Dit heuglijke nieuws bereikte “Het Laatste Nieuws” op 5 januari bij monde van schepen van bevolking Koen Byttebier (VLD).
De schepen bezorgde de krant meteen gewillig als altijd een structurele uitleg voor deze demografische ontwikkeling.  “We zorgden voor betaalbare woningen, interessante jobs en voor een veilige, groene en (enz.)

Tja.
Tussen 1 januari 2016 en 1 januari  2017 steeg het bevolkingsaantal in Kortrijk dus met 140 inwoners.  140.
Er zijn in het verleden grotere stijgingen genoteerd. (Ook dalingen hoor.)
– Tussen 2008 en 2009 kwamen er 288 inwoners bij.
– Tussen 2009 en 2010 : +682.

Aan wat voor ander en beter beleid was dat dan toen wel te  danken?
–  Kan het zijn dat de door de schepen nu genoteerde bevolkingsstijging gewoon te wijten is aan een natuurlijk accress? (Het aantal geboorten min het aantal overlijdens?)
–  Is het groeipercentage in andere vergelijkbare steden (regionale of centrumsteden) of naburige gemeenten  nu misschien zelfs hoger?
(Het groeipercentage waarvan sprake in 2016  bedroeg alhier in Kortrijk   0,001 % !)
–  Of telt men bij die aangroei van 140 inwoners (140) ook de erkende vluchtelingen erbij?
–  Of kennen de vele rust- en verzorgingstehuizen alhier steeds meer succes?
(De vergrijzing,  ook van immigranten.)

Dat we het niet weten !

Het is wachten geblazen op een weeral nieuwe,  nog meer actuele uitgave in 2017 van het Agentschap Binnenlands Bestuur inzake “gemeentelijke profielschetsen”.
Dat Kortrijk behoort tot de steden met meer betaalbare  woningen dan elders , dat is (nu) juist.
Maar hier stelt zich toch weer de vraag of dit ergens ook maart iets heeft te maken  het gevoerde beleid. Is het niet gewoon een kwestie van vraag en aanbod? Kan het zijn dat Kortrijk veel verouderde (dus goedkope) woningen en smalle rijwoningen (dus goedkope)  in de aanbieding heeft?

En dat Stad op eigen houtje in het bedrijfsleven zorgt voor “interessante jobs”, dat  is om te lachen zeker?