Toen Lybeer waarnemend burgemeester werd kreeg hij in de coulissen van het stadhuis algauw BORAT als bijnaam vanwege een nogal frappante gelijkenis met de beroemde komiek uit Kazakhstan.

We herinneren ons nog één project van de (poco) loco-burgemeester Borat.
Eén wapenfeit.  In de winter van 2009-2010 heeft hij een soepkar laten rondrijden in de toen kansarme wijk Lange Munte.  Het project is roemloos ten onder gegaan.
We hebben ook nog weet van een hoorzitting waarbij hij zich ontpopte als volksetymoloog.  Hij weigerde om op vragen van de aanwezigen te antwoorden.  Want, zo zei hij:  “het woord zegt het zelf – een hoorzitting  dient om te horen, om te luisteren, en niet om te antwoorden.”

In de gemeenteraad heeft hij tweemaal compleet gelogen.
Een keer toen hij beweerde geen weet te hebben van de vele criminele feiten rond de dancing Da Shake op de Pottelberg.  Later heeft hij in de gemeenteraad met bevende handen een politieverslag moeten  voorlezen waaruit bleek dat hij wel degelijk meerdere rapporten kreeg over de incidenten die zich daar afspeelden.
Maar dat was volgens hem “een leugentje om bestwil”.
Een andere keer loog hij over het statuut van café “De Dingen”. (VZW of niet?)
Maar dat  was volgens hem gewoon te wijten aan de diensten.  “Zij hebben mij voorgelogen.”
Tja.  In andere landen zou zo’n burgemeester die zijn Raad moedwillig “niet correct inlicht” of zijn administratie beticht moeten ontslag nemen.

In het laatste jaar (2011) van zijn tijdelijk burgemeesterschap is Borat enkele weken buiten strijd geweest, en zelfs enige tijd vermist.  Hijzelf vond dat het te maken had met “een overvolle agenda”.  Dat kan waar zijn, want zijn aanwezigheidspolitiek op alle mogelijke vergaderingen en evenementen was totaal.  (Hij had dan  ook meer dat 30 cumulaties.)
Maar sta ons toe om tegelijk te vragen of hij niet het slachtoffer was van het Peter-principe.

Lieven Lybeer vindt dus nu dat zijn partij hem onheus, “onrespectvol” behandelt door hem geen goede plaatsen toe te kennen bij de lijstvorming voor de voorbije verkiezingen.  Meteen heeft hij zich fervent (militant) bekend tot een aanhanger van het crypto-liberale “Team Burgemeester”.  Wat een gotspe!

Volgend jaar in februari wordt hij 60.
Zou Lybeer er niet een keer beter aan doen om ietwat te mijmeren over het feit dat hij waarlijk heel zijn leven, heel zijn bestaan puur te danken heeft aan de CVP/ACV?  Zijn studies, zijn beroep, zijn status, zijn mandaten en emolumenten, zijn snoepreisjes ook al.

Mogen we hopen dat hij de envergure opbrengt om zich bij de volgende Vlaamse en federale verkiezingen helemaal koest te houden?

.

Raadslid Lieven Lybeer is tot en met de laatste gemeenteraad van 10 december doodgemoedereerd blijven zitten op de banken van zijn collega’s van de  CD&V-fractie.  Hij heeft geen ontslag genomen uit de partij, heeft zich niet uitgeroepen tot onafhankelijk raadslid en behield zijn bestaande mandaten.

Dit alles terwijl hij eind maart via de pers (dus niet via de geijkte kanalen zoals de plaatselijke voorzitter van de partij of de fractieleider) kond deed dat hij geen kandidaat meer zou zijn bij de gemeenteraadsverkiezingen en volgend jaar zou stoppen met de politiek.   Aan HLN liet hij weten dat de partij hem  onrespectvol behandelde door hem geen ‘bijzondere’ plaats (lijsttrekkerschap?) te geven voor de komende gemeenteraadsverkiezingen en slechts een zevende (onverkiesbare) plaats voor de provincie.  (Lybeer was namelijk al provincieraadslid, maar geen mens die dat wist.)

Op 5 mei was hij de schaamte volledig voorbij.
Alweer via de krant HLN liet hij zonder blikken of blozen  aan de Kortrijkzanen weten dat hij de kandidatuur van zijn zoon Niels in diens campagne voor de crypto-liberale kiesvereniging “Team Burgemeester” zou steunen.  (Weet wel dat Lybeer een gewezen kajotter is en altijd al een fervente aanhanger van het  ACV. )

In oktober dan liet hij nog ten overvloede weten dat hij  zich volledig, maar dan ook volledig achter het “Team Burgemeester” schaarde en openlijk samen met zijn zoon op straat en met brieven (6.000) campagne zou voeren voor het “Team”.
Maar zoals gezegd bleef hij al die maanden trouw komen naar de gemeenteraad en ging daarbij telkens onverstoord zetelen tussen de CD&V-collega’s.  Om spelletjes te spelen op zijn smartphone en het presentiegeld op te strijken.

Stetsonia Coryne

Lybeer heeft het politiek bewustzijn van een reuzencactus genaamd Stetsonia Coryne, zo schreven we hier een keer.   In Knack (21 maart 2007) werd hij zelfs in ACW-middens als “te licht” bevonden!  Geen mens weet dit nog.
Toen Stefaan De Clerck minister werd had de cactus de  eer om hem te vervangen als burgemeester en voorzitter van de gemeenteraad.  We herinneren ons niet dat Stad er toen is op vooruit gegaan.

(Wordt vervolgd.)