te vallen, naar aanleiding de heibel rond het zorgbedrijf In Antwerpen.
AU FOUND is “ZORG Kortrijk” ook geprivatiseerd, maar dan onder het mom van een vrome instelling van uitstervende nonnen.
Geen enkel recht voorbehouden !
Alles uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd, opgeslagen in een geautomatiseerd bestand, of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier. Voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur en/of een of andere medewerker is niet vereist. Noch van de aandeelhouders. Een bronvermelding is soms wel geapprecieerd.
De redactie heeft er anderzijds naar gestreefd alle copyrights van de in deze stadskrant opgenomen teksten of illustraties van anderen te achterhalen. Aan hen die desondanks menen alsnog rechten te kunnen doen gelden worden verzocht contact op te nemen met onze redactie.
Aanvraag grootse nieuwe verkaveling op Langwater (voorlopig) ongunstig beoordeeld
De aanvraag behelst dit keer het realiseren van een nieuwe verkaveling met 31 loten voor grondgebonden eengezinswoningen en 4 loten voor meergezinswoningen met 4 tot 6 bouwvolumes. In het totaal zou het gaan om een 100-tal woongelegenheden. Maar dat aantal is nog niet heel duidelijk zodat bouwdichtheid niet effectief kan berekend worden. De vooropgestelde densiteit aldaar is volgens een masterplan 25wo/ha. Het betreffende terrein (met agrarisch karakter) van de aanvraag heeft een oppervlakte van 2,8 ha.
Heel het project ‘Langwater’ is gelegen ten zuidoosten van het centrum van de stad, nogal dichtbij het oprittencomplex Kortrijk-Oost. De ontwikkeling situeert zich tussen de Morinnestraat , de N8 en de gemeentegrens met Zwevegem.
Als u daar even een kijkje wenst te gaan nemen, rij dan maar vanuit stad tot aan cowboy Henk op de Oudenaardsesteenweg en neem dan de afslag naar rechts . De site voor de nieuwe aanvraag is gelegen aan de oostelijke zijde van de Morinnestraat en ten noorden van de Pietje Patersbeek.
Let wel, ten zuiden van die Patersbeek is er momenteel al volop een verkaveling in ontwikkeling en aanbouw. Dat onderdeel van het project ‘Langwater’ (fase 1) met 108 wooneenheden is op 27 mei 2013 niet zonder slag goedgekeurd door de eerste tripartite. In het totaal voorziet een masterplan in het gebied tussen de N8 en de Morinnestraat in 431 woongelegenheden te bouwen in een periode van 15 jaar. Officieel beoogde doel: de stadsvlucht tegengaan en jonge gezinnen aantrekken. (De zgn. betonstop en verdichting even vergeten.)
Ja, misschien is er wat historiek nodig.
De eigenaars van dat agrarisch-natuurgebied (Vlerick Vastgoed, Koramic, SOK) zijn er in januari 2006 met een gewestelijk RUP (“afbakening van het regionaal stedelijk gebied Kortrijk”) in geslaagd om het plan ‘Langwater’ grotendeels te laten intekenen als woongebied (18,8 ha is rood ingekleurd – vooral langs de Morinnestraat), Een ander deel (8,85 ha) is als parkgebied met natuurverweving groen ingekleurd (de zone rond hoeve Soubry) en een klein deel (3,15 ha) is rood-bruin, d.w.z. dat het voorzien is als zone voor stedelijke ontwikkelingen (bijv. sport, cultuur).
Belangrijk om weten is dat op 14 november 2012 het toenmalig College van Burgemeester (Stefaan De Clerck!) en Schepenen principieel akkoord ging met de opmaak van een inrichtingsstudie voor het stedelijk woongebied binnen ‘Langwater’, evenwel mits voldaan werd aan aan een aantal gestelde opmerkingen en voorwaarden. Zo’n inrichtingsstudie is voor Stad dan een informatief document bij het beoordelen van een vergunningsaanvraag.
En nu komt het.
Het huidige schepencollege oordeelt (eigenlijk ongeacht de deels gegronde ingediende bezwaarschriften) dat de voorliggende aanvraag op een aantal vlakken afwijkt van de in 2012 goedgekeurde inrichtingsstudie. (En een geactualiseerde studie ontbreekt.)
Zo wordt meer speciaal bij meergezinswoningen met ondergrondse parkeervoorzieningen uitgegaan van bouwhoogtes (4 tot 6 bouwlagen) die aanzienlijk afwijken van de destijds voorziene bouwhoogtes. Verder dient de densiteit van de bebouwing nader uitgeklaard. Tevens zijn er heel wat opmerkingen op vlak van de uitwerking van de wegenis en het over te dragen openbaar domein.
Conclusie: het dossier is nog niet rijp voor een vergunning.