Monthly Archives: maart 2021

burgemeester, media

Iets over het belabberd interview met Kortrijks burgemeester op Canvas (2)

Vorige donderdag 15 maart liep er op de VRT een reportage over politionele camerabeveiliging op openbaar domein, met focus op de mogelijke aantasting van onze privacy. Vandaar ook de titel: “Privacy & ik”. (Er komt nog een tweede deel dat wil nagaan in hoeverre men ons ‘gaan en staan’ én vertier én afkomst in winkels en straten in de gaten houdt, via het gebruik van onze mobiele telefoon. In Kortrijk betaalde stad aan Proximus daar vorig jaar al 30.000 euro voor.)
Aangezien de straten van Kortrijk en deelgemeenten onder impuls van (nu titelvoerend) burgemeester Vincent Van Quickenborne over de jaren heen (en in de toekomst nog steeds) werkelijk bezaaid worden met camera’s van allerlei slag, en stad Kortrijk op dit gebied samen met Mechelen trendy-koplopers zijn, sprak het vanzelf dat de makers van de documentaire maar al te graag meer speciaal de verantwoordelijke burgemeesters van beide steden fysiek bij het programma wilden betrekken.
Met Bart Somers (ook met een dubbel-functie) had men blijkbaar geen problemen.
Maar het contact met Van Quickenborne liep van geen leien dak.
Na aanvankelijke toe- en afzeggingen voor een mondelinge afspraak met presentator Tim Verheyden weigerde Quickie uiteindelijk elk interview. Met als drogreden dat hij nu Minister van Justitie is en de materie derhalve eerder toekomt aan een Minister van Binnenlandse Zaken. Van Quickenborne is nu wel iemand die – als het hem goed uitkomt – in de media absoluut niet nalaat om te benadrukken dat hij nog altijd DE burgemeester is van stad Kortrijk. (En die zich als Minister van Justitie intussen federaal gevaarlijk dicht op het terrein van Binnenlandse Zaken waagt. Daar komt nog boel van.)
De waarheid is dat hij als een heus ‘politiek beest’ terugschrok voor die reportage. Het feit is dat hij op voorhand wel goed aanvoelde en voorzag dat hij zou geconfronteerd worden met een spervuur van zeer ongemakkelijke vragen. Over de proportionaliteit en effectiviteit van zijn steeds maar aangroeiend cameranetwerk. Over de gigantische kosten. Over oneigenlijk gebruik van ANPR-camera’s. Over de rol van Securitas (burgers). Over preventieve en repressieve resultaten, enzovoort.
Vandaar dat hij het karwei waarmee hij nu een keer niets had bij te winnen het liefst overliet aan zijn plaatsvervangend burgemeester, Ruth Vandenberghe. Het schaap…
Het is deze politieke gang van zaken die ons hier interesseert.

We laten daarom hier en nu in deze bijdrage met opzet de problematiek van de (politionele) cameratechnologie geheel achterwege omdat de reportage een onverwachte (ongewilde) openbaring opleverde over het gebrekkige politieke reilen en zeilen van het bestuur in deze centrumstad.
Alleen al het feit dat Van Quickenborne voor een televisieprogramma vaandelvlucht pleegt, dat is voor al wie hem een beetje kent totaal opzienbarend. Zoals gezegd is hij de grote instigator van het cameranetwerk in onze stad. Na zijn aantreden in 2013 met de nieuwe coalitie zijn er binnen de kortste keren in één jaar tijd 28 camera’s geplaatst. En met zijn nieuwe bestuursakkoord van 2019 (“Kortrijk, Beste Stad van Vlaanderen”) is het hek helemaal van de dam. Onder zijn bewind is al meer dan één miljoen euro gespendeerd aan die surveillance, en zijn meerjarenplan voorziet voor vijf jaar nog 2,5 miljoen. We zitten nu al aan 1 camera per 328 inwoners.
Over dit alles en de resultaten ervan wenst Quickie dus landelijk geen publieke verantwoording af te leggen. (Kortrijkse raadsleden zijn dit al gewoon en zijn al jaren in slaap gewiegd.)
Dit is evenwel al een eerste politiek feit zonder weerga. Dat hij dan maar ontslag neemt als titelvoerend burgemeester. (Er is heus meer voor hem weggelegd.)

Een tweede belangrijk, concreet politiek gegeven uit de TV-uitzending leerde ons nog iets opzienbarend, met name over de bestuurskracht van onze Kortrijkse administratie. De presentator van het programma “Privacy & ik” vertelde ter info dat hij in totaal – en na aandringen, in drie fasen – acht (8) maanden heeft moeten wachten op vragen en antwoorden naar enige deftige, schriftelijke informatie over het Kortrijkse cameranetwerk.
De hete aardappel werd doorgeschoven naar plaatsvervangend burgemeester Ruth Vandenberghe. Dat is uitgedraaid op een catastrofe.
Derde politiek feit. Ook Ruth VDB weigerde aanvankelijk tactisch geheel laconiek om mee werken aan het programma. Met als onvergetelijk – maar wel geloofwaardig argument – dat zij niet wist waarover zij inzake deze materie iets accuraat zou kunnen vertellen.
Uiteindelijk wilde Ruthie (koosnaampje) op de valreep wél een interview toestaan. In de uitzending zelf verontschuldigde zij zich voor haar aanvankelijke weigering, ditmaal met het ONgeloofwaardige argument dat zij het vanwege al die corona-beslommeringen véél te druk had.
Dat is dan een vierde politiek feit, geleerd uit de uitzending : onze nieuwe burgemeester durft ook een leugentje ten beste geven. Want in werkelijkheid wist zij natuurlijk over geheel die cameratechnologie geen snars, en heeft men haar op het laatste nippertje met wat (nieuwe) documentatie nog ietwat kunnen klaarstomen voor het interview.
Ach ja. Ruthie en haar omgeving (de veiligheidsadviseur) zagen op de duur wel in dat stad Kortrijk zich geheel belachelijk zou maken indien men (als enige stad) bleef weigeren om aan het programma mee te werken.
Zij heeft dat eigenlijk ook min of meer bekend. Op een bepaald ogenblik vraagt presentator Tim Verheyden (niet zonder enige ironie) waarom het stadsbestuur eerst het perspectief op een mogelijk TV-programma nodig heeft om pas daarna met een soort visie-nota en cijfermateriaal op de proppen te komen. Jamaar-ja, zei Ruthie: de nodige data waren er wel hoor, maar ze moesten nog ietwat geordend geregistreerd. Maar goed, zij geeft het toe: het is een werkpunt voor het stadsbestuur. (Men is intussen wel “in vijfde versnelling” gekomen”.)
Dat werkpunt is dan te beschouwen als een vijfde politiek feit: het bestaan van een slordige, trage administratie.

In het TV- interview met Ruth Vandenberghe – dat men wel degelijk kan beschouwen als een vuurproef in haar politieke loopbaan – is er nog een bijzondere passage geweest waarbij onze eigenste “cerebrale” pijngrens ernstig werd overschreden. We zullen dit maar niet als een politiek, maar wel als een puur persoonlijk feit bestempelen.
Ruth beweerde dat camera’s wel degelijk een soort schrikeffect teweegbrengen. Zij is er heilig van overtuigd dat mensen (en dan zeker wie iets in het schild voert) zich anders gaan gedragen in de nabijheid van veiligheidscamera’s.
Presentator Tim Verheyden repliceerde daarop dat de wetenschappelijke studies hieromtrent dit terdege tegenspreken. Waarop Ruth zomaar antwoordt: “Dan zeg ik dat uit eigen naam.” (Zij voelt zich als jonge vrouw veel veiliger in de winkelstraten met camera’s in de buurt.) We hebben in burgemeester Ruth nu een persoon leren kennen die de wetenschap in eigen naam én als jonge vrouw tegenspreekt! Dit slaat waarlijk een bres in ons cognitief welzijn.

Tenslotte gaf onze nieuwe burgemeester toch wel toe dat de effectiviteit van camera’s niet precies (“één op één”) te meten valt. Maar het draagvlak bij de bevolking is groot. Dat maakt haar blij.
Tja, Wat moeten we daarmee nu aanvangen? Nog meer camera’s??




infotainment, veiligheid

Raadsleden vanavond onbereikbaar tussen 21u20 en 22u10

Raadsleden (inclusief burgemeester en schepenen) zitten dan, gekluisterd aan hun TV-toestel, te kijken naar de uitzending op Canvas, getiteld “Privacy & ik”. Gaat over camerasurveillance op openbaar domein. En aangezien Kortrijk op dit gebied een ware trendsetter is, zal onze stad zeker ietwat uitvoeriger aan bod komen.
Kortrijkzanen die na de uitzending enige nazorg nodig hebben, de onweerstaanbare behoefte aan een gesprek voelen opkomen, kunnen bellen naar de bevoegde burgemeester Ruth Vandenberghe of naar de korpschef op het politiecommissariaat. Beter nog: naar de pionier van onze zgn. camerabeveiliging, nu minister Vincent Van Quickenborne.
Sterkte!

ICT, veiligheid

Aandacht! Aandacht! Documentaire op VRT over camerasurveillance op openbaar domein

Onze trouwe abonnees weten dat de stadsblog “kortrijkwatcher” al sinds vele jaren buitensporige aandacht schenkt aan de ronduit ziekelijke, obsessieve wijze waarop ons openbaar domein bezaaid wordt met veiligheidscamera’s, nog wel in allerlei soorten. Er is in onze politiezone nu ook een drone met camera ingezet. Dat alles kost miljoenen en miljoenen (geen Kortrijkzaan die dat weet!) en geen bestuurder (de initiatiefnemer Van Quickenborne, volgzame burgemeester Ruth Vandenberge, de korpschef op drift) kan op enige ernstige DOORSLAGGEVENDE en wetenschappelijk ondersteunde wijze de preventieve én repressieve resultaten daarvan aantonen. Het fenomeen is gewoon een gecultiveerde, ‘zichzelf vervullende’, lucratieve veiligheidsindustrie geworden, hier ter stede dan nog in handen van een monopolie-bedrijf uit Ieper. (Contract moet wel dit jaar aflopen!)

De redactie van ‘kortrijkwatcher’ en trouwe lezers kijken dan ook verlangend uit naar een eerste uitzending op Canvas op donderdag 25 maart (21u20) gewijd aan cameratoezicht. Titel: “Privacy & ik”.
Uit het VRT-persbericht over de documentaire blijkt dat er in de eerste aflevering (“We zijn gezien”) bijzondere aandacht wordt geschonken aan de steden Kortrijk en Mechelen die al jaren het voortouw nemen in de uitplooi van een cameranetwerk.
(In Kortrijk telt men volgens onze laatste gekende gegevens 127 “gewone” veiligheidscamera’s en 68 ANPR-camera’s. En het is nog niet gedaan. Die laatste soort is ook geschikt om aan gezichtsherkenning te doen.)

Uiteraard komt ook de korpschef van de politiezone Westkust (Nicholas Paelinck) aan het woord. Hij staat bekend als de absoluut meest verslaafde camerapionier in ons land.
In een latere tweede aflevering (“Datazwendel”) in april focust de documentaire op de ‘onderhuidse’ surveillance van onze gedragingen, geregistreerd via onze telefoon. Kortrijk kent daar alweer als pionier ook al wat van, om met behulp van Proximus bijv. na te gaan hoe en door wie er zoal geshopt wordt in onze winkelstraten. Vanwaar zij komen ook…Wat en waar en waarvoor we geld verteren. (Namen toch gekend bij insiders van de operatoren?)
Beide afleveringen worden gelardeerd door commentaar van binnen- en buitenlandse experten in de materie.
Kijken maar !

P.S.
Volgens online-HLN van vandaag betaalt stad aan Proximus voor de registratie van die data 30.000 euro.



politieraad, veiligheid

Natuurlijk is de gemeenteraad bevoegd…

Zowel Vincent Van Quickeborne als huidig burgemeester Ruth Vandenberghe bleven of blijven beweren dat er in de gemeenteraad geen plaats is om over het (concrete) gevoerde veiligheidsbeleid te interpelleren. Dat moet volgens hen gebeuren in de politieraad. Het is waarlijk niet te begrijpen dat een jurist en iemand die politieke wetenschappen heeft gestudeerd zoiets durven poneren.


De politieraad is de plaats om zaken als de organisatie van het korps, het beheer (begrotingen, rekeningen), aankopen, personeelszaken en zo te bespreken. Kortom: de wijze waarop de korpschef zijn taken uitvoert, bevoegdheden die hij trouwens uitoefent onder het gezag van de burgemeester.
Wouter Vermeersch, de fractieleider van het Vlaams Belang is zowat het enige raadslid dat het waagt om in de gemeenteraad vragen te stellen inzake veiligheidsbeleid. Hij wordt daarbij telkens de mond gesnoerd of zijn vragen worden niet ontvankelijk verklaard.
U herinnert zich nog die zondag 1 november van vorig jaar toen plotseling tot eenieders verbazing alle toegangswegen tot het centrum van de stad door de politie werden afgesloten. Het leek alsof er een belegering van de stad op komst was. Vermeersch wou weten wat dat allemaal heeft gekost, hoeveel manschappen en voertuigen werden ingezet, enzovoort.
Mocht niet !
Vermeersch heeft toen klacht neergelegd bij de gouverneur. Hij kreeg na drie maanden (in februari 2021) een antwoord.
Daarin werd gesteld dat krachtens de gemeentewet (art. 133bis) de gemeenteraad het recht heeft om door de burgemeester geïnformeerd te worden over de wijze waarop hij (zij) de bevoegdheden uitoefent die hem (haar) zijn verleend volgens de wet tot organisatie van een geïntegreerde politiedienst. (Dat betekent in gewone taal dat de burgemeester de baas is van de politie.)
De gouverneur oordeelt daarenboven nog dat dientengevolge de vragen van Vermeersch binnen de bevoegdheid van de gemeente vallen en een antwoord dienen te krijgen. En indien de gemeente die informatie zelf niet heeft moet men die maar opvragen aan de politiezone. Met andere woorden : aan de korpschef.

infotainment, schepencollege

Onze koosnaampjes voor de leden het Kortrijkse College van Burgemeester en Schepenen ontraadseld (2)

Vond u het ook zo gemakkelijk? Zo uit het leven gegrepen?

1. Déesse: burgemeester Ruth Vandenberghe (soms ontvalt ons onverhoeds : “goddess”)
2. Tappartement: Wout Maddens
3. Kort Lontje: Axel Weydts
4. d’IJdeltutte: Axel Ronse
5. Babycake: Arne Vandendriessche
6. Pandabeer: Bert Herrewyn
7. ’t Rekenwonder: Ketty Detavernier
8. Tsleutelgat: Stefanie Demeyer
9. Cicero: Philippe De Coene

En voor wie soms nog wil weten met welke troetelnaam Helga Kints, de nieuwe voorzitter van de gemeenteraad, is bedacht: Amphora.

infotainment, schepencollege

Onze koosnaampjes voor de Kortrijkse burgemeester en schepenen

De voltallige redactie van kortrijkwatcher kijkt iedere maand volkomen coronaproof en vergezeld van de nodige versnaperingen samen op een groot scherm naar de gemeenteraadszitting. Het geroep en getier is niet uit de lucht. En als bepaalde leden van het gezelschap redenen vinden om boos te worden (dat komt voor) gebruiken zij nooit de troetelnaampjes van de raadsleden, maar wel hun echte familienamen.
– Dan hoor je: “Coene! Ge verdrinkt weer de vis in het water!”
– En de nieuwe voorzitter krijgt een berisping: “Helga! Zeg! Coene moet nu wel afronden!”
– Weydts krijgt vaak luidop schallend als raad: ” Axel toch. Ge zijt weer uw valium vergeten zeker?”
– Bij een woordje van Vandenberghe valt niet zelden de vraag: “Ruthie! (2X). Debatfiche zeker kwijt geraakt?”
– En: “Maddens! Ge zijt waarlijk een teflonpan!”
– Vandendriessche moet het ook meermaals verduren: “Arne! Zeg het nu maar gewoon, Arne!

Ja, zo gaat het er hier dan aan toe, een hele avond lang. Een stortvloed van rake en soms geestige, of besmuikte, ondeugende bemerkingen. (Ge moet er bij zijn om het te weten.)
Maar dan! Na middernacht, als de zitting is afgelopen, volgt de nabespreking terwijl de goede luim ter redactie steeds meer hoogtij hoogtij viert. De vele koosnaampjes komen in de debriefing spontaan opgeweld naar boven. (Onmiddellijk is te merken wie van de redactie een of ander ander raadslid niet kan zien of luchten, of integendeel van een schepen of zijn (M/V) partner nog wat gunstig iets te verwachten valt. Het is inzake pseudo-objectiviteit binnen onze redactie allemaal zo doorzichtig als wat.)

Hierna slechts onze meest gebruikelijke bijnamen, of beter gezegd: de meest welvoeglijke.
Kunt u raden om wie het gaat? (De burgemeester is nu wel Ruth Vandenberghe en niet Quickie die wij alhier altijd Asap heetten.)

Wie is dus:
1. De Déesse?
2. Tappartement?
3. ’t Kort lontje?
4. d’ IJdeltutte?
5. Babycake?
6. Pandabeer?
7. ’t Rekenwonder?
8. ’t Sleutelgat?
9. Cicero?

P.S.
Oplossingen vindt u hier later wel een keer.
Wie ze alle negen juist heeft krijgt een levenslang abonnement op de stadskrant “kortrijkwatcher”.

burgemeester, gemeenteraad, politieraad, veiligheid

Ofwel wist burgemeester Ruth Vandenberghe het, ofwel wist zij het niet…

Het is de meest dodelijke opmerking of vraag die men aan een bevoegd politicus uit de uitvoerende macht kan stellen. Men is namelijk in beide gevallen in de fout.

Vorige maandag 8 maart is in de Kortrijkse gemeenteraad uitvoerig gedebatteerd over de vraag van de korpschef van de politiezone VLAS om een principiële toestemming te krijgen voor het gebruik van drones voorzien van een camera op Kortrijks grondgebied.
De oppositiepartij CD&V was tegen omdat het reglement voorziet dat zo’n drone ook kan ingezet boven “niet voor het publiek toegankelijke besloten plaatsen, – voor de duur van de interventie”. Dus bijv. ook tuinen. Raadslid Jean De Bethune vond trouwens nog dat het begrip “interventie” wel eens moet gedefinieerd worden.
Even opmerken dat het College van procureurs-generaal “het gebruik van drones om zicht te verwerven in een private plaats niet toelaatbaar is.“
Het Vlaams Belang heeft zich uiteindelijk onthouden bij de stemming, voornamelijk omdat de lijst van gevallen waarbij een drone kan ingezet niet limitatief is bepaald. Fractieleider Wouter Vermeersch had nog een serie vragen, waarop natuurlijk geen duidelijke, concrete antwoorden zijn gevolgd.
En Groen. Was geen fan, zodat raadslid Matti Vandemaele vroeg om uitstel van het agendapunt ten einde te komen tot een consensus over de vraag van de korpschef over alle partijen heen. (Over dat uitstel is niet gestemd!) Uiteindelijk ging Groen toch met alles akkoord en wel omdat het schepencollege inging op de vraag van die fractie naar een jaarlijkse rapportage en evaluatie over het gebruik van drones. (Niemand merkte op dat men voor de bestaande veiligheidscamera’s geen rapportage krijgt over de impact ervan op de criminaliteit en de ophelderingsgraad.)
Raadsleden van de regerende tripartite hadden zoals zo vaak weer niks bijzonders te vertellen.
Burgemeester Ruth Vandenberghe nam – ook zoals gebruikelijk – heel kort het woord. Voor haar was er geen vuiltje aan de lucht. Een drone met camera is in haar ogen gewoon net zoiets als een veiligheidscamera of een ANPR-camera op straat. Overigens luidde het nog dat men er kan op rekenen dat de principes van de proportionaliteit en opportuniteit bij het gebruik van drones zullen gerespecteerd worden.
Ruthie (dat is haar koosnaam) vertelde wel niet hoe dat zit met de beoordeling “in drie trappen” over de vraag of in een bepaalde casus de dronetechnologie kan toegepast.
Ook repte zij het er met geen woord over dat men over de toekomstige inzet van drones met een uitgebreide informatiecampagne aan de bevolking duidelijk gecommuniceerd zou worden.

Wat is of was nu het geval?
Ruthie kwam op 8 maart rond zowat 20 uur ’s avonds aan het woord.
Op geen enkel moment heeft zij de Raad geïnformeerd dat er diezelfde dag in de voormiddag alreeds een drone aan de slag was geweest rond het industrieterrein Evolis en Cowboy Henk aan de Oudenaardsesteenweg op – mogen we aannemen? – Kortrijks grondgebied. (Men was op zoek naar verdachte fietsdieven die op de vlucht waren geslagen.)
Ruth Vandenberghe is als burgemeester verantwoordelijk voor het veiligheidsbeleid in de stad en is daarbij nog voorzitter van het politiecollege en de politieraad.
1.
Zeg me nu niet dat Ruthie op 8 maart ’s avonds nog niet op de hoogte was van die interventie. Waarom heeft ze dat dan niet gezegd aan de raadsleden? Dat men al gebruik had gemaakt van de dronetechnologie NOG VOOR de gemeenteraad zijn toestemming daartoe had verleend. Haar stilzwijgen getuigt in dit geval van een uiterste minachting voor het functioneren en de bevoegdheid de gemeenteraad.
2.
Stel dat Ruthie het niet wist!…
Dan is zij het niet waard om nog te functioneren als voorzitter van het politiecollege. Ofwel heeft de korpschef haar om de tuin geleid, letterlijk bedrogen. Als hij haar in het ongewisse heeft gelaten, dan moet de burgemeester tenminste een tuchtprocedure tegen de korpschef op gang brengen.

P.S.
Ook de raadsleden die niet echt voorstander waren van het dronegebruik lieten op die maandag 8 maart telkens hardop weten dat zij er alle vertrouwen in hadden dat de korpschef zich aan de voorgeschreven regels voor de inzet van dronetechnologie zou houden.
Al vanaf de eerste dag ging hij in overtreding…Kan men dat kifkif laten?



cultuur, economie

Nog vragen bij de beoogde overname van de Boekenbeurs (3)

Xpo wil de Antwerpse Boekenbeurs in handen krijgen.
Kan een kandidaat-overnemer een bod uitbrengen op alle of op sommige vooraf bepaalde loten bij de overdracht van de activa van de vzw “Boek.be”?
Is de Boekenbeurs wel een afzonderlijk lot? En het materieel bestaande Huis van het Boek in Antwerpen?

Bij vergelijkbare offertes geeft de rechtbank de voorkeur aan de offerte die het behoud van de werkgelegenheid gelegenheid garandeert. (Nu 9 personeelsleden.) Kan Xpo dit wel aan?

Het is mogelijk, zelfs heel waarschijnlijk, dat er reeds voorafgaande gesprekken zijn geweest met schuldenaars of kandidaat-overnemers.
In dit geval zal de gerechtsmandataris eerst deze pistes exploreren. (De beruchte pre-pack.) Behoort Xpo of stad daarbij?

In dit verband even zeggen dat alleszins tijdens de Raad van Bestuur van Boek.be op 13 juli 2020 twee ledenorganisaties zich engageerden om te blijven bijdragen in de werkingskosten van de VZW. Het ging om GAU (Groep Algemeen Uitgevers) en GEWU (Groep Educatieve en Wetenschappelijke Uitgevers). De Vereniging Vlaamse Boekverkopers (VVB) daarentegen trok zich terug.
Vandaar nog de vraag of onze plaatselijke en regionale boekhandels de komst van de Boekenbeurs alhier wel uitermate genegen zijn.

Men speelt kandidaat-overnemers tegen elkaar uit in het biedproces om de hoogste prijs te verkrijgen. Is Xpo wel puissant rijk?

Kandidaat-overnemers met genoeg pecunia om een offerte te bieden op meerdere loten tegelijk (bijv. ook het Huis van het Boek) zullen voorrang krijgen. Is Xpo daartoe in staat?

Zal Stad (zoals met de bouw van het voetbalstadion) weerom de belofte doen om de betrachting van Xpo te “faciliteren” ? Zonder ook maar één cent uit te geven?



cultuur, economie

Raadsleden moeten wel weten waarover ze spreken bij de beoogde overname van de Boekenbeurs (2)

Zoals eerder vermeld wil Kortrijk Xpo (de vroegere “Hallen”) de intussen teloorgegane Antwerpse Boekenbeurs onder zijn dak herbergen. Een directeur van die instelling roept daarbij de hulp in van het stadsbestuur en heeft aan raadslid Allijns (“van Team Burgemeester”) gevraagd om het punt ter tafel te leggen op de gemeenteraad van morgen 8 maart. SP.A-raadslid Maxim Veys is mede op de kar gesprongen. En N-VA-schepen van cultuur Axel Ronde wil zich enthousiast mede engageren om de verhuis te doen slagen.

Weten voornoemde politiekers (en andere raadsleden) wel waarover het gaat?
Jawel, de vzw Boek.be, als organisator van de jaarlijkse Boekenbeurs, zoekt naar een overnemer. Maar het gaat over véél, véél meer.
De vzw “Boek.be-Huis van het Boek” is in feite failliet maar men wil de onmiddellijke en totale liquidatie van de gehele onderneming vermijden. (De vzw Boek.be is een belangenorganisatie – met diverse betrokken entiteiten – die allemaal veel meer uitrichten dan de loutere organisatie van een boekenbeurs.)
“Boek. be” zit al geruime tijd in zware papieren. De plaats en de relevantie in dit bestek ontbreekt om heel die onverkwikkelijke historie hier uit de doeken te doen. Feit is dat na een mislukt herstructureringsplan, een al even mislukt collectief akkoord met de schuldeisers en nog wat andere hopeloze pogingen om een faling te vermijden uiteindelijk de Ondernemingrechtbank Antwerpen heeft besloten om een gerechtsmandataris (Nathalie Vermeersch) aan te stellen om een overdracht onder gerechtelijk gezag van het geheel of een gedeelte van de activiteiten na te streven. Een GROG. In gewone mensentaal gezegd: om de activa te verkopen aan een overnemer.

Vandaar een eerste vraag aan de raadsleden die morgen zullen debatteren over een mogelijke verhuis van de boekenbeurs naar Xpo-Kortrijk ?
Hebt u eigenlijk al de laatste jaarrekening van de vzw “BOEK.be-Huis van het Boek” bekeken?
Die van het kalenderjaar 2020 is jammer genoeg nog niet gepubliceerd, maar het zou kunnen dat insiders er al wel van op de hoogte zijn… Maar de jaarrekening 2019 is al erg genoeg. Zo erg dat de commissaris-revisor in zijn verslag over die rekening besluit tot een “oordeelonthouding”. Reden: het is onmogelijk om afdoende controle-informatie te bekomen ten einde een oordeel te vormen over de continuïteitsveronderstelling van de onderneming.
Kandidaat-overnemers moeten een bod uitbrengen op het voorwerp van de overdracht, bijv. op de noodzakelijke activa voor de activiteiten, het personeel , de productiemiddelen, het cliënteel, de schulden, het merk, de goodwill, enzovoort.
Stad zelf heeft daar eigenlijk totaal geen uitstaans mee, en het is zeker ook de taak niet van een stadsbestuur om een boekenbeurs te organiseren, maar men moet morgen toch ietwat weten waarover men spreekt.
Ter info.
De totale activa bedroegen 1,54 miljoen in 2019. De vaste materiële 834.213 euro. De schulden 1,36 miljoen. Eigen vermogen 181.728 euro.

P.S.
In een volgend stuk nog enkele vragen die op raadszitting van morgen alleszins een antwoord vergen.