Schepen van milieu Guy Leleu heeft nog nooit zo vroeg als dit jaar een aanbesteding uitgeschreven voor de levering van “smeltmiddelen voor gladheidsbestrijding tijdens de winterperiode 2012 -2013”. Alreeds midden juli is daaromtrent beslist in het schepencollege. Waarschijnlijk hoopte de schepen om hiermee te profiteren van een mogelijke korting bij aankoop van dooizout in de zomerperiode. (Met die amorele kwast weet je nooit.)
Maar dat zal dus – me dunkt – niet lukken.

Wat bleek?
Bij de opening van de offertes op 25 juli is enige “onduidelijkheid” vastgesteld over de voorgestelde prijzen. Ging het nu om prijzen met of zonder BTW? “Verwarring” hierover is een basis van onregelmatigheid van de inschrijvingen en kan leiden tot een procedurefout. Vandaar dat het schepencollege nu (midden augustus) heeft beslist om vooralsnog géén leverancier van wegenzout aan te duiden en zal men de gunningsprocedure hernemen.

Er stellen zich vragen bij deze vreemde gang van zaken.
– Waarom heeft de stadsadministratie aan de inschrijvers geen verduidelijking gevraagd over de voorgestelde kostprijzen? (Dat gebeurt toch nog bij ingediende offertes?)
– Het schepencollege vindt nog dat het inschrijvingsformulier bij de aanbesteding beter kan om in het vervolg dergelijke “verwarringen” te vermijden. Ja? Is dat formulier dan zo anders dan in vorige jaren? En zijn die inschrijvers waarlijk zo onduidelijk geweest? Ze konden toch wat nadere uitleg gevraagd hebben bij de schepen bij de invulling van het inschrijvingsformulier? De offertes komen van leveranciers die al jarenlang ingaan op aanbestedingen van Kortrijk en andere gemeenten. Het gaat om de NV Zoutman uit Roeselare en de bvba Zoutbedrijf Quatannens uit Gistel. (Traditioneel wint Q-salt.) Ze kennen toch het klappen van de zweep?

P.S.
Om een goedkope prijs te bedingen zou men de aankoop van smeltmiddelen kunnen laten gebeuren door Leiedal, voor al de 13 gemeenten van deze intercommunale. Of door Imog (11 gemeenten). Waarom gebeurt dit niet?