“Hoe Kortrijk zijn Hugo Claus verloor als ereburger”

Dit is de kop van een stuk uit de “Krant van West-Vlaanderen” (Kortrijks Handelsblad) van vandaag 2 maart.
Daarin lijkt het alsof onze senior-writer van “Kortrijkwatcher”  (Frans Lavaert) daar de schuld voor draagt.
Onze lezers weten beter.

In april 1998 lanceerde raadslid Philippe De Coene  het idee (ook in “De Morgen”) om Hugo Claus door de gemeenteraad te laten erkennen als ereburger.  Men liet ook doorschemeren dat er een soort museum Claus zou komen in Huis Messeyne in de Groeningestraat.

Onze senior-writer heeft toen gebeld met Claus met de puur informatieve vraag of de schrijver daar weet van had en wat hij  daarover dacht.
Claus was in alle staten.  Begon aan een minutenlange scheldtirade over Kortrijk als stad, over Kortrijkse politiekers en over de Kortrijkse burgerij.

De Coene nu over het voorval in de “Krant van West-Vlaanderen”:
“Ik dacht er echt niet aan dat iemand achter mijn rug het voorstel bij de auteur belachelijk zou maken.  Wie schept nu voldoening in zoiets?”
Onze senior-writer heeft het voorstel op geen enkel ogenblik “belachelijk” gemaakt.  Claus deed dat zelf.
Beter: hij vond het Kortrijkse voorstel een belediging voor zijn persoon en werk.

In het artikel van het weekblad wordt ook de schijn gewekt alsof de VLD achter het telefoontje zat omdat onze senior-writer toen politiek secretaris was van wijlen  Pierre Lano.
Ik kan u met de hand op het hart verzekeren dat de volksvertegenwoordiger noch de partij daarbij betrokken was. Noch voor, noch na.

P.S.
De Coene heeft nog een brief geschreven naar Claus.  Vergezeld met  een fles wijn zeg.  (Wat Claus ook als een pertinent laagvloerse en beduidend tekenende Kortrijkse  onnozele geste zal beschouwd hebben.)
De Coene  kreeg geen antwoord…

(We zouden wel eens willen weten wat er in die brief stond.)