Monthly Archives: februari 2021

economie, geschiedenis

Corona als smoes om een langdurige overeenkomst stop te zetten (2)

In november van vorig jaar bepaalde het College de selectievereisten om een 10 jaar durende overeenkomst met een reclamebedrijf te sluiten (niet te hernieuwen!) voor “het leveren, plaatsten, onderhouden en exploiteren van digitale en andere informatieborden (2 m²)” op het Kortrijkse grondgebied.
In ruil krijgt het reclamebedrijf dan het exclusieve recht om op die borden commerciële reclame te voeren. (Voorheen was dat Clear Channel, me dunkt.) Daarbij voorziet men in de overeenkomst dat stad wel degelijk gedurende “tijdsloten” op die borden zelf eigen stadsinformatie kan aanbrengen. Binnen de opdracht wordt aan de verkozen firma dus geen financiële compensatie gevraagd, doch wel een dienstverlening in natura. Een win-win situatie.

Eind vorig jaar zijn twee kandidaturen ontvangen die voldeden aan de selectievoorwaarden. Het ging om de klassieke twee wereldfirma’s (en aartsvijanden): het buitenreclamebedrijf JCDecaux en de afficheur Clear Channel.
De gehele procedure verliep dus wel degelijk in volle corona-tijden.
Nochtans wordt die corona-crisis net nu aangegrepen om de opdracht stop te zetten !
De motivatie luidt ongeveer als volgt: “omwille van de zeer moeilijke economische omstandigheden met een onzekere toekomst, de aanhoudende coronagolven en virusvarianten doet Kortrijk besluiten dat het momenteel niet langer opportuun is om een langdurige overeenkomst in de markt te plaatsen en daardoor de opdracht stop te zetten“.
Wat een smoes zeg! (En wat voor taaltje..)
Daar moet iets anders achter zitten. Maar wat?
Stad zal dus voortaan alle lasten dragen inzake het exploiteren van de informatieborden? Zal men nog reclame toelaten? Uitsluitend van Kortrijkse particulieren, bedrijven of organisaties (tegen betaling)?

P.S.
Hoe zullen de geselecteerde kandidaten reageren? Kunnen we ons weer aan een schadeclaim verwachten?



economie, geschiedenis

De tripartite heeft weer een smoes bedacht ! (1)

De redactie van kortrijkwatcher verneemt dat nu pas (de gazetten hebben het er niet over).
Dus morgen meer daarover.
Traditioneel wordt “het leveren, plaatsen, onderhouden van informatieborden” voor 10 jaar al sinds de vorige eeuw gegund aan een buitenreclamebedrijf of een ‘afficheur’. Men wou dat nu weer doen, en de kandidaturen waren heus al binnen. Plotseling heeft het College bedacht dat men ditmaal zo’n overeenkomst gaat (kan) stopzetten.
Met als motief een onvoorstelbare smoes, waar u nooit ofte nooit zou opkomen.
Morgen meer dus, want ‘De Afspraak’ begint…En we moeten nog gazetten lezen.

media

Journalistieke mores in onze lokale media: misbegrepen “hoor en wederhoor” (3)

De wijze waarop onze lokale pers de casus (waarbij is uitgekomen dat Stad Kortrijk een schadevergoeding van bijna een half miljoen moet betalen) heeft aangepakt is behoorlijk instructief en illustratief voor het gehalte, de kwaliteit van onze regionale gazetten en onze beeldpers (WTV).
Zie ons vorig stuk in deze elektronische krant.

We leerden voor de zoveelste keer dat ook in dit dossier onze verslaggevers niet kunnen verdacht worden van enige kennis ter zake. Men slaagt er niet in om aan de bevoegde schepen (hier in dit geval voornamelijk: SP.A-schepen van mobiliteit Alex Weydts) relevante, informatieve vragen te stellen. Laat staan puur feitelijke gegevens of kritische bedenkingen die de mandataris nog voor schut kunnen stellen ook.
Het was hier alweer nochtans echt nodig om de consciëntie van de schepen (of zelfs van heel het College- ook schepen Wout Maddens!) te onderzoeken. Taak van de pers is om aan waarheidsvinding te doen. Dat is niet gebeurd. Men liet schepen Weydts ongestoord heel de zaak verbloemen, bagatelliseren, en smoesjes verzinnen.

Ter redactie van ‘kortrijkwatcher’ circuleren omtrent de schadeclaim (en heel het project rond de site Texture) talloze pertinente vragen die de pers naar behoren had kunnen en moeten stellen. Maar we vermelden er, bij wijze van voorbeeld slechts één: zullen bewoners van de nog te bouwen assistentiewoningen en appartementen dan ook geen fietsenstalling krijgen? (Vraag voor Groen?)
Waarom beperken we onze resem vragen over de materie nu tot slechts één enkel punt?
Heel eenvoudig omdat de zaak nog een staartje zal krijgen in de eerstvolgende gemeenteraad van 8 maart en we de slapende verantwoordelijke honden niet willen wakker maken.
CD&V-raadslid Benjamin Vandorpe zal over de penibele kwestie een uitgebreide interpellatie indienen. Het zal er stuiven! (Jammer dat de zitting nog altijd virtueel moet doorgaan en niet fysiek.) Hoe zal de Groen-fractie reageren? (Het was de enige fractie die zich in het toenmalig bestuur van Parko verzette tegen de bouw van een ondergrondse parking.) En wat zal de houding of commentaar zijn van de raadsleden die vroeger zetelden in het bestuur van het vzw Texture-museum?
Zeer benieuwd.

Wat hebben de persberichten over de schadeclaim (vanwege de niet realisatie van de parking) ons nog geleerd over de plaatselijke journalistieke mores?
De oppositiepartij CD&V was in deze materie de klokkenluider.
Welnu, als de oppositie dan een keer een communiqué verspreidt dat het beleid van de tripartite enigszins op de korrel neemt (en door de pers wordt opgenomen!) , dan is de eerste pavlov-reflex van die pers om binnen de minuut een of ander lid van het schepencollege te contacteren. En binnen de minuut komt er een antwoord.
“Hoor en wederhoor”, weet je wel? Men laat de bevoegde mandataris (ongehinderd) zijn zegje doen. Een wederwoord vanwege de oppositie wordt daarna niet meer gegund. Gevolg is dat bij de Kortrijkzaan enkel en alleen de repliek van de mandataris blijft hangen.
Vanwaar die eenzijdige handelswijze van de pers?
De crux is dat de persjongens en -meisjes zeker bij zichzelf met enige trots bedenken dat zij hiermee journalistiek bekeken heel professioneel handelen. Ze hebben dat op hun school geleerd hoor.
Maar eigenlijk doen zij gewoon aan wederhoor, net omdat ze geen snars afweten van het te behandelen onderwerp. (En om hun amicale verhouding te blijven onderhouden met de tripartite.)
Het principe “hoor en wederhoor” is niet absoluut.
Een beslagen journalist die alles afweet van het onderwerp, die terdege alle mogelijke officiële, authentieke bronnen kent en heeft onderworpen aan enige “historische kritiek”, heeft geen nood aan een wederwoord.
Zo’n journalist schat het bericht van de oppositie op zijn juiste waarde en is als het ware op zichzelf het wederwoord. Een vraag om een reactie is dan compleet zinloos. (Men kan eventueel gewoon een ‘recht op antwoord’ afwachten en dat gelaten of niet publiceren…)
Fundamentele vraag is ten andere waarom onze lokale onderzoeksjournalisten zelf niet op het spoor zijn gekomen van de schadeclaim. (HLN van 7 juni 2019 had het al over die non-realisatie van de parking en deed er verder niks mee…)

Nog iets.
De omgekeerde “hoor en wederhoor” gebeurt in onze plaatselijke media nooit. Diverse bewindslieden van de tripartite bestoken onze pers letterlijk, praktisch dagelijks met berichten over hun beleidsdaden of voornemens, trouwens vaak nog voor die ter sprake kwamen in het College. Het is niet meer normaal, overdonderend.
Naar een reactie van de fracties uit de oppositie wordt dan evenwel niet gevraagd.
Braaf blijven als je nog nog ‘primeurs’ wil krijgen!
Journalisten die het toch meermaals wel zouden wagen, worden op de vingers getikt door de bestuurders of zelfs door hun eigen hoofdredactie in Brussel of Antwerpen (ja!) en geven er op de duur de brui aan, zoals in het verleden al is gebleken.

Zo.
Dit was het dan voor vandaag.

geschiedenis, investeringen, media, mobiliteit, stadsplanning

Kortrijkse journalistieke mores (2): gebrek aan dossierkennis

Ja, het weekblad “De Krant Van West-Vlaanderen” heeft het er dus ook over, en verder konden de regionale edities van gazetten HLN en HN en de WTV het ook niet laten. (Landelijk wel géén nieuws.)

We hebben het over het feit dat de oppositiepartij CD&V wereldkundig heeft gemaakt dat stad aan de Roeselaarse NV Pans (eigenaar van heel de site rondom Texture) zowat een half miljoen schadevergoeding moet betalen omdat het project van de bouw van een ondergrondse parking bij het museum niet doorgaat. (Schepen Weydts maakt het zo bont dat hij dit als een “winst” aanziet.)

Had de CD&V dat opzienbarend feit niet onthuld, dan waren we het (net als de gemeenteraad) waarschijnlijk nooit ter ore gekomen.
En aangezien de aard van de zaak en de hoogte van de claim zodanig zwaarwichtig is , konden de reguliere media het persbericht ditmaal niet negeren. Want, beste Kortrijkzaan, u hebt er waarlijk geen idee van hoe vaak onze Kortrijkse “embedded press” communiqués vanuit de oppositiepartijen straal negeert.
Dat is al een eerste vaststelling inzake de journalistieke zeden in onze (Kortrijkse) lokale pers. Intussen krijgen ook de meest triviale mededelingen van de burgemeester of de schepenen over meerdere kolommen wel de volle aandacht, mét telkens nog een foto van de mandataris erbij.

Wanneer we nu de gepubliceerde informatie over de te betalen schadevergoeding aan de NV Pans wat van dichterbij bekijken, dan is een tweede vaststelling dat het de scribenten of verslaggevers volstrekt ontbreekt aan kennis van de feiten. Ook dat is een traditie bij onze plaatselijke pers: het vertoon van een flagrant gebrek aan dossierkennis.
Dat heeft dan tot gevolg dat men zijn toeverlaat wel moet nemen tot een repliek van de bij het bericht betrokken mandataris. Daarbij komt dat men geheel niet in staat is om ook maar één deskundige, relevante vraag te stellen. Hier in dit geval ging het om de commentaar van Axel Weydts, de SP.A-schepen van mobiliteit (fietsen en parkeren) die dus zonder enig weerwoord in de media een aantal zaken kon maskeren.

Vandaar dat we, ten behoeve van de lezer én de pers, eerst even een trackrecord van de feiten weergeven.
Al in 2016 (ja!) is na onderhandelingen met D. Kerckhof (van Pans NV) een princiepsakkoord gesloten rond de (her)ontwikkeling van de site Texture aan de Noordstraat en omliggende.
Men kwam tot een gezamenlijk nieuw project over een ondergrondse parking, een appartementsgebouw, de pleinheraanleg, de loods. Dit alles werd geformaliseerd en goedgekeurd door CBS-besluiten van 9 mei 2016 en 2 mei 2017. Ook Parko (met voorzitter Weydts) besliste in de periode 2017-2019 goedkeuring te verlenen aan de bouw en exploitatie van een publieke ondergrondse parking (229 plaatsen en 4 verdiepingen). Zie nog het Parko-budget 2019. De voorbereidingen (plannen, vergunningen) zouden gebeuren in dat jaar 2019 en de werken zouden nog starten in hetzelfde jaar, na het bouwverlof. Geraamde bouwkostprijs 10,2 miljoen.
Geheel het project stond alreeds onder leiding van een architect (wie?) in de startblokken en was ook juridisch afgerond (wanneer?) bij een niet bij naam genoemde notaris.
Op basis van een bespreking in het College aanvang 2019 (besluit niet terug te vinden, – de pers heeft het evenwel over de maand juni) werd geopteerd om af te zien van de bouw van een ondergrondse parking. En dit op grond van “gewijzigde, geactualiseerde inzichten en financiële beperkingen”. Kan gebeuren. Dat is een vorm van prompt voortschrijdend inzicht.
(Schepen Weydts vindt dat er alhier ter stede al genoeg parkings zijn en dat het wagengebruik of wagenpark in de toekomst (op termijn) zal dalen. Hij heeft het wel niet over het reglementair noodzakelijk geachte aantal parkeerplaatsen voor de nieuwe appartementen.)

Naar aanleiding van het stopzetten van dit project dient Pans NV op 31/12/20 (let op de datum, het tijdsverschil met de beslissing van begin 2019) een schadeclaim in ten bedrage van 371.100 euro (schade en leegstandbelasting) plus 120.000 euro voor betaalde facturen, excl. BTW).
Die claim is intern besproken en correct bevonden door de financieel directeur J.Dejonckheere, vastgoedcoördinator S.Meulenijzer en stadsarchitect D.Baeckelandt. In de begroting (welke? welke post?) is – hoe kan dat? – alreeds 500.000 euro ingeschreven. Dat is wel een staaltje van regeren is vooruitzien.
Er is nu een nieuw plan in de maak met krachtlijnen over de bovengrondse ontwikkeling met Vabeld als bouwheer ( onder meer over 48 assistentiewoningen en 11 appartementen in vier bouwlagen – en dus zonder parkingsfaciliteiten), de omgevingsaanleg, een erfpachtwijziging (bedrag onbekend), de nieuwe polyvalente museale ruimte.
Er duiken dientengevolge nieuwe financiële elementen op. met een aanpassing van het meerjarenplan voor 126.599 euro voor de nieuwe museale ruimte.
Dit alles vergt een finale beslissing door de gemeenteraad.

De kennis van bovenstaand summier overzicht van de feiten zou een welingelichte pers de gelegenheid gegeven hebben om bij uitspraken van schepen Weydts met pertinente vragen aan waarheidsvinding te doen.
Dat behoort tot de journalistieke plichtenleer.

(Wordt vervolgd.)




media

Coming up: iets over de journalistieke mores van de Kortrijkse pers

We wachten nog even op morgen, om de laatste editie van “De Krant van West-Vlaanderen” te raadplegen.
Willen weten of en hoe de krant in een specifiek Kortrijks politiek gebeuren van deze week de “mos” (regel, – meervoud “mores”) van ‘hoor en wederhoor’ heeft toegepast.
Het is namelijk zo dat de lokale pers alleszins in haar politieke (Kortrijkse) berichtgeving weinig begrip heeft van bepaalde journalistiek-deontologische geplogenheden. Soort zedenleer.
Onze trouwe lezers weten dit wel, maar we willen daar maar eens een concreet, recent staaltje van behandelen.
Tot kijk.

politieraad, recht, veiligheid

En daar komt de eerste politie-drone met een camera

Het is zover.
Het schepencollege geeft aan de politie de principiële toestemming om op het grondgebied van de stad gebruik te maken van “dronetechnologie” voorzien van een camera.
De korpschef moet nu nog een positief advies verkrijgen van de gemeenteraad.
We weten niet om welke camera het gaat. En hoeveel. De “payload” kan een zoom zijn, een thermische sensor, een speaker of nog iets anders dat we niet kennen. Er is wel geen geluidsopname voorzien. Over de kostprijs weten we zoals gewoonlijk in ons volstrekt niet transparant camerabeleid weer niks.
Belangrijk: de politiediensten kunnen geen gebruik maken van drones voor de opsporing van inbreuken op de coronawetgeving. En het College van procureurs-generaal is van oordeel dat het gebruik van drones om zicht te verwerven in een private plaats (niet voor het publiek toegankelijk) niet toelaatbaar is.

economie, investeringen, sport

Een Kortrijkse schepen in onmin met een gefortuneerde Maleisiër

Hoe zal dat aflopen?
Schepen van Sport Arne (Vandendriessche) leeft niet in de beste verstandhouding met de miljardair (in dollars) Vincent Tan Chee Yioun, broer van den Danny, ook schatrijk. (Persoonlijk zou ons dat geschil met zo iconisch iemand wat bang maken, maar wie zijn wij?)
Vincent Tan is de man die om niet opgehelderde motieven in mei 2015 onze geliefde voetbalclub KVK heeft opgekocht voor – naar verluidt – 5 miljoen euro. Voor hem is dat bedrag nog minder dan een peulschil.
De steenrijke Maleisiër heeft vooral fortuin gemaakt met fastfood in eigen land (Mc Donald!) maar is nu nog – of in het verleden – onledig (geweest) met sectoren als verzekeringen, gokbedrijven, golfterreinen, casino’s, recreatie, scholen, telefonie en staat voorts bekend als een geoefend duiker. (Niet enkel in het geld dus.)
Volgens vele bronnen op Tinternet staat hij op goede voet met de politiekers in zijn land. Ja.
In het voetbal dan heeft hij alles te zeggen in clubs als Cardiff City (Wales) en FK Sarajevo. Een Aziaat… Globalisering is dat.
Aan het bestuur van onze Kortrijkse Koninklijke Voetbalclub zou hij niks veranderen maar hij heeft intussen wel zijn vijf mannetjes geplaatst in de cvba “Kortrijk Voetbalt”. We vernoemen geheel ongegeneerd de namen: Chin Chee Seng Ferek, Veh Kan Choo, Issen Ronald Frank Nathaniel (uit Hongkong), Lim Meng Kwong, Nguyn Hoai Nam, (van de Maagdeneilanden). En in de vzw “Jong Kortrijk Voetbalt” (bestaat ook!) zijn alle (drie) bestuurders Maleisiërs. Wat is de voertaal eigenlijk nog in het Guldensporenstadion?

De Kortrijkse tripartite (maar wie in persoon??) heeft opnieuw het plan opgevat om een nieuw stadion(complex) te bouwen, nu op het industrieterrein Evolis (langs de Oudenaardsesteenweg naar Zwevegem toe). Dat zou 50 miljoen kosten en plaats bieden aan bijna driedubbel zoveel supporters als er nu zijn voor KVK. 15.000 plaatsen.
De investeringen zouden via een PPS gebeuren waarin de intercommunale Leiedal dan zou fungeren als publieke partner.
Onlangs heeft schepen Arne opnieuw zijn bezorgdheid uitgesproken over de gang van zaken in het dossier. Volgens de gazet omdat KVK op sportief vlak niet zo best functioneert en daardoor nog weinig behoefte zou hebben aan een groots opgevat stadion. (Over het feit dat de cvba “Kortrijk Voetbalt” in feite technisch failliet is wordt niet gesproken.)

ONZEN ALLER SRI TAN
Maar schepen Arne maakt zich vooral zorgen over de houding van de eigenaar van de club. Dat kwam vorige maandag nog ter sprake in de gemeenteraad. Vincent Tan weigert nog altijd om enige verantwoordelijkheid op te nemen in het project. Arne bestempelde hem in die laatste gemeenteraad naar eigen zeggen eerder diplomatisch als “eigenzinnig” en “niet rechtlijnig” in zijn uitspraken. De schepen was vroeger minder diplomatisch, toen hij de steenrijke Maleisiër ( weinig afgestudeerde) bestempelde als “onbekwaam” en “onprofessioneel”.
Ja zeg. De huidige gedelegeerd bestuurder van KVK, de heer Veh Ken Choo heeft dat streng oordeel zeker overgemaakt naar het verre Maleisië.

Sri Vincent Tan houdt dus “de knip op de beurs”.
En dat blijft maar duren.
Eigenlijk was al verwacht dat meneer Tan eind september 2019 zou laten weten of hij al of niet zou mede investeren in het nieuwe stadion. Maar hij vroeg extra bedenktijd. Schepen Arne was toen al zijn geduld kwijt, was het wachten beu. “Tan houdt ons aan het lijntje”. (Zie de “Voetbalkrant” van 12 oktober 2019.)
Ja, hoe zal dat aflopen?
De schepen van Sport heeft al een keer laten doorschemeren dat er al voldoende kandidaat-investeerders zijn voor de bouw van het stadioncomplex met hotel en kantoren.





gemeenteraad, sport

Gemeenteraadslid bezorgd over dat nieuwe voetbalstadion voor KVK

Gemeenteraadsleden zijn uiterst voorzichtig – zo niet doodsbang – om vragen te stellen over het stadsbeleid ten aanzien van onze koninklijke voetbalclub.

BEDUCHT ZIJN
Vooral dan als die vragen slaan op geldkwesties: de vele miljoenen (BF en Euro’s) werkings- en investeringssubsidies die stad met grote gulheid al ontelbare jaren schenkt aan KVK. Of het feit dat de club al zijn terreinen gratis van stad (en OCMW?) ter beschikking krijgt. De verslagen over de maandelijkse bijenkomsten van de sport schepen en het het bestuur van KVK. Dat soort dingen zijn heuse taboe-onderwerpen in de Kortrijkse politiek.

We hebben het ooit meegemaakt dat bij een interpellatie van dit “gemene” soort van vragen de burgemeester (toen nog Quickie) ermee dreigde de naam van de interpellant door te geven aan net bestuur, de supportersclubs, en aan iedereen, om hem te bestempelen als een vuige vijand van KVK en het voetbal in het algemeen. Eigenlijk voor alles en nog wat.
Pieter Soens (CD&V) is praktisch het enige raadslid dat zich waagt aan enig beraad omtrent de delicate voetbalmaterie. Zo ook nu weer in de zitting van morgen 8 februari.
Soens heeft natuurlijk ook via ons Kortrijks staatsblad HLN vernomen dat Arne, de bevoegde schepen voor sport, zich zorgen maakt omtrent de mogelijke realisatie van een nieuw KVK-stadioncomplex als zou blijken dat de ploeg in “de lagere regionen” van de voetbalsport kan verzeilen.
Soens wil nu wel eens weten wat stad en Leiedal concreet van plan zijn om al of niet (nog) mee te werken aan het project. (In het jargon: om de realisatie ervan te “faciliteren”.)
Eigenaardig is wel dat Pieter Soens in zijn toelichting bij de ingediende interpellatie althans geen gewag maakt van de precaire financiële toestand van de club, de cvba “Kortrijk Voetbalt”. Zoals onze lezers uit vorige edities alhier weten is de firma (de commerce) technisch failliet.
P.S.
Supporters die de (virtuele) zitting willen volgen even waarschuwen: het agendapunt van Soens komt als laatste aan bod. Geduld is geboden!

economie, investeringen, sport

Financieel profiel van KV-Kortrijk (2)

Passend bij de voetbalwereld begint bij KVK een boekjaar in juli en eindigt het eind juni van het volgend jaar.
We kennen nu de jaarrekening van 01-07-2019 tot 30-06-2020. Die is pas door de Algemene Vergadering van de cvba “Kortrijk Voetbalt” goedgekeurd op 5 december vorig jaar. (Dat duurt daar altijd zo lang.)
Het eerste wat opvalt is dat het eigen vermogen negatief uitvalt: min 1.224.583 euro. Een daling van -286 % tegenover het vorige boekjaar…
En als we van dat eigen vermogen ook nog de zogezegde “waardeloze” immateriële activa zouden aftrekken is de ramp totaal.
Men kan dus stellen dat de club technisch failliet is en dat er eigenlijk nog deze maand best een nieuwe buitengewone Algemene Vergadering zou moeten plaatsgrijpen om bijvoorbeeld vast te stellen dat men de plannen voor een nieuw stadion best wat kan verdagen. (In het vorige boekjaar 2018-2019 bedroeg het eigen vermogen slechts 659.151 euro.)
Opvallend is nog dat de bedrijfsopbrengsten (14,88 miljoen) niet volstaan om de bedrijfskosten en de financiële kosten (samen 16,96 miljoen) te betalen. (In het vorige boekjaar ook niet.)
Al drie jaar aan een stuk lijdt KVK verlies!

We hebben de solvabiliteit berekend. Die moet absoluut minstens 25 % bedragen. In het laatste boekjaar is die zelfs negatief en in het vorige kwamen we aan 6 procent.
De schuldgraad dan. Ook slecht want méér dan 100 %, namelijk 111,9 procent. En de liquiditeit is nipt goed: 1 en een beetje. Maar ja, het gaat om een momentopname van de laatste dag van het boekjaar. Als er een dag later een of andere grote transactie was bij de vlottende activa of de korte termijnschulden was geweest, kon de uitslag even zo goed minder dan 1 zijn geweest.

Bon. Nog wat cijfers uit de balans.
– Staat van de activa/passiva: 8,82 miljoen.
– Over te dragen verlies: – 2,04 miljoen. (Voorlaatste boekjaar: – 393.108 euro.)
– Totale schulden: 9,87 miljoen. (Voorlaatste boekjaar: 9,18 miljoen.)

En nog wat cijfers uit de resultatenrekening.
– Bedrijfsresultaat: – 1,91 miljoen. (Voorlaatste boekjaar: – 965.116 euro.)
– Te bestemmen resultaat: – 1,65 miljoen. (Voorlaatste boekjaar: – 674.066 euro.)

Maar misschien wekken de personeelskosten nog uw ongezonde nieuwsgierigheid? Méér dan 10 miljoen, namelijk 10.259.883 euro. Voor een gemiddeld bestand van 62 voltijdse equivalenten. Wat de voetballers, de trainers, de stafleden verdienen is helaas niet te achterhalen. Het gemiddelde van 165.481 euro per VTE zegt eigenlijk niks.
Maar zie eens hoe weinig een voetbalclub betaalt inzake bedrijfsbelastingen en taksen! 37.189 euro. Op een omzet van 4,67 miljoen en bijna 15 miljoen bedrijfsopbrengsten.


economie, investeringen, sport

Financieel profiel van KV-Kortrijk (1)

Het was Dries Bervoet van de kwaliteitskrant “De Tijd” (31 oktober 2020) die met het belangrijke nieuws uitpakte dat stad zich had losgetrokken uit het het ruimtelijk regionaal megaproject genaamd GRUP-K-R8 om des te vlugger te komen met een eigen Ruimtelijk Structuurplan (RUP), specifiek voor de bouw van een nieuw voetbalstadion voor onze Kortrijkse Koninklijke voetbalclub. Dat was de bedoeling. (Het GRUP zal hierdoor nog méér jaren aanslepen..)

De krant had daarbij het lef om het ook even te hebben over de belabberde financiële toestand van KVK, dit is concreet : van de cvba “Kortrijk Voetbalt” met ondernemersnummer BE 0475.349.587.
Onze lokale persridders durven (of kunnen) deze materie niet aanpakken, terwijl de méér dan twijfelachtige toestand van de jaarrekening van de club toch onvermijdelijke repercussies meebrengt, als men voor het project wil komen tot een samenwerkingsverband van de club met de intercommunale Leiedal en privé-investeerders.
Het RUP voor de bouw van het stadion is intussen door stad gegund aan het studiebureau Adoplan voor net geen 200.000 euro.
Dit is hier al eerder gemeld.

ZIN
Intussen is er blijkbaar enige twijfel ontstaan over niets minder dan de vraag of de bouw van dat nieuwe, groots opgevatte voetbalstadion (met alles wat er bij behoort) wel zin heeft. Dat blijkt enigszins omfloerst uit een artikel van ons lokaal staatsblad “Het Laatste Nieuws” (31 januari). “De stad maakt zich zorgen,” zo zegt schepen van sport Vandendriessche, beter bekend als “Arne”.
Vooreerst zit het bestuur van KVK “gewrongen met de eigenaar, meneer Vincent Tan uit Maleisië, die – om het vriendelijk te zeggen – de knip op de beurs houdt”.
Dat weet men al lang. Geen mens (insider, journalist) die het aandurft om zich openlijk af te vragen waarom die man uit het verre oosten ons clubje heeft gekocht. Tan is gewoon een voetbalmensenhandelaar. Zeg dat toch!

Schepen Arne heeft meneer Tan ooit zelfs ‘onbetrouwbaar’ genoemd en ‘onprofessioneel’. Gedurfd! Helpt de zaak natuurlijk niet vooruit. (Tenzij Arne zelf plannen zou koesteren…)
KVK dreigt nu ook in de degradatiezone te komen zodat ons staatsblad HLN aan de schepen de vraag stelt of stad “dan niets meer zal doen” voor het stadion als de club zakt naar tweede klasse.
Antwoord van schepen Arne:
“Dan zal ik de zaken alleszins opnieuw evalueren. Ik heb al veel energie gestoken in het dossier. (…) Maar de club en de eigenaar moeten beseffen dat voor niets de zon opgaat en dat ik het vreemd vind wat er momenteel aan het gebeuren is. Tant heeft zich weggetrokken van het stadiondossier nadat hij mij een jaar aan het lijntje heeft gehouden. De stad kan toch haar nek niet uitsteken, terwijl de eigenaar het omgekeerde doet.”

N.B.
Zowel burgemeester Vincent Q als schepen Arne hebben ooit gezworen dat stad geen eurocent zal besteden aan het nieuwe stadion. Supporters: nooit vergeten!
Maar goed. Laat ons nu eens aandacht besteden aan de precaire financiële stand van zaken van de club. De jaarrekening 2019-2020 van cvba “Kortrijk voetbalt” is eind vorig jaar goedgekeurd door de algemene vergadering.
Het eigen vermogen is negatief !

(Wordt vervolgd.)