Ruthie is de koosnaam van Ruth Vandenberghe, onze nieuwe (waarnemend) burgemeester sinds Vincent Van Quickenborne op 1 oktober vaandelvlucht pleegde om minister te worden in de vivaldi-regering.
Ruthie heeft intussen in haar nieuwe functie al vier gemeenteraden achter de rug. De redactie van kortrijkwatcher had zich hard voorgenomen om haar eerste oordeel over het optreden van de nieuwe burgermoeder nog wat op te schorten.
Maar sinds de laatste zitting van gisteren 14 december is hier geen sprake meer van enige oordeelkundige bedachtzaamheid. Het werd echt teveel voor onze gemeenteraadwatcher.
Overigens is bij nader toezien absoluut geen omzichtigheid geboden om het te hebben over haar persoon en optreden. Zij is namelijk om te beginnen al twee decennia in de weer met de Kortrijkse politiek. Is dus een ware ervaringsdeskundige die geen incubatietijd nodig heeft om zich in te werken in het reilen en zeilen van de stedelijke politiek.
Als ambtenaar en/of kabinetsmedewerker (bij de christen-democraten!) was zij bijv. werkzaam in de persdienst, communicatie, stadsontwikkeling en participatie. Was tot voor kort zelfs nog schepen van de kiesvereniging genaamd “Team Burgemeester”.
Wie herinnert het zich niet? In die hoedanigheid kon zij een historische blunder begaan met de organisatie van een digitaal zgn. ‘referendum’ waarbij een onjuiste vraag werd voorgelegd aan de Kortrijkzanen en de uitslag statistisch onmogelijk representatief kon zijn.

Komt daarbij dat zij zichzelf in een maideninterview met “Het Laatste Nieuws” (10/10/20) een persoonlijkheidsstructuur toedichtte met een rist van minstens tien politiek bekeken voortreffelijke kwaliteiten. (Cf. kortrijkwatcher van 13 oktober.)

Zij viel vandaag in dezelfde krant zelfs nog in herhaling! Zij beschrijft zichzelf in een tweede interview met de slippendrager Peter Lanssens namelijk (opnieuw) als toegankelijk, empathisch, luisterbereid, perfectionistisch en behept met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel.
Het zijn haar woorden!
Met een politicus die op een zodanig openlijke wijze – zonder enige schroom – zichzelf allerlei deugden toeschrijft hoeft men geen mededogen te hebben en is dientengevolge een eerste, misschien wel definitief oordeel geheel passend en zeker niet onbillijk. Ja.
Al in oktober, bij haar eerste zitting toen bijgewoond als burgemeester, kon men constateren dat zij niet echt beslagen op het ijs kwam. (Over regiovorming van naburige gemeenten in onze provincie wist ze duidelijk niets.) Spontaan een bedenking, een repliek, een oordeel formuleren zonder daarbij letterlijk een notitie (van wie?) voor te lezen, dat kan ze niet.

Ruthie kan niet zonder “debatfiches”.
Houden we het hier nu maar even ter bespreking bij de twee raadszittingen van deze maand.
In de Raad van 7 december bijvoorbeeld had Mattias Vandemaele (Groen) het over het feit dat plaatselijke SP.A-coryfeeën plotseling niets meer moesten weten van een her- of opwaardering van het kanaal Bossuit-Kortrijk. (Schepen Wout Maddens liet hierbij promp weten dat de tripartite-coalitiepartner SP.A “deloyaal en onbetrouwbaar” is!)
Raadslid Vandemaele stelde daarover tien punctuele vragen waarbij Ruthie reageerde met het voorlezen van een lange, wollige “verklaring” – zonder ook maar met één woord in te gaan op één van de gestelde vragen. Het was alsof die vragen niet eens bestonden.
Vandaar dat Vandemaele gisteren 14 december opnieuw obstinaat helemaal dezelfde vragen stelde. Hoe reageerde onze nieuwe burgemeester nu? Door te vertellen dat het schepencollege net op dezelfde 14 december een pré-advies over de kwestie had opgesteld en ook verdere besprekingen met Kuurne en Harelbeke verwacht. Punt. Over de inhoud van dat advies geen woord. (We hebben intussen even de agenda van het schepencollege van 14 december bekeken. Geen enkel agendapunt gaat over het kanaal Bossuit-Kortrijk.)

Onze perfectionistische burgemeester Ruth Vandenberghe speelt ook op veilig door gewoon nergens op te reageren. In die Raad van 7 december waren er vijftien “interpellaties” ingediend, waaronder twee voorstellen. Op geen enkel van die vragen had Ruthie de behoefte om ook maar een woordje te zeggen. Tenzij dan over het (ondoordachte) voorstel van Nawal Maghroud (SP.A) om het ereburgerschap van de stad te verlenen aan Martine Tanghe. Hier moest Ruth onvermijdelijk wel vertellen dat het BRT-nieuwsanker het aanbod had geweigerd. Commentaar liet ze achterwege.
Samengevat.
Op de zitting van 7 december kon de burgemeester evengoed afwezig zijn gebleven.
En ten overvloede. Ook op de (uiterst belangrijke) politieraad van de zone VLAS van 30 november was zij volstrekt overbodig. Zij is daar voorzitter van maar liet gewoon de korpschef het karwei opknappen.

(Wordt vervolgd.)