Vorige maandag heeft de gemeenteraad – meerderheid tegen minderheid – de drastische verhogingen van de parkeertarieven en van de boeten goedgekeurd. En in de week ervoor kreeg schepen Axel Weydts (voorzitter van PARKO) in de plaatselijke pers al uitvoerig de gelegenheid om te beweren dat die verhogingen totaal niks te maken hebben met de financiële toestand van het autonoom parkeerbedrijf. Het gaat om een pure beleidsdaad. Men wil de stad wat meer autoluw maken, de ondergrondse parkeergarages meer gevuld krijgen (de tarieven zijn daar ook duurder geworden!) en de de straat teruggeven aan de fietser.

Wie daadwerkelijk die verhogingen heeft uitgebroed en berekend weten we niet. (Nog nooit een verslag gezien van het directiecomité van Parko.) Is het Weydts zelf? De boekhouder Gryspeerdt? Directeur Vandewinckele?
Maar dat de tariefaanpassingen helemaal los moeten gezien worden van de financiële toestand van PARKO geloven we maar half en half.
Daar zijn enkele aanwijzingen voor.
1.
In het verslag van de Raad van Bestuur van Parko (dd. 07.11.218) gaat het over de “staat van het financieel evenwicht 2018-1019”. Daarbij merkt men op dat de autofinancieringsmarge jaar na jaar negatief is. En dan volgt een raadselachtig maar verdacht zinnetje: “Een budgetwijziging in 2019 met de nieuwe bestuursploeg om een bijsturing te realiseren is nodig.”
Ter info.
AFM in 2017: min 887.699
AFM in 2018: min 405.441 euro
AFM in 2019: min 405.038 euro
Dat zijn vege tekens aan de wand. De AFM is het verschil tussen het exploitatiesaldo en de aflossingen van de leningen. Een negatief AFM betekent dat het bestuur van Parko niet in staat is om de leningslasten te dragen met het overschot uit de gewone werking. Nog anders gezegd: na vereffening van de leningslasten zijn er geen middelen meer om investeringen rechtstreeks te financieren of om bijkomende leningen aan te gaan. (Een aantal grote investeringen zijn trouwens nu al geschrapt. Waarom dan toch de tarieven verhogen?)

In de laatste gemeenteraad bleef voorzitter Weydts maar beweren dat de financiële toestand van Parko kerngezond is. Hij greep daarbij naar een klein hulpmiddeltje dat pas geldt voor de toekomst. Als Parko geen autonoom gemeentebedrijf (AGB) meer is maar een ‘stadsdienst’ wordt, dan moet de organisatie geen 800.000 euro meer betalen aan Stad voor het gebruik van openbaar domein. (In werkelijkheid gaat het 751.950 euro.) Eigenlijk is deze redenering (een besparing) juist alweer een motief om de parkeertarieven niet te doen stijgen…

(Wordt vervolgd.
Volgende week nog wat meer over de financies van Parko. Want onze gazetten laten ons hier ook weer volkomen in de steek.)